εσεις τη λετε ο χρονος..γιατρεβι τα παντα. η μερικα θεματα..δεν τα γιατρεβι με τιποτα,,οσο χρονος και αν περασει..
Ο χρόνος είναι γιατρός ..'οσο υπάρχει ζωή.
Και η ζωή είναι γύρω μας..
Θα σκεφτείς να φας , να ψωνίσεις, να ντυθείς,
να μιλήσεις, να δουλέψεις, να προσποιηθείς...
κλπ...κλπ...
Κι οσο αυτά συμβαίνουν
συμμετέχεις ..είτε με χαρά είτε με απαγοήτευση..
Μα στη ψυχή σου μέσα θα μένει κατι ...πικρό ..ίσως..
η διάθεση ..μετρά...
Από τη στιγμή που ο άνθρωπος ξεπερνά έναν θάνατο, ο οποίος όταν συμβεί του δημιουργεί τη βεβαιότητα πως θα πεθάνει κι εκείνος ή πως δεν θα το ξεπεράσει ποτέ, τότε δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να το γιατρέψει.
ο χρονος μπορει να ξεθωριαζει αλλα δεν εξαλειφει... διαφορετικα δε θα υπηρχαν αναμνησεις...
ο χρονος σε μερικα πραγματα σε κανει νομιζω εγω . :cry: :cry: :cry: σε κανει ποιο πολυ να πονας.
ο χρονος ειναι ενα παπι χωρις πουπουλα(τι ειπα παλι! :roll: )
Είπες πως είσαι ξεπουπουλιασμένος χρόνος... αν κατάλαβα καλά... :roll:
Όχι δεν γιατρεύει.... Πάντα θα βρεθεί κάτι για να στο θυμήσει.......
Παράθεση από: "Sotinolka"εσεις τη λετε ο χρονος..γιατρεβι τα παντα. η μερικα θεματα..δεν τα γιατρεβι με τιποτα,,οσο χρονος και αν περασει..
ναι πιστευω οτι ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος.....τουλαχιστον εγω τον εχω συμμαχο (κι ας μη με συμφερει σαν γυναικα που ειμαι :roll: ......οποιος καταλαβε..καταλαβε)......
και fmas μπορει να μην γιατρευει τα παντα.....τουλαχιστον ομως αμβλυνει τον πονο.....αποστασιοποιει.....
Τώρα, πάλι, εμένα γιατί δεν με αποστασιοποίησε ο χρόνος που πέρασε;
Κι εγώ πίστευα κάποτε ότι ο χρόνος τα γιατρεύει όλα. Ότι μένει μόνον αυτή η πικρή γεύση στο στόμα που όμως την ξεχνάς καθώς συνεχίζεις να ζεις... Και τελικά, αφήνεις όλες τις υπόλοιπες γεύσεις να την τυλίξουν... και να την πάρουν μαζί τους...
Αυτό συνέβαινε σε μένα.
Τώρα όμως...;
Τώρα, κάθε μέρα που περνά είναι και πιο δύσκολη.
Ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί και πώς... αλλά είναι γεγονός.
Ο χρόνος που πέρασε δε βοήθησε... ]
οσα χρονια και αν περασουν ποτε δε θα σε ξεχασω,,, :cry: :cry: