εδω γραφουμε ο,τι νοσταλγουμε προσωπα ,πραγματα,καταστασεις και οτι αλλο εσεις νοσταλγειτε
φιλους που αγαπησα.. :roll: :roll:
Tα καλοκαιρια μου στο νησι.Την ηρεμια μου.
Του ωραίου...
Υπάρχει πάντα από τη φύση του(και τώρα) Ρία
Νοσταλγώ όλα τα ανέμελα χρόνια..που όλα φάνταζαν ως τότε χωρίς σκοτούρες..χωρίς βαθειές πληγές
ναι.....ίσως..
μα δεν τ΄αγγίζεις...δεν είναι δίπλα σου..
πρέπει διαρκώς να τ΄αναζητάς και να το βρίσκεις...για να το γευτείς
και πάντα το βρίσκεις ...μέσα σου...:)..ναι..απο τη φύση του ..ποτέε...
Κι ύστερα το Ωραίο με τα δικά μου μάτια, καλέ μου γλάρε....:)
Το Ωραίο που να μοιάζει με τη προσπάθεια του γλάρου να πετάξει..
χωρίς να τα βρεί όλα έτοιμα κι αναμασημένα....εκείνο το ωραίο????
:)
to synaisthima sto sxoleio, otan eisai adiabastos kai parakalas ton theo na min se eksetasoyn.periergo alla mou leipei.
τη χαμενη αθωοτητα.....
Ανάβει το πρώτο τσιγάρο και οι σκέψεις της βγαίνουν στη σκηνή. Η αυλαία ανοίγει με εικόνες από την παιδική της ηλικία. Μια ανέμελη μικρούλα , ένας μικρό μαγκάκι που μεγάλωσε μέσα στις αλάνες. Πρώτη στα παιχνίδια, ηγέτης στην ομάδα αλλά καλό παιδί. Πάντα αγαπητή στις παρέες , πάντα δημοφιλής, πάντα ο εαυτός της . Έπαιζε ποδόσφαιρο κι όπως έβλεπε τη μπάλα να μπαίνει στα δίχτυα φανταζόταν με τον ίδιο τρόπο να πετύχαινε στη ζωή. Έτρεχε με το ποδήλατο κι ένοιωθε τόσο ελεύθερη… Κανείς δεν της είπε πως έξω, στην πραγματική ζωή όλα θα ‘ταν αλλιώς κι αυτό πληρώνει τώρα. Τι δε θα δινε για να βρισκόταν τώρα σ αυτήν την ηλικία αλλά οι χρονομηχανές είναι εφευρέσεις της φαντασίας και το ξέρει καλά. Τίποτα δεν θα την φέρει σ’ εκείνη την ξένοιαστη εποχή που το μόνο που την ένοιαζε ήταν με ποιο τρόπο θα πατήσει το πετάλι για να πάει πιο γρήγορα, ή ποια γωνία θα πρέπει να έχει το πόδι της για να στοχεύσει κατευθείαν στο Γ του τέρματος και να βάλει γκολ…Τίποτα… Ανήκει στους ενηλίκους τώρα και θα πρέπει να μάθει να ζει μ αυτό και με τις συνέπειές του…
Το σκηνικό αλλάζει και βλέπει τον εαυτό της έφηβη. Ανήσυχο πνεύμα αλλά καρδιά μικρού παιδιού. Αθεράπευτη ροκ ψυχή . Αμφισβητούσε τα πάντα γιατί ήθελε να έχει αποδείξεις απτές για εκείνη. Έψαχνε και ανέλυε τα πάντα. Δεν μιλούσε πολύ αλλά όταν το έκανε μιλούσε ορθά. Μοναχικός τύπος μιας και ελάχιστοι είχαν την ικανότητα να την καταλάβουν. Ελάχιστοι είχαν και τη διάθεση να την ανακαλύψουν. Δεν την ένοιαζε όμως. Είχε τη μουσική της, είχε τα βιβλία της, είχε τις σκέψεις της κι αυτό της έφτανε… Εκτιμούσε όσους έμπαιναν στη διαδικασία να διερευνήσουν ποια πραγματικά είναι. Εκείνοι απολάμβαναν και αυτά που έδινε αφειδώς…χωρίς πολλές σκέψεις. Τίποτα δε θα την φέρει πίσω και σ αυτήν την εποχή… Τίποτα… Ανήκει στους ενηλίκους τώρα και θα πρέπει να μάθει να ζει μ αυτό και με τις συνέπειές του…
Παράθεση από: "apol"τη χαμενη αθωοτητα.....
