Είχα μία συζήτηση με κάποιο άτομο μέσα στο τσάτ...για αυτό το θέμα και είχε αντίθετη γνώμη με μένα..
Είπα λοιπόν να το βάλω θέμα στο φόρουμ για να δω τι γνώμη έχουν και οι υπόλοιποι....
Έχω ένα κολλητό ο οποίος έχει σπουδάσει Οδοντίατρος στην Βουλγαρία... δεν είναι ούτε από καμία εύπορη οικογένεια ούτε τίποτα... Τελείωσε το παλικάρι της σπουδές του.. επέστρεψε Ελλάδα... και το 2005 ξεκίνησε να δίνει εξετάσεις στο κράτος για να αναγνωριστεί το πτυχίο του...
Είχα να τον δω αρκετό καιρό (κάπου 2 μήνες) μέχρι που με παίρνει τηλέφωνο για να βγούμε για καφεδάκι... και πάνω στην κουβέντα... μου λέει ότι έχει πρόβλημα υγείας και μάλιστα σοβαρό.... είχε μούδιασμα στο δεξί του χέρι πολύ καιρό.. πήγε να τον εξετάσουν να δει τι έχει και του βρήκαν .. Σκλήρυνση κατά πλάκας... Έπαθα πλάκα... έπεσα από τα σύννεφα.. αλλά κράτησα την ψυχραιμία μου (όχι όμως και αφού έφυγα από τον καφέ)...
Ο κολλητός μου παρόλο που έμαθε πως σε λίγο θα αρχίσει να έχει προβλήματα κινητικά.. και διάφορα άλλα... και ότι κάποια στιγμή θα πεθάνει.. δεν το έβαλε κάτω... Αντιθέτως αποφάσισε να πάει και στην Αγγλία για διδακτορικό και να σπουδάσει επιπλέον άλλα 3 χρόνια..
Θα μπορούσε κάλλιστα να πεί.. "Τι??? Πεθαίνω??? Θα γλεντήσω την ζωή μου".. αλλά δεν το έκανε... Δεν σταύρωσε τα χέρια να έρθει να τον πάρει ο Άγιος Πέτρος... Είπε "Θα το παλέψω"...
Το ερώτημα που τίθεται τώρα θα μου πείτε ποιό είναι....??
Πράττει σωστά ή όχι...???? Ο φίλος που το συζητήσαμε είπε ΄"Λάθος" και ότι θα έπρεπε να γλεντήσει την ζωή του...
Εσείς τι λέτε....????
(Ευχαριστώ όλους όσους το διαβάσατε και απαντήσατε ή μη... και σόρρυ αν σας κούρασα..)
Εγώ εχτές συζητούσα το εξής: για μια γνωστή που τελείωσε αριστούχος στο σχολείο, πέρασε από τους πρώτους της χρονιάς της στο Μαθηματικό, έφυγε αμέσως μετά με υποτροφία στην Αμερική, τελείωσε εκεί διδακτορικό, δουλεύει ήδη στο πανεπιστήμιο, και σκέφτεται να διδάξει τρία-πέντε χρόνια σε πανεπιστίμια στην Αγγλία, και μετά να επιστρέψει Ελλάδα. Κι όταν την ρώτησα τι προοπτικές έχει στην Ελλάδα μου είπε πως θα κοιτάξει για καθηγήτρια Μαθηματικών σε σχολείο (ιδιωτικό) και όχι για ακαδημαϊκή θέση (που θέλει μέσο)! Κι έπεσα από τα σύννεφα αρχικά, σκεπτόμενη πως αν απώτερος σκοπός της είναι να γίνει μια απλή καθηγήτρια (σε καμμία περίπτωση δεν υποβιβάζω τους καθηγητές, αλλά αυτό το κατεφέρνει κανείς και μόνο με τα τέσσερα χρόνια του πανεπιστιμίου) δεν υπήρχε λόγος να περάσει τόσες ταλαιπωρίες, τόσες σπουδές, γιατί!?
Έπειτα όμως είπα πως τις σπουδές δεν τις κάνει όμως κανείς μονάχα για την καριέρα. Τις σπουδές τις κάνεις γιατί αγαπάς το αντικείμενο τις επιλογής σου. Για την αγάπη της μάθησης.
Προφανώς για τον φίλο σου, Depy, το να σπουδάσει είναι πολύ σημαντικό. (και το να έχει κανείς στόχους πάντα δίνει κουράγιο και δύναμη σε κάποιον να παλέψει για τη ζωή του).
Ίσως το να φύγει τρία-τέσσερα χρόνια στην αγγλία και να ασχολείται με αυτό που αγαπάει είναι η δική του ερμηνεία του 'γλεντάω τη ζωή μου'.
Ούτε τα ταξίδια είναι για όλους, πόσο μάλλον το να κάθονται όλη μέρα και να πίνουν καφέ.
Σε ευχαριστώ :roll:
Καλη μου φιλη,
Ολοι μας εδω...σε αυτη τη γη,εχουμε απο την στιγμη ,που θα γεννηθουμε ,μεσα μας ,το σπερμα του Θανατου μας.Ειναι ο γεννετησιος κωδικας μας εμπλουτισμενος ετσι...Ολα ,μα ολα εδω,υποκεινται σε φθορα.
Απο την αλλη, καποιο τυχαιο γεγονος θα μπορουσε να στερησει την ζωη στον καθενα μας.Καποιο γεγονος ,που κατω απο.... ιδανικες για εμας συνθηκες ...δεν θα μπορουσε να ερθει ποτε....Οι συνθηκες ομως αυτες δεν θα μπορουσαν τελικα να ειναι ποτε ιδανικες για εμας,....γιατι απλουστατα δεν εξαρτωνται και δεν καθοριζονται απο εμας....Ειναι συνθηκες ,που το εξωτερικο περιβαλλον τις δημιουργει...
Ενα απο τα πολυ σπουδαια θεματα ,που απασχολουν τον ανθρωπο κατα την διαρκεια της ζωης του ειναι και η αναγκη του για να δωσει σε αυτη Νοημα,...Νοημα υπαρξης...
Η αναγκη του φιλου σου για να δωσει αυτο το Νοημα στην ζωη του,ειναι πολυ μεγαλυτερη απο την αναγκη να την γλεντησει ,περιμενοντας την ωρα ,που θα κλεισει οριστικα τα βλεφαρα του.
Ο αγωνας του ετσι θα δικαιωθει πολυ περισσοτερο.Διχνει θα ελεγα και μια γενναιοτητα....,την γενναιοτητα,του να μην αφηνει τιποτα στην τυχη του.Θελει θαρρεις να εχει τον ελεγχο αυτων ,που θα του συμβουν μεχρι την τελευταια στιγμη χωρις να χαλαρωσει.Ξερει οτι απο την στιγμη ,που θα χαλαρωσει...ελεγχος δεν θα υπαρχει....
Απο οτι φαινεται εχει κανει μια συμφωνια με τον εαυτο του....να ειναι πιο γεματος εκεινη την Ωρα...και πραγματι θα ειναι ,αφου μεχρι την τελευταια στιγμη θα αντιστεκεται, ορθωνοντας το παραστημα του και κανοντας αυτα ,που η θεληση του του επιβαλλει ,και του ενεπνεει το Πνευμα του, και οχι αυτα ,που ο γενετησιος κωδικας του ,θελει να του προσφερει...παρα την Θεληση του.
Αυτο ,αν μη τι αλλο ,δεν ειναι η Νικη του Πνευματος στην υλη;
Επειτα για σκεψου και κατι αλλο.Οσο πιο πολυ αντιστεκεται....οσο πιο πολυ ειναι συγκεντρωμενος σε αυτα τα σχεδια για το μελλον του,αυτα θα του δινουν πνοη και ανασα για την ωρα ,που πιθανα θα βρεθει το φαρμακο ,που θα γιατρεψει το προβλημα του.
Ο φιλος σου σκεφτηκε οπως θα σκεφτοταν καθε Ανθρωπος ,που ηρθε εδω....εχοντας καποιο στοχο...καποιο σκοπο..., και που θελει να τον ολοκληρωσει με καθε τιμημα.
Ειναι πολυ μεγαλυτερη η Αξια του να υπηρετεις την αυτοπραγματωση σου,οποια και να ειναι αυτη,απο το κατεβαζεις τα χερια και να αποδεχεσαι το Μοιραιο και τυχαιο γεγονος ,που ξαφνου ηρθε, γιατι εκεινο το ηθελε….
Τα εξωτερικα γεγονοτα ,που ...συνανταμε στο μονοπατι της ζωη μας ,δεν μπορουμε να τα ελεγξουμε....δεν εξαρτωνται βλεπεις απο εμας.....Μπορουμε ομως να οριοθετησουμε την σταση μας απεναντι τους.....
