...είναι και παντοτινή!?
Κοιτώντας πίσω, πώς θυμάσαι την πρώτη σου αγάπη? Τι αισθήματα τρέφεις τώρα πια? Είναι μια γλυκιά ανάμνηση ή κάτι ξεχασμένο? Είναι σημείο αναφοράς / σύγκρισης ή όχι?
Κι αν θέλετε εξετάζουμε διαφορετικές περιπτώσεις...
Πχ πρώτος παιδικός έρωτας, πρώτο φλερτ, πρώτη ολοκληρωμένη σχέση... - ανάλογα τι ήταν σημαντικο / ξεχωριστό για τον καθένα...
Επίσης...
Αν είναι ακόμα στο περιβάλλον σου, πως είναι η συναναστροφή μαζί του? Αν δεν έχετε ξαναειδωθεί, θα το ήθελες? Αν συνέβενε (τυχαία η εσκεμμένα) ποια νομίζεις πως θα ήταν τα συναισθήματά σου?
ΠΑΙΔΙΚΟΣ ?
ΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΣΤΑ 12 ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΑ Κ ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΟΥΣΑ ΩΣ ΤΑ 14. ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ Μ ΑΓΑΠΟΥΣΕ Κ ΑΥΤΟΣ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΤΟ ΧΑΖΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ??????????
ΕΙΠΑ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΑΝ ΤΟ ΜΑΘΑΙΝΕ Η ΜΑΜΑ? Ο ΜΠΑΜΠΑΣ?ΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑΝ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ?
ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΕΡΩΤΑ Κ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑ Κ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ,Κ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΤΙ ΑΓΝΟ!!!!
ΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΤΑ ΦΤΙΑΧΝΑΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΘΥΜΟΜΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΩΡΑ (ΚΛΑΣΣΙΚΑ) :)
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ? ΕΡΩΤΑΣ?
ΣΤΑ 17.ΤΟΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ.ΝΟΜΙΖΑ ΘΑ ΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΤΕΛΙΚΑ Κ ΑΞΙΖΕΙ ?????
:D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D ΔΥΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ (ΤΟΤΕ).
ΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ?ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ?Κ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΧΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ?ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ .ΑΥΤΟΝ?ΜΠΑΑΑΑΑΑΑ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ :( ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΠΗΓΕ Κ ΔΕΝ Μ ΑΦΟΡΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΠΙΑ.
ΑΥΤΟΣ? ΠΟΥ ΚΟΙΤΩ ΤΩΡΑ ΠΙΑ?(ΓΙΑΤΙ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΜΑΡΙΑ ΜΑΣ ....ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ Ε?)ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΞΕΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΜΑ ΤΙΠΟΤΑ
ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΧΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ ΕΠΛΑΣΕ :(
ΑΥΤΑΑΑΑ!!!! ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΑΣΑΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΩ ΞΑΝΑ (ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΙΑ)ΟΠΟΤΕ .........ΣΕ ΚΑΜΙΑ 20 ΑΡΙΑ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ
:D
HTHIKON DIDAGMA?
POTE MHN LES POTE K POTE MHN LES PANTA
:roll: :roll: :roll: :roll: η πρωτη μου αγαπη.....ειλικρινα την θυμαμαι πολυ αμιδρα.....
:arrow: την τελευταια ομως.....εδω τα πραγματα ηταν δυσκολα! διοτι αγαπησα συνειδητα! πολυ συνειδητα.....οσο περνουν τα χρονια τοσο η αγαπη που νιωθουμε ειναι πολυ σοβαρη! αλλά οι καταστασεις δεν το επιτρεπουν.....δυσκολο.....πολυ δυσκολο....αλλά απογειωτικο! υπεροχο! αξιζε τον κοπο!
Πω πω..... τι θεμα εβαλες βρε ποιητρια!!!!!! :shock: :shock:
Αν και αμυδρα (αλλως τε περασαν και τοοοοοοοσα χρονια απο τοτε :? )
θυμαμαι ακριβως το προσωπο του, ακριβως το καρδιοχτυπι μου, και ακριβως το πρωτο μας φιλι!!!!
Αθωα πραγματα τοτε που ομως μας φαινονταν τοσο σημαντικα! Εμενε και στο διπλανο μου διαμερισμα, εκει να δεις κατασκοπεια που εριχνα :twisted: Ειχα μαθει το ποτε γυρνουσε, ποτε εφευγε, που να ξεφυγει απο τη μαγεμενη :roll:
Και τα πραγματα θα πηγαιναν καλα αν δε με "καβαλουσε" το γαιδουρινο μου πεισμα να τον κανω να ζηλεψει :oops:
Τελικα μαλλον παραζουλεψε γιατι μετα απο εναν γερο καυγα δε μου ξαναμιλησε! Σνιφ Βαχ Αχ Αχχχχχχχχχχχ......
Η απεραντη ελαφροτητα των 15 χρονων :)
Πρώτη αγάπη, φλερτ, άφησε γλυκιές αναμνήσεις και όμορφες εικόνες..
ακόμη παιδιά, απονήρευτα, μέχρι φιλάκι φθάσαμε χεχε και μετά κοκκινήσαμε και οι δυο.. άλλα χρόνια τότε...Νίκος το όνομα είχε δυο
ματάκια γαλανά..βρισκόμαστε κάθε φορά που πάμε στο χωριό μας..
φυσικά τώρα μεγαλώσαμε και όταν τα θυμόμαστε γελάμε...και χοντροπειραζόμαστε!!
Παράθεση από: "spellbound"Πω πω..... τι θεμα εβαλες βρε ποιητρια!!!!!! :shock: :shock:
8) χεχεχε! :wink: έχω κι εγώ τις αναλαμπές μου! (και για να βάλω εγώ θέμα πρέπει να έχω φάει γερό φλας! :P )
spell, τον έχεις ξαναδεί από τότε?
άτμα, αν ήταν φιλάκι και 'χοντροπειραζόσαστε'!! με κάποιον που είχε προχωρήσει το θέμα πως θα ήταν?! θα μένει πείραγμα ή γίνεται αμηχανία?!
και για να φτάσει να γίνει αστείο μεταξύ σας ήταν απλώς θέμα χρόνου ή έπαιξαν ρόλο οι τότε συνθήκες?
Μεγαλώσαμε σε μια γειτονιά όπου αγόρια κορίτσια έπαιζαν
γελούσαν έκαναν σκανδαλιές και όλα τα συναφή που κάνουν τα παιδιά..
ήταν ο παιδικός μου έρωτας...φυσικά μεγαλώνοντας οι δρόμοι μας χώρισαν
όταν ξανασυναντιώμαστε όλα τα παιδιά, πίνοντας το καφεδάκι μας
αναπολούμε τα ξέγνοιαστα χρόνια, τις σκανδαλιές μας, και όλα αυτά
δημιουργούν κλίμα πειράγματος..ά μπρε ένια...έχω και ημερολόγιο
και καμιά φορά το κοιτώ και ξαναγυρίζω πίσω...
με κάποιον που προχώρησε το θέμα..
χμμμ εξαρτάται το πως χώρισα...
λιγουλάκι άπιστη..λιγουλάκι αυτή η ανία
φυσικό και επόμενο είναι όταν με βλέπουν να με αποφεύγουν
χαχαχαχαχα
φυσικά με όσους κράτησα επαφή ναι υπάρχει αυτή η αμηχανία
κάποτε μιλούσαμε και δεν σταματούσε το στόμα..και τωρα; δεν έχεις λέξη
να πεις..αλλά και αυτό στα πρώτα 5 λεπτά...
πες και εσύ μπρε :lol: :lol:
Η πρώτη μου παιδική αγάπη? Χμμμ... ]
λολ ! βρε τι μου θυμισες !!!
οχι δεν τον εχω ξαναδει εδω και παααααααρα πολλα χρονια , παντως εχει αφησει γλυκες αναμνησεις και θα ηθελα καποια στιγμη να τον συναντησω ξανα !! χεχεχε !
νταξ, θα σ'πω κι εγκώ μπρε...
με τον παιδικό μου έρωτα κάναμε μαζί διακοπές τα καλοκαίρια... μιλάμε εγώ έλιωνα κι εκείνος δεν είχε ιδέα, μέχρι που του το σφυρίξανε! :P
μεγαλώνοντας άλλαξαν οι συνήθειες (δεν ερχόταν αύγουστο όπως όλοι), ξεκίνησαν τα καλοκαιρινά φροντιστήρια, διαβάσματα κλπ και χαθήκαμε τελείως... Μια φορά τον ξαναείδα προπερσι και είμαστε πολύ τραβηγμένοι και τυπικοί, αλλά ίσως έχει να κάνει με το ότι απλώς είχαμε μεγαλώσει και αλλάξει...
με την πρώτη μου αγάπη... η πρώτη μου σχέση... χωρίσαμε κακήν κακώς... εγώ το ήθελα... δεν το μετάνιωσα ποτέ... αλλά ήθελα να μείνουμε φίλοι γιατί τον νοιαζόμουν... εξαφανίστηκε... τον σκέφτομαι πολύ συχνά, και πάντα με αγάπη... σίγουρα θα ήθελα να τον ξαναδώ έστω για λίγο...
Η πρώτη μου αγάπη στο δημοτικό, πέμπτη δημοτικού, μια φορα τις έπιασα το χέρι, έλιωσε, έλιωσα και από τότε στο μπροστινό προαύλιο εγώ,στο πίσω αυτή, Ντροπή κάργα...
αλλα από υλικής άποψης είναι η σοκολάτα ION !!!! εδώ και 6 χρονια οποιος έρχεται από Ελλάδα δεν μπαίνει σπίτι εάν δεν πληρώσει το "εισιτιρο" (ION σοκολάτες από Ελλάδα).... xeexxexe ... λέτε να τους φέρομαι άσχημα?:)
χαχαχαχα, και λίγα τους κάνεις! σωστό σε βρίσκω! ;)
Yuuummyyyy!!! All times classic ΙΟΝ αμυγδάλου (τελευταίο κόλλημα η υγείας αμυγδάλου!!)... αλλά και LACTA... τύφλα να έχει η GALAXY!!!
όχι LACTA ούτε και GALAXY...oxouuuuuu ..άμα νομίζεις ότι έτσι θα με καλοπιάσεις για να έρθω να σε δω Λονδίνο, ξέχασε το!!!! άμα δεν σου βρω ION δεν έρχομαι :P axaxaxaxax
χαχαχαχα ! βρε καθαρματακι ακομα δεν πηγες να βρεις το ψιψινακι μου ???
δεν σου ειπα βρε να μου την προσεχεις ?? ασε τις σοκολατες και πηγαινε να της κανεις επισκεψη εστω και με καραμελιτσες !! αντε ! τεμπελακο :P
Παράθεση από: "Enia"Παράθεση από: "spellbound"Πω πω..... τι θεμα εβαλες βρε ποιητρια!!!!!! :shock: :shock:
8) χεχεχε! :wink: έχω κι εγώ τις αναλαμπές μου! (και για να βάλω εγώ θέμα πρέπει να έχω φάει γερό φλας! :P )
spell, τον έχεις ξαναδεί από τότε?
