Συναντάμε συχνά στο δρόμο ανθρώπους να τρέχουν μόνοι τους. Μοιάζει να είναι μια καλή ευκαιρία για σωματική άσκηση και πνευματική συγκέντρωση όμως είναι πιθανό το μοναχικό τρέξιμο να είναι περισσότερο κακό παρά ωφέλιμο
Πολλοί δρομείς ισχυρίζονται ότι το να τρέχουν μόνοι τους, τους δίνει την ευκαιρία να απολαμβάνουν την εξοχή και να εκτιμούν τις ομορφιές της φύσης ενώ παράλληλα εξασκούν το σώμα και το μυαλό τους.
Μια νέα έρευνα όμως που έγινε πάνω σε ποντίκια υποστηρίζει ότι το να τρέχει κανείς μόνος του ίσως να μην προσφέρει τα οφέλη που νομίζουμε και στην πραγματικότητα να μην είναι και τόσο καλό για τους δρομείς ιδίως όταν συνδυάζεται με γενικότερη κοινωνική απομόνωση.
Οι επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα αναφέρουν ότι στα ποντίκια που αναγκάζονται να ζουν και να τρέχουν μοναχικά παρατηρείται μικρότερη ανάπτυξη στα εγκεφαλικά τους κύτταρα σε σχέση με τα πειραματόζωα που έτρεχαν παρέα με άλλα.
Το πώς αυτό το εύρημα εφαρμόζεται στον άνθρωπο δεν είναι ακόμα πολύ σαφές.
Όμως η εν λόγω έρευνα δείχνει ότι "το κοινωνικό περιβάλλον παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον καθορισμό του τρόπου που μια φυσική δραστηριότητα επηρεάζει τον εγκέφαλο και το σώμα μας," σχολιάζει ο Bruce S. McEwen, καθηγητής νευρο-ενδοκρινολογίας στο πανεπιστήμιο Rockefeller της Νέας Υόρκης.
Οι ερευνητές ασχολήθηκαν με τη συγκεκριμένη μελέτη με σκοπό να καταλάβουν πως μια κοπιαστική δραστηριότητα, όπως είναι το τρέξιμο, είναι ωφέλιμη για την υγεία του ατόμου.
"Οι ορμόνες που προκαλούν το stress, την πίεση και τον κόπο, αυξάνονται στους δρομείς αλλά, κάτω από ορισμένες συνθήκες, οι ορμόνες αυτές δεν επηρεάζουν αρνητικά τον εγκέφαλο," υπογραμμίζει η ψυχολόγος Elizabeth Gould μια από τους ερευνητές της μελέτης.
Η Gould και οι συνεργάτες της μελέτησαν τις επιδράσεις του stress πάνω σε ποντίκια όταν αυτά ζούσαν μόνα τους και όταν ζούσαν σε ομάδες. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, τα πειραματόζωα έτρεχαν σε τροχούς είτε μόνα τους είτε μαζί με άλλα ποντίκια και οι επιστήμονες ερεύνησαν το πώς η άσκηση επηρέαζε τη δημιουργία νέων νευρώνων στον εγκέφαλο.
Στα ποντίκια που έτρεχαν σε ομάδες παρατηρήθηκε η δημιουργία περισσότερων νέων νευρώνων σε αντίθεση με τα ποντίκια που έτρεχαν μόνα τους. Επίσης, στην ομάδα των μοναχικών πειραματόζωων εντοπίστηκαν υψηλότερα επίπεδα μια ορμόνης που σχετίζεται με το stress, της λεγόμενης κορτικοστερόνης.
Γιατί να έχει σημασία η κοινωνική απομόνωση;
"Για τα περισσότερα είδη, η κοινωνική επαφή είναι πολύ φυσική," σχολιάζει η Gould. "Αυτό είναι απόλυτα λογικά για τα είδη που ευδοκιμούν μέσα από συλλογικές δραστηριότητες, όπως είναι το μοίρασμα τροφής και η ζωή σε κοπάδια. Η απομόνωση είναι μια μη φυσιολογική και μη επιθυμητή κατάσταση – κάθε ζώο, τόσο τα ποντίκια όσο και ο άνθρωπος, αν βρεθούν σε απομόνωση θα αναζήτησουν την κοινωνική συναναστροφή και αν τους δοθεί η ευκαιρία θα σταματήσουν να ζουν μοναχικά."
Με άλλα λόγια, τα ποντίκια του πειράματος που ήταν απομονωμένα, μπορεί να ένιωθαν περισσότερη πίεση και άγχος καθώς η μοναξιά τους δημιουργούσε έντονη επιθυμία να βρουν παρέα.
Προκύπτει από αυτό το εύρημα κάποιο συμπέρασμα για τους ανθρώπους που ζουν μόνοι τους; Σύμφωνα με την Gould, είναι πολύ δύσκολο να συμπεράνουμε κάτι για τους ανθρώπους.
Πρώτα απ'Α όλα, στα ποντίκια υπάρχει το κίνητρο του τροχού για να τρέξουν. Αν τους δοθεί ένας τροχός είναι δεδομένο ότι θα τρέξουν πάνω σε αυτόν χωρίς αποτυχία. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τους ανθρώπους – πολλοί από εμάς πολύ δύσκολα βρίσκουμε το κίνητρο για να ασκηθούμε.
Δεύτερον, τα ποντίκια που ήταν απομονωμένα δεν έρχονταν σε επαφή με άλλα ποντίκια. Αντίθετα οι άνθρωποι που ζουν μοναχικά, τις περισσότερες φορές έρχονται σε επαφή με άλλα άτομα, στη δουλειά, στο σούπερ μάρκετ ή και στο τηλέφωνο.
Παρά τη δυσκολία εξαγωγής συμπερασμάτων για τον άνθρωπο, η Gould υποστηρίζει ότι τα ευρήματα της έρευνας δίνουν σημαντικά στοιχεία για το πόσο ωφέλιμη για την υγεία είναι η κοινωνική επαφή και για το ότι αμβλύνει τα αρνητικά του stress.
το αγχος της επιβεβλημενης παρεας το εχει μελετησει κανεις;
και ποια μπορει να ειναι αυτη?
ΠαράθεσηΠαρά τη δυσκολία εξαγωγής συμπερασμάτων για τον άνθρωπο, η Gould υποστηρίζει ότι τα ευρήματα της έρευνας δίνουν σημαντικά στοιχεία για το πόσο ωφέλιμη για την υγεία είναι η κοινωνική επαφή και για το ότι αμβλύνει τα αρνητικά του stress.
ΑPOL , ΕΓΩ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΡΕΞΙΜΟ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΙΔΩΚΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ.. ΜΕ ΧΑΛΑΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΩΧΝΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ..ΑΝΑΖΩΩΓΟΝΕΙ ΤΟΣΟ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΥ..
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΟΝΗ/ΟΣ ΣΟΥ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Ο ΕΥΑΤΟΣ ΣΟΥ.
πιστευω ιζαμπελα οτι αναφερεται σε περιπτωσεις ανθρωπων που ειναι ηδη μοναχικοι και η μοναχικη τους ασκηση επιτεινει αυτη ακριβως τη μοναχικοτητα που βιωνουν γενικωτερα...
ΜΑΛΛΟΝ...
σε ενα νορμαλ ατομο μονο θετικα μπορει να λειτουργησει...
Παράθεση από: "apol"και ποια μπορει να ειναι αυτη?
απαντω σε σενα απολ στην ερωτηση που εκανες στην κυρια.....ενα απλο παραδειγμα της επιβεβλημενης παρεας ειναι : το να εισαι 8-9 ωρες συνεχως σε ενα γραφειο με εναν ξενερωτο-ανεραστο-φραγκοφονια παρακειμομενο προισταμενο-κολλητο φιλο..... :evil:
ετσι οπως τα γραφεις μινορακι με ψυχοπλακωσες και ετοιμαζομαι να παω για υπνο..............σου ευχομαι καλο κουραγιο...
απολ!!!!!! φιλτατε!!!!!!! ευχαριστω για την ευχη σου.....την χρειαζομαι.....!!!!!!!
Παράθεση από: "apol"Συναντάμε συχνά στο δρόμο ανθρώπους να τρέχουν μόνοι τους. Μοιάζει να είναι μια καλή ευκαιρία για σωματική άσκηση και πνευματική συγκέντρωση όμως είναι πιθανό το μοναχικό τρέξιμο να είναι περισσότερο κακό παρά ωφέλιμο
Πολλοί δρομείς ισχυρίζονται ότι το να τρέχουν μόνοι τους, τους δίνει την ευκαιρία να απολαμβάνουν την εξοχή και να εκτιμούν τις ομορφιές της φύσης ενώ παράλληλα εξασκούν το σώμα και το μυαλό τους.
Μια νέα έρευνα όμως που έγινε πάνω σε ποντίκια υποστηρίζει ότι το να τρέχει κανείς μόνος του ίσως να μην προσφέρει τα οφέλη που νομίζουμε και στην πραγματικότητα να μην είναι και τόσο καλό για τους δρομείς ιδίως όταν συνδυάζεται με γενικότερη κοινωνική απομόνωση.
Οι επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα αναφέρουν ότι στα ποντίκια που αναγκάζονται να ζουν και να τρέχουν μοναχικά παρατηρείται μικρότερη ανάπτυξη στα εγκεφαλικά τους κύτταρα σε σχέση με τα πειραματόζωα που έτρεχαν παρέα με άλλα.
Το πώς αυτό το εύρημα εφαρμόζεται στον άνθρωπο δεν είναι ακόμα πολύ σαφές.
Όμως η εν λόγω έρευνα δείχνει ότι "το κοινωνικό περιβάλλον παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον καθορισμό του τρόπου που μια φυσική δραστηριότητα επηρεάζει τον εγκέφαλο και το σώμα μας," σχολιάζει ο Bruce S. McEwen, καθηγητής νευρο-ενδοκρινολογίας στο πανεπιστήμιο Rockefeller της Νέας Υόρκης.
Οι ερευνητές ασχολήθηκαν με τη συγκεκριμένη μελέτη με σκοπό να καταλάβουν πως μια κοπιαστική δραστηριότητα, όπως είναι το τρέξιμο, είναι ωφέλιμη για την υγεία του ατόμου.
"Οι ορμόνες που προκαλούν το stress, την πίεση και τον κόπο, αυξάνονται στους δρομείς αλλά, κάτω από ορισμένες συνθήκες, οι ορμόνες αυτές δεν επηρεάζουν αρνητικά τον εγκέφαλο," υπογραμμίζει η ψυχολόγος Elizabeth Gould μια από τους ερευνητές της μελέτης.
Η Gould και οι συνεργάτες της μελέτησαν τις επιδράσεις του stress πάνω σε ποντίκια όταν αυτά ζούσαν μόνα τους και όταν ζούσαν σε ομάδες. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, τα πειραματόζωα έτρεχαν σε τροχούς είτε μόνα τους είτε μαζί με άλλα ποντίκια και οι επιστήμονες ερεύνησαν το πώς η άσκηση επηρέαζε τη δημιουργία νέων νευρώνων στον εγκέφαλο.
Στα ποντίκια που έτρεχαν σε ομάδες παρατηρήθηκε η δημιουργία περισσότερων νέων νευρώνων σε αντίθεση με τα ποντίκια που έτρεχαν μόνα τους. Επίσης, στην ομάδα των μοναχικών πειραματόζωων εντοπίστηκαν υψηλότερα επίπεδα μια ορμόνης που σχετίζεται με το stress, της λεγόμενης κορτικοστερόνης.
Γιατί να έχει σημασία η κοινωνική απομόνωση;
"Για τα περισσότερα είδη, η κοινωνική επαφή είναι πολύ φυσική," σχολιάζει η Gould. "Αυτό είναι απόλυτα λογικά για τα είδη που ευδοκιμούν μέσα από συλλογικές δραστηριότητες, όπως είναι το μοίρασμα τροφής και η ζωή σε κοπάδια. Η απομόνωση είναι μια μη φυσιολογική και μη επιθυμητή κατάσταση – κάθε ζώο, τόσο τα ποντίκια όσο και ο άνθρωπος, αν βρεθούν σε απομόνωση θα αναζήτησουν την κοινωνική συναναστροφή και αν τους δοθεί η ευκαιρία θα σταματήσουν να ζουν μοναχικά."
Με άλλα λόγια, τα ποντίκια του πειράματος που ήταν απομονωμένα, μπορεί να ένιωθαν περισσότερη πίεση και άγχος καθώς η μοναξιά τους δημιουργούσε έντονη επιθυμία να βρουν παρέα.
Προκύπτει από αυτό το εύρημα κάποιο συμπέρασμα για τους ανθρώπους που ζουν μόνοι τους; Σύμφωνα με την Gould, είναι πολύ δύσκολο να συμπεράνουμε κάτι για τους ανθρώπους.
Πρώτα απ'Α όλα, στα ποντίκια υπάρχει το κίνητρο του τροχού για να τρέξουν. Αν τους δοθεί ένας τροχός είναι δεδομένο ότι θα τρέξουν πάνω σε αυτόν χωρίς αποτυχία. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τους ανθρώπους – πολλοί από εμάς πολύ δύσκολα βρίσκουμε το κίνητρο για να ασκηθούμε.
Δεύτερον, τα ποντίκια που ήταν απομονωμένα δεν έρχονταν σε επαφή με άλλα ποντίκια. Αντίθετα οι άνθρωποι που ζουν μοναχικά, τις περισσότερες φορές έρχονται σε επαφή με άλλα άτομα, στη δουλειά, στο σούπερ μάρκετ ή και στο τηλέφωνο.
Παρά τη δυσκολία εξαγωγής συμπερασμάτων για τον άνθρωπο, η Gould υποστηρίζει ότι τα ευρήματα της έρευνας δίνουν σημαντικά στοιχεία για το πόσο ωφέλιμη για την υγεία είναι η κοινωνική επαφή και για το ότι αμβλύνει τα αρνητικά του stress.
Apol αυτό είναι μια προσέγγιση. Θα σου δώσω και μια άλλη εκδοχή:
- Ο αδερφός μου (παίζει ποδόσφαιρο περίπου 10 χρόνια) τρέχει κατά μέσο όρο 290- 300 μέτρα το λεπτό,
- Εγώ (πάω απλά γυμναστήριο) τρέχω περίπου 235 - 240 μέτρα το λεπτό,
- Ο κολλητός μου τρέχει περίπου 190-200 μέτρα το λεπτό.
Οι τρεις μας δεν μπορούμε να τρέξουμε μαζί, επειδή ο καθένας έχει τον δικό του ρυθμό και αντοχή. Οι ρυθμοί μας είναι αρκετά έως πολύ "μακριά" ο ένας από τον άλλο, κάτι που τους κάνει ασύμβατους.
Θέλω να πω πως παίζει το ενδεχόμενο να είναι η κοινωνική απομόνωση που, από ότι κατάλαβα, λες. Αλλά αν δεν βρεις κάποιον με παρόμοιο ρυθμό, δεν θα πας για τρέξιμο; Άσε που (γνώμη μου) κάποιος μπορεί, όντως, να θέλει να μείνει για λίγο μόνος ή να ξεδώσει ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκύψει. Απλά, δηλαδή, μην το θέτουμε απόλυτα και προ τετελεσμένου ότι πρόκειται για απομόνωση.
Φιλικά jc
το ειπα και πιο πανω προφανως η μελετη αυτη αναφερεται σε ατομα με ελαχιστη η καθολου κοινωνικη δραστηριοτητα...
Τότε all right
αναφερεσαι σε ατομα της τριτης ηλικιας????
σε ατομα με περιορισμενες δυνατοτητες????
minoraki, έχεις την μύγα :twisted: ?
οχι αναφερομαι σε ιδιαιτερα μοναχικα ατομα ισωςκαι προβληματικα σε ενα βαθμο.....που επιλογξ της μοναχικης ασκησης επιδεινωνει το προβλημα τους
Μπορεί να είμαι κλειστός άνθρωπος αλλά ΕΥΤΥΧΩΣ δεν έχω φτάσει σ' αυτό το σημείο... ακόμη!
τζει σι καμμια μυγα δεν εχω, ουτε καν κουνουπι.....
:arrow: απολ εαν ειναι επιλογη τους, τοτε ειναι δικο τους το προβλημα....
:oops: :oops:
τωρα αν πω οτι προτιμω να τρεχω μονη μου κι ας ερχομαι δευτερη απο το να τρεχω με ενα μπουλουκι και να βγαινω πρωτη θα χαρακτηριστω ιδιαιτερα προβληματικο ατομο; :roll:
και να σκεφτεις οτι στο κινεζικο ειμαι ποντικι μεταλλο (λες αυτο να κανει τη διαφορα; )... :P
εαν αυτο περιοριζεται στο τρεξιμο λιγο το κακο η μπορει να μην ειναι και καθολου κακο....
αν αυτο ειναι μια γενικωτερη συμπεριφορα ...ισως υπαρχει καποιο προβλημα......
Αν είναι γενικότερο φαινόμενο ίσως ναι, να είναι πρόβλημα. Αλλά δεν νομίζω να αντικατοπτρίζεται από τον αριθμό των ατόμων που τρέχουν μαζί σου.
Το προβλημα ειναι γενικοτερο απολ
και αν περιμενεις ειλικρινεις απαντησεις εισαι γελασμενος αν κρινω απ τα προλεχθεντα...
]
οι αλλοι ως παρουσια η απουσια ειναι αυτοι που δημιουργουν την μοναξια μας.....
δεν ειναι απαραιτητο απολ,
μπορει να εισαι περιστοιχισμενος απο κοσμο και παλι να νοιωθεις μοναξια :?
καλη μου σπελ αυτο εννοω οταν αναφερομαι στην παρουσια των αλλων........
[size=24][/size]ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΝΙΩΘΕΙΣ ΜΟΝΑΞΙΑ[/code]
Και εγώ νιωθω μοναχούλης :cry:
νομιζω οτι αρκετες σχεσεις-γαμοι διατηρουνται μονο μονο απο το αγχος της μοναξιας που επεκτεινεται ολο και περισσοτερο στη κοινωνια μας
[size=24][/size]ΠΟΙΟ ΚΑΛΗ Η ΜΟΝΑΞΙΑ...........ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΧΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ Κ ΟΣΟΥς ΜΑΓΑΠΑΝΕ Κ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΕ ΜΕΝΑ
καπου διαβασα οτι ...βλεπουμε ο ενας τον αλλον μεσα απο τα γυαλινα τοιχωματα του τουνελ μας....
Άγχος εδώ, άγχος εκεί. Που πάει η κοινωνία μας; Οέο
Παράθεση από: "jcdenton"Άγχος εδώ, άγχος εκεί. Που πάει η κοινωνία μας; Οέο
εμπνευσμενο κατα το... εδω παπας, εκει παπας.. που ειναι ο παπας;
μισο να τον παρω τηλεφωνο να δω που γυρνοβολαει... :P
Δώσ' του τα χαιρετίσματα μου
αγχος της μοναξιας... αυτο κι αν θα πει μαραζι... :P
Ας μελετήσουμε λοιπόν τη δική μας περίπτωση: Μήπως είμαστε εμείς υπαίτιοι για τη μοναξιά μας; Αν ναι, τότε χρειάζεται να δουλέψουμε πρώτα απ’ όλα πάνω στον εαυτό μας, να γίνουμε εμείς πιο ζεστοί, πιο προσεκτικοί, πιο ειλικρινείς άνθρωποι. Να γίνουμε πάνω απ' όλα άνθρωποι που κατανοούν και αγαπούν. Αν όχι, αν δούμε ότι δεν είμαστε εμείς οι υπαίτιοι της μοναξιάς μας, τότε πρέπει να προβληματιστούμε για την ποιότητα της συντροφιάς μας. Ίσως η παρέα που τώρα έχουμε να κινείται μόνο σε ένα επιφανειακό επίπεδο, και αυτό να μην είναι πια αρκετό για μας. Ή – αν το πρόβλημα παρουσιάζεται στο χώρο της οικογένειας – ίσως να έχουμε μεγαλώσει και βιώσει καταστάσεις που οι δικοί μας δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν. Είτε είναι η παρέα που μας απογοήτευσε είτε η οικογένεια, αυτό που χρειάζεται είναι να αναζητήσουμε μια καινούργια φιλία, πιο βαθιά, πιο ίση, πιο ικανή να καλύψει το κενό. Αυτό δε σημαίνει ότι θα αποστραφούμε τους παλιότερους ανθρώπους μας: Ας τους αποδεχθούμε και αυτούς γι' αυτό που είναι και για τα καλά που έχουν, ενώ ταυτόχρονα προχωρούμε μπροστά σε ωριμότερες και βαθύτερες φιλίες
[size=24][/size]ΜΟΝΑΞΙΑ?ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ?ΜΑ ΕΧΩ ΤΡΙΑ ΘΗΡΙΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ Κ ΘΑ ΝΙΩΘΩ ΜΟΝΑΞΙΑ?ΧΑΧΑΧΑ
το αλιευσα και σας το παραδιδω
Σκόρπια σαν αφιέρωση…:
Μοναξιά
Η Μοναξιά είναι δουλειά
κι άμα τη συνηθίσεις
σου είναι δύσκολο, βαρύ
κι άιντε να την αφήσεις
Είναι σαράκι ύπουλο
που όλο ροκανίζει
κι έτσι σιγά κι αθόρυβα
τη σάρκα σου κερδίζει
Αίφνης εδώ και παρευθύς
καθώς αντιλαμβάνεσαι
εκείνο που αισθάνεσαι
είναι τα βήματα αυτής
της κατά τ’ άλλα ασχόλησης
που αθόρυβα και σταθερά
με αμείωτη πάντα χαρά
έχει την όψη όχλησης
Έι Μοναξιά είσαι συνήθεια
σαράκι ενοχλητικό
γεμάτο απείθεια
σύμπτωμ΄αποκαλυπτικό
αίσθηση όλο αλήθεια
Πέλα Σουλτάτου: Απόκριες με τη μοναξιά
.:Δημοσιεύτηκε στις 28/11/2005
Με έντυσε εκείνη υπάλληλο
της φόρεσα τη στολή του ελεύθερου χρόνου.
Γεμίσαμε ένα μπολ ποπ-κορν
αδειάσαμε ένα μπουκάλι κοκα-κολα.
Τηλεκοντρολ, καναπές, ζαπινγκ.
Και το γλεντήσαμε τα δυο μας
ως το πρωί
στη σάλα της μικρής οθόνης
σ’ ένα διαμέρισμα στο κέντρο του Λονδίνου.
Της Αθήνας, της Μινεσότα, του Μπαχρέιν.
Δε θυμάμαι.
Όπου γιορτάζονται τελοσπάντων οι απόκριες.
eipa na apanthso sayto to topic mia pou exei treximo (na sas xeneroso ligo)
loipon einai fobero synaisthima na ttrexeis me parea kai na blepeis meta apo 1-2 lepta ta kormia na syntonizontai , oi anapnoes na ginontai ena kai na phgaineis me akribeia elbetikou rologiou.
xarakthristika thimamai se mia proetoimasia mpasket pou etrexa me enan sympaikth mou kai malista oxi se ghpedo alla se mia diadromh se dasos ki o proponhths pou mas xronometrouse epathe plaka , emeis xoris roloi sta xeria kai kaname akribos ton idio xrono kathes fora me apoklish 2-3 sec!!!!
tora oso gi ayto pou les file jc gia tous diaforetikous rythmous exeis dikio. ego an pao me argo rythmo kourazomai poly opos kai me to perpathma eno an pao grhgora kanena problhma.
sinithos dialego atoma me grhgorotero rythmo apo mena gia na me ''trabhxoun'' kai na anebo ki ego se rythmo.
pantos to kalytero einai na trexeis mia diadromh ki oxi na kaneis kyklous san ton xazo sto ghpedo h akomh xeirotera na xtypiesai se ena diadromo.
h kalyterh mou htan otan etrexa sth germania se dasos kai xexnousa na gyriso, h apolaysis!!!!!.
ligo athlitismos panta kanei kalo , tora tha arxisoume kai ta mpanakia youuupiiiiiiii (to gyrisa se xarmosyno to thema na mathete...!!!)
..μα τελειως ομως.
Όσο περισσότερο μόνοι νιώθουμε, τόσο παραδινόμαστε στα παιχνίδια της ψευδαίσθησης, για να σβήσουμε αυτήν την αίσθηση της εσωτερικής αγωνίας.
ομως το θεμα ειναι στη συνυπαρξη με καποιον αλλον μονο και μονο επειδη θελουμε να μοιραστουμε τη μοναξια..........
Οέο. που είναι το άγχος;
[size=24][/size]ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΣΕ ΧΑΣΩ ΘΑ ΕΧΩ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ....ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ...
Παράθεση από: "jcdenton"Οέο. που είναι το άγχος;
Ποιος μιλαει....
Μεζεδοψιψινοανεψουδι μου... μου λειψες! :hug2:
Παράθεση από: "apol"Ας μελετήσουμε λοιπόν τη δική μας περίπτωση: Μήπως είμαστε εμείς υπαίτιοι για τη μοναξιά μας; :arrow: proswpika gia tin monaksia mou ftaiw egw kai mono...
Αν ναι, τότε χρειάζεται να δουλέψουμε πρώτα απ’ όλα πάνω στον εαυτό μας :arrow: auto einai to mono sigouro svinontas prwta apo mesa mas oti arnitiko skeftomaste kai epifilasomaste kai na prospa8oume doume kai merika pragmata alliws ap oti ta exoume sto kefali mas...,
να γίνουμε εμείς πιο ζεστοί :arrow: zestasia exoume....,
πιο προσεκτικοί :arrow: prosexoume pisteuo perissotero ap oti prepei merikes fores.... ,
πιο ειλικρινείς άνθρωποι :arrow: poio ilikrineis ap otan ta les ola panta me t onoma mprosta tous kai pote plagia i pisoplata den ginetai...polloi den 8eloun oute etsi, i ali8eia panta pona....,
Να γίνουμε πάνω απ' όλα άνθρωποι που κατανοούν και αγαπούν Αν όχι :arrow: eimaste kai ama to pernoun oloi xampari to mono pou prwspa8oun dinontas to xeri na sou fan kai to podi mazi..... ,
αν δούμε ότι δεν είμαστε εμείς οι υπαίτιοι της μοναξιάς μας, τότε πρέπει να προβληματιστούμε για την ποιότητα της συντροφιάς μας :arrow: tote allarm kokkino....alla min ksexnas ..oudis teleiws...
Ίσως η παρέα που τώρα έχουμε να κινείται μόνο σε ένα επιφανειακό επίπεδο, και αυτό να μην είναι πια αρκετό για μας :arrow: gia mas tous aplous an8rwpous pote den einai kati tetoio arketo i kai se megalo va8mo dekto.
Ή – αν το πρόβλημα παρουσιάζεται στο χώρο της οικογένειας – ίσως να έχουμε μεγαλώσει και βιώσει καταστάσεις που οι δικοί μας δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν :arrow: se pollous simvenei ki auto an akous ka8e fora pou lene merikoi kolimenoi..."ti kaneis...ti 8a pei o kosmos?".
Είτε είναι η παρέα που μας απογοήτευσε είτε η οικογένεια, αυτό που χρειάζεται είναι να αναζητήσουμε μια καινούργια φιλία, πιο βαθιά, πιο ίση, πιο ικανή να καλύψει το κενό. Αυτό δε σημαίνει ότι θα αποστραφούμε τους παλιότερους ανθρώπους μας: Ας τους αποδεχθούμε και αυτούς γι' αυτό που είναι και για τα καλά που έχουν, ενώ ταυτόχρονα προχωρούμε μπροστά σε ωριμότερες και βαθύτερες φιλίες
:arrow: an mas exoun simvei ola auta ligo polu oloi ma8enoume ka8e mera ap tin zwh mas kai ta la8oi mas polla kai prospa8oume na min ksana afisoume na epanalif8oun,arkei na min afinoume na mas pernei apo katw pote, na sikwnoume to kefali kai na koitame panta mprosta kai 8etika. N agapame ton plision mas me ta ellatwmata tou opws 8eloume na mas agapane kai mas opws eimaste kai ´meis kai oxi gi auto pou 8eloum ekeinoi na eimaste.
Filika Labelle!!
ΑΜΑΝ.... :shock: Μπουκωσα για πρωι ρε σεις...
Ας ξενερωσω διαβαζοντας το μοναξια τρεχοντας του Σαμμερ!!
Ρε τι επαθα γρια γυναικα σημερις :shock:
μια αλλη αποψη για τη μοναξια λεει οτι
μοναξιά είναι προϊόν της διαίρεσης. Όταν όλα είναι Ένα, τότε πού χωράει η μοναξιά; Η Μοναξιά είναι λοιπόν χωρισμός, μη ένωση, διαίρεση. Όσο περισσότερο διαιρούμαστε, τόσο περισσότερη μοναξιά υπάρχει, καθώς έχουμε δημιουργήσει νέα σωματίδια που με τη σειρά τους είναι μόνα και χωρισμένα από τα υπόλοιπα.
...πολυ με στενοχωρησατε ..πρωι πρωι....!! με τις μοναξιες... Βρε σεις...εξω εχει μια υπεροχη μερα..... αφηστε τα καταθλιπτικα.... :lol: :lol:
δεν ειχαμε προθεση να σε ριξουμε φανταζομαι................
....το ξερω απολ...απλα μου ΄ρθε κομματακι ...βαρυ....!!!! :roll:
Παράθεση από: "apol"οι αλλοι ως παρουσια η απουσια ειναι αυτοι που δημιουργουν την μοναξια μας.....
πριν πολλά χρόνια (σιγά μην σας πω πόσα!) είχα διαβάσει ένα κόμικ του Αρκά (και για να προλάβω μερικούς και μερικές,ναι! υπήρχε από τότε ο
Αρκάς) λοιπόν το θέμα του ήταν ένα ζώο (δεν θυμάμαι ποιό) που
καθόταν κάπου μόνο του και έκλαιγε και έλεγε το παράπονό του γιατί
ήταν μόνο του και δεν είχε φίλους. Κατά την διάρκεια αυτής της "κλάψας"
ήρθαν πολλά διαφορετικά ζώα,με ενδιαφέρον να μάθουν τι του συμβαίνει
και να το βοηθήσουν ή απλά να του κάνουν παρέα.Ένα -ένα όμως έφευγε
γιατί ο "κλαψιάρης" μας,άλλωτε τους φερόταν με αγένεια,άλλωτε με
υπεροψία,άλλωτε με αδιαφορία,γενικά ήταν ένα "μπουμπούκι".
Στο τέλος όταν είχει φύγει και το τελευταίο ζώο,τι έκανε?
"Κλαιγόταν" γιατί ήταν μόνος του!!!!!!
αυτά περί μοναξιάς.......
εσύ ξέρεις καλύτερα Νώε
εσύ δεν ήσουν από τα ζώα που εξαφανίστηκαν......
αλλά θα γίνεις!!!!!!! :evil:
[size=24][/size]ΕΧΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΟΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΩ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ...ΑΛΛΟΣ ΘΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΔΙΩΞΕΙ ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ......
διεκρινα μετριοφροσυνη η κανω λαθος!!!!!!!!!!!!!!!!
[size=24][/size]ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ...ΕΙΔΕΣ ΟΤΑΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΚΛΑΣΕΩΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ?
τι τραβαμε και εμεις οι μετριοφρονες
του καινούριο μυθιστορήμα της Τατιάνας Αβέρωφ «Ανοικτή γραμμή» που πραγματευεται το προβλημα της μοναξιας εχει πολυ ενδιαφερον
Μεζεδοθεία μου κι εσύ μου έλειψες
Οι Αμερικανοί είναι περισσότερο κοινωνικά απομονωμένοι από ό,τι ήταν πριν από δυο δεκαετίες, σύμφωνα τουλάχιστον με έρευνα μεταξύ 1.500 ενηλίκων που παρακολουθούνται από το 1972.
Σχεδόν το ένα τέταρτο απάντησε ότι δεν έχει «κανένα» κοντινό πρόσωπο με το οποίο να μπορεί να συζητά προσωπικά θέματα. Περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες δήλωσαν ότι έχουν το πολύ δύο έμπιστους φίλους, συνήθως κάποιο μέλος της οικογένειάς τους, αναφέρουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Duke σε προσεχή δημοσίευσή τους στο American Sociological Review.
«Πρόκειται για μεγάλη κοινωνική αλλαγή, και υποδηλώνει ότι κάτι άσχημο για την κοινωνία μας» σχολιάζει στο Reuters η επικεφαλής της ομάδας καθηγήτρια Λιν Σμιθ-Λάβιν.
Σύμφωνα με την ίδια, ο αριθμός των στενών φίλων του μέσου πολίτη μειώθηκε δραματικά μετά το 1985. Την εποχή εκείνη, οι Αμερικανοί ήταν συνηθισμένο να δηλώνουν ότι έχουν τρία έμπιστα πρόσωπα που γνώριζαν για καιρό, έβλεπαν συχνά και μοιράζονταν κοινά ενδιαφέροντα.
Τα αίτια της ανησυχητικής πτώσεις δεν εξετάζονται στην τελευταία έρευνα, ωστόσο είναι γεγονός ότι οι Αμερικανοί εργάζονται περισσότερο, παντρεύονται αργότερα, αποκτούν λιγότερα παιδιά και μετακινούνται περισσότερο.
[size=24][/size]ΑΣΧΗΜΟ ΑΙΣΘΗΜΑ Η ΜΟΝΑΞΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ασχημο αλλα μερικες φορες χρησιμο γιατι σε βοηθαει να ανασυγκροτηθεις
δεν υπαρχει μοναξιά
στην χειρότερη εχεις παρέα το Θεό σου
"Κι αν δε μπορεις να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις
τούτο προσπάθησε μονάχα, μην την εξευτελίζεις
πηαίνοντας την, γυρνώντας την συχνά κι εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία
....
ώσπου να γίνει σα μια ξένη φορτική"
Κάπως έτσι τα λέει ο Καβάφης
Παράθεση από: "heinrich"δεν υπαρχει μοναξιά
στην χειρότερη εχεις παρέα το Θεό σου
συμφωνω...... :) :)
Παράθεση από: "ΟΥΦΦΦ""Κι αν δε μπορεις να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις
τούτο προσπάθησε μονάχα, μην την εξευτελίζεις
πηαίνοντας την, γυρνώντας την συχνά κι εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία
....
ώσπου να γίνει σα μια ξένη φορτική"
Κάπως έτσι τα λέει ο Καβάφης
αυτό μου το έχουν γραμμένο στο κατοστάρικο του φαντάρου.
το χω φυλαγμένο εδώ και 10 χρόνια.
Παράθεση από: "heinrich"αυτό μου το έχουν γραμμένο στο κατοστάρικο του φαντάρου.
το χω φυλαγμένο εδώ και 10 χρόνια.
η 10ετια μπορει να περασε εσυ ομως παρεμεινες στραβογιαννο να πηζεις...
κυρια μου τυρι ειναι ο φερελπις νεος να πηξει?
πολύ γουστάρω τα portal με εντοιχιζόμενους ψυχολόγους
Α ρε Χαϊν μου θυμισες πως εχω αφησει τον δικο μου στην καταψυξη 3 μερες
Παράθεση από: "Jezebell"Α ρε Χαϊν μου θυμισες πως εχω αφησει τον δικο μου στην καταψυξη 3 μερες
μαζί με τις χαϊν-εκεν?
Αμα τον ξεχασα με τις μπυρες για μια φορα θα κανουμε ενα session οπως το θελω
Ολεεεεεεεεεεεε
Η μοναξιά είναι ένας χορός
που τον χορεύεις μόνος
κι όπου σε παν τα βήματα
σε πάει κι η ψυχή σου
Σε κοροϊδεύει ο Ερωτας
σε κοροϊδεύει ο Χρόνος
κι εσύ επάνω στο χορό
μετράς την αντοχή σου
Η μοναξιά είναι ένας χορός
που τον χορεύεις μόνος
Η μοναξιά είναι ένας χορός
που τον χορεύεις μόνος
και σαν περήφανος αητός
τινάζεις τα φτερά σου
Σε κοροϊδεύει ο Ερωτας
σε κοροϊδεύει ο Χρόνος
κι εσύ επάνω στο χορό
μετράς την αντοχή σου
Η μοναξιά είναι ένας χορός
που τον χορεύεις μόνος
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Στίχοι: Κώστας Φασου
[size=24][/size]ΤΕΛΟΣ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ........ΖΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
πιο καλή είν'η μοναξιάααααα...από'σένα που δε φτάνωωωω...μια σε βρίσκω μια σε χάνω..ωωωωωω..πιο καλή είν'η μοναξιά!!!
μοναξιά...με χιλιάδες λέξεις...Γιατί είναι κακό να είσαι μόνη???Εγώ το λατρεύω,γιατί ξεφεύγω κ δν έχω κάποιον πάνω απ'το κεφάλι μου να με ζαλίζει... :P
πολλες φορες πληρωνεται πολυ ακριβα
''Μην φύγεις απο την μοναξιά τρέχοντας, αλλα περπατώντας και τον χώρο αυτό να το επισκέπτεσαι συχνά και συνηδειτά διότι μόνο καλό θα σου κάνει''
you never cease to amaze me.
Μοναξιά;
Ποια μοναξιά;
Τα δυο μου χέρια να είναι καλά.
Τι είπα πάλι ο αυνανας;
(http://smileys.sur-la-toile.com/repository/Amour/joue-accordeon.gif)
ο σωστος αυνανας
τα ονοματιζει.
οπως βαφτιζουν οι καλογεροι τα αρνια.
Παράθεση από: "plus"ο σωστος αυνανας
τα ονοματιζει.
οπως βαφτιζουν οι καλογεροι τα αρνια.
Η γοργαχυσουσα (η αριστερή)
Απαλή στην αφή (καθότι δεξιόχειρας) μα γρήγορη και νευρική στις κινήσεις.
Δίνει γρήγορο, έντονο και δυναμικό αποτέλεσμα.
Η σφιχτοκρατουσα (η δεξιά)
Με ανάγλυφη επιφάνια λόγο κάλων που οφείλονται από στη μακροχρόνια χρήση και ουχί από μετάσταση των κάλων του εγκέφαλου.
Με ελεγχόμενη αλλά σαφώς πιο δυνατή λαβή, δίνει εξαίσιο, παθιασμένο και μοναδικό αποτέλεσμα
8)
η γλαφυροτητα του λογου σου μου βουρκωσε τα ματια.
με επεισες.
δεν θα ξαναβγαλω.
να δεις που με εβρισε (http://www.cosgan.de/images/midi/konfus/a015.gif)
βρε,
εγω το πολυ πολυ γαιδαρο να σε πω.
ειναι βρισια αυτο?
Παράθεση από: "plus"βρε,
εγω το πολυ πολυ γαιδαρο να σε πω.
ειναι βρισια αυτο?
οχι αν αναφερεσε στη στυση μου
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
εχεις παραξενους συνειρμους.
θες να ξαπλωσεις και αρχισεις
να αραδιαζεις καμια ιστορια
απο αυτες τις στρογγυλες?
ειμαι εδω για να σε ακουσω.
Είναι ένα υπέροχο ταψί μπακλαβά.
Στρόγγυλο αλλά χωρισμένο σε μικρούς καλοσχηματισμένους ρόμβους
Το φύλλο του φαντάζει τραγανό, ενώ η γέμιση του πλούσια σε σιρόπι…
Κοιτώ διστακτικά γύρω μου μήπως υπάρχει κανείς που θα φωνάξει «μη!!!! Τι πας να κάνεις;;;»
Είμαι μόνος
Εγώ και το στρόγγυλο ταψί
Να συνεχίσω η ένα οργασμός είναι αρκετός για σήμερα;
τελικά τό'φαγες όλο μόνος σου βρε μουλάρι;.... :shock:
εγω απο το κειμενο καταλαβα το τρεξιμο σαν εννοια του να πορευεται καποιοσ μονοσ του ή οχι..
πιστευω οτι ο ανθρωποσ εχει δημιουργηθει για να ειναι ζευγαρι ο αντρασ με τη γυναικα και οχι για να μενουν μονοι τουσ..
φυσικα και οι φιλοι ..πολυ σημαντικο κομματι στην ζωη μασ..
απο εκει και περα ειναι ανθρωποι οι οποιοι δεν μπορουν να συνυπαρξουν ευκολα με αλλουσ ανθρωπουσ και προτιμουν να μενουν μονοι τουσ...
ειναι και ανθρωποι οι οποιοι δεν μπορουν ουτε λεπτο μονοι τουσ..
./././././././././.
το τρεξιμο σαν αθληση ειναι οτι καλυτερο μπορω να πω..
δινει δυναμη και ενεργεια στο σωμα αλλα και στο πνευμα....(επισησ ενεργοποιουντε ορμονεσ οι οποιεσ ειναι αντι-καταθλιπτικεσ..)
τωρα αναλογωσ τα κεφια καποιοσ μπορει να τρεχει μονοσ του ή με παρεα ...δεν εχει μεγαλη σημασια αυτο....ισα-ισα οταν τρεχεισ με αλλον και μιλατε κουραζεσαι πιο ευκολα..
εγω προσωπικα περασα ολη μου την εφηβεια στο αθλητικο κεντρο του αγ.κοσμα τρεχοντασ απο 1 εωσ 3 ωρεσ ημερησιωσ και πολλεσ φορεσ εκλαιγα την ωρα που ετρεχα..στο τελοσ ημουν μια χαρα απο οτι με απασχολουσε και επεστρεφα σπιτι ηρεμη..(ηταν μια μορφη ψυχοθεραπειασ μπορω να πω..)
Παράθεση από: "donkey"Είναι ένα υπέροχο ταψί μπακλαβά.
Στρόγγυλο αλλά χωρισμένο σε μικρούς καλοσχηματισμένους ρόμβους
Το φύλλο του φαντάζει τραγανό, ενώ η γέμιση του πλούσια σε σιρόπι…
Κοιτώ διστακτικά γύρω μου μήπως υπάρχει κανείς που θα φωνάξει «μη!!!! Τι πας να κάνεις;;;»
Είμαι μόνος
Εγώ και το στρόγγυλο ταψί
Να συνεχίσω η ένα οργασμός είναι αρκετός για σήμερα;
γι'αυτον τον ανεπαναληπτο σου χαριζω
ακομα ενα ταψι, ελπιζοντας οτι θα του φερθεις με την ιδια
τολμη, αρετη, φαντασια , γενναιοτητα και μερακι
χαριζοντας πολλαπλους οργασμους που περνανε
απο ρομβικα σχεδια.
Δεν σε ειδα να ξαπλωνεις ομως.
Παράθεση από: "plus"Δεν σε ειδα να ξαπλωνεις ομως.
Αν ξαπλώσω θα εκτεθώ και δεν κάνει….
(http://planetsmilies.net/obscene-smiley-1019.gif) (//http)
γυρνα μπρουμυτα τοτε και ασε με
να σε γυρνω σαν σβουρα...
Σβου….
Σβου….
Σβου….
Σβούρα! Να το!
«στάση σβούρα. ξαπλώνετε το ταίρι σας με τα χέρια στην ανάταση και τα δένετε στην κεφαλή του κρεβατιού, ομοίως πράττετε και με τα πόδια. Τεντώνετε καλά το σχοινί έτσι ώστε το σώμα να αιωρείται. Έτσι επιτυγχάνετε να γυρνάτε το ταίρι σας σε όποια στάση θέλετε εσείς χωρίς χάσιμο χρόνου»
«παραλλαγές παιχνιδιού: γράφετε σε κάθε μεριά του σώματος φράσεις όπως «στήσε κ…» «παρτα όλα» κλπ. Εστί σας βγάζει από τη μονοτονία και τη δυσκολία της επιλογής της επόμενης στάσης»
Τι σου είναι το καμα τσουχτρα.
8)
υπαρχει και η κουνια!
ναι, αλλα παιζεις "παρτα ολα" ;
δεν παιζεις
περιστροφικη απο το ταβανι και δυθεσια
παιζεις !
μισο να παρω τις δραμαμινες μου κι ερχομαι
Παράθεση από: "donkey"Παράθεση από: "plus"βρε,
εγω το πολυ πολυ γαιδαρο να σε πω.
ειναι βρισια αυτο?
οχι αν αναφερεσε στη στυση μου
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:shock:
Παράθεση από: "(MAIRA)"Παράθεση από: "donkey"Παράθεση από: "plus"βρε,
εγω το πολυ πολυ γαιδαρο να σε πω.
ειναι βρισια αυτο?
οχι αν αναφερεσε στη στυση μου
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:shock:
τωρα αν βαλω φωτο ποιος ακουει την πλας.
(http://www.cosgan.de/images/smilie/boese/a025.gif)
βαλτην αρκει να μην κοιτας εμενα.
Παράθεση από: "plus"βαλτην αρκει να μην κοιτας εμενα.
και να καταντήσω... (http://www.cosgan.de/images/smilie/boese/e055.gif)
σερραιος ειμαι, οχι ηλιθιος.
(http://www.cosgan.de/images/midi/froehlich/d060.gif)
βαλτην
(που ειναι το παιδακι που τρωει ποπ κορν?)
Παράθεση από: "(MAIRA)"βαλτην
οταν λεει κατι τετοια........
ζεστενομαι
πολυ ζεστενομαι!
α! ναι!
(http://www.cosgan.de/images/smilie/nahrung/e045.gif)
φου φουυυυυυυυυ φουυυυυυυυυυυ ντε ντε φουυυυυυφουυυυυυυυ φου φου ντε ντε