a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ο κύκλος των χαμένων ποιητών => Μήνυμα ξεκίνησε από: frikoulo στις Οκτωβρίου 03, 2005, 03:01:04 ΜΜ
‘ Πνίγομαι ’
Αυτός ο κόσμος δεν είναι για ιδεαλιστές.
Είμαι σαν τη χελώνα στο σπίτι μιας φίλης.
Θέλω να ξεφύγω, να δραπετεύσω από το ομολογουμένως μεγάλο ‘σπίτι’ μου.
Ταυτόχρονα σαπίζω, ζω μέσα στα ίδια μου τα σκ**α.
Δεν είχα ποτέ την πολυτέλεια να μου τα καθαρίσουν όπως της χελώνας.
Ξέρω κολύμπι, σίγουρα πράγματα. Και όμως πνίγομαι.
Ζω μια ζωή που ούτε καν πλησιάζει αυτό που θέλω.
Προσπαθώ να το αλλάξω. Πεισμώνω. Άδικος κόπος.
Διαπιστώνω ότι ποτέ δεν θα κάνω αυτά που θέλω γιατί κάποτε συμβιβάστηκα. Δέχτηκα μια κατάσταση, που βεβαίως έφερε μια άλλη και πάει λέγοντας.
Η εποχή επιτάσσει τον συμβιβασμό.
Ίσως και να μην το επιδίωξα αρκετά.
Ίσως τελικά προς το τέλος της ζωής μου να βλέπω ακόμα εκείνη τη χελώνα να προσπαθεί.
Ίσως η χελώνα είναι πιο γενναία από εμάς τελικά.
Ίσως να κάνει αυτό που εμείς σπάνια τολμάμε.
Ίσως μας κοιτάει και λέει χαμογελώντας :
-Αν όχι ελεύθερη, τότε σίγουρα πάνω στην προσπάθεια…