Με απασχολεί ένα θέμα, που το σκεφτόμουν να το postάρω μέρες τώρα.
Όταν συνδέεσαι με έναν άνθρωπο του αντίθετου φύλλου, όχι σε επίπεδο φιλικό... αλλά είτε σε σεξουαλικό, είτε και σε συναισθηματικό, φτάνεις σε κάποιες φράσεις που τριγυρίζουν στο περιβάλλον μας.
"Μωρό μου", "Καρδιά μου", "Αγάπη μου", "Κοπέλα μου", "Γυναίκα μου", "Αντρα μου", "Στολίδι μου"....
Όλα αυτά τα σε "μου", που δηλώνουν κτητικότητα, ανάγκη για επιβεβαίωση, διάφορες ανασφάλειες, ακόμα και τυπικότητα...
- Πόσο εύκολα μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε :?:
- Μήπως πορεύεστε με το μοτίβο "Μοναδική μου αγάπη"/ "Μωρό μου" σε όλους/ες τους/ις συντρόφους σας, έτσι ώστε να μη σας ξεφύγει κανένα λάθος όνομα σε λάθος άτομο και μπείτε σε προβλήματα :?:
- Πότε τις λέτε και τις εννοείτε, όχι μόνο τη στιγμή που τις προφέρετε, αλλά και όλο το διάστημα που βρίσκεστε με τον άνθρωπο αυτό :?:
- Αν δεν τις χρησιμοποιείτε, γιατί γνωρίζετε ότι ο/η συντροφός σας βγήκε από μια δύσκολη -έως καταπιεστική- πρώην κατάσταση/δεσμό/γάμο και -λογικά- δε θα θέλει να ξανανιώσει "φυλακισμένος/η ή καταπιεσμένος/η", πιστεύετε ότι δε θα δημιουργήσει προβλήματα στη μεταξύ σας σχέση :?:
-Αν θέλετε πολύ να τις χρησιμοποιήσετε, αλλά βλέπετε την ευκολία με την οποία ο/η συντροφός σας τις χρησιμοποιεί, σας μπαίνουν ιδέες ότι απλά είναι ρουτίνα γι αυτόν/ην :?: Τι κάνετε τότε :?:
Για πείτε μου κι εμένα...που είμαι μικρό και άμαθο....και θέλω να μάθω τις απόψεις σας.... :roll: :shock: :roll: :shock:
Αχμμμ .. πολυ ωραιο θεματακι ! Θα μπορουσα να πω παααααρα μα παρα πολλα πανω σε αυτο ! Θα περιοριστω ομως στα πιο σημαντικα..
Στο ποσο ευκολα μπορει κανεις να τις χρησιμοποιησει εξαρταται οχι μονο απο τον ιδιο αλλα και απο τον συντροφο/φιλο του .. Αν για παραδειγμα εισαι με εναν ανθρωπο που δεν σου αφηνει και πολλα περιθωρια να εκφραστεις , ε τοτε σιγουρα δεν σου ''βγαινει'' με τιποτα .. απο την αλλη ομως .. δεν βλεπω και τον λογο να ειναι κανεις με εναν τετοιο ανθρωπο .. :roll: Δεν μπορω να διανοηθω οτι θα πρεπει να προσεχω το πως θα εκφραστω (στο αν θα κολλησω και ενα κτητικο στο τελος)
Αν μου βγαινει θα το κανω .. αν οχι .. θα την κανω ! λολ !
Σιγουρα δεν πορευομαι με το μοτιβο ''Μοναδικη μου αγαπη'' , αυτο μπορω να το πω με σιγουρια !!
Σιγουρα παλι , οταν τις λεω τις εννοω ή μαλλον καλυτερα τις νιωθω !
Οσο για την ευκολια με την οποια θα τις χρησιμοποιουσε ο συντροφος , αυτο ειναι ενα αλλο θεμα ! Αν οντως νιωθεις πως ειναι ειλικρινης και υπαρχει εμπιστοσυνη στο προσωπο του , δεν χρειαζεται πιστευω να μπεις στην διαδικασια να εισαι καχυποπτος .. Εξαλλου πιστευω πως ολοι μας καταλαβαινουμε οταν ακουμε παρομοιες εκφρασεις , αν προερχονται απο την αναγκη του συντροφου μας να μας εκδηλωσει ολα οσα νιωθει ή αν τις λεει μονο και μονο για να τις πει !
