Πάθηση; Αρρώστια; Κάτι που έρχεται και φεύγει ή κάτι που αφήνει πληγές στην ψυχή;
Και δεν εννοώ μοναξιά το να μένεις στο σπίτι και να μην βλέπεις κανέναν… μέχρι ένα σημείο είναι επιλογή αυτό…
Εννοώ το να είσαι μέσα σε ανθρώπους, αλλά να νιώθεις μακριά τους, σαν να μην έχεις τίποτε να τους πεις, τίποτε να σου πουν…
Να θέλεις ένα χέρι να πιάσει το δικό σου…μια τρυφερή ματιά να συναντήσει την δική σου…και να μην την βρίσκεις μέσα στο πλήθος…και να πονάς…να μαραζώνεις…
Ίσως να με κάνει ο καιρός να νιώθω έτσι…συγχωρέστε με για το μελαγχολικό θέμα
:cry:
:( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :(
"η μοναξιά είναι δύο νούμερα μεγαλύτερη απο την αντοχή μου"
(κάπου το έχω ξαναγράψει,αλλά είπαμε,να ναι καλά το Αλτσχάιμερ!)
Απ τα χειροτερα συναισθηματα..... :cry:
Ειναι μια κοινωνική κατάσταση. Κάποια στιγμη για κάποιους μπορει να γινει και αμυντική επιλογή.
Παράθεση από: "Labrokratis"Ειναι μια κοινωνική κατάσταση. Κάποια στιγμη για κάποιους μπορει να γινει και αμυντική επιλογή.
προσωπική,και μόνον, άποψη....ΜΠΟΥΡΔΕΣ!
τι εγεινε λεει?αχμ τι λες ρε λαμπρο...μην μας τρελλανεις βραδυατικα! :evil:
Για εμενα ειναι ο χειροτερος εφιαλτης να ειμαι μονος σε μερος που δεν εχει διπλα αλλους πχ διπλανα διαμερισματα ή διπλανα σπιτια!Η μεγαλυτερη πικρα ειναι να εισαι αρρωστος με κρυαδες πυρετο και να προσπαθεις να τα βγαλεις περα μονος και να ψαχνεις να ζεσταθεις και να κανεις γιατροσοφια με την ελπιδα να πεσουν οι κρυαδες και ο πυρετος!Με αλλα λογια και σορρυ για την λεξη..ΣΚΑΤΑ!
Η μοναξια ειναι μεγαλη πικρα!Σας εχει τυχει να εχετε καποιο προβλημα και να ψαχνεται απεγνοσμενα καποιον καποιαν να σας κρατισει εστω μια συντροφια ή να μιλησεται εστω στο τηλεφωνο και να σου λενε ολοι "ααα δεν μπορω να ερθω ή δεν μπορω να μιλησω κλπ κλπ" και να παρακαλας και να λες "ελα βρε παιδι μου εστω για μια ωρα ή μιση ωριτσα να σου πω δυο πραγματα να μου φυγει ενα βαρος..να νοιωσω και εγω καλα που θα μιλησω μαζι σου"και ετσι δεν ερχετε και τρως την πικρα.Το εχω δει και αυτο και γι αυτο το εγραψα.
Παλι καλα που εχουμε τον υπολογιστη και καπως ξεχνιομαστε απο την καταραμενη γαμ μοναξια.Κατι ειναι και αυτο απο το τιποτα.Πχ μπανεις σε ενα φορουμ και γραφεις διαφορα..βλεπεις διαφορα ή μπαινεις σε ενα τσατ και μιλας με αγνωστους απο ολες τις κοινωνικες ταξεις ανθρωπων!Απο το τιποτα...καλο ειναι και αυτο..μια ατοπη συντροφια χωρις βεβαια να σου παρεχει απο κοντα αυτο που θελεις δλδ την συναισθηματικη συντροφια στο να δεις τον αλλο στα ματια και να του μιλας.Ειναι μεγαλος πονος η μοναξια!Δεν περιγραφεται αν δεν την εχετε ζησει και να ευχαιστε να μην την ζησετε!.
Πάθηση ειναι...
Συγνώμη που το λέω έτσι στυγνά..
Αλλά όποιος το έχει νοιώσει ..ξέρει τι σημαίνει...
Γιατί...έτσι ακριβώς όπως το είπες...
κι ανάμεσα σε πολλούς να είσαι..νοιώθεις ΜΟΝΟΣ..
Φρόντισε να γιατρευτείς...
(και μόνο αν το δείς ως πάθηση θα γιατρευτείς)
:)
ισος να ειναι παθηση οπως το λες αλλα για εσας τι γυναικες ειναι καπως διαφορετικα τα πραγματα.Πχ αν ειστε μονες και νοιοθετε μοναξια,κανετε ετσι με το δαχτυλακι και τσουπ να η παρεα!ενω ο αντρας ειναι καπως δυσκολο να βρει στην μοναξια του παρεα!και μιλαω οτι αν θα πεις εσυ αχ εχω την αναγκη να μιλησω η να δω καποια καποιον θα ενδιαφερθει αμεσως στο να σου μιλησει η να ερθει απο κοντα οσο και αν ειναι χιλιομετρα μακρια!Δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα Μαρια.
Παπάκι μου με παρεξήγησες...
Απευθυνόμουν στην Pingo.... που έβαλε το θέμα...΄κατά πρώτον..
κι έπειτα..δεν το έθεσα ως ευκολο
γιαυτό και λέω ..θέλει γιατρειά
Και η γιατρειά ..είναι η παρεϊτσα
(αντε τώρα με έβαλες να σου πω και το φάρμακο)
:)
Λοιπόν, επειδή το θέμα έχει μπεί από ένα πρόσωπο που συμπαθώ τα μάλα, θα τοποθετηθώ και γω επί τούτου. Η μοναξιά ναι, είναι ότι δεν μπορεί να αντέξει κανείς άνθρωπος, όταν όμως νιώθεις μοναξιά και όταν βρίσκεσε ανάμεσα σε ανθρώπους και αναφέρομαι σε δικούς σου ανθρώπους, τότε μάλλον πρέπει να κοιτάξεις μέσα σου για να βρείς απαντήσεις. Όπως αναφέρει και η φίλτατη Μαρία που σέβομαι την γνώμη της σε πολλές περιπτώσεις, χρειάζετε αν όχι θεραπεία κάτι πιο δραστικό και απλό ταυτόχρονα, μια απλή λέξη είναι=ΑΠΟΦΑΣΗ. Απόφαση να βγείς απο μια κατάσταση που δεν σου κάνει καλό, που δεν σου προσφέρει τίποτα. Συμφωνώ πως θέλει χρόνο, αλλά μερικές φορές ο χρόνος είναι εχθρός και όχι σύμμαχος.
Πέννυ είμαι σίγουρος πως δεν θα σε πληγώσουν τα γραφόμενα μου, αλλά θα σε κινητοποιήσουν.
Με Αγάπη, Ανδρέας.
Ολοι τη χρειαζομαστε καποια στιγμη τη μοναξια μας..ειναι κατι που πρεπει να το περασουμε..για την ανασυγκροτηση μας.
Κι εχει κ τα καλα της ..τσακιζεται και φευγει οταν πια δε τη θελουμε αλλο.. :wink:
η μοναξια ειναι καλη οταν ειναι επιλογη μας.
οταν ομως δεν ειναι, τοτε νομιζω οτι ειναι δυσβασταχτη!
Άλλο ΜΟΝΟΣ
κι άλλο ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ...
ΤΟ Μοναχικος...ειναι δυσβαταχτο ναι..
γιαυτο και το "διεγνωσα" ως πάθηση..που θέλει τη θεραπεία της...
Το Μονος....ειναι επιλογή μεν...αλλά κι αυτό ειναι φορές που δεν αντεχεται....και θέλει καποια αλλη δυναμη δικη σου, εσωτερική ,
να το προσπεράσεις..(οχι να το ξεπεράσεις)
:) (επειδη συνδυάζω και τα δύο ..τα αντιμετωπιζω..έτσι :) )
[size=9](και ας ξαναπω αυτο που καποιος φιλος κάποτε με ρώτησε
"Και στις δυσκολίες βρε μαρία χαμογελάς?"
Ναι, λέω, γιατί μοιάζει να τις κοροϊδεύω)[/size]
:) :)
ψιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιττττττττττ φιλοσοφη μαρια.....για καμ το δωθε για να πουμε καμμια κουβεντα.....σε εχουμε αναγκη!!
:arrow: οι δυσκολιες και οι αντιξοοτητες υπαρχουν παντοτε στη ζωη μας.
διαφορετικα δεν θα ειχε νοημα.
αρκει να ειναι περαστικες.
ευχομαι τουλαχιστον να ειναι ολες περαστικες.
εγω τις αντιμετωπιζω παντοτε με χαμογελο και αισιοδοξια.
ετσι παιρνω δυναμη!
Με φώναξες??
Δίπλα σου είμαι..
Ψιθύρισε και σ'ακουω..
Δεν το νοιώθεις?
σου χαμογελάω...και σε σκέφτομαι..θετικα..
