a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ο κύκλος των χαμένων ποιητών => Μήνυμα ξεκίνησε από: kaith στις Μάρτιος 31, 2006, 02:42:07 ΜΜ
"Αχ! έλεγε ο Κοκός,
παππούς να ήμουν τώρα,
να κάνω το σοφό,
να βήχω, να ρουφώ
ταμπάκο κάθε ώρα!
Να έχω άσπρα γένια,
ποτέ να μη διαβάζω,
σχολειό να μην πηγαίνω,
στο σπίτι μου να μένω
και όλο να νυστάζω.
Να παίζω όλη μέρα
με ένα κομπολόγι,
να μη μου λέν' δουλειά
και να φορώ γυαλιά
και να 'χω και ρολόγι.
Να λέω παραμύθια
απάνω από το στρώμα
και όλοι στη μιλιά μου
να στέκουν εμπροστά μου
με ανοικτό το στόμα.
Να μου φιλούν το χέρι,
ευχές πολλές να δίνω,
και σ' όλους σεβαστός,
να τρώγω και να πίνω.
Να 'χω και μια μαγκούρα
να κάνω τον κακό,
κι άμα θυμός με πάρει,
ν' αρχίζω στο στειλιάρι
και τον τρελό - Κοκό"
Αυτά και άλλα. λέει
με γνώση παιδική.
Μα ο Κοκός δεν ξέρει
πως θέλουν ολ' οι γέροι
να γίνουνε Κοκοί.
("Να ήμουνα παππούς" Γ. Σουρής)