Τωρα στο θεμα επιφυλαξη αν ο συντροφος εχει βγει απο μια δυσκολη σχεση (καταπιεστικη) πιστευω οτι η καθε σχεση ειναι διαφορετικη και θελω να αναφερω οτι απο μερους του θα ηταν αδικο να συγκρινει την παρουσα κατασταση με καταστασεις που ισως του θυμιζουν κατι ασχημο ..
Απο την αλλη, ας λεμε και τα πραγματα οπως ειναι .. Ποιος ειναι αυτος που δεν νιωθει ομορφα οταν ακουει τις παραπανω εκφρασεις συνοδευομενες απο ενα κτητικο ? Δεν ειναι ενα απο τα πραγματα που επιβεβαιωνουν τα αισθηματα του συντροφου μας απεναντι μας ? Πιστευω πως ναι !
αχμμμ.. αυτα εν συντομια .. δεν ξερω αν ειμαι σωστη στον τροπο σκεψης, ειναι και μια δυσκολη ωρα (λολ) !
Ελπιζω παντως να μην σε μπερδεψα περισσοτερο !!
Τα φιλια μου και την καλημερα μου !! :wink:
μέσα στο φιλικό και στον οικογενειακό κύκλο χρησιμοποιώ πολύ τακτικά διάφορες τέτοιες λέξεις άλλοτε κολλόντας κι ένα "μου" στο τέλος κι άλλοτε σκέτες.
στις προσωπικές μου σχέσεις είμαι πολύ προσεκτική πότε θα πω κάτι και πότε θα βάλω το "μου" στο τέλος.....για αρχή πρέπει να περάσει λίγος καιρός.....μετά εξαρτάται κι απο το πρόσωπο,πόσο το αντέχει και μέχρι που αντέχει.....χωρίς φυσικά να παρακαταπιεστώ,μετά απο ένα σημείο "αν τους αρέσει" αν "δεν" λυπάμαι έτσι είμαι εγώ.....προσπαθώ πάντα να βρω τουλάχιστον μια-δυο λέξεις που να είναι αντιπροσωπευτικές για το συγκεκριμένο άτομο και δεν τις επαναλαμβάνω για κανέναν άλλον...σίγουρα δεν θα πω κάτι που δεν το νοιώθω πραγματικά και το τελευταίο που θα πω είναι το "αγάπη μου".....αυτό ανήκει σε πολύ-πολύ λίγα πρόσωπα.
Nomizw pws auta ta 'mou,sou,tou' kapoies fores legontai apla kai mono apo sunh8eia.
kaka ta psemmata, opws 'kollame' diafores ekfraseis apo tous filous kai to periballon mas, etsi kollame kai se tetoies le3oules, eite giati kapoios allos tis elege se emas, eite giati emeis tis legame se allous, eite giati akoume na legontai apo alla zeugaria... Opote en merh einai anapofeukto na epanalamanomaste.
Sthn pra3h omws, kai me to perasma tou xronou, autes oi le3eis filtrarontai kai isws bgainoun kai kapoies kainouries pou malista se kapoion trito na mhn lene tpt. Ekei isws einai pou ta 'mou' metrane diaforetika, kai fainetai h a3ia tous.
Epeita omws, ta leme kai giati mas kanoun emas tous idious na niw8oume kala.
An exeis thn anagkh na niwseis pws o allos einai dikos sou, safws kai 8a to baleis to 'mou'. Antistoixa, an fusika einai auto pou 8eleis, perimeneis kai apo ton allo na se apokalei px 'mwro mou' kai oxi 'mwro', 'matakia mou' kai 'oxi matakia'. Kai epithdes anaferw auta ta duo pou xrhsimopoiountai kata koron kai exoun katanthsei koinotupa.
Proswpika, suxna me exei enoxlhsei an kapoios pou 8ewrw diko 'mou', den me apokalei dikia 'tou'.
Den nomizw pws h prosfwnish periorizei. Toulaxiston den to niw8w etsi egw. Otan h kthtikothta einai se uperbolh, 8a fanei apo alla pragmata kai sumperifores, kai oxi apo to posa 'mou' bazei o allos...
Auta ta oliga gia arxh (kai me sugxwreite gia ta greenglish, alla my pc is kapout, ki entw en exei ellhnika!)
Θα συμφωνήσω ως ένα σημείο
Παράθεσημε τη Λίλλα για την δύναμη της συνήθειας... Πχ κάποια ψυχή κάποτε απεχθανόταν να την λέω παιδί μου. Κι όμως η δύναμη της συνήθειας με έκανε να το χρησιμοποιώ. Όμως θα προσθέσω ότι μια έκφραση που συνοδεύεται από ένα "μου" στο τέλος δεν σημαίνει απαραίτητα συνήθεια, ή κτητικότητα, ή υστεροβουλία (αυττό το να μη μπερδεύεται κλπ...) Μπορεί να σημαινει απλά τρυφερότητα. Γιατί δυσκολευουμε τη ζωή μας? Το αν λες μου η όχι σε καθορίζει? Σε καθορίζει αυτό που είσαι και αυτό που δίνεις.
-Αν το νιώθεις το λες αν όχι άστο.
-Ούτε καν ως επιφύλαξη στην αρχή της σχέσης. Παράθεσηστις προσωπικές μου σχέσεις είμαι πολύ προσεκτική πότε θα πω κάτι και πότε θα βάλω το "μου" στο τέλος.....για αρχή πρέπει να περάσει λίγος καιρός.....
Poisonaki πάλι θα συμφωνήσουμε....
ΠαράθεσηΔεν μπορω να διανοηθω οτι θα πρεπει να προσεχω το πως θα εκφραστω (στο αν θα κολλησω και ενα κτητικο στο τελος)
Αν μου βγαινει θα το κανω .. αν οχι .. θα την κανω ! λολ !
Τα εκανα λίγο μαντάρα με τα quote αλλα νομίζω θα βγεί νόημα...
άιντα και να χεις σχέση όπως λες με κάποιον
και να σε αποκαλεί έτσι
το να μην έχεις και σου τριβιίζει το μυαλό με διάφορα επίθετα και το μου
κολημμένο σε καθένα από αυτά, το θεωρώ ναι μεν ανασφάλεια, αλλά και ταυτόχρονα ξεπέφτει στα μάτια μου, για να μην πω μαλακία και κοπεί το ποστ.
Κάτσε ρε φίλε, τα λόγια τα ωραία τα μεγάλα σου
θαρρείς ότι με κάνουν να νιώθω καλύτερα;
Αν τον ρωτήσεις θα πει για σένα το κάνω
εγώ πιστεύω ότι το κάνει για τον ίδιο.
Προσέχω τα λόγια μου
δεν τα ξεφτιλίζω
πρέπει να νιώθω, να μου βγει από την καρδιά μου.
ΥΣ και ήθελα να σας προτείνω να κάνουμε νικ όλοι μωρό μου χεχεχεχε
Εγώ πάλι δεν τα χρησιμοποιώ καθόλου, γιατί δεν τα θεωρώ σοβαρά. Ποτέ δεν χρησιμοποιούσα τέτοιες εκφράσεις και πάντα υπήρχε πρόβλημα, γιατί ο άλλος έλεγε πως αν δεν λες δεν αισθάνεσαι κάτι. Δεν ξέρω, αλλά δεν μπορούσα να πω τέτοια, μου φαίνονταν γελοία. Και επίσης δεν μου αρέσει να τα λέει και ο άλλος, μου δίνει την εντύπωση πως με κοροϊδεύει.
Περι μοναδική αγάπης δεν έχω να σχολιάσω.... διότι για μένα δεν υπάρχει μοναδική αγάπη με την έννοια ότι αγαπώ και άλλους ανθρώπους εκτός απο τον σύντροφό μου, οπότε απορρίπτεται αυτόματα ως έννοια. Όσον αφορά το ''μου'' δεν το χρησιμοποιώ για εκφράσω κτητικότητα, απλά για να υποδηλώσω την οικειότητα που έχω με κάποιους ανθρώπους αφού πρώτα έγω σιγουρευτεί ότι νιώθουν κι αυτοί οικεια μαζί μου.
Παράθεση από: "Valia"Όσον αφορά το ''μου'' δεν το χρησιμοποιώ για εκφράσω κτητικότητα, απλά για να υποδηλώσω την οικειότητα που έχω με κάποιους ανθρώπους αφού πρώτα έγω σιγουρευτεί ότι νιώθουν κι αυτοί οικεια μαζί μου.
Με κάλυψες πλήρως!! ]
τα "μου" "σου" "του" εξαρτωνται σε ποιον ανθρωπο τα απευθυνουμε....αλλιως λεμε το παιδι μας "μωρο μου", αλλιως λεμε τον συντροφο μας 'μωρο μου"! πολυ χονδρικο παραδειγμα αυτο που εγραψα....αλλα θελω να υπεραπλουστευσω τα γραφομενα μου! εξαρταται ποιο συναισθημα εχουμε μεσα στην ψυχη μας, την στιγμη που προφερουμε αυτες τις λεξεις....για ποιον τις προφερουμε....ποιον εχουμε διπλα μας.....ποιον εχουμε μεσα στη σκεψη μας!
π.χ. ακουμε το "πολλα φιλια"
:arrow: απο την φιλη μας
:arrow: απο τον κολλητο μας
:arrow: απο το παιδι μας
:arrow: απο καποιον συγγενη μας
και τελος το ακουμε
:arrow: απο το αντικειμενο του ποθου μας.....
ακουγεται ιδιο σε ολες τις πιο πανω περιπτωσεις? δεν νομιζω.....
δεν ξερω αν εγινα αντιληπτη....αλλά αυτη ειναι η γνωμη μου!
Πιστεύω ότι τελικά τα αναλύουμε όλα τόσο πολύ και τα σκεφτόμαστε τόσο πολύ, που στο τέλος δεν βγάζουμε προς τα έξω τον πραγματικό μας εαυτό.
Δεν θα καταπιεστώ εγώ με το να σκέφτομαι : "μήπώς είναι νωρίς για να τον πώ μωρό μου", "μήπως νιώσει κτητικότητα" κτλ κτλ...το λέω όποτε και με όποιον το αισθανθώ...
Και είμαι η Πέννυ...ο εαυτός μου...
Επειδή διάβασα τις απαντήσεις σας, ήρθε ο καιρός να Postάρω και τη δική μου, εφόσον οι θέσεις μου εκφράστηκαν έμμεσα όταν έβαλα το Post.
Ναι, μου αρέσει να νιώθω τρυφερότητα/οικειότητα/έλξη και να την εκφράζω. Αν σε αυτό συμπεριλαμβάνεται και η χρήση των "μου", εφόσον τα νιώσω, θα τα πω. Επειδή όμως δεν εμπιστεύομαι εύκολα τον κόσμο γύρω μου, ούτε τους άντρες, γι αυτό πολύ δύσκολα θα αποκαλέσω κάποιον "μου" .
Αυτή την περίοδο όμως, βιώνω έντονα το θέμα "μου".
Ένας άνθρωπος, που είμαστε/ήμασταν σε μια ιδιάζουσα σχέση (ας το πω σχέση), με αποκαλεί "μωρό μου", "στολιδάκι μου", "ψυχούλα μου". Τον ρώτησα λοιπόν, ποιος ο λόγος που με αποκαλεί έτσι. Μου απάντησε ότι έτσι νιώθει, έτσι του βγαίνει, έτσι εκφράζει την τρυφερότητά του προς εμένα.
Έχω όμως έντονες υποψίες, ότι τελικά δεν είναι όπως μου τα λέει.
Και δυστυχώς, εγώ τον πίστεψα όταν μου τα είπε, ακόμα και όταν του έλεγα αρκετές φορές ότι είτε μου τα λέει λόγω συνήθειας (όλες μας αποκαλεί έτσι, για να μην πετάξει λάθος όνομα σε λάθος γυναίκα), ή μου τα έλεγε λόγω ειρωνίας (πως λέμε και το σκυλάκι μας "μωρό μου" ), ή μου τα έλεγε πάνω σε ιδιαίτερες στιγμές μας.
Όπως λέει όμως ο σοφός λαός μας, αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και το νοικοκύρη. Κακώς λογάριαζες χωρίς τον ξενοδόχο καλέ "μου". Τώρα ξεκινάει η αντίστροφη πορεία "μωρό μου", γιατί αρκετά έκανα το μαμάκα, γιατί σε πρόσεχα και καταλάβαινα τι έβλεπα, απλά δεν τα παραδεχόμουν γιατί ήθελα να σου δίνω ευκαιρίες. Μα, δεν πιστεύω ότι τις αξίζεις πια, εφόσον είδα τις τελευταίες κινήσεις σου. Μέχρι να σκεφτώ να κάνω κατινιά με έφτασες, κάτι που δεν το έχω κάνει ποτέ ως τώρα. Είσαι άξιος των πραξεών σου, όπως κι εγώ θα γίνω των δικών μου.
Enjoy μωρό μου :twisted:
See_Me,
κι εγώ μαζί σου καλήμ. Δε μπορώ να ανέχομαι κανέναν θνητό να νομίζει ότι μπορεί να έχει περιουσία του έναν άλλο θνητό και όποτε ακούω "ΜΟΥ", παίρνω την τρίαινα, το καζανοτρενάκι και επισκέπτομαι όποιον/α το είπε ] (μήπως θέλεις να επισκεφτώ και τον δικό σου, για να τον δείξω τη φιλοξενία μου :?: :lol: :lol: :lol: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: )[/i]
Το κακό για σένα είναι ότι]
ego leo i sokolata MOU einai dikh MOU kai mono dikh MOU
an MOU tin peira3ei kaneis 8a tou sviso ti mouri tou me to sfougari MOU
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
ειπαμε στο σεξ σωστο η λαθος βγαινει παντα κτητικοτητα..........