παραπεμπω σε καποιους στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου,αν δεν με απατα η μνημη μου..που τραγούδησαν ο Σιδηροπουλος αρχικά..Πυξ Λαξ και ο Κοτσιρας κάποτε
Κάποτε θα ρθουν ο τίτλος..η μουσική είναι μαλλον πολύ μπαλάντα..το προτιμώ με τη κιθαρούλατου Σιδηρόπουλου
Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα!
οταν νοσταλγώ θλίβομαι...
για αυτό προσπαθώ να κάνω το παρόν μου καλύτερο από το παρελθόν μου.
Παράθεση από: "SoFiA24"....
Σοφάκι...την καλησπέρα μου
να ναι ο δρόμος σου όπως εσύ τον ονειρευεσαι...και πάντα δεξιά....
:)
νοσταλγω καποια χρονια ξενοιαστα καποια χρονια που υπηρχε η δημοκρατια της καλημερας και της γειτονιας τοτε που ξεραμε ολους τους γειτονες με το μικρο τους ονομα....
[size=24][/size]NOSTALGO KAPOION POY EXASA KAI MOY LEIPEI PAAAAAAAAAAAARA POLY.......THA TON AGAPAO PANTA
νοσταλγος του παλιου καλου λαικου τραγουδιου αλλα και του ροκ εντ ρολ
Νοσταλγώ.. το αύριο!αυτό που κτίζει κάποιος απο όσα κοματάκια του χουν μεινει και διαλέγει για το έργο που θα φτιάξει τα καλύτερα υλικά,ξεκινώντας απο το τώρα,το σήμερα,βηματάκι βηματάκι αργά αργά έστω
Νοσταλγώ έναν ήλιο
Το ποτάμι,εκεινον
Λαχταρώ ένα σύννεφο να στύψω
Να αρχίσω πάλι..
Βλέπω κόκκινο να γεμίζει τις σελίδες
Λέξεις που γέννησε η σιωπή
Τις έντυσε σαν ποιήματα
Μα δε φοβάμαι
Γιατί ακόμη λαχταρώ
Με γυμνά πόδια
Να χορέψω στη βροχη..
Νοσταλγω εκεινον που εχασα..
Εισαι στο κεντρο του μυαλου κ της καρδιας μου..[/b]
νοσταλγω στιγμες πουχουν περασει και δεν θα ξαναρθουν ποτε ισως
[size=24][/size]ΝΟΣΤΑΛΓΩ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ ΤΟΥ.....
[size=24][/size]ΝΟΣΤΑΛΓΩ ΤΟ ΠΟΙΟ ΓΛΥΚΟΥΛΙΚΟ ΜΩΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.....ΕΣΕΝΑ .....
Νοσταλγώ τις εποχές που ήταν προδιαγεγραμμένο το μέλλον... που ήξερα πως για τα επόμενα τόσα χρόνια θα ήμουν στο σχολείο/στη σχολή/στην Αγγλία...
Τώρα τι...? :cry:
Γμτ, πάντα μου άρεσε η ρουτίνα μου... :roll:
νοσταλγω τη στενη σχεση που ειχα με το κρεβατι μου
nostalgisa tis spel tris minoraki
νοσταλγω το γαλαζιο του ιονιου
Nostalgo ta taxidia mou me to ploio. Mou exoun leipsei poly.
Oi ateleiotes hmeres ston atlantiko, o dynatos aeras pou se xtypaei
sto prosopo afhnontas pano sou thn armyra ths thalassas, o asxhmos
kairos pou xtypaei to ploio san barkoula kai to nero ths thallassas peftei
me dynamh pano sta tzamia ths gefyras, h ateleioth monaxia ths vardias,
h epithimia na ftaseis sto limani, na perpathseis sth steria, na gineis tyfla
sta mparakia parea me tis gynaikes tou limaniou.
Ola ayta ta nostalgo, giati exoun mia aythentikothta, mia agriada kai
synama mia melagxolia.
ερχονται καποιες ωρες που νασταλγεις προσωπα,στιγμες συγκεκριμενες.......που πολλες φορες δεν ειναι ευκολο να τα πεις και να τα γραψεις
[size=24][/size]ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ?
νοσταλγω οτι εχει εξαψει τις αισθησεις μου στο παρελθον
τη μυρωδια σου
τα αστεια σου..... :lol: :lol: :lol:
τις μικρες ατελειες του κορμιου της
τα χρονια εκεινα που μπορουσες να περασεις καλα ακομη και χωρις λεφτα
τα ανεμελα νειατα μου γμτ ]
τις τσάρκες με τους φίλους μου πριν παντρευτούν και παρα-σοβαρέψουν.... :(
και βεβαια τον ερωτα
[size=24][/size]ΝΟΣΤΑΛΓΩ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ...........
ολα τα μικρα απλα πραγματα που γεμιζαν τη ζωη μας λιγα χρονια πριν ....ισως να μην ειναι και τοσο λιγα
[size=24][/size]ΣΕ ΝΟΣΤΑΛΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
Μια ψυχουλα..
ayga strapatsada
νοσταλγωκαποιες εριοδους που το μυαλο μου ηταν αδειο απο ενιες
ΤΟΥΣ..ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Τον εαυτο μου
νοσταλγω τοσα πολλα τελικα
Τις βραδιες ξαπλωμενοι στην αμμο να παιζουμε και να πινουμε μαυροδαφνη
εσυ να φορας εκεινο το μαυρο πουκαμισο που σου θυμιζει τοσα και τα μαλλια σου να ειναι ακομα βρεγμενα απο τη θαλασσα
Η γευση της μαυροδαφνης μαζι με το αλατι της θαλασσας
Ο Παπαζογλου ν ακουγεται απο το αμαξι και να μας θυμιζει εκεινο το πρωι στην Θεσ-νικη
Να ξημερωνει και να μας αγκαλιαζει εκεινο το γκρι του ουρανου και να τραγουδαμε
΅Να ριξεις μαυρη πετρα και να φυγεις για παντα...αλλα να πας που κοντερ 230 πατας γκαζωνεις και στην στροφη μετανιωνεις...στο πρωτο μπαρ θα γινεις στουπι΅
Στο γυρισμο το γελιο σου τα αστεια σου και το προσωπου του Αγγλου
Και ενα ΅το βραδυ?΅ολο αναμονη
δεν ξέρω τι νοσταλγεί η jezebell αλλά όταν ξεθάβω καπιο τόπικ την παίρνουν τα δάκρυα
Ειδες τι μου εκανες ρε χαιλ?
Δεν ξεθαβεις και το κοκκαλο του Αλαντιν που εχει λυσσαξει :P :P
μεσα απ τα βαθη των παλιων καιρων
οι αγαπες μας πικρα μας χαιρετανε
νοσταλγησα τις παλιες καλες εποχες που κοντραριζομουν με την ακατανομαστη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
πλακα ειχε !!!!!!!
[size=24][/size]ΥΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΚΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΠΟΛΛΑ
[size=24][/size]ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ
τους παλιους του φορουμ και τα κειμενα τους
ΕΣΕΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
το κινέζικο χοιρινό με την γλυκόξινη με extra ανανά... :roll:
[size=18][/size]Κι αν αγάπησα λόγια και βλέμματα
Κυριακές απογεύματα στα σκοτεινά
είν' αυτά που ποτέ δεθα φύγουν
αφού σ' ένα όλα σμίγουν.
[/b]
Ax,Ax,Ax,nostalgw ta souvlakia pou de mporw na faw edw gmt.....th xenitia mou mesa......
[size=18]nostalgw.... tis stigmes mas....[/size]
[size=18][/size] την μεγαλη του αγκαλια,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,και το φιλι του
..για μενα λεει?
:28:
..αχχ τα οργια που καναμε στις καταληψεις
τις μανουλες να φωναζουν για τα κοριτσακια τους..
ωραιες στιγμες.. :roll:
επιμένω να νοσταλγώ..
το Ωραίο 8)
Αγκαλίιιιτσα σου λέω... :girl: