Λέξεις, ακρίβεια, ύφος, νοήματα, λογοπαίγνια, πολιτισμός... όλα αυτά και πολλά άλλα συνθέτουν το μαγικό κόσμο της μετάφρασης. Η οποία δεν έχει ούτε την ανάλαφρη ελευθερία της τέχνης ούτε τη σχολαστική ακρίβεια της επιστήμης! Τελικά, τι είναι περισσότερο η μετάφραση; Τέχνη ή επιστήμη; Μήπως και τα δύο μαζί; Ή μήπως είναι κάτι ξεχωριστό, δίπλα στην επιστήμη και την τέχνη;
Τι πιστεύετε;
Είναι ένας τρόπος να διεισδύεις στη σκέψη και την ιδιοσυγκρασία των ανθώπων που μιλούν διαφορετική γλώσσα από τη δική σου.
...παντως υπηρετει & την επιστημη & την τεχνη...
:lol:
...κυριολεκτικα & μεταφορικα...
...δεν θα την χαρακτηριζα τιποτα απο τα 2...
...ειναι υποκειμενικοτατη (του μεταφραστη!) & ισορροπει σε 2 κωδικες...
:twisted:
H Μετάφραση στοχεύει στη συμφιλίωση των γλωσσών.
Ο μεταφραστής έχει καθήκον να απελευθερώσει ό,τι είναι εγκάθειρκτο
μέσα στη γλωσσα του προτύπου και να το αναπαραγάγει.
Τελειωτική μετάφραση δεν μπορεί να υπαρχει γιατί οι γλώσσες αλλάζουν.
Ο μεταφραστής πρέπει να ακολουθεί την αλλαγή του νοήματος των λέξεων
του προτύπου και τη συνεχή αλλαγή της δικής του γλώσσας.
Να επιτρέψει στη γλώσσα του να επηρεαστεί, να διευρυνθεί και να αποδώσει την ηχώ του.
Τι θέμα κι αυτό! Δεν ξέρω τι λέτε εσείς για τη μετάφραση, εγώ πάντως ξέρω πως είναι παλούκι!!!
Εχτές μόλις κοιτούσα μια περσινή μου εργασία για το πανεπιστήμιο (στα αγγλικά φυσικά)... Θεωρία της τέχνης... Καλά κρασιά! Εδώ εγώ η ίδια που την είχα γράψει και δυσκολεύτηκα ένα χρόνο μετά να καταλάβω τι έλεγα! Μεστά νοήματα και δύσκολες έννοιες, και αναφορές σε αναλύσεις μεγάλων ερευνετών των εικαστικών τεχνών. (και μην πει κανείς ότι και η τέχνη δεν είναι επιστήμη γιατί θα τσακωθούμε!).
Τεσπα, σκεφτόμουν πως αυτή την ωραιότατη διατριβή (διότι όχι να το κοκορεφτώ αλλά αρίστευσα παρακαλώ βεβαίως βεβαίως) θα έπρεπε να τη δημοσιεύσω σε κανένα κλαδικό περιοδικό στην Ελλάδα. Αλλά πως θα το μεταφράσω!? Μου φαίνεται βουνό!
Εδώ και μετα δυσκολίας έχω καταφέρει να συλλάβω κάποιες έννοιες στα αγγλικά και να μπορώ να εξηγήσω τις διαφορές τους, το να τις μεταφράσω στα ελλινικά μου είναι απίστευτα δύσκολο, και σίγουρα θα πέσω σε ανακρίβειες.
Και έρχομαι και σκέφτομαι τον έρμο το μεταφραστή τον επαγγελματία, που φυσικά και έχει πολύ πολύ πολύ καλύτερη γνώση της ελληνικής σε σχέση με μένα. Αλλά πως θα μπορέσει να καταλάβει ο δύστυχος τι θέλω να πω εγώ αν δεν έχει διαβάσει όλα όσα είχα διαβάσει εγώ πριν?!
Επί του θέματος, πάντοτε πίστευα πως η τέχνη και η επιστήμη συνυπάρχουν σε όλους του τομείς. Εξαρτάται από τον άνθρωπο κάθε φορά. Πχ, έναν πλαστικό χειρούργο εύκολα θα τον πούμε καλλιτέχνη γιατί η δουλειά του απαιτεί δεξιοτεχνία. Αλλά και ο δικηγόρος σε μια παράσταση στο δικαστήριο μπορεί να... δίνει παράσταση (!) και πρέπει να έχει ταλέντο.
Από την άλλη οι θεωρητικοί της τέχνης όπως προανέφερα...
Έτσι λοιπόν και οι μεταφραστές...
Και η ερώτηση κρίσεως: όταν κάνουν την αυτόματη μετάφραση και βγάζουν τα γνωστά μαργαριτάρια που μας μεταφέρει η τρις, τι είναι!? :P γιατί φυσικά δεν είναι ούτε επιστήμονες, ούτε καλλιτέχνες, ούτε καν μάστορες!
πιστευω οι οι μεταφραστες θα πρεπει να ειναι αστερια.....το επιπεδο των γνωσεων τους να ειναι τουλαχιστον πανεπιστημιακο.....μια κακη μεταφραση μπορει να αχρηστευσει ενα κειμενο......και τοτε <<καλα κρασια>> (οπως εγραψε και το ενιακι μας>>!
Η Ρία έγραψε...
"H Μετάφραση στοχεύει στη συμφιλίωση των γλωσσών.
Ο μεταφραστής έχει καθήκον να απελευθερώσει ό,τι είναι εγκάθειρκτο
μέσα στη γλωσσα του προτύπου και να το αναπαραγάγει.
Τελειωτική μετάφραση δεν μπορεί να υπαρχει γιατί οι γλώσσες αλλάζουν.
Ο μεταφραστής πρέπει να ακολουθεί την αλλαγή του νοήματος των λέξεων
του προτύπου και τη συνεχή αλλαγή της δικής του γλώσσας.
Να επιτρέψει στη γλώσσα του να επηρεαστεί, να διευρυνθεί και να αποδώσει την ηχώ του."
Αφού το προσυπογράψω παραθέτω εκείνο που είχε πει ο Ελύτης "Η μετάφραση είναι δεύτερη γραφή" 'Ερωτας και ταξίδι προσθέτω εγώ.
Και για να μεταφράσεις ποίηση πρέπει να είσαι ο ίδιος ποιητής.
'Οπως κάθε ερωτευμένο πλάσμα έτσι και εγώ αδυνατώ να μιλήσω
για τον μεγάλο μου έρωτα. Απλώς δεν εξηγείται σε τρίτους.
Είναι εντελώς προσωπική υπόθεση. Συναρπαστική.
Τέλος για τη μετάφραση ισχύει το εξής "'Οταν είναι πιστή δεν είναι ωραία
και όταν είναι ωραία δεν είναι πιστή". Κάτι που οι παλαιοί έλεγαν ότι ισχύει και για τις γυναίκες και κάπου το πιστεύω και εγώ!!!
Επίσης υπάρχουν μεταφράσεις και μεταφράσεις. Από τα τεχνικά κείμενα
μέχρι την ποίηση και από τις κινηματογραφικές ταινίες και τους υπότιτλους
μέχρι τα ντοκιμαντέρ. Χρειάζεται εντελώς διαφορετική προσέγγιση και τεχνική, η μεγάλη και παραγνωρισμένη Τέχνη των υποτίτλων.
Πυκνότητα χωρίς να χαθεί το νόημα και ο πλούτος της γλώσσας.
Ο χρόνος είναι ελάχιστος, ο χώρος περιορισμένος. Κινηματογράφος ίσον εικόνα και πολύ λιγότερο λόγος.
Βασική προϋπόθεση για να μεταφράσεις κάτι είναι η άριστη γνώση της μητρικής σου γλώσσας. Από'κεί ξεκινάμε. Κατόπιν, χρειάζεται ταλέντο, αγάπη και όσον αφορά στην πρακτική πλευρά του θέματος -όταν δηλαδή, ζεις από τις μεταφράσεις και για τις μεταφράσεις- αντοχή στις κακουχίες, ατελείωτες ώρες εργασίας, έρευνας, ανοιχτό μυαλό και πολλά άλλα.
Επιτρέψτε μου να ξεφύγω και να μιλήσω για τον Μάριο...
Και σε μία άκρως μοναχική ενασχόληση είναι τυχεροί όποιοι είχαν έναν Δάσκαλο φωτισμένο και υπέροχο, μια ανοιχτή αγκαλιά και έναν πακτωλό γνώσεων όπως ήταν ο Μάριος Νούσιας ο καλύτερος μεταφραστής
που πέρασε ποτέ από τον κινηματογράφο. Χαίρομαι που μου δίνεται άλλη μια φορά η ευκαιρία να μιλήσω για ένα τρυφερό και γλυκό πλάσμα
που μετέδιδε το πάθος του σε μία ομάδα παιδιών -τα γνωστά "παιδιά του "Νούσια"- ανοίγοντάς τους την πόρτα ενός μαγικού βασιλείου καμωμένου από λέξεις, έννοιες, εικόνες, ποίηση, γέλιο και χαρά.
'Οσοι είχαμε την ευτυχία να μας αγγίξουν τα γλυκά χεράκια του
και να αντικρύσουμε το χαριτωμένο του χαμόγελο, να ακούσουμε στις τρεις τα ξημερώματα την ιστορία της νουβέλ βαγκ και των σουρεαλιστών
και να μας αγκαλιάσει λέγοντας πάντα "Μπράβο" σε ό,τι καλό δημιουργούσαμε και υποδεικνύοντας με αγάπη και χιούμορ τα λάθη μας
και ποτέ σε επήκοον άλλων, αλλά πρόσωπο με πρόσωπο θα κουβαλάμε μέσα μας την μορφή του και θα τον νιώθουμε πάντα δίπλα μας να γελάει
όταν σβήνουμε και γράφουμε, σβήνουμε και γράφουμε κατά τη σοφή συμβουλή της Βιρτζίνια Γουλφ. Είναι λίγα χρόνια που έφυγε νεότατος
από κοντά μας μόνο που η παρουσία του είναι τόσο αισθητή και έντονη
όσο τότε που μπαίνοντας στο στούντιο πηγαίναμε να πιούμε καφέ μαζί του
για να τον ακούσουμε να μας μιλάει και να γελάσουμε με τα σχόλιά του.
Η μία και μοναδική ταινία που είχε σκηνοθετήσει με τον Μίμη Φωτόπουλο
εξαιρετικά έξυπνη και σπιρτόζικη είναι ενδεικτική του ταλέντου που διέθετε
σε πολλά και διαφορετικά πράγματα. Αναγεννησιακός άνθρωπος.
Μάριε, θα μπορούσα να γράφω ως αύριο για σένα και ευτυχώς που δεν μπορείς -άραγε δεν μπορείς;- να διαβάσεις αυτό το κατεβατό και να σουφρώσεις τα χείλια σου, να ξεσπάσεις σε γέλια και να μου πεις "Διαολάκι, την αγιογραφία μου έκανες;" Α, και Μάριε, -ποτέ δεν ξέρεις αν δεν βλέπει από κάπου εδώ δίπλα- έχω λάθη, ΟΚ; Πολλές παρενθέσεις και το κατεβατό έχει πολύ μπλα-μπλα, αλλά θα άρεσε στον Φρέντυ που θα κοκκίνιζες και θα ερχόσουν σε δύσκολη θέση από την "μικρή της Φιλοσοφικής". Από τους "Φελόλογους" με αγάπη, λοιπόν.
Τελικά, βλέποντας όλο αυτό το κατεβατό νομίζω ότι θα μπορούσα να έχω πει τα πάντα λέγοντας ότι η μετάφραση είναι 'Ερωτας.
Ωραίες σκέψεις...
Έχω κάνει κι εγώ διάφορους συνειρμούς για τη μετάφραση. Επιφυλάσσομαι να τους γράψω στο τέλος.
Πείτε μου όμως πρώτα, τι θεωρείτε ότι είναι η μετάφραση; Τέχνη, επιστήμη, και τα δύο μαζί ή τίποτα απο αυτά τα δύο;
Νίκο, κατ'αρχήν δηλώνω θαυμάστρια των γραπτών και των ιδεών που εκφράζεις με σαφή και ωραίο τρόπο. Ακόμα σε θεωρώ ευγενέστατο και με πολύ χιούμορ άνθρωπο. 'Αψογος σε όλα όσον με αφορά.
Κατόπιν τούτου... η μετάφραση είναι 'ΕΡΩΤΑΣ με την τέχνη και ΓΑΜΟΣ με την επιστήμη.
Η Τέχνη ειναι Δημιουργία
Δημιουργεις οταν γραφεις, ζωγραφιζεις, παίζεις θέατρο, τραγουδας
συνθέτεις, ..................................
Επιστήμη....γνωριζεις πολυ καλά και εις βάθος..
Μην ξεχνάμε οτι οι Αρχαιοι Ελληνες ειχαν 22 ρήματα για να
αρχισουν απο το γνωρίζω,γιγνωσκω,οιδα......
.......μέχρι το επίσταμαι...που είναι το ανωτατο...
Για να μεταφράσεις Ποίηση...πρέπει να εισαι ο ιδιος Ποιητής
είπε η ΤΡΙΣΤΑΝΑ.....
αρα Δημιουργός (Τέχνη)
Για να αποδώσεις την ηχώ...και το νόημα των λέξεων....
πρέπει να κατέχεις και το μεταφράζον κομματι και το μεταφρασμένο..
αρα επιστήμων....(Επιστήμη)
Και τα δυό μαζι
:)
Παράθεση από: "tristana"Νίκο, κατ'αρχήν δηλώνω θαυμάστρια των γραπτών και των ιδεών που εκφράζεις με σαφή και ωραίο τρόπο. Ακόμα σε θεωρώ ευγενέστατο και με πολύ χιούμορ άνθρωπο. 'Αψογος σε όλα όσον με αφορά.
Κατόπιν τούτου... η μετάφραση είναι 'ΕΡΩΤΑΣ με την τέχνη και ΓΑΜΟΣ με την επιστήμη.
:) :oops:
Ομολογώ ότι με ξαφνιάζεις ευχάριστα... να είσαι καλά!
Όσον αφορά τη μετάφραση, είμαστε ομοιοπαθείς! Δηλώνω κι εγώ ερωτευμένος με αυτήν την ''τεχνοεπιστήμη'', την οποία δυστυχώς, λόγω των βιοποριστικών της δυσχερειών (σαν επαγγελματίας στο χώρο καταλαβαίνεις τι εννοώ) έκανα πάντα σαν πάρεργο.
Αλλά τι να γίνει... οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο, που λέμε! :wink:
Ναι, λες και σε πήρανε τα χρόνια... Έχεις καιρό να χρησιμοποιήσεις τη μετάφραση, όταν δεν θα χρειάζεται να την κάνεις για βιοποριστικούς λόγους. Και τότε είναι που θα μπορέσεις να την αξιοποιήσεις, γιατί θα είναι για τον εαυτό σου και θα επιλέγεις εσύ τι θα μεταφράζεις. Και έτσι όπως είναι τα πράγματα, χρειάζονται άνθρωποι που να ασχολούνται με τη μετάφραση, γιατί δυστυχώς τα περισσότερα καλά έργα είναι γραμμένα σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, εκτός της Ελληνικής -με ελάχιστες εξαιρέσεις φυσικά.
Ας γράψω λοιπόν κι εγώ κάποιες σκέψεις μου για τη μετάφραση...
Κατ' εμέ, η μετάφραση βρίσκεται ανάμεσα στην τέχνη και την επιστήμη, συνδυάζοντας στοιχεία και απο τις δύο. Η ελευθερία που έχει ο μεταφραστής να χρησιμοποιήσει μια συγκεκριμένη λέξη αντί μιας άλλης, είναι στοιχείο της τέχνης. Η δέσμευσή του, όμως, απέναντι στο συγγραφέα και το ύφος του, είναι στοιχείο της επιστήμης.
Ο μεταφραστής ισορροπεί πάντα ανάμεσα στο ύφος και την ακρίβεια, λαμβάνοντας πάντα υπόψη του τόσο το αναγνωστικό κοινό που θα διαβάσει το μεταφραζόμενο κείμενο όσο και το συγγραφέα του κειμένου αυτού. Αν ο συγγραφέας είναι φανατικός Μουσουλμάνος, τότε πρέπει κι ο μεταφραστής να γίνει (ενώ μεταφράζει και για να μπορέσει να μεταφράσει σωστά) φανατικός Μουσουλμάνος. Αν είναι ένας άχρωμος τεχνοκράτης, τότε θα γίνει κι ο μεταφραστής, άχρωμος τεχνοκράτης! Ο μεταφραστής είναι ένας ηθοποιός του γραπτού λόγου, ένας χαμαιλέοντας της διανόησης: Τη στιγμή που μεταφράζει δεν υπάρχει. Έχει γίνει αυτό που είναι ο συγγραφέας!
