Γνωρίζουμε όλοι ότι η πιο έντονη σωματική ευχαρίστηση είναι ο οργασμός, που επιτυγχάνεται με αυνανισμό ή σεξ... :wink:
Από την άλλη μεριά, όλες σχεδόν οι βρισιές (που προκαλούν θυμό, οργή, αγανάκτηση και γενικώς δυσάρεστα συναισθήματα) είναι λέξεις ή φράσεις που σχετίζονται με τον οργασμό και τους τρόπους επίτευξής του...
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί συνδέονται με τη σεξουαλικότητα και όχι με κάποιο άλλο μέρος της ανθρώπινης δραστηριότητας;
Ποιά είναι η γνώμη σας;
Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση και θα ήθελα κι εγώ να το μάθω αυτό. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ...
μήπως να φταίνε τα ζωώδη ένστικτά μας;
υπάρχει και μια σεβαστή μερίδα Νίκο που δεν χρησιμοποιούν
προστυχόλογα κατά την διάρκεια του σεξ
Δεν αναφέρομαι στα προστυχόλογα κατά τη διάρκεια του σεξ.
Το ερώτημα είναι γιατί οι ''κακές'' λέξεις σχετίζονται όλες τους με το σεξ ή τη σεξουαλική ευχαρίστηση...
Γιατί με αυτό και όχι με κάτι άλλο; :?:
Παράθεση από: "Bijoux"μήπως να φταίνε τα ζωώδη ένστικτά μας;
[size=18]Είσαι και φαίνεσαι!!!!![/size]
Παράθεση από: "Bijoux"υπάρχει και μια σεβαστή μερίδα Νίκο που δεν χρησιμοποιούν
προστυχόλογα κατά την διάρκεια του σεξ
[size=18]Αφού δεν κάνουμε σεξ!!!είπαμε μόνω έρωτα!!![/size]
πάντως...καλό είναι να δείχνουμε την τρυφερότητα που αρμόζει...σε αυτήν την στιγμή...
το πολύ πολύ...αίντε κανα χαστουκάκη..στα (_(_)
η...
κανά ξεμάλιασμα...
:twisted:
Φίλε gbyzf1000...
Σε έχω σε μεγάλη εκτίμηση αλλά στην προκειμένη περίπτωση σκάς χαστουκάκια στα (_(_) του θέματός μου...
Ρωτάω σοβαρά. Γι' αυτό, άλλωστε, το έβαλα και στη φιλοσοφία...
...υπαρχει 1 δικιο στο ζωωδες του ζητηματος...
:scratch:
...δλδ η γεννετησια πραξη σχετιζεται με ζωωδη ενστικτα,απελευθερωση απο την "πολιτισμενη" μας υποσταση & μας συνδεει με τον πρωτογονο μας εαυτο...
...στα πλαισια του ζωωδη πρωτογονισμου...δεν υφιστανται νομοι,κανονες δικαιο αρα καθε πραξη-δραση-ενεργεια αναγεται στο ενστικτο & επομενως στα πλαισια αυτα δεν μπορει να χαρακτηριστει "ανηθικη" αλλα πιθανη & "δικαιολογημενη".
:wink:
Συζητάμε για το πως και από που προήλθαν οι βρισιές, έτσι?...
:roll: Διότι αμφιβάλω κατά πόσο πλέον όταν τις 'αναμασάμε' έχουμε συναίσθηση του τι ακριβώς λέμε...
Ένα πολύ απλό παράδειγμα: Σε μια από τις ατελείωτες εφηβικές συζητήσεις με την παρέα μου είχαμε πιάσει τα θεολογικού περιεχομένου και κάποιος είπε 'Σκεφτείτε τι λέτε όταν διαολοστέλνετε κάποιον...'
Για κάποιους ίσως δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, για εμάς όμως που πιστεύουμε στο Θεό (επομένος και στο Διάβολο) ταρακουνηθήκαμε... Έκτοτε δεν ξαναχρησιμοποιήσαμε τέτοια κουβέντα (τουλάχιστον όχι για ψύλου πήδημα)...
Αν λοιπόν ξοδέψουμε λίγο χρόνο να σκεφτούμε τι σημαίνει η κάθε βρισιά που έχουμε συνηθίσει να λέμε/ακούμε τότε σίγουρα θα αποκτήσουν άλλο νόημα...
Όσο για το από που και πώς βγήκαν, δεν έχω ιδέα!
OK Νικόλα..
Η αποψή μου έχει να κάνει ως εξής...
¨Οταν βρίζει...ένας άντρας μια γυναίκα...είναι προκειμένου να την πίσει οτι έχει την απόλυτη κυριαρχεία απάνω της...Για να τεκμηριώση μάλιστα και την "αφεντία " του..την αρχίζει και στης ερωτήσεις...-Τι σου κάνω,Σέ πονάω?..κ.α προκειμένου το όλο πακέτο να τον φτάσει σε οργασμό.
Σε αντίθεση η γυναίκα βρίζει λιγότερο ωστόσο όταν πρόκειται για πιο δυνατό χαρακτήρα...τότε αρχίζει της παρορμήσεις στον εραστή της και φραστικά αλλά και με σοματικές παρορμήσεις-Ελα τι με κοιτάς?ΑΚόμα πιο βαθεία...κ.α΄
¨Οπως και νάχει και οι 2 όταν αρχίζουν να αισχρολογούν είναι προκειμένου να μεταφέρουν στο χώρο και χρόνο την απόλυτη ελευθερία προκειμένου οπως προανέφερα να έρθουν σε πλήρη οργασμό.
Κατ εμέ η όλη "φαση"...τοπά και πίο πάνω ,θέλει αγάπη στοργή...και όχι βρισίες...
Αυτά
Μήπως αναρωτιέμαι μήπως, αυτοί που χρησιμοποιούν τέτοιες βρισιές είναι γιατί τον περισσότερο χώρο του εγκεφάλου τους το καταλαμβάνει ότι έχει σχέση με το sex??? Πιστεύω ότι τα άτομα που στο λεξιλόγιό τους εμπεριέχονται βρισιές τέτοιου είδους μάλλον έχουν μεγάλα απωθημένα γύρω απο το sex ... Iσως κάνω λάθος αλλά δεν βρίσκω άλλη δικαιολογία...
Γενικός άτομα που βρίζουν και μάλιστα διαλέγουν Σεξουαλίκες βρισίες απλά νομίζουν οτι έτσι τον/την αλλόν θα τον υποτιμίσουν.
Ωστόσο αυτό δεν γίνεται όταν έχεις αποστομοτική απάντηση.
κοίνως αυτά τα άτομα πάσχουν απο αυτοπεποίθηση.
Αν και χριστιανοί και μάλιστα ορθόδοξοι σχεδόν το 90% των αντρών έχουμε πεί την πίο αισχρή απόλες...........που χει να κάνει με την Παναγία,δεν είναι τυχαίο.Οι γυναίκες πάλι απο την πλευρά τους προκειμένου να θίξουν των εγωισμό των αντρών τείνουν να του θίξουν την αντρικοτιτά τους .¨Οπως και νάχει..άν αναλογιστούμε τη λέμε..τότε απλά υποτιμάμε πρώτα εμάς και μετά τους άλλους.....
Τείνω κι εγώ προς την άποψη των ''ζωωδών ενστίκτων''...
Οι βρισιές δείχνουν μια τάση για επιβολή πάνω σε αυτόν που βρίζεται. Με άλλα λόγια, είναι ένας τρόπος για να τακτοποιηθεί η ''ιεραρχία'', τουλάχιστον έτσι όπως την αντιλαμβάνεται ο υβριστής. Μια ''ιεραρχία'' που συνδέεται άμεσα με την έννοια της ''κυριαρχίας''...
Ίσως, τελικά, να βρίζουν οι άνθρωποι με σεξουαλικές λέξεις, επειδή ακριβώς το σεξ είναι μια κατ' εξοχήν ''κυριαρχική'' πράξη, μια επιστροφή στο πλέον ανεξέλικτο ή πρωτόγονο τμήμα του εγκεφάλου, το λεγόμενο ερπετικό σύμπλεγμα...
