Η αγάπη μιας γάτας....
Κάποτε ειχα και εγώ μια γάτα λευκή -οχι κάποιας καλής ράτσας αλλά μόνο που δεν μίλαγε για να λεγόταν άνθρωπος.
Κάθομαι καμιά φορά και αναπολώ τις στιγμές που μου χάρησε με την συντροφιά τις και την ευαισθησία τις μέσα στην μοναξιά μου....
Κάθε στιγμή που σε είχα κοντά μου...μικρή μου ασπρούλα φιλενάδα....
Να πατάς με τα ποδαράκια σου το πληκτρολόγιο...να κάθεσαι δίπλα μου χαζέυοντας την οθόνη...να με ακολουθείς όπου πάω...να κουλουριάζεσαι δίπλα μου με κάθε ευκαιρία...
Αρκεί να ηταν κοντά....ούτε απαιτουσε , ούτε έστω ζητούσε κάτι....
Συμφεροντολόγες γάτες ; Οι άλλες μπορεί...εκείνη όχι.
Μόνο που δε μίλαγε....αλλά καταλάβαινε....ήξερε πότε έκλαιγα, πότε δεν είμουν καλά...και έρχοταν σιγά - σιγά και καθόταν δίπλα μου...δεν ενοχλούσε αλλα ηταν εκεί...
Η αγάπη μιας γάτας...όλη αυτή η αγάπη που ίσως οι άνθρωποι θα έπρεπε να ξέρουν να δίνουν...
Γατούλα , που σε θεωρούνε κατώτερη μορφή ζωής....τελικά μάλλον είσαι πολύ ανώτερη από πολλούς που θέλουν να λέγονται νοήμοντα όντα.
Είναι μεγάλη υπόθεση να αγαπάς χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα....
Είναι μεγάλη υπόθεση να στηρίζεις διακριτικά....
Είναι μεγάλη υπόθεση να θέλεις να είσαι κοντά....και στα στραβά και στα άσχημα και όχι μόνο στα παιχνίδια...
Η άνευ όρων αγάπη μιας γάτας...πόσα πράγματα μπορεί να διδάξει σε όλα εμάς τα εξελιγμένα όντα αυτού του κόσμου;
Ποιός όμως της δίνει σημασία.....
shmera sinevei kati pou me suglonise.o kapetan nikolas menei liga metra makria apo to magazi mou eihe panta gia sintrofia konta tou ena mikrokamomeno skilaki,opou pigene o papous to skilaki mazi tou panta omos demeno me ena louraki pou kratouse sfikta sta heria tou, mia aprosekti odigos perase grigora kai poly konta me sinepia na parasiri to skilaki kai na to skotosi.........o kapetan nikolas sokarismenos irthe sto magazi kai klaigontas me ligmous mou eipe kati pou me taraxe pragmatika "gianni mou,to paidi mou mou to skotosane pos tha koimitho simera to vrady horis ayto, ta matia tou,gianni,itan gemata aimata kai then mporousa na kano tipota........."o kapetan nikolas nosilevetai sto nosokomeio me ipsili piesi kai eimai sigouros oti niothei poly monos.......
Αιολλε, είμαι σιγουρη οτι αυτή την ανευ ορους αγαπη δεν την
προσφερεις σε διποδα οντα γι αυτό και τα εκαστοτε υπονοούμενα στα θεματα σου..
Μπορει ομως η αγαπη για το μικρο και τρυφερο τετραποδο να σε (και μας)..
διδαξει πολλά...φτανει να τα αφομοιώνουμε και να τα μαθαινουμε για να
τα εξασκουμε πρακτικα στη ζωη μας....χωρις να μας "τρελλαινει" ή να μας
απαγοητεύει η όποια εξέλιξητης όποιας ..σχέσης...
ΑΓΑΠΗ διαφορετική...μα και πολυ εκφραστική...
ομορφος τιτλος ....
εκφραστικά είναι τα ζώα..οταν τους δείχνεις οτι τα αγαπας...
εκφραστικά ειναι και τα φυτά...πόσα σου χαριζουν..οταν επικοινωνείς μαζι τους....
εκφραστικα είναι και τα παιδιά....γιατί εκείνα αντιλαμβάνονται την αγαπη που τους διοχετεύεις...
(-πως καταλαβαίνεις ενα καλό ή κακό ανθρωπο?ρώτησε κάποιος ένα παππού που ζούσε μόνος..
- θα τον πλησιάσουν αμέσως όι σκύλοι μου και τα παιδιά της γειτονιας.....είπε..)
Σε μας ..τους ενήλικες αυτά τα απλά και αυτονόητα στην εποχή μας
φανταζουν "σοφα" ..γιατι?
Χάσαμε την απλότητα και την εκφραστικότητα...
Υποψιαζόμαστε.......και τοτε αρχίζει το μικρόβιο να κάνει το κύκλο του..
:)
- θα τον πλησιάσουν αμέσως
Περαστικά στον καπετάν Νικόλα, λοιπόν...
Ίσως, various, ένα καινούργιο σκυλάκι να διώξει πάλι λίγη από τη μονξιά του...
Δεν θα είναι βέβαια το ίδιο με το προηγούμενο, όμως θα μπορούσε να δώσει πάλι κάποιο νόημα στη ζωή του.
εχω και εγω εναν ψιψινο σπιτι..
παππου μεν, αλλα υπεροχο..
οταν ειμαι στενοχωρημενη, αγχωμενη, κουλουριαζεται παντα επανω μου στο κρεββατι γουργουριζοντας, φιλωντας με... χαιδευω το απαλο του τριχωμα και αφηνομαι ...
ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ.. ξυπναω πολυ καλυτερα.. ο καημενος ομως δεν μπορει καν να φαει την επομενη μερα.. μου "τραβαει" ολη μου την αρνητικη ενεργεια...
Δεν θελω να του το ξανακανω.. προσπαθω να μην με καταλαβει αλλα δυσκολο γμτ.. ΠΑΝΤΑ με πιανει στο φτερο.. απιστευτος ψιψινος.......
Λετε να εχει καταλαβει οτι τελικα θελω να ειμαι μονη μου ??? Λετε???
.........
Παράθεση από: "spellbound"εχω και εγω εναν ψιψινο σπιτι..
παππου μεν, αλλα υπεροχο..
οταν ειμαι στενοχωρημενη, αγχωμενη, κουλουριαζεται παντα επανω μου στο κρεββατι γουργουριζοντας, φιλωντας με... χαιδευω το απαλο του τριχωμα και αφηνομαι ...
ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ.. ξυπναω πολυ καλυτερα.. ο καημενος ομως δεν μπορει καν να φαει την επομενη μερα.. μου "τραβαει" ολη μου την αρνητικη ενεργεια...
Δεν θελω να του το ξανακανω.. προσπαθω να μην με καταλαβει αλλα δυσκολο γμτ.. ΠΑΝΤΑ με πιανει στο φτερο.. απιστευτος ψιψινος.......
Λετε να εχει καταλαβει οτι τελικα θελω να ειμαι μονη μου ??? Λετε???
.........
Τι του κάνεις του γατιού? Δεν ντρέπεσαι? Δεν το λυπάσαι? (σε γεμίζω ενοχές)
moody
τίποτε δεν χάνεται.....
Έχεις δίκιο, καλή μου... :P
Moody
η απάντηση σου που περιείχε ιστοσελίδα
μεταφέρθηκε στην ανάλογη ενότητα.
Για περισσότερα διάβασε τους κανόνες - συστάσεις φόρουμ
Παράθεση από: "Bijoux"Moody
η απάντηση σου που περιείχε ιστοσελίδα
μεταφέρθηκε στην ανάλογη ενότητα.
Για περισσότερα διάβασε τους κανόνες - συστάσεις φόρουμ
[size=18]σιγα μη δεν την μετεφερεφαν μουντι!!!!!![/size]
άλλος για τα διάσπαρτααααααααα κ.τ.λ
Εγω λεω να κανουμε δικο μας "κονακι" στα διασπαρτα ]
Θεία κάνε...
Από την άλλη εμένα μ' αρέσουν πολύ τα σκυλιά. Τα αγαπάω πολύ
[size=18]Θα συμφωνήσω μαζί σου Τσέι Σι. Δυο πανέμορφα σκυλάκια έχω και εγω, που αν τα δεις θα τα λατρέψεις.[/size]
εχω εναν υπεροχο ερμη.....δεν τον αλλαζω με τιποτα.....κι ας κανει σαχλαμαριτσες, πολλες φορες....
η γάτα Χάιδω....
κάποτε,πριν 13 χρόνια,μια γάτα που λεγόταν Μινού γέννησε τέσσερα
γατάκια: τον Περσέα (πλέον κατοικεί στην Σέριφο και είναι απο τα λίγα
γατιά που κάνουν μπάνιο στην θάλασσα!) τον Κόντε-Πιτσέτο (κάτοικος
Χαλκιδικής...χλείδα όχι αστεία!) την Κοντεσσίνα (μετακόμισε Β.προάστεια
Διόνυσο....άλλη χλείδα!) και την Χάιδω που ξέπεσε..... στα χέρια μου :lol:
Η Χάιδω ή Μίου (η μητέρα μου αρνήθηκε να την φωνάξει με το
"βαπτιστικό της" και την ξαναβάπτησε) είναι ο χνουδωτός μπελάς μου :evil:
..... έχει απίστευτο πείσμα και δεν ησυχάζει αν δεν περάσει
το δικό της! ό,τι θέλει το θέλει τ ώ ρ α, λατρεύει να κοιμάται επάνω μου
τον χειμώνα και τεντωμένη σε όλο το κρεβάτι το καλοκαίρι.... καταβάλει
σοβαρές προσπάθειες να με διώξει από το κρεβάτι ΜΟΥ αλλά δεν τα έχει
καταφέρει ως τώρα (ε! όσοι με ξέρετε....καταλάβατε γιατί). Όταν ξυπνήσει
το πρωί πρέπει να ξυπνήσω και εγώ και αν αντισταθώ αρχίζουν οι
"σφαλιάρες". Απολαμβάνει το μπάνιο της κατά προτίμηση πάνω σε
ψηλές μάντρες όπου από κάτω "σκυλιάζουν" κυριολεκτικά οι σκύλοι των
αυλών....α! όλα και όλα,σε άλλες μάντρες δεν πάει....δεν έχει πλάκα
βλέπετε! Το καλοκαίρι λιάζεται με τις ώρες στον κήπο και με θυμάται
μόνο για να φάι και να μου τσακίσει τα νεύρα το βράδυ στον ύπνο μου.
Αν και 13 ετών κρατιέται μια χαρά,ακόμα κυνηγάει ότι πετάει ή περπατάει.
Ευτυχώς με έναν μαγικό τρόπο συνβιώνει με τα δύο σκυλιά μου υποφερτά,
κατά διαστήματα τους ρίχνει καμιά σφαλιάρα έτσι για να θυμούντε ποιός
είναι ο αρχηγός.....
Αν και μπελάς την [size=18]ΛΑΤΡΕΥΩ[/size]
Για όσους έχουν και σκύλο και γάτα:
"τα σκυλιά κοιτούν τα αφεντικά τους με το ίδιο ερωτοχτυπημένο βλέμμα
που εκείνοι κοιτούν την γάτα τους"
τελικά ποιό είναι το αφεντικό ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και μια γάτα? :lol:
Παράθεση από: "jcdenton"Από την άλλη εμένα μ' αρέσουν πολύ τα σκυλιά. Τα αγαπάω πολύ
ειχα και εγω δυο σκυλια μεχρι πριν λιγους μηνες ανηψουδι μου....
Ενα Κολλευ (ο δικος μου Αρβυ) και ενα Κοκερακι (της κορης μου ο ....Κοκος!) Συμβιωναν μια χαρα με το γατουλη... εως οτου καποιο ανθρωπομορφο κτηνος ερριξε φολα στον Αρβυ μου. Πεθανε μεσα σε ελαχιστες ωρες στην αγκαλια μου παρ ολα οσα καναμε με τον κτηνιατρο. Αρον αρον πηρε η κορη μου το σκυλακι της σπιτι της..
Αρον αρον εφυγα και εγω απο το Δικο μου σπιτι για να μην αναλογιζομαι..
να μη σαλταρω τελειως. Αρον αρον, για να μη μου σκοτωσουν και το γατουλη μου.
Εκτοτε ειπα οχι πια σκυλακια.. γινονται ενα με εμας, ταυτιζονται απολυτα με τα αφεντικα τους..
Ε, μεχρι να αποβιωσει ο Γουργουρης.. μετα ναδα.
Παιδιά συγνώμη.....
Δεν ήξερα οτι δεν επιτρέπεται να αναφερθούμε σε άλλες ιστοσελίδες...
Δεν θα ξαναγίνει!
Παράθεση από: "Moody"Παιδιά συγνώμη.....
Δεν ήξερα οτι δεν επιτρέπεται να αναφερθούμε σε άλλες ιστοσελίδες...
Δεν θα ξαναγίνει!
Δε πειραζει βρε, γι αυτο σου κανα πλακιτσα ( Α , ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΕ ΧΡΩΜΑ, ΝΤΑΤΣ??? ΤΟΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ !!!)
Μη δοκιμαστει παλι η φιλια μας ]
Παράθεση από: "Foivi63"[size=18]Θα συμφωνήσω μαζί σου Τσέι Σι. Δυο πανέμορφα σκυλάκια έχω και εγω, που αν τα δεις θα τα λατρέψεις.[/size]
Να μου τα γνωρίσεις Φοίβη μου.
Παράθεση από: "spellbound"Παράθεση από: "jcdenton"Από την άλλη εμένα μ' αρέσουν πολύ τα σκυλιά. Τα αγαπάω πολύ
ειχα και εγω δυο σκυλια μεχρι πριν λιγους μηνες ανηψουδι μου....
Ενα Κολλευ (ο δικος μου Αρβυ) και ενα Κοκερακι (της κορης μου ο ....Κοκος!) Συμβιωναν μια χαρα με το γατουλη... εως οτου καποιο ανθρωπομορφο κτηνος ερριξε φολα στον Αρβυ μου. Πεθανε μεσα σε ελαχιστες ωρες στην αγκαλια μου παρ ολα οσα καναμε με τον κτηνιατρο. Αρον αρον πηρε η κορη μου το σκυλακι της σπιτι της..
Αρον αρον εφυγα και εγω απο το Δικο μου σπιτι για να μην αναλογιζομαι..
να μη σαλταρω τελειως. Αρον αρον, για να μη μου σκοτωσουν και το γατουλη μου.
Εκτοτε ειπα οχι πια σκυλακια.. γινονται ενα με εμας, ταυτιζονται απολυτα με τα αφεντικα τους..
Ε, μεχρι να αποβιωσει ο Γουργουρης.. μετα ναδα.
Τα άτομα που ρίχνουν φόλα στα άμοιρα ζώα, είναι δολοφόνοι στην ψυχή (από τα χειρότερα είδη ανθρώπου). Ειλικρινά αν κάποιος έριχνε φόλα στο σκύλο μου, θα έπρεπε κάθε βράδυ να ευχαριστεί τον Θεό να μην τον βρω. Γιατί αν τον βρω, θα κανονίσω να βρει τον Θεό για να εξομολογηθεί απ' ευθείας σε Εκείνον.
Παράθεση από: "Foivi63"[size=18]Θα συμφωνήσω μαζί σου Τσέι Σι. Δυο πανέμορφα σκυλάκια έχω και εγω, που αν τα δεις θα τα λατρέψεις.[/size]
Να μου τα γνωρίσεις Φοίβη μου.
Παράθεση από: "spellbound"Παράθεση από: "jcdenton"Από την άλλη εμένα μ' αρέσουν πολύ τα σκυλιά. Τα αγαπάω πολύ
ειχα και εγω δυο σκυλια μεχρι πριν λιγους μηνες ανηψουδι μου....
Ενα Κολλευ (ο δικος μου Αρβυ) και ενα Κοκερακι (της κορης μου ο ....Κοκος!) Συμβιωναν μια χαρα με το γατουλη... εως οτου καποιο ανθρωπομορφο κτηνος ερριξε φολα στον Αρβυ μου. Πεθανε μεσα σε ελαχιστες ωρες στην αγκαλια μου παρ ολα οσα καναμε με τον κτηνιατρο. Αρον αρον πηρε η κορη μου το σκυλακι της σπιτι της..
Αρον αρον εφυγα και εγω απο το Δικο μου σπιτι για να μην αναλογιζομαι..
να μη σαλταρω τελειως. Αρον αρον, για να μη μου σκοτωσουν και το γατουλη μου.
Εκτοτε ειπα οχι πια σκυλακια.. γινονται ενα με εμας, ταυτιζονται απολυτα με τα αφεντικα τους..
Ε, μεχρι να αποβιωσει ο Γουργουρης.. μετα ναδα.
Τα άτομα που ρίχνουν φόλα στα άμοιρα ζώα, είναι δολοφόνοι στην ψυχή (από τα χειρότερα είδη ανθρώπου). Ειλικρινά αν κάποιος έριχνε φόλα στο σκύλο μου, θα έπρεπε κάθε βράδυ να ευχαριστεί τον Θεό να μην τον βρω. Γιατί αν τον βρω, θα κανονίσω να βρει τον Θεό για να εξομολογηθεί απ' ευθείας σε Εκείνον.
Ανηψουδι, ειχα τρελλαθει για τη κακια των "ανθρωπων" σε συγκριση με τη καλοσυνη που "εβγαζε"ο Αρβυς μου..... Απιστευτα καλοψυχο πλασμα..
Το εψαξα τοτε... κανενα αποτελεσμα... απλα καποιοι ηθελαν να κανουν τη πλακα τους..
Ακομα τον θυμαμαι τον Αρβυλουκο μου που ερχοταν το χειμωνα να κοιμηθουμε αγκαλια μην κρυωνω..
[size=18][size=18]Κάπως έτσι έχασα και εγω τον ''Νιck" μου. Τον γάτο μου. Κάποιοι μου τον δηλητηρίασαν. Ο σκύλος μου που είχα τότε, ένα κανίς, τoν κρατούσε στην αγκαλιά του και τον έγλειφε μέχρι να ξεψυχήσει. Απίστευτο και όμως αληθινό.Εχασα μετά από λίγο καιρό και το σκύλο μου.Μου ξέφυγε μια μέρα και από έκτοτε δεν ξαναεπέστρεψε.
Ορκίστηκα ότι δεν θα ξαναπάρω άλλο κατοικίδιο στο σπίτι, επειδή υπέφερα πάρα πολύ όταν τα έχασα.
Μέχρι που είδα αυτήν την μικρούλα και όμορφη σκυλίτσα, που με σκλάβωσε με το που την κοίταξα.
Εδω και 2 χρονια περίπου την έχω μαζί μου και είναι το τελειότερο πλάσμα στον κόσμο. Η αγάπη που μου έχει και της έχω δεν περιγράφεται. Στην πορεία απέκτησα και ένα ακόμη αρσενικό. Άλλη τρέλα αυτός. Είναι το ''τελειότερο ζευγάρι στον κόσμο''. Παίζουν μαζί, τρέχουν, κοιμούνται στο ίδιο καλάθι, καθότι μινιατούρες στο μέγεθος.Είναι αρκετά κοινωνικά σκυλιά και καλοί φίλοι με τα παιδιά. Μόνο στους ανεπιθύμητους επισκέπτες δεν συμπεριφέρονται ευγενικά. Προστατεύουν το σπίτι αν και είναι πολύ μικρά σε μέγεθος. Δεν έχουν να ζηλέψουν σε τιποτα από τα υπόλοιπα μεγαλόσωμα σκυλιά.
Η μεγαλύτερη απόλαυση είναι να κοιμούνται στα πόδια μου. Αν τα μαλώσω κάποια στιγμή και τους πω να πάνε σπίτι τους,(το καλάθι τους) κατεβάζουν τη μούρη τους, και κάθονται δίπλα μου και με κοιτάνε περίλυπα.
Από αυτό λοιπόν το πανέμορφο ζευγάρι απέκτησα 7 κουταβάκια.
Τα χάρισα όλα σε φίλους που αγαπάνε τα ζώα. Ενα από όλα αυτά η μικρούλα Shine έρχεται κάθε βδομάδα στο σπίτι και παίζει με τους γονείς της. Είναι η ΑΠΟΛΑΥΣΗ!!!!!!!!!!!!! Δεν μπορώ να σας περιγράψω το τι γίνεται με το που συναντώνται. Τι παιχνίδι, τι χαρά, τι ευτυχία θεέ μου στα πρόσωπα τους βλέπω εκείνη τη στιγμή.
Δεν μπορώ να σκεφτώ πια το σπίτι χωρίς αυτά τα μικρά μωρά.....γιατί για μένα πια είναι τα μωράκια μου, οι μικρές μου αγάπες!!!!!!!![/[/size]size]
color=violet][size=18]Κάπως έτσι έχασα και εγω τον ''Νιck" μου. Τον γάτο μου. Κάποιοι μου τον δηλητηρίασαν. Ο σκύλος μου που είχα τότε, ένα κανίς, τoν κρατούσε στην αγκαλιά του και τον έγλειφε μέχρι να ξεψυχήσει. Απίστευτο και όμως αληθινό.Εχασα μετά από λίγο καιρό και το σκύλο μου.Μου ξέφυγε μια μέρα και από έκτοτε δεν ξαναεπέστρεψε.
Ορκίστηκα ότι δεν θα ξαναπάρω άλλο κατοικίδιο στο σπίτι, επειδή υπέφερα πάρα πολύ όταν τα έχασα.
Μέχρι που είδα αυτήν την μικρούλα και όμορφη σκυλίτσα, που με σκλάβωσε με το που την κοίταξα.
Εδω και 2 χρονια περίπου την έχω μαζί μου και είναι το τελειότερο πλάσμα στον κόσμο. Η αγάπη που μου έχει και της έχω δεν περιγράφεται. Στην πορεία απέκτησα και ένα ακόμη αρσενικό. Άλλη τρέλα αυτός. Είναι το ''τελειότερο ζευγάρι στον κόσμο''. Παίζουν μαζί, τρέχουν, κοιμούνται στο ίδιο καλάθι, καθότι μινιατούρες στο μέγεθος.Είναι αρκετά κοινωνικά σκυλιά και καλοί φίλοι με τα παιδιά. Μόνο στους ανεπιθύμητους επισκέπτες δεν συμπεριφέρονται ευγενικά. Προστατεύουν το σπίτι αν και είναι πολύ μικρά σε μέγεθος. Δεν έχουν να ζηλέψουν σε τιποτα από τα υπόλοιπα μεγαλόσωμα σκυλιά.
Η μεγαλύτερη απόλαυση είναι να κοιμούνται στα πόδια μου. Αν τα μαλώσω κάποια στιγμή και τους πω να πάνε σπίτι τους,(το καλάθι τους) κατεβάζουν τη μούρη τους, και κάθονται δίπλα μου και με κοιτάνε περίλυπα.
Από αυτό λοιπόν το πανέμορφο ζευγάρι απέκτησα 7 κουταβάκια.
Τα χάρισα όλα σε φίλους που αγαπάνε τα ζώα. Ενα από όλα αυτά η μικρούλα Shine έρχεται κάθε βδομάδα στο σπίτι και παίζει με τους γονείς της. Είναι η ΑΠΟΛΑΥΣΗ!!!!!!!!!!!!! Δεν μπορώ να σας περιγράψω το τι γίνεται με το που συναντώνται. Τι παιχνίδι, τι χαρά, τι ευτυχία θεέ μου στα πρόσωπα τους βλέπω εκείνη τη στιγμή.
Δεν μπορώ να σκεφτώ πια το σπίτι χωρίς αυτά τα μικρά μωρά.....γιατί για μένα πια είναι τα μωράκια μου, οι μικρές μου αγάπες!!!!!!!![/[/size][/color]size]