και σένα και τη φιλη μας την ...pingo(που φαινεται να θέλει τη θετικη μας σκέψη)
:):):)
Ζήσε τη ζωή σου έντονα χωρίς να νοιάζεσαι για τους άλλους. Ζήσε το παρών και μη νοιάζεσαι για το αύριο. Ποτέ μη κοιτάς πίσω γιατί έτσι θα χάσεις το νόημα και το αύριο θα γίνει χθες χωρίς να το καταλάβεις. Ζήσε πριν η ζωή φύγει και κάποτε πεις "Ό,τι δεν πρόλαβα να ζήσω, ήταν όλη μου η ζωή...".
Γι' αυτο αφηστε την μοναξια εκει που ειναι ειναι καλα και δεν μας χρειαζετε
Παράθεση από: "riaghul"Με φώναξες??
Δίπλα σου είμαι..
Ψιθύρισε και σ'ακουω..
Δεν το νοιώθεις?
σου χαμογελάω...και σε σκέφτομαι..θετικα..
και σένα και τη φιλη μας την ...pingo(που φαινεται να θέλει τη θετικη μας σκέψη)
:):):)
:) :) :) μαρακι. και βεβαια σε ακουω! με κανεις και χαμογελαω....και αυτο εχει σημασια!!!
και οσον αφορα το πινγκακι...και βεβαια της στελνουμε τη θετικη σκεψη μας....νομιζω οτι το καταλαβαινει!
ΜΟΝΑΞΙΑ = (το να ζει κανείς μόνος: είμαι τελείως μόνη και δε νιώθω καμιά ελπίδα να βγω αληθινά από τη μοναξιά μου (Γ. Θεοτοκάς)
ΜΟΝΑΞΙΑ = o τόπος χωρίς ανθρώπους π.χ. η μοναξιά του πελάγους
Μοναξιά είναι να σου λείπει αυτός που θέλεις και αυτοί που αγαπάς. Που είναι το νόμπελ λογοτεχνίας?
Παράθεση από: "jcdenton"Μοναξιά είναι να σου λείπει αυτός που θέλεις και αυτοί που αγαπάς. Που είναι το νόμπελ λογοτεχνίας?
έρχεται..........
Είσαι μόνος;
Ναι...
Θέλεις να είσαι μαζί μου;
Καλά...
Κι έτσι πηγαίνουν δυο-δυο, πιασμένοι από το χέρι, με ενωμένες τις σαρκικές μάσκες τους, ενώ οι ψυχές κοιτάζονται με περιέργεια στα μάτια για να δουν αν αυτό το ον είναι το δίδυμο εγώ τους.
Μοναξιά μου όλα ...
Μοναξιά μου τίποτα ...
Ένα κενό ...
Που πολλές φορές είναι καλό ...
Άλλες όμως ανυπόφορο ...
[img]http]
μοναξια?
μερικες φορες την ζητας την θελεις
αλλες φορες παλι δεν την αντεχεις θελεις να πεις κατι κ το ακουνε οι τοιχοι
τι ποναει ομως περισσοτερο η μοναξια σαν μοναξια
η να εισαι γυρω απο ατομα κ εσυ να νοιωθεις πιο μονος απο ποτε????????
Η μοναξιά οπλοφορεί...με σημαδεύει, με πονά, με τιμωρεί...
Όλοι οι νομπελίστες εδώ μαζεύτηκαν?
Τι έιναι η μοναξιά;
Είναι το απόγευμα της καθημερινής, που σχολάω ώς συνήθως αργά από το γραφείο και πέρνω τον ηλεκτρικό για το σπίτι. Κι εκεί σε βλέπω... κάθε φορά με άλλη όψη αλλά ίδιο νόημα. Με βλέπεις κι εσύ. Σε κοιτάω και με κοιτάς επίμονα αλλά ποτέ κανείς μας δε μιλάει, θύματα της ντροπής και του καθωςπρέπεισμού που μας έμαθε αυτή η πόλη. Κι έτσι προχωράμε, οι στάσεις περνούν και αναγγέλονται κι εγώ ακόμα σε βλέπω. Εσύ σταμάτησες όμως να με κοιτάς. Απέχθεια... σα να είμαι άρρωστος εδώ και χρόνια. Και κατεβαίνεις από το βαγόνι, και κατεβαίνω μετά.
Και μπαίνω στο σπίτι, βάζω ένα ποτό και βλέπω ειδήσεις. Και ξέρω ότι αύριο θα σε ξαναδώ αλλά και πάλι μόνοι θα είμαστε. Και το Σαββατοκύριακο θα σε ξαναδώ σε κάποιο μπαρ, καλά ντυμένη άλλοτε να μιλάς κι άλλοτε να κοιτάς εδώ κι εκεί. Και τα βλέμματα μας θα συναντήθούν αλλά και πάλι δε θα μιλήσουμε. Γιατί αυτό είναι η μοναξιά:
Βλέμματα που συναντιούνται και ποτέ δε μιλούν...