Αμεεεε!!! Καθημερινα επι 5 συναπτα ετη (μεχρις οτου μετακομισα) και φυσικα καθημερινα χτυπουσα το κεφαλι μου στο τοιχο για τη βλακεια μου :? Εκτοτε, πριν απο 4 χρονια τυχαια σε ενα μαγαζι, οπου (ακουσον ακουσον) με το που ανοιξε η πορτα ηξερα πως ειχε μπει εκεινος και γυρισα να του μιλησω. Ολα καλα, ηπιαμε ενα ποτο, ειπαμε το τι συνεβη (μπουρδες συνεβη, απλα ηθελα να τον τσιγκλισω στα 15 μου :P ) και γυρισαμε ο καθενας στην οικογενεια του.
:roll: :roll: :roll: :roll: :roll:
εγω θα πω αυτο που λει και ο βασιλαρος ο καρας.. η πρωτη αγαπη δε ξεχνιεται δεν ξεχνιεται...το ασμα...... :wink: :D :D
πρωτη αγαπη?
χμμμ να πω την αληθεια ουτε να την θυμαμαι δεν θελω.......
κ αν γυριζα το χρονο πισω αν ηταν στο χερι μου ισως κ να την αποφευγα
δεν βαριεσαι ομως πρωτη αγαπη ειναι αυτη
αυτο που σιγουρα δεν ξεχνιεται δεν ειναι η πρωτη αγαπη αλλα η αγαπη που σε κανει αλλο ανθρωπο
τι τριτη αγαπη.. :wink: :wink: :wink: :D
Καθέ φορά που γνωρίζω μία αγάπη ... είναι μια νέα "πρώτη μου αγάπη"
άσσος, καταλαβαίνω τι λες...
'η πρώτη μας φορά' που λέει και ο κότσιρας...
το πρώτο μας φιλί δεν το ξεχνάω, θυμάμαι όλες τις λεπτομέρεις, ήταν τόσο έντονες όλες οι αισθήσεις...
και άσχετα από την συνέχεια και την εξέλιξη της σχέσης, κάθε πρώτο φιλί είναι μοναδικό...
κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός... έτσι και κάθε σχέση είναι ξεχωριστή, ιδιαίτερη...
Η πρώτη μου αγάπη, φλερτ και σχέση ήταν στην Α' Λυκείου η οποία κράτησε μόνο για 26 μέρες και ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής μου.
Μετά από τόσα χρόνια σίγουρα δεν αισθάνομαι κάτι γι' αυτό το παιδί αλλά τον θυμάμαι πάντα παρότι όταν πηγαίνω στο χωριό και τον βλέπω εκείνος δεν με αναγνωρίζει και δεν μιλάμε. Απλά βλεπόμαστε από μακριά.΄Τον θυμάμαι πάντα με πολύ αγάπη και νοσταλγία για εκείνα τα χρόνια.
Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ !!!!
[img]http] (//http)
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω...πάντοτε ήσουν ότι είχα πιο γλυκό... ]
ααααααχχ, γωγούλι, ρομαντικούλιιιι! :)
That's the spirit! ;)
*PoiSoN_GiRL κανει σνιφ σνιφ ..
κυριες και κυριοι ΝΑΙ ! ειναι φιλες μου αυτα τα δυο υπεροχα πλασματακια !! (βλεπε Γωγω και Λιλα) και χαιρομαι απιστευτα που εχω τετοια ευαισθητα φιλαρακια !! ειμαι τυχερη ! :lol: :lol:
lol :lol: βρε συ, καρφωνόμαστε εμείς μόνες μας και καρφώνεσαι κι εσύ παρέα!? χεχε!
εμ .. στην απεξω να βγαλω την ουρα μου ?? μπαααα ! εχω το θαρρος να ομολογησω τρομαρα μου !! :wink: :wink: χαχαχαχαχα !
Σωστή! σ'όσες κατραπακιές φάμε, αλλά και σε όσες τσοκαριές δώσουμε, το σύνθημα είναι ένα:
ΣΟΥΠΙΕΣ ΕΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΕΣ!!!
[size=18]χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα[/size]
ειμαστε δυοοοοοοο - ειμαστε τρειςςςςςςςςςς (μπορει να μην ειμαστε χιλιες δεκατρεις σουπιες .. αλλα ειμαστε ζημιαρες !!) :wink:
Και οι σουπιές επίσης είναι παντοτινές ότι και να κάνουν κάποιοι ΤΕΖΟδιώχτες...γκουχ..γκουχ...( ευτυχώς που δεν είναι εδώ ο Νικόλας!)
τωρα εμενα μου ηρθε ενα ασμα .. να το κελαηδισω ???
''και δεν θα πεθανουμε ποτε κουφαλα νεκροθαφτηηηηηηηηηηη!!'' :P
*** Gavrina Φτύνει τον Κόρφο της και προχωρά ***
Παράθεση από: "PoiSoN_GiRL"τωρα εμενα μου ηρθε ενα ασμα .. να το κελαηδισω ???
''και δεν θα πεθανουμε ποτε κουφαλα νεκροθαφτηηηηηηηηηηη!!'' :P
Τον χαρό καλοπιανούμε και δεν μας έχει άχτι ποτέ δεν θα πεθανουμέ κουφαλά νεκροθάααααααααααααααααααααααααφτη.......
Ποίος άλλος θα μπορούσε να το τραγουδίσει παρά ο Περικλής......
Poisonaki ακούς τέτοια τραγούδια?????????
