a33.gr

Πλάτων
Ο Πλάτων γεννήθηκε περίπου στα 428 π.Χ. σε μια αθηναϊκή οικογένεια με  πολιτική παράδοση, και πέθανε στα 347 π.Χ. Ο Αριστοτέλης μας πληροφορεί ότι κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια της νεότητάς του, ο Πλάτων ήλθε σε επαφή με τα δόγματα του Κρατύλου, ενός μαθητή του Ηράκλειτου, ο οποίος μαζί με άλλους προσωκρατικούς στοχαστές όπως ο Πυθαγόρας και ο Παρμενίδης  έδωσαν στον Πλάτωνα τις βάσεις των μεταφυσικών και επιστημολογικών αναζητήσεων. Καθώς όμως συνάντησε το Σωκράτη προσανατόλισε τις αναζητήσεις του στο φιλοσοφικό ζήτημα της αρετής.

Για πρώτη φορά επισκέφτηκε την Ιταλία  σε ηλικία σαράντα ετών. Έπειτα επέστρεψε στην Αθήνα και ίδρυσε την Ακαδημία η οποία βρισκόταν περίπου ένα μίλι έξω από τα τείχη και δανείστηκε το όνομά της από τον αττικό ήρωα Ακάδημο. Η περίφημη αυτή σχολή λειτούργησε σχεδόν για μια χιλιετία, μέχρι να την κλείσει ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός στα 529 μ.Χ.

Κύριο χαρακτηριστικό της φιλοσοφίας του αποτελεί η θεώρηση της γνώσης ως ανάμνησης. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η ανθρώπινη ψυχή πριν πέσει στον κόσμο των πραγμάτων έζησε σε έναν ιδανικό κόσμο, τον κόσμο των ιδεών. Εκεί ήταν που γνώρισε την πραγματική ουσία των πραγμάτων. Τα πράγματα που γίνονται αισθητά στον άνθρωπο στη διάσταση του υλικού κόσμου, δεν αποτελούν παρά απομιμήσεις, «σκιές», είδωλα του αληθινού κόσμου των ιδεών. Επομένως ο άνθρωπος δεν ανακαλύπτει, αλλά θυμάται αλήθειες που κάποτε γνώρισε στον κόσμο των ιδεών. Όλοι έχουν μέσα τους τη γνώση και την αλήθεια και αυτό που πρέπει να γίνει είναι να την ανακαλέσουν στη μνήμη τους. Εξάλλου η ετυμολογία της α-λήθειας σημαίνει την άρση της λήθης.

Ο φιλοσοφικός στοχασμός του Πλάτωνος αποτέλεσε, αποτελεί και θα αποτελεί διαχρονική βάση έρευνας και πολύπλευρης ανάλυσης των εκάστοτε φιλοσόφων και όχι μόνο.

...δηλαδη 1 αντικειμενο με αρση της ληθης(πως επιτυγχανεται;)θα μου παρουσιασει την ουτοπια,τον κοσμο των ιδεων,την Εδεμ;
...μ'αρεσει η φιλοσοφια αλλα θεωρω την υπερβατικοτητα επικινδυνη...
& δεν θελω να νιωσεις επιτιθεμενος αλλα υπογραφεις ως gon & γραφεις τις αποψεις αλλων!& πολυ αρχαιων...καλοι & αριστοι θα ελεγα...αλλα αρχαιοι!
 :roll:

Σίγουρα η υπερβατικότητα είναι πάρα πολύ επικίνδυνη και γι αυτόν ακριβώς το λόγο υπάρχει και η λήθη. Για φανταστείτε να είναι αλήθεια πως ζούμε πολλές ζωές και μετά φανταστείτε πως τις θυμόμαστε όλες αυτές. Εδώ δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με μια προσωπικότητα, αυτή που έχουμε τώρα... Φανταστείτε λοιπόν να θυμόμαστε και όλες τις άλλες τι θα συνέβαινε στο μυαλό μας...