a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ο κύκλος των χαμένων ποιητών => Μήνυμα ξεκίνησε από: Eratw στις Δεκεμβρίου 21, 2005, 11:17:39 ΜΜ
Τούτη την άγια νύχτα την ξεχωριστή
που όλα γύρω αναγεννιούνται,
αφήνω ελεύθερη σαν πεταλούδα την ψυχή
να ξαναγεννηθεί
να βουτήξει ολάκερη
στου φωτεινού άστρου τη λάμψη.
Για ρούχα ντύμοναι
με της σελήνης το φως
και σαν καλή νεράιδα
διώχνω μακριά ότι με πίκρανε,
όποιον με δάκρυ γέμισε
των δυο ματιών την άκρη.
Κι έτσι όπως ξένοιαστα
διαβαίνω το αστρομονοπάτι
αφήνω πίσω τα λάθη τα παλιά
αυτά που θύμιζαν για λίγο την αγάπη,
αυτά που μ' έμαθαν
πως όλοι οι άνθρωποι
δεν μοιάζουν τελικά
και ψάχνω γι' άλλη μια φορά
άνθρωπο να 'βρω με ζεστή καρδιά.
21/12/2005
ΕΡΑΤΩ