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η μετάφραση, είτε πιστή είτε ωραία είτε και τα δύο μαζί, είναι μια διαδικασία μετουσίωσης του πρωτότυπου κειμένου σε κάτι ''άλλο'' που συγχρόνως, όμως, είναι και το ''ίδιο''. Είναι κάτι σαν μια ψυχή που μετενσαρκώνεται: Μπαίνει σε άλλο σώμα και γίνεται ένα άλλο πρόσωπο... που όμως κρατάει ''κάτι'' απο το παρελθόν της, απο την προηγούμενή της ζωή. Η μετάφραση είναι μια μετενσάρκωση ή μετεμψύχωση των κατά τόπους και χρόνους γραπτών ιδεών... η μετενσάρκωση των προφορικών ιδεών είναι η δι-ερμη-νεία, η κόρη του Ερμή του ψυχοπομπού, μεταφορέα των ψυχών και ταξιδευτή στον κάτω κόσμο των νεκρών...
Η μετάφραση επωμίστηκε το βαρύ καθήκον να καταργήσει τη Βαβέλ και να γεφυρώσει τις διαφορές που προκύπτουν απο τη γεωγραφία ή ακόμα και απο τη βιολογία. Είναι μια δραστηριότητα όχι απλώς πνευματική αλλά ψυχοπνευματική. Διότι προυποθέτει όχι μόνο επαρκή γνώση του πολιτισμού, στη γλώσσα του οποίου γίνεται η μετάφραση αλλά και μια στοιχειώδη συμπάθεια προς τον πολιτισμό αυτόν και τους φυσικούς του φορείς!
Τι σχέση έχει η φώκια με το πρόβατο;
Κάποτε ήρθε η ώρα να μεταφράσουν τη Βίβλο στη γλώσσα των Ινουίτ, των Εσκιμώων... και σκόνταψαν στη φράση ''ο αμνός του Θεού'', αφού δεν υπάρχουν πρόβατα στην αρκτική ζώνη! Τελικά, το είπαν ''η φώκια του Θεού''! Διότι η ιδέα της αθωότητας που για μας είναι συνυφασμένη με το πρόβατο, για εκείνους είναι συνυφασμένη με τη φώκια.
Τα δύο ζώα είναι-βέβαια-διαφορετικά, αλλά οι συνειρμοί που δημιουργούν είναι οι ίδιοι. Οι συνειρμοί (οι ''πηγές'' των απανταχού συμβόλων) είναι οικουμενικοί. Και η μετάφραση μας βοηθάει να τους συνειδητοποιήσουμε. Διότι η μετάφραση είναι ένα απο τα πιο χρήσιμα εργαλεία που έχει κανείς στην εξερεύνηση του ''οικουμενικού ανθρώπου'', του πρώτου ενοίκου της Εδέμ...
Σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας. :)
Να αναφέρω και τον εξαιρετικό Ερρίκο Μπελιέ. Μέγας δάσκαλος.
Θα τολμούσα να πω ότι μπροστά σε ορισμένες μεταφράσεις του ωχριά
το πρωτότυπο έργο. Εκλεκτικές συγγένειες και λατρείες είναι αυτές.
Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι που εκτός των πολλών προσόντων, της μόρφωσης και της Παιδείας τους διαθέτουν μεράκι και εξαιρετικό γούστο
σε μία κατ'εξοχήν χυδαία και αγοραία εποχη.
Για πες κι άλλα για τον Ερρίκο Μπελιέ... :wink:
Τι άλλο να πω; Διαβάστε τον. Α, και πρόκειται και περί πολύ χαριτωμένου ανθρώπου. (Νικο, για στάσου να ψάξω να βρω ποια θεματάκια σου θα κάνω αγνώριστα χεχεχεχεχχεχεχεχεχε)
Κάνε και καμία παραπομπή ντε... :wink: Τίτλος, θεματική, εκδόσεις κλπ κλπ.
Όσο για τα θεματάκια μου... go on! Όσο εσύ μου τα κάνεις αγνώριστα, τόσο εγώ σε φακελώνω...
:P
Αδίσταχτος! 'Οχι ότι με εκπλήσσει το γεγονός χεχεχεχεχε
Λοιπόν... ιδού.
