Γλυκερία - Ό, τι αγαπώ είναι δικό σου
Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
Καθώς βαθαίνει η νύχτα
Την άλλη όψη της καρδιάς μου
Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα
Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
Που το φορώ και στάζει
Το μόνο που έμεινε κοντά μου
Το δρόμο που ‘φυγες κοιτάζει
Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου
Και το ‘χεις πάρει μακριά
Φόρεσες τον ήλιο στο λαιμό σου
Κι εδώ δεν ξημερώνει πια
Στην ανεμόσκαλα του πόνου
Κι απόψε ανεβαίνω
Μια σπίθα στη βροχή του χρόνου
Πάλι ξεχνάς πως περιμένω
Στην ανεμόσκαλα του πόνου
Χωρίς φιλί και χάδι
Σε μια γωνιά αυτού του τόπου
Πώς να τ’ αντέξω το σκοτάδι
Άχρηστα ρολόγια
Πέρασε η ώρα μα δεν φάνηκες
Άχρηστα ρολόγια που μου χάριζες
Πέρασε η ώρα πέρασες κι εσύ
Πουλάκι που τρομάζει πριν έρθει η βροχή
Πέρασε η ώρα μα δεν φάνηκες
Άχρηστα ρολόγια που μου χάριζες
Πέρασε η ώρα πέρασες κι εσύ
Πουλάκι του χειμώνα μες' την άνοιξη
Άχρηστα τραγούδια που μαράθηκαν
Άχρηστα ρολόγια που σταμάτησαν
ΘΑ ‘ΡΘΩ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ
ΜΟΥΣΙΚΗ-ΣΤΙΧΟΙ : ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ
ΕΡΜΗΝΙΑ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΔΙΣΚΟΣ : ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ (ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1987)
Όπου να ‘ναι θα ‘ρθω να σε βρω
και το μυστικό μου να σου πω.
Το ‘ψαξα πολύ για να το πω σε ‘σένα
κι έχανα πολύτιμο καιρό.
Μέσα απ’ τα σκοτάδια κι απ’ το φως
ξεπηδώ σαν γελωτοποιός.
Με τον εαυτό μου έχω γίνει ένα
και δεν είμαι πιόνι κανενός.
Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
για κανένα πούστη δεν θυσιάζομαι.
Πως να ξεγελάσετε μια χαμένη φάτσα
τρέξτε και προφτάστε δεν πλησιάζομαι.
Ότι κι αν λέτε, δεν μ’ ακουμπάτε,
αναμασάτε λόγια θολά και ψεύτικα.
Σπίτι δεν έχω, μήτε πατρίδα με διώξατε όλοι,
μα εσένα σε θέλω πιο πολύ.
Έλα στον δικό μου τον παλμό
ζήταγα πολύ ν’ αγαπηθώ.
Έδωσα τα πάντα και τα ξαναδίνω
και γι’ αυτό μπορώ να σ’ αγαπώ.
Δεν θα με γνωρίσεις αν με δεις
είμαι κυνηγός κι ονειρευτής.
Μη σε παγιδέψουν σε καμιά βιτρίνα
και σε παραδείσους μου χαθείς.
Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
μα στην αγκαλιά σου εκστασιάζομαι.
Όσα σου φανέρωσαν στα χαρτιά και τα’ άστρα
όλα παραμύθια και σε χρειάζομαι.
Παλιέ μου πόθε στο πέρα δώθε μη σε χαλάσουν.
Φοβάμαι για ‘σένα πιο πολύ.
Όλα τα φτύνω, τα καίω όλα, μπαίνω και βγαίνω
και δένω με ‘σένα απ’ την αρχή.
ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ : "Κάνω μια ευχή".
Κάνω μια ευχή ξανά να 'ρθεις
Αν μ' αναζητήσεις θα με βρεις
Δίχως να σκεφτείς έλα πάλι κοντά
Στη δικιά μου ζωή στη δικιά μου αγκαλιά που ζητά
Άνοιξη ξανά ακόμα τι να θυμηθώ
απ' τον καιρό που οι δυο μαζί
ξεκινούσαμε εμείς
Ραντεβού στη χαρά
ναι ο έρωτας δίνει φτερά
Είμαστε παιδιά κι ήσουνα εσύ
μέσα στ' όνειρο φλόγα ζεστή
Τώρα πως μπορείς να 'σαι σ' άλλη αγκαλιά
Πως μπορείς και γελάς
πως μπορείς και ξεχνάς τα παλιά
Άνοιξη ξανά...
Λυγαριά μου γλυκιά-Σφακιανάκης Νότης
Μη γυρεύεις να σου πω, πιο πολύ τι αγαπώ
Τη ζωή μου θα μικρύνεις, αν μου πεις ότι μ' αφήνεις
Λυγαριά μου γλυκιά, μη γέρνεις, μην κλαις
Μοναχοί μας θα ζούμε για πάντα
Στο κορμί σου θ' αράξουν καρδιές πολλές
μα καμία δεν θα μείνει για πάντα
Την αγάπη σου φορώ, στο κορμί μου και μπορώ
Ότι θέλεις να σου τάξω, και μαζί σου να πετάξω
Λυγαριά μου γλυκιά...
Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας σε ποίηση Λένας Παππά
Του έρωτα
Αϊ σκοτεινό φως του έρωτα
Τρεμάμενο αίμα του έρωτα
Μες τη γητειά σου ελησμόνησα τους φονιάδες καιρούς
Γέννησα ρόδινα μωρά, σε μέλλον με αστέρια
Αϊ σκοτεινό φως του έρωτα
Αϊ της αγάπης μαχαιριά
Στης νιότης το κρουστό κορμί
Πληγή που ανάβλυζε ευωδιές φιλιών και μουσική
Ντύνοντας το γυμνό έρημο κόσμο
Αϊ της αγάπης μαχαιριά
Αϊ της αγάπης μαχαιριά
Στης νιότης το κρουστό κορμί
Πληγή που ανάβλυζε ευωδιές φιλιών
Αϊ της αγάπης μαχαιριά
Αϊ της αγάπης μαχαιριά
Αϊ της αγάπης μαχαιρια
Μη γυρίσεις - Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Για θυμήσου καλά
Μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε
Βάλε εσύ μια φωνή
Και αν δεν είμαι εκεί Γιαννη να μη με λένε
Δεν είναι η ανάγκη
Δεν είναι η μοναξιά που εκεί θα με φέρει
Έχω αντέξει πολλά
Δε με ξέρεις καλά κανείς δε με ξέρει
Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις
Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις
Μπαίνω μες στη σκιά
Με τυφλώνει το φως, μ' αρρωσταίνουν οι λέξεις
Έχω βαρεθεί
Δε θέλω να εξηγώ πρέπει εσύ να διαλέξεις
Όμως στο λέω ξανά
Μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε
Βάλε εσύ μια φωνή
Και αν δεν είμαι εκεί Γιαννη να μη με λένε
Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις
Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις
Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις...
(ΑΛΚΙΝΟΟΣ)
Ο Προσκυνητής
Τα βουνά περνάω
και τις θάλασσες περνώ
Κάποιον αγαπάω
Δυο ευχές κρατάω
και δυο τάματα κρατώ
Περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ'ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά
Στα πουλιά μιλάω
και στα δέντρα τραγουδώ
Κάποιον αγαπάω
Κι οταν τραγουδάω
προσευχές παραμιλώ
περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως ο δρόμος
είναι η φλέβα της φωτιάς
ψυχή μου πάντα να κυλάς
Κάποιος είπε πως ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή
καρδιά μου να'σαι ζωντανή
Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ'ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ όνειρο ζω..
Να'μαι στα σύννεφα ψηλά
μ'ένα τηλέφωνο αγκαλιά
όπως οι φλέβες δυνατά
τ'ακούω πάλι να χτυπά
υποχρεώσεις και δουλειά
μου κλέβουν κάτι απ'τη χαρά
είναι πληγή να σ'αγαπώ
όταν μου είσαι μακρία
και μόνο αν είσαι εσύ εγώ απαντώ
Μη,δεν είμαι εδώ
όνειρο ζω και μη με ξυπνάτε τώρα
Μη,για ότι καλό
η ό,τι κακό, τα λέμε άλλη ώρα
Μη,είμαι αλλού
σ'άλλη τροχιά, σ'άλλη γη σε άλλη χώρα
Μη,δεν είμαι εδώ
όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε τώρα...
Γιώργος Χρήστου - Παντού θα σε ψάχνω
Ίσως ήσουν ενας δρομος διχως γυρισμό
Ένα βήμα για το χωρισμό
κι όμως σαγαπώ ακόμα
και ανυσηχώ
και για πάντα θα σ'αναζητώ
Παντού θα σε ψάχνω
παντου θα σε βρίσκω
η αγάπη είναι ρίσκο
και γιαυτό μονάχα ζώ
Παντου θα σε ψάχνω
παντού θα σε βρίσκω
σαγαπώ
Ίσως να σουν ένα άστρο
που πεσε στη γη
Πριν να σε σκοτώσει η αυγή
ότι χάθηκες αρνούμε να παραδεχτώ
κι όπου πάω θα σ'αναζητώ
Παντού θα σε ψάχνω
παντου θα σε βρίσκω
η αγάπη είναι ρίσκο
και γιαυτό μονάχα ζώ
Παντου θα σε ψάχνω
παντού θα σε βρίσκω
σαγαπώ
(C-Real - Μην ανησυχείς)
Πέφτει πάλι η βροχή,
όπως και τη μέρα,
που για πρώτη φορά,
μου πες χαμογέλα
Απο τότε κι εγώ,
λέω δεν πειράζει,
κι όταν βρέχει πολύ
να 'σαι καλά με νοιάζει
Μην ανησυχείς,
μην ανησυχείς,
για μένα τώρα πια
αν έχει συννεφιά
Μην ανησυχείς
μες τα σύννεφα
γαλάζιο βλέπω πια
για άλλη μια φορά
Πέφτει πάλι η βροχή,
σαν ιστορία αγάπης,
Βρέχει πριν να χαθεί,
μα πάλι θα ξανάρθει
Κάπως έτσι και συ,
σαν τη βροχή για μένα,
χάρισες ουρανό
και έφυγες μια μέρα
Μην ανησυχείς,
μην ανησυχείς,
για μένα τώρα πια
αν έχει συννεφιά
Μην ανησυχείς
μες τα σύννεφα
γαλάζιο βλέπω πια
για άλλη μια φορά
Μια φωτιά στην άμμο
Στέλιος Ρόκκος
Πριν χαθείς και διώξεις το φεγγάρι
άναψε αν θες μια φωτιά στην άμμο
Σαν μια τελευταία χάρη
άναψε αν θες μια φωτιά στην άμμο
Όπως τις νύχτες που και οι δυο σαν
παιδιά, πάνω από την ίδια φωτιά
την αγάπη κρατούσαμε μαζί ζωντανή
με φιλια μας ξυπνουσε η αυγη.
Στην ακτη που φτιαχναμε ταξιδια
αναψε αν θες μια φωτια στην αμμο
Πριν εδω τα παντα γινουν ιδια
αναψε αν θες μια φωτια στην αμμο
Οσο και αν φυγεις απο 'μενα μακρυα
σαν τον ηλιο θα'μαι κοντά
Θα σ' αγγίζω σα χάδι πονηρό του ουρανού
σαν αέρας θα 'μαι παντού...
Να' ρθεις ξανά
έστω μόνο και για μια φορά
Να 'ρθεις ξανά
έστω μόνο και για μια βραδιά
To σεντόνι... ΚΟΤΣΙΡΑΣ!
Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Το 'χω να με σκεπάζει
Κι είναι η νύχτα θάλασσα, η νύχτα θάλασσα
Που στα βαθιά με φωνάζει
Μέρες ξημέρωσαν, τα δύσκολα πέρασαν
Μα ο νους μου πίσω γυρνάει
Φταίει το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Που το άρωμά σου κρατάει
Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι
Γύρω μου πράγματα, σκισμένα γράμματα
Σκόρπια από δω και από κει
Γίνονται θαύματα
Μα στ' άψυχα πράγματα
Τι μπορεί να σωθεί
Θα το παλέψω, θα ξαναπιστέψω
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΒΑΓΟΝΙ
Είναι η ανάσα σου ανάσα μου
Οι αναμνήσεις σου δικές μου
Δικές σου εικόνες μες
στα μάτια μου
Οι τύψεις σου είναι ενοχές μου
Είναι η σάρκα σου το σώμα μου
Τα όνειρά σου όνειρά μου
Φιλιά δικά σου είναι το στόμα μου
Η μυρωδιά σου άρωμά μου
Κι αν λένε πως σε τούτη τη ζωή
Μόνοι ερχόμαστε
και φεύγουμε πιο μόνοι
Εγώ υπάρχω γιατί ζεις κι εσύ
Κι όταν φύγεις θα με βρεις στο ίδιο το βαγόνι
Φύλακας άγγελος...
Όταν θα νιώθεις μοναξιά
όταν το σπίτι θα 'ναι άδειο
θα 'χεις εμένα συντροφιά
και θα σου δίνω εγώ κουράγιο
Όταν μαυρίζει ο ουρανός
όταν παγώνει η αγκαλιά σου
κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός
εγώ θα έρχομαι κοντά σου
Μονάχα εσύ να 'σαι καλά
μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
μπορεί να ζούμε χωριστά
μα τότε ζήσαμε μια αγάπη
Να 'σαι κορίτσι μου καλά
κι όταν ζητάς τον άνθρωπο σου
θα είμαι κάπου εκεί κοντά
ο φύλακας ο άγγελος σου
Αν σου ραγίζει την καρδιά
κι αν μόνη θέλει να σ αφήσει
πες...
Θυμάμαι όσα είχες πει
Ακόμα ελπίζω σε κάτι
τόσο καιρό που' χεις φύγει
ακόμα έξω στο δρόμο κοιτώ
ψάχνω στον κόσμο μήπως σε δω.
Ακόμα ελπίζω σε κάτι
τόσο καιρό που μου λείπεις
ακόμα ακούω στην πόρτα κλειδιά
ίσως ακόμη δεν είναι αργά.
Θυμάμαι όσα είχες πει
κι ακόμα ελπίζω σε κάτι
να σε ξεχάσω εγώ μπορεί
μα δε μπορεί μια αγάπη
Θυμάμαι όσα είχες πει
τ' ακούω μες τα όνειρά μου
να σε ξεχάσω εγώ μπορεί
μα δε μπορεί η καρδιά μου
Ακόμα ελπίζω σε κάτι
τόσο καιρό σ' έχω χάσει
ούτε ένα μύνημα, ούτε μια ευχή
μα λέω δε μ' έχεις ξεχάσει.
Θυμάμαι όσα είχες πει
κι ακόμα ελπίζω σε κάτι
να σε ξεχάσω εγώ μπορεί
μα δε μπορεί μια αγάπη
Θυμάμαι όσα είχες πει
τ' ακούω μες τα όνειρά μου
να σε ξεχάσω εγώ μπορεί
μα δε μπορεί η καρδιά μου...
Ένας κόμπος η χαρά μου
Μουσική - Στίχοι]
Άσε με πάλι να σου πω
για χρόνια περασμένα
για τα τραγούδια που αγαπώ
τα παραπονεμένα
Ένας κόμπος η χαρά μου
κι όμως σαν θα'ρθεις
στάλα-στάλα θα στη δώσω
για να δροσιστείς
Άσε με πάλι να ρωτώ ο χρόνος τι θα φέρει
ο ήλιος και ο κεραυνός
μου στήσανε καρτέρι
Ένας κόμπος η χαρά μου
κι όμως σαν θα'ρθεις
στάλα-στάλα θα στη δώσω
για να δροσιστείς
Γιατί (Πυξ Λαξ)
Άδειες στιγμές,η ψυχή μας κενή
τα λόγια υπάρχουν γιατί υπήρχαν εκεί,
πλοίο τα μάτια τα μαλλιά σου πανί
πόσο σε ήθελα και πόσο εσύ,γιατί.
Γιατί;
Γιατί το τραγούδι αυτό
πάντα να λέει δε μπορώ,
γιατί κι εσύ με σπρώχνεις στο γκρεμό
δεν σε συγχωρώ,δεν σε συγχωρώ,γιατί.
Κοίτα να δεις πως αλλάξαμε
δες τη ζωή που ξεγράψαμε
με μια ματιά,με μια κίνηση απλή
ο εγωισμός σου,πάντα αυτός οδηγεί.
Γιατί;
Ερμηνευτές: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες
στο κέντρο και τις συνοικίες
όνειρα μεθυσμένα σχέδια ματαιωμένα
τηλέφωνα απεγνωσμένα
Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήσουνα εσύ
ό,τι ονειρεύτηκα
όμως θυμάμαι μια νύχτα είδα τα μάτια της λύπης
να μου χαμογελάνε
Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ ό,τι ονειρεύτηκες
ετσι κι αλλιώς όλα είναι προσωπικές οπτασίες
Το νιώθω πως σε χάνω...
γλυκιά μου αγάπη καληνύχτα
ΘΕΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ
Τις νύχτες μπαίνεις στα όνειρα μου
λες κι ήρθες σε δικό σου κήπο
κι αν μεγαλώσαν τα φτερά μου
εγώ απ' το πλάι σου δεν λείπω
Θεός αν είναι...
Χιλιάδες άγγελοι με τ' άσπρα
κλωνάρια λησμονιάς μοιράζουν
Κι από το σώμα μου σαν άστρα
παιδιά δικά σου, ανάσες βγάζουν
Θεός αν είναι
Στις φλόγες να καείς
κι απ' το δάκρυ μου φωτιά να πιεις
Δεν μπορείς μια ζωή καρδιά
να συγχωρείς
Θεός αν είναι
Κι αν μ' αγαπάει κανείς
Οι φίλοι μου όλοι
εδώ και χρόνια
Ζευγάρια γίναν, φτιάξαν σπίτια
Μονάχα εμένα χάσκει ακόμα
Χωρίς μια στέγη ετούτη η αλήθεια
Θεός αν είναι...
Τις νύχτες μπαίνεις στα όνειρα μου
λες κι ήρθες σε δικό σου κήπο
κι αν μεγαλώσαν τα φτερά μου
εγώ απ' το πλάι σου δεν λείπω
Θεός αν είναι...
Θεός αν είναι...κι αν μ' αγαπάει κανείς
Θεός αν είναι...κι αν μ' αγαπάει κανείς
Πούλα Με
Μουσική - Στίχοι : Μάνος Ξυδούς
Πούλα με ακόμα μια φορά, δεν με πειράζει
δεν με πειράζει που θα μείνω μοναχός
δεν με πειράζει που τα μάτια σου σ'αυτον,τα θυσιάζεις
Γιατι απόψε το κορμί σου θα'ναι αλλού
θα'ναι σε κάτι ξεχασμένα καλοκαίρια
θα'ναι στις νύχτες της ατέλειωτης σιωπής
θα'ναι στα φίλμ της χαράς και της μηζέριας
θα'ναι σε όλα που περάσαμε μαζί
Πούλα με λοιπόν στο ξανα λέω
πούλα με για λίγη σιγουριά
πούλα με πολύ φτηνά δεν ξέρω
ίσως αύριο θα'ναι αργά
Και αν σε βλέπω αδιάφορα ξερά, δεν με πειράζει
δεν με πειράζει κι αν τα χείλη σου γελούν
μια καληνύχτα αν μου πείς, δεν με πειράζει
γιατι απόψε το κορμί σου θα'ναι αλλού
ΑΡΝΑΚΙΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ
Πες μου αν υπάρχει κάτι πιο πολύ
πεθαίνω και είμαι ακόμα στην αρχή
μάταιοι αγώνες και προσευχές
υπνοβατούμε σαν μακάβριες σκιές.
Πως να ξεφύγεις και που να κρυφτείς
είσαι δεσμώτης μίας κοινής λογικής
άχαρη τύχη και ματαιότης
άδοξο τέλος μία ένδοξης νιότης.
Ζεις για να πεθαίνεις
Μόνος σου θα φύγεις, μόνος
ότι και να κάνεις
Αυτοί που πιστεύεις θα φύγουν κι αυτοί
στην ύστατη ώρα που το φως θα χαθεί
κι αν υπάρχει κάτι άλλο εκεί
αυτός που το νοιώθει αυτός θα το δει.
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;
Πυξ Λαξ
Σαν τα καράβια φαίνονται τη νύχτα τα νησιά
σταματημένα μεσ' στην μέση του πελάγου
Έχει η ανάσα τους μια γεύση, μια γεύση απ' τα παλιά
που αναστήθηκαν με κόλπα κάποιου μάγου
Εσύ δεν ήσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές;
Εσύ δεν ήσουνα που έκλαιγες γι' αγάπη;
Εσύ δεν έλεγες «οι άνθρωποι δε θέλουν διαταγές
από ανθρώπους μηχανές στο ρόλο του προστάτη»;
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Εσύ δε μ' έμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά;
Στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
είναι η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Μέσα στη γυάλα τελειώνει το νερό
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Ή παραμένει πάντα μαύρος ο βυθός;..
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Μ' ένα τσιγάρο σα μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία;
Αν ήσουν άγγελος
Αν ήσουν άγγελος της γης
αν ήσουν άστρο της αυγής μαργαριτάρι
μες στους γαλάζιους τους βυθούς
και στους ουράνιους θησαυρούς ξανθό φεγγάρι
Δε θα περίμενα να 'ρθεις
ούτε να φύγεις μέσα στης γιορτής τα φώτα
πρωτού σ' αγγίξω και χαθεί
ό,τι αγάπησα απλά στου νου τη ρότα.
Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να 'ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ' άσπρο σου το νυχτικό
Στο παραθύρι σου βροχή
στο προσκεφάλι σου τα σύννεφα γερμένα
μές στον καθρέφτη σου γελάς
κάτι απ' τη λάμψη σου θα κρύψεις και για μένα
Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να 'ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ' άσπρο σου το νυχτικό
ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Στης ανάγκης τα θρανία και στης φτώχειας το σχολειό
μάθαμε την κοινωνία και τον πόνο τον παλιό
Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας
γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας
Το σεργιάνι μας στον κόσμο ήταν δέκα μέτρα γης
όσο πιάνει ένα σπίτι και ο τοίχος μιας αυλής
Παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας
γιατί τ' άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας
ΑΤΛΑΝΤΙΣ
Στο νησί τις γαλάζιες νύχτες
μεσ' τα BAR αγκαλιά ξωτικά καθάρματα
μου 'χες πεί πως θα 'ρθείς και ήρθες
Ατλαντίς στο βυθό
φωτισμένα άρματα
Μπρός στα μάτια μου περνάνε
φωσφορίζουνε και πάνε
Στο νησί τις γαλάζιες νύχτες
μεσ' τα BAR τα παιδια σε κοιτάν ανύποπτα
με ρωτάν από που να ήρθες
δεν θα πώ ποτέ σε κανέναν ΤΙΠΟΤΑ
Στις βιτρίνες που μου φέρνουν ζάλη
στις οθόνες που χτυπάνε τα κομπιούτερ γράμματα
καθρεφτίζεσαι μπροστά μου πάλι
Ατλαντίς στο βυθό φωτισμένα άρματα
ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
Θα 'μαι πάντα εγώ
μεσ' στο όπλο σου η σφαίρα
να σκοτώνεις αυτούς
που σκοτώνουν τη μέρα
με τα μαύρα γυαλιά
και το άσπρο φουστάνι
να κοιτάς μακριά
τη φωτιά στο λιμάνι
Ξέρω ένα παιδί
που μου λέει πως σε ξέρει
ότι είχατε δεί ένα τρελλό καλοκαίρι
στο κομμάτι που λείπει
απ' το σπασμένο καθρέφτη
στο λιμάνι φωτιά:
τον Ήλιο πάλι να πέφτει
Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό
κι εσύ γελάς
Ναι γελάς καθώς το πλοίο
πλησιάζει σαν θηρίο
και μου λες λοιπόν θυμίισου
μη πετάξεις τη ζωή σου στα "σκυλιά"
Γελάς γιατί σε θέλω
κατεβάζεις το καπέλο
και μου λες λοιπόν θυμίσου
σαν ταινία η ζωή σου να κυλά
Θα 'μαι πάντα εγώ
μεσ' στο όπλο σου η σφαίρα
να χτυπάς το νερό
να χτυπάς τον αέρα
να θυμάσαι ξανά όσα είχαμε κάνει
τις φωτιές στα ντεπώ
τη φωτιά στο λιμάνι
Προσπαθώ να δείχνω
πως όλα τα ‘χω βάλει σε μια τάξη, δεν μελαγχολώ
Μου ‘χουν πει πως το μυαλό μόνο του θα ψάξει
άλλους τρόπους για να ξεχαστώ
Τα δύσκολα δεν πέρασαν αλλά
αγώνας είναι και θα τον κερδίσω
Το μόνο που φοβάμαι ξαφνικά
μην έρθεις κι ότι χτίσω το γκρεμίσω
Προσπαθώ ν’ αρέσω να βγαίνω να γιορτάζω
να μην έχω χρόνο να σκεφτώ
προσπαθώ να βυθιστώ σε δουλειές και λάθη
μάχη δίνω για να κρατηθώ
Τα δύσκολα δεν πέρασαν αλλά
αγώνας είναι και θα τον κερδίσω
Το μόνο που φοβάμαι ξαφνικά
μην έρθεις κι ότι χτίσω το γκρεμίσω
Το μόνο που φοβάμαι ξαφνικά
μην έρθεις κι ότι χτίσω το γκρεμίσω
Χατζηγιάννης
Μόνο στα όνειρα
Σ’ ανύποπτο χρόνο στον νου μου σε φτιάχνω
σαν μυστικό θησαυρό
Με ότι δεν μου πες γεμίζω σελίδες
ίσως στις λέξεις σε βρω
θολώνω τη μέρα στον ήλιο που σβήνει
το πρόσωπο σου να βρω
στα σύννεφα απλώνω ουράνιο τόξο
γέφυρα να ‘ρθεις εδώ
Μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω
να δίνεις χρώμα πάνω στο δικό μου γκρίζο
Και κάθε αυγή που το σκοτάδι θα παλιώνει
κι ‘άλλη παράσταση στην πρόβα θα τελειώνει
Μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω
Μόνο στα όνειρα αφήνεις χρώμα πάνω στο δικό μου γκρίζο
Αυτό που με θλίβει φυλάω κρυμμένο
σ’ ένα συρτάρι κλειστό
τραγούδια εικόνες κι όσα μαζί σου θα θελα μα μοιραστώ
θολώνω τη μέρα στον ήλιο που σβήνει
το πρόσωπο σου να βρω
στα σύννεφα απλώνω ουράνιο τόξο
γέφυρα να ‘ρθεις εδώ
Μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω
να δίνεις χρώμα πάνω στο δικό μου γκρίζο
Και κάθε αυγή που το σκοτάδι θα παλιώνει
κι ‘άλλη παράσταση στην πρόβα θα τελειώνει
Μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω
Μόνο στα όνειρα αφήνεις χρώμα πάνω στο δικό μου γκρίζο
Χατζηγιαννης
Ο βυθός
Πέρασαν μέρες χωρίς να στο πω
το σ' αγαπώ δυο μόνο λέξεις.
Αγάπη μου, πώς θα μ' αντέξεις
που είμαι παράξενο παιδί, σκοτεινό;
Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δω
κι αν σε πεθύμησα δεν ξέρεις
κοντά μου πάντα θα υποφέρεις
σου το 'χα πει ένα πρωί βροχερό
Θα σβήσω το φως κι όσα δεν σου 'χω χαρίσει
σ' ένα χάδι θα σου τα δώσω
κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω
μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό
Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις
κι εγώ πιο μόνος κι από 'μενα
μες σε δωμάτια κλεισμένα
το προσώπο σου θα ονειρευτώ
γιατί μες στο όνειρο μόνο ζω
Στα σοβαρά μην με παίρνεις
είναι το μυαλό μου θολό,
είναι και ο κόσμος μου αστείος
κι όταν με βαρέθεις τελείως
ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες
Κι εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο
και κάποιο στίχο που σου μοιάζει
κοιτάζω έξω και χαράζει
έγινε το αύριο πάλι χθες...
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μια αγάπη μικρή
Απόψε η αγάπη μας θα γίνει ένα τραγούδι
στ' αστέρια θα φτάσει εκεί ψηλά ζωής λευκό λουλούδι.
Μη με ρωτάς γιατί πονώ τα μάτια σου όταν κοιτάζω
βαθυά κρυμμένο μυστικό το βλέμμα σου φορώ κι ας ζω...
Πίστευα κι άφησα γι' άλλη μια φορά
τη φωτιά της ψυχής να μ' αγγίξει ξανά
με πράγματα, λόγια δικά μας μοναδικά
μιας αγάπης μικρής η βροχή ξεκινά...
Μη σταματάς...
Στα όνειρα μας έρχεται τα δίνει και τα παίρνει
δεν ξέρω αν θ' αντέξουμε σ' αυτό το κάτι που μας δένει.
Το χέρι μου στο στήθος σου χαράζει μια αλήθεια
στο βάθος του ορίζοντα ο έρωτας δεν γίνεται συνήθεια...
Πίστευα κι άφησα γι' άλλη μια φορά
τη φωτιά της ψυχής να σ' αγγίξει ξανά
με πράγματα, λόγια δικά μας μοναδικά
μιας αγάπης μικρής η βροχή σταματά...
Μη σταματάς...Να μ' αγαπας...μη σταματάς...να μ' αγαπας...
Ιωαννιδης
Φύλακας άγγελος
Κότσιρας Γιάννης
Μουσική/Στίχοι: Μιτζέλος Αντώνης/Ζιώγα Ελένη
Όταν θα νιώθεις μοναξιά
όταν το σπίτι θα 'ναι άδειο
Θα 'χεις εμένα συντροφιά
και θα σου δίνω εγώ κουράγιο
Όταν μαυρίζει ο ουρανός
όταν παγώνει η αγκαλιά σου
Κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός
εγώ θα έρχομαι κοντά σου
Μονάχα εσύ να 'σαι καλά
μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
Μπορεί να ζούμε χωριστά
μα τότε ζήσαμε μια αγάπη
Να 'σαι κορίτσι μου καλά
και όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
Θα είμαι κάπου εκεί κοντά
ο φύλακας ο άγγελος σου
ο φύλακας ο άγγελος σου
Αν σου ραγίζει τη καρδιά κι αν μόνη θέλει να σ' αφήσει
Πες του πως κάποιος μια φορά αληθινά σ' είχε αγαπήσει
Μονάχα εσύ...να σαι καλά !!!!!
:hug2:
Για σένα (Χατζηγιάννης)
Κι αν 'γίναν πολλά
εγώ έχω κι άλλη αντοχή
κι αν είδα πολλά
βλέπω και άλλη μια αρχή
Αν όπως κι αν ζεις
κάτι σου λείπει απ' τη ζωή
κάτι σε κουράζει πολύ
κι ίσως στο βάθος σ' εξαντλεί
εγώ το έχω φανταστεί
Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ
τη διάθεση σου να φτιάξω
Για το λόγο αυτό για σένα τραγουδώ
όσα δεν μπορώ να φωνάξω
Μ' ένα τρυφερό τραγούδι σαν κι αυτό
τη διάθεση σου ν' αλλάξω
ν' ανεβείς ψηλά, να γελάς συχνά
να τολμάς ξανά, να ζεις
Κι αν όπως κι εσύ
δεν ξέρω πώς να αισθανθώ
κι αν ψάχνω να βρω
πώς να χαρείς για να χαρώ
Κι αν θέλω να δεις
τον ουρανό που βλέπω εγώ
πρέπει να σου πω σ' αγαπώ
κι είν' η αγάπη μου βουνό
κρυμμένη μέσα μου καιρό
Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ
τη διάθεση σου να φτιάξω
για το λόγο αυτό για σένα τραγουδώ
όσα δεν μπορώ να φωνάξω
Μ' ένα τρυφερό τραγούδι σαν κι αυτό
τη διάθεση σου ν' αλλάξω
ν' ανεβείς ψηλά, να γελάς συχνά
να τολμάς ξανά, να ζεις
:wink: :wink:
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού που 'χω νοικιάσει
το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει.
Τα ζήτησα όλα απ' τη ζωή μου, τα πλήρωσα με τη ψυχή μου
να έχει ένα τόπο η καρδια πριν να γεράσει...
Έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
είναι αλλιώτικη η σιώπη χωρίς παρέα.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου΄χει λείψει
το κοριτσακι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου, που τα 'κανε ολα ωραία.
Είναι σκληρό για μια γυναίκα να 'ναι μόνη
στο λέω τώρα που η αλήθεια δεν θυμώνει.
Όση και να 'ναι η δύναμή μου, θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου
Η μοναξιά στήνει παγίδες και πληγώνει...
Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
το σπίτι μου έρημο μα κάνουμε παρέα.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νοιώθω θλίψη, μα μου 'χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου, που τα 'κανε ολα ωραία
Alma libre (Ελεύθερη ψυχή)
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Ερμηνευτές: Γιάννης Κότσιρας
ΕΛΑ, ΞΑΠΛΩΣΕ... ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΡΦΩΣΕ Η ΝΥΧΤΑ, ΣΕΙΡΑ...
ΚΛΕΙΣ'ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΙ ΑΦΗΣΟΥ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΝ' ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ...
ΓΕΛΑ ΛΙΓΟ... ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΝΟΙΓΩ ΖΩΗ ΚΙ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΣΒΗΣ'ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΙ ΑΚΟΥ ΑΠΛΑ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ...
ΠΕΦΤΕΙ Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΜΑΣ! ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΚΙ Ο,ΤΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΣΤΗ ΖΩΗ
ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΚΡΥΦΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ...
ΜΗΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙΣ... ΚΑΚΟ ΜΗ ΒΑΖΕΙΣ
ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ
ΦΤΑΝΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΦΤΑΝΩ ΕΓΩ
ΚΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΟΥ...
ΠΕΦΤΕΙ Τ'ΑΣΤΕΡΙ ΜΑΣ! ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΚΙ Ο,ΤΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΣΤΗ ΖΩΗ
ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΚΡΥΦΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ...
Αυτοί που φεύγουν.
Πουλόπουλος Γιάννης
Μουσική/Στίχοι]
Για σένα...
ΤΡΥΠΕΣ -ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΣ
Τρέμουν τα πόδια μου το σώμα μου δειλιάζει
Κάθε φορά που πλησιάζεις προς τα 'δω
Με ξεσηκώνεις με χαλάς και μ' αναγκάζεις
Να μπω γυμνός στο ηλεκτρικό σου μακελειό
Μυρίζεις θάνατο μα εγώ σε γυροφέρνω
Δεν έχω δύναμη μακριά να κρατηθώ
Βάζω στην άκρη το μυαλό μου νικημένο
Μέσα στις στάχτες σου διψάω να βρεθώ
Σαν τότε που μας τρόμαζε το ήσυχο φεγγάρι
Σαν τότε που ματώναμε μαζί
Μόνοι σε έναν άγνωστο νεκρό πλανήτη
Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς
Τρέχω συνέχεια να κρυφτώ μακριά από σένα
Kαι όλο νομίζω πως μπορώ να γιατρευτώ
Πάνω σου πέφτω ξαφνικά και απεγνωσμένα
Στα ηλεκτροσόκ σου προσπαθώ να αντισταθώ
Μυρίζεις θάνατο μα εγώ σε γυροφέρνω
Δεν έχω δύναμη μακριά να κρατηθώ
Βάζω στην άκρη το μυαλό μου νικημένο
Μέσα στις στάχτες σου διψάω να βρεθώ
Σαν τότε που μας τρόμαζε το ήσυχο φεγγάρι
Σαν τότε που ματώναμε μαζί
Μόνοι σε έναν άγνωστο νεκρό πλανήτη
Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ - Σ' ΑΚΟΛΟΥΘΩ
Σ' ακολουθώ στην τσέπη σου γλιστράω
σαν διφραγκάκι τόσο δα μικρό
Σ' ακολουθώ και ξέρω πως χωράω
μες στο λακάκι που 'χεις στο λαιμό
Έλα κράτησέ με και περπάτησέ με
μες στο μαγικό σου το βυθό
πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου
μη μ' αφήνεις μόνο θα χαθώ
Σ' ακολουθώ και πάνω σου κολλάω
σαν φανελάκι καλοκαιρινό
Σ' ακολουθώ σ'αγγίζω και πονάω
κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ
ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΤΣΑΤΣΟΥ - ΣΕ ΘΕΛΩ
Κι αν ειν’ τ’ αστέρια σου πεσμένα στη γη
και οι νύχτες σου εκλιπαρούν την αυγή
κι όλα όσα αγάπησες μια σκάρτη ζαριά
κι ο μόνος φίλος που έχεις η μοναξιά
Εγώ σε θέλω ναι σε θέλω σε θέλω
Με σκισμένα πανιά
Με κομμένα φτερά εγώ σε θέλω
Κι αν όλοι γύρω σου φτιαχτήκαν κι εσύ
Ψάχνεις στην έρημο για κάποιο νησί
Χωρίς πυξίδα στο πουθενά
Πάνω που κέρδιζες χαμένος ξανά
Εγώ σε θέλω ναι σε θέλω σε θέλω
Με σκισμένα πανιά
Με κομμένα φτερά εγώ σε θέλω
Κι αν τα τραγούδια σου κατάπιε η σιωπή
Και βρήκες του έρωτα την πόρτα κλειστή
Μ' ένα αποτσίγαρο μαύρα γυαλιά
Θεός και δαίμονας και μόνος ξανά
Εγώ σε θέλω ναι σε θέλω σε θέλω
Με σκισμένα πανιά
Με κομμένα πανιά εγώ σε θέλω
Κι αν σου τελειώσαν οι ευχές και τα θα
Κι ο δρόμος σ' έβγαλε στο δρόμο ξανά
Κι άμα δε βρίσκεις ούτε λέξη να πεις
Κι ούτε ένα όνειρο για να πιαστείς
Εγώ σε θέλω ναι σε θέλω σε θέλω
Με σκισμένα πανιά
Με κομμένα φτερά εγώ σε θέλω
Σε θέλω σε θέλω ...
ΠΥΞ ΛΑΞ-ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΤΣΑΤΣΟΥ - ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΕΙΝΗ ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ
Αν έρθεις απ'το σπίτι τα χαράματα
θα έχω το κλειδί πανω στην πόρτα
Αν θέλεις θα γκρεμισουμε τα φραγματα
δυο ταχυδρόμοι που ξεχάστηκαν στη βόλτα
Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο για κείνη μη μου λες
Μόνο για κείνη μη μου λες
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Μόνο για κείνη μη μου λες
Αν έρθεις απ' το σπίτι τα χαράματα
να πεις τις πιο καλές σου ιστορίες
αυτές που ζωντανεύουνε τ'αγάλματα
και κατεβάζουν τα ρολά στις απορίες
Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο για κείνον μη μου λες
Μόνο για κείνον μη μου λες
Μόνο για κείνον μη μου λες
ΤΡΥΠΕΣ - ΓΙΟΡΤΗ
Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή
κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο
και αν τ' άφηνες θ' ανοίγαν μια ρωγμή
απ' το μικρό κελί σου ως το άπειρο
Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Τα λόγια μου είναι μια ανέλπιδη ευχή
Σβησμένα φώτα μέσα στο άχαρο δωμάτιο
Και αν τ' άφηνες θα καίγαν τη σιωπή
Και θα διαλύαν το κρυμμένο σου παράπονο
Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει σε ό,τι σου τρώει τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
αφιερωμένο...
ΜΕΝΤΟΡΕΣ - ΟΡΚΟΣ
Ο έρωτας τραγούδι κι εγώ τραγουδιστής
και στίχους θα σου ψιθυρίσω
μήπως την καρδιά σου αγγίξω
εδώ να ξαναρθείς
Ο έρωτας τραγούδι κι εσύ η μουσική
αδειάζει η καρδιά μου μακριά σου
ενώ κάθε στιγμή κοντά σου
φαντάζει μαγική
Λιώνω, με μια γλυκιά ματιά σου μόνο
ο παράδεισος η γη
έλα μη λυπάσαι μόνο γέλα
ν' ακούσω μουσική
Πάντα εδώ θα μένω να σε περιμένω
τι κι αν είσαι σε μιαν άλλην αγκαλιά
μόνο η χαρά σου φίλη στην καρδιά σου
θα 'ναι της ζωής μου ελπίδα τώρα πια.
αφιερωμένο δις...
Τα γαλάζια σου γράμματα
Γαλάνη Δήμητρα
Μουσική/Στίχοι: Χατζηνάσιος Γιώργος/Κανελλόπουλος Γιώργος
Τα γαλάζια σου γράμματα, κάθομαι και διαβάζω
Και με παίρνουν χαράματα καθώς πίσω κοιτάζω
Τα γαλάζια σου γράμματα, τρυφερές αναμνήσεις
Να μου λες χίλια πράγματα, μα δεν λες να γυρίσεις
Μια ζωή περιμένω
Μα δεν γίνονται θαύματα
μια ζωή σ' ανασταίνω
Στα γαλάζια σου γράμματα
Τα γαλάζια σου γράμματα, μαχαιριά κάθε λέξη
Και με πιάνουν τα κλάματα, σε ρωτώ τι έχω φταίξει
Τα γαλάζια σου γράμματα, τρυφερές αναμνήσεις
Να μου λες χίλια πράγματα, μα δεν λες να γυρίσεις
Μια ζωή περιμένω...
ανέβα στο τραπέζι μου κούκλα μου γλυκιάααααααα....
Aυτό είναι το έντεχνο κούνημα.....
Aλήθεια, τα άλλα είδη μουσικής είναι άτεχνα?
Παράθεση από: "heinrich"ανέβα στο τραπέζι μου κούκλα μου γλυκιάααααααα....
Aυτό είναι το έντεχνο κούνημα.....
Aλήθεια, τα άλλα είδη μουσικής είναι άτεχνα?
Α ρε χαϊν παντα την ειχα ατη την απορια.