Παράθεση από: "gavrina"Η πρώτη μου αγάπη, φλερτ και σχέση ήταν στην Α' Λυκείου η οποία κράτησε μόνο για 26 μέρες και ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής μου.
Μετά από τόσα χρόνια σίγουρα δεν αισθάνομαι κάτι γι' αυτό το παιδί αλλά τον θυμάμαι πάντα παρότι όταν πηγαίνω στο χωριό και τον βλέπω εκείνος δεν με αναγνωρίζει και δεν μιλάμε. Απλά βλεπόμαστε από μακριά.΄Τον θυμάμαι πάντα με πολύ αγάπη και νοσταλγία για εκείνα τα χρόνια.
Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ !!!!
[img]http] (//http)
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω...πάντοτε ήσουν ότι είχα πιο γλυκό... ]
καλα το καταλαβα εγω οτι ειναι γαμω τα παιδιααααααααααααα :wink: :smurfin:
Παράθεση από: "fmas"Παράθεση από: "PoiSoN_GiRL"τωρα εμενα μου ηρθε ενα ασμα .. να το κελαηδισω ???
''και δεν θα πεθανουμε ποτε κουφαλα νεκροθαφτηηηηηηηηηηη!!'' :P
Τον χαρό καλοπιανούμε και δεν μας έχει άχτι ποτέ δεν θα πεθανουμέ κουφαλά νεκροθάααααααααααααααααααααααααφτη.......
Ποίος άλλος θα μπορούσε να το τραγουδίσει παρά ο Περικλής......
Poisonaki ακούς τέτοια τραγούδια?????????
οχι καρδια μου !! Αυτος ο Περικλης παρεπιπτοντως ποιος ειναι παλι ?? (με τι nick μπαινει ? χαχαχαχαχα ) και για να ολοκληρωσω την απαντηση .. το συγκεκριμενο ειναι εισαγωγη απο καποιο τραγουδι του Β.Παπακωνσταντινου !! (γιαυτο και το γνωριζω !!) :wink:
Τι κι αν είναι ένα όνειρο ακριβό
Μαζί εμείς οι δύο μαζί εσύ κι εγώ
Ποιος σου είπε πως τέλειωσε εδώ
Τα μάτια σου άλλα λένε κι αυτό κι εγώ τολμώ
Ξανά μαζί
Με σένα για πάντα
Αδύνατον εγώ να σε ξεχάσω
Αδύνατον τη σκέψη σου ν' αλλάξω
Με μάτια ανοιχτά με βρίσκει πάλι το πρωί
Η σκέψη σου καθόλου δεν μ' αφήνει
Η ελπίδα μου σαν άστρο τρεμοσβήνει
Σ' έχτισα για πάντα στην καρδιά μου να σαι εκεί
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ' ΣΑΙ ΕΚΕΙ
Λόγια φεύγουν κι έρχονται ξανά
Χαμένες υποσχέσεις σε όνειρα πολλά
Κι όμως πάντα ήσουν δίπλα μου μαζί
Την καρδιά μου ξεκλειδώνεις ότι έχεις να μου πεις
Ξανά μαζί
Με σένα για πάντα
Αδύνατον εγώ να σε ξεχάσω
Αδύνατον τη σκέψη σου ν' αλλάξω
Με μάτια ανοιχτά με βρίσκει πάλι το πρωί
Η σκέψη σου καθόλου δεν μ' αφήνει
Η ελπίδα μου σαν άστρο τρεμοσβήνει
Σ' έχτισα για πάντα στην καρδιά μου να σαι εκεί
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ' ΣΑΙ ΕΚΕΙ
Μόνο εσύ μόνο εσύ στην καρδιά
Μόνο εσύ κι η σκέψη σου στα όνειρα μου
Μόνο εσύ μόνο εσύ δίπλα μου ξανά
[/URL] [img]http] (//http)
Για τις παντοτινές, κρυφές αγάπες...]
Παράθεση από: "Enia"...είναι και παντοτινή!?
Κοιτώντας πίσω, πώς θυμάσαι την πρώτη σου αγάπη? Τι αισθήματα τρέφεις τώρα πια? Είναι μια γλυκιά ανάμνηση ή κάτι ξεχασμένο? Είναι σημείο αναφοράς / σύγκρισης ή όχι?
Κι αν θέλετε εξετάζουμε διαφορετικές περιπτώσεις...
Πχ πρώτος παιδικός έρωτας, πρώτο φλερτ, πρώτη ολοκληρωμένη σχέση... - ανάλογα τι ήταν σημαντικο / ξεχωριστό για τον καθένα...
Επίσης...
Αν είναι ακόμα στο περιβάλλον σου, πως είναι η συναναστροφή μαζί του? Αν δεν έχετε ξαναειδωθεί, θα το ήθελες? Αν συνέβενε (τυχαία η εσκεμμένα) ποια νομίζεις πως θα ήταν τα συναισθήματά σου?
αυτό "το κοιτώντας πίσω" με πλήγωσε βαθιά γιατί έπρεπε να κοιτάξω πολυυυυυυυυυ πίσω
και ενω μουρμουράω ότι τα χάνω τελευταία,τελικά θυμάμαι πάρα πολλά, δηλ τα θυμάμαι όλα!!!!!!!!! (βρε,βρε, δεν έχω γεράσει τόσο πολύ!)
λοιπόν,ας πάμε 15 χρόνια πίσω.... (και όποιος απο εσάς τότε πήγαινε σχολείο ή ακόμα χειρότερα δεν είχε πάει ακόμα ούτε νηπιαγωγείο.... γρρρρρρ :evil: )
η σχέση κράτησε 9 μήνες μόνο,αλλά ήταν πολύ έντονη και με όλα της....και αγάπες είχε και "λουλούδια " ....και καβγάδες! βέβαια είχαμε και 12 χρόνια διαφορά κι εγώ τότε είχα τα "μυαλά στα κάγκελα"....
ευτυχώς απο τόοοοοτε οι δρόμοι μας χωρίσαν (μετακόμισε Θεσ/νίκη,Δόξα τω Θεώ!) δεν πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να συνυπάρχουμε ούτε καν στην ιδια πόλη,κάτι θα συνέβαινε και θα είμασταν πάλι μαζί και θα ξαναχωρίζαμε κ.ο.κ....ξανασυναντηθήκαμε (όχι τυχαία) 7 χρόνια μετά,είχαμε αλλάξει και οι δυό,οι αναμνήσεις γίνανε πιο έντονες,η αμηχανία ήταν ολοφάνερη, παρ όλα αυτά το τζιζζζζζζζζ παρέμενε,εγώ τότε είχα άλλη σχέση και κράτησα χαρακτήρα! δεν θέλω να ξανασυναντηθούμε.....
ήταν ο σημαντικότερος σταθμός της προσωπικής μου ζωής και θα έχει πάντα μια γλυκιά θέση στην καρδιά μου.....μέχρι εκεί!
Παιδικός έρωτας ο Ανδρέας...Στην Α δημοτικού...Τι μου θύμισες τώρα...Βόλτες χεράκι-χεράκι στο διάλειμμα...Ώρες αναλύσεων στο τηλέφωνο για το πως θα φτιάξουμε μαγικά φίλτρα (διαβάζαμε πολύ Αστεριξ γι αυτό) .Μέχρι και τη μαμά του είχε φέρει μέσα στην τάξη για να με γνωρίσει και δήλωνε οτι θα με παντρευτεί... Από τότε έχω να τον δω γιατί στη Β Δημοτικού άλλαξα σχολείο...
Πρώτος έρωτας και ολοκληρωμένη σχέση στα 17...Ο Παναγιώτης στη Β΄Λυκείου...Ήμασταν μαζί σχεδόν 2 χρόνια...Μ έκανε να πιστέψω στον εαυτό μου γιατί είδε πίσω από το μπουλουκάκι που ήμουν τότε...Παρόλο που έχουμε χωρίσει εδώ κι 6-7 χρόνια παραμένουμε 2 πολύ καλοί φίλοι...Μιλάμε για τα πάντα...είναι απ τους ανθρώπους που με ξέρουν παρα πολύ καλά και ξέρει τι μ απασχολεί πριν καν του το πω...Το ίδιο κι εγώ...Και για να μην παρεξηγηθεί αυτό που λέω σημειώνω πως δεν έχει παιχτεί τίποτα το ερωτικό μεταξύ μας από τη στιγμή που χωρίσαμε...
Αν δε σε γνωριζα
ειλικρινα
θα 'ταν φτωχοτερη η ψυχη μου
ειλικρινα
σε ευχαριστω για τους ανθρωπους που με διδαξες..
ειλικρινα
θα σε θυμαμαι-οπως θυμαμαι τ ονομα μου
που ετσι ηταν απο παντα
Κι αν στη ζωη ειναι σταθμοι,εσυ εισαι η σταση του μυαλου
στο πρωτο τρενο της ζωης......
Ειλικρινα σ ευχαριστω
για ο,τι ησουν
κι ακομη κατι σου ζητω-
Να σ αγαπω πολυ απλα
και δυνατα..
Ειλικρινα..
Υ.Γ ..οχι πως τον εχω κανει θεο..
(στα 16 μου για μια σχεση που κρατησε 2 μηνες κ με τροφοδοτησε με αναμνησεις για μια ζωη..Αντρεα..)
Η πρώτη μου αγάπη ήταν... πολύ λυπητερή. Πέθανε (η αγάπη όχι η κοπέλα)
Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ :flower: ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΡΧΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΕΠΑΙΡΝΕ ΜΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΑΘΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΛΑΤΣΙΟ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΙΑ ΥΠΗΡΧΕ........Ο ΣΠΥΡΕΤΟΣ ΜΟΥ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΙΣ ΣΟΚΟΛΑΤΙΤΣΕΣ ΜΟΥ ΚΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΤΟΥ ΓΥΑΛΙΖΕ ΓΙΑ ΜΑΣΑ :cry: :cry:
ΜΕΤΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΤΟΥ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΑ ΚΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΑΝΤΡΑΣ ΜΕ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΙΕΣ ΚΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΓΕΝΕΙΕΣ =ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΣΕ ΤΟΥΜΠΑΡΕΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ :idea: :roll:
:( :) :o :D :lol: :P :P :P :P :P :P :P :P
Εμένα ήταν στο γυμνάσιο :(
βρε jc, πες μας περισσότερες λεπτομέρειες! άντε, με το τσιγκέλι θα στα βγάλουμε?! :P
ΥΓ: από ένα μεγάλο χαμόγελο στα τρία κορίτσια παραπάνω (Χριστίνα, Σοφία, Σάρα) :D:D:D
Παράθεση από: "jcdenton"Η πρώτη μου αγάπη ήταν... πολύ λυπητερή. Πέθανε (η αγάπη όχι η κοπέλα)
na 'nai elafry to xwma poy tin skepazei...
Η πρώτη αγάπη....... Μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ... Ειπωμένη είναι μία... Ενδόμιχα πολλές...... Η μία κράτησε για 2 μήνες, περίοδο Ολυμπιάδας, αν δεν με απατάει (που νομίζω πως το κάνει) η μνήμη μου και κατέληξε στο να πεθάνει όπως λέει ο φίλτατος jc (η αγάπη ντε) και να αφήσει μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ πληγή στην καρδιά........
Ενδόμιχα η πρώτη αγάπη ήταν μία συμμαθήτρια στα Αγγλικά την οποία την γούσταρα περίπου 2 χρόνια αλλά είχα κολώσει στο να τις το πω και όταν επιτέλους το σκέφτηκα και πριν της το πω, η προσπάθεια έληξε άδοξα......
That's all.....
Ενός λεπτού σιγή για τις νεκρές αγάπες. Όπως είπε και ο purple ας είναι ελαφρύ το χώμα που τις σκεπάζει 8)
mono na min ginoyn zombie
ολες οι αγαπες μου ειναι υπεροχα μοναδικες και φυσικα... ΠΡΩΤΕΣ!!! :wink:
Η πρώτη μου αγάπη; Μα ο Ελευθέριος Βενιζέλος, βεβαίως!
h prwth agaph k h pantotinh h lacta den einai????????? :wink: :wink:
(http://img220.imageshack.us/img220/2817/chris781av.gif)
Η πρωτη μου αγαπη??? :shock: :shock: :shock: :shock:
χε χε..... . Ημουνα νια και γερασα :evil:
Εμενα ο τρελλος ερωτας ηταν η Ελενιτσα μου! (http://stigmes.gr/br/images/LUKA_01.jpg)
αχ Ελενιτσα μου..μου λειπεις :roll: σαν την Ελενιτσα δεν ειναι καμμια! :evil:
xo xo xo xo xo xo xo xo xo xo xo xo xo xo xo xo
Πάει και το Βασιλικό μας .... ερωτεύθηκε σφόδραααααααααααααααα!!!!
Παράθεση από: "purple"mono na min ginoyn zombie
Ενοείτε Σωκ........ Και δεν πρέπει να μας κυνηγάνε κι όλας αλλά έλα που τις θυμόμαστε συνέχεια....
Κάποιες φορές το σκέφτομαι κι εγώ ότι η πρώτη αγάπη είναι και παντοτεινή.
Αλλά αυτό είναι μια απλή σκέψη που έρχεται και φέυγει σα φάντασμα, χωρίς ν' αφήσει ίχνη πίσω της...
Αν πιστέψω πραγματικά κάτι τέτοιο, κακό του κεφαλιού μου!
Παράθεση από: "Nikos28"Κάποιες φορές το σκέφτομαι κι εγώ ότι η πρώτη αγάπη είναι και παντοτεινή.
Αλλά αυτό είναι μια απλή σκέψη που έρχεται και φέυγει σα φάντασμα, χωρίς ν' αφήσει ίχνη πίσω της...
Αν πιστέψω πραγματικά κάτι τέτοιο, κακό του κεφη πρώτη αγάπη είναι και παντοτεινή.
αλιού μου!
Παράθεση από: "matesalato"Παράθεση από: "Nikos28"Κάποιες φορές το σκέφτομαι κι εγώ ότι η πρώτη αγάπη είναι και παντοτεινή.
Αλλά αυτό είναι μια απλή σκέψη που έρχεται και φέυγει σα φάντασμα, χωρίς ν' αφήσει ίχνη πίσω της...
Αν πιστέψω πραγματικά κάτι τέτοιο, κακό του κεφη πρώτη αγάπη είναι και παντοτεινή.
αλιού μου!
matesalato καλο μου... επιμενω πως ο τροπος γραφης... ακομα και αντιγραφης σου (quote) ειναι για μενα μια μεγαλη προκληση... πως τα καταφερνεις ομορφια μου και τα μπουρδουκλωνεις... εισαι υπεροχος και δεν το αναφερω ειρωνικα...
φιλακιααααααααααααα
Παράθεση από: "kuria"Παράθεση από: "matesalato"Παράθεση από: "Nikos28"Κάποιες φορές το σκέφτομαι κι εγώ ότι η πρώτη αγάπη είναι και παντοτεινή.
Αλλά αυτό είναι μια απλή σκέψη που έρχεται και φέυγει σα φάντασμα, χωρίς ν' αφήσει ίχνη πίσω της...
Αν πιστέψω πραγματικά κάτι τέτοιο, κακό του κεφη πρώτη αγάπη είναι και παντοτεινή.
αλιού μου!
matesalato καλο μου... επιμενω πως ο τροπος γραφης... ακομα και αντιγραφης σου (quote) ειναι για μενα μια μεγαλη προκληση... πως τα καταφερνεις ομορφια μου και τα μπουρδουκλωνεις... εισαι υπεροχος και δεν το αναφερω ειρωνικα...
φιλακιααααααααααααα
8) :roll: :oops:
Αν γίνουν ζόμπι Σωκράτη, τότε υπάρχει πρόβλημα. Δεν θέλουν να πεθάνουν!! Εκεί πιάνουν δουλειά οι ήρωες. Αίσχος... Θάνατος (το 'πιασες το υπονοούμενο?).
Παράθεση από: "jcdenton"Αν γίνουν ζόμπι Σωκράτη, τότε υπάρχει πρόβλημα. Δεν θέλουν να πεθάνουν!! Εκεί πιάνουν δουλειά οι ήρωες. Αίσχος... Θάνατος (το 'πιασες το υπονοούμενο?).
Got it!!!!!!
η πρωτη αγαπη??η πρωτη αγνη και αδολη αγαπη χωρις κανενα σεξουαλικο υπονοουμενο και χωρις τις αναστολες της "ωριμης"σκεψης ηρθε για μενα νωρις.μολις στα 9-10 χρονια μου.(απο νωρις στα βασανα ο καζανοβας :lol: :lol: )
λεγοταν ολγα και εμενε ενα στενο πιο πανω απο μενα.μεγαλυτερη μου 2 χρονια αλλα αυτο ουτε καν μου περναγε απο το μυαλο.ποτε δεν της το εξομολογηθηκα ουτε και εκεινη το καταλαβε (ετσι νομιζω τουλαχιστον) αν και για χατηρι της ειχα "χτυπηθει" με εναν τυπο 4 χρονια και 30 ποντους υψους μεγαλυτερο μου.ας ειναι καλα οι πολεμικες ταινιες που μας εδειχνε η κρατικη tv τοτε που με γλιτωσαν και δεν εφαγα 3 κουβαδες ξυλο :lol: :lol:
τελευταια φορα που την ειδα ηταν πολλα χρονια (και αρκετες γυναικες) μετα.επρεπε βλεπεις να της δωσω το δωρο για τον γαμο της με εναν κοινο μας φιλο.πολυ συχνα ερχεται στο μυαλο μου ειδικα οποτε μια σχεση μου παει κατα διαολου.σκεφτομαι τι θα ειχε γινει αν...!! εξειδανικευση νομιζω οτι το λενε αυτο οι ψυχολογοι.ελπιζω να ειναι καλα και ευτυχησμενη.
Αγαπητέ φίλε yoda (καλώς ήρθες επ' ευκαιρία), πολλά θα μπορούσαν να είχαν συμβεί με αυτήν την κοπέλα, καλά ή άσχημα. Τελικά, όμως, ίσως να είναι καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα και δεν έγινε τίποτα ανάμεσά σας. Διότι το πιθανότερο θα ήταν να μην είστε τώρα μαζί (δεδομένης και της ''ελαφρύτητας'' της ηλικίας), οπότε δε θα είχες και αυτήν την αγνή ανάμνηση...
Κάτι ανάλογο έχω ζήσει κι εγώ, αν και σε πολύ πιο μεγάλη ηλικία! Πριν λίγα χρόνια η κοπέλα του αδερφού μου μου έδειξε τη φωτογραφία μιας πρώην συμμαθήτριας της. Όταν την είδα ενθουσιάστηκα και της είπα να μας φέρει σε επαφή. Εκείνη μου είπε ότι για χρόνια δεν είχαν πάρε-δώσε. Μόνο το τηλέφωνό της είχε και τίποτα άλλο... Επειδή, λοιπόν, κι εγώ δε γινόταν να την πάρω στο ξεκάρφωτο, έκανα το εξής: Πήρα στο 131 για να μάθω τη διεύθυνση της, φορτώθηκα ένα μπουκέτο λουλούδια, γράφω κι ένα σύντομο μηνυματάκι με το τηλέφωνό μου επάνω και...πάω ο ίδιος απο εκεί, παριστάνοντας το βοηθό του ανθοπώλη! Η πλάκα είναι ότι το σπίτι της ήταν ψηλά στο βουνό (Αιγάλεω) ενώ το 131 δεν ήξερε το νούμερο παρά μόνο τη διεύθυνση!
Το αποτέλεσμα ήταν να γυρίζω σαν τον Καραμήτρο στις 10 το βράδυ, μες στο κρύο και στο σκοτάδι και να ρωτάω που είναι το σπίτι της τάδε... εντέλει το βρήκα, άφησα τα λουλούδια στη μητέρα της και μετά περίμενα το πολυπόθητο τηλεφώνημα για ένα ραντεβουδάκι στα τυφλά...
Ποτέ δε με πήρε. Αλλά κι εγώ ποτέ δε μετάνοιωσα που έκανα ό,τι έκανα: Έκανα αυτό που ήθελα και, μάλιστα, χάζεψα από το σημείο που ήταν το σπίτι της όλη την Αθήνα by night! Εξ άλλου, μόνο μέχρι να βρω το σπίτι της, πέρασα απο μια ολόκληρη διαδικασία (περίεργα βλέμματα απο γείτονες, κρύο, σκυλιά κλπ) που, όμως, είχε και τα θετικά της. Ίσως να ήταν βλακώδες, αλλά ένοιωσα σαν κάτι τύπους στα παραμύθια που πάνε να απελευθερώσουν τη φυλακισμένη βασιλοπούλα! Κι αυτό το αίσθημα ήταν τόσο εκτός των τετριμμένων, που με αντάμοιψε για όλα και με το παραπάνω...
Τελικά, συνειδητοποίησα ότι ορισμένα πράγματα είναι καλύτερο να μη συμβαίνουν ποτέ. Επειδή, απλούστατα, αν συμβούν μπαίνουν στη σφαίρα της πραγματικότητας... και όταν η πραγματικότητα (με όλες τις πιθανότητες, τις λύπες και τις χαρές της) δίνει σε κάτι σάρκα και οστά, το βάζει αυτομάτως στους μηχανισμούς του κινδύνου και της φθοράς... είναι, δηλαδή, σα να το διακορεύει. Ενώ, αντίθετα, μια ιδέα ή μια ανάμνηση από κάτι που δεν έγινε, είναι αγνή σα νεογέννητο μωρό- συν το γεγονός ότι
είναι φίλος για πάντα...
Τωρα εγω τι να απαντησω??? Πρωτη μου αγαπη? Πρωτος μου ερωτας??? Οσο θυμαμαι, παντα ημουν με ερωτευμενη με καποιον... Πριν ακομα τον Παιδικο σταθμο (απο μικρη στα βασανα ε?? :P) θυμαμαι αμυδρα καποια αγορακια που μου αρεσαν... Αλλες φορες οι αναμνησεις αυτες μου φερνουν χαρα αλλοτε λυπη... Ειναι πολυ μπερδεμενες...
