a33.gr

όλοι μας κάποιες στιμές ακούμε κάποιο τραγούδι που μας κάνει να χαμογελάμε, να βουρκώνουμε, να θυμόμαστε, να ερχόμαστε σε κέφι...
γενικά να μας δημιουργεί συναισθήματα που αν μπορούσαμε να τα μοιραστούμε θα το κάναμε!

Ανοίγω λοιπόν ένα χώρο όπου θα μπορούμε να αφιερώνουμε αυτά τα τραγούδια που ακούμε ή που αγαπάμε στους δικούς μας ανθρώπους (ακόμα και αν δεν τα διαβάσουν ποτέ) ή... και αναμεταξύ μας... να χαρίσουμε ο ένας στον άλλον ένα... χαμόγελο
--------------------------------------------------------------------------------------Το χαμόγελό σου σαν αναπνοή μου
Το χαμόγελό σου η μόνη ανάμνησή μου
Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει
Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι

Στην ζωή μου χρώμα το χαμόγελό σου
Ήρθες και κατάργησες για πάντα το χειμώνα
Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει
Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι

Το χαμόγελό σου χρώμα στη ζωή μου
Στο χαμόγελό σου μοιάζουν όλα αληθινά
Το χαμόγελό σου μόνη αμοιβή μου
Μου χαμογελάς και νοιώθω εγώ παιδί ξανά

[size=24][/size]ΑΜΑΝ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΙΣΑ ΜΙΑ Κ ΕΦΕΡΕΣ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΒΡΕ ΚΟΥΜΠΑΡΕ

:roll:

Τι θα μπορουσα να σου πω για να πιστεψεις
ειναι μικρο το σ'αγαπω μοναχα δυο λεξεις
αν την αγαπη μου αισθανθεις το ξερω πως θα φοβηθεις
αυτο που ζουμε τωρα εμεις δεν ειναι της στιγμης..

  Να περιγραψω πως μπορω τοσες εικονες
μου εχουν γεμισει το μυαλο κ μεινανε θαμωνες
σε εχω αγαπησει σαν θεο σε εναν δικο μου ουρανο
θα σε ανεβασω για να δεις το ποσο σ'αγαπω..

  Ερωτα μου αγαπη μου ζωη κ απαραιτητη μου αναπνοη
αν θα μπορουσα να εκφραστω με σκεψεις μεσα απ το μυαλο
φοβαμαι κ το ομολογω θα τρομαζα κ'γω..  

  Οταν στο βλεμμα σου σταθω  μ'αναστατωνεις
φλογες μ'αναβεις στο κορμι με καις με τελειωνεις
μεσ'τα ταξιδια της βραδιας τα ονειρα μου κυβερνας
εισαι στο στηθος μου εσυ ο χτυπος της καρδιας...  

  Ερωτα μου αγαπη μου ζωη κ απαραιτητη μου αναπνοη
αν θα μπορουσα να εκφραστω με σκεψεις μεσα απ το μυαλο
φοβαμαι κ το ομολογω θα τρομαζα κ'γω..  


   Εισαι στο κεντρο του μυαλου κ της καρδιας μου...

Έτσι σ' αγαπώ

Μου φτάνει μόνο μια στιγμή
να φέρω ανάποδα τη γη
αν δεν είμαστε μαζί πεθαίνω
χωρίς εσένα δεν μπορώ
ψάχνω παντού για να σε βρω
με περνάνε για τρελό το ξέρω
 
Έτσι σ' αγαπώ, έτσι σ' αγαπώ
και για σένα υποφέρω και πονώ
Έτσι σ' αγαπώ και για σένα ζω
και για σένανε πεθαίνω γιατί σ' αγαπώ

Μη ρωτάς τι έχω πάθει
Κάνω τρέλες κάνω λάθη
Τι ζημιά μου έχεις κάνει
μη ρωτάς
Η καρδιά μου έχει γίνει
Μες τα χέρια σου παιχνίδι
Σ’ αγαπώ κι εσύ με τυραννάς
 
Για σένα εγώ πεθαίνω
Για σένα αρρωσταίνω
Για σένα εγώ πεθαίνω
Και σ’ αγαπώ
Πήρες το μυαλό μου
Θα τρελαθώ
 
Ότι θες εσύ με κάνεις
Στ’ απροχώρητο με φτάνεις
Μα δεν ξέρω τι γυρεύεις
Που το πας
Η καρδιά μου έχει γίνει
Μες τα χέρια σου παιχνίδι
Σ’ αγαπώ κι εσύ με τυραννάς
 
Για σένα εγώ πεθαίνω
Για σένα αρρωσταίνω
Για σένα εγώ πεθαίνω
Και σ’ αγαπώ
Πήρες το μυαλό μου
Θα τρελαθώ

Ζήσαμε κάτι που ήταν τόσο δυνατό
μα όπως φαίνεται δεν ήταν αρκετό
Ήτανε γραφτό να φτάσουμε ως εδώ, να χωριστούμε
και ποτέ ξανά ποτέ εμείς οι δυο να μην βρεθούμε
 
Κάθ' εμπόδιο πάντα είναι για καλό
Έτσι λέω στην καρδιά και στο μυαλό
Έτσι έπρεπε να γίνει, όπου βρεθώ συνέχει λέω
 
Κάθ' εμπόδιο πάντα είναι για καλό
Στον εαυτό μου λέω μπας και ξεχαστώ
Ψάχνω τρόπους για να δικαιολογηθώ, μα πάλι κλαίω
 
Ζήσαμε τόσα και περάσαμε πολλά
Μα ανάμεσά μας υπήρχε το αλλά
Ήτανε γραφτό να φτάσουμε ως εδώ, να χωριστούμε
και ποτέ ξανά ποτέ εμείς οι δυο να μην βρεθούμε
 
Κάθ' εμπόδιο πάντα είναι για καλό...

Κοίτα πως δάκρυσε απόψε ο ουρανός
λες και πονάει μαζί μας
Κοίτα πως ράγισε ο έρωτας αυτός
χίλια κομμάτια μοναξιάς
 
Αγάπησέ με
τώρα που με χάνεις
στου χωρισμού την παγωνιά
και κράτησέ με
ο,τι και αν κάνεις
όπως την πρώτη μας φορά
 
Ποιος φταίει άραγε, ποιος κάνει την αρχή
και ποιος πονάει πιο πολύ
χαρά και δάκρυ μου για μένα ήσουν εσύ
η πιο μεγάλη μου στιγμή

Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ'τις ακτές
που τοσα χρόνια σα μαΐστρος με ταράζει
όταν ψαρεύω στ'ανοιχτά κούφιες χαρές.

'Εριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες
ξέσπασε θύελλα απ'τον τρελλό βοριά
σε ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες
αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά.

Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη
στον άλλο κόσμο τι θα βρεις...
θα είσαι μπλεγμένη με καινούριο εφιάλτη
εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή.

Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου
και το ποτίζουν ερμαφρόδιτη ηδονή,
με ένα κασόνι ταξιδεύουν την ψυχή μου
πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ'τις ακτές.
'Ησουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω
πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες"...

Φύγε αφού το θέλεις
πώς να σ΄εμποδίσω
με τα λόγια δεν μπορώ
Φύγε αφού το θέλεις
δεν θα τρέξω πίσω
δεν θα σε παρακαλώ
Φύγε και θα μείνω
στο άδειο μαξιλάρι
να μετράω το κενό
μόνο όπως θα φεύγεις
κάνε μου μια χάρη
σβήσε το φεγγάρι
σβήστο απ΄τον ουρανό μου

 

Σβήσε το φεγγάρι
σβήσε μου τα μάτια
σβήσε μου τις λέξεις
να μη σε φωνάξω πίσω
Σβήσε το φεγγάρι
σπάστο σε κομμάτια
να μη δω που φεύγεις
να μη σε ξαναγαπήσω
Σβήσε το φεγγάρι

 

Φύγε αφού το θέλεις
με κορμί σκυμμένο
με το βλέμμα χαμηλά
Φύγε αφού το θέλεις
σε καταλαβαίνω
όποιος φεύγει δεν μιλά
Φύγε και για μένα
μην σ΄ενδιαφέρει
τίποτα δεν σου ζητώ
μόνο όπως θα φεύγεις
άπλωσε το χέρι
σβήσε αυτό το αστέρι
σβήστο απ΄τον ουρανό μου

                                     Σ'αγαπαω ακομα..
Σ'αγαπαω ακομα..

Χωρίς καρδιά δεν θα ‘μενα κι απόψε
Δώς μου ένα φως για να ‘χω πρωί
Χωρίς καρδιά, δεν θα με αφήσεις
Δεν θα σε αφήσω στου τέλους το γιατί
 
Δεν παίρνω τα μάτια μου από σένα
Δεν παίρνω την σκέψη μου από σένα
Δεν παίρνω τα μάτια μου από σένα
Θα ζω τη ζωή μου από σένα
Δεν παίρνω τα μάτια μου από σένα
Δεν παίρνω τη σκέψη μου,...τη σκέψη μου
 
Χωρίς καρδιά δεν περνάει νύχτα
Μη κοιτάς αλλού, υπάρχω  εδώ
Χωρίς καρδιά αν φύγεις φεύγω
Αν καις θα καίω
Αν ζεις κι εγώ θα ζω...
 
Δεν παίρνω τα μάτια μου από σένα
Δεν παίρνω την σκέψη μου από σένα
Δεν παίρνω τα μάτια μου από σένα
Θα ζω τη ζωή μου από σένα
 
        Ουυυ,  δείξε μου ένα τρόπο
               δείξε μου ένα δρόμο
               η αγάπη είναι κοντά...
 
Δεν παίρνω τα μάτια μου από σένα
Δεν παίρνω την σκέψη μου από σένα
Δεν παίρνω τα μάτια μου από σένα
Θα ζω τη ζωή μου από σένα
Δεν παίρνω τα μάτια μου από σένα
Δεν παίρνω τη σκέψη μου,...τη σκέψη μου

Ξημερώνει η μέρα, φασαρία φωνές
μουσική στον αέρα, τα κορμιά μηχανές
Στην καρδιά μου μια τρύπα, μια πληγή ανοιχτή
χτες το βράδι στο είπα, σ' έχω ερωτευτεί, σ' έχω ερωτευτεί, σ' έχω ερωτευτεί
 
Μεσημέρι θλιμμένο, το μυαλό αδειανό
πες μου τι περιμένω και δεν τηλεφωνώ
Δεν μπορείς να μιλήσεις, κάπου θα 'χεις κρυφτεί
μην ζητάς εξηγήσεις, σ' έχω ερωτευτεί, σ' έχω ερωτευτεί, σ' έχω ερωτευτεί
σ' ότι έχω σκεφτεί, σ' ότι έχω ονειρευτεί, σ' έχω ερωτευτεί
 
Το απόγευμα σβήνει, και η νύχτα θα 'ρθει
όποιος ξέρει να δίνει, μόνο αυτός θα σωθεί
Μπερδεμένες οι σκέψεις, η ανάσα καυτή, μην ζητάς εξηγήσεις, σ' έχω ερωτευτεί

Δε φεύγω
θα μείνω όλη νύχτα στην πόρτα σου
θα μείνω όλη νύχτα στα σκαλιά
 
τ' αστέρια θα πάρω αγκαλιά
θα λέω το όνομα σου σιγά
 
Δε φεύγω
όσο κι αν θες δε φεύγω
κι ας έρθει χειμώνας και βροχή
 
τα βράδια θα παγώνει η ψυχή
ο ήλιος θα καίει το πρωί
 
Για πάντα θα μείνω αν ρωτάς
για πάντα θα 'μαι εδώ να με κοιτάς
Για πάντα εδώ είναι το κορμί
εδώ είναι η ζωή
δε φεύγω αν δε φύγουμε μαζί
 
Δε φεύγω
Θα μείνω όλη νύχτα στην πόρτα σου
Θα μείνω να σ' ακούω να μιλάς
Με φίλους σε νιώθω γελάς
Μα δίπλα σου είμαι όπου πας
 
Για πάντα θα μείνω αν ρωτάς
Για πάντα θα 'μαι εδώ να με κοιτάς
Για πάντα εδώ είναι το κορμί
Εδώ είναι η ζωή
Δε φεύγω αν δε φύγουμε μαζί
 
[size=24]αφιερωμένα[/size]

Θέλω απόψε να χορέψω δυο στροφές, χορό αντρίκειο
Το άδικο που έχεις πως ν’ αντέξω αφού εγώ, αφού εγώ έχω το δίκιο
Θέλω απόψε να χορέψω δυο στροφές, χορό αντρίκειο
Το άδικο που έχεις πώς να αντέξω αφού εγώ αφού εγώ έχω το δίκιο
 
Κι όπως θα παίρνω τις στροφές, εσύ αν θέλεις κοίταζε με
 
Τα μάτια σου δυο μαχαιριές και εκεί απάνω στο χορό
αποτελείωσε με
 
Κι όπως θα παίρνω τις στροφές εσύ αν θέλεις κοίταζε με
Τα μάτια σου δυο μαχαιριές και εκεί απάνω στο χορό, αποτελείωσε με
 
Θέλω μπροστά σου να χορέψω δυο στροφές, χορό θανάτου
Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω, πως είσαι τώρα ποια δικιά του
Θέλω μπροστά σου να χορέψω δυο στροφές, χορό θανάτου
Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω, πως είσαι τώρα ποια δικιά του
 
Κι όπως θα παίρνω...

Σε μια στοίβα καλαμιές αποκοιμήθηκα
κι έβλεπα από την αρχή πως ξαναγεννήθηκα
Πως ξαναγεννήθηκα
 
Έβλεπα φωτιές στο δρόμο, έβλεπα παντού φωτιές
Πως καιγόταν τα κορμιά μας, ζούσαν μόνο οι ψυχές
και δεν είχαν ούτε πόνο, ούτε και λαβωματιές
Να ’μενα στον άλλο κόσμο, να μην ξύπναγα ποτές
 
Σε μια στοίβα καλαμιές αποκοιμήθηκα
Σα με ξύπνησε η βροχή, αχ πόσο λυπήθηκα
Αχ πόσο λυπήθηκα
 
Έβλεπα φωτιές στο δρόμο...

Κοίτα πως δάκρυσε απόψε ο ουρανός
λες και πονάει μαζί μας
Κοίτα πως ράγισε ο έρωτας αυτός
χίλια κομμάτια μοναξιάς
 
Αγάπησέ με
τώρα που με χάνεις
στου χωρισμού την παγωνιά
και κράτησέ με
ο,τι και αν κάνεις
όπως την πρώτη μας φορά
 
Ποιος φταίει άραγε, ποιος κάνει την αρχή
και ποιος πονάει πιο πολύ
χαρά και δάκρυ μου για μένα ήσουν εσύ
η πιο μεγάλη μου στιγμή

Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ'τις ακτές
που τοσα χρόνια σα μαΐστρος με ταράζει
όταν ψαρεύω στ'ανοιχτά κούφιες χαρές.

'Εριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες
ξέσπασε θύελλα απ'τον τρελλό βοριά
σε ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες
αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά.

Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη
στον άλλο κόσμο τι θα βρεις...
θα είσαι μπλεγμένη με καινούριο εφιάλτη
εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή.

Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου
και το ποτίζουν ερμαφρόδιτη ηδονή,
με ένα κασόνι ταξιδεύουν την ψυχή μου
πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ'τις ακτές.
'Ησουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω
πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες"...

Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ' αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες
μου πήρανε τα χρόνια.

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια.

Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το 'πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία.

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια...


* Τάνια Τσανακλίδου

Λέω πως σε ξέχασα
απ' το μυαλό μου σ' έβγαλα
σαν τρελός  σε ήθελα
κι όμως σε αρνήθηκα

Κι αν έχω κάψει ότι σε θυμίζει
κι αν έχουν κλείσει τις καρδιάς μου οι πληγές
πάντα σε γυρνάει κάτι απ' το χτες

Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια
κι αν δεν υπάρχεις στη ψυχή μου πουθενά
ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά

Ότι είμαι μόνος μου
και με λειώνει ο πόνος μου
έρημος ο δρόμος μου
άδειος και εγώ

Τίποτα δεν έσβησε
τίποτα δε γέμισε
τα κενά που άφησες
κόπηκα στα δυό

Λέω πως ηρέμησα
κι έπνιξα όσα ένοιωσα
δε στεναχωρήθηκα
πάλι σε αρνήθηκα

Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια
κι αν δεν υπάρχεις στη ψυχή μου πουθενά
ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά

Ότι είμαι μόνος μου
και με λειώνει ο πόνος μου
έρημος ο δρόμος μου
άδειος και εγώ

Τίποτα δεν έσβησε
τίποτα δε γέμισε
τα κενά που άφησες
κόπηκα στα δυό

Ζω σ' ένα σπίτι
που έγινε σκέτη συμφορά
Μ' έναν αλήτη
προχθές σε είδα αγκαλιά
Ποιος να με νιώσει
σε ποιόν τον πόνο μου να πω, να πω
 
Με έχεις σπρώξει
στο χείλος της καταστροφής
Και σου 'χα δώσει
τα πάντα πριν εσύ το πεις
Κι αφού με πνίγει
το άδικο και το γιατί, γιατί
 
Θέλω να καλέσω την αστυνομία
για να καταγγείλω μια παρανομία
Έκαψες αλύπητα όλη την καρδιά μου
Πιάστε την παιδιά, το σκάει μακριά μου
 
Θέλω να καλέσω την αστυνομία
Για να καταγγείλω μια παρανομία
Πιάστε την παιδιά, σκοτώνει τη ζωή μου
Κι η σειρήνα τώρα κλαίει μαζί μου
 
Α, α, α, κλαίει μαζί μου ] 2x
 
Και ποιος να ξέρει
τι μου 'κανες τόσο καιρό
Μες στο κορμί σου
Καρδιά αν έχεις απορώ
κι αφού δεν έχω
Άνθρωπο κάπου να στραφώ εγώ

Σαν καπνός τσιγάρου σκόρπισες όνειρα ζωής
κι αν πεθαίνω ή αν ζω δε ρώτησες
Κι όλα κάνεις πως τα ξέχασες, θες να ξαναρθείς
μα έπαιξες με την καρδιά μου κι έχασες
 
Τι να πρωτοθυμηθώ, σε ποιο ψέμα να πιαστώ
κάθε δάκρυ σου καυτό, ψεύτικο όπως τα σ’ αγαπώ
Τι να πρωτοθυμηθώ, σε ποιο ψέμα να πιαστώ
της ψυχής σου το κενό το ‘νοιωσα και δεν το ξεχνώ
 
Τίποτα δεν αναγνώρισες, μ’ άναψες φωτιά
μια ζωή σε μια βραδιά τη σκόρπισες
Κι όλα κάνεις πως τα ξέχασες, θες να ξαναρθείς
μα έπαιξες με την καρδιά μου κι έχασες

Κρύος ο αέρας το στόμα της ξερό
ψηλά οι λιακάδες κ τα χέρια στο σακκάκι,
όποιος κοιτάει και δε φοβάται το κακό
χάνει τον κόσμο αλλά βρίσκει την Ιθακη..

Μοιάζει με θάλασσα ετούτη η σιωπή
άδειο προάστιο σαν παλιό σπασμένο ντέφι
όποιος αγγίζει τα μαχαίρια θα κοπεί
και όποιος ξεχνιέται μεσα του δεν επιστρέφει..

Εχει σταμάτια της βαθειά μια προσευχή
την εκλεισε σε μια παγίδα απο παιδάκι
ισσοροπωντας την δική της διαστροφή
σκαλίζει γράμματα και ελπίδες στο παγκάκι

Ηταν μεγάλη κ ας φαινοτανε μικρη
γυρω απ την ερημο ξυπνουσε
μονάχα αστέρια που να πέφτουν εχω δεί
του είπε τοτε που για αστέρια της μιλούσε

Πνιγμένοι άγγελοι κοιμούνται στους βυθούς
και οι ουρανοί ειναι γεμάτοι με ναυάγια
ξυπνα τους έρωτες που έχεις μυστικούς
με ένα σου νόημα λυσσε μου όλα μου τα μάγεια..

Πυξ Λαξ-Τα δακρυα της Λιακαδας..
Για οσους ξερουν τι σημαινει να δακρυζει η ψυχη σου..Και για μενα..

Πήρα στη γιορτή μου μια κάρτα σου
δάκρυα μου θολώσαν τα μάτια
Ήρθαν στο μυαλό μου όλα τα βράδια σου
πριν αφήσεις την ζωή μου άδεια
 
Πήρα στη γιορτή μου μια κάρτα σου
με δυο τυπικές ευχές και μόνο
πίστεψα πως σβήσαν τα σημάδια σου
μα στην κάθε λέξη σου βουρκώνω
 
Ακόμα καίγομαι όταν σε σκέφτομαι
δεν το ξεπέρασα το παραδέχομαι
Ακόμα καίγομαι με πιάνει απόγνωση
ο κόσμος χώρια σου μια απομόνωση
 
Πήρα στη γιορτή μου μια κάρτα σου
ξύπνησαν χιλιάδες ανάμνησεις
Κάποτε χανόμουνα στα μάτια σου
τώρα λιώνω που δεν θα γυρίσεις
 
Πήρα στη γιορτή μου μια κάρτα σου
άραγε ακόμα με θυμάσαι σε άλλη αγκαλιά
σκορπάς τα χάδια σου
όμως πάντα η ζωή μου θα 'σαι
 
Ακόμα καίγομαι όταν σε σκέφτομαι...   ] 2x

Μη με προκαλείς, μη με προκαλείς
και άλλο πόνο μη μου δίνεις, να χαρείς
Μη με προκαλείς, μη με προκαλείς
γιατί να κάνω καμιά τρέλα θα με δεις
 
Θα στήσω οδοφράγματα στη εθνική οδό
για τα πολλά σου σφάλματα
να διαμαρτυρηθώ
Θα στήσω οδοφράγματα
να μη περνάει κανείς
για μένα αν συνεχίσεις έτσι
να αδιαφορείς
Μη με προκαλείς, μη με προκαλείς
 
Μη με προκαλείς, μη με προκαλείς
καιρός να μάθεις κι εσύ να υποχωρείς
Μη με προκαλείς, μη με προκαλείς
γιατί μπορεί με όσα θα κάνω να εκπλαγείς

Σου γράφω ένα γράμμα
Όχι πως θέλω να στο δώσω
Να έτσι, για να μιλήσω λίγο μαζί σου
 
Η ώρα είναι δώδεκα
Σ' αγαπώ όπως στις έντεκα, στις δέκα, στις οκτώ
Δε θέλω άλλο τίποτα
Είναι πια κάθε μου κύτταρο γεμάτο σ' αγαπώ
 
Είμαι γύρω σου, είμαι πλάι σου
Φώναξέ με, είμαι για σένα
 
Μέσ' στα μάτια μου
Μέσ' στα χέρια μου
Μόνο η δικιά σου η μορφή, είμαι δικός σου

[size=18]Καθισε εδω κοντα μου,μου ελειψες ξαφνικα
ετσι οπως πεφτει ο ηλιος χτυπαει η μοναξια..
εμεινε λιγακι ακομα κατι εχω να σου πω...

Αχ για να γεννηθεις κ εγω γι'αυτο για να σε συναντησω
γιάυτο εγινε ο κοσμος ματια μου..γιάυτο για να σε συναντησω..

Δεν εχει αρχη κ τελος δεν εχει μετρημα
θαλασσα που κυλαει αυτο το αισθημα
στο πιο βαθυ σκοταδι στη δυνατη βροχη
γιορταζει η αγαπη..
της νυχτας το σκοταδι φωτιζει το φιλι..

Αχ για να γεννηθεις κ εγω γι'αυτο για να σε συναντησω
γιάυτο εγινε ο κοσμος ματια μου..γιάυτο για να σε συναντησω...[/size]

Θέλω την καρδιά να σφιξω..
πέτρα πίσω μου να ρίξω..
και να φύγω..
μάλιστα κύριε..
Μέσ΄το χρόνο να περάσω
κι αν μπορέσω να ξεχάσω,
λίγο-λίγο
μάλιστα κύριε,μάλιστα κύριε..
Μα τις νυχτιές σαν συλλογιέμαι,
τα μάτια της τα μενεξιά,
φοβάμαι και αναρωτιέμαι
πώς θα σ΄αντέξω μοναξιά..
Θέλω μια στιγμή να φτάσει,
που ό,τι με κρατάει να σπάσει,
να ξεφύγω..
μάλιστα κύριε..μάλιστα κύριε..
Ολα να τα λησμονήσω και σε μια γωνιά να σβήσω
λίγο - λίγο...

και συνεχιζουμε..


[size=18]Σ΄έχω ώρες-ώρες..-μα το Θεό-
τόσο πολύ ανάγκη..
που τρέχουν απ τα μάτια μου,θάλασσες και πελάγη..
Στείλε ένα γράμμα,μια συλλαβή
αν έχεις το Θεό σου
Που με εκανες να σ΄αγαπώ..
κι είμαι στο έλεός σου..[/size]
Ανάθεμά σε,δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που με εκανες να σ΄αγαπώ και τώρα το πληρώνω..

Ναίεεεε
Η γρά Παγώνα το πρωί τα’ βαλε με τον γέρο
Και του ’λεγε εγέρασες κ’ ήντα μωρέ σε θέλω;
Εξεκούτιανες καημένε, γερο-ξεναμωραμένε
Κι έχεις χρόνια να μ’ αγγίξεις, στην κοιλιά να μ’ αποτρίψεις
 
Εεεε
Μα εγώ σε πήρα γέρο μου για να με πασπατεύεις
Μα εσύ κοιμάσαι σαν τ’ αρνί και πράμα δεν γυρεύεις
Βρε ήντα διάολο που σε πήρα, και θαρρώ πως είμαι χήρα
Σιμωσέ με κακομοίρη, να σου ψήσω και μαγείρι
 
Και ψήνει ντου και η γριά, πέρδικα με το ρύζι
Μα να το φάει δεν μπορεί, μόνο που το μυρίζει
Και η γριά ξαναγουρλώνει και τον εξαναμαλώνει
που δεν τρώει το φαΐ του, για να του ’ρθει η όρεξή του
 
Εεεε
Εγέρασα Παγώνα μου και πια δεν μου μυρίζει
Σκούριανε η σφυρίχτρα μου και δεν ξανασφυρίζει
και δεν θέλω διόλου χάδι, γιατί τέλειωσε το λάδι
κι άφησε με γρά που στέκω, μη μ’ αγγίζεις, να μην πέσω

Τι σταθμό ακούς soti??? :P

Προς ανάμνηση μιας ωραίας βραδιάς και γιατί το καλοκαίρι στην Ελλάδα με καλή παρέα εγχώρια ή μη είναι απερίγραπτο! Το είπε και ο Fabio άλλωστε (Βρε έρωτα καλά το έγραψα το ονοματάκι για θα με βρίσει το Μιλάνο ; )  !

Από πρόσωπα χίλια εγώ διάλεξα εσένα
γιατί έχεις το κάτι που αρέσει σε μένα
δε μου μοιάζεις καθόλου απ΄ τα μέρη μου να 'σαι
τόσο αλλιώτικη δείχνεις μάλλον όνειρο θα σαι

Ρωτώ παντού για σένα δε σ΄ έχουν ξαναδεί
μάλλον θα είναι η πρώτη φορα σου στο νησί
ρωταώ τ΄ όνομά σου και μου χαμογελάς
στη γλώσσα τη δικιά σου εσύ μου απαντάς

I like your country very much
I like the way you people touch
cause baby I am a foreign girl
so do you wanna rock my world
(rock my world baby)

Σε κοιτώ που κοιτάζεις
και γυρνάς απ' την άλλη
κάνεις πως δε σε νοιάζει
μα κοιτάζεις και πάλι

Ξέρει η νύχτα τον τρόπο πιο κοντά να μας φέρει
φέρνει αγάπη το κύμα στα δικά μου τα μέρη
σ΄αυτή τη χώρα η νύχτα κρατάει πιο πολύ
κι η θάλασσα μεθάει τον ήλιο με κρασί
να τον παραπλανήσει για ν΄ ανατείλει αλλού
πολλά είπα όμως talk me τώρα about you

I like your greek mentality
your country's hospitality
I like your salty lips on mine
your sandy beaches are devine
so baby come and get me drunk,
like raider loot me and get me sunk, surrender to your victory,
I like your country's history

Oh George this is the best summer in my life
summer in Greece
- αφού στο 'πα μωρό μου
- like here nowhere

I like your country very much
I like the way you people touch
cause baby I am a foreign girl
so do you want to rock my world

So baby come and get me drunk,
I've waited, will you get me sunk, surrender to your victory,
I like your country's history

δεν θελω να ξερω ποια εισαι,που πας
και μες'την καρδια σου ποιες σκιες κουβαλας
θελω μοναχα να με εμπιστευτεις
γυρε στον ωμο μου να ονειρευτεις

ξεχασε το παρελθον σου,τιποτα μην λες
πες πως σημερα γενιεσαι...δεν υπαρχει πια το χθες

μη ρωτας γιατι...πες μου μοναχα το ονομα σου
και χαρισε μου την καρδια σου
ριξε αποψε της ζωης σου την ζαρια...
και μακρυα,ελα μαζι μου σε αλλα μερη
κραταμε μονο απ'το χερι
και ασε τα ονειρα να βγουν αληθινα

σε εχω γνωρισει,σε ξερω καλα
σαν να σε ξερω εδω και χρονια πολλα
σε εχω γνωρισει σε μια αλλη ζωη
και σε περιμενα με υπομονη

ξεχασε το παρελθον σου,τιποτα μην λες
πες πως σημερα γενιεσαι...δεν υπαρχει πια το χθες

ΣΤΟΝ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙΡΟ

ΨΑΧΝΩ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ ΜΟΥ ΝΑ ΒΡΩ

ΠΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ

 

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΔΩ

ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ

ΜΑ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ

 

ΟΙ ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΘΕΟΙ

ΒΑΡΙΑΝΑΣΑΙΝΟΥΝ ΜΟΝΑΧΟΙ

ΚΙ ΑΡΓΟΣΒΗΝΟΥΝ

 

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΑΝΑΒΟΛΕΣ

ΜΑ ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΟΥΝ

 

ΚΟΙΤΑ ,ΞΕΘΩΡΙΑΖΩ ΜΑ ΔΕΝ ΒΓΑΖΩ ΜΙΛΙΑ.

ΣΩΠΑ ,ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ,ΑΠΟΝΤΑΣ ,ΣΚΙΑ.

 

Η ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΗ ΜΟΥ ΨΥΧΗ

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ Η ΑΦΟΡΜΗ

ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΙΣΤΡΑΩ

 

ΛΙΓΑΚΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ

ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΗΝ ΣΤΡΟΦΗ

ΝΑ ΞΕΓΛΙΣΤΡΑΩ

 

ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΖΩ

ΠΟΤΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΗΝ ΔΩ

ΚΑΙ ΜΕ ΤΡΟΜΑΞΩ

 

ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΦΑΝΟΥΝ

ΚΙ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΤΙΜΩΡΟΥΝ

ΓΙΑ ΝΑ Μ΄ ΑΛΛΑΞΩ

για σένα που θα ταξιδέψεις
όποιος και να είσαι όπου και να πας




Ο ΚΑΙΡΟΣ

ΣΗΜΕΡΑ: Καλές διακοπές στους νέους αδειούχους. Με μελτεμάκι και χωρίς εμπόδια θα είναι τα θαλασσινά ταξίδια στο Αιγαίο, ενώ στο Ιόνιο η θάλασσα είναι σχεδόν ήρεμη. Ηλιοφάνεια θα υπάρχει σε ολόκληρη τη χώρα και λίγη ζέστη θα κάνει το μεσημέρι στη δυτική, την κεντρική και τη βόρεια Ελλάδα.
Ανεμοι: Β-ΒΑ Ιόνιο 3-4, Αιγαίο 4 έως 6, την ημέρα στις Κυκλάδες 7 Μποφόρ.
Θερμοκρασία: Βόρεια Ελλάδα 19-34οC, δυτική 20-36οC, υπόλοιπη ηπειρωτική χώρα 19-36οC, νησιωτική Ελλάδα 21-33οC.
ΑΥΡΙΟ: Η θερμοκρασία θα κυμανθεί στα σημερινά επίπεδα και ηλιοφάνεια θα υπάρχει σε όλη τη χώρα, ενώ το απόγευμα στην Ηπειρο και τη Μακεδονία πιθανόν να εκδηλωθούν. Οι άνεμοι στο Ιόνιο 3 Μποφόρ και στο Αιγαίο βόρειοι 3 έως 6.
ΑΤΤΙΚΗ
Σήμερα - αύριο: Ηλιοφάνεια θα υπάρχει το διήμερο με τον υδράργυρο να κυμαίνεται από 24 έως 35 βαθμούς και το βοριαδάκι να έχει ένταση 3 έως 5 και παροδικά σήμερα στα ανατολικά του νομού 6 Μποφόρ.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Καλοκαιρία θα υπάρχει το διήμερο με ηλιοφάνεια και τοπική συννεφιά αύριο το απόγευμα, ενώ οι άνεμοι θα είναι ασθενείς και η θάλασσα στο Θερμαϊκό ήρεμη. Η θερμοκρασία θα κυμανθεί από 22 έως 33 βαθμούς.
ΤΡΙΗΜΕΡΟ
Την Κυριακή η θερμοκρασία θα σημειώσει μικρή άνοδο κάνοντας τη ζέστη πιο αισθητή, αλλά στη βόρεια και την κεντρική Ελλάδα τις θερμές ώρες θα εκδηλωθούν σποραδικές βροχές ή καταιγίδες. Οι θάλασσες θα διατηρηθούν καλοτάξιδες, αφού τα Μποφόρ στο Ιόνιο θα είναι 2 έως 3 και στο Αιγαίο 3 έως 6. Τη Δευτέρα και την Τρίτη το μελτεμάκι θα ενισχυθεί λίγο, 3 έως 4 στο Ιόνιο και 4 έως 6 και τοπικά 7 στο Αιγαίο. Ηλιοφάνεια θα υπάρχει το διήμερο με τοπική συννεφιά το απόγευμα στη βόρεια και την κεντρική Ελλάδα.

Σ' ακολουθώ, στην τσέπη σου γλιστράω
σαν διφραγκάκι τόσο δα μικρό
Σ' ακολουθώ, και ξέρω πως χωράω
Mες το λακκάκι που 'χεις στο λαιμό

Έλα κράτησέ με, και περπάτησέ με
μες το μαγικό σου το βυθό...
Πάρε με μαζί σου, στο βαθύ φιλί σου
μη μ' αφήνεις μόνο, θα χαθώ!


Σ' ακολουθώ, και ξέρω πως χωράω
μες το λακκάκι που χεις στο λαιμό


Σ' ακολουθώ, και πάνω σου κολλάω
σαν φανελάκι καλοκαιρινό
Σ' ακολουθώ σ' αγγίζω και πονάω
κλείνω τα μάτια, και σ' ακολουθώ...

Έλα κράτησέ με, και περπάτησέ με
μες το μαγικό σου το βυθό...
Πάρε με μαζί σου, στο βαθύ φιλί σου
μη μ' αφήνεις μόνο, θα χαθώ!

λογια απο αντρες μην ακους
μην εμπιστευεσαι αυτους
που το κορμι σου θελουν μονο να υποταξουν
με λογια αγαπης σου μιλουν
και οταν με παθος σε κοιτουν
τον ουρανο με τα αστρα ισως να σου ταζουν

Μα εμενα κοιταμε μες τα ματια
να καταλαβεις αν σ'αγαπω
γιατι εγω ποτε μου
μεγαλα λογια δεν θα σου πω

μην εμπιστευεσαι αυτους
που με λουλουδια και λυγμους
την τρυφερη σου την καρδουλα αναστατωνουν
μολις την πορτα της ψυχης
ανοιξεις, τοτε θα το δεις
δεν σ'αγαπουν αληθινα και σε πληγωνουν

Μα εμενα κοιταμε μες τα ματια
να καταλαβεις αν σ'αγαπω
γιατι εγω ποτε μου
μεγαλα λογια δεν θα σου πω

Lay a whisper on my pillow,
leave the winter on the ground.
I wake up lonely,
there's air of silence in the bedroom
and all around
Touch me now, I close my eyes and dream away.

It must have been love but it's over now.
It must have been love but I lost it somehow.
It must have been love but it's over now.
From the moment we touched, 'til the time had run out.

Make-believing we're together that I'm sheltered by your heart.
But in and outside I've turned to water like a teardrop in your palm.
And it's a hard winters day, I dream away.

It must have been love but it's over now.
It's all that I wanted, now I'm living without.
It must have been love but it's over now,
it's where the water flows, it's where the wind blows.

For all those times you stood by me
For all the truth that you made me see
For all the joy you brought to my life
For all the wrong that you made right
For every dream you made come true
For all the love I found in you
I'll be forever thankful baby
You're the one who held me up
Never let me fall
You're the one who saw me through through it all

You were my strength when I was weak
You were my voice when I couldn't speak
You were my eyes when I couldn't see
You saw the best there was in me
Lifted me up when I couldn't reach
You gave me faith 'cause you believed
I'm everything I am
Because you loved me

You gave me wings and made me fly
You touched my hand I could touch the sky
I lost my faith, you gave it back to me
You said no star was out of reach
You stood by me and I stood tall
I had your love I had it all
I'm grateful for each day you gave me
Maybe I don't know that much
But I know this much is true
I was blessed because I was loved by you

You were my strength when I was weak
You were my voice when I couldn't speak
You were my eyes when I couldn't see
You saw the best there was in me
Lifted me up when I couldn't reach
You gave me faith 'cause you believed
I'm everything I am
Because you loved me

You were always there for me
The tender wind that carried me
A light in the dark shining your love into my life
You've been my inspiration
Through the lies you were the truth
My world is a better place because of you

You were my strength when I was weak
You were my voice when I couldn't speak
You were my eyes when I couldn't see
You saw the best there was in me
Lifted me up when I couldn't reach
You gave me faith 'cause you believed
I'm everything I am
Because you loved me

You were my strength when I was weak
You were my voice when I couldn't speak
You were my eyes when I couldn't see
You saw the best there was in me
Lifted me up when I couldn't reach
You gave me faith 'cause you believed
I'm everything I am
Because you loved me

I'm everything I am
Because you loved me

Κράτησέ με απόψε πιο σφιχτά
άσε τον ιδρώτα στο κορμί να κυλά.
Άκου την καρδιά μου πως χτυπά
σου φωνάζει ακόμα πόσο σ' αγαπά.

Φίλησέ με απόψε πιο πολύ
άσ' τον έρωτα στο δάκρυ να πνιγεί.
Πως τα φέρνει έτσι η ζωή
δεν θα είμαστε ποτέ ξανά μαζί.

Σε μια ώρα θα ' χουν όλα τελειώσει
πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός.
Ας πεθαίναμε αγκαλιά πριν τελειώσει
ο τελευταίος χορός.

Είναι αδύνατον να το σκεφτώ
πως αντίο για πάντα πρέπει να σου πω.
Ας μην τέλειωνε ποτέ το χτες
ας γινόταν κάτι να μην έφευγες.
Μη με κάνεις άλλο να πονώ
Θεε μου, πως θ' αντέξω αυτό το χωρισμό.
Κράτησέ με ακόμα πιο σφιχτά
κάνε με δικιά σου για τελευταία φορά.

 :cry:

Μ'αρέσει όταν οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί ξεθάβουν αγαπημένα τραγούδια... Το συγκεκριμένο χτυπάει μια ευαίσθητη χορδή... Δυστυχώς και για το παρελθόν και για το παρόν. Μπορούσα να το είχα βάλει και στο 'Αφιερώστε σε εκείνους που σας έχουν πληγώσει'... Χμ...  :roll:
Όπως και να έχει... Αφιερωμένο... Σε εμάς...

Είσαι το πιο λευκό χρώμα απ' τις σκέψεις μου
ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια
μια γυναίκα που το όνειρό της σκότωσε
και πριν το μάθουν όλοι το έστειλε στ' αστέρια.

Είσαι το πιο λευκό χρώμα απ' τις σκέψεις μου
ένα τραγούδι που πάντα τρόμαζα να γράψω
Η μυρωδιά μιας ξεχασμένης θάλασσας
που βρέχει μόνο αυτά που ήθελα να κάψω.

Αν θέλεις να με βρεις να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις
αν πάλι δε μπορείς μη φύγεις, μη χαθείς.

Κι αν η σιωπή που τριγυρνάει την ομορφιά σου
στο τέλος δέσει την οργή σου με βροχή
και γίνει στίχος που ξεχνάει το όνομά σου
κι έρχεται πάλι όταν έρχεσαι κι εσύ.

Θα είσαι πάντα το λευκό χρώμα απ' τις σκέψεις μου
ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια
μια γυναίκα που το όνειρό της σκότωσε
και πριν το μάθουν όλοι το έστειλε στ' αστέρια.

Αν θέλεις να με βρεις να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις
αν πάλι δε μπορείς μη φύγεις, μη χαθείς.

Ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια -ΠΥΞ ΛΑΞ..

Σ'ΑΓΑΠΩ ΜΕ ΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ..

Ο ΒΥΘΟΣ ΣΟΥ

Εγώ αμα σε φιλώ
θα είμαι πια παιδί δικό σου
και όταν καίει το μετωπό σου
εγώ θα σε φιλώ
και θα σου παίρνω τον καημό σου

Εγώ που σε μισώ
θα μάθω το συνδυασμό σου
ν' ανοίξω ένα γυρισμό σου
Εγώ που σε μισώ
χαϊδεύω κάθε φερσιμό σου

Εγώ σ' ευχαριστώ
που κολυμπάω στο βυθό σου
σαν κύμα φτάνω στο λαιμό σου
Εγώ σ' ευχαριστώ
και ας πνιγώ για το καλό σου

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ - ΣΠΑΝΕ ΟΙ ΧΟΡΔΕΣ ΜΟΥ

Σου είχα χαρίσει ένα τραγούδι από παλιά
αν το θυμάσαι είναι αυτό που λέει για σένα
Στο παίρνω πίσω, δε σε ήξερα καλά
πάρε ετούτο που μιλάει μόνο για μένα

Με την κιθάρα μου σκιτσάρω μια μορφή
σου τη χαρίζω για τ' απομνημονεύματά σου,
η φάτσα μου είναι με τη μύτη τη στραβή
κι ένα σημάδι στο λαιμό απ' τον ερωτά σου.

Τώρα μοιράζομαι τη νύχτα μοναχός μου
κι είναι απόψε που σε θέλω πιο πολύ,
με προσπερνάει στη στροφή ο εαυτός μου
βγάζει μια εικόνα σου και με πυροβολεί.

Σαν ένας τοίχος με συνθήματα κι αφίσες
έγινε η σχέση που σου είχα εμπιστευτεί,
σαν κάποια στάση που με νύχτα και βροχή
το τρόλεϋ που 'φυγε στέκεται και κοιτάει.

Όλη τη νύχτα μπρος στα μάτια μου σε βλέπω
πίσω απ' τις ώρες, από ποτήρια και καπνό
Το 'να σου πρόσωπο δυο πόντους από μένα
και τ' άλλο πάντοτε κρυφό και μακρινό

Σπάνε οι χορδές μου, σπάνε σαν γυαλί
μου χαρακώνουν ετούτη τη μπαλάντα.
Να, στη χαρίζω θα 'ναι η αμοιβή
κάθε φορά που θα ερωτεύεσαι για πάντα.

Σ' αυτή την πίστα ίσως θα 'ταν πιο σωστό
λόγια να βγω να πω χυδαία ξεφτιλισμένα
κι εσύ σε μια γωνιά να με χειροκροτάς
ώσπου η αυλαία να κατεβεί μόνο για σένα

Σ' ευχαριστώ που ήσουν καλή σ' αυτό το σόου
θέλω μονάχα μια φορά όπως και πρώτα
τώρα που τέλειωσα και χάνομαι ξανά
πάλι να ρθεις να μου σκουπίσεις τον ιδρώτα.

[size=18]Του έρωτα και της φωτιάς το τραγούδι αυτό
για την αγάπη μιας θεάς μ' άνθρωπο θνητό
Ένα τραγούδι της καρδιάς που έρχεται ζεστό
μες στης βραδιάς την ηχώ

Αγαπη - αγαπη - αγάπησέ με κι έλα να γίνεις θεός
Η αγάπη - η αγάπη λένε τρέλα που γίνεται φως

Στα σύννεφα τα πιο ψηλά κάθεται σκυφτή
κάνει ν' ανοίξει τα φτερά μα έχουνε κοπεί
Ένα τραγούδι ξεκινά πάλι να σου πει
Παρακαλάει να τον δει

Αγαπη - αγαπη - αγάπησέ με κι έλα να γίνεις θεός
Η αγάπη - η αγάπη λένε τρέλα που γίνεται φως

Του έρωτα και της φωτιάς ίδιος ο σκοπός
κι αν μάθεις να τον τραγουδάς γίνεσαι θεός![/size]

Πες το μου ξανά ότι μ΄αγαπάς
αγκαλιά στ'αστέρια να με πας
πάθος μου γλυκό μ'ένα σου φιλί
η καρδιά να σπάσει σαν γυαλί
να μην ξημερώσει η νύχτα αυτή
και αγκαλιά η μέρα να μας βρεί

Κοίταμε ξανά μια ζεστή ματιά
φτάνει να μου κλέψει την καρδιά
μ'έναν στεναγμό δώσε μου ζωή
κάνε την αγάπη μας γιορτή
να μην ξημερώσει η νύχτα αυτή
και αγκαλιά η μέρα να μας βρεί

Τώρα που μιλούν μόνο οι ματιές
από μένα ζήτα ότι θές
κέρνα με φωτιά δως μου αφορμή
να μας ταξιδέψει το κορμί
να μην ξημερώσει η νύχτα αυτή
και αγκαλιά η μέρα να μας βρεί


Αφιερωμένο... σε μια νύχτα του Απρίλη...  :roll:

Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα

Ήρθες και έφυγες σαν άνεμος και δεν καταλαβαίνω πώς
μου είπες «σ’ αγαπάω» μα πρέπει αλλού να πάω, να σωθώ
Προσωπικός μου ήσουν άγγελος και τώρα σκοτεινιάζει ο ουρανός.
Όταν μου λες αντίο γινόμαστε κι οι δύο ένας καημός.

Κι αν δεν ανέχεσαι τα βουρκωμένα μάτια,
κι αν δεν μπορείς τις μακρινές διαδρομές.
στη Σαλονίκη να μην έρχεσαι ποτέ
τις Κυριακές

Να σε κοιτάζω άλλο δεν μπορώ γιατί μπερδεύομαι και απορώ,
που λες πως δεν αντέχεις στο πλάι σου να μ’ έχεις, απορώ.
Είπες να σε αγγίζω πως δεν θες κι ότι θυμάσαι πάντα αυτά που λες.
Από ένα «κατά λάθος» κάνεις μεγάλο λάθος και θα κλαις.

Κι αν δεν ανέχεσαι τα βουρκωμένα μάτια,
κι αν δεν μπορείς τις μακρινές διαδρομές.
στη Σαλονίκη να μην έρχεσαι ποτέ
τις Κυριακές


Αφιερωμένο στους 'έρωτες' που έρχονται και φεύγουν...

Αντιδρούσα εκνευριζόμουνα
να μείνω με καμία δεν μπορούαα
να κάνω σοβαρή σχέση δεν σκέφτηκα
απλά λίγο την ώρα μου περνούσα

Δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις
κι όλα τα καλά θα τα 'χεις
δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις
δεν πιστεύω πως υπάρχεις

Ήταν η ζωή μου κόλαση
και την έκανες απόλαυση
είσαι αυτή που ονειρευόμουνα
τότε που περιπλανιόμουνα
Ήταν η ζωή μου κόλαση
και την έκανες απόλαυση
δίπλα μου δεν καταστρέφεσαι
με φροντίζεις και με σκέφτεσαι

Όλα γύρω ήταν αδιάφορα
να μένω με καμία δεν κατάφερα
μονάχος προτιμούσα να τα πίνω
δεν ήθελα κουρέλι άλλο να γίνω

Δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις
κι όλα τα καλά θα τα 'χεις
δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις
δεν πιστεύω πως υπάρχεις

Ήταν η ζωή μου κόλαση
και την έκανες απόλαυση
είσαι αυτή που ονειρευόμουνα
τότε που περιπλανιόμουνα
Ήταν η ζωή μου κόλαση
και την έκανες απόλαυση
δίπλα μου δεν καταστρέφεσαι
με φροντίζεις και με σκέφτεσαι

 Διονύσης Μακρής- Απόλαυση


   ]

Αντίο φίλε        
 
Στίχοι][/color]

Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι σκιά μες στον καθρέφτη, με τα σύνεργα του κλέφτη,
ένα γέλιο να σου κλέψω αν γελάσεις,
δε θα με ξεχάσεις

Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι σιωπή και αϋπνία, η κρυφή σου αγωνία,
ο καπνός απ΄το τσιγάρο που θ΄ανάψεις,
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις

Δε θα με ξεχασεις,
θα ΄μαι το τέλος σ΄ένα έργο που θα χάσεις,
δε θα με ξεχάσεις
σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις

Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι στη νύχτα μια σειρήνα και τα όνειρα εκέινα
που θα τρέχεις βιαστικά να προσπεράσεις,
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις

Δε θα με ξεχάσεις θα ΄μαι βροχούλα σ΄ένα τζάμι, ένα δάκρυ, ένα ποτάμι
μια ρυτίδα στη μορφή σου πριν γεράσεις,
δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις

Δε θα με ξεχάσεις θα ΄μαι το τέλος σ΄ένα έργο που θα χάσεις
Δε θα με ξεχάσεις
σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις,
δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις


Αφιερωμενο στην μεγαλυτερη τρελα της ζωης μου... ]

Στο γαλάζιο των ματιών σου,
μες το βάθος των χειλιών σου,
πάρε με, ταξιδεψέ με...

Στης αγάπης σου τη ζάλη,
στων ονείρων σου την άκρη,
πάρε με, ταξιδεψέ με...

Πάρε με, ταξιδεψέ με, φιλησέ με, μεθυσέ με... Σ' αγαπώ...
Δως μου τη δύναμη να αντέξω, απ' το ψέμα βγάλε με έξω... Σ' αγαπώ...

Στης καρδιάς σου την αλήθεια,
βγάλε με έξω απ' τη συνήθεια,
πάρε με, ταξιδεψέ με...

Να σ' αγαπώ και να φωλιάζω,
στων ματιών σου το γαλάζιο,
πάρε με, ταξιδεψέ με...

Πάρε με, ταξιδεψέ με, φιλησέ με, μεθυσέ με... Σ' αγαπώ...
Δως μου τη δύναμη να αντέξω, απ' το ψέμα βγάλε με έξω... Σ' αγαπώ...

Αφιερωμένο... χμ... ναι...  :roll: ...ξέρει αυτός...

Πρωινά λαχανιασμένα  rendez vous ματαιωμένα
Δρόμο παίρνεις δρόμο αφήνω κόμπο δένεις κόμπο λύνω
Στην ηλιοφεγγιά  σε φτάνω στην αστροφεγγιά σε χάνω
 
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα  ίσως ποτέ του δεν θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα  τι μέλι κρύβει το αγκάθι
 
Στου Απρίλη τις ταράτσες ονειροπαρμένες φάτσες
σκάβουν στη σιωπή λαγούμι με τσιγάρο και με ρούμι
Σα φαντάροι απολυμένοι που κανείς δε περιμένει
 
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα  ίσως ποτέ του δεν θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα  τι μέλι κρύβει το αγκάθι
 
Μόρτισσα  καραμελάτη  τσακιστή και μυρωδάτη
με κερνάει σαν νυχτώνει του έρωτά της το αφιόνι
Κρύβει η νύχτα το μαχαίρι και μας παίρνει απ’ το χέρι.
 
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα  ίσως ποτέ του δεν θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα  τι μέλι κρύβει το αγκάθι

Μουσική/Στίχοι: Μάλαμας Σωκράτης

αφιερωμένο σε όσους ξέρουν απο αγκάθια..

Φεύγει η ζωή

Στίχοι]

Φεύγει η ζωή και γω μόνος αράζω σ' ένα κόσμο που λείπει
Κι αν μου φύγεις και συ…
η μουσική δε ξορκίζει, δεν διώχνει τη λύπη

Ψάχνω τους κολλητούς, μα κανένας δεν θα ρθει
Ο ψηλός καβατζώνει και ο κοντός ξανανιώνει
Κι έτσι βρέθηκα δω στα δικά σου τα μέρη
Μα και συ έχεις φύγει κι η πληγή μου ανοίγει

Μάγισσα μ' ολοσκότεινα μάτια
Η ζωή μου η άδεια, μ' ολοσκότεινα μάτια
Μάγισσα, πριν χαθείς θα σ' αγγίξω και τον Μέρφυ θα ρίξω

Φεύγει η ζωή και γω μόνος αράζω σ' ένα κόσμο που λείπει
Κι αν μου φύγεις και συ…
η μουσική δε ξορκίζει, δεν διώχνει τη λύπη  
 [/i]

Έκανα μια σκέψη για σένα, που δεν έχω πει σε κανένα
όταν μια φορά με κοίταξες θλιμμένα
Ήτανε χαμένη η ματιά σου, άκουγα κρυφά την καρδιά σου
κι άρχισα γλυκά, να μπαίνω στη σκιά σου
 
Αν μʼ αγαπάς, στο σκοτεινό σου βυθό
κρύψε με τώρα βαθιά
Αν μʼ αγαπάς, να μου το πεις δε ζητώ
έχει φωνή η καρδιά
 
Έκανα μια βόλτα γλυκιά μου ως την πιο παλιά μοναξιά μου
κι ένοιωσα πικρά, τα χείλη, στη χαρά μου
Έκανα μια βόλτα καλή μου, ως την πιο παλιά φυλακή μου
κι είδα ξαφνικά, να είσαι εκεί μαζί μου
 
Αν μʼ αγαπάς...

Μη γυρίσεις - Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας


Για θυμήσου καλά

Μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε

Βάλε εσύ μια φωνή

Και αν δεν είμαι εκεί Χάρη να μη με λένε

Δεν είναι η ανάγκη

Δεν είναι η μοναξιά που εκεί θα με φέρει

Έχω αντέξει πολλά

Δε με ξέρεις καλά κανείς δε με ξέρει

Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις

Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις

Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις

Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις

Μπαίνω μες στη σκιά

Με τυφλώνει το φως, μ' αρρωσταίνουν οι λέξεις

Έχω βαρεθεί

Δε θέλω να εξηγώ πρέπει εσύ να διαλέξεις

Όμως στο λέω ξανά

Μήπως έχεις χαθεί μέσα σε δρόμους που καίνε

Βάλε εσύ μια φωνή

Και αν δεν είμαι εκεί Χάρη να μη με λένε

Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις

Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις

Μη γυρίσεις, τίποτα μη ζητήσεις

Για ένα βράδυ μη με χαραμίσεις...

Θά'ρχονται κάτι νύχτες αδερφέ μου
που δεν θα ξέρεις τι σου γίνεται
κι ό,τι αγγίζεις θα ξεφεύγει
θα απομακρύνεται

Στο ανοιχτό του το πουκάμισο
παραδομένη στην απόλαυση
δέκα λεπτά παράδεισο
κι ύστερα κόλαση

Γέλα μου κι ας είναι ψέμα
έλα γέλα μου
Είσαι ο παράδεισός μου
μες στην τρέλα μου

Θά'ρχονται κάτι νύχτες αδερφέ μου
που θα ζητάς ό,τι αγάπησες
και θα μισείς τον εαυτό σου
που δεν το κράτησες

Κι όλα αυτά αν νοιώθεις τύψεις
που μες στο κλάμα δεν πνίγονται
κι όχι αυτά που πας να κρύψεις
κι όμως δεν κρύβονται  

Αφιερωμένο... στον ίδιο...  :roll:

Δεν είμαι Θεός

Γιάννης Πλούταρχος

Τα παράθυρα άνοιξα
γιατί με έπνιγες και δεν άντεξα
τις κουρτίνες μου τράβηξα
φως και αέρας να μπει
και αν κυνήγησα χείμερες
κι αν για μένα τα πάντα σήμαινες
να υπομένω περίμενες
μα δεν έχω πνοή

Τι να σου κάνω
που δεν είμαι θεός
τι παραπάνω
να μπορέσω και πώς
αν θες
να πεθάνω
ας αξίζει ο σκοπός
τι να σου κάνω
εγώ είμαι αυτός

Tρυφερά μου αισθήματα
εγώ σου δωσα
πήρα μαθήματα
δεν ανήκω στα θύματα
και γενναία αποχωρωρώ
δεν φοβάμαι το δάκρυ μου
και μπροστά σου το αφήνω αγάπη μου
κι αν γεννιέσαι στη στάχτη μου
εγώ σε συγχωρώ

Τι να σου κάνω που δεν είμαι θεός
τι παραπάνω
να μπορέσω
και πώς
αν θες να πεθάνω
ας αξίζει ο σκοπός
τι να σου κάνω
εγώ
είμαι αυτός... [/i][/color]

Τις νύχτες μπαίνεις στα όνειρά μου
λες κι ήρθες σε δικό σου κήπο
κι αν μεγαλώσαν τα φτερά μου
εγώ απ' το πλάι σου δε λείπω
Θεός αν είναι

Χιλιάδες άγγελοι με τ' άσπρα
κλωνάρια λησμονιάς μοιράζουν
κι από το σώμα μου σαν άστρα
παιδιά δικά σου ανάσες βγάζουν

Θεός αν είναι στις φλόγες να καείς
κι απ' το δάκρυ μου φωτιά να πιεις
δεν μπορείς μια ζωή καρδιά να συγχωρείς
Θεός αν είναι κι αν μ' αγαπάει κανείς
Θεός αν είναι κι αν μ' αγαπάει κανείς

Οι φίλοι μου όλοι εδώ και χρόνια
ζευγάρια γίναν φτιάξαν σπίτια
μονάχα εμένα χάσκει ακόμα
χωρίς μια στέγη ετούτη η αλήθεια

Θεός αν είναι στις φλόγες να καείς
κι απ' το δάκρυ μου φωτιά να πιεις
δεν μπορείς μια ζωή καρδιά να συγχωρείς
Θεός αν είναι κι αν μ' αγαπάει κανείς
Θεός αν είναι κι αν μ' αγαπάει κανείς

κι άλλο ένα... (φιρί φιρί το πάει ο dj να με ρίξει στα σκληρά απόψε... σταδιάλα...)  :roll:

Κι ένα ακόμα...  :roll:  (θα το βγάλουμε το ειδικό θέμα στο τέλος...!)

Σκοτάδι πυκνό, κι ακούω τα βήματα...
Μα προς τα που τρέχεις, έρχεσαι ή φεύγεις...?

Βουτιά στο κένο, μέσα στα κύμματα...
Δεν ξέρω τι θέλεις και τι αντέχεις...

Να μείνεις εδώ, να φτάσουμε ως το τέρμα...
Να μείνεις εδώ, να δούμε αν στ'αλήθεια αγαπιόμαστε...

Φοβάμαι, γι'αυτό σε θέλω πια μόνο για μένα...
Να μείνεις εδώ, να γίνουμε ένα...

Να μείνεις εδώ, εσύ δε συγκρίνεσαι, το νοιώθω βαθιά μου, φως μου σκιά μου...
Για σένα είμαι εγώ, μην απομακρύνεσαι απ'την αγκαλιά μου, τα όρια μου...

Να μείνεις εδώ, να φτάσουμε ως το τέρμα...
Να μείνεις εδώ, να δούμε αν στ'αλήθεια αγαπιόμαστε...

Φοβάμαι γι'αυτό, σε θέλω πια μόνο για μένα...
Να μείνεις εδώ, να γίνουμε ένα...

Ηλιαχτίδα

Στίχοι] [/color]

Από μένα λες πως ζεις με αναπνέεις και μπορείς
να νικήσεις τη βροχή να κινήσεις τη γη
Λες πως είναι η ζωή το κεράκι στη γιορτή
είναι ήλιος να κοιτάς και φεγγάρι να πας
Τι ωραία να το λες τι ωραία να το θες
τι ωραία όλα αυτά μα τι κάνεις μετά
Τι ωραία να το λες τι ωραία να το θες
είναι τα λόγια σου ουρανός μα η καρδιά σου είναι γκρεμός

Δε θα΄μαι εδώ μέσα μου να ζεις
δε θα΄μαι εδω από τα μάτια μου να δεις
δε θα΄μαι εδώ τον κόσμο μου να σπάς
αν έτσι αγαπάς δε θέλω να ΄μαι πια εδώ

Δεν αρκεί να μ΄αγαπάς να το μιλάς να το ρωτάς
αν δεν νιώθω στο κορμί των χειλιών σου τη γραμμή
από μένα λες πως ζεις πως στα χέρια μου ηρεμείς
μεσ΄τα δυο μου μάτια λες ταξιδεύουν οι εποχές
Τι ωραία να το λες τι ωραία να το θες
τι ωραία όλα αυτά μα τι κάνεις μετά
Τι ωραία να το λες τι ωραία να το θες
είναι τα λόγια σου ουρανός μα η καρδιά σου είναι γκρεμός

Δε θα΄μαι εδώ μέσα μου να ζεις
δε θα΄μαι εδω από τα μάτια μου να δεις
δε θα΄μαι εδώ τον κόσμο μου να σπάς
αν έτσι αγαπάς δε θέλω να ΄μαι πια εδώ

το αυτό...  :roll:  :(  :evil:

Πότε πότε θα'ρχομαι να ξαπλώνω δίπλα σου...
Κι έτσι θα το δέχομαι ό,τι και αν μου λες...
Πότε πότε θα'ρχομαι να ξαπλώνω δίπλα σου...
Κι έτσι θα ανέχομαι κι άλλες προσβολές...

Τώρα τριαντάφυλλα ξερά είναι τα χάδια σου...
Χαρτιά στο πάτωμα που γράφουν το όνομά σου...
Εσύ με σκόρπισες μέσα απ'τα χέρια σου...
Έκανες λάθος μες στα λάθη της καρδιάς σου...

Κι επηρεάστηκα, σπάστηκα, βιάστηκα...
Δεν υπολόγισα εσένα κι όσα είχα...
Μαζί σου ένιωσα, αγάπησα, υπήρχα...
Για σένα υπήρχα...

Πότε πότε θα'ρχομαι σ'ένα πραλήρημα...
Πάντα σε είχα στήριγμα μα είμαι στο κενό...
Πότε πότε θα ρχομαι να φιλώ το στόμα σου,
Κι ας με βρίζεις που έβαλα τέλος ξαφνικό...

Κι επηρεάστηκα, σπάστηκα, βιάστηκα...
Δεν υπολόγισα εσένα κι όσα είχα...
Μαζί σου ένιωσα, αγάπησα, υπήρχα...
Για σένα υπήρχα...

[size=18]Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι αλλιώτικα...
Σ'αγαπάω μη με εγκαταλείπεις...[/size]

 :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:

Σαν μπαλαρίνα διάφανη
περνάς μπροστά μου
και το άρωμά σου συνταγή
για εφηβικές παρανομίες
 
Ομορφούλα μου
ο κακός ο λύκος είμαι
και σε κυνηγώ
Στων παιδεραστών την όχθη
εξώκειλα θαρρώ
 
Η μέλισσα βγάζει κερί
κι ο μάγος θαύμα
και το δικό μου το πουλί
βγάζει φωνή και αλαλάζει
 
Ομορφούλα μου...
 
Νυχτερινά εμβατήρια
με προσκαλούνε
Στην μάχη για τα μάτια σου
ήρθα με λιγοστές ελπίδες
 
Ομορφούλα μου...

   Θανασης.. :cheers:

Άυρα-Παναγοπουλος Δημητρης

Από την πόρτα σαν θα βγω
θα δω τον ήλιο στρογγυλό
και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου

Μια καλημέρα θα σου πω
μετά θα φύγω, θα χαθώ
και ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου

Γιατί είμ' αέρας που περνά
μέσα στης πόλης τα στενά
και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν

Γιατ' είμαι αύρα εσπερινή
πνοή καθάρια ζωντανή
που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν

Φεύγω ψηλά για το βουνό
κι ύστερα πέφτω στο γκρεμό
και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη

Και κουβαλάω μες τη σιγή
μιαν ανυπόταχτη κραυγή
και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει

Κανείς

Στίχοι]

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Ταξίδι

Λουλούδια και τραγούδια και τάματα
σου φέρνω να στεγνώσεις τα κλάματα
Πράσινους κήπους θα απλώσω να ξαπλώσεις
Κι αν λίγο με νοιώσεις το γέλιο σου θα δω

Κι όσα σε πνίγουνε δάκρυα κι όσες πίκρες
Στη θάλασσα ρίχτες το γέλιο σου να δω

Στον ύπνο και στο ξύπνιο και στ' όνειρο
Σκοτάδι δίχως τέλος και όριο
Μα εγώ θ' ανάψω κεράκια τα όνειρά μου
Αγάπη δικιά μου στο φως τους να σε δω

Κι όταν θα κάψω λαμπάδες τα φτερά μου
Κρυμμένη ομορφιά μου στο φως τους θα σε δω
Ο κόσμος μας μεγάλος και απέραντος
Χανόμαστε στα βάθη του σύμπαντος

Μα εγώ θα κάνω ταξίδι τη ζωή μου
Αγάπη ακριβή μου για να 'ρθω να σε βρω
Μέσα στ' αστέρια σαν φως θα ταξιδέψω
Σαν άστρο θα πέσω για να 'ρθω να σε βρω

Να μ' αγαπάς Π.Σιδηρόπουλος(Ετσι οπως μονο εκεινος μπορεσε να το τραγουδισει..)

Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ

Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ

Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς

Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά

Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.

Στην Κ ...Π.Σιδηροπουλος

Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομα η κραυγή σου
Και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις
Και κείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
Μα θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί

Όταν θ'αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου
Και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις
Στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου
Τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής

Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε θ' αγγίξεις το κορμί σου
Και το βρεις τσακισμένο απ'τις πληγές
Και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες ν' ακούσουν τη φωνή σου
Κι οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές

ΜΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Μουσική]

ΠΑΡΑΠΟΝΟ -Εέυθερία Αρβανιτάκη

Βαριά βραχιόλια οι λύπες
πως μ' αγαπάς δεν είπες
το 'χω παράπονο μάνα μου, στόμα μου
κι ας πέθαινε το σώμα μου.

Δε θέλω, φως μου, κόσμο
στα χείλη μου έχω δυόσμο
το 'χω παράπονο πάρε μου, ζήτα μου
της λησμονιάς σαΐτα μου.

Σου στέλνω μ' ένα γράμμα
του φεγγαριού τη λάμα
πάρ' τη και χτύπα με μάνα μου, τρέλα μου
κι αν κλαίει η ψυχή σου, γέλα μου.

ΞΕΝΙΤΙΑ --Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιο κρασί μεθάει τα μάτια του, πες

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτειά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Να μ' αγαπάς να μη νιώθω μονάχος,
να μ' αγαπάς τρυφερά σαν παιδί.
Να 'μαι το κύμα και να 'σαι ο βράχος,
να 'μαι η φλόγα και να 'σαι κερί.

Για πάντα μαζί, για πάντα μαζί
σ' αυτό τ' ανηφόρι που λέμε ζωή,
για πάντα μαζί κι αν έρθουν καημοί
μαζί θα μας βρούνε, για πάντα μαζί.

Να μ' αγαπάς αν πιστεύεις σε μένα,
να μ' αγαπάς δίχως πώς και γιατί.
Φεύγουν για πάντα της μοίρας τα τρένα
διάλεξε ένα και πάμε μαζί.

Γιαννης Πάριος

Ερωτική Εξομολόγηση
(Ριφιφί)

σε κάθε κίνησή σου υποφέρω
νόμιζα πως σε ήξερα μα δεν σε ξέρω
σε κάθε σου ματιά, κάθε σου βλέμμα
υπάρχει μια αλήθεια κι ένα ψέμα
τι να πω;

μυστήριο ο έρωτας μαζί σου
το πάθος κι η ηδονή απ'το κορμί σου
κάθε μου αμφιβολία μου λυτρώνει
κι αισθάνομαι πως έιμαστε οι μόνοι εραστές

καίγομαι γλυκά στη φλόγα σου
νιώθω σα θεός στο σώμα σου
γίνομαι καπνός που σε τυλίγει (μ'ένα φιλί)
και σε αγγίζει (κάθε στιγμή)

Η εικόνα σου σημάδι στο μυαλό μου
γεμίζει κάθε βράδυ το κενό μου
αγάπη μου ανεξίτηλη στο χρόνο
τα λάθη σου έχω μάθει να πληρώνω
τι να πώ;

καίγομαι γλυκά στη φλόγα σου
νιώθω σα θεός στο σώμα σου
γίνομαι καπνός που σε τυλίγει (μ'ένα φιλί)
και σε αγγίζει (κάθε στιγμή)

Για σενα...

Μείνε λίγο στη γραμμή, να σ'ακούσω λίγο ακόμα
Είναι η απόσταση γυαλί κ μου μάτωσε το στόμα
Μείνε λίγο στη γραμμή, λίγο ακόμα να σε ζήσω
Χάρισέ μου μια στιγμή, τα χιλιόμετρα να σβήσω
Μείνε λίγο στη γραμμή

Μακριά σου πως να αντέξω
Πόσο θα'θελα να ήμουνα εκεί
Να μπορούσα απλά να τρέξω
Κ να σπάσω της σιωπής τη φυλακή
Μείνε λίγο στη γραμμή

Μείνε άλλο ένα λεπτό, αναπνέω κάθε σου λέξη
Κόλλησα το ακουστικό στην καρδιά μου για να αντέξει
Αχ μείνε λίγο να χαρείς
Μιλάει στο σώμα μου η φωνή σου
Παίζει σαν μικρό παιδί κ ονειρεύεται μαζί σου
Μείνε λίγο στη γραμμή

Μακριά σου πως να αντέξω
Πόσο θα'θελα να ήμουνα εκεί
Να μπορούσα απλά να τρέξω
Κ να σπάσω της σιωπής τη φυλακή
Μείνε λίγο στη γραμμή

Πώς ξεχαστήκαμε μονάχοι εδώ πέρα
πέρασαν κιόλας τέσσερις χειμώνες
αγάπη μου αφηρημένη αγάπη
απόψε με βαραίνουν σαν αιώνες

Αχ πώς ξεχάστηκα μαζί σου εδώ πέρα
με την αγάπη σου να με εξαφανίζει
αγάπη μου αφηρημένη αγάπη
ακούω μέσα στη σιωπή το σπίτι να βουίζει

Λέω να βγω να πάω να μεθύσω
να ξαναπαίξουμε για λίγο να χαθούμε
να σε σκεφτώ και να σε νοσταλγήσω
και αν υπάρχει λόγος να γυρίσω

Πάει καιρός που έχεις φύγει
μα η θύμησή σου με τυλίγει
Κοντά μου πάντα τριγυρίζεις
και λόγια αγάπης ψιθυρίζεις

Στο πλάι μου σε νιώθω ακόμα
βλέπω το ολόγυμνο σου σώμα
να φέγγει μέσα στο σκοτάδι
να μου ζητάει φιλί και χάδι

Αυτά που ζήσαμε μαζί
έχουνε γίνει παραισθήσεις
και η ελπίδα να γυρίσεις
στοίχημα που έχει πια χαθεί
στοίχημα που έχει πια χαθεί

Όσα και να περάσουν χρόνια
θα μείνει πάνω στα σεντόνια
υγρό το σχήμα της μορφής σου
βουβό το αντίο της φωνής σου

Αυτά που ζήσαμε μαζί
έχουνε γίνει παραισθήσεις
και η ελπίδα να γυρίσεις
στοίχημα που έχει πια χαθεί
στοίχημα που έχει πια χαθεί

Παίρνω μες στο βράδυ, στο σκοτάδι μα κανένα αγάπης σημάδι
ξαναπαίρνω στο όνειρό μου μα σιωπή μόνο στο κινητό μου
ποιος ν' ακούσει, τι τον νοιάζει αν εμένα η καρδιά ξεπαγιάζει
παίρνω φίλους, παίρνω εσένα


αναπάντητες κλήσεις παντού

 

Πέφτει η νύχτα και φώτα η πόλη ανάβει
τη μοναξιά της κανένας να μην καταλάβει
νιώθω πως θέλω απόψε κομμάτια να ενώσω
φωνή πουθενά και μόνη αισθάνομαι τόσο
 
Παίρνω μες στο βράδυ, στο σκοτάδι μα κανένα αγάπης σημάδι
ξαναπαίρνω στο όνειρό μου μα σιωπή μόνο στο κινητό μου
ποιος ν' ακούσει, τι τον νοιάζει αν εμένα η καρδιά ξεπαγιάζει
παίρνω φίλους, παίρνω εσένα


αναπάντητες κλήσεις παντού

Όταν γεννιέται ο άνθρωπος
ένας καημός γεννιέται
όταν φουντώνει ο πόλεμος
το αίμα δε μετριέται

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Ορκίστηκα στα μάτια σου
που τα 'χα σαν βαγγέλιο
τη μαχαιριά που μου 'δωκες
να σου την κάμω γέλιο

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Μα συ βαθιά στην κόλαση
την αλυσίδα σπάσε
κι αν με τραβήξεις δίπλα σου
ευλογημένος να 'σαι

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

αν και δεν το άκουσα στο ράδιο.. αφιερωμένο στον χάιν...  8)
επίσης, το 'χτύπα κι άλλο, θα τ'αντέξω', κι όλα τα συναφή σαδομαζοχιστικά...  :P

Στο άδειο μου πακέτο απόψε μπήκες
δεν ξέρω τι ζητάς και αν το βρήκες
αχ να 'σουνα τσιγάρο τελευταίο
γουλιά γουλιά μαζί σου να τα λέω

Μα τι να πω
που 'μαι στεγνή από ψιλά και από παρέα
και σ' αγαπώ
γιατί είσαι άπιαστος σαν όλα τα ωραία

Τι να σου πω
άδειο βαγόνι το μυαλό μου αραγμένο
το σ' αγαπώ
πάνω στου μπράτσου μου χαράζω την πληγή

Και δεν μπορώ
να μη σε δω ούτε να μη σε περιμένω
ούτε μπορείς ν' ακολουθήσεις
τη δική μου τη φυγή

Ναι, σε σένα... πάλι... και να σου πω, κάνε κάτι πια, έχουμε αρχίσει να γινόμαστε γλαφυροί...  :roll:

Η μέρα τρέμει στη γή που μένω χίλια σύννεφα κλαίνε,δεν είσαι εδω.
Τον άδειο κόσμο κοιτάζω έξω όσο πίσω κι αν τρέξω,δε θα σε βρώ.

Κάποτε ήσουν πληγωμένη βιαστικό πουλί του νότου,δε μπορούσες μα πετάξεις,δε μπορούσες να ξεχάσεις.

Σ'ένα άδειο σπίτι σαν παραμύθι έχτισες στην καρδιά μου ζεστή φωλιά.Μα τώρα ξέρω τα παραμύθια τα νικάει η συνήθεια κι η λησμονιά.

Κάποτε ήσουν πληγωμένη βιαστικό πουλί του νότου,δε μπορούσες να πετάξεις,δε μπορούσες να ξεχάσεις.

Η μέρα τρέμει στη γή που μένω όλα μοιάζουν να λένε δεν είσαι εδώ,καπνός και σκόνη δεν ανασαίνω,να το τέλος γραμμένο.Πιά τί ζητώ;

Κάποτε ήσουν πληγωμενή βιαστικό πουλί του νότου δε μπορούσες να πετάξεις,δε μπορούσες να ξεχάσεις

Η μέρα τρέμει στη γή που μένω χίλια σύννεφα κλαίνε,δεν είσαι εδώ....
Χίλια σύννεφα κλαίνε δεν είσαι εδω........... ]

Κανέναν άλλον
Δεν έχω στο μυαλό μου
Κανέναν άλλον
Δεν έχω πιο δικό μου

Κανέναν άλλον
Κοντά μου δεν αντέχω
Είναι μεγάλο
Το πρόβλημα που έχω

Κανέναν άλλον
Δεν πλησιάζω τόσο
Τα όνειρά μου
Στα χέρια να του δώσω

Κανέναν άλλον
Δεν έχω στη καρδιά μου
Αυτά που λένε
θα σου τα πουν μπροστά μου

Εσένα μόνο
Στην αγκαλιά μου βάζω
Χαρά και πόνο
Μαζί σου τα μοιράζω

Εσένα μόνο
Να μ'άκουμπάς αφήνω
Σε εσένα μόνο
Ψυχή και σώμα δίνω

Κανέναν άλλον
Δεν έχω συναντήσει
Της μοναξιάς μου
Τα μάγια να τα λύσει

Κανέναν άλλον
Δεν έχω νιώσει έτσι
Κομμάτι έχεις
Από την κάθε σκέψη

Κανέναν άλλον
Δεν έχω βρεί ακόμα
Να μου αλλάζει
Στον ουρανό το χρώμα

Κανέναν άλλον
Δεν έβαλα μπροστά σου
Να μην φοβάται
Μαζί μου η καρδιά σου.


Εσένα μόνο
Στην αγκαλιά μου βάζω
Χαρά και πόνο
Μαζί σου τα μοιράζω

Εσένα μόνο
Να μ'ακουμπάς αφήνω
Σε εσένα μόνο
Ψυχή και σώμα δίνω

Σε εσένα μόνο
Ψυχή και σώμα δίνω

Στρουμφάκι μου...

Κοίτα τι μου θύμησαν τώρα...  :roll:  :oops:  :)

Στην άκρη του απείρου, στιγμούλα του ονείρου,
σταγόνα που στάζει, πόσο σου μοιάζει...
Φωτιά και αέρας, κι ο κόσμος φοβέρα,
στη νύχτα που ουρλιάζει, πώς σε τρομάζει...

Σου μοιάζει η σελήνη, πού να 'βρω γαλήνη,
στον ʼδη ανατέλλω, πόσο σε θέλω... Πόσο σε θέλω...

Κόντρα στους νόμους, ερήμου προφήτης,
σημάδια στην άμμο, που απόψε θα σβήσεις...
Ασπρόμαυρο μέλλον, σκυφτός μετανάστης,
στάθμος στο ραδιόφωνο, που πρέπει ν' αλλάξεις...

Σου μοιάζει η σελήνη, πού να 'βρω γαλήνη,
στον ʼδη ανατέλλω, πόσο σε θέλω... Πόσο σε θέλω...

Πόσο σε θέλω... Πόσο σε θέλω... Πόσο σε θέλω...

Ξέρω πως θα 'ρθει και δεν θα 'μαι όπως είμαι
να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου
μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου
εκεί που υψώνομαι να μάθω ότι κείμαι
 
Δεν θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει
δεν θα ρωτήσω αναιδώς που το κεντρί σου
γονιός δεν θα' ναι να μου πει "σήκω και ντύσου
καιρός να ζήσουμε παιδί μου ξημερώνει"!
 
Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη
θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει
όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου
 
Δεν θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει
δεν θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου
θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου

Διάφανα Κρίνα..

Φρέσκο το χώμα βροχή εχει πέσει τα φύλλα ξερά
υγρά τα μάτια μου είναι νομίζω πως θέλω να κλάψω.
Με λίγες νότες τραγούδι έχω γράψει να σου τραγουδώ,μά όταν θα βλέπεις
πουλιά μακρυά σου να φεύγουν στον ήλιο κορο'ι'δεύουν τα κλουβιά.

Είναι καιρός που φέρνει τον έναν στον άλλο κοντά
Είναι καιρός που χωρίζουν οι σκέψεις και μένουμε μόνοι.
Πόσο ανάγκη εχω τώρα απο ένα δικό σου φιλί
Πόσο μου λείπει η ζεστή σου ανάσα που χείλη θεριεύει
ζωντανεύει τη καρδιά.

Ήλιε μου,ήλιε μου έλα ήλιε μου......... ]

Για σένα...

 Τίποτα δε μ'ενδιαφέρει
να το ξέρεις απο χέρι
τίποτα δε μου προσφέρει
αγωνία και χαρά

Ένα πράγμα με πονάει
με κοιμίζει με ξυπνάει
να'μαι στη καρδιά σου πλάϊ
πάντα μέσα της μαζί

Ένα πράγμα με πονάει
με κοιμίζει με ξυπνάει
η ζωή όπου κι αν πάει
να 'σαι δίπλα μου εσύ

Τίποτα άλλο δε με νοιάζει
τίποτα δε με τρομάζει
ξημερώνει και βραδιάζει
δεν υπάρχει διαφορά

Ένα πράγμα με πονάει
με κοιμίζει με ξυπνάει
να'μαι στη καρδιά σου πλάϊ
πάντα μέσα της μαζί

Ένα πράγμα με πονάει
με κοιμίζει με ξυπνάει
η ζωή όπου κι αν πάει
να 'σαι δίπλα μου εσύ

Σαν γελάς μου γελάει ο κόσμος γύρω
Σαν γελάς μου γελάνε τ'άψυχα
Σαν γελάς τον πλανήτη φέρνω γύρω
Σαν γελάς χάνεται ο φόβος μου με μιάς,
παίρνει η αγωνία αναστολή
γίνεται ελπίδα κάθε φόβος που'χω νοιώσει
όταν μου γελάς,μου γελάει ο κόσμος γύρω
Σάν γελάς μου γελάνε τ'άψυχα
Σαν γελάς τον πλανήτη φέρνω γύρω.Σαν γελάς!
Ήσουνα και είσαι η αγάπη μου,μού διωξες
μου έδιωξες το δάκρυ μου.
Είσαι η δυναμή μου όλη,σαν αγαπημένη πόλη....... ]

Κι αυτό το καλοκαίρι θα περάσει,όπως τόσα καλοκαίρια
τον ήλιο θ'αγναντεύουμε να χάνετε στην θάλασσα βαθιά
σε κάποια ονειρεμένη αμμουδιά σαν πέφτει η νύχτα σου μετράω τ'αστέρια
και ο αγέρας παίζει παιχνίδια στα χρυσά σου τα μαλλιά,
κι ενα τραγούδι φέρνει απ'τη θάλασσα το πέλαγο μακρυά.
Κι ο έρωτας να τρέχει μες στις φλέβες μου,πρωτάρης με χιλιάρα μηχανή
κι η ανάσα μου καυτή στο πρόσωπό σου να κυλάει σα ποτάμι
κι απο τα χείλη να σου κλέβει το φιλί,και το κορμί μου να
τιθασεύει το δικό σου το κορμί.
Αυτό το καλοκαίρι θα τρυγήσω τους καρπούς απ'το κορμί σου
θα σβήσω τα σημάδια,τίς πληγές που αφήσαν άλλες εποχές
θα διώξω όλα τα σύννεφα που έκρυβαν το φώς απ'τη ψυχή σου
θά'ρθω σαν ήλιος να σ'οδηγήσω στου απείρου τη σιωπή
πέρα απ'το χρόνο εδώ που τ'όνειρο αγγίζει τη ζωή.
Κι ο έρωτας να τρέχει μες στις φλέβες μου,πρωτάρης με χιλιάρα μηχανή
κι η ανάσα μου καυτή στο πρόσωπό σου να κυλάει σα ποτάμι
κι από τα χείλη να σου κλέβει το φιλί,και το κορμί μου να
τιθασεύει το δικό σου το κορμί..........

Αν μ' αγαπάς
θα κλέψω χρώμα της φωτιάς και λευκό πανί
οι δυο μαζί να ζωγραφίσουμε ξανά τη ζωή

Αν μ' αγαπάς
δεν θα 'χει γκρίζο πουθενά να κοιτάς.
Θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας

Μα αν όλα αυτά
που μοιάζουν όνειρα τρελά γίνουν μια κραυγή
αν όλα αυτά κι ό,τι κι αν έχω φανταστεί δε θα 'ρθει

θα 'ναι χαμός θα σκοτεινιάσει όλο το φως θα σβηστεί
ίσως γιατί για μένα ο κόσμος είσ' εσύ μόνο εσύ

Αν μ' αγαπάς
δε θα 'χει σύνορα για μας ούτε μοναξιά
με το βοριά και με τ' αστέρια της νυχτιάς συντροφιά

Αν μ' αγαπάς
με λόγια μόνο της καρδιάς θα μιλάς
θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας

Αν μ' αγαπάς
δεν θα 'χει γκρίζο πουθενά να κοιτάς
θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας

Αν μ' αγαπάς
θα κλέψω χρώμα της φωτιάς μόνο αν μ' αγαπάς

Αν μ' αγαπάς
δεν θα 'χει σύνορα για μας μόνο αν μ' αγαπάς

 :roll:

Για σενα...

 Είσαι στο μυαλό μου συνέχεια
Ό,τι και να κάνω
Ό,τι και να πω
Είσαι στο μυαλό μου συνέχεια
Έτσι όπως πάει, θα σ ερωτευτώ

Μπορώ να κάνω τα πάντα για σένα
Αλλά μην το πεις σε κανένα

Θέλω να σε βλέπω
Θέλω να σ ακούω
Θέλω με τις ώρες τρυφερά να σου μιλάω
Θέλω να σε βρίσκω
Θέλω να σε χάνω
Θέλω στην καρδιά σου κάθε μέρα να χωράω

Είσαι στο μυαλό μου η έκπληξη
Της αγάπης δώρο καταπληκτικό
Είσαι στο χειμώνα η άνοιξη
Βρήκα της καρδιάς μου το ιδανικό

Μπορώ να κάνω τα πάντα για σένα
Αλλά μην το πεις σε κανένα

Θα περπατήσω μοναχός κι αυτό το βράδυ
μήπως και βρω της λησμονιάς σου το νερό
και σε υπόγεια σκοτεινά θα βρω σημάδι
μ’ ένα ποτήρι ως της αυγής τον πανικό
 
Τσιγάρο ατέλειωτο, βαρύ η μοναξιά μου      
μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ’ το δρόμο    
Ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου  
κερνά τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο  
 
Σ’ ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο
βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά
και το μυαλό μου που ’ναι πάλι θολωμένο
στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά
 
Τσιγάρο ατέλειωτο...


Μάλαμας

Είσαι ποτάμι, μια θάλασσα είμαι
και πάντα κυλάμε μαζί
κι αν με ρωτήσουν, θα πω πως κοντά σου
αξίζει κανένας να ζει.

Αγάπη της καρδιάς μου δακρυσμένη
παράπονο τ' αγέρα στα νησιά
τη νύχτα σαν ανοίγει η αγκαλιά σου
στην έρημο ανοίγει εκκλησιά.
Αγάπη της καρδιάς μου δακρυσμένη
παράπονο τ' αγέρα στα νησιά...

Είσαι ποτάμι, μια θάλασσα είμαι
και πάντα κυλάμε μαζί
κι αν με ρωτήσουν, θα πω πως κοντά σου
αξίζει κανένας να ζει.

Αγάπη της καρδιάς μου δακρυσμένη
ο κόσμος κι αν μου βάζει τα καρφιά
στο κρύο με ζεσταίνεις σαν τη μέρα
μου διώχνεις κάθε μαύρη συννεφιά.
Αγάπη της καρδιάς μου δακρυσμένη
μου διώχνεις κάθε μαύρη συννεφιά...

Είσαι ποτάμι, μια θάλασσα είμαι
και πάντα κυλάμε μαζί
κι αν με ρωτήσουν, θα πω πως κοντά σου
αξίζει κανένας να ζει.

Μαρινέλλα (υπέροχη,μοναδική,θεσπέσια)

Εννοείτε για σένα... :)

Ειμαι προκατειλημενος με την τυπισσα.. (Mαρινελλα)
Η αγαπημενη των συνταγματαρχων..
Πηγα κι ενα φεγγαρι να την δω σε μαγαζι κι ενιωσα οτι πληρωνω την συνταξη της..
Παρ ολα αυτα εχει καλη φωνη κι εχει πει τραγουδαρες..

Kαι εγώ που ήθελα να σου κάνω δώρο το νέο της cd :)

οχι ρε Κατινα, μη το κανεις.. οχι αλλο καρβουνο..
Μαρινελλα και Αλεξιου δεν ακουω..μακρια!

Mε στεναχωρείς αλλα τι να κάνουμε...

Προτιμήσεις είναι αυτές...

 :roll:

Ρακένδυτος... σσσσ...! θα πέσουν να σε φάνε  :P Η Χαρούλα είναι από τις πολύ αγαπημένες του site μας...  :)
Και ειδικά φέτος που η Μαρινέλλα εμφανίζεται και με τον Ρέμο είναι τοπ στη λίστα και πάντα επίκαιρη!
Για φωνάρες και ερμηνεία δεν το συζητάμε!
Αλλά και για τις επιλογές των τραγουδιών τους, έχουν γράψει ιστορία και οι δυο.
Ας ξεχωρίζουμε τον άνθρωπο από τον καλλιτέχνη και το έργο του...

Δεν κατάλαβα! Έχει να πει κάτι κανείς για τον άνθρωπο Χαρούλα;;;

Ε; ε; εεε;;

Σαφως και ειναι μεγαλες τραγουδιστριες με καλες ερμηνιες και εχουν πει απιστευτα τραγουδια! ..αλλα μακρια.
Την Αλεξιου (την ρουφιανα εφαγε τον Λοιζο) μετα το μικρη Νεφελη δεν μπορω να την ακουσω..
Σιγουρα εχουν δημιουργισει αλλα εγω ειμαι ο πελατης  :)
Χωρις να θελω να υποτιμισω κανενα επιλεγω νεους καλλιτεχνες δεν πληρωνω συνταξεις..
Επισης επειδη ασχολουμαι με την μουσικη εχω να σου πω οτι δεν επιλεγει πλεον ο καλλιτεχνης τα τραγουδια του..  :wink:

ΘΑΛΑΣΣΑ πλατιά, σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
Θάλασσα βαθιά, μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
την καρδιά μου τη μικρούλα τη φτωχιά
 
Όνειρα τρελά που πετούν στο κύμα πάνω
Φτάνουν στην καρδιά και τα νιάτα μας ξυπνάνε
Όνειρα τρελά
και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά
 
Έχω έναν καημό που με τρώει γλυκά και με λιώνει
Έχω έναν καημό, θα ’ρθω να στον πω
αδερφή μου εσύ θάλασσα που σ’ αγαπώ
 
Κύματα πουλιά, στα ταξίδια σας που πάτε
τα αλαργινά, την πικρή μου λύπη πάρτε
κι από κει μακριά
να μου φέρετε και μένα τη χαρά
 
Κύματα πουλιά...

Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου, το 'χω να με σκεπάζει
Κι είναι η νύχτα θάλασσα, η νύχτα θάλασσα, που στα βαθιά με φωνάζει
Μέρες ξημέρωσαν, τα δύσκολα πέρασαν, μα ο νους μου πίσω γυρνάει
Φταίει το σεντόνι σου, το σεντόνι σου, που το άρωμά σου κρατάει
Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω, μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς, όταν κοιμάσαι, μακριά μου τι φοράς, όταν κοιμάσαι
Γύρω μου πράγματα, σκισμένα γράμματα, σκόρπια από δω και από κει
Γίνονται θαύματα, μα στ' άψυχα πράγματα, τι μπορεί να σωθεί
Θα το παλέψω, θα ξαναπιστέψω, μα λόγο πια δεν κρατώ
Φταίει αυτό το όχι σου, με αυτό το όχι σου, όλα τ' αρνιέμαι κι εγώ
Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω, μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς, όταν κοιμάσαι, μακριά μου τι φοράς, όταν κοιμάσαι
Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου, σύννεφο που με τυλίγει
Παίζω το τραγούδι σου, το τραγούδι σου, μα ο ουρανός δεν ανοίγει
Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω, μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς, όταν κοιμάσαι, μακριά μου τι φοράς, όταν κοιμάσαι
Δε μετανιώνω, μα όταν κρυώνω, αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς, όταν κοιμάσαι, μακριά μου τι φοράς, όταν κοιμάσαι

Aχχχ  :P

Ποτέ μου δεν σου είπα δικός σου για πάντα
Αντίθετα σου έλεγα δεν είμαι εγώ
Αυτός που θα μπορέσεις μαζί του ν' αράξεις
Λυπάμαι δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ

Δεν είναι ότι ψάχνω να βρω κάτι άλλο
Και ότι δεν σε θέλω μωρό μου άλλο πια
Δεν ξέρω τι με κάνει να το βάζω στα ποδιά
Και τώρα όπου με βγάλει φεύγω πιο μακριά

Γι' αυτό πιες, σ' ό,τι είχαμε ζήσει μέχρι χτες
Σ' όλες τις ωραίες μας στιγμές, βρίσε με ακόμα αν το θες
Μην κλάψεις μόνο και πες, πες πως δεν με γνώρισες ποτέ
Ηταν οι καλύτερες στιγμές, που θα μείνουν πάντα ζωντανές
Πες πως δε μ' είδες ποτέ ω-ω-ω
Πες πως δε με είχες ποτέ ω-ω-ω

Στη σκέψη μου θα εισαι για πάντα μικρό μου
Μακάρι να μπορούσα ν' αντισταθώ
Στη μοίρα που ζητάει να είμαι μονάχος
Μα άργησα και τώρα πρέπει να βιαστώ

Στο φιστικάκι μας, που ξέρω ότι της αρέσει, και σε μένα που είναι από τα πολύ αγαπημένα μου.

Παράθεση από: "Enia"Στο φιστικάκι μας, που ξέρω ότι της αρέσει, και σε μένα που είναι από τα πολύ αγαπημένα μου.

κ εμενα είναι απο τα πολύ πολυ πολύ αγαπημένα!!!!! :D  :D  :D  :D  :D

Έχω πρόβλημα μεγάλο
δεν μου φτάνεις θέλω κι άλλο.

Σ'έχω ανάγκη πίστεψε με
το εννοώ δεν υπερβάλλω
και όσο πιο πολύ σε έχω
τόσο θέλω να'χω κι άλλο
κι άλλο, κι άλλο.

Το μόνο που ζητάω απ'τη ζωή μου πλέον
είναι να έχω εσένα λιγάκι επιπλέον.
Το μόνο που ζητάω, τη προσευχή όταν κάνω
είναι να έχω εσένα λιγάκι παραπάνω.

 :)

Άσε με κοντά εμάς να φέρω
άλλο δεν ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'ρθεις ξανά

Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω δως μου
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως
δεν θα'ρθεις, δεν θα'ρθεις ξανά

Ζω μέσα στο σκοτάδι τόσο καιρό
πριν ξεκινήσω θα σου πώ σ'αγαπώ
λοιπόν, Σ'αγαπώ, μου έχεις λείψει τόσο
πως να μπορέσω έτσι απλά να σκοτώσω μία
αγάπη που έχω ακόμα να δώσω,
λοιπόν ήμουν μικρός κι ήσουν μικρή δεν υποδύεται
έναν ρόλο ο MC σου αφιερώνει ΥΟ
θέλω να πώ πως σ'αγαπώ πολύ και σε ευχαριστώ
θέλω να πω πως είμαι ακόμη εδώ

Θυμάμαι όλες τις στιγμές καλές καυτές κι ανάποδες
φωνάζω πια μη σκέφτεσαι κι όμως αυτές ξανάρχονται
γιατί δεν ήξερα πως είχα ερωτευτεί μια κούκλα
και να σου πως συγνώμη κι αν δεν έχω μούτρα
είσαι τα πάντα για μένα δεν σε συγκρίνω ΥΟ
είσαι τ'αστέρι μου το αστραφτερό πόσο σ'αγαπώ
είσαι η αγάπη μου
είσαι η γυναίκα μου
σε θέλω πίσω

Τώρα η μέρες που περνάνε γίνανε μήνες
κι οι μήνες γίνανε χρόνος
κι μ'έχει ο δρόμος ξανά
ψάχνω να δώ τι μου συμβαίνει το στόμα μου σωπαίνει
και η καρδιά μου πεθαίνει εσένα θέλει άκου
να με θυμάσαι κάπου κάπου
κι ίσως η αγάπη μου για σένα που να γίνει μίσος
κι ίσως να με ανταμώσεις σε μιαν άλλη ζωή
που κούκλα θα ερωτευτεί τον MC στο τέλος θα σκοτωθεί

Άσε με κοντά εμάς να φέρω
άλλο δε ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'θεις ξανά

Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω δως μου
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως
δεν θα'ρθεις, δε θα'ρθεις ξανά

Το να σε κυνηγήσω δεν οφελεί
απλώς κουράζει θα σε χαιρετίσω με ένα φιλί
αν δεν πειράζει ΥΟ
εγώ κατάφερα να τρελαθώ μην με ξεχάσεις
κι αν με ζητήσεις πάλι πίσω να μου το γράψεις
θυμήσου μόνο πως προσπάθησα κι ας άργησα σ'αγάπησα σε λάτρεψα
θεά σε κάνω αχ να σ'αγγίξω μια φορά ακόμα κι ας πεθάνω
να σε φιλήσω ακόμη μία φορά κι ας πεθάνω
Στα όνειρά μου τώρα εφιάλτες
εφόσον λείπεις αφού κοιτάς άλλες αγάπες
πόσο μου λείπεις άκου είναι τραγούδι κάποιου, πέθανε
κι όταν κοιμάσαι έρχεται να μην ξυπνήσεις προσπαθώ
θα κάτσω πλάι σου να κοιμηθώ και να σου πω ψιθιριστά πως σ'αγαπώ
κι απλά ξανά θα χαθώ

Αφιερωμένο ΥΟ

Αφιερωμένο ΥΟ

Άσε με κοντά εμάς να φέρω (άσε με)
άλλο δεν ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'ρθεις (πίσω) ξανά

Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω δως μου (άσε με)
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως (άσε με)
δε θα'ρθεις, δε θα'ρθεις (πίσω) ξανά

Άσε με κοντά εμάς να φέρω (άσε με)
άλλο δεν ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'θεις (πίσω) ξανά

Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω δως μου (άσε με)
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως (άσε με)
δε θα'ρθεις, δε θα'ρθεις (πίσω) ξανά

πάλι ζωγραφίζει ο διγέι... τσάκω τζίψι μου...



Κλείσε τα παράθυρα
κλείνω εγώ το φως
μες στην κουζίνα
πάμε στο κρεβάτι μας
και θα μου τα πεις
στα σκοτεινά
Γέλα μου λιγάκι
έλα τώρα μη στεναχωριέσαι
Ολα θα περάσουνε

Αγκάλιασέ με
πες μου σ΄αγαπώ
αφού το ξέρεις
πως εμείς οι δυο

Οταν κάνουμε έρωτα
τίποτα τίποτα τίποτα
δεν μετρά
Οταν κάνουμε έρωτα
τίποτα τίποτα τίποτα
δεν μετρά

Ελα να μιλήσουμε
νιώθω πως απόψε
κάτι τρέχει
είναι κάτι που έκανα
κάτι που δεν πήρα σοβαρά
Πες μου τι συμβαίνει
να το ξεπεράσουμε παρέα
φτάνει ν΄αγαπιόμαστε

Αγκάλιασέ με
πες μου σ΄αγαπώ
αφού το ξέρεις
πως εμείς οι δυο

Οταν κάνουμε έρωτα
τίποτα τίποτα τίποτα
δεν μετρά
Οταν κάνουμε έρωτα
τίποτα τίποτα τίποτα
δεν μετρά

μαζί με αυτό...



Μια βροχή, εμύριζε το χώμα βροχή
κι η καρδιά σου είχε παραδώσει τα κλειδιά
Σ' αγαπώ, δε μου 'πες μια φορά σ' αγαπώ
κι η ψυχή πλημμύρισε παράπονο

Κρίμα που δεν τόλμησες.

Αχ αν μ' αγαπούσες όλα θα 'χανε αλλάξει
θα 'μουνα τρελή από το πρώτο σου φιλί
Δε θα είχα βάλει τη ζωή μου σε μια τάξη
σπίτι και δουλειά κι ούτ' ένα αστέρι στα μαλλιά

Μια φορά, η μοίρα μας μοιράζει φτερά
μια φορά, και ύστερα ναυάγια και φθορά
Δες κι εσύ, κατάντησες σαν όλους κι εσύ
η χρυσή της νιότης μου επανάσταση

μάκια

Παράθεση από: "Rakendytos"Σαφως και ειναι μεγαλες τραγουδιστριες με καλες ερμηνιες και εχουν πει απιστευτα τραγουδια! ..αλλα μακρια.
Την Αλεξιου (την ρουφιανα εφαγε τον Λοιζο) μετα το μικρη Νεφελη δεν μπορω να την ακουσω..
Σιγουρα εχουν δημιουργισει αλλα εγω ειμαι ο πελατης  :)
Χωρις να θελω να υποτιμισω κανενα επιλεγω νεους καλλιτεχνες δεν πληρωνω συνταξεις..
Επισης επειδη ασχολουμαι με την μουσικη εχω να σου πω οτι δεν επιλεγει πλεον ο καλλιτεχνης τα τραγουδια του..  :wink:

Λάθος! Επειδή ΚΑΙ εγώ ασχολούμαι με την μουσική... ο καλλιτέχνης επιλέγει τα τραγούδια του. Απλά, ΑΥΤΟΝ τον καλλιτέχνη δεν θα τον μάθει ποτέ το... ευρύ κοινό! Αυτό που μαθαίνει (κατά κύριο λόγο, όχι μόνο) ό,τι του "σερβίρουν" τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και μόνο.


