Τι κρύο που έκανε!
Έπεφτε χιόνι και κόντευε να νυχτώσει. ‘Ήταν η τελευταία βραδιά του χρόνου, η παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Μέσα σ’ εκείνο το κρύο και σ’ εκείνο το σκοτάδι, ένα φτωχό κοριτσάκι περπατούσε στο δρόμο, χωρίς να φοράει τίποτα στο κεφάλι του, ούτε στα πόδια του. Η αλήθεια είναι πως, όταν βγήκε από το σπίτι της, φορούσε παντούφλες, αλλά δεν της κράτησαν πολύ]
Πήρε το κοριτσάκι στην αγκαλιά της η γιαγιά, και πέταξαν κι οι δυο χαρούμενες, μέσα σ’ εκείνη τη λάμψη. Δεν υπήρχε πια ούτε κρύο, ούτε πείνα, ούτε αγωνία. Ήταν κοντά στο Θεό!
Αλλά σε κείνη τη γωνιά, ανάμεσα στα δυο σπίτια, ήτανε καθισμένο ένα κοριτσάκι με μάγουλα κατακόκκινα, μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη… Ένα κοριτσάκι παγωμένο από το κρύο, το τελευταίο βράδυ της χρονιάς.
Η Πρωτοχρονιά ξημέρωσε πάνω σ’ εκείνο το παγωμένο κοριτσάκι, που ήτανε καθισμένο εκεί, μ’ όλα του τα σπίρτα καμμένα.
«Θέλησε να ζεσταθεί!»είπε κάποιος.
Όλος ο κόσμος όμως, αγνοούσε τα όμορφα πράγματα που είχε δει, αγνοούσε μέσα σε τι μεγαλείο είχε μπει, μαζί με τη γιαγιά του, στον καινούργιο χρόνο!
Άντερσεν
Καλό θα ήταν Μαρία να έγραφες και το όνομα του συγγραφέα
διάβασε λιγάκι http://www.a33.gr/viewtopic.php?t=900
όμορφες χριστουγεννιάτικες ιστορίες, θα ταν κρίμα επειδή δεν τηρούμε
τα όσα λέει παραπάνω να τις διαγράψουμε.
Το ίδιο ισχύει και για την παρακάτω ιστορία σου
*ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ*
Στείλε μου με pm τα ονόματα των συγραφέων να το διορθώσουμε..
Φιλικά
Vιζούκα από εκεί που τα δανείστηκα για να τα γράψω εδώ δεν λένε τον συγγραφέα από κει και πέρα κάνετε ότι θέλετε αν ο λόγος του οτι δεν υπάρχει συγγραφέας είναι τόσο σοβαρός, δεν έχω κανένα πρόβλημα να τα διαγράψετε αφού έτσι είναι οι όροι.
]