Κρίμα να μην είσαι εδώ
Κουρκουμπινάκι μου,
Πάει καιρός που έχω να επικοινωνήσω μαζί σου και μου έχεις λείψει. Έτσι, αποφάσισα να σου γράφω ένα γράμμα κάθε εβδομάδα για να σου λέω πώς περνάω. Θα λες, γιατί δεν με παίρνεις ένα τηλέφωνο να ακούσεις και τη φωνή μου λίγο; Όπως ξέρεις, στην Ελλάδα (και στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο) τα τηλέφωνά μας παρακολουθούνται, τα email μας παρακολουθούνται, οι κινήσεις μας παρακολουθούνται, μόνο οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας έμειναν κρυφά κι αυτό ελέγχεται, αφού με τις έρευνες και το φακέλωμα που μας κάνουν κυβερνήσεις, μυστικές υπηρεσίες, ιδιώτες κλπ., πόσο δύσκολο είναι να φτιάξουν έναν αλγόριθμο για τον καθένα μας; Έτσι, θα σε παρακαλούσα να μου απαντάς κι εσύ με τον παραδοσιακό τρόπο.
Κουρκουμπινάκι μου;!!!... :shock: :shock: :shock:
Βγήκε μια βρώμα πως παρακολουθούνται και οι σκέψεις μας και κατευθύνονται; Αληθεύει;... :roll:
Παράθεση από: "balland"Έτσι, θα σε παρακαλούσα να μου απαντάς κι εσύ με τον παραδοσιακό τρόπο.
παραδοσιακος τροπος.....δλδ με μολυβι και χαρτι.....ποσο ρομαντικο ακουγεται.....και ποσα πολλα χρονια εχουν να επικοινωνησουν οι ανθρωποι γραφοντας με μολυβι και χαρτι :(
ωραιοοοοοοο.....απο τα 12 ως τα 20 επικοινωνουσα ετσι ...........
αχ τι μου θυμισες βρε καθαρματακι :)
Γραμμα...
μαλιστα..
Θα θελα δυο γραμματα να στειλω αλλα οι παραληπτες ειναι πλεον παρα πολυ μακρια...
Ελπιζω να διαβαζουν τη σκεψη μου και το ποσο μου λειπουν... και αν μπορουν να βοηθησουν..
Γραμμα... θυμαμαι στο δημοτικο που στελναμε ραβασακια ο ενας στον αλλον..
Γραμμα.. ποσα χρονια περασαν.... η γιαγια μου που μου στελνε απο Ιταλια, ο πατερας μου απο Αμερικη..και τα εχω ακομα...
Πολλα χρονια πριν.... μετα ηρθε το e-mail... ναι, δικιο εχεις ... δεν εχουμε εμπιστοσυνη πια σε τιποτα. Απλα συνηθιζουμε στο να μη μας νοιαζει ....
Σου γράφω ένα γράμμα,
όχι πως θέλω να σ' το δώσω.
Να έτσι, για να μιλήσω λίγο
μαζί σου.
Η ώρα είναι δώδεκα,
σ' αγαπώ όπως στις έντεκα,
στις δέκα, στις οκτώ.
Δε θέλω άλλο τίποτα,
είναι πια κάθε μου κύτταρο
γεμάτο σ' αγαπώ.
Είμαι γύρω σου,
είμαι πλάι σου,
φώναξέ με, είμαι για σένα.
Μέσ' στα μάτια μου,
μέσ' στα χέρια μου,
μόνο η δικιά σου η μορφή,
είμαι δικός σου.
..μη γυρισεις... τιποτα μη ζητησεις..
..για ενα βραδυ μη με χαραμισεις..
Αγαπημένη μου γιαγιά,
υγεία έχω κι το αυτό επιθυμώ και για σένα.Σήμερα έφερα όλα τα τετράδια μου άριστα 10΄.Ο μπαμπάς σήμερα μας έστειλε γράμμα,έχει φτάσει στο Ντουμπάι και μετά απο τρία δρομολόγια ,που έχει να κάνει ακόμη,θα πάρει το αεροπλάνο κι θα έρθει επιτέλους μετά απο 8 μήνες.
Μας ρωτάει για σένα κι μόλις γυρίσει ,θα πάρει το καράβι κι θα έρθει στο νησί να σε δει που σε έχει επιθυμήσει πολύ,μαζί με την μαμά.
ήρθε γιατρός στο νησί ή ακόμη?Ρωτάει η μαμά μήπως θέλεις κάτι απο φάρμακα να σου στείλει.Μέσα στο φάκελλο σου βάζουμε λίγα χρήματα που είναι απο τον μπαμπά για χαιρετίσματα.
Η γιαγιά μου είπε να σου στείλω πολλά φιλιά κι σ΄έχει επιθυμήσει.Να πηγαίνεις κι απο το περιβόλι της κι να παίρνεις τα λεμόνια και να μαζεύεις κι ότι χορταρικό σάρέσει να μη πηγαίνουν χαμένα κρίμα είναι και να δίνεις όπου θες.
Μου αρέσει γιαγιά να σας βλέπω μαζί τις δυο γιαγιάδες το καλοκαίρι στην ασπρισμένη αυλή με τα καφεδάκια σας και τα αστεία σας.
ελπίζω γρήγορα να λάβουμε και δικό σου γράμμα με τα νέα σου και τα νέα απο το χωριό.
Σύντομα ο γιόκας σου θα έρθει και θα στον στείλουμε πεσκέσι να τον δείς.
πολλά πολλά φιλιά και σου ευχόμαστε το γράμμα μας να σε βρεί καλά.
η εγγονή σου
Γιάννα
Παράθεση από: "minoraki
παραδοσιακος τροπος.....δλδ με μολυβι και χαρτι.....ποσο ρομαντικο ακουγεται.....και ποσα πολλα χρονια εχουν να επικοινωνησουν οι ανθρωποι γραφοντας με μολυβι και χαρτι :([/quoteοχι όλοι οι άνθρωποι.... :wink:
Μόλις έλαβα ένα
κι έχω γράψει δύο...
Με βολύβι και χαρτί... :)
και χαίρομαι να τα διαβάζω...
μα πιο πολύ την ώρα που έρχονται...
να ανοίγω το φάκελλο
και μετά εκείνο το λευκό ή πράσινο ή γαλάζιο χαρτί με την προσφώνηση
"Μαρία , baba, χαίρομαι να επικοινωνώ μαζί σου.
.......
....
.."
:)
τα γαλάζια σου γράμματα
κάθομαι και διαβάζω
και με παίρνουν χαράματα
καθώς πίσω κοιτάζω
τα γαλάζια σου γράμματα
τρυφερές αναμνήσεις
να μου λες χίλια πράγματα
μα δεν λες αν γυρίσεις...
μια ζωή περιμένω
μα δεν γίνονται θαύματα
μια ζωή σ'ανασαίνω
στα γαλάζια σου γράμματα...
τα γαλάζια σου γράμματα
μαχαιριά κάθε λέξη
και με πιάνουν τα κλάμματα
σ'αγαπώ κι έχω φταίξει
τα γαλάζια σου γράμματα
τρυφερές αναμνήσεις
να μου λες χίλια πράγματα
μα δεν λες αν γυρίσεις...
μια ζωή περιμένω
μα δεν γίνονται θαύματα
μια ζωή σ'ανασαίνω
στα γαλάζια σου γράμματα...
Δε λέω... με συγκινεί απίστευτα να λαμβάνω γράμμα/δέμα/κάρτα (κυρίως δεματάκι! :D ) αλλά όσο κι αν παρακολουθούνται οι συνομιλίες το τηλέφωνο και το chat δεν μπορώ να τα αλλάξω... :roll:
Έτσι κι αλλιώς για να γράψω εγώ ένα γράμμα, πρέπει να κάνω ένα σωρό προσχέδια (έτσι το λέμε το draft? :? ). Σβήνω, μουτζουρώνω, καθαρογράφω, και μετά όλο και κάτι δεν θα μου πάει καλά και ίσως στο τέλος να μην το στείλω και ποτέ - που να τρέχω στο ταχυδρομείο τώρα...!? Ενώ με το τηλ, ένα κουμπάκι είναι... Γι'αυτό σου λέω... Άαααστους να ακούνε... Λες κι έχω τπτ κρατικά μυστικά να διαφυλάξω!? :shock:
Σαφώς δεν έχουμε μυστικά να διαφυλάξουμε και
η τυχόν παρακολούθηση δεν μας ενδιαφέρει...
μα είναι αυτό που είπες...
τσακ...ενα κουμπακι κι ανοίγει η γραμμή...
και μετά αλλο ένα τσακ...και κλείνει...
κι εκείνη ειναι η χειρότερη στιγμή...
σου μένει η ηχώ της φωνής...
ετσι σαν αέρας να πλανιέται λίγο ακόμα...στο χώρο..
κι 'επειτα ενα ..ντριν....κι ακουμε μια άλλη φωνή...
εκούσια ή ακούσια...και η όποια μαγεία χάθηκε...
ενα γράμμα όμως ..έχει σκέψεις..
έχει λόγια...χαράς , πόνου, πικρας, δυσκολιών, προσδοκίας..
εχει και τις ταλαιπωρίες του, δε λέω,
γραμματόσημα, ταχυδρομεία...
θα έμπαινα όμως σ΄αυτή τη ταλαιπωρία..
για να κτυπήσει το κουδούνι μου κάποιος..
(ο ταχυδρόμος):)
και για τα μετέπειτα συναισθήματα..
Άλλωστε, για ό,τι πάρεις....
καταθέτεις......(τίποτα δεν χαρίζεται)
:)