Πεχλιβάνης
Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης/Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μια νύχτα θα 'ρθει από μακριά αέρας πεχλιβάνης
Να μη μπορείς να κοιμηθείς όταν τον ανασάνεις
Θα' χει θυμάρι στα μαλλιά, κράνα για σκουλαρίκια
Και μες στο στόμα θα γυρνά ρητορικά χαλίκια
Θα κατεβεί σαν άρχοντας, θα κατεβεί σα λύκος
Να πάρει χρώμα και ζωή της μοναξιάς ο κήπος
Τα μελισσάκια θα γυρνούν γύρω απ' τις πολυθρόνες
Και το νερό το κρύσταλλο θα ρέει απ' τις οθόνες
Αγέρα να' σαι τιμωρός, να 'σαι και παιχνιδιάρης
Κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, να 'ρθεις να μου την πάρεις
Για να κοιτάει από ψηλά του κόσμου τη ραστώνη
Να ξεχαστεί σαν των βουνών το περσινό το χιόνι
(ειναι ποιητης ο τυπος..)
Δεν είσαι εδώ
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη
Μες στο φως
έφευγες μες στο φως
γινόσουν χωρισμός
έμενα πίσω εγώ
Σ' όνειρο είχα δει
φινάλε και αρχή
κι έτρεμε το φιλί
στα δύο μην κοπεί
Έφυγες τη στιγμή
που σου 'χα αφεθεί
που είχα αφεθεί...
Δεν είσαι εδώ
Δεν υπάρχεις πια μες στη ζωή μου
Δεν είσαι εδώ
Τώρα η νύχτα μετράει την αντοχή μου
Δεν είσαι εδώ, δεν είσαι εδώ...
Μες στο φως
έφυγες μες στο φως
έγινες χωρισμός
έμεινα πίσω εγώ
Σ' όνειρο είχα δει
φινάλε και αρχή
κι έτρεμε η φωνή
μη σπάσει και φανεί
Έφυγες τη στιγμή
που σου 'χα αφεθεί
που είχα αφεθεί...
Ριφιφί - Στίχοι - Εξομολόγηση
Στίχοι
Νίκος Κατσιπόδης Βιταλίδης
Μάνος Βαφειάδης
Μουσική
Μάνος Βαφειάδης
Σε κάθε κίνησή σου υποφέρω
νόμιζα πως σε ήξερα μα δε σε ξέρω
σε κάθε σου ματιά, κάθε σου βλέμμα
υπάρχει μια αλήθεια κι ένα ψέμα, τι να πω…
Μυστήριο ο έρωτας μαζί σου
το πάθος κι η ηδονή απ’ το κορμί σου
η κάθε αμφιβολία μου λυτρώνει
κι αισθάνομαι πως είμαστε οι μόνοι εραστές...
Καίγομαι γλυκά στη φλόγα σου
νιώθω σα θεός στο σώμα σου
γίνομαι καπνός...
που σε τυλίγει - μ’ ένα φιλί
και σε αγγίζει - κάθε στιγμή.
Η εικόνα σου σημάδι στο μυαλό μου
γεμίζει κάθε βράδυ το κενό μου
αγάπη μου αναιξίτηλη στο χρόνο
τα λάθη σου έχω μάθει να πληρώνω, τ ι να πώ…
Καίγομαι γλυκά στη φλόγα σου
νιώθω σα θεός στο σώμα σου
γίνομαι καπνός...
που σε τυλίγει - μ’ ένα φιλί
και σε αγγίζει - κάθε στιγμή.
Καίγομαι γλυκά στη φλόγα σου
νιώθω σα θεός στο σώμα σου
γίνομαι καπνός...
που σε τυλίγει και σε αγγίζει.
Καίγομαι γλυκά στη φλόγα σου
νιώθω σα θεός στο σώμα σου
γίνομαι καπνός...
που σε τυλίγει - μ’ ένα φιλί
και σε αγγίζει - κάθε στιγμή.
Ζηλεύει η νύχτα
Στίχοι: Ορφέας Περίδης
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Μπουρμά
Άλλες ερμηνείες: Αλκίνοος Ιωαννίδης || Ευριδίκη
Ζηλεύει η νύχτα κάτι απ' το φως της έχεις πάρει
στρέφεις το βλέμμα ψηλά κι ανάβει το φεγγάρι
έξω απ' το χρόνο γύρω σου ακίνητα τοπία
χορεύεις μόνη μέσα σε μια φωτογραφία
Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ' την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
Η νύχτα φεύγει με τις μνήμες σου φωτίζει
ο κόσμος όλος γύρω από σένανε γυρίζει
εικόνα ονείρου που η μέρα δεν τη σβήνει
δε μ' αγγίζεις μα τα σημάδια σου μ' αφήνεις
Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ' την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
Ζεστό ποτάμι αυτή τη ζεστασιά σου δώσ' μου
θερμό εσύ ρεύμα στην κρύα θάλασσα του κόσμου
Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ' την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
Βασιλης Καζουλης - Μικρή
Παίρνεις τα αστεία σοβαρά, τα σοβαρά για αστεία,
να πούμε κάτι μου 'λειψε και να 'χει σημασία.
Λες την αλήθεια ψέματα, τα ψέματα γι' αλήθεια,
γι΄αυτό λοιπόν και κρύφτηκα μέσα στα παραμύθια.
Ποτέ μικρή μεγάλωσες και όλο ξεμακραίνεις,
και σ' όποιο δρόμο κι αν τραβάς δεν ξέρεις που πηγαίνεις.
Μ' αυτά τα μάτια που κοιτάς βλέπεις το άσπρο μαύρο
γι' αυτό και αποφάσισα αλλά ματάκια να 'βρω.
Γουώκμαν
Στίχοι: Δήμος Μούτσης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμος Μούτσης
Σκοτεινή και παράξενη ετούτη η εποχή
Σιωπηλή μουσική, ηχηρή μοναξιά
Κάτι ακούγεται εδώ κάτι ακούγεται εκεί
Που με παίρνει και με πάει και δεν με βγάζει πουθενά
Σκοτεινή και παράξενη ετούτη η εποχή
Σιωπηλή μουσική, ηχηρή μοναξιά
Όχι, όχι δε βρίσκω δε βρίσκω άλλες λέξεις
Έτσι ωραία να ζωγραφίζουν την πολυσύχναστη ερημιά
Ωχ αμάν, αμάν
Ωχ αμάν, αμάν
Ωχ αμάν, αμάν
Και ως πότε τούτη η άμυνα και ως που θα μας βγάλει
Ακούω μόνο γουώκμαν
Τα φεγγάρια με τους μύθους συναντιόνται τις νύχτες
Σε γιορτές αδελφοσύνης ενός άλλου καιρού
Που ολοένα ξεμακραίνουν, ξεμακραίνει και πάλι
Για να γεννηθεί και πάλι στην φαντασία ενός παιδιού
Ωχ αμάν, αμάν
Ωχ αμάν, αμάν
Ωχ αμάν, αμάν
Και ως πότε τούτη η άμυνα και ως που θα μας βγάλει
Ακούω μόνο γουώκμαν
Μια φωνή που τη γνωρίζω κάθε βράδυ στα όνειρά μου
Παραιτήσου μου φωνάζει παραιτήσου από παντού
Είναι τα ίδια μου τα λόγια που επιστρέφουν σε μένα
Έτσι καθώς σου τραγουδάω με το σφυγμό ενός νεκρού
Ωχ αμάν, αμάν
Ωχ αμάν, αμάν
Ωχ αμάν, αμάν
Και ως πότε τούτη η άμυνα και ως που θα μας βγάλει
Ακούω μόνο γουώκμαν
ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΩ
Παντελης Θαλασσινος
Και να που τα ταξίδια
μείναν μόνο όνειρα
Και να που οι φωνές
και τα τραγούδια σώπασαν
Και να που η ζωή
τώρα κυλάει πιο γρήγορα
Και να που τα παιδιά
και τα παιχνίδια χάθηκαν
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Φταίει η ζωή που είναι μικρή
Ραγίσαν τα φεγγάρια
που 'χε φέρει η άνοιξη
Μαρμάρωσε το φως
στο τελευταίο νύχτωμα
Φτιασίδι ερωτικό
που θα φοραέι το αύριο
Στις πιάτσες της βροχής
όταν πουλιέται Σάββατο
Σπύρος Γραμμένος - το 4
.."και τώρα αγαπητοί μου φίλοι ένα κομμάτι αγάπης.. πάθους..
ποιητικής αποξένωσης.. σεξουαλικής αυτονομίας και.. αβεβαιώτητας του Heizenburg"..
Πώς να σου πω ότι φταίω?
πως φταίω για όλα εγώ..
Πώς να στο πω αφού.. φταίω!
αφού τα λόγια να βρω δεν μπορώ..!
Γυρνάω τα βράδια στους δρόμους
γυρνάω μήπως σε βρω..
γυρνάω στους δρόμους, σε bar, στα φαγάδικα..,
σε κάθε στενό, σε βαριά ξενυχτάδικα..!
Ρωτάω τους φίλους σου, τους κολλητούς,
ρωτάω στους δρόμους κοινούς μας γνωστούς,
ρωτάω μη σε είδαν και δεν σε είδα εγώ..!
ρωτάω τους τύπους που πουλάνε ξυστό..
Και παίρνω τον δρόμο για τον γυρισμό
το άδειο μου σπίτι να γεμίσω καπνό!
να πιω ένα μπουκάλι από άθλιο πιοτό..
και ύστερα μόνος μου να κοιμηθώ..!
Και τώρα θ' αρχίσω να κλαίω..
να κλαίω ώσπου να κοιμηθώ
και μόλις ξυπνήσω θα λέω..:
Γ@μώτη μου! Δεν Είναι Εδώ ...!!!
Πάνος Μουζουράκης - Τώρα Αυτό .. Πως Να Στο Πω ?...
Βαδίζω τυφλά με λέξεις κεριά
αφήνω να ακουστεί η ομορφιά στη σιωπή
φροντίζω να πέφτω αργά...
Μου λείπεις γιατί..
σε θέλω γιατί..
με κάνεις να τρέμω από φόβο μη σε χάσω
Πριν σε ξεπεράσω...
Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι!
κι ας είσαι κοντά μου κι ας μην είσαι..!
Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου
λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου..
Μα σου δείξω πως τα 'χω χαμένα
για να σε σώσω.. να σωθώ από μένα...
Βαδίζω απαλά με λέξεις κλειδιά
σφραγίζουνε πόρτες κλειδώνουν γερά
Θωρώ το προσωπό σου να γελά ...
Μου λείπεις γιατί..
σε θέλω γιατί ...
Είναι πικρό να πίνεις τα δάκρυά σου ...
τώρα ξεκουράσου ..!
Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι
Κι ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι ..!
Ψάχνω τρόπο μεσ' τα όνειρά μου ...
λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου
να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα
για να σε σώσω .. να σε σώσω από μένα
πως να σε σώσω από μένα ?...
Ελένη Δήμου - Δε Περίμενες
Δεν περίμενες το αστέρι σου να είμαι εγώ..!
Δεν περίμενες τέτοιο ερωτά και ξαφνικό
Κι ούτε που περίμενες τ' όνειρό σου να 'χει μάτια καστανά, φωτεινά
Δεν περίμενες αυταπάτη είπες είμαι που περνά
Δεν περίμενες !
βιαστικά και ξαφνιασμένα φεύγεις
Δεν περίμενες !
Παραπάνω από μένα πες μου
τι περίμενες ?
Τέτοιο έρωτα δε βρίσκεις φως μου ...
Δεν περίμενες !
βιαστικά και ξαφνιασμένα φεύγεις
Δεν περίμενες !
της καρδιάς σου τα γραμμένα φως μου
Δεν περίμενες!
τέτοιον έρωτα δε βρίσκεις πουθενά..!
Δεν περίμενες να με θέλεις όσο θέλω εγώ..
Δεν περίμενες τέτοιο έρωτα και ξαφνικό
Δεν περίμενες η καρδιά σου να χτυπάει δυνατά, τρυφερά
Δεν περίμενες γιατί είχες πληγωθεί άλλη φορά..
Δεν περίμενες !
βιαστικά και ξαφνιασμένα φεύγεις
Δεν περίμενες !
Παραπάνω από μένα πες μου
τι περίμενες ?
Τέτοιο έρωτα δε βρίσκεις φως μου ...
Δεν περίμενες !
βιαστικά και ξαφνιασμένα φεύγεις
Δεν περίμενες !
Παραπάνω από μένα πες μου
τι περίμενες ?
τέτοιον έρωτα δε βρίσκεις πουθενά..!
Αλκίνοος Ιωαννίδης - Καθρέφτης..
Μια μέρα ήρθε στο χωριό γυναίκα ταραντούλα
κι όλοι τρέξαν να τη δουν.
άλλος της πέταξε ψωμί
κι άλλοι της ρίξαν πέτρα
απ' την ασχήμια να σωθούν.
Κι ένα παιδί της χάρισε ένα κόκκινο λουλούδι,
ένα παιδί
Ένα παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι,
ένα παιδί
Κι είπε ποτέ σου μην τους πεις
τι άσχημοι που μοιάζουν,
αυτοί που σε σιχαίνονται
μα στέκουν και κοιτάζουν.
Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλον μες τα μάτια,
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν' κομμάτια.
Μια μέρα ήρθε στο χωριό
άγγελος πληγωμένος.
Τον φέρανε σε ένα κλουβί
κι έκοβε εισιτήριο ο κόσμος αγριεμένος,
την ομορφιά του για να δει.
Κι ένα παιδί σαν δάκρυ ωραίο αγγελούδι,
ένα παιδί
Ένα παιδί του ζήτησε να πει ένα τραγούδι,
ένα παιδί
Κι είπε αν θέλεις να σωθείς
από την ομορφιά σου,
πάρε τσεκούρι και σπαθί
και κόψε τα φτερά σου.
Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλο μες τα μάτια,
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν' κομμάτια.
Παράθεση από: Rakendytos στις Σεπτεμβρίου 05, 2006, 08:13:41 ΠΜ
Πεχλιβάνης
Παπακωνσταντίνου Θανάσης
Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης/Παπακωνσταντίνου Θανάσης
(ειναι ποιητης ο τυπος..)
Συμφωνω απολυτα....φαινονται οι '"διαβασμενοι" ανθρωποι!!