a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ο κύκλος των χαμένων ποιητών => Μήνυμα ξεκίνησε από: Eley8eros στις Νοεμβρίου 14, 2005, 10:54:29 ΜΜ
Προέβλεψα να πώ
πως θα μαι μόνος
ζωής εγχείρημα μικρό
παρέα του ο πόνος
μιλάς εσύ κι οι λέξεις δεν μ αγγίζουν
σαν αφθαρτο κενό τα μάτια μου γυαλίζουν
Ότι μου ερχότανε να πώ
στα χείλη δε μου βγαίνει
λέξεις χαμένες στο κενό
και το μυαλό σωπαίνει
Λίγες αράδες στο χαρτί
ζωγράφισα για σένα
στίχοι απρόσμενα υγροί
με δάκρυα αγιασμένα
Συγχωρήστε μου τη παραζάλη
μια τρέλα αυθόρμητη γιορτή
που τύπωσα σε ηλεκτρονικό χαρτί
και μιας ζωής ολόκληρης σπατάλη
Στιχάκια άμετρα θαρρείς
στέκουν και με κοιτάζουν
θα δεις ποτέ δε θα το βρείς
το νόημα που βγάζουν
Λέξεις ανείπωτες θολές
ταράζουν πάντα τη χαρά μου
μοιάζουνε να ναι προσευχές
όλα τ ανέκφραστα ονειρά μου
Ζητάω μέσα κάθε σου στιγμή
να πέσει κόστος στη φθορά μου
κι αν καταφέρεις μαγική ζωή
να σαι συνοδοιπόρος στα όνειρα μου
Υ.Γ. δεν ζητάω απάντηση
σκέψεις και λέξεις σε χαρτί
ηλεκτρονικά δοσμένο
και αν δεν έχει θέση εδώ
τη διαγραφή του την υπομένω.