a33.gr

Ειδικά => Ψυχολογία => Μήνυμα ξεκίνησε από: junkie στις Σεπτεμβρίου 28, 2005, 10:37:13 ΜΜ

Τίτλος: Γιατί τέτοια λύπη?
Αποστολή από: junkie στις Σεπτεμβρίου 28, 2005, 10:37:13 ΜΜ
Γιατί να νιώθω έτσι χάλια? Τόσο λυπημένη,τόσο "κουρασμένη"??
Αφού μπορώ να βοηθήσω γιατί να μην το κάνω?  
Έρχονται στιγμές στη ζωή που ενώ όλα πάνε μια χαρά κάτι πάντα θα χαλάει αυτή την ευτυχία... Δεν ξέρω ίσως αυτές τις δοκιμασίες μας τις στέλνει ο θεός για να "ξεκουνηθούμε"  λιγάκι και να πάρουμε στα σοβαρά κάποιες καταστάσεις.. Να ψάξουμε να βρούμε τα λάθη μας και να τα διορθώσουμε ίσως, αλλά όταν έρχονται αυτές οι στιγμές πολλές φορές δεν είμαστε προετιμασμένοι για ότι μας τύχει....Δεν ξέρω τι να κάνω είμαι σε απόγνωση ... Κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει.. ]
Τίτλος:
Αποστολή από: kap στις Σεπτεμβρίου 29, 2005, 11:35:15 ΠΜ
Μπορώ να πω ότι είμαι ο ακατάληλος άνθρωπος, την ακατάληλη στιγμη για να πω κάτι, μια και εγω βρίσκομαι σε παλιοκατάσταση.
Συμφωνω πάντος από΄λυτα για το ότι οι παλιοκαταστάσεις υπάρχουν για να "ξεκουνηθούμε" και οι καλές για επιβράβευση και ξεκούραση, ίσως να είναι λιγο υπερβολικό αλλα βοηθάει να πιστεύεις κατι τέτοιο γιατί σου δείνει δύναμη ενάντια στο πρόβλημα και μπορείς να το αντιμετοπίσεις καλύτερα.
Ένα άλλο κολπάκι είναι να δεις τα πράγματα σαν κάπο8ιος τρίτος, έτσι ώστε να μην σε επειρεάζει το πρόβλημα και να δεις την λύση του πιο εύκολα.
Αλήθεια είναι ότι επι της ουσίας κανείς δε μπορεί να βοηθήσει, μόνο αν θέλουμε εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας.
Αϊντε κουράγιο και καλά ξεμπερδέματα.
Τίτλος:
Αποστολή από: junkie στις Σεπτεμβρίου 29, 2005, 01:01:27 ΜΜ
Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Και συ να σαι καλα...
Τίτλος:
Αποστολή από: victoria στις Σεπτεμβρίου 29, 2005, 01:22:40 ΜΜ
Μικρουλα junkie τωρα που ειδα εγω το θεμα...ελπιζω ολα να ειναι χαρουμενα...
Ομως "c'est la vie" ... εκει που ολα ειναι καλα...κατι θα τυχει να μας χαλασει ... παρτο σαν δεδομενο, οπως οτι το σκοταδι το διαδεχεται το φως, την τρικυμια η γαληνη κ.λ.π....
Και οι καλες και οι κακες στιγμες κατι εχουν να μας μαθουν....
Απολαυσε τες ολες... :wink:
Τίτλος:
Αποστολή από: ASSOS στις Σεπτεμβρίου 29, 2005, 02:25:47 ΜΜ
Όταν όμως μια δοκιμάσια δεν έχει τελιωμό και έχεις αποκάμει ... τι κάνεις ;
Τίτλος:
Αποστολή από: junkie στις Σεπτεμβρίου 29, 2005, 02:49:31 ΜΜ
Σωστά αυτά που λες βικτώρια μου αλλά και η ερώτηση που έκανε ο ασσος πολύ καλή ας την απαντήση κάποιος....    :roll:  :roll:  :roll:
Τίτλος:
Αποστολή από: minoraki στις Σεπτεμβρίου 29, 2005, 03:01:05 ΜΜ
Παράθεση από: "ASSOS"Όταν όμως μια δοκιμάσια δεν έχει τελιωμό και έχεις αποκάμει ... τι κάνεις ;
θελω να πω εδω (γιατι διαβαζω ολα αυτα που εγραψες τζανκακι) και ειλικρινα λυπαμαι για την τοση λυπη σου! εισαι μολις λιγα χρονια μεγαλυτερη απο την μικρη κορη μου και αυτο που θελω να επισημανω ειναι οτι, εκτος και εαν προκειται για προβλημα υγειας, σχεδον τα παντα περνανε.....απλως θα πρεπει να κανεις υπομονη....και επιμονη....περναω και εγω ενα μεγαλο και σοβαροτατο οικογενειακο προβλημα(σιγα μην ηταν το πρωτο...αλλα ευελπιστω να ειναι το τελευταιο), ομως ξερω οτι μεσα στο σκοταδι, δεν μπορει? θα υπαρχει και ενα φως.....δεν ξερω εαν βοηθησα καθολου....ελπιζω πως ναι! εαν θελεις κατι αλλο το συζηταμε και παλι! φιλια!
υ.γ. keep on smiling! we are still alive....
Τίτλος:
Αποστολή από: junkie στις Σεπτεμβρίου 29, 2005, 03:26:29 ΜΜ
Παράθεση από: "minoraki"
Παράθεση από: "ASSOS"Όταν όμως μια δοκιμάσια δεν έχει τελιωμό και έχεις αποκάμει ... τι κάνεις ;
θελω να πω εδω (γιατι διαβαζω ολα αυτα που εγραψες τζανκακι) και ειλικρινα λυπαμαι για την τοση λυπη σου! εισαι μολις λιγα χρονια μεγαλυτερη απο την μικρη κορη μου και αυτο που θελω να επισημανω ειναι οτι, εκτος και εαν προκειται για προβλημα υγειας, σχεδον τα παντα περνανε.....απλως θα πρεπει να κανεις υπομονη....και επιμονη....περναω και εγω ενα μεγαλο και σοβαροτατο οικογενειακο προβλημα(σιγα μην ηταν το πρωτο...αλλα ευελπιστω να ειναι το τελευταιο), ομως ξερω οτι μεσα στο σκοταδι, δεν μπορει? θα υπαρχει και ενα φως.....δεν ξερω εαν βοηθησα καθολου....ελπιζω πως ναι! εαν θελεις κατι αλλο το συζηταμε και παλι! φιλια!
υ.γ. keep on smiling! we are still alive....

Σ'ευχαριστώ και σένα για την ανταπόκριση σου και το ενδιαφέρον σου παρόλο που δεν γνωριζόμαστε και το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα παιδιά που απάντησαν στο θέμα μου. Επιμονή έχω αλλά όχι όση χρειάζεται .
Είναι ώρες που με πιάνει ο φόβος και δεν ξέρω τι να κάνω ,προσπαθώ να το αποβάλω έχοντας στη σκέψη ότι θα περάσι αλλά είναι και ώρες που δεν μπορώ να το αποβάλω από την σκέψη και το μυαλό μου. Ελπίζω όλα να πάνε καλά για να μπορώ να smilling ....  Δεν είμαι απ'τους ανθρώπους που μπροστά σε ένα πρόβλημα το βάζουν στα πόδια αλλά πολλές φορές "δειλιάζω"...  Ποτέ μου όμως δεν το χα βάλει στα πόδια ούτε σκοπεύω να το κάνω για να είμαι εγώ καλά ...  


Και έβαλα αυτό το θέμα γιατί ξέρω πως δεν είμαι η μόνη που μπορεί να χει κάποιο πρόβλημα ,το 90% των ανθρώπων έχουν καποιο πρόβλημα είτε στην οικογένεια τους είτε από εξωτερικούς παράγοντες και έτσι δίνω ένα "βήμα"  προς αυτά τα άτομα να μιλήσουν και να μην τα κρατάνε μέσα τους γιατί η εσωστρέφεια είναι το χειρότερο...

ΝΑ ΣΤΕ ΚΑΛΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!   :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:
Τίτλος:
Αποστολή από: avra στις Σεπτεμβρίου 29, 2005, 06:38:56 ΜΜ
Junkie!
Πρίν, όχι και πολλά χρόνια, που είμουν στο απόλυτο σκοτάδι , κάποια φίλη μου είπε το εξής:
"ξέρεις πότε είναι η πιό σκοτεινή ώρα της νύχτας? Λίγο πριν το ξημέρωμα"

Αυτό το κράτησα. Με βοήθησε και με βοηθά πάντα. Το λέω τώρα με την σειρά μου και σε σένα και σε ολους τους φίλους μας εδώ!
Τίτλος:
Αποστολή από: junkie στις Σεπτεμβρίου 29, 2005, 09:31:33 ΜΜ
Νομίζω πως κατάλαβα τι σημαίνει αυτό... Θα το θυμάμαι....   :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:
Τίτλος:
Αποστολή από: apol στις Οκτωβρίου 04, 2005, 04:05:06 ΠΜ
νομιζω οτι εχεις παψει ν αισθανεσαι χαλια.....και το θεμα πλεον δεν υφισταται
Τίτλος:
Αποστολή από: junkie στις Οκτωβρίου 04, 2005, 12:06:06 ΜΜ
Προσπαθώ να μη το σκέφτομαι ίσως και γι'αυτό ηρέμησα λίγο...... :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:
Τίτλος:
Αποστολή από: junkie στις Οκτωβρίου 04, 2005, 04:29:19 ΜΜ
Εκεί που πάω να ηρεμήσω από μια κατάσταση δημιουργείται άλλη......

Ειλικρινά δεν αντέχω κάθε τόσο όλο και με κάποιον να γίνεται κάτι...
:cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:
Τίτλος:
Αποστολή από: apol στις Οκτωβρίου 06, 2005, 10:29:53 ΠΜ
να βοηθησω μπορω ................