a33.gr

Ο καιρος εφυγε με τα ποθλια και η ωρα σου που γερνει σε τρομαζει.Σε πηρε ο υπνος στο λιβαδι που χαραχαν νεροσυρμες απο λιωμενο χιονι,πιο ελαφρο υπνο δεν ξανακανες.Οταν ξυπνησες γονατισες στο χωμα να φιλησεις τα πατηματα της νιοτης σου,πισω απο τις μυρωμενες φυλλωσιες,του παρελθοντος σου το χερι ξεπροβαλλει ευλογοντας  διακριτικα παρον και μελον.

καταφέρνεις πάντα και με "μεταφέρεις" αλλού.... νιώθω το δροσερό χιόνι... μυρίζω τις φυλλωσιές....χαίρομαι αυτές τις στιγμές... και ανυπομονώ για αυτές που θα 'ρθουν...
...σαν να έκανα τον πιο ελαφρύ ύπνο... σαν να είμαι ξεκούραστη απ'τα "πολλά"...

Γυρισμος..
Μια γλυκεια γοητεια και απαγοήτευση..
Η γοητεια να ξαναδεις ,να ξαναζησεις τα ιδια , ομως αλλοιωτικα
γιατι εσυ δεν εισαι ο ιδιος..ισως κι οι άλλοι ..
Η απαγοήτευση να μη μπορείς να ξεφύγεις και να γυρίζεις..
Κι ο χρονος περνα ...μα πάντα κρύβει εναν γυρισμό μιαν αρχή
Κι εμένα μου αρεσει να ειμαι πάντα στην Αρχη
στο ..α...(αλλωστε γιαυτο επελεξα να ειμαι στο "α33" χεχεχε)
Ο γυρισμός..κρύβει ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ...


Προσδοκώ
γιατι μπορω να προσδοκώ
 :)

Παράθεση από: "matesalato"Ο καιρος εφυγε με τα ποθλια και η ωρα σου που γερνει σε τρομαζει.Σε πηρε ο υπνος στο λιβαδι που χαραχαν νεροσυρμες απο λιωμενο χιονι,πιο ελαφρο υπνο δεν ξανακανες.Οταν ξυπνησες γονατισες στο χωμα να φιλησεις τα πατηματα της νιοτης σου,πισω απο τις μυρωμενες φυλλωσιες,του παρελθοντος σου το χερι ξεπροβαλλει ευλογοντας  διακριτικα παρον και μελον.

Ο ήλιος φεύγει με την υπόσχεση ότι θα ξανάρθει.
Και είμαστε εκεί.
Τον περιμένουμε, τον υποδεχόμαστε, τον χαιρόμαστε.
Η νιότη μας αφήνει αλλα η ψυχή μας παραμένει  ρομαντική και ταξειδιάρα.