Αν και δεν το άκουσα στο ράδιο... (φευ!), αφιερώνω το "Ξυπνάς νωρίς"! (αλήθεια; το ξέρει κανείς σας; )

Του Αλουπογιάννη λες...? νιαι...

Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού
μια μέρα απλώνεται μπροστά σου
Στην αγκαλιά του πρωινού
ο ήλιος τρέμει στα μαλλιά σου

Κι οι χωρισμοί και οι βροχές
ποτέ ξανά δε θα σε βρούνε
Και ό,τι ζεις ζησ' το όπως θες
δεν έχουν τίποτα να πούνε

Να, να, να ,να...

Μ' αυτό το φως και τη ζωή
ποιος πάει πάλι στη δουλειά του
Γελάς κρυφά, κι απ' το ταξί
το σκας κι ανοίγεις τα φτερά σου

Πετάς μακριά πάνω απ' τη γη και γίνεσαι ένα με τον ήλιο
Βάζεις στο τέρμα μουσική
και τραγουδάς όλο το ίδιο

Να, να, να, να...

Τι έχεις πάρει απ' τον ήλιο
και θυμίζεις τη φωτιά
Τι έχεις πάρει κι απο μένα
και μου λείπεις ξαφνικά
και μου λείπεις ξαφνικα...

Μωρό μου...

Μεσ' τη ματιά σου χορεύω
μεσ' τη φωνή μου μιλάς
χούφτες ασήμι μαζεύω
κάθε στιγμή που γελάς

Φως κι ουρανό να σε λέω
ατέλειωτό μου φιλί
και στο κορμί μου σε καίω
γιατί σε θέλω πολύ

Σε λατρεύω
φιλί φιλί σου κλέβω
το στόμα που σου πίνω
το στόμα που μεθώ
σε λατρεύω
το σώμα σου ληστεύω
και τη ψυχή μου αφήνω
και τη ψυχή μου αφήνω
κοράλι στο βυθό

Όπου βαδίζεις βαδίζω
κάθε σου χνάρι ρωτώ
και μια ζωή που ορίζω
για σένανε την κρατώ

Όπου πετάς θα πετάξω
με τα δικά σου φτερά
μες τη ψυχή σου θα ψάξω
το χρώμα που 'χει η χαρά

[size=9]Όπως ανοίγει ο ουρανός μπροστά σου
και πλημμυρίζει με φως τα όνειρα σου
μια ανεξήγητη κραυγή κι ένα σου δάκρυ
λύσε κι εσύ το γρίφο της αγάπης

Με γράμματα ευχές κι αφιερώσεις
στοίχημα έβαζα πως δεν θα με προδώσεις

Με στελνεις,με στέλνεις με παρασέρνεις
Με στελνεις,με στέλνεις στο πουθενά.

Σου το 'χα πει μείνε μαζί μου
δεν μπορώ
και μου χες πει μην με κρατάς
Σου το 'χα πει μην με προδώσεις μείνε εδώ
και μου'χες πει δεν μ'αγαπάς

Με στελνεις,με στέλνεις με παρασέρνεις
Με στελνεις,με στέλνεις στο πουθενά.[/size]


ουφ...  :cry:

Μπράβο κοριτσάκι μου! Εύγε!!!   ]

Παράθεση από: "Enia"Του Αλουπογιάννη λες...? νιαι...

Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού
μια μέρα απλώνεται μπροστά σου
Στην αγκαλιά του πρωινού
ο ήλιος τρέμει στα μαλλιά σου

Κι οι χωρισμοί και οι βροχές
ποτέ ξανά δε θα σε βρούνε
Και ό,τι ζεις ζησ' το όπως θες
δεν έχουν τίποτα να πούνε

Να, να, να ,να...

Μ' αυτό το φως και τη ζωή
ποιος πάει πάλι στη δουλειά του
Γελάς κρυφά, κι απ' το ταξί
το σκας κι ανοίγεις τα φτερά σου

Πετάς μακριά πάνω απ' τη γη και γίνεσαι ένα με τον ήλιο
Βάζεις στο τέρμα μουσική
και τραγουδάς όλο το ίδιο

Να, να, να, να...

Τι έχεις πάρει απ' τον ήλιο
και θυμίζεις τη φωτιά
Τι έχεις πάρει κι απο μένα
και μου λείπεις ξαφνικά
και μου λείπεις ξαφνικα...

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
να κλέψω το γλυκό μέσα απ' το βάζο
με ξύλινα σπαθιά να πολεμώ
και μια ζωή στα πόδια να το βάζω-ω
 
Μα ότι μας δένει στα παλιά-α
είν' οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά-α
πως είν' αργά γι αλήθειες
πως είν' αργά γι αλήθειες
 
Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο
 
Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
στα λάθη μου φτηνά να τη γλιτώσω
Μου μάθαν να φοβάμαι ότι αγαπώ
και μια ζωή να φεύγω πριν να δώσω
 
Μα ότι...

Αντιδρούσα εκνευριζόμουνα            να μπλέξω με καμιά δεν μπορούσα , να κάνω σοβαρή σχέση δεν σκέφτηκα ,απλά λίγο την ώρα μου περνούσα,Δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις,κι όλα τα καλά θα τα 'χεις,δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις
δεν πιστεύω πως υπάρχεις,Ήταν η ζωή μου κόλαση και την έκανες απόλαυση,είσ' αυτή π' ονειρευόμουνα τότε που περιπλανιόμουνα,Ήταν η ζωή μου κόλαση και την έκανες απόλαυση,δίπλα μου δεν καταστρέφεσαι με φροντίζεις και με σκέφτεσαι
 
Όλα γύρω ήταν αδιάφορα
να μείνω με καμία δεν κατάφερα
μονάχος προτιμούσα να τα πίνω
δεν ήθελα κουρέλι άλλο να γίνω
 
Δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις...
 
Ήταν η ζωή μου κόλαση...

Στίχοι: Λάκης Λαζόπουλος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου

Θυμάσαι τις μέρες εκείνες
σαν δυο τρελοί που είχαν κλειστεί
σ' ένα όνειρο έξι μήνες
έφυγε η τρέλα
μείναν μόνα τους τα μάτια
και η ζωή μας νοικιαζόμενα δωμάτια

Ψάξε στ' όνειρό μας
μήπως και βρούμε πουθενά τον εαυτό μας
ίσως το λάθος να μην ήτανε δικό μας

Ψάξε στ' όνειρό μας
μήπως έχουμε ξεχάσει
αυτό που απέναντι μπορεί να μας περάσει

Θυμάσαι τις μέρες εκείνες
που βάζαμε σκληρό χαρτί
στου ποδηλάτου τις ακτίνες
τρέχαν τα νιάτα μας σε μία κατηφόρα
κι ήρθαν τα χρόνια και μας έκοψαν τη φόρα

Αφιερωμενο διοτι σου αρεσε

:roll:  :D

 Πού και πού        
 
Στίχοι]
 
[size=24]Ειδικα αφιερωμενο σε καποιον που μου το παιζει ερωτευμενος με σημασια!!![/size]

ι θα μπορούσα να σου πω για να πιστέψεις
είναι μικρό το σ' αγαπώ μονάχα δυο λέξεις
αν την αγάπη μου αισθανθείς το ξέρω πως θα φοβηθείς
αυτό που ζούμε τώρα εμείς δεν είναι της στιγμής

Να περιγράψω πώς μπορώ τόσες εικόνες
μου έχουν γεμίσει το μυαλό και μείνανε θαμώνες
σ' έχω αγαπήσει σαν θεό σ' ένα δικό μου ουρανό
θα σ' ανεβάσω για να δεις το πόσο σ' αγαπώ

Ερωτά μου αγάπη μου ζωή
κι απαραίτητη μου αναπνοή
αν θα μπορούσα να εκφραστώ
με σκέψεις μέσα απ' το μυαλό
φοβάμαι και το ομολογώ θα τρόμαζα κι εγώ

Όταν στο βλέμμα σου σταθώ μ' αναστατώνεις
φλόγες μ' ανάβεις στο κορμί με καις με τελειώνεις
μες στα ταξίδια της βραδιάς τα όνειρα μου κυβερνάς
είσαι στο στήθος μου εσύ ο χτύπος της καρδιάς


Για σενα... :wink:

[size=9]Κάπου μακριά, σκέφτομαι πως θα ‘σαι
άδεια αγκαλιά, μα μη λυπάσαι
Στη μοναξιά, μια παλιά εικόνα
κάθε στιγμή, θα ζει αιώνια

Θα περιμένω, χειμώνας θα ντυθώ
στο γκρίζο θα χαθώ, μέχρι να φέρεις καλοκαίρι
Θα περιμένω, η σκέψη σου φωτιά
τα κρύα πρωινά, μέχρι μια μέρα να γυρίσεις
Θα περιμένω

Ξέρω καλά, πως μαζί μου θα ‘σαι
όπου και αν πας, όπου και να ‘σαι
Και αν θα σε δώ, άραγε ποιος ξέρει
άνεμο ψάχνω, να σε φέρει[/color]

[size=9]Ακούω στο ράδιο σιγανά
τραγούδι που μιλά για όσα
εμείς δεν λέμε ανοιχτά
Μοιάζει το να΄μαστε μαζί
απάτητη κορφή και ποιός μπορεί
ν΄αντέξει ν΄ανεβεί

Εδώ είναι το λάθος σου μα εδώ και το σωστό
ρούχο κλεμμένο σ΄έχω απάνω μου καιρό
εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό
Εδώ δε φεύγεις εύκολα από κάτι αληθινό
ούτε απ΄το ψέμα που έχω ανάγκη να σου πω
εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό

Μέρες περνώ και δεν περνώ
το στόμα μου στεγνό
και ίσως απ΄τη δίψα να πνιγώ
Κοίτα στη χούφτα σου χωρώ
με πίνεις πριν σε πιω
ένα θαύμα αξίζω πια κι εγώ

Εδώ είναι το λάθος σου μα εδώ και το σωστό
ρούχο κλεμμένο σ΄έχω απάνω μου καιρό
εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό
Εδώ δε φεύγεις εύκολα από κάτι αληθινό
ούτε απ΄το ψέμα που έχω ανάγκη να σου πω
εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό
δε φεύγεις εύκολα από κάτι αληθινό
Εδώ...[/size]

πες μου κάτι... οτιδήποτε...

[/size]

Σε γνώρισα στο ΙΚΑ, στην ουρά μπροστά σ' είχα για τον οδοντογιατρό
Τα χρόνια σου 16, μα είχες ξεπετάξει ολόκληρο τον Κολωνό
Σου έκλεισα το μάτι, μα 'συ ζητούσες κάτι να διώξεις τον πονόδοντο
Ξέχασα τ' όνομα μου, στο ξάφνου γύρισμα σου, μου 'δωσες φιλί γλυκό
Αχ  Ευλαμπία, η ασθένεια σου έγινε χρονία
Αχ  Ευλαμπία, εγώ θα ψάξω να σου βρω γιατρό
 
Σε κάποιο μαγειρείο μερίδες πήρα δύο και μου 'πες τα πληρώνω εγώ
Με πήγες στα κλαρίνα, νταγκλάδες και τσαλίμια και ήσουν πρώτη στο χορό
Την πάτησα μαζί σου, την γλύκα, το φιλί σου τρελάθηκα και δεν μπορώ
Θα ψάξω για κουμπάρο, μου λείπει το κολάρο, καλό κουστούμι που θα 'βρω;
 
Αχ  Ευλαμπία, η ασθένειά σου κόλλησε και 'μενα
Αχ  Ευλαμπία, αντίδοτο να 'δούμε πού θα 'βρω
 
Φόρεσα τα καλά μου, το είπα στο μπαμπά μου, πήρα φόρα για να 'ρθω
Στο σπίτι σου απ' έξω είμαι και περιμένω μα μέσα δεν μπορώ να 'μπω
Το σκέφτομαι λιγάκι, κουμπώνω το σακάκι και το κουδούνι σου χτυπώ
Μου ανοίγει η μαμά σου, φωνάζει το μπαμπά σου, μου λένε πως δεν είσαι 'δω
 
Πού 'σαι Ευλαμπία;
Αχ  Ευλαμπία, η ασθένεια σου έγινε χρονία
Αχ  Ευλαμπία, εγώ θα ψάξω να σου βρω γιατρό
 
One more time...
 
Αχ  Ευλαμπία...
για την  ευλαμπια... :P  :P  :P

Πριν από λίγο ήσουνα ξένος
με τόσο κόσμο πυκνοκατοικημένος
μα να που ήρθα μες στη ζωή σου
να δεις θα φτάσω τέρμα θεού μαζί σου
 
Κλείσε τη κουρτίνα, γύρνα το κλειδί
είσαι ακριβώς αυτό που θέλω
Κλείσε τη κουρτίνα, γύρνα το κλειδί
πόσο σε θέλω, πόσο σε θέλω
 
Γύρνα το κλειδί στη πόρτα δυο φορές
δεν είσαι ‘δω απόψε για κανέναν
Γύρνα το κλειδί
ταξίδεψέ με όλη νύχτα με σπασμένα φρένα
Γύρνα το κλειδί στη πόρτα δυο φορές
απόψε σε κανένα δε σε δίνω
η μοναδική κι η πιο μεγάλη σου αγάπη εγώ θα γίνω
 
Σώμα με σώμα όλα θα πούμε
νησιά του χάρτη για μας τους δυο θα βρούμε
μετά θα φτιάξω μια τρικυμία
να μη σε βρίσκει αγάπη μου καμία
Ένα φως γαλάζιο μάλλον μαγικό
γράφει στο χαλί τι άλλο θέλω
Ένα φως γαλάζιο γράφει πριν στο πω
πόσο σε θέλω, πόσο σε θέλω
 
Γύρνα το κλειδί στη πόρτα δυο φορές
δεν είσαι ‘δω απόψε για κανέναν
Γύρνα το κλειδί
ταξίδεψέ με όλη νύχτα με σπασμένα φρένα
Γύρνα το κλειδί στη πόρτα δυο φορές
απόψε σε κανένα δε σε δίνω
η μοναδική κι η πιο μεγάλη σου αγάπη εγώ θα γίνω

Κρατα με διπλα σου-Φιλοι για παντα.. :wink:

Aπόψε θα σου ορκιστώ
πως σ' αγαπάω
Eσύ με σπρώχνεις στο κακό
κι εγώ γελάω

Ό,τι έμεινε απ' το χαλασμό
θα σου χαρίσω
το τελευταίο μου ναυάγιο
πριν ζήσω

Zήτα μου ό,τι θες,
πάρε με όπου θες, εσύ
Zωή μισή
δεν θέλω πια να ζω

Aπόψε η νύχτα μ' έβαλε
να σε παιδέψω
πριν τον τρελό χορό της
σου χορέψω
Kι όσο τα κόκκινα τα πέπλα μου
θα υφαίνεις
μες στον καθρέφτη θα σε βλέπω
να πεθαίνεις

Zήτα μου ό,τι θες,
πάρε με όπου θες, εσύ
Zωή μισή
δεν θέλω πια να ζω



όσα χρόνια κι αν περάσουν, αυτό το τραγούδι θα μου θυμίζει εσένα... να είσαι καλά όπου και να'σαι...

Μα όταν ειμ' αγάπη μου μαζί σου
στην αυλή του παραδείσου
κάπου ανάμεσα στ'αστέρια
στη φωλιά απ' τα δυό σου χέρια
και κουρνιάζω σαν σπουργιτι
τίποτ' άλλο δε μου λείπει
τίποτ' άλλο δε ζητάω
Θέε μου πόσο σ' αγαπάω
και τα βλέφαρά μου κλείνω
και προσέυχομαι να μείνω
για πάντα εδώ
 

 :)

η αφιέρωση περιττή

Αν είχα μόνο μια ευχή θα ήταν να σε ξαναδώ
Αν είχα μόνο μια στιγμή θα ήταν να 'σουν εδώ

Αν είχα μόνο ένα φιλί σε σένα θα το έδινα
Αν είχα μόνο μια αφορμή τη θάλασσα σου θα έπινα

Αν είχα μόνο μια βουτιά στο κύμα σου πνιγόμουνα
Αν είχα μόνο μια ματιά μετά ας τυφλωνόμουνα

Αν είχα τρόπο ο τρελός φεγγάρι θα σε στόλιζα
Αν είχα του ουρανού το φως εσένανε θα φώτιζα

Μα έχω μονάχα μια καρδιά που έτσι ξέρει ν' αγαπά
Έχω μονάχα μια ψυχή μες στο δικό σου το κορμί

Αν είχα μια αναπνοή εσένα θα ανέσταινα
και ύστερα ας πέθαινα

Αν είχα μόνο μια βραδιά για σένα θα ξενύχταγα
Αν είχα ένα όνειρο για σένα θα το φύλαγα

Αν είχα μόνο ένα λεπτό σε σένα θα το χάριζα
Αν είχα μόνο μια ζωή για σένα θα τη χαράμιζα

Μα έχω μονάχα μια καρδια...

Πάρτην και αυτή να τελειώνουμε  :wink:

Δεν ξέρω πού ν' αρχίσω
κι εσύ ως πού να φτάσεις
κρατάω την επαφή μας
κρατάς τις αποστάσεις

Γεμάτο το τασάκι
Κι η νύχτα τόσο άδεια
πώς πέρασαν οι μέρες
πώς πέρασαν τα βράδυα

Να είσαι εκεί
πάντα μέσα στη ζωή μου
τα φώτα της ν' ανάβεις
κι ας μην τη ζεις μαζί μου
αν λίγο μ' αγαπάς
να είσαι εκεί
αγάπη της ζωής μου
αγάπη δυνατή
Να είσαι εκεί
πάντα μέσα στη ζωή μου
τα φώτα της ν' ανάβεις
κι ας μην τη ζεις μαζί μου
αν λίγο μ' αγαπάς
να είσαι εκεί
αγάπη της ζωής μου
αγάπη δυνατή

Φοβόμαστε στην πράξη
την κάθε μια μας λέξη
Σα σύννεφο η αγάπη
που φεύγει πριν να βρέξει

Να είσαι εκεί
πάντα μέσα στη ζωή μου
τα φώτα της ν' ανάβεις
κι ας μην τη ζεις μαζί μου
αν λίγο μ' αγαπάς
να είσαι εκεί
αγάπη της ζωής μου
αγάπη δυνατή
Να είσαι εκεί
πάντα μέσα στη ζωή μου
τα φώτα της ν' ανάβεις
κι ας μην τη ζεις μαζί μου
αν λίγο μ' αγαπάς
να είσαι εκεί
αγάπη της ζωής μου
αγάπη δυνατή

Αν λίγο μ' αγαπάς
να είσαι εκεί
αγάπη της ζωής μου
αγάπη δυνατή


ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ!!ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ...

Τι και αν μ' έσπασες κομμάτια
πάλι θα ενωθώ
πάλι μπρος στα δυό σου μάτια
ίσια θα σταθώ
Και με την καρδιά στα χέρια
θα 'ρθω να σου πω
πήγαινε με ως τα αστέρια
ή ως το γκρεμό

Πάρε με-δώσε με ή ξέχασε με
Πάρε με-κράτα με ή αφησε με
Αγάπα με-φίλα με ή μίσησε με
Όλα η τίποτα μαζί σου

Δε λυπάμαι τον εαυτό μου
ας καταστραφώ
σώμα δεν κρατάω δικό μου
για να το νοιαστώ
Ό,τι έζησα ό,τι είδα
ήταν όλα εσύ
πότε ήσουν ηλιαχτίδα
πότε φυλακή

Σ΄ αγαπώ με το σώμα δίχως νου,
με το μπλε και το μαύρο τ' ουρανού.
Σ' αγαπώ με τον τρόμο του κενού.
Σ'αγαπώ...

Σ΄αγαπώ σαν κορίτσι, τρυφερά,
σαν να ήταν η πρώτη μου φορά.
Σ' αγαπώ θυμωμένα και σκληρά,
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ...
σ' αγαπώ κι ας το ξέρω
πως δεν θα μου βγει σε καλό!

Και φοβάμαι,
τις βραδιές που δεν κοιμάμαι,
πως μια μέρα,
ίσως να μη σε θυμάμαι.

Σ΄ αγαπώ με τον τρόπο που μπορώ,
με τη δίψα που πίνω το νερό.
Σ΄ αγαπώ μ' ότι έχω και φορώ.
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ...
Σ'αγαπώ κι ας το ξέρω
πως δε θα μου βγει σε καλό!

Και φοβάμαι,
τις βραδιές που δεν κοιμάμαι,
πως μια μέρα,
ίσως να μη σε θυμάμαι.

Και φοβάμαι,
όταν δίπλα μου κοιμάσαι,
πως μια μέρα,
ίσως να μη με θυμάσαι.

Σ΄ αγαπώ με το σώμα δίχως νου,
με το μπλε και το μαύρο τ' ουρανού.
Σ' αγαπώ με τον τρόμο του κενού.
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ...
Σ'αγαπώ κι ας το ξέρω
πως δε θα μου βγει σε καλό!

και ΝΑΙ!, ξεκόλλησε επιτέλους η βελόνα από τον σφαίρα!  :lol:
αφιερωμένο σε σένα που όχι, δεν παρεξηγώ τόσο εύκολα!  :wink:

Αν και το συγκεκριμένο δεν ταιριάζει στην περίπτωσή μου  :P το λατρεύωωωωωωωωωωωωωωω...

Αν δε μ'αγαπάς        
 
Στίχοι: Ζωή Παναγιωτοπούλου
Μουσική: Στέργιος Γαργάλας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας

Λέξη δε λες μόνο ο βοριάς ουρλιάζει
ώρες περνούν και σκοτεινιάζει
μίλα λοιπόν μη με κρατάς απ΄έξω
όλα μπορώ να τα αντέξω

Αν δεν μ΄αγαπάς αν από καιρό θες να μ΄αφήσεις
δε θα βρεις κατάλληλη στιγμή να τ΄ομολογήσεις
αν δεν μ΄αγαπάς πες το σαν σε άλλον να μιλάς
πες το μου σαν να΄τανε ένα αστείο
σαν να ήταν λέξεις σε βιβλίο
όλα θα τελειώσουν μ΄ένα αντίο
αν δε μ΄αγαπάς

Λέξη δε λες κοιτάς από το τζάμι
έξω η βροχή κυλάει ποτάμι
μίλα λοιπόν με τρώει η αμφιβολία
βάλε μια παύλα μια τελεία

Αν δεν μ΄αγαπάς αν από καιρό θες να μ΄αφήσεις
δε θα βρεις κατάλληλη στιγμή να τ΄ομολογήσεις
αν δεν μ΄αγαπάς πες το σαν σε άλλον να μιλάς
πες το μου σαν να΄τανε ένα αστείο
σαν να ήταν λέξεις σε βιβλίο
όλα θα τελειώσουν μ΄ένα αντίο
αν δε μ΄αγαπάς
 
το αφιερώνω???χμ...στα τελευταία αντίο που θα ειπωθούν για το 2006

:shock:  :shock:  :shock:  :shock: κουμπαρα  τι βλεπω  αχμμ...

Μίλησέ μου, μίλησέ μου________Καίγομαι και σιγολιώνω και για σένα μαραζώνω αχ τι καημός

Μίλησέ μου, μίλησέ μου δυο λογάκια χάρισέ μου

αχ ο φτωχός Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ ως κανένας άλλος
στην καρδιά μου ρίζωσε
έρωτας μεγάλος

Τι να κάνω, τι να κάνω
αχ ο μαύρος θα πεθάνω
αχ τι καημός
Μίλησέ μου, μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου
αχ ο φτωχός
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
ως κανένας άλλος
στην καρδιά μου ρίζωσε
έρωτας μεγάλος

Μίλησέ μου, μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου

Διάβασε καλύτερα...Διευκρινίζω ότι το συγκεκριμένο δεν ταιριάζει στην περίπτωσή μου... :P  :P  :P

ʼσε με να λέω    
 


[Πορτοκάλογλου]
ʼσε με να λέω πως δεν θα σ' αφήσω
μες στην αγκαλιά μου πια να ξαναμπείς.
Πως αυτή τη νύχτα την πόρτα θα σου κλείσω
λόγια είναι μόνο, λόγια της στιγμής.

Μα όταν λέω πως μαζί σου θα ξεκόψω
γίνεσαι φλόγα που με καίει και γυρίζω
σαν το τσιγάρο που όλο λέω "θα το κόψω"
κι όμως με πάθος πιο πολύ ξανακαπνίζω.

αφιερωμένο.... στις εξαρτήσεις μας... στα λάθη που αγαπάμε να ξανακάνουμε...  :D

Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα
στα μπαρ της μοναξιάς στάλα με στάλα
ένα παλιό τραγούδι σιγοκλαίει
πόσο δεν χόρτασαν τα χείλη σου να λέει
 
Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος ότι ονειρεύτηκες
τι κι αν σε ντύνει πάντα με ελπίδες ψεύτικες
η νύχτα απόψε μοιάζει να είναι φίλη σου
κόκκινο το φεγγάρι βάλτο στα χείλη σου
 
Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα...
 
Όπου και να 'σαι μην δακρύσεις
ξημέρωμα μονάχη να γυρίσεις
τ’ αστέρια δες παράξενα θλιμμένα
να σε ρωτούν να σου μιλούν για μένα
 
Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος...  
 
Βαριά ποτά βαριά τσιγάρα..

Δημήτρης Ζερβουδάκης

 :arrow:  σ αυτούς που ξενυχτούν..

Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Μακρόπουλος

Ένα σπίτι με δύο πόρτες
έτσι το 'θελες εσύ
η δική μου σφραγισμένη
κι η δική σου ανοιχτή

Ένα σπίτι με δυο πόρτες
ανοιχτό σαν μαγαζί
γαι να φαίνεται στον κόσμο
ότι είμαστε μαζί

Ύποπτο το αίσθημά σου, ύποπτο
πάντα ήθελες να το ‘χεις δίπορτο

Ένα σπίτι διαλυμένο
άδειο από αισθήματα
και οι δυο μας να μιλάμε
μόνο με νοήματα

Ένα σπίτι δίχως φώτα
και παράθυρα κλειστά
να μη δει κανείς πως ζούμε
σε κρεβάτια χωριστά

Ύποπτο το αίσθημά σου, ύποπτο
πάντα ήθελες να το ‘χεις δίπορτο

Κατάλαβε ποια.........

Σε σκέφτομαι
Και η διάθεση μου αμέσως φτιάχνεται
Κι θλίψη απ' την καρδιά μου αμέσως χάνεται
Πετάει η ψυχή μου από χαρά δεν πιάνεται
Σε σκέφτομαι
Σε σκέφτομαι
Και πάντα να σαι πλάι μου
Προσεύχομαι γιατί
Όταν μ' αγαπάς εσύ
Μου χαμογελάει η ζωή
Νιώθω ονειρεμένα
Νιώθω ένας μικρός θεός
Μ' αγκαλιάζει ο ουρανός
Και όλα αυτά για σένα
Και όλα αυτά για σένα
Σε σκέφτομαι
Κι ασχήμια όλου του κόσμου γίνεται όμορφη
Και Σάββατο μου μοιάζει η καθημερινή
Προς στο καλύτερο όλα αλλάζουν αμαχητί
Σε σκέφτομαι
Και πάντα να σαι πλάι μου
Προσεύχομαι γιατί...

Γιατί??? Παπάω  :oops:

Στίχοι: Ισαάκ Σούσης
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας

Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ
σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι
βρίσκομαι χάνομαι απελπίζομαι επιζώ
κι όταν δεν έχω τι να κάνω σε θυμάμαι

Σφίγγω τα δόντια παριστάνω το χαζό
χάνω ευκαιρίες γιατί θέλω να θυμάμαι
έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ
σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι

Όταν θα νιώσεις όπως ένιωσα εγώ
το πρόβλημα μου όταν γίνει και δικό σου
όταν θα έχεις μ' ένα σύννεφο δεσμό
και μόνο σύμμαχο τον εαυτό σου

Εγώ να ξέρεις θα τραβιέμαι γύρω εδώ
εγώ να ξέρεις θα 'μαι πάντα ο άνθρωπος σου
όταν θα νιώσεις όπως ένιωσα εγώ
το πρόβλημα μου όταν γίνει και δικό σου.

Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψεις δεν μπορείς
είναι νωρίς απ' το θυμό σου να χωρίσεις
ρίχνεις τα δίχτυα σου αλλού μα απορείς
ποιον απ' τους δυο μας δεν μπορείς να συγχωρήσεις.

Δεν ξέρω πόσο θα σου πάρει να το βρεις
και σου μαθαίνω απ' τ' αδέσποτα ειδήσεις
έτσι κι αλλιώς να επιστρέψεις δεν μπορείς
είναι νωρίς απ' το θυμό σου να χωρίσεις.

Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ,
σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι.
Με τη δουλειά και με τα ζόρια σε ξεχνώ,
μα είδα το θαύμα κι όσο ζω θα το θυμάμαι.

Έτσι κι αλλιώς να με γυρέψεις είν' αργά.
Ότι κι αν κάνεις σε νικάν οι αναμνήσεις.
Μονάχη ακόνισες μαχαίρια και σπαθιά
κι έσπειρες γύρω σου καρφιά να περπατήσεις.

Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή και θα το δεις,
δίχως τηλέφωνο ή γράμμα θα βρεθούμε,
και δίχως τίποτα να κάνω ή να πεις,
μέσα στα δάκρυα της συγνώμης θα πνιγούμε.

Μονάχα έτσι θα τελειώσουμε εμείς,
σ' έναν αθάνατο παράδεισο όταν μπούμε.
Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή και θα το δεις,
δίχως τηλέφωνο ή γράμμα θα βρεθούμε.

Στα παιδιά όλου του κόσμου...

Το φεγγαράκι λάμπει σα χρυσάφι,
το καραβάκι της αγάπης νά'ρθει
ένα μελτέμι που φυσάει απ΄τις καρδιές θα σ'το φέρει.

Το καραβάκι της αγάπης φτάνει,
το προσωπάκι σου να το γλυκάνει
όλου του κόσμου να διώξει τις συννεφιές το μικρό σου χέρι


Κάποιος τρέχει να σε πάρει αγκαλιά,
κάποιος έχει να σου δώσει μια καρδιά,
σε προσέχει έν'αστέρι μακριά,
που σ'ακούει που σ'ακούει μια χαρά

Το φεγγαράκι λάμπει σα χρυσάφι,
το καραβάκι της αγάπης νά'ρθει
στο ακρογιάλι το δικό σου είναι κοντά δεν θ'αργήσει.

Το καραβάκι της αγάπης δένει,
εκεί που είναι η αγάπη μένει
εκεί που βλέπει τα μάτια πιο καθαρά όνειρα αφήνει

Σκλάβος σου για πάντα        
 


Αν κοιτάξω πίσω πριν να σε γνωρίσω
οι τροχοί στην άμμο σαν τρελοί στριφογυρνάνε
κι έρχεσαι απ' το βάθος έκσταση και πάθος
το παιχνίδι χάνω πάρε με κοντά σου να 'μαι θέλω

Σκλάβος σου για πάντα μωρό μου
σκλάβος σου για πάντα να 'μαι
σκλάβος σου για πάντα θα μαι
σκλάβος σου για πάντα

Θα σε περιμένω στο συνηθισμένο
ραντεβού στο Φλοίσβο στις εννέα στο φανάρι
κι απ' τον κόσμο μου όλο το γλυκό σου πόνο
στην καρδιά θα κρύβω έρωτά μου ζαβολιάρη θέλω

Σκλάβος σου για πάντα μωρό μου
σκλάβος σου για πάντα να 'μαι
σκλάβος σου για πάντα θα μαι
σκλάβος σου για πάντα μωρό μου

Αν γυρίσεις μ' άλλον θα 'ναι γιατί μάλλον
για καρδιά έχεις πέτρα τις πληγές μου μέτρα κι έλα
έλα αγκάλιασέ με παρηγόρησέ με
φόβος κι αγωνία μη μ' αφήνεις μες στην τρέλα θέλω

Σκλάβος σου για πάντα μωρό μου
σκλάβος σου για πάντα να 'μαι
σκλάβος σου για πάντα θα μαι
σκλάβος σου για πάντα μωρό μου

:D μωρό μου...  :wink:

κι άλλο ένα μωρό μου...

Δόξα Δεκέμβρη μήνα        
 
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Στολίζω δέντρο με τα χιόνια του Χριστού
τραπέζι στρώνω με τα δώρα του χειμώνα
εσύ το φως ενός ορίζοντα κλειστού
που το φορώ του ταξιδιού μου αρραβώνα.
Ανάβω φώτα και λαμπιόνια ζωηρά
και μες στη φλόγα της γιορτής κεράκι λιώνω
φωτογραφίζω αναμνήσεις στη σειρά
να σε θυμάμαι όσο λείπω ένα χρόνο

Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω
και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ' αφήσω
καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου
σαν παραμύθι να με βλέπεις στ' όνειρό σου...

Ζυμώνω δώδεκα Χριστόψωμα ζεστά
με της αγάπης τη μαγιά κι άσπρο αλεύρι
να τα μοιράσεις σε παιδάκια γελαστά
να' χουν να λένε για τη δόξα του Δεκέμβρη

Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα σε φιλήσω
και μια ευχή πάνω στα χείλη σου θ' αφήσω
καθώς αργά θα ξετυλίγεις τον καιρό σου
σαν παραμύθι να με βλέπεις στ' όνειρό σου...

Να μεινεις εδω-Χατζηγιαννης

Κάνε κάτι λοιπόν.....να χάσω το τραίνο.....
(Μητροπάνος)

τι λες καλέ!?  :shock: άντε, μην έρθω εκεί και σε πιάσω από το μαλλί να σε κατεβάσω κάτω!  :P

Λένε γι' αγάπες δίνουν όρκους και φιλιά
χτίζουν παλάτια κι όνειρα στην άμμο,
κι εγώ αγκαλιά μου στη δική σου αγκαλιά
μες τη σιωπή μου απ' αγάπη θα πεθάνω

Καις παντού με καις
μες τα φιλιά μες τις σιωπές

Μάτια μου αχ Μάτια μου
θάλασσες λόγια χάδια στεριές
Μάτια μου αχ Μάτια μου
δρόμοι με σκέψεις
νύχτες φωτιές κι αγκαλιές

Λένε γι' αγάπες να περνάει ο καιρός
όμως σκορπάνε μ' ένα φύσημα τ' αγέρα
σ' έχω βαθειά μου και ανάβεις σαν το φως
και κάθε νύχτα μου φωτίζεις σαν τη μέρα

μωράκι μου γλυκό...ματάκια μου πανέμορφα...

[size=9]Έλα πάρε με
μες στο βυθό σου να βρεθώ
ν'αγαπηθώ να λυτρωθώ
Έλα πάρε με
στα γαλανά σου τα νερά
δώσε στα όνειρα φτερά.

Έλα πάρε με
σ' άλλα ταξίδια μακρινά
στου δειλινού τα μενεξιά
Έλα πάρε με
δώσε μου αίμα και μιλιά
σε χρυσαφένια ακρογιαλιά.

Έλα πάρε με
εκεί που το κορμί λυγάει
εκεί που το κορμί γελάει
Έλα πάρε με
και θεϊκός μου γίνε στίχος
που τον χορεύει ο ρυθμός
κι ο ψάλτης ήχος. [/size]

Μου φαίνονται σαν ψέμματα
όλα αυτά
σαν τα παραμύθια όταν
ήμασταν παιδιά
σαν δυο μαριονέτες
με ξεκρέμαστα σκοινιά
Μα τώρα βλέπω ότι είναι αληθινά

Μου φαίνονται σαν ψέμματα
όλα αυτά
όλες οι υποσχέσεις όταν
μ΄είχες αγκαλιά
όλες οι στιγμές μας
από λόγια τρυφερά
Μα τώρα βλέπω ότι είναι αληθινά

Σώμα ψυχή κι αγάπη
όλα σου τα αφιερώνω
όσο κρατάει μια ζωή
χρόνια που θα΄ρθουν
και θα φύγουν θέλω θέλω μόνο
να τα περάσουμε μαζί



Μου φαίνονται σαν ψέμματα
όλα αυτά
χίλιες δυο οι νύχτες που
κρατιόμασταν σφιχτά
τα πρώτα ραντεβού μας
που κλείναμε κρυφά
Μα τώρα βλέπω ότι είναι αληθινά

Μου φαίνονται σαν ψέμματα
όλα αυτά
τόσα καλοκαίρια
μεθυσμένα από φωτιά
με πάθος τυλιγμένο
στου χειμώνα την καρδιά
Μα τώρα βλέπω ότι είναι αληθινά

Σώμα ψυχή κι αγάπη
όλα σου τα αφιερώνω
όσο κρατάει μια ζωή
χρόνια που θα΄ρθουν
και θα φύγουν θέλω θέλω μόνο
να τα περάσουμε μαζί

 :hug2:

Λόγια που φέρνω ξανά στο μυαλό
Λέξεις που είχα καιρό πια ξεχάσει
Νοιώθω πως θέλω απόψε να πω
Νομίζω πως ξέρω τι με έχει αλλάξει
Μπαίνω στ'αμάξι και χαμογελώ
Δεν ξέρω που πάω το δρόμο έχω χάσει
Ανοίγω το ράδιο και τραγουδώ
Και ξέρω καλά πως κάτι έχει αλλάξει
Ανοίγω τα μάτια και βλέπω το φως
Και όλα σου μοιάζουν
Και όλα είναι αλλιώς
Γλυκό ταξιδάκι που φέρνει ο καιρός
Μου λείπεις και ξέρω πως..

Αυτό είναι αγάπη

Σκέψεις γεμάτες με χρώμα ανοιχτό
Το χρώμα που είχα για σένα φυλάξει
Πες μου πως θέλεις ξανά να σε δω
Αυτό το ταξίδι τα πάντα έχει αλλάξει
Ανοίγω τα μάτια και είσαι παντού
Στους ήχους της μέρας στο μπλε του ουρανού
Γλυκό τραγουδάκι στην άκρη του νου
Σε νοιώθω κι ας είσαι αλλού

Κι αυτό είναι αγάπη......


και εγώ σ'αγαπωωωωωωωωωωωωω  :wink:

Στο μωρό μου με την ένταση στη  διαπασών  :wink:

Δεν ξέρω μάτια μου τι θα πει αγάπη,
όλοι μια λέξη λένε κι είν αρκετή.
Μαζί σου έμαθα να ψάχνω αυτό το κάτι
που κάνει δυο κορμιά να αντέχουνε μαζί.

Χέρια ψηλά κι όλα τα φτάνω,
έλα να πάμε απ'την αγάπη πιο πάνω.
Χέρια ψηλά δως μου να ανέβω.
Σ'ένα θεό,σε σένα τώρα πιστεύω.
Χέρια ψηλά κι όλα τα φτάνω,
έλα να πάμε απ'την αγάπη πιο πάνω.
Χέρια ψηλά κι είμαι μαζί σου,
έτσι κερδίζω στη ζωή τη ζωή σου.

Όλος ο κόσμος γύρω λέει σ'αγαπάω
όμως για μας δε φτάνει μόνο ένα φιλί.
Μαζί σου έμαθα τα ρήματα να σπάω,
δες πόσα σ'αγαπώ φωνάζει η σιωπή.

Χέρια ψηλά κι όλα τα φτάνω,
έλα να πάμε απ'την αγάπη πιο πάνω.
Χέρια ψηλά δως μου να ανέβω.
Σ'ένα θεό,σε σένα τώρα πιστεύω.
Χέρια ψηλά κι όλα τα φτάνω,
έλα να πάμε απ'την αγάπη πιο πάνω.
Χέρια ψηλά κι είμαι μαζί σου,
έτσι κερδίζω στη ζωή τη ζωή σου.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ.....         ''ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ''

Το αφιερώνω σε κάποιον που έχω ανάγκη να είναι εδώ,πάντα μέσα στη ζωή μου..........

Δε ξέρω που ν'αρχήσω κι εσύ ώς που θα φτάσεις.Κρατάω την επαφή μας,κρατάς τις αποστάσεις.
Γεμάτο το τασάκι κι η νύχτα τόσο άδεια.Πώς πέρασαν οι μέρες,πώς πέρασαν τα βράδυα.

Να είσαι εκεί πάντα μέσα στη ζωή μου,τα φώτα της ν'ανάβεις κι ας
μην την ζείς μαζί μου.'Αν λίγο μ'αγαπάς να είσαι εκεί,αγάπη της
ζωής μου,αγάπη δυνατή.
Να είσαι εκεί πάντα μέσα στη ζωή μου,τα φώτα της ν'ανάβεις κι ας
μην την ζείς μαζί μου.'Αν λίγο μ'αγαπάς να είσαι εκεί,αγάπη της
ζωής μου,αγάπη δυνατή...

Φοβόμαστε στην πράξη την κάθε μιά μας λέξη,σα σύννεφο η αγάπη
που φεύγει πρίν να βρέξει.


Να είσαι εκεί πάντα μέσα στη ζωή μου,τα φώτα της ν'ανάβεις κι ας
μην την ζείς μαζί μου.'Αν λίγο μ'αγαπάς να είσαι εκεί,αγάπη της
ζωής μου,αγάπη δυνατή.
Να είσαι εκεί πάντα μέσα στη ζωή μου,τα φώτα της ν'ανάβεις κι ας
μην την ζείς μαζί μου.'Αν λίγο μ'αγαπάς να είσαι εκεί,αγάπη της
ζωής μου,αγάπη δυνατή...

Μωρό μου...

Μέσα στα χρώματα τα μπλε, τα μωβ και τα γαλάζια
Να ταξιδεύουμε αγκαλιά στου έρωτα το φώς
Εσύ να στέκεσαι ψηλά στα πιο ψηλά περβάζια
Κι εγώ για να 'μαι γύρω σου, να γίνομαι ουρανός

Μέσα από ψέματα γλυκά κι από πικρές αλήθειες
Να ξεπερνάμε τις παλιές ανόητες συνήθειες
Απ' όλα όσα ζήσαμε κι αφήσαμε στο χθες
Και να γεννιόμαστε ξανά σαν άγγελοι-εραστές

Αυτό που πάντα ήξερα μωρό μου κατά βάθος
Είναι πως θα σε γνώριζα σε τούτη τη ζωή
Πώς θα 'σβηνες τα λάθη μου και θ' άναβες το πάθος
Και να που ετοιμάζομαι να ζήσω μια γιορτή

Μέσα από μαύρες διαδρομές κι ένοχα μονοπάτια
Τα βήματά μου δύσκολα μ' έφεραν μέχρι εδώ
Το θάνατό μου νίκησαν τα σκοτεινά σου μάτια
Και μ' έμαθες απ' την αρχή να λέω σ' αγαπώ

Αυτό που πάντα πίστευα αγάπη κι έρωτά μου
Είναι ότι θα σ' έβρισκα, πως ήσουν κάπου εδώ
Μαζί σου τώρα πάρε με και κράτα με καρδιά μου
Και φώτιζε το δρόμο μου να μη ξαναχαθώ :hug2:

Κατερινάκι, ποιος το λέει αυτό? δεν πρέπει να το έχω ξανακούσει...

H Eυριδίκη...Tίτλος : Aυτό που πάντα ήξερα  :wink:

τα λουβ!  :D

Ποια με καταράστηκε

Καρράς Βασίλης
 
Τώρα χαμηλώστε τα φώτα και διπλοκλειδώστε τη πόρτα
θέλω λίγο μόνος να μείνω και τον εαυτό μου να κρίνω
ίσως που σ’ αγάπησα ήτανε λάθος
αφού εσύ ζητούσες μονάχα το πάθος
 
Αυτά τα μάτια σου πως με ζαλίζουν
πίσω με γυρνάνε και μ’ αιχμαλωτίζουν
σαν υπνωτισμένος σε θέλω με πάθος
πάλι ξαναπέφτω στο ίδιο το λάθος
 
Ποια με καταράστηκε
στη ζωή μου έτσι να τυραννιέμαι
ποια με καταράστηκε
ν’ αγαπάω να μην αγαπιέμαι
 
Όμως δε τα βάζω μαζί σου κάνε ότι θες στη ζωή σου
ούτε θα σε κατηγορήσω τίποτα δε θα σου ζητήσω
άσε να τα βάζω με τον εαυτό μου
ξέρω είναι όλο το λάθος δικό μου
 
Μ’ αυτά τα μάτια σου...
 
Ποια με καταράστηκε
στη ζωή μου έτσι να τυραννιέμαι
ποια με καταράστηκε
ν’ αγαπάω να μην αγαπιέμε

The show must go on - Queen

Πού και πού


Τερζή Γιάννα
 
Δεν είναι ανάγκη να μείνεις
το ξέρω πως έχεις δουλειά
θα πρέπει μετά να συγκρίνεις
λυγμούς, φιλιά
 
Με μάτια ψυχρά και θιγμένα
σε ψάχνω και πάλι παντού
στο πάντα εγώ, εσύ όμως στο πού και πού
 
Πού και πού με θυμάσαι
την πόρτα χτυπάς χαράματα
Πού και πού μ' αγαπάς
μα έχεις μια άλλη στο νου
Πού και πού με θυμάσαι
και τάχα σε πιάνουν κλάματα
τώρα πια θα κοιμάμαι
τις νύχτες και 'γω κάπου αλλού
 
Μη βάζεις ασπίδα το ψέμα
σ' αυτά που δειλιάζεις να πεις
τα λέει με στόμφο το βλέμμα
θα προδοθείς
 
Πονώ και ακόμα σε θέλω
μα όλα θολά προ πολλού
στο πάντα εγώ, εσύ όμως στο πού και πού...
 
Πού και πού με θυμάσαι...
 
.....................................................
για  εσενα...

Το Σάββατο ή την Κυριακή αυτή την εβδομάδα,
θα κάνω κάτι που απο καιρό το είχα κατά νού.....

Θα πάρω το βαρκάκι μου ότι καιρό κι αν έχει,
και θ'ανοιχτώ απέναντι πρός το Καραμπουρνού......

Να δώ όλες τις γειτονιές π'αλλώνιζα μικράκι,
να θυμηθώ τις ομορφιές  που πήγαν άδικα.....

Φρέσκο ασβεστωμένο μες τα δέντρα το μπαίρι
και δίχως αυτοκίνητα τα λεμονάδικα.....

Κρύβει πόνο,κρύβει πόνο,ένα τέτοιο ταξίδι στα παλιά,
τότε που μόνα σύνεργα,δυό μάτια να ρουφάν,
το ηλιοβασίλεμα αργά κι άλλοτε πάλι πάνω,
στης βιτρίνας τα εργαλεία,
να ξεροσταλιάζουν λαίμαργα.....

Η πόλη από εκεί μακρυά δεν είναι τόσο γκρίζα
και ο Χορτιάτης φαίνεται να είναι γαλανός.....

Μακρυά εκεί ο ορίζοντας παύει πιά να ορίζει,
και γίνονται ένα θάλασσα και ουρανός.....


Κρύβει πόνο,κρύβει πόνο,ένα τέτοιο ταξίδι στα παλιά,
τότε που μόνα σύνεργα,δυό μάτια να ρουφάν,
το ηλιοβασίλεμα αργά κι άλλοτε πάλι πάνω,
στης βιτρίνας τα εργαλεία,
να ξεροσταλιάζουν λαίμαργα.....



Το αφιερώνω σε ενα αγόρι μικιό κοπέλι που του αρέσει το ηλιοβασίλεμα.....

Βρήκες ώρα και στιγμή,
να τινάξεις την ζωή μου.
Φταίξαμε και οι δυο αλλά ,
παίζεις με την αντοχή μου.
Δε το περίμενα αυτό…

Δευτέρα βράδυ και εγώ έχω γιορτή
Μα δεν θα ρθεις, έφυγες
Δώρο μου έστειλε δυο τρεις ενοχές
κλάμα πόνο και ένα φταις
Δευτέρα βράδυ και γω νιώθω
κενό δεν αντιδρώ έφυγες
Δώρο μου έστειλε δυο τρεις ενοχές,
κλάμα, πόνο, και ένα φταις

Λίγο ακόμα υπομονή
θα μπορούσες να την κάνεις
όμως διάλεξες στιγμή
φανερά να με πικράνεις
Δεν το περίμενα αυτό…..

Δευτέρα βράδυ και εγώ έχω γιορτή
Μα δεν θα ρθεις, έφυγες
Δώρο μου έστειλε δυο τρεις ενοχές,
κλάμα, πόνο και ένα φταις.
Δευτέρα βράδυ και γω νιώθω κενό
δεν αντιδρώ, έφυγες!
Δώρο μου έστειλε δυο τρεις ενοχές,
κλάμα, πόνο, και ένα φταις….


Για σένα...

το άκουσα σήμερα το πρωί και μου άρεσε πολύ ]

Αφού δεν με αγαπάς και μου φέρεσαι αλλιώτικα
και αφού στις ντισκοτέκ μου κουνιέσαι με νησιώτικα..
αφού με ένα σου κλικ με βυθίζεις στο παράπονο
για πες μου γιατί εγώ, σαν τον τρελό εννοώ
 
Να πέφτω σαν δραχμή στην σχισμή που έχεις στο στήθος σου
να κλέβω τραγουδάκια μονάχα από τον κήπο σου
να κάνω τον μπομπέρ στα θεάματα της νύχτας σου
και εσύ να μη με κοιτάς, να μην μιλάς του τρελού..
 
Με διαμάντια και ρουμπίνια, την μιζέρια και την γκρίνια
θα σου στολίσω
Και με ελληνικά ψηφία, της καρδιάς σου την Μαφία
θα ξεκληρίσω..
 
Αφού με ξεπουλάς, με κασέτες στην Ομόνοια
Αφού δεν ξεχωρίζεις τα αγκάθια από την μπιγκόνια
αφού και το φεγγάρι το βγάζεις σε λογάριθμο
για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό, προσπαθώ..
 
να φτιάξω ένα γοβάκι για να χωράει το πόδι σου
μια πίστα να χορεύεις να χαίρεται ο Ηρώδης σου
τεράστιους προβολείς, να φωτίζουν την σπατάλη σου
και εσύ να μην με κοιτάς, να μην μιλάς του τρελού
 
Με διαμάντια και ρουμπίνια...

Για την Τζόκ αυτόοοο  :git:

Ρούχα από χώμα και νερό προτού φορέσεις
Ήμουν μαζί σου σ’ έναν άλλο ουρανό
Κι αν ξέχασες τον δρόμο είμαι εδώ
Να σου θυμίσω τα παλιά να μην πονέσεις
 
Γυναίκα είσαι ζωή
Απ’ τη φωτιά των άστρων
Απ’ του Ήλιου το φιλί
Πνοή του ανέμου, ανάσα μου
Τραγούδι σε γιορτή
 
Κατέβηκα μαζί σου μέχρι εδώ
Όνειρο φαίνεται παλιό και ξεχασμένο
Έκρυψες φως μέσα σε σώμα μυστικό
Κράτησα μνήμες που με φέρανε κοντά σου
 
Γυναίκα είσαι ζωή...

Αυτο για την Μπλακ Βελβετ.. :)

τρελλό μωρό με τα πορτοκαλί σεντόνια, ευχαριστώ ](αλλά διέκρινα ένα ψιλοπαράπονο ή μου φάνηκε?)[/size]

Για μένα δεν έχει?  :(

Παράθεση από: "joking"

τρελλό μωρό με τα πορτοκαλί σεντόνια, ευχαριστώ ](αλλά διέκρινα ένα ψιλοπαράπονο ή μου φάνηκε?)[/size]

Εκτος απο χαδιαρης, ειμαι και παραπονιαρης.. :wink:
Σαν τον Φοιβο Δεληβορια ενα πραμα.. :colors:

Μιλώ με τα ψηλά   τα απάτητα βουνά
 και τους μιλώ για σένα..
πως έχεις ομορφιά και φρύδια  τοξωτά
 σαν πέτρινα γεφύ- ρια..
 
 
Και μ’ απάντησαν τα γεφύρια χορταριάζουν
Άμοιρη ψυχή   μην ξεγελαστείς..
 
Μιλώ με του ουρανού τα μαύρα σύννεφά
και τους μιλώ για σένα..
πως όταν περπατάς κοιτάω που πατάς
η στέρφα γη ανθίζει..
 
Και μ’ απάντησαν η γη ανθίζει εκεί που θέλει
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς..
 
Μιλώ με τις πηγές που ζούνε μοναχές
και τους μιλώ για σένα..
Πως όταν με κοιτάς σαν λες πως μ’ αγαπάς
αγγέλοι φτερουγίζουν..
 
Και μ’ απάντησαν είναι χάρτινοι οι αγγέλοι
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς..
 
Και μ’ απάντησαν είναι χάρτινοι οι αγγέλοι
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς..

Αυτή την τραγουδάρα δεν την άκουσα στο ράδιο..
έβαλα το σιντί να το ακούσω και το αφιερώνω στην γλυκιά μου Ευαγγελία..   :53:

ευχαριστώ!  :D :hug2:

Είναι όμορφο να θυμάσαι....
Συνέχισε όμως, προχώρα παρακάτω!
Μην αποκλείεις κάνοντας συγκρίσεις...

Time in a Bottle - Jim Croce

If I could save time in a bottle
the first thing that I'd like to do
is to save every day 'til eternity passes away
just to spend them with you

if I could make days last forever
if words could make wishes come true
I'd save every day like a treasure and then
again I would spend them with you

but there never seems to be enough time
to do the things you want to do
once you find them
I've looked around enough to know
that you're the one I want to go
through time with

if I had a box just for wishes
and dreams that'd never come true
the box would be empty except for the memory
of how they were answered by you

but there never seems to be enough time
to do the things you want to do
once you find them...

Παράθεση από: "Rakendytos"...
 
Γυναίκα είσαι ζωή...

Αυτο για την Μπλακ Βελβετ.. :)

 ]

Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ξύπνησα μες τον ύπνο μου κι άκουσα δυο φωνές
η μια μου είπε ξέχνα την και πάψε πια να κλαις
μα η άλλη ήταν η δική σου
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές
μου λεγε αγάπη μου κοιμήσου
θα 'μαι κοντά σου όταν με θες...

τα χρόνια είναι αμέτρητα μα είναι η ζωή μικρή
συνήθισα να σ' αγαπώ, συνήθισες κι εσύ
μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές
για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος
τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες...

το παραμύθι τέλειωσε κι αρχίζει η ζωή
αχ να 'τανε η αλήθειά σου σαν ψέμα αληθινή
τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί
να παραμυθιαστεί η ψυχή μου
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή
να σε πιστεύει όταν μ' αγγίζεις
τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες
θα 'μαι κοντά σου όταν με θες...

σε μένα!!  8)  ]Black Velvet[/b]
Alannah Myles

Mississippi in the middle of a dry spell
Jimmy Rodgers on the Victrola up high
Mama's dancin' with baby on her shoulder
The sun is settin' like molasses in the sky
The boy could sing, knew how to move ev'rything
Always wanting more, he'd leave you longing for

Black velvet and that little boy smile
Black velvet with that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please

Up in Memphis the music's like a heat wave
White Lightnin' bound to drive you wild
Mama's baby's in the heart of ev'ry school girl
Love Me Tender leaves 'em cryin' in the aisle
The way he moved, it was a sin, so sweet and true
Always wanting more, he'd leave you longing for

Black velvet and that little boy smile
Black velvet and that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please

Ev'ry word of ev'ry song that he sang was for you
In a flash he was gone, it happened so soon
What could you do?

Black velvet and that little boy smile
Black velvet in that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please

Black velvet and that little boy smile
Black velvet in that slow southern style
A new religion that'll bring ya to your knees
Black velvet if you please

If you please
If you please
If you please

KRISTINE W "SAVE MY SOUL"

Who is gonna save me

Nothing in the world can make change the way I feel for you
nothing in the world can make me leave you dont you feel it to
you have made me realize my love for you can make me whole
you have made me realize that love alone can save my soul... yeah

I was in a place of fire
I was hypnotized
living in my darkest hour
I was paralyzed

And now im back and feeling higher
and you alone can say
that you became a true reviver
when you rescued me

Nothing in the world can make change the way I feel for you
nothing in the world can make me leave you don't you feel it to
you have made me realize my love for you can make me whole
you have made me realize that love alone can save my soul ... yeah

save my
save my
save my
save my soul

I suffered from a burning fever
but now I'm back to life
I turned into my own deceiver
and that I can't deny

I thought that I was born to walk alone
until I met you
you are my one desire
come on and take me higher

'cause nothing in the world can make change the way I feel for you
nothing in the world can make me leave you dont you feel it to
and you have made me realize my love for you can make me whole
you have made me realize that love alone can save my soul

save my
save my
save my
save my soul

Who is gonna save me
tell me can you save me
you alone can save me
tell me can you save me
you alone can save me
you have made me realize my love for you can make me whole
you have made me realize that love alone can save my soul

who is gonna save me
save my
save my

tell me can you save me
save my
save my soul

tell me can you save me

you alone can save me

who is gonna save me
tell me can you save me
you alone can save me
tell me can you save me

you alone can save me

cause nothing in the world can make change the way I feel for you
nothing in the world can make me leave you dont you feel it too
... tell me can you save me
you have made me realize my love for you can make me whole
... you alone can save me
you have made me realize that love alone can save my soul
... tell me can you save me

save my
save my
save my
save my soul

save my soul

save my
save my
save my
save my soul

tell me ... can you save me?

νενικομ εμενα δεν θα μου αφιερωσεις τπτ? :cry:

Σταλαγματιά σταλαγματιά
εσύ μου δίνεις τα φιλιά
κι αν δεν μου φτάσουν και διψώ
μου δινεις μια αγκαλιά να πιώ

Δεν έχω αγάπη μου καμιά πια αμφιβολία
Σου λέω υπάρχει ανάμεσά μας φοβερή χημεία
Υπάρχει ανάμεσά μας μια ακαταμάχητη έλξη
πώς μπορεί ακόμα εσύ να μην το έχεις προσέξει

Σαν με κοιτάς σαν με κοιτάς
μου ξεχειλίζει ο έρωτας
και νιώθω σαν μικρό παιδί
που όλη η ζωή του εισ' εσύ

[size=18]
Σ'αγαπώ....Τι πιο απλό...Τι πιο αληθινό[/size]

Αγάπη ενέργεια μέσα μου - Πάνος Παταγιάννης

Γέλασε, η ζωή δε σε ξέχασε.
Απ' το χέρι έλα κράτα με
και θα πάμε μπροστά.

Πρόσεξε την καρδιά σου
και πέταξε στα όνειρά σου
και πάρε με να 'μαστε μια αγκαλιά.

Άνοιξε την καρδιά σου και φύγαμε
Φίλα με, άσ' τον κόσμο και κοίτα με.
Δώσε μου τη ζωή σου στα χέρια μου.
Είναι η αγάπη σου ενέργεια μέσα μου.

Αγάπησε, μην φοβάσαι και χάρισε.
Ζήσε τώρα και μη ρωτάς
τι θα γίνει μετά.

Κοίταξε και τους άλλους και χόρεψε.
Έλα τώρα και δάκρυσε
μόνο από χαρά.

Άνοιξε την καρδιά σου και φύγαμε
Φίλα με, άσ' τον κόσμο και κοίτα με.
Δώσε μου τη ζωή σου στα χέρια μου.
Είναι η αγάπη σου ενέργεια μέσα μου.

Γέλασε, η ζωή δε σε ξέχασε.
Απ' το χέρι έλα κράτα με
και θα πάμε μπροστά.

Ξάφνιασε τη ζωή σου και πίστεψε.
Την καρδιά σου ακολούθησε
δώσε της δυο φιλιά.
 
Αφιερωμένο σε εμάς... :hug2:

[size=18]Αγαπούλα μου[/size]

Και σου τ΄οκίζομαι
σου τ΄οκίζομαι
πως θα σε αγαπάω μια ζωή
Και σου τ΄οκίζομαι
σου τ΄οκίζομαι
γιατί είσαι ότι πιο ωραίο
μου΄χει συμβεί
γιατί είσαι ότι πιο ωραίο
μου΄χει συμβεί

Χαϊνιδες
μουσικη και στιχοι Δημήτρης Αποστολάκης

Δε φέραν τα στολίδια σου έμποροι Βενετσάνοι
και καβαλάροι Κιούρτηδες του γάμου τα προικιά
μόνο απ' το δρόμο εφτιάξαμε στεφάνια από κλωνάρι
κι ήταν απογεματινή και Κυριακή γλυκιά

Με το φτερό του γερακιού παίξε μου στο λαούτο
σκοπό να ρίξω τον καημό σε πέλαγο βαθύ
χρόνια θαρρώ τη γνώριζα προτού τη συναντήσω
και δεν πιστεύει η καρδιά πως έχει πια χαθεί

Σέλωσε τη φοράδα μου για το στερνό ταξίδι
με πατανία κόκκινη ωσάν το δειλινό
και κάμε με το χέρι σου αντήλιο σαν θα φεύγω
καμάρωσέ με και μην κλαις την ώρα που κινώ

Στον χαιν...
άιντες και όπως λεει ο λαός, το νερό με το κόσκινο θα κουβαλάμε στο γάμο σου


 :D

Στη xhmeia μας
(κατευθείαν απ'το Radio a33)

Το δελφινοκόριτσο

Στίχοι]Μουσική[/b]: Λίνος Κόκοτος
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Βιολάρης

Εκεί στης Ύδρας τ' ανοιχτά και των Σπετσών
να σου μπροστά μου ένα δελφινοκόριτσο
Μωρέ τού λέω πού 'ν' το μεσοφόρι σου
έτσι γυμνούλι πας να βρεις τ' αγόρι σου

Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε

Αγόρι εγώ δεν έχω, μου αποκρίνεται
Βγήκα μια τσάρκα για να δω τι γίνεται
Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται
ξανανεβαίνει κι απ' τη βάρκα πιάνεται

Άιντε μωρό μου...

Θεέ μου, συγχώρεσέ με, σκύβω για να δω
κι ένα φιλί μού δίνει, το παλιόπαιδο
Σα λεμονιά τα στήθη του μυρίζουνε
κι όλα τα μπλε στα μάτια του γυαλίζουνε

Άιντε μωρό μου...

:hug2: :hug2: :hug2:

Wonderful Tonight, by Eric Clapton

It's late in the evening; she's wondering what clothes to wear.
She puts on her make-up and brushes her long blonde hair.
And then she asks me, "Do I look all right?"
And I say, "Yes, you look wonderful tonight."

We go to a party and everyone turns to see
This beautiful lady that's walking around with me.
And then she asks me, "Do you feel all right?"
And I say, "Yes, I feel wonderful tonight."

I feel wonderful because I see
The love light in your eyes.
And the wonder of it all
Is that you just don't realize how much I love you.

It's time to go home now and I've got an aching head,
So I give her the car keys and she helps me to bed.
And then I tell her, as I turn out the light,
I say, "My darling, you were wonderful tonight.
Oh my darling, you were wonderful tonight."



Να το θυμάσαι αυτό το τραγούδι μωρούλι μου...  :wink:  :D :hug2:

Αχ, να σε δω - Ορφέας Περίδης

Από τα βάθη της ψυχής
κι από του νου τα ύψη
απ' το βυθό της θάλασσας
ως τις βουνοκορφές
ψάχνω να σε βρω

μια σφαίρα υγρή γύρω απ' τη γη
μια ουράνια δεξαμενή
εκεί που λούζονται οι ψυχές
πριν να χαθούν στο σύμπαν
με ένα πήδο ένα πρωί
να μπω με μια βουτιά εκεί
απ' τον βυθό, απ' τον πάτο
να δω τα πάνω κάτω
να βρω όλα τα χαμένα
ίσως να βρω κι εσένα

αχ, να σε βρω, αχ, να σε βρω
μόνο για λίγο να σε δω
ν' ακούσω τη σκιά σου
να μου φωνάζει γεια σου

ακούς στα δέντρα τα πουλιά
άνθρωποι είναι με φτερά
που φέρνουν τα μηνύματα
από τον άλλο κόσμο

φυσάει αέρας στα κλαδιά
μου απαντούν ψιθυριστά
κι αυτό που ψάχνεις θα στο πουν
τα πιο βαθιά πηγάδια

έψαξα γη και ουρανό
μια περπατώ και μια πετώ
στων δύο κόσμων το κενό
να βρω την χαραμάδα

στα βάθη των ωκεανών
ακούω τον ήχο των σεισμών
κι από την γη που άνοιξε
περνάω στον κάτω κόσμο
να βρω όλα τα χαμένα
ίσως να βρω κι εσένα

αχ, να σε βρω, αχ, να σε βρω
μόνο για λίγο να σε δω
ν' ακούσω τη σκιά σου
να μου φωνάζει γεια σου

Μετρώ τα κύματα
Πορτοκάλογλου Νίκος

Απ' την χαρά μου, που θα σε έβλεπα
πάτησα πάνω, στο νερό
πάνω στην θάλασσα περπάτησα
απ, την χαρά μου που θα σε δω...
 
Μετρώ τις μέρες, μετρώ τις ώρες, μετρώ τα βήματα
Μετρώ τις μέρες, μετρώ τις ώρες, μετρώ τα κύματα
Μετρώ τα κύματα...  
 
Σαράντα μέρες, σαράντα κύματα
μα δε με νοιάζει, κι αν αργό
τώρα που ξέρω πως με περίμενες
τώρα που ξέρω πως θα σε δω
 
Μετρώ τις μέρες...
 
Ελευθερία, χωρίς αγάπη φως μου
Είναι ποτάμι, χωρίς νερό
Τι να το κάνω, αυτό το δρόμο δώσ' μου
χωρίς εσένα για να γυρνώ
 
Μετρώ τις μέρες...

Κλείνω κι έρχομαι
Πορτοκάλογλου Νίκος

 
Πέντε μέρες μόνο έχω να σε δω
και μου λείπεις μου λείπεις μου λείπεις
πέντε μέρες κι όμως παίρνω να σου πω
πως μου λείπεις μου λείπεις μου λείπεις
κι άλλο δεν μπορώ
 
Κλείνω κι έρχομαι έρχομαι φθάνω
με το πρώτο το αεροπλάνο
κλείνω κι έρχομαι έρχομαι πίσω
μια καρδούλα να ξανακερδίσω
κλείνω κι έρχομαι
 
Πέντε νύχτες που είπα πως θα σ' αρνηθώ
και σε ψάχνω σε ψάχνω σε ψάχνω
πέντε νύχτες μόνος, μόνος στο κενό
και σε ψάχνω σε ψάχνω σε ψάχνω
κι άλλο δεν μπορώ

Μην τη φοβάσαι την αγάπη        
 
Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου

Ησουνα ήλιος κι έγινες χιόνι
ήσουνα ξαστεριά
άνεμος ήρθες κι έφερες σκόνη
κι έφερες παγωνιά
Σ΄ένα μπαλκόνι όλη τη νύχτα
το δρόμο να κοιτώ
να περιμένω να ξημερώσει
μόνη μου δεν μπορώ

Μην τη φοβάσαι την αγάπη
μη τη ξεχνάς μη προσπερνάς
έλα και πες μου λίγο για μια βραδιά
πως μ΄αγαπάς

Ξέρεις να κρίνεις κι όχι να δίνεις
ξέρεις να μου ζητάς
κι όταν στο τέλος μόνος σου μένεις
εδώ ξαναγυρνάς
Κι ότι μου φέρνεις πίσω το παίρνεις
δικό σου το κρατάς
όσο κι αν ξέρεις ένα δε ξέρεις
εμένα ν΄αγαπάς

Μην τη φοβάσαι την αγάπη
μη τη ξεχνάς μη προσπερνάς
έλα και πες μου λίγο για μια βραδιά
πως μ΄αγαπάς

Φύγαμε - Άνεμος

όσο υπάρχουμε ακόμα
από αίμα και από χώμα
κι όσο μας κυβερνά η καρδιά
όσο κρατάνε τα όνειρά μας
κι αντέχουν τα φτερά μας
εμείς θα ξεκινάμε ξανά

κάναμε λάθη και γι'αυτό πονάμε
μα έχουμε μάθει πια να προχωράμε
να πηγαίνουμε πάντα μπροστά

φύγαμε, φύγαμε
με χίλια φύγαμε
μηδενίσαμε
κι όλα πάλι απ'την αρχή
κι όλα πάλι απ'την αρχή
φύγαμε, φύγαμε
σε κερδίσαμε ζωή...

εμείς που φτάσαμε στο τέρμα
που μάθαμε στο ψέμα
που νιώσαμε το άδειο κορμί
εμείς που τόσα έχουμε χάσει
που έχουμε ξεχάσει
γεμάτη αγκαλιά τι θα πει

εμείς που ξέρουμε πως καίει το δάκρυ
που υποφέραμε για την αγάπη
τώρα φεύγουμε γι'άλλα μαζί

φύγαμε, φύγαμε
με χίλια φύγαμε
μηδενίσαμε
κι όλα πάλι απ'την αρχή
κι όλα πάλι απ'την αρχή
φύγαμε, φύγαμε
σε κερδίσαμε ζωή...

όσο κρατάνε τα όνειρά μας
κι αντέχουν τα φτερά μας
εμείς θα ξεκινάμε ξανά

φύγαμε, φύγαμε
με χίλια φύγαμε
Ζωή!

Χθες το βράδυ στ' όνειρό μου
ήσουν πάλι εκεί μωρό μου
για να μου θυμίσεις της ζωής μου τα παλιά,
ήταν τότε καλοκαίρι
με κρατούσες απ' το χέρι
έλουζε ο ήλιος τα ξανθά σου τα μαλλιά,
τα μαλλιά.

Αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
να συμπληρώσεις της ζωής μου τα κενά
αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
κάθε μου όνειρο στο τέλος με πονά.

Χθες το βράδυ στ' όνειρό μου
ήρθες δίπλα μου μωρό μου
μ' άγγιξες,νομίζω,και με φίλησες γλυκά
κι από τότε δε θυμάμαι
ξύπνιος είμαι ή κοιμάμαι
έχω τρελαθεί, νομίζω, πια κανονικά,
κανονικά.

Αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
να συμπληρώσεις της ζωής μου τα κενά
αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
κάθε μου όνειρο στο τέλος με πονά.

Χθες το βράδυ στ' όνειρό μου
ήρθες δίπλα μου μωρό μου
μ' άγγιξες, νομίζω, και με φίλησες γλυκά
κι από τότε δε θυμάμαι
ξύπνιος είμαι ή κοιμάμαι
έχω τρελαθεί, νομίζω, πια κανονικά,
κανονικά.

Αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
να συμπληρώσεις της ζωής μου τα κενά
αχ και να' ταν όλα αληθινά
και να 'σουν πλάι μου ξανά
κάθε μου όνειρο στο τέλος με πονά.

Χθες το βράδυ στ' όνειρό μου
σε βλαστήμησα μωρό μου
ένιωσα στα μάτια ένα δάκρυ να κυλά
δεν μπορώ να σε ξεχάσω
μια στιγμή να ησυχάσω
ό,τι και να κάνω σε θυμίζουνε πολλά
πάρα πολλά.

Επικίνδυνη γυναίκα  

Τέτοια γυναίκα, που είναι υπόδειγμα
με κάποια άλλη, δεν τη συγκρίνουν
Τέτοια γυναίκα, που σε αγάπησε
την αγκαλιά της, δεν τη σβήνουν

Μα ύστερα απ' αυτά, άλλο πια δεν μπορώ
Μα ύστερα απ' αυτά, ένα θα σου πω...

Εγώ δεν είμαι οι 9 στις 10
Εγώ είμαι επικίνδυνη γυναίκα
Εγώ δεν είμαι για τα κυβικά σου
Γι' αυτό σου λέω τώρα άντε γεια σου

Τους λόγους που σ' αφήνω τους γνωρίζεις
Σε μένα πάλι πίσω δε γυρίζεις
Κάνε παρέα τώρα στη μαμά σου
Και αν με αγαπάς περαστικά σου...

Τέτοια γυναίκα, Ανατολίτισσα
μόνη τα βράδια, δεν την αφήνουν
Τέτοια γυναίκα, που κλαίει για πάρτη σου
πικρό φαρμάκι, δεν της δίνουν

Μα ύστερα απ' αυτά, άλλο πια δεν μπορώ
Μα ύστερα απ' αυτά, ένα θα σου πω...

Εγώ δεν είμαι οι 9 στις 10
Εγώ είμαι επικίνδυνη γυναίκα
Εγώ δεν είμαι για τα κυβικά σου
Γι' αυτό σου λέω τώρα άντε γεια σου

Τους λόγους που σ' αφήνω τους γνωρίζεις
Σε μένα πάλι πίσω δε γυρίζεις
Κάνε παρέα τώρα στη μαμά σου
Και αν με αγαπάς περαστικά σου...

Όταν μια γυναίκα φεύγει, πάλι πίσω δε γυρνά
Όταν το γυαλί θα σπάσει, πάλι δεν ξανα κολλά
Όταν μια γυναίκα φεύγει, έχει φύγει οριστικά
Και γι' αυτό φταίει ο άντρας, που δεν φέρθηκε σωστά

Σου σιδέρωνε, σου έπλενε, σε είχε σα Θεό
Σήκω πάνω, κάτσε κάτω, ήμουν πάντοτε εγώ
Μια ζωή στην εκμετάλλευση, στα πρέπει και στα μη
Τώρα όμως θα κοιτάξω, τη δική μου τη ζωή
Γιατί...

Εγώ δεν είμαι οι 9 στις 10
Εγώ είμαι επικίνδυνη γυναίκα
Εγώ δεν είμαι για τα κυβικά σου
Γι' αυτό σου λέω τώρα άντε γεια σου

''Τα αισθήματα να κόψουμε στα δυο...τα όνειρα και όλα τα σ'αγαπώ...μα πώς να δύσει η γη.. να σβήσουν τα φιλιά..δε μοιράζεται στα δύο ...δε μοιράζεται στα δύο η καρδιά...''...

.........σε μία χαμένη ψυχή........

Μαζί σου

της αγάπης τη χώρα
θα έχω τώρα προορισμό
εισιτήριο δεν έχω
μοναχά τον χωρισμό
εισιτήριο δεν έχω μοναχά...

δες ότι η ζωή είναι μια στάλα ταξίδι
και πιες σ' ένα φιλί τον κόσμο
θέλει θάρρος κι αλήθεια μαζί
όμως εσύ είσαι τραγούδι, είσαι πόνος
κι εγώ σε κυνηγώ, δε σ' αφήνω
γι' άλλο τίποτα πάνω στη γη
ναι, δεν αφήνω την τρέλα αυτή
γι' άλλο τίποτα πάνω στη γη

η ψυχή μου φωνάζει
την φοβισμένη σου αγκαλιά
κι ακολουθώ τις γραμμές σου
μήπως και φτάσω στην καρδιά
θέλω να 'μαι μαζί σου μοναχά

δες ότι η ζωή είναι μια στάλα ταξίδι
και πιες σ' ένα φιλί τον κόσμο
θέλει θάρρος κι αλήθεια μαζί
όμως εσύ είσαι τραγούδι, είσαι πόνος
κι εγώ σε κυνηγώ, δε σ' αφήνω
γι' άλλο τίποτα πάνω στη γη
ναι, δεν αφήνω την τρέλα αυτή
γι' άλλο τίποτα πάνω στη γη

Ξύπνα αγάπη μου
η νύχτα τέλειωσε τ' αστέρια χάθηκαν
πρέπει να φύγεις

Τα δυό τριαντάφυλλα
που ήταν πλάϊ μας κι αυτά μαράθηκαν
πρέπει να φύγεις

Μια ηλιαχτίδα σου χαϊδεύει τα μαλλιά
πρέπει να φύγεις θα μας βρούνε αγκαλιά  ....


[size=9]από την Ελένη Τσαλιγοπούλου [/size] .........

Στην πλατούλα μου



Όταν γεννιέται ο άνθρωπος, ένας καημός γεννιέται
κι όταν φουντώνει ο πόλεμος, το αίμα δεν μετριέται
 
Καίγομαι, καίγομαι, ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά  
Πνίγομαι, πνίγομαι, πέτα με σε θάλασσα βαθιά      
 
Ορκίστηκα στα μάτια σου, που τα ʼχα σαν Βαγγέλιο
την μαχαιριά που μου ʼδωκες να σου την κάμω γέλιο
 
Καίγομαι, καίγομαι...
 
Αμάν, αμάν...
 
Μα συ βαθιά στην κόλαση την αλυσίδα σπάσε
κι αν με τραβήξεις δίπλα σου, ευλογημένος να ʼσαι
 
Καίγομαι, καίγομαι...

[size=24]Για σένα...[/size]

Είναι στιγμές που η μοναξιά
μ'αγκαλιάζει δυνατά και με τρελαίνει η σιωπή
και στο δικό μου το μυαλό
ένα δωμάτιο κλειστό
μοιάζει να είναι όλη η γη

Είναι στιγμές που ότι ζητώ είναι
να τρέξω να σε βρω και να σε πάρω
αγκαλιά
και κάνω πρόβες τι θα πω
μόνος μιλώ και απαντώ
παίζω δυο ρόλους στα κρυφά
παίζω δυο ρόλους κάθε βράδυ στα κρυφά

Σαν να είσαι εδώ για μένα σου μιλώ
σαν να είσαι εδώ τα βράδυα μου περνώ
σαν να είσαι εδώ παρέα μου κρατάς
σαν να είσαι εδώ αγάπη μου ζητάς

Βγαίνω στους δρόμους σαν τρελός
χωρίς να νοιάζομαι το πως
θέλω μονάχα να σε δω
αδιαφορώ αν με κοιτούν
αν με λυπούνται ή αν γελούν
εγώ στιγμή δεν σταματώ
και κάνω πρόβες τι κουβέντες θα σου πω

Σαν να είσαι εδώ...

[size=18]Είμαι εδώ[/size]

Μου λες δεν είμαι αυτό
που πάντα αναζητούσες
κι αν μ' είχες λες
πως δε θα με κρατούσες

Μπορεί να μη μοιάζω
μ' όλα αυτά που ονειρεύεσαι
μα θα σε ξάφνιαζε
το πόσο σ' αγαπώ

Εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ

Είμαι το βήμα
που δεν έκανες ακόμα
που μια διστάζει η καρδιά
και μια το σώμα

Κι αν νίκησε ο φόβος
την αγάπη που δεν ένιωσες
εγώ σ' αφήνω
να προσέχεις, σ' αγαπώ

Κι εσύ με βλέπεις σαν να είμαι κάτι πια περαστικό
ένα ασήμαντο ταξίδι και μικρό
μα φως μου εγώ δεν ικετεύω ούτε και παρακαλώ
αν το θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ
μονάχα αν θες να μ' αγαπήσεις είμαι εδώ

είμαι εδώ

 :smurfin:

Ένα πρωί που παίξαμε σε κάποιο σινεμά
Σκαστοί από το σπίτι, με δανικές κιθάρες
Όλα αρχίσανε νωρίς και τέλειωσαν αργά
 
Παράσιτα και μουσικές και μπερδεμένες λέξεις
Πειρατικοί στις γειτονιές εκπέμπανε τρελά
Με την κιθάρα γύριζες και ρώταγες να μάθεις
Πως πιάνουν τους μπαρέδες το μι το σολ το λα
 
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
Μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά
 
Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα          
γέ--λα,  κι είν' η ζωή μια τρέλα  


Στο πουλί μου..  8)

πες μου μια λέξη
αυτή τη μόνη λέξη
σε λίγο πια θα φέξει
θα 'ρθει χλωμή η αυγή

κοντεύει έξι
ας πούμε αυτή τη λέξη
που 'χει στα χείλη μπλέξει
και δεν τολμάει να βγει

ο ουρανός
ο μεγάλος ουρανός
είν' ακόμα σκοτεινός και η νύχτα κυλά
μα εκεί ψηλά
κοίτα ένα άστρο που δειλά
μοναχό φεγγοβολά και μας χαμογελά

νύχτα ασημένια
κι η κάθε σου η έννοια
σ' απόχη μεταξένια
από ξανθά μαλλιά

γλυκοχαράζει
αλλά δεν σε πειράζει
που γέμισε μαράζι
η άδειά μου αγκαλιά

..agapa me..me ola ta la8oi pou exo kanei krata me..exo anagki apo sena niose me..

Μόνο για σένα...            
 


Σβήσε το φως κι ασ' τη σιωπή να μιλά
είναι στιγμές που λέν' τα μάτια πολλά.
Η μοναξιά δεν ήταν φίλη καλή
δεν είχα όνειρα, ώσπου σε γνώρισα και ζω απ' την αρχή.

[size=16]Μόνο για σένα κάνω όνειρα ξανά
μόνο για σένα διαγράφω τα παλιά.
Έδωσες χρώμα σε μια ασπρόμαυρη ζωή
νιώθω πως όλα θα τ' αλλάξουμε μαζί.

Θα σ' αγαπώ, όσο θα ζω
τη ζωή μου δίνω, πλάι σου να μείνω.

Πόσες βραδιές είχα σε μένα κλειστεί
πότο, τσιγάρο, η παρέα γνωστή.
Ήρθες εσύ σαν ήλιος στη συννεφιά
και με ανάστησες, ζωή μου χάρισες στα πρώτα σου φιλιά.[/b]

 


...αμφίδρομη και ταυτόχρονη η αφιέρωση   :wink:  :lol: :hug2:

Ταξίδι έγινα για σένα
μέσα στον κόσμο σου να μπω
πλανήτες φώτισα μαζί σου
βοριάς εσύ, νοτιάς εγώ

Αστέρι έπεσα για λίγο
στην αγκαλιά σου ο ουρανός
ήλιος που καίει η ματιά σου
φωτιά εσύ, νερό εγώ

Γλυκιά στιγμή για μας θα ζει
εσύ είσαι εγώ κι εγώ εσύ

Εγώ κι εσύ θα πει Θεός
εγώ κι εσύ μαζί Θεός
κι όταν μ' αγγίζεις όλα είναι φως
εγώ κι εσύ θα πει Θεός

Θύελλες σου 'φερα να παίξεις
τραγούδια να 'χεις να γελάς
το "σ' αγαπώ" σου χίλιες λέξεις
μες στη σιωπή μας μου μιλάς

Γλυκιά στιγμή για μας θα ζει
εσύ είσαι εγώ κι εγώ εσύ

Εγώ κι εσύ θα πει Θεός
εγώ κι εσύ μαζί Θεός
κι όταν μ' αγγίζεις όλα είναι φως
εγώ κι εσύ θα πει Θεός


..........

Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα

Καζαντζίδης Στέλιος

Μουσική/Στίχοι: Κολοκοτρώνης Χρήστος
 

Απόψε σκανταλιάρα μου σε βλέπω στο ντουζένι
μανίτσα μου να σε χαρώ, έχεις κανα καλό σκοπό
και μου ’ρθες στολισμένη
 
Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα δεν υπάρχει στην Αθήνα
Δεν υπάρχει στον Περαία από σένα πιο ωραία
 
Χαμήλωσέ τα, κούκλα μου, τα μάτια σου λιγάκι
γιατί είναι παιχνιδιάρικα, τρελά και σκανταλιάρικα
και μπαίνω στο μεράκι
 
Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα...
 
Πού θες να πάμε κούκλα μου για να σ’ ευχαριστήσω
μαζί σου ξημερώνομαι και όπου θες το στρώνουμε
φτάνει να σε γλεντήσω
 
Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα...
 
Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα...
 :cheers:


Aφιερωμενο στην [size=18]Τασια[/size]..

Το μπαρμπουνάκι

Γερμανός Βαγγέλης

Γονάτισα τρελή στον έρωτά σου
και πήρανε αέρα τα μυαλά σου
Έριξες τ' αγκίστρι σου και μάγκωσα γερά
κι ενώ περνούσαμε καλά
Εσύ τραβάς την πετονιά σου
 
Το μπαρμπουνάκι θέλει μπυρίτσα
και το κορίτσι θάλασσα
Στα μπαρμπουνάκια και στα κορίτσια
Ποτέ χατίρι δεν τους χάλασα
 
Μια για πάντα σου ξηγιέμαι ντεκλαρέ
από μένα μη γυρεύεις ρετιρέ
κάτσε στα αυγουλάκια σου και κλώσσα τα γιατί
ο έρως θέλει υπομονή
και μην τραβάς την πετονιά σου
 
Κάπου σκάλωσε ο δικός μας ο τροχός
και ο έρωτάς μας έγινε καπνός
στην καρδιά μου πια για σένα έβαλα κλειδί
και ρήμαξε και το τσαρδί
από την ξεροκεφαλιά σου..

Στην γλυκια μου Τζοκ.. :cheers:

Είσαι στο μυαλό μου συνέχεια
Ότι και να κάνω
Ότι και να πω
Είσαι στο μυαλό μου συνέχεια
Έτσι όπως πάει, θα σ ερωτευτώ
 
Μπορώ να κάνω τα πάντα για σένα
Αλλά μην το πεις σε κανένα
 
Θέλω να σε βλέπω
Θέλω να σ' ακούω
Θέλω με τις ώρες τρυφερά να σου μιλάω
Θέλω να σε βρίσκω
Θέλω να σε χάνω
Θέλω στην καρδιά σου κάθε μέρα να χωράω
 
Είσαι στο μυαλό μου η έκπληξη
Της αγάπης δώρο καταπληκτικό
Είσαι στο χειμώνα η άνοιξη
Βρήκα της καρδιάς μου το ιδανικό
 
Μπορώ να κάνω τα πάντα για σένα
Αλλά μην το πεις σε κανένα


ΑΦΙΕΡΟΜΕΝΟ..ΣΤΟ  ΜΩΡΑΚΙ..ΜΟΥ..ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Ε πως θα αφιέρωνα και Φοίβο... δεν το περίμενα από μένα!  ]

θέλω να γείρω στον ώμο σου
να περπατήσω στον δρόμο σου
να δω τον κόσμο απ' τα μάτια σου
ν' ανέβω τα σκαλοπάτια σου
θέλω την λάμψη απ' το βλέμμα σου
να πληγωθώ απ' το ψέμα σου
να γίνομαι ένα σου μάλωμα
της φλόγας σου παρανάλωμα

θέλω ν' αγγίξω το σώμα σου
με δυο φιλιά απ' το στόμα σου
να νιώσω αυτά που αισθάνεσαι
άνεμος είσαι δεν πιάνεσαι
θέλω ένα βράδυ του Μάρτη σου
να με κοιμήσει ένα χάδι σου
κι ένα πρωί του Απρίλη σου
να με ξυπνήσουν τα χείλη σου

θέλω να είμαι το ταίρι σου
στ' αξέχαστο καλοκαίρι σου
να δοκιμάσω το δάκρυ μου
καθώς μ' αφήνεις αγάπη μου
σαν κύμα μέθυσε πόθε μου
στο μαγικό πέρα δώθε μου
και στο μεθύσι σου πάνω πες
πως μ' αγαπάς εκατό φορές!

I still hear your voice,
When you sleep next to me.
I still feel your touch,
in my dreams
Forgive me my weakness,
But I don't know why,
Without you it's hard to survive

'Cause every time we touch,
I get this feeling
And every time we kiss,
I swear I can fly
Can't you feel my heart beat fast,
I want this to last,
Need you by my side

'Cause every time we touch,
I feel the static,
And every time we kiss,
I reach for the sky,
Can't you hear my heart beat so
I can't let you go,
Want you in my life.

Your arms are my castle,
Your heart is my sky.
They wipe away tears that I cry
the good and the bad times,
We've been through them all.
You make me rise when I fall...

Εκείνη

Γεννιέσαι την έχεις μητέρα
πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα
εκείνη σε βάζει στην κούνια
στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμα

Σου δείχνει πώς κάνει η πάπια
και μοιάζει με κάποια που 'χες γκόμενα
στο μέλλον με τ' άσπρα φωτάκια
και με τ' αστεράκια τα φλεγόμενα

Μετά που σε στέλνουν σχολείο
στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται
μικρή με τα ροζ κοκαλάκια
και τα ποιηματάκια που θα μάθετε

Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις
χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι
της σπας με νεράντζια τα τζάμια
κι από την ταράτσα πηδάς και σκοτώνεσαι

Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι
βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα
το στήθος της θέλει να σπάσει
κυλιέται στα δάση και στα κύματα

Ποιος στίχος σου θα τη χωρέσει
που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους
που δίνει φιλιά μες στα δόντια
κι ανοίγει τα πόδια σ' άγνωστους φαλλούς

Την ψάχνεις το σκας απ' το σπίτι
σε σέρνει απ' τη μύτη αυτό το βάλσαμο
αυτή η μυρωδιά από γαζία
αυτή η τυραννία σε τραβά ενώ

Κανένας βοηθός δεν υπάρχει
να πει τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε
κι εκείνη δε λέει να κοιτάξει
γκαζώνεις τ' αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι

Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο
και πάλι δε βρίσκω εκείνο που 'θελα
πριν βγω στη σκηνή νιώθω χάλια
αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά

Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει
μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται
χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια
χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε

Περνάω την κιθάρα στο βύσμα
με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι
αρχίζω τον πρώτο μου στίχο
τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι
 
 :wink:

Σήμερα άκουσα και το
Στηρίξου πάνω σου μη σταματάς πουθενά
υπάρχει μέσα σου αυτός ο Θεός που ζητάς
στηρίξου πάνω σου..
δεν θυμάμαι ποιός το λέει..νομίζω τα πράσινα άλογα..αλλά για να μη με πλακώσουν(αφού τώρα τελευταία οι περισσότεροι είναι λίγο  :evil: )γι'αυτό δε λέω πολλά.. :P

Φως μου

Το αφιερώνω στο μωρο  μου που  αγαπω και  παντα  θα  αγαπω..στην.σοτιτσα..(αθηνα) μου..




Μ' ακούς καλά τι να θέλω πια
τι να θέλω άλλο μη χαθείς
Μ' ακούς καλά σ' αγαπώ αλλά
πως φοβάμαι μήπως μ' αρνηθείς
Περνάς καλά δίχως όλα αυτά
που περίμενες να δεις
 
Όλα για σένα φως μου
στις γειτονιές του κόσμου
Αχ τα παράπονά σου
να μη σε νοιάζει δώσ' μου
 
Κοιτάς ψηλά πέρα απ' τα βουνά
κι η καρδιά σου κλαίει σαν παιδί
ρωτάς ξανά τι θα πει μαζί
τι θα πει αγάπη δηλαδή
Πολύς καιρός με γιατί και πώς
λουλουδάκι ο καημός

:hug2: εισαι γλυκουληςςςςςςςςςςςςςςςς

χθες βραδυ
ακουσα ,στην τηλεοραση (ΕΤ 1)
ενα παναρχαιο τραγουδι του Γουναρη


Να 'ξερες πόσο σε θυμάμαι
να 'ξερες πόσο σ'αγαπώ
όπου βρεθώ και όπου να 'μαι
για σένα καρδιοχτυπώ

Γλυκά μου μάτια αγαπημένα
μακριά από μένα πως να χαρώ
Γλυκά μου μάτια αγαπημένα
ίσως μια μέρα σας ξαναβρώ

Να 'ξερες πόσο μου 'χεις λείψει
όλο για σένα τραγουδώ
αχ να μπορούσα μες τη θλίψη
τα μάτια σου να ξανά δω

Γλυκά μου μάτια αγαπημένα
μακριά από μένα πως να χαρώ
Γλυκά μου μάτια αγαπημένα
ίσως μια μέρα σας ξαναβρώ[/color]

Όσες φορές εσύ με χτυπήσεις
όσα σημάδια εσύ μου αφήσεις
όσα τα δάκρυα που θα κλάψω
τόσα τραγούδια εγώ θα σου γράψω... :wink:

Σε όλους τους αρρωστημένα απαισιόδοξους και όχι μόνο...

   
Στίχοι: Θοδωρής Κοτονιάς


Ξημέρωσε ξανά κι η μέρα που περνά
ανάποδη σου βγαίνει και πονά
πάντα χαμογέλαγες και τώρα καταριέσαι
σμίξε τα χειλάκια μη βαριέσαι.

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Μια φάρσα είναι η ζωή πολύ καλά στημένη
κι ο θάνατος γελά και περιμένει
ότι βαραίνει πέτα το πλάι στη σκηνή υποκλίσου
χαμογέλασε στο θεατή σου

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Με τις γυναίκες ήσουνα πάντα ο σούπερ γκούφι
και τώρα σε φωνάζουνε μαγκούφη
κι αν όλες σε αφήσουνε σε κυνηγάει μια
η αιώνια η γκαντεμιά

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Κι αν σε κλείσει η τράπεζα μες στη φυλακή
κάθε μέρα θα ʽναι Κυριακή
μη σε νοιάζει όλα θα είναι πληρωμένα
αχ να με μαζεύανε και μένα

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Όλα στη ζωή σου είναι δανεικά
χαμογέλα φέρσου ευγενικά
μην το γρουσουζεύεις σκέψου θετικά
όλα στη ζωή είναι σκατά.

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

Κι όταν η παράσταση κλείσει τελικά
όλα μοιάζουν με βεγγαλικά
η ζωή κι ο θάνατος είναι θεατρίνοι
και γελούν από το καμαρίνι

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής.

από το καναρίνι  :P  :lol:


'από το τίποτα ερχόμαστε, στο τίποτα πηγαίνουμεεε!'

 :lol:

Το δάκρυ της λιακάδας ( Πνιγμένος άγγελος )  Πυξ Λαξ

Κρύος αέρας, το στόμα της ξερό
ψηλά οι γιακάδες και τα χέρια στο σακάκι
όποιος κοιτάει και δεν φοβάται το κακό
χάνει τον κόσμο αλλά βρίσκει την Ιθάκη.

Μοιάζει με θάλασσα ετούτη η σιωπή
άδειο προάστιο σαν παλιό σπασμένο ντέφι
όποιος αγγίζει τα ξυράφια θα κοπεί
κι όποιος ξεχνιέται μέσα του δεν επιστρέφει.

Έχει στα μάτια της βαθιά μια προσευχή
την έκλεισε σε μια παγίδα από παιδάκι
ισορροπώντας τη δική της διαστροφή
σκαλίζει γράμματα κι ελπίδες στο παγκάκι.

Ήταν μεγάλη κι ας φαινότανε μικρή
γύρω απʼ την έρημο μια όαση ξυπνούσε
μονάχα αστέρια που να πέφτουν έχω δει
το είπε τότε που γι αστέρια της μιλούσε.

Πνιγμένοι άγγελοι κοιμούνται στους βυθούς
μα οι ουρανοί είναι γεμάτοι με ναυάγια
ξύπνα τους έρωτες που έχεις μυστικούς
μʼ ένα σου νόημα λύσε όλα μου τα μάγια.

Oh the wind whistles down
The cold dark street tonight
And the people they were dancing to the music vibe
And the boys chase the girls with the curls in their hair
While the shy tormented youth sit way over there
And the songs they get louder
Each one better than before

Chorus 2x
And you're singing the song
Thinking this is the life
And you wake up in the morning and you're head feels twice the size
Where you gonna go? Where you gonna go?
Where you gonna sleep tonight?

So you're heading down the road in your taxi for four
And you're waiting outside Jimmy's front door
But nobody's in and nobody's home 'til four

So you're sitting there with nothing to do
Talking about Robert Riger and his motley crew
And where you're gonna go and where you're gonna sleep tonight?

Chorus 2x

Where you gonna sleep tonight?

Chorus 4x

Where you gonna sleep tonight?

άκουσα στο ράδιο... όχι όποιο κι όποιο, ΤΟ ράδιο του α33... και μάλιστα από φρέσκο αίμα (dj Radio Veteran RULEZ λέμε!)

You know that my tears, have kept me awake
The longer you're gone,
I'll hunger and shake
From Warsaw to Rome, I'll wait out of time
With you in my heart
The Rhythm Divine
So won't you come close,
bring this to an end
With each Winter rose, my love I will send
So tender the night, when you hold me tight
With you in my heart
The Rhythm Divine

για σένα καρδιά μου :hug2:

...επαιξα και ενα αλλο τραγουδι..αλλοιωτικο,νωχελικο,καλοκαιρινο..παραθετω τους στιχους ετσι,για να αφεθω λιγο στο ανεξελεγκτo..

Arne Elias-El corazon

El corazon...Η καρδια
para que vas a olvidar...Γιατί πας να ξεχάσεις;
tu tenido tanto temo...Είχες τόσο φόβο;
para que vas a olvidar...Γιατί πας να ξεχάσεις,
si solo quiero tu amor...εαν θέλω μόνο την αγάπη σου;

es el alma que me dice...Είναι η ψυχή που μου λέει
que me dice que te siga...που μου λέει να σε ακολουθήσω
quiero dar...Θέλω να δώσω,
darte todo todo todo todo tu perdon...να σου δώσω τόσο τόσο τόσο τόσο
τη συγνώμη μου
pero se de amar corazon...Αλλά ξέρω από αγάπη, καρδιά..
yo si,se mia amar..Ναι, ξέρω να σ' αγαπάω
si,se mia amor..Ναι ξέρω αγάπη μου,
corazon,corazon..καρδιά μου, καρδιά μου

quiero dar mi perdon...Θέλω να ζητήσω συγνώμη
se mi amor..Ξέρω αγάπη μου...

para que vas a salir..Γιατί πας να φύγεις;
entiendeme, yo te amo...κατάλαβέ με, σ' αγαπάω
y luchar por una vida que vale la pena...Και παλεύω για μια ζωή που να αξίζει
eso es amor..Αυτό είναι αγάπη
entiendelo mi amor..κατάλαβέ το αγάπη μου
y yo tengo perdon,yo te tengo perdon..Κι έχω συγχώρεση, έχω τη συγχώρεσή σου
yo tengo mus que son..Έχω περισσότερα από αυτό,
yo te tengo amor..Έχω την αγάπη σου...
te quiero dar,todo que tu queras..Θέλω να σου δώσω, όλα όσα θέλεις
se mi amor,corazon..Ξέρω αγάπη μου, καρδιά μου...
se de amar..Ξέρω από αγάπη
eres mi,eres mi coracon..Είσαι η καρδιά, είσαι η καρδιά μου
eres mi corazon...Είσαι η καρδιά μου...
yo te quiero dar amor..Θέλω να σου δώσω αγάπη,
entiendelo....Κατάλαβέ το!!!!

quiero dar mi perdon...Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη
se mi amor..Ξέρω αγάπη μου..

es el alma que me dice..Είναι η ψυχή που μου λέει
que me dice que te siga...που μου λέει να σε ακολουθήσω

es el alma que me dice..Είναι η ψυχή που μου λέει
que me dice que te siga..που μου λέει να σε ακολουθήσω...

απλα τελειο...

Go on and close the curtains
All we need is candlelight
You and me and a bottle of wine
Going to hold you tonight

We know I'm going away
How I wish....wish it weren't so
Take this wine & drink with me
Let's delay our misery

Save tonight
And fight the break of dawn
Come tomorrow
Tomorrow I'll be gone

There's a log on the fire
And it burns like me for you
Tomorrow comes with one desire
To take me away....it's true
It ain't easy to say goodbye
Darling please don't start cry
'Cause girl you know I've got to go
Lord I wish it wasn't so

Save tonight
And fight the break of dawn
Come tomorrow
Tomorrow I'll be gone

Tomorrow comes to take me away
I wish that I......that I could stay
Girl you know I've got to go
Lord I wish it wasn't so

Save tonight
And fight the break of dawn
Come tomorrow
Tomorrow I'll be gone....

[size=14][align=center]Λουκιανός Κηλαηδόνης
Ένα γουρούνι λιγότερο


[/align][/size][/color]

ακούω τον Dj Andreas τωρα και του αφιερώνω τα όμορφα τραγούδια του

[size=18]κι εγώ από τον dj Andreas ακούω το "Πες μου ΠΟΥ πουλάν καρδιές" του Μητροπάνου και το αφιερώνω στη Βαλ μου με αγάπη  ;-) [/size]

http://www.youtube.com/watch?v=UT1mqztqMXo&feature=related

αστεράκι μου ..μη τοπεις πουθενά..

Την ταμπακιέρα σου δεν έπρεπε να πάρω
γιατί τη βλέπω και βαθιά μελαγχολώ....