a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ποίηση Λογοτεχνία => Μήνυμα ξεκίνησε από: junkie στις Δεκεμβρίου 12, 2005, 12:27:22 ΜΜ
Τέλλος 'Αγρας
Είδα χτες το βράδυ στ' όνειρό μου
το γεννημένο μας Χριστό
Τα βόδια επάνω του εφυσούσαν
όλο το χνώτο τους ζεστό
Το μέτωπό του ήταν σαν ήλιος
και μέσα η φάτνη η φτωχική
άστραφτε πιο καλά από μέρα
με κάποια λάμψη μαγική.
Στα πόδια του έσκυβαν οι Μάγοι
κι' έμοιαζε τ' άστρο από ψηλά
πως θα καθίση σαν κορώνα
στης Παναγίτσας τα μαλλιά.
Βοσκοί πολλοί και βοσκοπούλες
τον προσκυνούσαν ταπεινά
Ξανθόμαλλοι άγγελοι εστεκόνταν
κι' έψελναν γύρω του "ωσσανά"
Μα κι' από αγγέλους κι' από μάγους
δεν ζήλεψα άλλο πιο πολύ,
όσο της Μάνας Του το στόμα
και το ζεστό - ζεστό φιλί.
Κωστής Παλαμάς
Νάμουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.
Να λάμψω από τη λάμψι του κι' εγώ σαν διαμαντάκι
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.
Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία,
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.
Νάμουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι
Την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι