Είναι κυριακή βραδυ και η ωρα είναι 9:46.Αποψε δεν θα παω πουθενα .
Αποφασισα να μεινω στο σπιτι μου.
Αισθανομαι την ναγκη να μεινω στην γαληνη του σπιτιου μου.
Ανοιξα την σελιδα του α33 και ειδα ότι 4 μελη είναι on line.
Σκεπτομαι πως είναι κυριακή και αυτην τη στιγμη οι καφετεριες και οι ταβερνες είναι γεματες με παρεες που λενε αστεια πινουν και γελουν προσπαθωντας να ξορκισουν ότιδηποτε κακο τους συνεβη την εβδομαδα που διενυσαν,ακομα και εάν αυτό ηταν κατι πολύ σοβαρο.
Σκεπτομαι λοιπον,οι ανθρωποι που πριν λιγο ειδα τα ψευδωνυμα τους στη οθονη μου γιατι δεν είναι εξω από το σπιτι τους,γιατι δεν είναι με την παρεα τους?
Εχουν παρεα γενικα ,η αποψε μονο δεν είναι μαζι τους.
Είναι επιλογη τους που είναι ακομη στο σπιτι τους?
Μηπως όχι?
Θα βγουν αργοτερα για να διασκεδασουν η θα μεινουν στο σπιτι?
Περιμενουν να κτυπησει το τηλεφωνο και ο ηχος του να διαλυσει την ομιχλη της μοναξιας τους η είναι σιγουροι ότι το τηλεφωνο τους θα μεινει βουβο?
Το εχουν κλειστο η πιστευουν στα θαυματα?
Αναλογιζομαι την συμπεριφορα ορισμενων μελων του site και θυμωνω.
Καταλαβαινω τωρα κάθε μερα και περισσοτερο γιατι οι ανθρωποι ειμαστε μονοι μας.
Θες να μιλησεις να πεις κατι διαφορετικο,κατι απιθανο τελος παντων και πεφτουν πανω σου να σε κατασπαραξουν.
Τι σημασια εχει η ασφαλεια της ανωνυμιας και της μη απτης επαφης.
Μηπως όταν ανοιγομαστε στην αρενα της ζωης δεν συμβαινει το ιδιο.
Η ζωη από μονη της είναι ρωμαικη αρενα,είναι γεματη παγιδες.
Μερικες φορες νιωθεις πως η ζωη είναι οντοτητα ,εχει σαρκα και οστα και σε κυνηγα,προσπαθει να σε διαλυσει,αγωνιζεσαι διαρκως για το καλυτερο ,ολοκληρη η ζωη σου είναι μια ανιση μαχη για να καταφερεις να ζησεις επιτελους το ονειρο σου,καποιες φορες τα καταφερνεις και αλλοτε το κακο,το κακο που ποτε δεν επιζητησες ,σου κτυπα την πορτα ,για την ακριβεια σου σπαζει την πορτα και ορμα σαν τον ανεμο από το σπασμενο τζαμι.
Και από την άλλη ερχονται και οι ανθρωποι,λες και η ζωη δεν είναι ικανος αντιπαλος,και προσπαθουν να σε πατησουν,παραπαιεις και αντι να σε συγκρατησουν σε κλωτσουν να πεσεις οσο το δυνατον γρηγοροτερα,και όταν πεσεις, προφασιζομενοι ότι τους κλεινεις τον δρομο σε πατουν για να περασουν.
Καποιοι θεωρουν ότι εισαι υποχρεωμενος να πεσεις αυτοβουλως για να τους απαλλαξεις από τον κοπο να σε σπρωξουν.
ΟΧΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ μην τους κανετε την χαρη.
Γυριστε ,και με ολη την δυναμη της υπαρξης σας αποδειξτε στον εαυτο σας ότι αξιζετε το καλυτερο,ότι η ζωη είναι δικη σας σας ανηκει και δεν επιτρεπετε σε κανεναν να αγγιξει εστω και μια τριχα από τα μαλλια σας.
Δειξτε τους ότι η τιμωρια για τους αδιαφορους , τους μοχθηρους και τους κακους, είναι η μη συντροφια σας,ότι ειστε πολύ καλοι για αυτους,ότι δεν αξιζουν να βρισκονται μαζι σας.
Ευχομαι τα τηλεφωνα ολων να κτυπησουν.
Κι εάν όχι ευχομαι να συνεσισουμε να πιστευουμε στα θαυματα και στους ανθρώπους.
φιλτατε αιολε,
πιστευω οτι απο καποια ηλικια και μετα, εχουμε κανει πλεον τις επιλογες μας και ξερουμε παρα πολυ καλα εαν θελουμε να βρισκομαστε σε μια παρεα ή οχι.....
εγω προσωπικα βγαινω εξω, μονον και οταν και εαν μου αρεσει η παρεα που με εχει καλεσει.
διαφορετικα προτιμω να καθησω στο σπιτι μου, να ακουσω την μουσικη μου, να διαβασω κατι ή τελος παντων να τα πω με τον εαυτο μου.
εχει περασει πλεον η ηλικια που εβγαινα εξω, μονο και μονο για να πω οτι βγηκα.
χαζοπαρεες και χαζοξενυχτια....τερμα!!!! τελος!!!!!
τωρα για το εαν οι αλλοι μας σπρωχνουν στο κενο....σιγα μην αφησω τωρα πλεον καποιους να επεμβαινουν στη ζωη μου, να με στενοχωρουν, να αποφασιζουν αυτοι για μενα.....τερμα πλεον!!!! τελος!!!!!
:arrow: και εαν ειναι να χτυπησει το τηλεφωνο μου.....αυτο να γινει μονον για καλα νεα!!!!! εαν οχι.....τοτε τερμα!!!!! τελος!!!! ας μη χτυπησει Π Ο Τ Ε!!!!!!!
Aγαπητε Γιωργο νομιζω πως σε καθε περιοδο της ζωης μας αντιλαμβανομαστε και καταλαβαινουμε διαφορα πραγματα με διαφορετικο τροπο.Η αναγκη του καθενος προερχεται απο τις συνθηκες που μονος του διαμορφωσε με τις οποιες επιλογες του, απο την ηλικια του και τον χαρακτηρα του.
Καθε στιγμη μαχομαστε εναντια και υπερ του εαυτου μας, οι αλλοι γυρω μας διαμορφωνουν τον πινακα μεν αλλα με τα χρωματα που τους ζωγραφισαμε.
Καθε στιγμη καποιος μας παιρνει κατι, του δινουμε κατι, του παιρνουμε κατι.
Την στιγμη που θαθεωρησουμε εαυτους χαλακια καποιος θα μας πατησει.
Τη στιγμη που θα θεωρησουμε εαυτους αξιους καποιος θα μας εκτιμησει και νομιζω παει λεγοντας.
Η μοναξια μας επιλεγει οταν η πολυκοσμια δεν εχει τπτ αλλο να μας δωσει και επιλεγουμε την μοναξια οταν καταλαβουμε πως η πολυκοσμια δεν εχει κατι αλλο να μας δωσει.
Θεωρουα παντα τον εαυτο μου μερος ενος κοσμου και ποτε πρωταγωνιστρια του δικου μου κοσμου και πλεον θελω να ξερω τι επιλεγω και τι με επιλεγει.
Η παθητικη ανακαλυψη μας κανει να φιλοσοφουμε και η ερευνα μας κανει να προχωραμε...ετσι λεω εγω με την οποια ικανοτητα μου να βλεπω τα πραγματα και να εχω θεση πανω σε αυτα
Με εκτιμηση
Σταυρουλα