Κραταω το μιτο μα δεν προχωρω.Φοβαμαι να αναμετρηθω με τον Μινωταυρο που προσκυνουμε.Το ωραιο με τη μορφη ειδωλου ειναι στειρο,η κορη του Πυγμαλιωνα ζωοποιηθηκε χωρις ποτε της να τεκνοποιησει.Στο τελος της Δημιουργιας δεν του δοθηκαν μονο τα δημιουργηματα μα και ο Δημιουργος.Δηλαδη του δοθηκε η τραγωδια με τη μορφη της ανελευθεριας.Εγω και το ποιημα συντηρουμε τη μνημη απωθωντας,ως ποτε; τη συντελεια.Η ζωη απο το υστερημα της αναπνοης,μα παντα απο το περισευμα η ποιηση.
Η ποίηση γέμισε τους μαυρισμένους πνεύμονες με σύννεφα μαβιά.
Ανοίγοντας τα κατάπληκτα μάτια σου επικοινώνησες με την Πυθία
που σε προσγείωσε σε θρονί μαρμάρινο και ματωμένο.
Και βγήκε η ετυμηγορία. Καταδικάστηκες να ζήσεις ανάμεσα σε όσα και όσους αγνοείς.
Παράθεση από: "tristana"Η ποίηση γέμισε τους μαυρισμένους πνεύμονες με σύννεφα μαβιά.
Ανοίγοντας τα κατάπληκτα μάτια σου επικοινώνησες με την Πυθία
που σε προσγείωσε σε θρονί μαρμάρινο και ματωμένο.
Και βγήκε η ετυμηγορία. Καταδικάστηκες να ζήσεις ανάμεσα σε όσα και όσους αγνοείς.
kalo!!! :wink:
Το ζητούμενο δεν είναι το "καλό" μα η αναζήτησή του. Ειδάλλως, έφτασε το τέρμα για όλα εκείνα που πλάθουμε μονάχοι με ύλη αιθέρια
και με το χαρτί να εισπράττει την άγρια λαίλαπα των λογισμών μας.
Πιστοί στον εαυτό μας, αδάμαστοι και άγριοι καβαλάρηδες αέρηδων
αλλοτινών καιρών. Πάντα να γράφουμε οι γραφικοί.
Και να αγαπάμε το Αναπάντεχο και το Ωραίο.
Η ουσία του Κόσμου εκφράζεται με τον Λογο.
Μια αρχέγονη αλήθεια εκφράζεται με τη "γλώσσα"
κι αυτή διακηρύσσει ότι οι γλώσσες συγγενεύουν ως προς τον στόχο
και μόνο η ιδεατή αλληλοσυμπληρωσή τους στο κοινό στόχο συνιστά
μια "καθαρή γώσσα" ..την ουσία του κόσμου..που
εκφράζεται με τον Λόγο
Den kserw (apo) poihsh alla exw poiitkes skepseis kai aisthimata..
Παράθεση από: "Morena79"Den kserw (apo) poihsh alla exw poiitkes skepseis kai aisthimata..
....αυτο που εγραψες τωρα με λιγες λεξης ειναι ποιηση!!! Αν σου αρεσει να διαβαζεις ποιηση τοτε εισαι κατι πολυ πολυ Μεγαλο !!! ΜΟΡΕΝΑ 79 αγαπας τον ποιητικο λογο και αυτο ειναιο Σπουδαιο!!! :wink:
...οντως ο λογος παρεχει ασυλια...
...επειδη ομως η κατ'εξοχην χρηση του ειναι η επικοινωνια...
...& παρακαμπτοντας τις προυποθεσεις της (μηνυμα,κωδικας,μεσο...)...
...εχει σημασια να μην εκτροχιαζεται της βασικης αποστολης του!!!
...συμφωνω με τα περι ελευθεριας λογου/εκφρασης αλλα να βγαινει 1 νοημα!
...το να αποστελω πληροφοριες ακαταλαβιστικες δεν ειναι ματαιο :?:
...εδω να σημειωσω την "ιδιαιτεροτητα" της "τεχνης" του λογου...
...η ποιηση,συγγραφη κτλ...αποτελουν καλλιτεχνικη εκφραση & αναγκη πρωτιστως του καλλιτεχνη...το μηνυμα που αποστελλεται ΔΕΝ ειναι απαραιτητα κατανοητο η & αισθητικα αποδεκτο στον ληπτη... :wink:
...υπο αυτες τις βασικες συνθηκες...& τον πολυπολιτισμο...& την ατομικοτητα εκαστου...& τις ποικιλες τασεις δογματισμου(θρησκεια,πολιτικη...)
:roll:
...ΑΣΥΛΑ του λογου...
:twisted:
Εκτιμώ τους ποιητές που είναι συγχρόνως και στοχαστές! Εκείνους που ενώ θα μπορούσε να χαρακτηρίζονται ιδιοφυίες και ο λόγος τους να αγγίζει, το μόνο που αναζητούν είναι μια μικρή θεσούλα [κι ας μην θεωρηθεί το τελευταίο αυτοπαραίτηση].
Δεν μένω στο στυλ, στη φυσιογνωμία, στο να γράφει κάποιος ωραία... μένω στο περιεχόμενο και όχι στα καλολογικά στοιχεία.
Όπως και νάχει, η ποίηση πάντα θα διατηρεί το αριστοκρατικό της πνεύμα... πάντα θα υπερβαίνει... αρκεί να μην οδηγεί σε ψευδαισθησιακά υποκατάστατα ζωής... γιατί τότε γίνεται επικίνδυνη!
......οταν τα συναισθήματά σου νοιωθεις να υπερχειλιζουν..
τοτε ψάχνεις μια διεξοδο...
για να απελευθερωθείς...
κι εκει ερχεται ο λογος...
που απολυμαινει τις πληγες του σωματος κ της ψυχης...
κ μετα απελευθερωνεσαι
κ ξεκινας παλι απο την αρχη....