ΠΟΙΗΣΗ
Εγκόλπιον (Κέδρος)
Οι δίαυλοι (Κέδρος)
Το διακεκριμένο σώμα (Οδυσσέας)
Πόλεως (Οδυσσέας)
Τα εισόδια (Καστανιώτης, Οδυσσέας)
Φαινόμενον ως να έπλεε και μένον ακίνητον (Οδυσσέας)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΩΝ
Βιρτζίνια Γουλφ: Το δωμάτιο του Τζάκομπ (Οδυσσέας)
Γκράχαμ Σουίφτ: Υδάτινη Χώρα (Εστία), Φτερωτό μπαλάκι (Εστία),
Ο καταστηματάρχης (Εστία), 'Εξω από τον κόσμο αυτό (Εστία), Μαθήματα κολύμβησης (Εστία)
Ντ.Χ. Λώρενς: Η ράβδος του Ααρών (Καστανιώτης)
Περ Λάγκερκβιστ: Ο νάνος (Καστανιώτης)
Μαίρη Σέλλεϋ: Φράνκεσταϊν (Εστία)
Πωλ Γκάλλικο: Η αγριόχηνα (Ωκεανίδα)
'Οσκαρ Ουάιλντ: Ο ευτυχισμένος πρίγκηπας (Κέδρος)
Τενεσσή Ουίλλιαμς: Διηγήματα (Πατάκης), Η νύχτα της Ιγκουάνα (Πατάκης)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ: 'Οπως σας αρέσει (Κέδρος), Το χειμωνιάτικο παραμύθι (Κέδρος), Πολύ κακό για το τίποτα (Κέδρος), Δωδεκάτη Νύχτα (Κέδρος),
Ιούλιος Καίσαρας (Κέδρος), Τίτος Ανδρόνικος (Κέδρος), Ριχάρδος ο Γ' (Κέδρος), Ο έμπορος της Βενετίας (Κέδρος), Οθέλλος (΄Κέδρος),
Ο βασιλιάς Ληρ ('Υψιλον), Μακμπέθ ('Υψιλον), 'Αμλετ ('Υψιλον),
Ρωμαίος και Ιουλιέτα ('Υψιλον), Το ημέρωμα της στρίγγλας (Κέδρος).
Τίμων ο ΑΘηναίος , Τρωίλος και Χρυσηίδα (Κέδρος), Αγάπης αγώνας άγονος, Ριχάρδος ο Β' (Κέδρος), Οι εύθυμες κυράδες του Γουίντζορ,
Βασιλιάς Ιωάννης. (Τα άπαντα)
Ευγένιος Ο'Νηλ: 'Ενα φεγγάρι για τους καταραμένους (Κέδρος)
Πόθοι κάτω από τις λεύκες (Κέδρος)
'Εντουαρντ 'Αλμπι: Ιστορία του ζωολογικού κήπου (Πατάκης)
Ευριπίδη: Τρωάδες (Πατάκης)
Και πολλά άλλα. Αυτά ήταν ενδεικτικά. Διαβάστε τα και απολαύστε τα.
Αν και εχω ασχοληθει ελαχιστα με την μεταφραση και με μια πολυ πιο τεχνικη της μορφη (μεταφρασεις τεχνικων κειμενων για την Γυμναστικη Ακαδημια) και φυσικα μη μπορωντας παρα τη γνωμη μου να προσθεσω μιας και ολοι σας εχετε καλυτερη σχεση μαζι της, εγω πιστευω πως αυτο που λεμε μεταφραση δεν υπαρχει νομιζω οτι υπαρχει παραφραση μιας και τεχνικα ειδικα πολλες λεξεις αλλα και εκφρασεις εννοιολογικα και συντακτικα δεν μεταφραζονται ακριβως.
Πιστευω κι εγω πως η μεταφραση ειναι ενα παντρεμα τεχνης και επιστημης αν και θεωρω πως οτι εχει να κανει με την γλωσσα ειναι τεχνη.
Εγω βλεπετε ειμαι ερωτευμενη με την γλωσσα απο μια αλλη της πλευρα
Για εμένα είναι ένας τρόπος κατανόησης ενός πράγματος από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους κ σε διαφορετικά επίπεδα
Δεν είμαι άνθρωπος της θεωρίας κ γι’αυτό θα σου αλλάξω λίγο τη ροή του θέματος.
Η ομορφιά( φυσικό κάλος) μεταφράζεται σε μαθηματικά κ κατανοείται με αριθμούς από ορισμένους ανθρώπους
Υπάρχει και αυτό το είδος μετάφρασης. Όταν κάποιος θεωρεί σκόπιμο να διεισδύει στις ιδέες και τις σκέψεις των άλλων και να τις ερμηνεύει, αναμασώντας τα ξένα λόγια με τον δικό του τρόπο.
Έτσι, δημιουργεί γλωσσικούς πόρους καμωμένους στα μέτρα του, αναπαράγοντας με τη δική του λογική το νόημα και προβαίνοντας σε εξαγωγή συμπερασμάτων καθαρά όμως υποκειμενικά και πολλές φορές αυθαίρετα. ;-)