a33.gr

Αφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους

Έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους

Πώς να ξεφύγω από τη μοίρα

και έχω μέσα μου πλημμύρα, ουρανέ

Για δεν υπήρξα κατεργάρης

και θα το θες να με φλερτάρεις, γαλανέ



Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω

Κάνε πάσα και μια ματιά και χάμω

Κει πού κοιμάσαι και αρμενίζεις

ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις

Κι ό,τι σου ’ρθει κατεβάζεις, μη θαρρείς πως με ταράζεις

γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια...

με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν



Για το χαμένο μου αγώνα


που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν.......

Άμα σε λέγαν Βάσω θα ήταν μια χαρά

Κι αν ήμουν ο Πικάσο θα σε ζωγράφιζα.

 

Αν ήμουνα η Τζέην και ήσουν ο Ταρζάν

Απ’ το Ελ-Αλαμέιν θα ‘ρχόσουν στο Σουδάν.

 

Άμα σε λέγαν, κι αν ήσουν, κι αν ήμουν

Και τζιντζι-μιντζι-χοντζιριά...

 

Αν ήσουν Μαγγελάνος και ήμουνα νησί

Αν ήμουν Ινδιάνος και ήσουνα στενή.

 

Αν ήμουν ο Γαλάκος και ήσουν ο Μπουμπλής

Να σου ‘κανα μια τρίπλα και άιντε να με βρεις.

 

Πάρε μαρέα (;) και κούκου νιάου ρέα

Να είχες και κεραία...

 

Εάν ο κόσμος είναι εύγευστη σούπα

Το μεζεδάκι είμαι εγώ μέσα

Το μυστικό μου θα το μάθω ίσως

Εάν και όταν φαγωθώ...

 

Αν ήμουνα αρλούμπα κι εσύ παραμυθάς

Να σου ‘κανα μια τούμπα κι εσύ να μου γελάς.

 

Αν ήμουν ο θεούλης και ήσουν ο Χριστός

Θα ήμουνα πατέρας κι εσύ θα ήσουν γιος!

 

Άμα και άμα και θα και άμα

Και να το θάμα...

 

Σαν περπατάς σ’ αυτούς τους δρόμους να προσέχεις

Να μην πατήσεις τη σκιά σου

Εκτός εάν και τούτη δεν την βλέπεις

Οπότε πας και στη δουλειά σου!!

 

Αν ήμουνα τραγούδι κι εσύ ο στιχουργός

Θα χόρευε τ’ αρκούδι και ο δημιουργός.

 

Αν ήσουνα ο Βούδας κι εγώ οροσειρά

Θα είχα τη νιρβάνα πιασμένη απ’ την ουρά. Να!

Αγαπάω και αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
Το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα

 

Μην παρανοείς τα λόγια που ’χω πει
είν’ η πιο απλή του κόσμου συνταγή
Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν’ πανάκριβο στο λέω ν’ αγαπάς
Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν’ πανάκριβο στο λέω ν’ αγαπάς

 
Αγαπάω και αδιαφορώ
και μαζί σου το ’χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν’ αγαπάω και μένα
όπως εσένα


Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
Μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ’ άλλη αγκαλιά
Και μη μάς τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
Νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν’ πανάκριβο στο λέω ν’ αγαπάς

 

Αγαπάω και αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα