a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ο κύκλος των χαμένων ποιητών => Μήνυμα ξεκίνησε από: TaKs|D|_PoLyTaRaXo στις Μαΐου 08, 2006, 01:51:28 ΜΜ
Δεν φοβαμαι ομως ρε οσο υπαρχει βυνιλιο !
Δεν φοβαμαι οταν βρεχει στο μεγαλο προσυλιο!
Δεν φοβαμαι οταν πνιγει η ομιχλη τ'αστερια....
Θα χει κι αυριο πολλα.....Ειναι τοση μιζερια....
Δεν φοβαμαι το λαθος μου! Εγω να πληρωσω !!
Δεν φοβαμαι, τοξερω, δεν μπορω να γλυτωσω.
Δεν φοβαμαι γιατι θα τη βρω την αληθεια.
Δεν φοβαμαι τον φοβο! Που ναι μονο συνηθεια ...
Δεν φοβαμαι το χρημα....Αλλα αυτο με φοβαται....
Κι ουτε αν τη ξεχασω....Γιατι αυτη με θυμαται.
Δεν φοβαμαι, τα χερια μου αντεχουν ακομα!
Ζωγραφιζω στιγμες....με τον χρονο για χρωμα.
Δεν φοβαμαι κανενα ! .... Παρα μονο εμενα ... !
Δεν φοβαμαι να δω .... αν εισαι ακομα μαζι μου.....
η πριν αρχισω .... ειχες δειλιασει ψυχη μου ....
[/b]