Ένας σπουδαστής πήγε σ’ έναν ηλικιωμένο ραβίνο και του είπε]
Ένας νεαρός βασιλιάς ασκούσε την εξουσία του με τη μεγαλύτερη δυνατή αυστηρότητα. Κρατούσε τη δικαιοσύνη στα χέρια του, διάτασσε τις συλλήψεις και επαγρυπνούσε για την ταχεία και ανελέητη εκτέλεση των ποινών.
Ωστόσο η κατάσταση δε βελτιώνονταν. Ο βασιλιάς αισθανόταν πως η εξουσία του δυσκολευόταν να εδραιωθεί.
Μια μέρα κάλεσε τον πρωθυπουργό του και του είπε]
Κάποιος είπε στον Αίσωπο "Για σένα λένε τρομερά πράματα" και του τα είπε όλα όσα είχε ακούσει. Ο Αίσωπος απάντησε]
Συνέβη στη Ρωσία, στη Μόσχα, ίσως το 1900…
Στην δίκη ενός παπά δικηγόρος ήταν ο διάσημος Φιόντορ Πλεβάκο που μάζευε με τις λαμπρές του αγορεύσεις την αφρόκρεμα της κοινωνίας. Ήταν γνωστό πως ο Πλεβάκο δεν είχε χαμένες υποθέσεις και το περίεργο αυτής της δίκης ήταν η αναμενόμενη πρώτη ήττα του περίφημου δικηγόρου, γιατί ο πελάτης του, ο παπάς ομολόγησε τις αμέτρητες εγκληματικές πράξεις στη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών. Όλη η Μόσχα ολόκληρο μήνα μιλούσε για τα μεγάλα ποσά που έκλεψε από το ταμείο της εκκλησίας ο παπάς.
Η μεγάλη αίθουσα του δικαστηρίου ήταν ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο και η δίκη άρχισε
με αγόρευση του εισαγγελέα. Περάσανε δυο ώρες, όμως ο κατήγορος δεν είχε σκοπό να τελειώσει]
Οι ένορκοι αθώωσαν τον παπά.
Ο διάσημος γλύπτης Πολύκλειτος έκανε δυο όμοια αγάλματα. Το ένα άγαλμα το έδειχνε σε όλους, το άλλο το έκρυψε να μη το δει κανείς. Ο κόσμος κοιτούσε το πρώτο άγαλμα και πολλοί έκαναν παρατηρήσεις. Ο γλύπτης προσεκτικά άκουε τις παρατηρήσεις και σύμφωνα μ' αυτές έκανε διορθώσεις στο άγαλμα. Μετά έβαλε δίπλα και τα δυο αγάλματα για ν' ακούσει τη συγκριτική εκτίμηση των αγαλμάτων. Όλοι αναγνώρισαν ότι εκείνο το άγαλμα που έμεινε χωρίς διορθώσεις είναι πολύ πιο ωραίο από το άγαλμα που διορθώθηκε.
Τότε ο Πολύκλειτος είπε στους κριτικούς του]
μετακινήθηκε από φιλοσοφία
προτιμώ την φιλοσοφία μια ενότητα συζήτησης
και όχι παράθεση άρθρων/ιστοριών
οι προτιμησεις της συντονιστριας ειναι παντα σεβαστες......
Παράθεση από: "apol"οι προτιμησεις της συντονιστριας ειναι παντα σεβαστες......
τι υπονοας πουλίμ;
ο,τι γραφω καλη μου......
Katse ekei sti gwnia kai milia mi vgazeis!
mia istoria tha sou pw mipws kai papseis na griniazeis
mipws fygei i eirwnia pou zwgrafises sta moutra sou
kai noiwseis anthrwpos......ki anoiksei i koutra sou.....
Re katse katw sou lew! kaste kai voulwse to!
afou teleiwsw par'to opou pas kai ksexase to...
poulise to,agnwise to,moirase to......
..............arxizw:
Vathia anasa mi skontapsw stis lekseis....
vazw ton hrwa egw,tin epoxh esy tha dialekseis
kapou....se mia kalyva stis fwtias ta merh..
zouse enas gernontas pou kouvalouse ena aspro paneri.
mesa eixe valei kai poulouse eyxes
pou xan ksemeinei stous anthrwpous ap'ta xthes.....
etsi gyrnouse olimeris se xwria se sokakia
kouvalontas ti paraksenh pragmatia....
Ekei ton eide loipon enas koufos kai tou egnepse
epsaxne elpida les kai i tyxh tou sterepse.....
pire dyo eyxes ap'to paneri,tis anoikse ki elampse
ekane pisw....kryftike ki eklapse...
Ligo pio katw ton akouse mia kopela tyflh....
kathismeni s'ena vraxo parea m'ena skyli
ton parakalese na vgalei dyo eyxes n'agorasei
ki an einai eykolo siga na tis diavasei.....
Etsi ki egine....
akouge ki esfigge to stoma tis
san na zalistike kai exase to xrwma tis.....
eipe ston geronta pou diavaze na papsei...
sfiggotan toso......gia na mi klapsei.
Ligo pio pera ton fwnakse enas emporos...
gelastos,kalostekoumenos kai eyporos.
evgale ena pouggi kai pire to miso paneri...
prepei na diavaze eyxes olo to mesimeri...
giati ton vrikane argotera lipothymo stin akri
kai i kori tou elege.....pws den tou meine dakry...
Etsi o gerontas......vazontas katw to kefali
enoiwse asxima prwti fora ntropi megali!
Afise ola ta lefta kai mazepse ola ta xartia
ta'vale mes sto paneri....ki afou anapse fwtia....
den mporouse na ksexasei oles toutes tis stigmes....
san na plirwsan gia na paroun tis palies tous eyxes!
ekane ta pisw mpros ki asprontymenos o ouranos
tou tragoudouse...poso itan tyxeros
pou eixe sta matia tou ola osa perase....
pou ta katafere............... kai gerase!
Ki an gelw einai pou kserw to dromo mou kai paw
Ki an rwtw einai gia keina pou iksera kai ksexasa
Ki an tha vrw ola osa noiazomai ki osa agapaw
Tha mporw na lew s'olous "ta katafera! gerasa! .......
ki omorfa perasa!"
Ένας γνώστης των τεχνών είδε τα έργα του Πικάσο και δήλωσε]
Όταν ο Αντόν Τσέχοφ ήρθε στη δεύτερη πρόβα του "Γλάρου" στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, ένας ηθοποιός του είπε, ότι στο "Γλάρο" πίσω από τη σκηνή θ' ακούγεται το κόασμα των βατράχων, θα τριζοβολούν τα τζιτζίκια, θα γαβγίζουν τα σκυλιά.
- Γιατί αυτό, ρώτησε δυσαρεστημένος ο συγγραφέας.
- Για να είναι πιο ρεαλιστικά, είπε ο ηθοποιός.
- Ρεαλιστικά…, επανέλαβε ο Τσέχοφ χαμογελώντας και ύστερα από μια μικρή παύση, είπε, ο Κραμσκόι (διάσημος Ρώσος ζωγράφος) έχει ένα καταπληκτικό πίνακα με πορτρέτο μιας όμορφης γυναίκας. Τι θα γίνει, αν από το πρόσωπο αφαιρέσουνε τη ζωγραφισμένη μύτη και βάλουνε μια "ζωντανή" μύτη; Η μύτη θα είναι πραγματική αλλά ο πίνακας καταστράφηκε…Η σκηνή ζητάει κάποια συμβατικότητα. Η σκηνή αντικατοπτρίζει μέσα της την πεμπτουσία της ζωής και δε χρειάζεται τίποτα περιττό.
Μια φορά τον Ε. Χεμιγκουέϊ ρώτησαν]
Ένας βασιλιάς μιλούσε με έναν σοφό]
Παράθεση από: "isabella"Μια φορά τον Ε. Χεμιγκουέϊ ρώτησαν]
και πόσο πίσω σου και πεινασμένο είναι το λιοντάρι
Παράθεση από: "TaKs|D|_PoLyTaRaXo"Katse ekei sti gwnia kai milia mi vgazeis!
mia istoria tha sou pw mipws kai papseis na griniazeis
mipws fygei i eirwnia pou zwgrafises sta moutra sou
kai noiwseis anthrwpos......
...............
........
Tha mporw na lew s'olous "ta katafera! gerasa! .......
ki omorfa perasa!"
Πανέμορφο το κείμενο σου φιλε.....
το αδικείς αν το αφήσεις χωρίς να το κανεις με ελληνικά γράμματα
Κάτσε εκεί στη γωνια και μίλια μη βγάζεις!
μια ιστορία θα σου πω μήπως και πάψεις να γκρινιάζεις
μήπως φύγει η ειρωνεία που ζωγράφισες στα μούτρα σου
και νοιώσεις άνθρωπος......κι ανοίξει η κούτρα σου.....
Ρε κάτσε κάτω σου λέω! Κατσε και βούλωσε το!
αφού τελειώσω πάρτο όπου πας και ξέχασε το...
πούλησε το,αγνόησε το,μοίρασε το......
..............αρχίζω:
Βαθιά ανάσα μη σκοντάψω στις λέξεις....
βάζω τον ήρωα εγώ,την εποχή εσύ θα διαλέξεις
κάπου....σε μια καλύβα στις φωτιάς τα μέρη..
ζούσε ένας γέροντας που κουβαλούσε ένα άσπρο πανέρι.
μέσα είχε βάλει και πουλούσε ευχές
που χαν ξεμείνει στους ανθρώπους απ'τά χθες.....
έτσι γυρνούσε ολημερίς σε χωρια σε σοκάκια
κουβαλώντας τι παράξενη πραγματια....
Εκεί τον είδε λοιπόν ένας κουφός και του έγνεψε
έψαχνε ελπίδα λες και η τύχη του στέρεψε.....
πήρε δυο ευχές απτό πανέρι,τις άνοιξε κι έλαμψε
έκανε πίσω....κρύφτηκε κι έκλαψε...
Λίγο πιο κάτω τον άκουσε μια κοπέλα τυφλή....
καθισμένη σ'ένα βράχο παρέα μ'ένα σκυλί
τον παρακάλεσε να βγάλει δυο ευχές ν'αγοράσει
κι αν είναι εύκολο σιγά να τις διαβάσει.....
Έτσι κι έγινε....
άκουγε κι έσφιγγε το στόμα της
σαν να ζαλίστηκε και έχασε το χρώμα της.....
είπε στον γέροντα που διάβαζε να πάψει...
σφιγγόταν τόσο......για να μη κλάψει.
Λίγο πιο πέρα τον φώναξε ένας έμπορος...
γελαστός,καλοστεκούμενος και εύπορος.
έβγαλε ένα πουγγί και πήρε το μισό πανέρι...
πρέπει να διάβαζε ευχές όλο το μεσημέρι...
γιατί τον βρήκανε αργότερα λιπόθυμο στην άκρη
και η κόρη του έλεγε.....πως δεν του μείνε δάκρυ...
Έτσι ο γέροντας......βάζοντας κάτω το κεφάλι
ένοιωσε άσχημα πρώτη φορα ντροπή μεγάλη!
Αφησε όλα τα λεφτά και μάζεψε όλα τα χαρτιά
τά'βαλε μες στο πανέρι....κι αφού άναψε φωτιά....
δεν μπορούσε να ξεχάσει όλες τούτες τις στιγμές....
σαν να πλήρωσαν για να πάρουν τις παλιές τους ευχές!
έκανε τα πίσω μπρός κι ασπροντυμένος ο ουρανός
του τραγουδούσε...ποσο ήταν τυχερός
που είχε στα ματια του όλα όσα πέρασε....
που τα κατάφερε............... και γέρασε!
Κι αν γελώ... είναι που ξέρω το δρόμο μου και πάω
Κι αν ρωτώ ...είναι για κείνα που ήξερα και ξέχασα
Κι αν θα βρω ....όλα όσα νοιάζομαι κι όσα αγαπάω
Θα μπορώ ......να λέω σ'όλους "τα κατάφερα! γέρασα! .......
..................κι όμορφα πέρασα!"
(ΤΗΑΝΚς Κωστης για τη σελιδα :wink: )
Βάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή
για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή ......
και να σε ξεμακρύνω λίγο από τη σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς σε συνερίζεται το κέφι σου.
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ' ένα αιώνια ποτισμένο απ' το κρασί καπηλειό,
μέρος κακόφημο, ακόμα και για το στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δε με φέρνει στ' όνειρό μου.
Εδώ λοιπόν, θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που 'ναι σα να συνέβη χθες και ορκίσου .....
αν σε πειράξει τόσο που ντραπείς .........
............. πουθενά να μη τη πεις.
-Καλώς ήρθες, ξένε στο τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου,
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής.
Ξέμεινα μόνος μου, πάρε και κάτσε όπου θες
κουρασμένο σε βλέπω, πρέπει καιρό να γυρίζεις,
όμως μέσα στη ζαλάδα μου και πίσω απ' τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις.
-Γεια σου και σένα, έλειπα χρόνια ήμουνα κάπου μακριά
με φέραν πίσω δυνατές φωνές
και κάποιες τύψεις που μου είπαν πως εδώ κοντά
έχω γεννηθεί κι έχω πεθάνει δυο χιλιάδες φορές.
-Ω!... να τα μας! καλά είπα όταν σε είδα
πως σίγουρα παράξενα θα πρέπει να μιλάς
από άλλο κόσμο έχεις απάνω σου σφραγίδα
αυτά τα αγκάθια στο κεφάλι και τα ρούχα που φοράς.
-Κάποτε κάποιοι μου το φόρεσαν για στέμμα
και με χλευάζανε μεγάλο βασιλιά
ακόμα τρέχει από τότε φρέσκο αίμα
σ' αυτά που ανέβηκαν του χρόνου τα σκαλιά.
Γι' αυτό με βλέπεις μέσα στις σκιές
σαν να φοβάμαι και να θέλω να γλιτώσω
μια προσευχή σ' ένα περβόλι με ελιές
δε με αφήσανε ποτέ να την τελειώσω.
-Κι όμως μυρίζεις ουρανό και χώματα
κι αυτή την όμορφη δροσιά της σιωπής......
-Είναι που μ' έφεραν εδώ αλλόκοτα μαλώματα
άκου, λοιπόν, τι θα τους πεις: ...........
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα μου
πες αναβάλλεται η γιορτή
πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου.
Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
πες ο παράξενος πως .......χάθηκε
..........κι έφυγε οριστικά .......
-Μπερδεμένα μου τα λες, αλλά γουστάρω!
πρέπει να σπούδασες τη τέχνη του μυαλού!
ή σαν κι μένα όταν με πιάνει και σαλτάρω
και πίνω εδώ, με πιάνει αλλού.
-Γι' αυτό και εγώ ήρθα εδώ και σε διάλεξα πιωμένο
για να μπορέσεις την αλήθεια να τους πεις
κάτω από το φως το μέτωπο έχεις ιδρωμένο,
μα το προσέχεις καθαρό, δε θα ντραπείς.
Οι άλλοι παίξανε μαζί μου στους αιώνες
αυτοκράτορα με χρίσανε, με κάναν στρατηγό,
τα απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες
και δεν ήξερα τίποτα εγώ.
-Που με βρήκες εδώ κάτω τι με θες ?
Το μυαλό μου δε σαλεύει από κούνια !
σα να γεννήθηκα μου φαίνεται χτες
ενώ έξω υπάρχουνε έξυπνοι μιλιούνια!
-Αυτούς τους είδα, τους άκουσα, τους νιώθει το πετσί μου
προτιμώ τα καρφιά που με κρατάνε στο σταυρό
αυτοί πουλήσαν ακριβά τη γέννησή μου,
αυτοί φυλάνε το σκοτάδι θησαυρό.
Πες στους εχθρούς μου ότι είχαν λόγο καλό
και θα τους σέβομαι γιατί πιο τίμια σταθήκαν
όταν με σκοτώναν, κοιτούσαν ουρανό
κι έτσι πρόλαβαν από εκεί συγχωρεθήκαν.
-Ωραίος! παράξενε φίλε μου, απόψε ....
για την ανημποριά μου βρήκες σκοπό!
πάρε μια κούπα!! πάρε ψωμί και κόψε!!
να τελειώσω το κρασί μου και θα πάω να τους πω: ......
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα σου
θα πω αναβάλλεται η γιορτή
πας να ξαπλώσεις στα καρφιά σου.
Θα πω ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
θα πω ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά.........
2000
Τώρα που φεύγεις αιώνα μοιάζεις πολύ με το φευγιό μου
θα σε κάνω δυο λόγια να σε χαρίσω στο γιο μου.
Θα το κάνω παραμύθι να μοιάζει ....
για να το πάρει καλά, μπορεί και να τον νοιάζει
Θα σου φερθώ ευγενικά,όσο μπορώ φυσικά
ψάχνω τον τρόπο πως να του το πω κανονικά....
πως όταν φώναζε ο Θεός δεν τον πήραμε χαμπάρι
εμείς είχαμε το νου μας πως θα πάμε στο φεγγάρι.
Γιατί ζηλεύουν τα πουλια και δεν μας κάνουν χαρά
που έχουμε τώρα σιδερένια,μεγάλα φτερά
Γιατί τα πόδια μας στη γη σπανια πατάμε
και τα χερια μας τιμόνι συνεχεια κρατάνε.....
Πως να του πω ότι η μουσική έβγαινε από ένα χωνί....?
Κι ότι ο πρώτος σινεμάς ήταν πανί.......?
Κι ότι μας φτιάξαν ένα μικρό ονειροκουτι
για να γλιτώσουνε μια και καλή όλοι ετούτοι.
Πως να του πω για προσφυγιά......για Πόλη και για Σμύρνη??
και για εμφύλιους και τέτοια ........ κάγκελο θα μείνει...!!
Πως να πω ευγενικά.......για πολέμους σε παιδάκι??
Κι ότι ο πιο τρανός μαλακας είχε ένα μικρό μουστάκι.......
Πως στη χωρα με τα χιονια έγινε αφέντης ο λαός
για να γίνει τ'όνειρο ,καημός.......
Την αλήθεια αν του πω.... θα του το βγάλω από τι μύτη
αυτός νομίζει ότι ο Ζορό............είναι φίλος του Σημίτη.......
Πρέπει να βρω στη ψυχή μου ν'ασχολείται μ'άλλο θέμα
για να μπορέσω να του φτιάξω ωραίο ψέμα.
Ήρθε η ώρα να του πω για τη φύση και τα ζώα.....
.....όχι για μας........για τ'άλλα που ναι αθώα....
Γιατί δεν μας μιλάνε και δεν μπόραν οι μηχανές....
τι ναι τελικά το "άγχος" και το "στρές"?
Πως να του πω ότι ανήκει στην Ευρώπη??
Και δεν milan την ίδια γλώσσα όλοι οι άνθρωποι....
Αντε πες του ότι ο κόσμος τώρα μπήκε σε κουτάκι.....
Αντε πες του ότι η "Ντόλη".......δεν είναι προβατάκι.....
Κι ότι δεν είναι "Power Ranger" οι μπάτσοι....
αυτό θα το ρισκάρω και στραβά ,ρε, να του κάτσει!
Αντε πες του για μπάσκετ αφού δεν πρόλαβε τον Γκάλη!
Θα νομίζει τώρα η μπάλα ότι είναι πιο μεγάλη....
Aντε πες του ότι υπάρχουνε παιδιά που ζουν στο κρύο....!!
Κι ο "μπαμπάς" του Μικι Μάους διατηρείται σε ψυγείο!
Αντε πες του..........για το Σπίτι το λευκό.....
που σκορπάει το κακό όσο γαμεί το αφεντικό.....
Αντε "δειξτου" το δικό μας πού'ναι τίγκα περιστέρια....
κι ότι εκεί μέσα..............βρώμικα έχουν όλοι χερια!
Λάθος παραμύθι.......... μοιάζει με τιμωρία......
τα ψέμματα θα αφήσω να του πει η ιστορία......
Ντρέπομαι για πρώτη φορα ......μπροστά στο γιο μου!!
Την βλέπω να του λέω μοναχα ......για το φευγιο μου .....