Τραγουδάς το χιόνι από το σπίτι
Μέσα στη ζεστή σου γειτονιά;
Να το τραγουδήσεις απ’ του αλήτη
Αν μπορείς την ξέσκεπη γωνιά.
Να το τραγουδήσεις με το χτίση
στ’ ανεμοδαρμένο του γιαπί
με την εργατιά , γεμάτη πίστη
που τους πάγους σπάει με το τσαπί.
Να το τραγουδήσεις ζευγολάτης
Της κρουσταλλιασμένης γης σποριάς
Στα ψηλά γιδόστρατα αγωγιάτης
Που στο χιόνι τα ΄θαψε ο βοριάς.
Να το τραγουδήσεις στο σοκάκι
Σαν εμένανε, όπως μια βραδιά
Χιόνι από το τρύπιο μου σακάκι
Γέμιζε την άδεια μου καρδιά.
Αθανάσιος Κυριαζής (Από τα αγαπημένα μου ποιήματα όταν χιονίζει και χαίρομαι... κάτι σαν χαζό παιδί χαρά γεμάτο ένα πράγμα).
Καλημέρα σας.
Παππάς10
το χιόνι είναι ομορφο όσο το κοιτάς μέσα από
την ζεστούλα σου
...τζάκι αναμμένο..καλή παρέα..κρασάκι...κουρτίνες τραβηγμένες
και να βλέπεις τα πάντα άσπρα..
αι και στο τσακίρ κέφι και χιονάνθρωπος
αν είναι να βγεις έξω
για να πας στην δουλειά
γκάμησε τα
εδώ δεν χιόνισε
αλλά πιάσαμε το -9 και περιμένουμε και πτώση...
[b]The Magic of Winter
Winter and snow is a child's delight - things dreamed of in July;
Sleds and hills, squeals and spills, waving, as the world rushes by.
There is snow on the ground, snow in the air, snow, snow everywhere.
Angels they make in the blanket of white, and tomorrow will remember how
Snowflakes felt on their tiny tongues - like magic to them now.
There is snow on the ground, snow in the air, snow, snow everywhere.
Snow-people are made and all decked out with colours and a happy smile;
Forts are built with utmost care so they will last awhile.
There is snow on the ground, snow in the air, snow, snow everywhere.
Snowballs rolled and piled with glee; tots laughing merrily;
Adults watch, remembering - secrets bubbling free.
There is snow on the ground, snow in the air, snow, snow everywhere.
Skiers fly the well-packed slopes, independence lighting their eyes;
Blending with snow as they descend like magic from the skies.
There is snow on the ground, snow in the air, snow, snow everywhere.
The ice is cleared so skaters glide and maybe spin a dream
Of triple loops and a sharp edge and costumes of gold and cream
There is snow on the ground, snow in the air, snow, snow everywhere.
At the end of the day all tucked away, they dream of flakes of white
Floating from heaven, in a musical dance - an innocent child's insight.
There is snow on the ground, snow in the air, snow, snow, EVERYWHERE![/b]
Einai apistefto e? Emeis edw na to lahtarame na paizoume na fevgoume ekdromes gia na to doume kai gia kapoious anthrwpous na einai trohopaidi katara giati tous apomonwnei tous kaiei ta sparta tous pnigei i tous pagwnei.
Oti pio omorfo dinei o theos opws i mageia tis fusis o anthrwpos to kanei ehthro tou.
ki omws ligo hioni pagwmeno nero diafanes nifades ki ola fainontai pio omorfa pio kathara pio apala pio agna.
Na hionisei...apopse kai kaneis na min dei tpt allo pera apo ta paidika tou oneira..
Θα συμφωνίσο...οτι το χίονι..είναι απίστευτο,πανέμορφο.
πηγή..υγείας καθότι μας τροφοδοτεί..με το πίο αναγκαίο αγαθό το νερό.
ωστόσο...ας προσευχηθούμε όλοι..να περάσει ελφρά,γιατί υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που πασχίζουν να μας "εξυπηρετήσουν"...για να έχουμε εμέίς όλοι και ζεστασεία..και κρασί..και γενικά καθε τί..αγαθό.
[size=18]τιμη και δόξα λοιπόν....στους απανταχού,εργάτες.[/size]
Εδώ δεν χιονίζει............................... :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry:
αν και σιχαίνομαι το χιόνι (στρατιωτικές τρυματικές εμπειρίες γαρ)
είπα να το ξαναφέρω μπας και δροσιστούμε, καλοκαιράκι που ναι
Παράθεση από: "heinrich"αν και σιχαίνομαι το χιόνι (στρατιωτικές τρυματικές εμπειρίες γαρ)
είπα να το ξαναφέρω μπας και δροσιστούμε, καλοκαιράκι που ναι
δεν πας καλά :P
το χειμώνα γρινιάζεις γιατί δεν μπορείς να πας στην δουλειά
το καλοκαίρι μου την λές
παραδέξου πως δεν σου αρέσει το χιόνι να τελειώνουμε
Λατρεύω το χιόνι!!
Ο καλύτερος χειμώνας μου ήταν αυτός του ΄85 αν θυμάμαι καλά?? στη
Βοστώνη... ξεκίνησε να χιονίζει τον Οκτώβριο και σταμάτησε τον Μάρτιο!!!
Δεν θα ξεχάσω τη πρώτη μέρα που ξύπνησα, απορημένη από
την αλλόκοτη ησυχία που ακούγονταν έξω και πλησιάζοντας
το παράθυρο μου, το είδα να έχει φθάσει στο ύψος του περβαζιού!!!
(ήταν ισόγειο το σπίτι)
Τα εκχιονιστικά δούλευαν όλη τη νύχτα και στα πεζοδρόμια δεξιά και
αριστερά από τον δρόμο, το στιβαγμένο χιόνι είχε ύψος 1,5 μέτρο
Ηταν αδύνατο να ανοίξουμε την πόρτα στου σπιτιού!!
(άνοιγε προς τα έξω)
Οπότε πάνω από τις πυζάμες, βάλαμε παλτό, σκουφιά, γάντια και γαλότσες,
σηκώσαμε τη πόρτα του γκαράζ, πήραμε τα φτυάρια και η πρώτη μας
δουλειά εκείνο το πρωί (και πολλά από τα επόμενα), ήταν να φτυαρίσουμε
το χιόνι μπροστά από την εξώπορτα και από το μήκους 10 μέτρων δρομάκι
που οδηγούσε στον κυρίως δρόμο για να βγάλουμε τα αυτοκίνητα από το
γκαράζ!!!!!
Στη διάρκεια της ημέρας, βγαίναμε στο πάρκινγκ της δουλειάς και
καθαρίζαμε τα αυτοκίνητα και τον γύρω χώρο κάθε 20, για να μπορούμε
να φύγουμε μετά!!!!
Αξέχαστη η εικόνα των μικρών σκίουρων που ταϊζαμε το καλοκαίρι στον
κήπο του σπιτιού μας, που μας χτυπούσαν το τζάμι τα πρωινά για να τους
δώσουμε φυστίκια!!!!
Και του μικρού ρακούν, που ερχόταν μέχρι τη πόρτα μας για να πιεί γάλα
και να φάει φέτες ζαμπόν!!
Και το ταξίδι της επιστροφής από το αεροδρόμιο, όπου είχα αφήσει τους
γονείς μου για να γυρίσουν στην Ελλάδα, μέσα σε χιονοθύελλα που ο
μόνος τρόπος για να δεις μερικά μέτρα μπροστά σου, ήταν να οδηγείς με
το κεφάλι έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου!!!!
Υπέροχος, απολαυστικός, τέλειος χειμώνας!!! Μακάρι να τον ξαναζούσα!!!
(αχ!! τι θυμήθηκα βραδυάτικα η γυναίκα!!! ]
[size=18][/size]Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα
έρχεται μπόρα και παγωνιά
Στα πόδια μας ζεστή μια θερμοφόρα
κόκκινη κουβέρτα και παλιά περιοδικά
Και στο γραμμόφωνο ο δίσκος που μ' αρέσει
Όλα έχουν τελειώσει κι είν' αργά
Στην πολυθρόνα και για τους δυο μας έχει θέση
Κλείσε τις κουρτίνες και πάρε με αγκαλιά
Σάμπως μέσα σε βουβή ταινία,
μια πολιτεία χοροπηδά
Δρόμοι, ανθρωπάκια και γραφεία,
πολυκατοικίες και κουρσάκια ιδιωτικά
Πόσο πολύ έχει αλλάξει αυτή η πόλη.
Βάλε τη τσαγιέρα στη φωτιά
Η νύχτα έρχεται, η μπόρα δυναμώνει
κι όλα είναι χαμένα και προπολεμικα
Τα παιδιά μεγάλωσαν και πάνε.
Τι ώρα να 'ναι και ποιος χτυπά
Στους δρόμους στρατιώτες τραγουδάνε.
Κλείδωσε την πόρτα και στάσου στη σκιά
Στα καταφύγια βουβά και τρομαγμένα
κι έξω οι σειρήνες σαν μωρά
Σβήσε τα φώτα, μην ανοίγεις σε κανένα.
Κλείσε τις κουρτίνες και πάρε με αγκαλιά
..ουτε εκει στα ξενα θα δω χιονι φετος :( :(