a33.gr

Γενικά => Cafe => Μήνυμα ξεκίνησε από: aiollus στις Απριλίου 17, 2006, 12:35:58 ΜΜ

Τίτλος: 21 ονειρα στην ασφαλτο!!!! 13-4-2004
Αποστολή από: aiollus στις Απριλίου 17, 2006, 12:35:58 ΜΜ
13-4-2004

Στροφή Τεμπών....
Ένα φορτηγό κακοφορτωμένο, με σπασμένα φρένα (σχεδόν)
Ασυνείδητο είπαν τον "οδηγό".......
Κλέφτες τους ηθικούς αυτουργούς......

Ένα Λεωφορείο με μαθητές επιστρέφει στον προορισμό του...
Τα παιδιά τραγουδάνε....Φωνάζουν...Γελάνε... Πειράζει τό ένα το άλλο....
Προγραμματίζουν τι θα κάνουν αφού γυρίσουν σπίτια τους...
.......ΑΝ γυρίσουν....

Και ξαφνικά....... το φορτηγό στρίβει....και πέφτει πάνω στο Λεωφορείο.....

Τα γέλια έγιναν κραυγές πόνου, απόγνωσης, ΘΑΝΑΤΟΥ.....

Το λεωφορείο κόπηκε στα 2 .....
Αίματα παντού.....Άψυχα κορμιά παντού......

Εκείνο το απόγευμα....21 παιδιά χάθηκαν...!!!
21 παιδια......γεμάτα όνειρα...ελπίδες...

Εγώ παιδιά σας θυμήθηκα......και όχι μόνον εγώ.....
Και εγώ υπήρξα παιδί....

21 παιδιά δεν γύρισαν ποτέ από εκείνη την εκδρομή....
Έμειναν για πάντα στα Τέμπη......

Τί να πώ άλλο......δεν έχω λόγια...!!!

21 παιδιά.....
21 κεράκια....για κάθε όνειρο και ελπίδα που χάθηκε
Τίτλος:
Αποστολή από: minoraki στις Απριλίου 17, 2006, 12:40:37 ΜΜ
φιλτατε αιολε!!!
πως ειναι δυνατον να ξεχναμε αυτα τα παιδια????
ιδιως οταν ειμαστε γονεις......
περισυ ετυχε να περασουμε απο τα τεμπη 2 φορες πηγαινοντας προς βορειο ελλαδα!!!
η συγκινηση μας ηταν πολυ μεγαλη.....κλαιγαμε για πολυ ωρα!!!!

ειναι μεγαλο κριμα.....πολυ μεγαλο!!!!
τοσα παιδια να φυγουν τοσο γρηγορα.....τοσο ασχημα....τοσο αδικα!!!!
Τίτλος:
Αποστολή από: kaith στις Απριλίου 17, 2006, 12:45:57 ΜΜ
Δεν εχω να προσθεσω κατι αλλο τα ειπε ολλα το μινορακι.Παντα ποναμε για παιδια που φευγουν αδικα για παιδια που δεν προλαβαν καν να ξεκινησουν την ζωη τους.
Τίτλος:
Αποστολή από: Anonymous στις Απριλίου 17, 2006, 01:10:45 ΜΜ
Πέρασαν κιόλας 2 χρόνια?

Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι ξεχνάμε
άλλα γεγονότα κατακλίζουν την καθημερινότα μας
και η είδηση δεν ¨πουλάει¨ πια στα δελτία
μόνο αν κάποιος το θυμηθεί όπως τώρα ο aiollus
κουνάμε συγκαταβατικά το κεφάλι
και περιμένουμε την επόμενη τραγωδία...