Αυτο ειναι κατι ,που πραγματι εξαρταται...Μονο απο εμας.....
fortune.
merikes fores , synantame sth zoh mas kapoies poly dyskoles katastaseis h perierges tha elega oxi aparaithta kakes
tota kaloumaste na kanoume kapoies energeies oi opoies einai aythormhtes kai phgazoun mesa apo thn psyxh sou.
aytes kathreftizouin thn poiothta kai thn stofa pou einai ftiagmenos kapoios ki o filos sou edeixe oti einai genhmenos nikhths
na deis pou de tha exei kai polla problhmata kai tha einai mia xara
μια αναλογη περιπτωση ξερω και εγω ντεπυ.....η κορη ενος οικογενειακου φιλου μας, πασχει απο σκληρυνση.....η ειδηση επεσε σαν κεραυνος στην γειτονια μας, αφου η οικογενεια μενει στο διπλανο σπιτι απο το δικο μας και το κοριτσι το ξερουμε απο μωρο......ισως ειναι ενα κοριτσι απο τα καλυτερα, ομορφοτερα, ευγενεστερα που εχω ποτε συναντησει.....υστερα απο εναν αποτυχημενο γαμο, παρουσιαστηκαν τα πρωτα συμπτωματα......τελος παντων, την βλεπουμε με ποση θεληση αγωνιζεται.....μπηκε στο πανεπιστημιο, κανει φυσιοθεραπεια, περπαταει καθε μερα 2-3 χλμ στην παραλια, το μονο που δεν μπορει ειναι να οδηγει......ο θαυμασμος μας γι αυτο το κοριτσι ειναι απεριοριστος......τι δυναμη ψυχης μπορει να εχει ενας ανθρωπος???? μαλλον δεν το ξερουμε......εχω αναμικτα συναισθηματα γι αυτους τους δυο νεους ανθρωπους......τον φιλο σου και την κορη του φιλου μας......απο την μια θυμωνω γιατι θα επρεπε να αρρωστησουν αυτοι οι νεοι ανθρωποι???? απο την αλλη θλιβομαι.....αλλά και παλι τους θαυμαζω......τελος παντων.....υποκλεινομαι στην δυναμη της ψυχης τους......στη θεληση τους για ζωη.....και πως ειναι δυνατον να μην θελουν να ζησουν???? ειναι τοσο νεοι και οι δυο......
Loipon simera eheis skopo na me liwseis me ta themata sou.
Prin polla hronia mou eihe ginei mia lathos diagnwsi gia karkino. Stin arhi ta epaixa, kleistika spiti, thumwsa, to arnithika, to palepsa, to agnoisa kai meta sikwthika kai efyga. Apofasisa na perasw ena hroniko diastima moni mou kai ekana ta pio apla pragmata zwgrafiza pswniza mageireva diavasa para polu ma para polu, kolumpousa, sikwnomoun prwi kai katevaina se ena topiko kafeneio na piw kafe me kati pappoudes, doulepsa.
Giati? Giati nomizw pws tha mou eleipan ta pragmata pou sunithws pername sto doukou. Xafnika katalava oti to mono pou axizei einai i stigmi pou anoigeis ta matia sou vlepeis to fws kai ola gemizoun hrwma.
Ena pragma mono fovomoun na kanw..erwta. Giati? Giati simaine zwi kati pou egw ehana.
Gia na teleiwnw thewrw oti O kathenas pou ftanei toso konta kanei afta pou thewrei simadika. gia ton filo sou oi spoudes gia ton sunomiliti sou na perasei kala, gia mena ta pio apla.
Parepiptontws itan false alarm 2 3 kustes polu konta
Stavroula
Φίλτατη Ντέπυ,
είναι πολύ λίγα τα λόγια τα δικά μας μπροστά σε αυτά που ο φίλος σου αποφάσισε να κάνει για την δική του ικανοποίηση και ευχαρίστηση.
Η σκλήρηνση είναι μία πάθηση από όσο ξέρω που δεν πεθαίνεις επειδή την έχεις απλά αν δεν προσέξεις και δεν κάνεις την κατάλληλη διατροφή και αγωγή θα ταλαιπωρήσε για πάρα πολύ καιρό με κινητικά προβλήματα.
Δεν είναι πάθηση που την κολάς αλλά για να του παρουσιάτηκε σε αυτή την ηλικία, κάτι φταίει.
Ο οργανισμός, μας δίνει μηνύματα και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να τον ακούσουμε χωρίς να τον αγνοήσουμε.
Να πάει σε ειδικούς που θα τον βοηθήσουν, φυσιοθεραπευτές, γιατρούς που ειδικεύονται σε αυτού του είδους τις παθήσεις και πάνω από όλα να προσέχει πολύ το τι τρώει και πως το τρώει.
Οι τροφές, δυστυχώς δεν είναι όπως κάποια χρόνια πριν με σκοπό να επιβαρύνουν τον οργανισμό μας πολύ περισσότερο εφόσον είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε.
Μπορούμε να μην τρώμε ? ΟΧΙ
Μπορούμε όμως να τρώμε καλές τροφές που θα μας προσφέρουν όλα εκείνα τα ωφέλιμα και θρεπτικά στοιχεία που έχουμε ανάγκη επι καθημερινής βάσεως.
Ο φίλος σου κατά την ταπεινή μου γνώμη, κάνει αυτό που εκείνον ευχαριστεί περισσότερο και μετά όλους τους άλλους.
Γιατί ως γνωστόν.. " όταν είσαι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις "
Εύχομαι ο Θεός να του δώσει την δύναμη, να τον φωτίσει να πέσει σε σωστά χέρια και καλούς ανθρώπους που θα τον βοηθήσουν να ξεπεράσει όσο το δυνατόν το πρόβλημά του.
Και προς Θεού... δεν είναι ετοιμοθάνατος επειδή έχει σκλήρυνση... Μη τρελαθούμε κιόλας!
Φιλικά
Γωγώ
Polu kala kanei to palikari, opoios afinei na ton parei otidipote provlima ki an einai auto apo katw...paei kai mia wra nwritera pou lene...(xtupa ksilo...) Oi dinamikoi an8rwpoi pou den afinoun na simvei kati tetoio to paleuoun...As zisei oso zisei toulaxiston me tin euxaristisi oti petixainei kati gia to mellon kai pou ksereis...i elpida kai to 8arros swzei polla!!!
Παράθεση από: "gavrina"Φίλτατη Ντέπυ,
είναι πολύ λίγα τα λόγια τα δικά μας μπροστά σε αυτά που ο φίλος σου αποφάσισε να κάνει για την δική του ικανοποίηση και ευχαρίστηση.
Η σκλήρηνση είναι μία πάθηση από όσο ξέρω που δεν πεθαίνεις επειδή την έχεις απλά αν δεν προσέξεις και δεν κάνεις την κατάλληλη διατροφή και αγωγή θα ταλαιπωρήσε για πάρα πολύ καιρό με κινητικά προβλήματα.
Δεν είναι πάθηση που την κολάς αλλά για να του παρουσιάτηκε σε αυτή την ηλικία, κάτι φταίει.
Ο οργανισμός, μας δίνει μηνύματα και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να τον ακούσουμε χωρίς να τον αγνοήσουμε.
Να πάει σε ειδικούς που θα τον βοηθήσουν, φυσιοθεραπευτές, γιατρούς που ειδικεύονται σε αυτού του είδους τις παθήσεις και πάνω από όλα να προσέχει πολύ το τι τρώει και πως το τρώει.
Οι τροφές, δυστυχώς δεν είναι όπως κάποια χρόνια πριν με σκοπό να επιβαρύνουν τον οργανισμό μας πολύ περισσότερο εφόσον είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε.
Μπορούμε να μην τρώμε ? ΟΧΙ
Μπορούμε όμως να τρώμε καλές τροφές που θα μας προσφέρουν όλα εκείνα τα ωφέλιμα και θρεπτικά στοιχεία που έχουμε ανάγκη επι καθημερινής βάσεως.
Ο φίλος σου κατά την ταπεινή μου γνώμη, κάνει αυτό που εκείνον ευχαριστεί περισσότερο και μετά όλους τους άλλους.
Γιατί ως γνωστόν.. " όταν είσαι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις "
Εύχομαι ο Θεός να του δώσει την δύναμη, να τον φωτίσει να πέσει σε σωστά χέρια και καλούς ανθρώπους που θα τον βοηθήσουν να ξεπεράσει όσο το δυνατόν το πρόβλημά του.
Και προς Θεού... δεν είναι ετοιμοθάνατος επειδή έχει σκλήρυνση... Μη τρελαθούμε κιόλας!
Φιλικά
Γωγώ
Αγαπητή μου Γωγώ,
Γνωρίζω πολύ καλά την ασθένεια αλλά σε ευχαριστώ που την ανέλυσες τόσο.. την έκανες γνωστή και στους υπόλοιπους που τυχόν να μην την ήξεραν....
Όσο για αυτό που είπες... (Ο φίλος σου κατά την ταπεινή μου γνώμη, κάνει αυτό που εκείνον ευχαριστεί περισσότερο και μετά όλους τους άλλους. Γιατί ως γνωστόν.. " όταν είσαι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις ")... δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνει το παλικάρι???? Εννοείτε πως θα κάνει αυτό που τον ικανοποιεί και μετά θα κοιτάξει τους υπόλοιπους... έχεις δει κανέναν που δεν το κάνει στην εποχή μας (εκτός μερικών εξαιρέσεων).. όλοι την πάρτη τους κοιτάνε... Όσο για το αν είμαι έξω από τον χορό.. αυτό επίτρεψέ μου να το γνωρίζω μόνο εγώ....
Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας..
Ντέπυ...
Αγαπητή Ντέπυ,
προφανώς δεν το διατύπωσα σωστά σχετικά " όταν είσαι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις", δεν το είπα για σένα που σίγουρα και ξέρεις πολύ περισσότερα από ότι εγώ αλλά μιλούσα γενικότερα για εκείνους που δεν ξέρουν και μπορούν να λένε ότι θέλουν.
Ζητώ συγνώμη λοιπόν που σε έκανα να καταλάβεις το αντίθετο.
Φιλικά
Γωγώ
Η ψυχη του ανθρωπου ειναι πολυ μεγαλη και εχει δυναμεις που δεν φανταζομαστε αρκη να πιστεψουμε σε αυτες.
Η πιστη στον ανθρωπο ειναι το συμαντικοτερο πραγμα για εκεινον τοσο πολυ που μπορει απο τον θανατο να τον φερει στην ζωη!!!
Περνοντας και εγω μια μεγαλη περηπετεια με την υγεια μου ξερω πολυ καλα πως αισθανεται ενας ανθρωπος που εχει ενα πολυ σοβαρο προβλημα με την υγεια του.
Φτανεις πολλες φορες στο σημειο να βλεπεις οτι δεν ανηκεις πλεον σε αυτον τον κοσμο οτι δεν μπορεις να κανεις σχεδια να εχεις στοχους για να αγωνιστης για ενα καλητερο αυριο αφου δεν θα υπαρχει για σενα!!
Αυτα βεβαια ειναι τα πρωτα συναισθηματα που νιωθεις και σε κανουν αντιδραστηκο σε ολες τισ δραστηριοτιτες της ζωης μεχρι που φτανεις σε ενα σημειο που πλεον το περνεις αποφαση και δεν σε νοιαζει για τιποτα και απλα κοιτας να κανεις πραγματα απλα και να ζεις την καθε στιγμη για την στιγμη.Αλλα ειναι δυστηχως πολυ μα παρα πολυ δυσκολο να ζησει ενας ανθρωπος χωρισ στοχους ,σκοπους, ελπιδα!!!!!Και γιαυτο ειναι παρα πολυ δυσκολο καποιος αλλος ανθρωπος να σε καταλαβη .
Τοτε το μονο που μενει ειναι η πιστη σου.
Η πιστη στο θεο, η πιστη στον εαυτο σου,η αισιοδοξια σου να παλεψης για να βγης νικητης.
Δοξα το θεο τωρα ειμαι καλα αλλα αυτο ηταν πολυ μεγαλο μαθημα για μενα και με αλαξε σε πολλα σαν ανθρωπο!!!
Μπορω να καταλαβαινω πολυ καλητερα τους ανθρωπους που πονανε και νιωθουν ετσι.
Και το παληκαρι που λεει η γαυρινα και η κοπελα που λεει το μινορακι ειναι ανθρωποι που εχουν ανακαλυψη την δυναμη της ψυχης τους πολεμανε και θα πολεμανε με το προβλημα τους και αν πιστεψουν ποιο δυνατα στον εαυτο τους και στο θεο μπορει και να το ξεπερασουν και ας λεει η επιστημη το αντιθετο.Καλα κανουν λοιπον και δραστηριωποιουντε οσο μπορουν και με ολη τους την δυναμη γιατι αυτο το ιδιο τους δινει δυναμη να ζουν και να παλευουν.
Εξαλου τι ειναι τελικα η ζωη???
Ενας διαρκεις αγωνας για να γινουμε καλητεροι ανθρωποι ασχετα αν εμεις καταναλωνομαστε σε πραγματα υλικα εγωιστηκα ικανοποιοντας παντα τα παθη μας.
Ειληκρινα εγω εφτασα σε τετοιο σημειο που πια δεν φοβαμε τον θανατο.Το μονο που σκεφτομαι -και δεν θελω να γινει συντομα-ειναι την θλιψη και την στεναχωρια που θα περναγαν οι δικοι μου ανθρωποι αν γινοταν το μοιραιο.