Αν η ζωή μου ήταν ταινία?Θα έλεγα το "καλύτερα δεν γίνεται"Οχι γιατί έτσι μοιάζει τόσο η ζωή μου αλλά γιατι κάτι μου είναι πολύ οικείο και γιατί η φράση" εγω πνίγομαι κι εσυ μου εξηγείς τι είναι το νερό" μου ταιριάζει τον τελευταίο καιρό...[size=18][/size]
αν ποτέ γυριστεί η ζωή μου ταινία... δεν ξέρω τι τίτλο θα έχει... το μόνο σίγουρο είναι πως θα την δω πανοραμικά...
Βασικα ρωταω για υπαρχουσες ταινιες...αλλλα σου ευχομαι να την δεις οπως επιθυμεις
:roll: :roll: :roll: :roll: ποια απ ολες τις ταινιες να διαλεξω δεν ξερω.....
:arrow: ο πολεμος των ροουζ?
:arrow: ο πολεμος των αστρων?
:arrow: πολεμος και ειρηνη?
:arrow: η μεγαλη αποδραση?
:arrow: η ζωη μας μια βολτα?
:arrow: falling in love?
να ειναι επιστημονικης φαντασιας? πολεμικη? αστυνομικη? αισθηματικη?
ουτε και εγω ξερω τι ειναι.....
υ.γ. δεν βοηθησα εεεεεεεεεε????? :roll: :roll:
Οποια θες εσυ!!!Αυτη πουοταν την ειδες σου θυμισε την ζωη σου η αυτα που ηθελες να πεις :roll:
Τα καλυτερα μας χρονια
(Ρεντφορντ - Στρειζαντ) :oops:
Αν η ζωή μου ήταν ταινία, θα ήταν μια παλιά παιδική με τίτλο ''Ιστορία Δίχως Τέλος''... στο έργο αυτό ένα ονειροπόλο παιδάκι, ο Μπάστιαν, ανακαλύπτει ένα βιβλίο που έχει τη δύναμη να κάνει τον αναγνώστη να ζει την υπόθεσή του στην πραγματικότητα... κάνει, λοιπόν, κοπάνα από το μάθημα, κλείνεται στην αποθήκη του σχολείου κι αρχίζει το διάβασμα του βιβλίου...που περιστρέφεται γύρω από μια ανεξερεύνητη χώρα, τη Φαντασία... η βασίλισσα της οποίας (ένα μικρό κοριτσάκι) αργοπεθαίνει εξ αιτίας μιας μυστηριώδους δύναμης, του Τίποτα. Και καθώς ψυχομαχά η βασίλισσα, καταστρέφεται σιγά σιγά και η χώρα της...έτσι λοιπόν ένα άλλο παιδί, ο Ατρέου, αναλαμβάνει να βρει τη θεραπεία της βασίλισσας: Ξεκινάει μια μακρά πορεία, χάνει το άλογό του στα Έλη της Θλίψης και στη συνέχεια βρίσκει τη σοφή χελώνα Μόρλα και τη ρωτάει πως θα θεραπευθεί η βασίλισσα...ο Μόρλα, όμως, (η σοφία) τον εμπαίζει και προσπαθεί να τον αποθαρρύνει παραπέμποντάς τον στο Βόρειο Μαντείο που βρίσκεται 10000 μίλια μακριά...ο Ατρέου όμως δεν το βάζει κάτω και προσπαθεί να πάει εκεί περπατώντας. Μέχρι που βουλιάζει στα Έλη της Θλίψης και σώζεται την τελευταία στιγμή από το Δράκο της Τύχης Φάλκορ, που τον πηγαίνει αυτός στο Βόρειο Μαντείο... στη συνέχεια περνάει από τις δοκιμασίες της Σφίγγας της Συνείδησης και του Καθρέφτη της Αυτογνωσίας και, αφού τα καταφέρνει, βρίσκει την απάντηση στο ερώτημά του...μια απάντηση απλούστατη, που βάζει στο ''παιχνίδι'' και τον αναγνώστη Μπάστιαν. Εν τέλει, η Φαντασία σώζεται...
Όταν είδα για πρώτη φορά αυτήν την ταινία ήμουν 10 χρονών...έκτοτε την είδα πολλές φορές ακόμα. Και κατάλαβα ότι τα δύο αυτά πρόσωπα, ο Μπάστιαν και ο Ατρέου, ήταν ουσιαστικά ένα και το αυτό: Ένας ''αναγνώστης'', ουδέτερος παρατηρητής των όσων συνέβαιναν και ένας ''μαχητής'' που αποδύθηκε σε έναν αγώνα για έναν ανώτερο σκοπό. Ο Μπάστιαν παρέμεινε παρατηρητής μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή για να κάνει αυτό που δεν μπόρεσε ο Ατρέου...να σώσει τη Φαντασία σώζοντας τη βασίλισσά της και, μέσω αυτού, να δικαιωθεί και ο ίδιος.
Εάν "πάρουμε" σαν ταινία την τηλεοπτική σειρά "ο μικρός πρίγκιπας" τότε αυτή είναι για την ζωή μου ....
Αρπάζω με την αποχη μου ένα τυχαίο διάττοντα,,, που με πάει σε ταξίδια μακρινά, σε αγνωστους τόπους τις γης και του μυαλού μου και αποκτώ μια ξεχωριστή εμπειρία... :) :) :)
"Επαναστάτης χωρίς αιτία" με τον Τζέιμς Ντιν
xmmmmm ta stroumfakia pianontai? o lucky luck?
duck soup των αδερφών Μαρξ ή τουλάχιστων κάπως έτσι. Για όσους δεν ξέρουν, παρανοϊκή κωμοδία. :lol:
εχω νιωσει πολλες φορες σαν τον βουσμανο
στο 'κ οι θεοι τρελλαθηκαν'..
μετραει?
κωμωδια μεν,αλλα οχι αν τα ζεις...
Egw skeftika k alli mia tainia to "anatolika tis edem" pali hwris na anaparastei ti zwi mou~~~lolllllllllllllllllllllllllllll