Και μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που πολλά ζευγάρια ''βρίζονται'' κατά τη διάρκεια του σεξ! Εκείνη τη στιγμή μετατρέπονται σε ''ερπετά'', για τα οποία η μόνη πραγματικότητα είναι η κυριαρχία. Εξ άλλου, το σεξ είναι μια συνεχής ροή υγρών... τα υγρά δε ρέουν αν δεν υπάρχει μια, έστω και φαινομενική και σύντομη, διαφορά επιπέδου.
Τελικά, βρίζουμε με σεξουαλικές λέξεις επειδή τόσο το σεξ όσο και οι ύβρεις (που στοχεύουν στην επιβολή ή στην αποκατάσταση μιας ιεραρχικής δομής) εδρεύουν στο ίδιο κομμάτι του εγκεφάλου.
Τουλάχιστον, έτσι φαίνεται...
Οπότε, όλες οι απαντήσεις έπεσαν ''μέσα''! :wink:
συμφωνώ με ένερτζι
αι γεια σου :wink: :P
Θυμήθηκα το θέμα όταν διάβασα...
-Σε φυλή της Αφρικής..στο Νότιο μέρος της Αιθιοπίας..
τα λόγια που λέγονται κατα τη διάρκεια του σέξ...
σχετίζονται πάντα με το περιβάλλον τους και μάλιστα με την πανίδα του τόπου...
για την προβοσκίδα του ιπποπόταμου,
για το ελεφαντοδοντο.
για τις κινήσεις των ζώων, κλπ...κλπ.
γεγονός που ανάγει σε ότι προειπώθηκε...
Πόσο ίδιοι είμαστε οι ανθρωποι ..ανα το κόσμο ..και τις μακρινές
και απροσέγγιστες απο "πολιτισμό"...γωνιές της γής!!!!!!!!!!!
Τι λένε ακριβώς; Βρίζονται χρησιμοποιώντας εκφράσεις με ζώα;
Αυτο πιστευω που ξεχωριζει τον ανθρωπο απο το ζωο ειναι η λογικη!!
Οταν ενας ανθρωπος βριζει με σεξουαλικα υπονοουμενα η βριζοντας τα θεια τον αλλον ανθρωπο πιστευω οτι εκεινη την στιγμη θελη να υποβαθμηση την ανθρωπινη υποσταση του ανθρωπου και να τον ταπηνωση σαν ζωο και μεσα απο αυτο να διξει και την δυναμη του!!!
Ετσι θελη να υποδουλωση και να χαση το ηθικο του ο αλλος και να λυγιση μπροστα στις βρισιες και να αποδυναμωθει.
Τωρα οταν ενας αντρας και μια γυναικα κανουν την πραξη του ερωτα και φιαχνοντε λεγοντας ο ενας στον αλλον σεξουαλικες βρισιες πιστευω οτι το κανουν γιατι απλα δεν εχουν καμια ψυχικη επαφη και απλα κανουν σεξ σαν μια βιολογικη αναγκη και για να τελειωσουν πρεπει να βγαλουν το ζωο απο μεσα τους .
απλα οι ταχα βρισιες ανεβαζουν την ανδρεναλινη οταν φτανουν στον οργασμο...
(ωραια φαση ειναι,δεν με χαλαει :oops: :roll: )
Αναρωτιεμαι αν εχουν σεξουαλικου περιεχομενου βρισιες οι πολιτισμοι για τους οποιους το sex δεν ειναι αμαρτια, ουτε απαγορευμενο. Αν δεχτουμε οτι η βρισια ειναι μια προσπαθεια να προσβαλλεις, να "λερωσεις" μεταφορικα τον αλλον, στο χριστιανικο κοσμο που το sex ειναι "βρωμικο" εκτος γαμου, η σεξουαλικη βρισια ειναι ενα ειδος "λερωματος" Ποσο μαλλον που αυτες οι υβρεις υπαινισονται βιασμο, κι οχι αμοιβαια ευχαριστηση.
Mariana2
Εμένα μου φαίνεται ότι ο συσχετισμός ύβρεων και λίμπιντο είναι βαθύτερος και δεν οφείλεται απλώς και μόνο σε κάποιες κοινωνικές συμβάσεις ή στο πνεύμα μιας συγκεκριμένης εποχής.
Ο λόγος γι' αυτό, είναι το γεγονός ότι τόσο η λίμπιντο όσο και οι ύβρεις (ή, καλύτερα, η βάση των ύβρεων, που είναι το ένστικτο της κυριαρχίας και της ιεραρχίας) εδρεύουν στο ίδιο τμήμα του εγκεφάλου: Το ερπετικό σύμπλεγμα, που είναι και το πλέον αρχέγονο.
Βέβαια, δε γνωρίζω αν αυτό παρατηρείται και σε άλλους πολιτισμούς, εξωδυτικούς τουλάχιστον... Φαντάζομαι όμως ότι ισχύει.
Εδώ θα μπορούσε να μας βοηθήσει η Ρια.
Ρια πες μας... :)
Νίκο:)
Σήμερα μιλούσα για τους γνωστικούς...
για σεξ...αλλη μέρα..
(απο ποιά φυλή να αρχίσω? :roll: )
:) :)
Ξεκίνα απ' όποια θέλεις... :)
Αλλά πες μας, μη μας αφήσεις έτσι... Το θέμα έχει τεράστιο ενδιαφέρον!
Υπάρχει αυτός ο συσχετισμός και στις γλώσσες που ξέρεις, στα Ουρντού π.χ;
Για τη νότια Αιθιοπία, που είχες γράψει κάτι πριν καιρό;
Αν δε σου είναι μπελάς κάνε και παραπομπές, όπου γίνεται :wink:
με το φτωχο μου το μυαλο.......
ΛΕΞΙΚΟ ΡΗΜΑΤΩΝ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΜΑΛΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩΜΑΛΩΝ, Καθ. Αλ. Πατάκη - Νικ. Τζιράκη, Εκδόσεις Πατάκη
βοήθημα για τις εισαγωγικές εξετάσεις 3ης Δέσμης
Σελ.103
Γαμέω-ώ =λαβμάνω γυναίκα, νυμφεύομαι. Παρατατικός εγάμουν, Μέλλοντας συνηρ. γαμώ και γαμήσω, Αόριστος έγημα και εγάμησα, Παρακείμενος γεγάμηκα, Υπερσυντέλικος εγεγαμήκει και γεγαμηκώς ήν
Μέσος Ενεστώτας γαμούμαι, Μέλλοντας συνηρ. γαμούμαι και γαμήσομαι, παθητική φωνή γαμηθήσομαι, Αόριστος εγημάμην και παθητική φωνή εγαμήθην, ΠΡΚ γεγάμημαι, ΥΠΡ εγεγαμήμην
Ετυμολογία: εκ του γάμος
Ομόριζα: γαμετή = έγγαμος γυνή, αρσ. γαμέτης= ο σύζυγος, γαμβρός, γαμήλιος, Γαμηλιών (ο μήνας)
Σύνταξις-Σημ.:
1. Με αιτιατική (επί ανδρός=λαμβάνω γυναίκα, νυμφεύομαι),
2. Εκ κακού ή εξ αγαθού γαμώ = λαμβάνω γυναίκα εκ ταπεινής ή ευγενούς οικογενείας
3. Το μέσ. γαμούμαι τινί (επί γυναικός = δίδω εμαυτήν εις γάμον), ομοίως και το παθητικόν
4. Γάμω γαμώ = νομίμως νυμφεύομαι
Περιφράσεις: άγομαι γυναίκα, γάμον ποιούμαι......
ποιος ειπαμε οτι εβρισε???????
περα απο τα αστεια(?) και τα σκαμπιλια ειναι τεραστιο το θεμα που εθιξες φιλο νικο..... φιλοσοφιζειν αργοτερα ομως ...ωρα για υπνο....
Το λεξικο δινει την ετυμολογικη ερμηνεια της λεξης "γαμεω" αλλα οχι και το ιδιαιτερο νοημα που εχει οταν γινεται βρισια. Στο λεξικο πχ "Φιλλιπινεζα" ειναι η γυναικα απο τις Φιλλιπινες, αλλα στον καθημερινο μας λογο κατεληξε να ειναι συνωνυμη της οικιακης βοηθου.
Νομιζω οτι πρεπει να αναζητησουμε την ακρη της σεξουαλικης βρισιας, εκει που η σεξουαλικη πραξη παυει να ειναι συνωνυμη της ευχαριστησης και γινεται συνωνυμη της βιας, του πονου και της ταπεινωσης. Υποπτευομαι, αλλα δεν μπορω να το στηριξω ιστορικα, οτι εχει να κανει με πολεμο: Με τις αγριοτητες τοσο των πειρατων οσο και του τακτικου στρατου οταν καταλαμβαναν μια πολη και ακολουθουσαν λεηλασιες, σφαγες, βιασμοι, καταστροφες. Πανω σ αυτη τη λογικη μπορει ισως να ερμηνευθει και η χρηση της σεξουαλικης βρισιας με στοχο ολα τα ιερα και τα οσια του υβριζομενου, ανθρωπινα και θεικα: Ετσι παιρνει η μπαλα της σεξουαλικης βρισιας μανα, Χριστο, Παναγια κλπ
Μαριάννα,
Το ζήτημα του συσχετισμού σεξουαλικότητας και ύβρεων είναι κάτι που αγγίζει τα μύχια της ανθρώπινης φύσης και δε νομίζω να οφείλεται μόνο σε ιστορικές εμπειρίες, όπως πολέμους, βιασμούς, λεηλασίες κλπ.
Είναι κάτι σύμφυτο με την ανθρώπινη φύση και όχι απλώς μια ιστορική της έκφραση.
Τουλάχιστον, έτσι πιστεύω...
8A ELEGA KI EGW ME KRISI FILOSOFIKIS DIA8ESIS OTI MPAS KAI BGAZOYME KAI EMEIS TO ZWO POY EXOUME MESA MAS???
APO THN ALLH OMWS TA ZWA MALON OTAN GAMEONTE (KALA TO EIPA?) DEN BRIZOYN ALLA GAMEONTE KAI DEN XANOUN TON RI8MO TOUS.
ONTOS TO 8EMA SIKONEI TSIGARO ANTE KAI KAMIA FAPA GAMEOMENOI.
TO KOMATI POU LEGATE GIA AFRIKANES FILES KAI ALLA PREPEI NA EXEI MEGALO ENDIAFERON.
PLISIAZEI TIS RIZES MOU POU OI RIZES MAS DEN TA TSIMENTA STIS POLEIS.
Όσο παράξενο και άν φαίνεται έχει σχέση με τον χριστιανισμό και το ηλίθιο εγω πού μας ενέπνευσε αυτή η βλακώδης θρησκεία . Ενώ ο έρωτας είναι ο θεμελιώδεις νόμος του συμπαντος, Ζεύς εξ αυτού και ζευγνείω ο χριστιανισμός ( και γενικά οι εβραιογεννείς θρησκείες ), υποβαθμίζουν τον έρωτα ( ο οποίος ξυπνά τα μυαλά των ανθρώπων ) για να μπορούν να τους ελένχουν. Έτσι λοιπόν αλλάξαν και την ένοια του ανδρός και απο υπερασπιστης του δικαιου ( έστω και άν δεν τον συμφέρει αυτόν ή τους δικούς του ) τον κάνανε αρσενικό και μόνο .Ενώ το συμφέρον τους το ονομάσανε δίκαιο . Έτσι σπάσανε τίς κοινωνικές δομές του <εμείς > και μας εγκλοβίσανε στο ηλίθιο <<Εγώ >> ,να βρίζουμε τόν έρωτα δηλαδή κάτι χειρότερο από ζώα ,( π.χ. Θεωρεί την γυναίκα (την πηγή της ζωής και μάλιστα σε βρεφική ηλικία ) βρόμικη κ.λ.π. ) .Για αυτό λοιπόν απο ατίδραση ( υποσυνείδητα ) όταν μας πάει κάτι στραβά με την βοηθεια του ηλιθίου <εγώ> θέλουμε να τημωρήσουμε με κάτι τρομερό, αυτό που μας αντιστάθηκε, τον Έρωτα