a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ο κύκλος των χαμένων ποιητών => Μήνυμα ξεκίνησε από: KiSSeS στις Δεκεμβρίου 19, 2005, 08:13:10 ΠΜ
Κοιτάζοντας ψηλά στον ουρανό
μια ανάμνηση μου έρχεται στο μυαλό.
Μέσα στη νύχτα μόνη τριγυρνώ
αναζητώντας τον παλιό μου εαυτό.
Έξω απ’ τα παλιά μας στέκια περπατώ
και τους φίλους μας στο δρόμο συναντώ.
Δίχως ένα «γειά» τους προσπερνώ,
βυθισμένη σ’ ένα άδειο, σκοτεινό κενό.
Με τα μάτια υγρά κι ερεθισμένα,
κόκκινα κι από το κλάμα πρησμένα
και τα δάκρυα να κυλάνε παγωμένα.
Τα κομμάτια του εαυτού μου σκορπισμένα.
Ποιός ξέρει που να ‘ναι πεταμένα...
Ψάχνω να τα βρω απελπισμένα
και να τα χτίσω πάλι ένα-ένα.
Ο χωρισμός μας μου διέλυσε την ψυχή
και προχωράω στον δρόμο σαν τυφλή.
Προσπαθώ να φανώ ατρόμητη και δυνατή
για ν’ αρχίσω πάλι από την αρχή.
Οι μέρες κυλάνε σαν βροχή
πάνω απ’ το κρύο μου κορμί.
Και η καρδιά μου απεγνωσμένα προσπαθεί
να πει πως σε μισεί μα δεν μπορεί...
(1994 - Βούλα Λ. ή αλλιώς KiSSeS)