a33.gr
Ειδικά => Φιλοσοφία => Μήνυμα ξεκίνησε από: isabella στις Απριλίου 05, 2006, 10:21:08 ΜΜ
….Ένας άνθρωπος που επιδιώκει να γίνει κάτι διαφορετικό από τον αληθινό του εαυτό, βουλευτής, χονδρέμπορος τροφίμων , διακεκριμένος δικηγόρος , δικαστής ή κάτι εξίσου βαρετό , είναι βέβαιο πως στο τέλος θα πετύχει το σκοπό του.Αυτή είναι η τιμωρία του.Εκείνοι που θέλουν μάσκα, είναι υποχρεωμένοι να τη φορούν.
Με τις πραγματικές όμως δυνάμεις της ζωής και με εκείνους που τις ενσαρκώνουν, τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα.Οι άνθρωποι που έχουν σαν μοναδική επιθυμία την ολοκλήρωση του εαυτού τους δεν ξέρουν ποτέ που πηγαίνουν. Δεν μπορούν να ξέρουν. Κατά μία έννοια, είναι βέβαια αναγκαίο , όπως είπε ο ελληνικός χρησμός , το γνώθι σαυτόν. Είναι το πρώτο σκαλοπάτι στην κατάκτηση της γνώσης. Η αναγνώριση όμως πως η ψυχή του ανθρώπου παραμένει ουσιαστικά απρόσιτη στη γνώση , είναι η έσχατη κορυφή της σοφίας. Το πιο μεγάλο μυστήριο είναι ο εαυτός μας. Όταν κανείς ζυγίζει τον ήλιο στη πλάστιγγα , μετρήσει τις κινήσεις της σελήνης και χαρτογραφήσει εως το τελευταίο αστέρι στους επτά ουρανούς , πάλι μένει απ’έξω ο εαυτός του. Ποιος μπορεί να υπολογίσει την τροχιά της ίδιας του της ψυχής ;
Oscar Wilde, DE PROFUNDIS , 1905
.........η ψυχή του ανθρώπου παραμένει ουσιαστικά απρόσιτη στη γνώση ,...
κι ομως το σημαντικότερο που έγραψες ειναι για μενα ακατανοητο
η ψυχή δεν μεταλαμβάνει της γνώσεως ?
ή η γνώση δεν αγγίζει την ψυχη ?
σε παρακαλώ βοήθησε με