Παντως αυτο που μου ερχεται στο μυαλο σαν "πρωτη αγαπη" ειναι η πρωτη μου ολοκληρωμενη σχεση. Καποιος που αγαπησα πολυ, εδωσα σχεδον τα παντα σε αυτον και στη σχεση που ειχαμε, θυσιασα φιλους, ονειρα και προσωπικες στιγμες μου, εκανα τα στραβα ματια σε γκομενοδουλειες του και σε πολλα πραγματα τα οποια, ακομα και τωρα, δεν εχει κανεις το δικαιωμα να τα ζητησει απο μενα, για να μου πει οτι "πιεζεται"... Αυτο το τελευταιο πιστευω ακομα και τωρα οτι ηταν λογια της μανας του... Απο την ολη σχεση, εμαθα μεν πολλα, εζησα εντονα πραγματα, καποια απο τα οποια δε θελω να ξαναζησω στη ζωη μου, αλλα ολη η αγαπη που ετρεφα για αυτον γυρισε καποια στιγμη σε μισος... Ακομα και τωρα οταν τα σκεφτομαι κατι μεσα μου βαθια ποναει. Βεβαια οσο περναει ο καιρος ποναει ακομα λιγοτερο, και πολλες φορες πια ουτε που το καταλαβαινω... Ηθελα να τον κανω να πονεσει οπως πονεσα εγω, να τον εκδικηθω, να του πω το τι με εκανε να νιωσω, το τι εχασα για να ειμαι μαζι του, να τον βρισω... Πλεον, μου ειναι αδιαφορος. Και στον δρομο να τον δω ουτε γεια δε θα του πω.. Αν τον γνωρισω κιολας, γιατι πανε και αρκετα χρονια απο τοτε... Για το μονο πραγμα που τον ευχαριστω ειναι οτι αν και με τον ασχημο τροπο, με εμαθε πως ειναι μια καταπιεσμενη σχεση, καθως και μεχρι που ειναι τα δικα μου ορια σαν ανθρωπος.
Πιστευω οτι ηταν η "πρωτη αγαπη" μου απο τα σημαδια που αφησε πισω της... Αν ηταν κατι περαστικο, δε νομιζω να θυμομουν πολλα πραγματα τωρα...
φιλε νικο σε ευχαριστω για το καλωσορισμα.δεν ξερω αν ειναι καλυτερο που ποτε δεν εμαθα τι θα μπορουσε να γινει αν τελικα ειχα δημιουργησει εναν δεσμο με εκεινη την πρωτη αγαπη.αλλα σαφως ειναι καλυτερο να μελανχολεις για στιγμες σαν την δικη σου και ας μην ειχαν το αποτελεσμα που θα ηθελες, παρα να αναρωτιεσαι για το ποιο θα ηταν τελικα το αποτελεσμα.
Προσωπικά αν κάτσω να σκεφτώ "τι θα γινόταν αν..." θέλω 25 χρόνια για να μελετήσω τις μισές πιθανότητες!!!
Ειναι η πιο γλυκεια...παντα.Οτι και να εγινε η 1 φορα που η καρδια μας ζωντανευει ειναι η πιο γλυκεια στιγμη
Όταν όμως... Κάθε φορά είναι και πιο έντονη... Κάθε φορά είναι και πιο ζωντανή... Κάθε φορά είναι και πιο γλυκειά... Κάθε φορά είναι διαφορετική...
Κάθε φορά είναι σαν πρώτη φορά...
:cry:
:roll:
Αναστασία, θύμισέ μου μόλις σε δω στο chat να σε δείρω! :P :lol:
:roll: :roll: :roll: :roll:
Αναστασία, μη την προκαλείς!
Πες μας και κάτι μαζί με τα emoticon...
Για σένα νοιάσου και εκφράσου! :lol: :lol:
:roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll:
Παράθεση από: "anastasia":roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll:
βρα αναστασια γραψε και κατη ολο φατσουλες βαζεις...αχμμμμ
:roll: den mporw na ta grapsw swsta :roll:
Αναστασία μην ανησυχείς. Οι μισοί από εδώ γράφουν ανορθόγραφα και οι υπόλοιποι ακαταλαβίστικα. οπότε μη στενοχωριέσαι καθόλου
xm ok jc :D
Mε λένε Aρτέμη (ο Mάτσας ντε!)
και ήρθα σε αυτό το κόσμο μόνο για ένα σκοπό: να ρουφιανέψω.....
H πρώτη αγάπη και παντοτινή της Isabella είναι η Λάκτα......
Η πρώτη αγάπη κ παντοτινή..ΙΟΝ αμυγδαλου..
Παιδί μου δε σου ειπα να μη τρως ληγμένες τροφές;;;; ]
Παράθεση από: "isabella"Παιδί μου δε σου ειπα να μη τρως ληγμένες τροφές;;;; ]
H Isabella, πολύ στον Oδυσσέα, μοιάζει
που ενώ στην Πηνελόπη επήγαινε,
δεν έχανε ούτε στιγμή
και μ' άλλες να πλαγιάζει.
ιον-μαρς - υγειας -σνικερς,
στην γευση είναι ωραίες
αλλά στης Λάκτα τη πρώτη δαγκωνιά
πετάει σε άλλες σφαίρες
Η isabella πράττει το ισλαμικό στυλ: χαρέμι!!! Με όλες τις σοκολάτες πάμε, αλλά μία προτιμάμε. Isa μου καλά κάνεις. Η σοκολάτα είναι γλυκός... εθισμός.