...apol σωστα.δεν γινονται γλυκειες στιγμες... μεσα στην ψυχρα... ειτε φιλικες , ειτε συναισ8ηματικες, ειτε ακομη και σεξουαλικες... το "μου" δειχνει γλύκα και τρυφεροτητα ...οχι κτητικοτητα..!! :P
Filoi MOU kaloi......
giati exoume kanei toso polyplokh th zwh mas? giati fobomaste na afe8oume kai na do8oume? giati na eimaste toso epifylaktikoi?
xalarwste re paidia kai apolauste ta "mou" pou sas lene kai peite ta kai eseis otan ta ais8anestai .. einai tooooooso glyka (akoma kai otan den akribologoumai).
Oso gia thn kthtikothta (ektos ths tryferothtas) pou bgazoun , kai afth mh thn blepete straba. Einai omorfo pragma na se diekdikoun... Kai h kthtikothta (se ena metro) einai ki afth an8rwpino kai agaphsiariko kai erwtiko synais8hma....
bravo victoria και εγω αυτο...φωναζωωωω!!! :)
ας το ακουσουν και οι μικροτεροι.... χωρις εγωισμους...!!!!
Από μια προηγούμενη και ιδιαίτερα μακροχρονη σχέση μου, έμαθα (δύσκολα τολμώ να πω), ότι
- αυτα τα μου / σου κλπ χρειαζονται
- δεν πρέπει να τα κάνουμε καταχρηση.
- Για κάθε άνθρωπο πρέπει να έχουμε το δικό του μου / σου.
Εχουν την αξία τους αυτά τα πράγματα. Απλά στο χρηματιστήριο της ζωής, οι μετοχές τους ευκολότερα την χάνουν, από ότι την κερδίζουν
Παράθεση από: "Labrokratis"- Για κάθε άνθρωπο πρέπει να έχουμε το δικό του μου / σου.
συμφωνω μαζι σου....το εχω γραψει και εγω οτι σημασια εχει σε ποιον απευθυνουμε το "μου" και το πως το ξεστομιζουμε....το πως βγαινει μεσα απο την ψυχη και την καρδια μας!
Θα συμφωνήσω με την Pingo και την Victoria! Ας σταματήσουμε να τα αναλύουμε τόσο πολύ όλα! Έτσι χάνουμε το ουσιαστικό νόημα της κάθε στιγμής! Και η ευτυχία είναι μικρές μικρές στιγμές............
το "μου" δεν είναι πάντα σημείο κτητικότητας ...
μερικές φορές είναι δείγμα οικειότητας κι άλλες απλά συνήθεια ...
προσωπικά:
από ανθρώπους που δεν μου είναι αρεστοί με ενοχλεί ... (και το λέω)
το προσάπτω σε όλους όσους νοιάζομαι ...
προσέχω με τι το συνοδεύω όμως !!!
δε θα πω "αγάπη μου" αν δεν το απευθύνω στον αγαπημένο μου ...
θα πω "καλό μου" σε αυτούς που συμπαθώ ...
"χαρά μου" σ' αυτούς που με κάνουν να χαμογελώ ...
"καρδιά μου" σ' αυτούς που με αγγίζουν ...
κλπ κλπ
γενικά μ' αρέσει να προσέχω τα λόγια μου αν και ξέρω πως δεν είναι κάτι πάντα εφικτό
(ούτε από εμένα, ούτε φυσικά από τους άλλους...)
προσέχω όμως -ίσως περισσότερο- τι λένε οι άλλοι προς εμένα και συχνά διορθώνω το λόγο τους προς αποφυγή παρεξηγήσεων (κυρίως από το θολωμένο μυαλό μου).
με κατηγορούν για τη φράση : λέω αυτό ακριβώς που εννοώ και εννοώ ακριβώς αυτό που λέω.
εμένα πάλι .. μ' αρέσει πολύ !!!
απολαμβάνω να χαρίζω τα κτητικά εκεί που θέλω εγώ κι όχι γενικώς ...
άσχετο αν δεν γίνετε πάντα αντιληπτό αυτό ...
εγώ ξέρω ! ;)
κι όπως προείπα ..
κατανοώ ότι έχει γίνει συνήθεια σε πολλούς ...
απλά δε θέλω να το υιοθετήσω ...