ας επιχειρησουμε να γραψουμε ολοι μαζι ενα μυθιστορημα ,μια μικρη ιστορια ,ενα ευχαριστο παραμυθι ....ο καθενας θα προσθετει και μια προταση.......
Η ζωη κυλουσε ηρεμα στη μικρη παραθαλασσια επαρχιακη πολη.
και παιρνουσαν ωραια διασκεζανε ολοι μαζι. μια φορα τη βδομαδα.
ka8e sabatokuriako mazeyomastan, meta apo tis douleies tou ka8hmerinou treximatos.
Ήταν τα πιο όμορφα, γεμάτα και έντονα σαββατοκύριακα τις ζωής μου...
το καλοκαιρι καθε μερα στη θαλασσα...περνουσαμε τη μερα...μας..
Ώσπου,έτσι..αναπάντεχα..η τρια λα ρι λα ρο ,ζωή μας άλλαξε.. :lol:
...άλλαξε και βέβαια προς το καλύτερο διότι ήρθε στην παρέα μας....
ενα πολυ καλοσεινατο ατομο...
gia to poio arghsame na sximathsoume gnwmh mias kai htan kapws idioru8mo :wink:
ηταν ο ανθρωπος με το γελιο στο στομα...αλα...
...όταν του είπαν να φέρει μπύρες αυτό....
ειπε οτο ειχε καλυτερα πραγματα να κανει απο το αλκοολ
Eτρεξε λοιπόν στο πορτ-μπαγκαζ του αυτοκινήτου και γύρισε πίσω με 17 φακελακια φασκόμηλο,21 κουτάκια παγωμένο τσαι (για τους πιο τολμηρούς) και 7 γκαζόζες (για τους αυτόχειρες)...
Οι περισσότεροι παραξενεύτηκαν από αυτή του την πράξη...
Συνηθως αυτος δεν εδινε του αγγελου του νερο.
Πως και σημερα τοσο γεναιοδωρος ;
και αυτες οι γκαζοζες ; Τι να συμβολιζαν;
πολλοι θεωρησαν οτι ηθελε να εντυπωσιασει μια ομορφη κοπελα γυρω στα 23 με εκφραστικα πρασινα ματια
Aυτό ήταν!!
Ετοίμαζε πάρτυ!Το είχε αποφασίσει..Θα καιγόταν το πελεκούδι απόψε..Έπρεπε να μαθει περισσότερα για αυτο το αιθέριο πλάσμα..Αλλά πώς?Ήταν τόσα αιμοβόρικα αρσενικά φιλαράκια στην παρέα..Πώς να τα παλαίψει??
Έτσι άρχισε σιγά σιγά να σκέφτεται διάφορους τρόπους για να την πλησιάσει..
ειχε καταστρωσει διαφορα σχεδια στο μυαλο του αλλα στη πραξη κολλαγε αναζητουσε μια ευκαιρια να βρεθει διπλα της και να αρχισει να της μιλαει
[size=18]Και την πλησίασε μιλώντας της για τα αστέρια...[/size]
Και τότε τον είδε πάνω απ΄τους ώμους της..Αυτός ήταν..η ψηλή κορμοστασιά του,τα πλούσια κυμματιστα μαλλιά του..μα κυρίως το αστραφτερό του χαμογελο που ουτε η νύχτα δε μπόρεσε να κρύψει..
]Ο ΤΟΛΙΣ ΤΖΟΒΗΣ! ! ![/size] :D
:28:( ......arlekin??????) sorry paidia..synexiste.... just humour....
:scratch: εχει γουστο..
....................
........................... :roll:
.........................
ρε παιδια,πλακα κάνουμε,ε?
και ναι η κοπελα...ηταν η σαρα με τα πρασινα ματια...
(Αχ!Δόξασοι ο Θεός..πλάκα κάνουμε..)
Θα φταίω γω τώρα άμα σε βάλω στο ρόλο αυτουνού του ιδιόρρυθμου με τις γκαζοζες που ούτε έδινε του αγγέλου του νερό?Ε?Ε? :lol:
ανεξαρτητα παντως αν ηταν η σαρα η οχι ο τυπος ειχε την ιδια δυσκολια
σκεφθηκε τοτε εναν ποιο παλιο του δεσμο με μια Μάρα.
"θα την ριξω ακριβως με το ιδιο κολπο " μονολογησε.
" και η Σαρα θα πεσει στα διχτια μου οπως εγινε και με την Μαρα."
Το κακο συναπαντημα ομως δεν αργησε να ερθει, οταν εκεινος την
πλησιασε με την δροσερη του γκαζοζα στο χερι και της προτεινε
να πιουν απο το ιδιο καλαμακι. Εκεινη στην αρχη διστασε, αλλα
το αγγελικο του χαμογελο, της εσβησε καθε αναστολη.
Πλησιασε τα υγρα και σαρκωδη χειλια τις στην ακρη του καλαμακιου
και ανοιγοντας το στομα της αποκαλυψε στον μεχρι τωρα
ερωτοχτυπημενο νεαρο, δυο σειρες απο κιτρινοκαφε δοντια
αποτελεσμα 10 χρονων καπνισματος και απουσιας απο την
καρεκλα του οδοντιατρου.
" ΠΙΣΩ " αναφωνισε εκπληκτος ο θλιβερος και ατυχος νεος και αρχισε να
τρεχει προς την αντιθετη κατευθηνση, σκεπτομενος οτι γλιτωσε
κυριολεκτικα απο του χαρου τα δοντια.
( τα ονοματα που χρησιμοποιουμε ειναι φανταστικα και ουδε μια σχεση
εχουν με υπαρκτα προσωπα και νικ names.
αυτο για να μην παρεξηγουμαστε.)
Aπελπισμένος μεχρι τα μπούνια και τρικλίζοντας υπό την επήρεια της γκαζοζας,έφτασε τελικα πίσω στην παρέα του..
Κανείς δε μιλούσε..
Ο ήχος της σιωπής ήτο εκκωφαντικός..
ετσι λοιπον αποσυρθηκε σε μια γωνια σιγοτραγουδωντας
μη μου μιλατε αποψε θελω ναμαι μονος μου
να πιω μοναχος σε τουτη δω τη γωνια
εχω μαραζι στη καρδια
και επινε τη μια γκαζοζα μετα την αλλη...
pinontas tin gkazoza tou skeftotan tropous na plisiasei tin kopela me ta prasina matia ....
γιατι αποψε ηταν αποφασισμενος να μη φυγει αν δεν ειχε καποια επιτυχια μια ερωτικη κατακτηση εστω και πλατωνικη
....αλλά πως να την πλησιάσει με το ένα του πόδι σπασμένο????
Πως να βρει τον δρόμο με τόση στραβωμάρα που τον έδερνε????
Χρειαζόταν επειγόντως βοήθεια από κάπου.......
εψαχνε λοιπον αγωνιωδως τον τροπο που θα την πλησιαζε.....η που θα την εκανε να τον πλησιασει αυτη
Και του ήρθε η καλύτερη ιδέα :idea: που θα μπορούσε ποτέ να σκεφτεί ανθρώπινο πλάσμα σε αυτόν τον πλανήτη.....
μια ιδεα πρωτοτυπη και συναμα διαβολικη
...ούτε μάγισσα δεν μπορούσε να το είχε σκεφτεί....ούτε η καλύτερη νεράϊδα....ούτε το καλύτερο εξωτικό.....ούτε καν εγώ......!!!!!
τα ειχε προβλεψει ολα μεχρι τελευταια λεπτομερεια ενα κενο υπηρχε μονο και οχι μεγαλο
....ένα μικρό κενό....ανάμεσα στα δόντια του....
τραγικό...γιατί αυτό θα έδειχνε την πραγματική του ταυτότητα...και τότε είδε την λύση και για αυτό το πρόβλημα μπροστά του....ένα κόκκινο τριαντάφυλλο....το πήρε....το έχωσε ανάμεσα στο κενό.....και χαμογέλασε :D Θα ήταν ο άνθρωπος με το κόκκινο τριαντάφυλλο πλέον...
Τώρα μπορούσε να προχωρήσει στο σχέδιο του
Ακολουθει μνμ προς ενημέρωση..
Η κοπελιά -αν και αιθέρια-με τα πράσσινα μάτια,εθεάθην και με μαυρα δόντια και ο φιλαράκος μας (ενα βήμα πριν την τρέλλα) το κοψε λάσπη..
Παρακαλείσθε όπως ενημερώνεστε και για τα παραπάν-παραπάν.
και μπαίνω στη συγγραφή..
Τα λιγα που χρειαζόταν ήταν, ένα λάσο,αιθέρας και μια γκαρσονιέρα..
ομως ο δικος μας δεν το βαζει κατω ειναι αποφασισμενος σημερα ειναι η μερα του αλλωστε το ακουσε και στη πρωινη εκπομπη του αντενα στο ζωδιο του απο την Λιτσα Πατερα......
κάποια στιγμή όμως οι γκαζόζες τελείωσαν... και άρχισε να τον κόβει και μία λόρδα (λολ πείνα για όσους δεν ξέρουν ]
Παράθεση από: "LoVeDePy"κάποια στιγμή όμως οι γκαζόζες τελείωσαν... και άρχισε να τον κόβει και μία λόρδα (λολ πείνα για όσους δεν ξέρουν ]
(σορρυ ειχα μείνει στις γκαζόζες... λολ... ]
κατι που πολυ πιθανον να του αλλαζε τη ζωη
ekei pou odhgouse na paei sthn polh......xtypaei .......mia kopela me tin aristerh meria tou aytokinitou ( oxi sobara apla epese katw kai lupo8imise ) ...
ηταν μια ψηλη πανεμορφη κοπελα την οποια πηρε αγκαλια και στη συνεχεια την ξαπλωσε στο πισω καθισμα του αυτοκινητου του ..η επαφη με το σωμα της εθεσε σε συναγερμο ολες του τις αισθησεις....
ksafnika.. ekei pou prospa8ei na sineferei tin kopela.... vlepei mia skia pisw apo kati 8amnous
καποιος αρρωστος ματακιας παρεξηγησε τη φαση και θεωρησε οτι τους επιασε σε ερωτικη περιπτυξη
-Poios einai ekei????? (rwtise o prwtagwnistis mas.. pros to meros tis skias)
Ksafnou.. akouei ton matakia na trexei.. makria....
H kopela arxise na synerxete.. omws...
οι κινησεις της νωχελικες,αργες εκπεμπουν εναν παραξενο ερωτισμο σε συνδυασμο με το ανοιγμα του πουκαμισου της που επιτρεπει στο φιλο μας να δει ενα μερος και ν φαντασιωθει το υπολοιπο απο το υπεροχο στηθος της..
(ligo viper den to kaname? lol ]
omws... den to bazei katw..... ka8arizei tis skepseis apo to myalo toy.... kai tis fernei ligo nero.... gia na synel8ei teleiws.... ]
Την ωρα που φτανει κοντα της με το ποτηρι ξεχυλο απο νερο, σκονταφτει
και της το φερνει στο κεφαλι.
"ΩΧΧΧΧ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ" βογκυξε αυτη και σωριαστικε κατω.
Ο νεαρος πανω στο πανικο του εψαξε τα μαλλια της για
καρουμπαλο και με φρικη ανακαλυψε οτι ηταν περουκα.
Τωρα μπροστα του φαλακρη και ασπροφορουσα του θυμιζε
περισσοτερο τον Βρασιδα, εναν εξαδελφο του, παρα μια αιθερινη
οπτασια.
Υ.Γ. Οσο το πατε για love story , τοσο οι γκομενες θα ειναι μπαζα.
:D
Για μια στιγμή... (στάθηκε ασάλευτος στην άκρη του δρόμου....και βίωσε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα λεπτά την πλανερή εικόνα της φαινομενικής πραγματικότητας)..... Πράγματι είναι εντυπωσιακό.. (αναρωτήθηκε.... και άρχισε να γλυκοκοιτάζει την καραφλή γκόμενα).....
τοτε του ηλθε μια φλασια και θυμηθηκε ενα κινηματογραφικο εργο επιστημονικης φαντασιας με κατι καραφλες γκομενες πολυ σεξουαλικες και αμεσως ενας ερωτικος ερεθισμος διαπερασε το κορμι του
από την υαλάδα της άτριχης επιδερμίδας του μυαλού τους και η γεμάτη αισθησιασμό κίνηση της γλώσσας τους πάνω στο γλυφιτζούρι με γεύση μπανάνα που εδώ και καιρό είχαν αντικαταστήσει με το τσιγάρο.
Αμφιθυμία τον κυρίεψε ..
τι έκανε?
γιατι?
να το συνεχίσει κι οπου παει,βρε αδερφέ?
να αυτοχαστουκισθεί μπας και συνελθει?
..δεν αναγνώριζε τον εαυτό του..
Αυτός σιχαινόταν τα..γλυφιντζούρια μπανανας..
Συγχωρήστε μου την παρεμβολή, αλλά ΣΑΡΑ ΚΑΡΑΛΟΛ και μπράβο!!
Γιατί της το χαλάσατε, όμως;;
"Λάσο, αιθέρας και γκαρσονιέρα" ΑΧΤΥΠΗΤΟ, αλλά το προσπεράσατε οπότε επιστρέφω και... (παρ'ότι πληρώνομαι πλέον για να γράφω -Η ΨΩΝΑΡΑ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΛΕΜΕ ΧΕΧΕΧΕ) σας το παραχωρώ δωρεάν!!!!! Χαρτομάντηλα για τα συγκίνηση ένιουαν;;; ΟΚ!)
Σιχαινόταν τα γλειφιτζούρια γενικώς. Τις φαλακρές ειδικώς. 'Ισως επειδή του θύμιζαν γλειφιτζούρι και μια χοντρέλα που έτρωγε πάντα μόνο μπριζόλα σενιάν (μπλιαχ)
Αποφάσισε να γίνει μοναχός. Ο μοναχός Ονούφριος-Ονούφριος για να τύχει της προστασίας της ΒΕ ΒΕ ΕΦ...
Αναθεματίζοντας τα 7 κακά της μοίρας του έπαιρνε το δρόμο του πλέον..
Χαιρέτησε φίλους,γνωστούς κι οχτρούς και ξεκίνησε.Με νέο όνομα πια-Νούφι για τους δικούς-ήλπιζε να κάνει καριέρα.Ήταν αποφασισμένος να μη δεχτεί καμιά παρεμβολή,στην εκπομπή τη βραδυνή απ τη μαριόλα τη Ζωή..Έλα όμως που η Αθηνά είχε άλλα σκίτσα έτοιμα..
ουτε ο πιο ευφανταστος νους δεν θα μπορουσε να προβλεψει τι τον περιμενε
Σε μια βαριά ξύλινη πόρτα τον οδηγησαν τα βήματά του..
Σκέψεις...σκέψεις..σκεψεις..
Ενα βημα ακομα και η ζωή του άλλαζε οριστικά..Πρέπει να μπει..να μην κάνει πίσω -όχι τώρα.Παρ όλα αυτά αποφάσισε να δώσει λίγο ακόμη χρόνο στον εαυτό του..
ομως ξαφνικα τα χερια γλυστρισαν στο κλειδι
αντικρυζοντας ενα στενο διαδρομο
σκοταδι υγρασια και μια μυρωδια
ενα γατος νιαουριζοντας φευγει τρεχοντας
εβγαλε τα τσιγαρα του και αναψε
Θυμηθηκε την εφηβικη του ηλικια..
Το πρωτο του τσιγαρο.Το καπνισε στην ταρατσα του σπιτιου της φιλης και συμμαθητριας του Αννας..Η φωνη της ηταν σαν μουσικη αγγελων, τα μαλλια της ηταν χρυσα στο φως του ηλιου και τα ματια της γαλαζια σαν την θαλασσα. Η Αννα απο τοτε ηταν πουτανακι..ενα γλυκο πουτανακι που γουσταρε μεχρι θανατου και που παντα τον αγνοουσε..
Πεταξε την σκεψη μαζι με το τσιγαρο εβαλε τα χερια στο δερματινο μπουφαν με τα φερμουαρ και πηρε την αποφαση να προχωρισει..
:roll:
Μέσα στη θλίψη προχωρούσε..το μονοπάτι μαγικό και η μυρωδιά της βροχής στον αέρα..φύλλα και κλαδιά που τσακίζουν οι κόκκινες γόβες του..
ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΟΒΕΣ ΤΟΥ??? ]
Προχωρησε το μονοπατι, στο τελος αυτου συναντησε την μαντρα ενος νεκροταφιου. Βορεια προαστεια σκεφτηκε..ολη η καλη γαμωκοινωνια εδω θαβεται. Στην αριστερη πλευρα της μαντρας και μπροστα στην σιδερενια πορτα του νεκροταφιου στεκοταν ενασ τυπος οπλισμενος λες και παει για κυνηγι.. Τι στο διαολο σκεφτηκε, τι κανει τετοια ωρα ο καραγκιοζης??
Φυλαει τους πε8αμενους? Εβγαλε ενα τσιγαρο και αναβοντας το 8υμη8ηκε τον πατερα του που πεθανε απροσμενα πριν μερικα χρονια απο εμφραγμα.
Ειχε μπει στο δωματιο του εκεινο το βραδυ και το πετυχε να στριβει ενα τριφυλλο τσιγαρο με καλαματιανη φουντα αριστης ποιοτητας..
Και χασισι?? ηταν οι τελευταια κουβεντα πριν κλεισει τα ματια του.
Αριστης ποιοτητας εγραψε και ο μπατσος στην αναφορα του οταν τον δεσανε 2 χρονια αργοτερα στην Ικαρια.. τι γινετε ρε γαμωτο πως καταλαβαινουν την ποιοτητα οι μπατσοι?? Mαλλον το δοκιμαζουν αργοτερα.
Πεταξε κι αυτη την σκεψη μαζι με το τσιγαρο αλλωστε δεν του ελειψε καθολου ο πατερας του. Αγχωθηκε, ειχε αρχισει να ξημερωνει..
ξεθεωμένος από τις νυχτερινές του περιπλανήσεις, προχώρησε με ασταθή βήματα προς τη κεντρική λεωφόρο, ελπίζοντας ότι θα προλάβει το πρώτο πρωϊνό λεωφορείο
έκανε παγωνιά
έδεσε σφιχτά στη μέση του τη ζώνη της καμπαρντίνας του και έχωσε τα χέρια του βαθιά στις τσέπες της, για να τα ζεστάνει
κάπου στο βάθος του ορίζοντα η μαυρίλα της νύχτας υποχωρούσε - τα φώτα έσβησαν στους φανοστάτες
"πρέπει να δω τι θα κάνω επιτέλους με αυτή την γκαρσονιέρα" , σκέφθηκε "έχουν περάσει τέσσερεις μήνες από την ανακαίνιση και ακόμα δεν μπορώ να τη νοικιάσω... αν δεν τα καταφέρω μέχρι το τέλος του μήνα, θα έχω πρόβλημα"
πως αλλαξαν οι καιροι αυτος που σκορπαγε το χρημα μεχρι λιγους μηνες πριν να εχει αναγκη το νοικι μιας γκαρσονιερας,κατι πρεπει να κανω σκεφτηκε και σηκωσε το γιακα της πανακριβης καπαρντινας του
σταματησε λιγο πιο κατω σε ενα απο τα καλυτερα καφε της πολης για να απολαυσει ενα δυνατο εσπρεσο ....με την πρωτη γουλια η ματια του επεσε σε μια 47 χρονη καλοντυμενη και γοητευτικη γυναικα που μιλουσε στο τελευταιας τεχνολογιας κινητο της....με προφαση οτι δεν ειχε αναπτηρα σε λιγο συζητουσε μαζι της σαν να γνωριζοντουσαν καιρο...ηταν μια φιλοδοξη υπαλληλος του ΙΚΑ παντρεμμενη αλλα διαθεσιμη..........
h wra kulouse omorfa...kai h syzhthsh ginotan olo kai pio oikeia metaksi tous...
..μιλουσαν για αρκετη ωρα, οταν καποια στιγμη τον διεκοψε με μια προταση για φαγητο.. Εκεινος ανταποκριθηκε με νεα δυνατη προταση..
Παμε στην πλατεια Κουμουνδουρου να φαμε 2 κιλα χοιρινες!!!
Φανερα αναστατωμενη αντιπροτεινε να του μαγειρεψει η ιδια..
Με μια σταση στην οδο Αθηνας (αγορασαν δυο συκωταριες αρνισιες + 2 κιλα αντιδια για φρικασε..) βρεθηκαν στο ρετιρε της καπου στους προποδες του Υμηττου..
μολις εφτασαν της ανοιξε την πορτα του αυτοκινητου ,την επιασε δειλα απο το χερι και κατευθυνθηκαν προς τοο ασανσερ!
μπαινοντας μεσα και αφου πατησαν το κουμπι 7 κοπηκε το ρευμα...
μια μικρη παρεμβολη
διαβαστε το ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΩΝ 4
Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων είναι ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε το 1958 από τέσσερις εκπροσώπους της Γενιάς του ’30, τους Άγγελο Τερζάκη, Στράτη Μυριβήλη, Ηλία Βενέζη και Μ. Καραγάτση.
Εμπνευστής του μυθιστορήματος ήταν ο Γιάννης Μαρής και σύμφωνα με μαρτυρίες οι συγγραφείς πείσθηκαν να συμμετάσχουν στην απόπειρα μετά από αρκετές αμφιβολίες. Όρος της συμφωνίας ήταν να μην υπάρχει καμία συνεννόηση των συγγραφέων σχετικά με την εξέλιξη της πλοκής: ο κάθε συγγραφέας θα συνέχιζε την αφήγηση από εκεί που την άφησε ο προηγούμενος εκμεταλλευόμενος με όποιον τρόπο ήθελε το υλικό των προηγουμένων ενοτήτων. Η δημοσίευση του έργου θα γινόταν στην εφημερίδα Ακρόπολις σε οκτώ εβδομαδιαίες συνέχειες και η σειρά θα καθοριζόταν με κλήρωση, ενώ ο τίτλος δόθηκε κατόπιν προτάσεων των αναγνωστών της εφημερίδας.
Οι συνέχειες του μυθιστορήματος δημοσιεύθηκαν από τις 2 Μαρτίου 1958 έως τις 26 Απριλίου 1958 και η σειρά των συγγραφέων ήταν η εξής: Μυριβήλης, Καραγάτσης, Τερζάκης, Βενέζης για τον πρώτο κύκλο των τεσσάρων εβδομάδων και αμέσως ακολούθησε ο δεύτερος κύκλος με την ίδια σειρά.
η συνεχεια τωρα.........................................
Παράθεση από: "(MAIRA)"μολις εφτασαν της ανοιξε την πορτα του αυτοκινητου ,την επιασε δειλα απο το χερι και κατευθυνθηκαν προς τοο ασανσερ!
μπαινοντας μεσα και αφου πατησαν το κουμπι 7 κοπηκε το ρευμα...
[size=24]το ασανσερ ομως ηταν καινουργιας τεχνολογιας και τους οδηγησε αργα αλλά σταθερα στον εβδομο οροφο....για τον φιλο ομως ηταν η αναδος του στον εβδομο ουρανο....τι και αν ηταν καραφλη η κοπελιτσα??? αυτος ηθελε να δοκιμασει την τυχη του....[/size]
(μου χαλασε την φαντασιωση)
συνεχεια...
Έβγαλε λοιπόν από τη τσέπη του ένα ζευγάρι ζάρια και τη ρώτησε αν θέλει να παίξουν μπαρμπούτι.
και αυτη τον ρωτησε αν παιζεται οπως το στριπ ποκερ
Φυσικά απάντησε και ξεκίνησε το μπαρμπούτι κοιτώντας τη πονηρά στο μπούτι
λεγοντας βγαλτα ολα καραφλη και πεταμε στα βραχια
Πάει πια το παλιό καλό «σκίσε με να αλλάξω ράφτη»
O tempores o mores
[size=24]στα βραχια του αργοσαρωνικου, του νοτιου ατλαντικου ή της βορειας παγωμενης θαλασσας???[/size]
στου αργοσαρωνικου βρε μπεμπα που να τρεχουμε τωρα γυμνοι?....λεει εκεινος
........Δεν αργεί πολύ η στιγμή που το μπαρμπούτι και το strip prker δίνει τη θέση του σε φιλιά γεμάτα πάθος, και χάδια που κάναν το κορμί του πρωταγωνιστή μας να τρεμει, και καθώς τα χέρια του ελευθερώνονταν σίγα,σίγα,νωχελικά πάνω της.........
( καλα το ειπα
με αναβειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιις )
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ................................................
....ψαχουλεύντας το κορμί της, χαϊδεψαν το στήθος της... την μέση της... αργά... παθιασμένα... ερωτικά... και συνάμα άτσαλα και ανυπόμονα... ομούμενα απο τρελό πόθο και λαχτάρα να αγγίξουν την κάθε πιθαμή της, έφτασαν στους σφιχτούς γλουτούς της διέγραψαν με ένα απαλό χάδι την μορφή τους... έφτασαν στην άκρη της στενής φούστας που τόνιζε τον καλοσχηματισμένο πισινό της... χώθηκαν διστακτίκά ανάμεσα στα μπούτια της και αργά σχεδόν ιεροτελεστικά ανέβηκαν προς επάνω... και ακούμπησαν κάτι... κάτι που δεν θα έπρεπε να βρίσκετε εκεί....
χε χε χε
ω ναι
προς μεγαλη του εκπληξη αρχισε να πιανει δυα στρογγυλα πανεμορφα μελη που εμοιαζαν πολυ με τα δικα του
η διμετρη θεα ηταν τραβεστι
μην τολμοντας να συνεχισει περισσοτερο ..εμεινε ακινητος εχοντας πια για τα καλα στα χερια του τα ηδη πρισμενα και αρκετα μεγαλα για την ιδιοσυγκρασια της @....μονολογοντας στον ευατο του....αναφωνησε...
" put the @ down slowly " :shock:
...Και τί να κάνει ? είναι πολυ αργά πια για να κάνει πίσω...πρέπει να σκεφτεί κατι, κάτι που να τον βγάλει απο τη δύσκολη θέση χωρίς να τον κάνει κακό....Μάταια όμως....
γαμω την τυχη του ,γαμω..αυτος ο ανθρωπος... :lol: εχει κανα χρονο που προσπαθει να φαμησει και δεν!
Ας τον βοηθήσει καποιος!νισάφι!
παρενθεση ηταν..keep grafing.. :P
Παράθεση από: "Sara"γαμω την τυχη του ,γαμω..αυτος ο ανθρωπος... :lol: εχει κανα χρονο που προσπαθει να φαμησει και δεν!
Ας τον βοηθήσει καποιος!νισάφι!
παρενθεση ηταν..keep grafing.. :P
εδω ειμαι αμα θες.. :wink: :P
Παράθεση από: "Christina:-)"...Και τί να κάνει ? είναι πολυ αργά πια για να κάνει πίσω...πρέπει να σκεφτεί κατι, κάτι που να τον βγάλει απο τη δύσκολη θέση χωρίς να τον κάνει κακό....Μάταια όμως....
"Πάλι με τα @@ στο χέρι θα μείνω" σκέφτηκε, κάτι το οποίο δεν απήχε καθόλου μα καθόλου απο την πραγματικότητα. Και τότε του ήρθε Η ΙΔΕΑ αν προσποιούταν ένα ξαφνικό πόνο, τότε ίσως θα μπορούσε να ξεφύγει απο την εντελώς άβολη κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Διότι να πασπατεύεις τα δικά σου @@ δεν είναι και πέρίεργο, αλλά το να πασπατεύεις τα @@ κάποιας άλλης...ε, όχι αυτό πήγαινε πολύ!
..κατι ενιωσε να σταζει στο προσωπο του
Ανοιγει τα ματια και βλεπει τον απαισιο ασπονδο φιλο και συναδελφο Παναγιωτη να ριχνει σταγονες νερου με το ποτηρι πανω στο μετωπο του..
Η ομορφη Ασπασια που ειναι στο πρωτοκολλο και την ποθει εδω και χρονια
να γελαει σπαρταριστικα ενω κατι να της λεει ειρωνικα η μικρη Αναστσια που ειναι στην ρεσεπσιον..
Ειχε κοιμηθει πανω στο γραφειο..
Με το δεξι του χερι κρατουσε το μοριο του.. Αυτο ηταν η αιτια που ολο το τμημα γελουσε..
Ηταν ετοιμος να εκραγει!! Ειχε γινει ρομπα..
Και οχι μονο αυτο.. ενα πηδημα του ελαχε κι αυτο ηταν στο υπνο του και με τραβελι..
Στην πραγματικότητα,αυτό που ήθελε τωρα ήταν να ανοίξει η γη.Αλλά δεν άνοιγε..Αρα,επρεπε να την ανοίξει για να καταπιεί τους άλλους..
Βολέυτηκε καλύτερα,πέρασε το αριστερό του χέρι πίσω απ΄το λαιμό του και με το δεξι του χέρι,αρχισε το εργόχειρο..Χαμογελαστός,ήρεμος,λάγνος.
Τα γέλια κόπηκαν.Τα μάτια ανοιξαν και τα ποδια έτρεξαν.
Αυτό ηταν..Τα είχε καταφέρει..
επιτέλους, μπόρεσε να πραγματοποιήσει την φαντασίωση του, εξάλλου πάντα ήταν κομματάκι επιδηξίας, δεν ήταν τυχαίο που έβγαινε γυμνος στο μπαλκόνι μέρα μεσημέρι τάχα μου τάχα μου να μαζέψει τα ζάρια απο το τάβλι που έπαιζε με τον ανύπαρκτο φίλο του στην κουζίνα, ούτε ήταν ψέμα που ο μόνος λόγος που του αρέσει η "Καζαμπλάνκα" είναι γιατί γουστάρει να βλέπει τις καμπαρτίνες του Χαμφρέϊ...
Όλα όμως έχουν ένα ΤΕΛΟΣ.Και γι'αυτόν δεν άργησε να έρθει αφου η λίμο του αφεντικού μόλις είχε καταφτάσει...Τι να πρωτοπρολάβει? Να πλήνει τα χέρια? να ανεβάσει τα βρακιά?Τι????
"Δεν πάει να $#%@ και το αφεντικό", σκέφτηκε.
Κάθισε πιο αναπαυτικά, νιώθωντας το σφυγμό του να επανέρχεται σιγά-σιγά ενώ το βλέμμα του καρφώθηκε στα, ορθάνοιχτα από την έκπληξη, μάτια της Ασπασίας.
Θα αντιλαμβανόνταν το βουβό κάλεσμά του;
Σκεφτοταν πως την γνωρισε..
στις ανηφοριες και στα στενα της Ιπποκρατους.
Θαμπωνε η κιλοτα της καθως εσκυβε να βαλει χαρτι στο φωτοτυπικο
και το φτηνο γκρενα σουτιεν με τα τιραντακια..
Το μυστικο της αρωμα του εκοβε την ανασα..
Ηταν μωρο αψυ κι ατιθασο.. τρελενε η ματια της..
kai kathws vriskotan vythismenos stis skepseis tou xtypise to tilefwno... "mwro mou" akoustike i gnwrimh vathia fwnh apo tin apenanti polykatoikia ...
Το ξενέρωμα ήταν γρήγορο και αποτελεσματικό....κανένα σημάδι δεν έμεινα απο τις πρόστηχες σκέψεις του..."Α ρε κουφάλα λογιστη...ακόμα και απο απόσταση ξενέρωτος είσαι!και ας έχεις τη φωνή της Χειλουδακη.."Είπε και χαμογέλασε...
Εγω βλεπω το υπογειο και η κουφαλα κοιταζει το καλοκαιρι απο τον 11ο οροφο της Κηφισιας..Αλλοι μαυριζουν κι αλλοι γεμιζουν τον κωλο τους με ουρανο..Εστω και εδω κατω στην μαυριλα βλεπω το καλοκαιρι σε δροσερα νερα και δροσερους ανθρωπους.. Αλλοι με βιβλια για τον ρομαντισμο ηλιοβασιλεματα κι αγαπη κι αλλοι σουβλακι στο αυτοκινητο μπριζολα, τηλεοραση και βιντεο..
...Σε αυτες τις σκεψεις ειχε βυθιστει ζαλισμενος απο τις χιλιαδες αριθμους που ειχε μπροστα του ο καπως παραξενος ηρωας μας.Ηταν αδυνατον να συγκεντρωθει ...καθε προσθεση που πηγαινε να κανει μετατρεπονταν σε εναν εφιαλτη .. ενας τεραστιος αριθμος κατεκλυζε το μυαλο του και ο κομπος οργης στον λαιμο του δεν τον αφηνε να παρει ανασα.Ιδρωμενος και με σφυγμενες τις παλαμες σηκωθηκε αποτομα "Θα τους εκδικηθω" ειπε..."δεν μπορει αυτοι να κανουν οργια και εγω να ειμαι συνεχεια στην απεξω"...και τοτε αποφασισε να καταστρωσει ενα σχεδιο...
to prwto pragma pou tou irthe sto myalo itan na episkeftei to sex shop pou eixe stamparei edw kai mines 3 stena pio katw apo to spiti tou
αχα αυτο ειναι
πρωτα πρεπει να εξοπλισθω ..μπορει αυτοι να επιδιδονται σε φραουλες σαμπανιες και χαβιαρι αντε και σε καμια βιζιτα για αλλαγη ...αλλα ακομα δεν ξερουν τι θα πει πραγματικο παρτυ!
"Ω ναι θα κανω ενα παρτυ"
...Πήρε βιαστηκά το σακκάκι του και κατευθήνθηκε στο ασανσέρ...συλογίστηκε όμως "που παω ο τρελός?"
...Και γύρισε στο γραφείο να κλείσει τη πόρτα...
αγγιζει το πομολο της πορτας και πριν κανει την κινηση να κλεισει,
χτυπα το κινητο του. τιρα ριρα τιραριρα " χμμ ωραιο αυτο το καινουριο ring
tone σκεφτηκε, ο τασος ειχε δικιο που τοσο καιρο με ετρωγε να το κατεβασω απο το ιντερνετ με 0,0023 € sec".
πριν καλα καλα αποτελειωσει την σκεψη του, ενας πονος του ανακατευει
τα σπλαχνα και μια αποτομη εφυδρωση τον προκαλει να τρεξει σε μια αλλη πορτα με ταμπελακι "WC".
"Ατιμα φασολια " μονολογει. " και το ειπα στο μ@%$$^#@, αν ειναι προχθεσινα να μη μου τα σερβιρει".
η ικανοποιηση της απελευθερωσης ηρθε με χαρακτηρηστικο ηχο. αμεσως μετα, το φςςςςςςς απο το καζανακι ταραξε τη γαληνη του 7ου οροφου και χαλαρος πλεον απλωνει το δεξι χερι να πιασει το χαρτι.
...Πανικός τον κυρίευσε καθώς αντιλαμβάνεται πως το ειρωνικό χαμόγελο του κώστα την ώρα που τον συνάντησε στη πόρτα του wc,συμαινε πως ο Κώστας είχε χαλάσει όλο το γα%#$@χαρτο και απλά δε το αναπλήρωσε με καινούριο...
@$#!&*^%$#@!
:28: σκευτηκε...
Ξαφνικά,ακουει κάτι....ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ!! :shock:
o xaraktiristikos hxos apo ta takounia ths sto ksylino parke tou prokalese righ epithymias ... to timing omws de tha mporouse na einai xeirotero ... eprepe na kanei kati to drastiko kai malista astrapiaia!
το μυαλο του ετρεξε στην ακριβη του γραβατα. Ηταν δωρο της πρωην απο μαγαζι στο κολωνακι. "δε παν να χεστουν και οι καπιταλες ! " σκεφτηκε, και χωρις δευτερη κουβεντα την βγαζει.
βγαινοντας απο το WC , με ανοιχτο πλεον πουκαμισο ριχνει μια τελευταια
ματιά στον καδο. "μπα δε γ@@%@#@%τε , ποτε δεν μου αρεσαν τα λαχουρια.
ta afise ola pisw tou kai ksekinise gia to maske party tis geitonissas eksoplismenos me olo tou to tharros ...
Φορούσε ένα απλό συνολάκι... φούστα μπλούζα και πεδιλάκι ασημί.
Το πεντικιούρ αστραφτε στο σκοτάδι. "'Ετσι είναι οι λαμπερές προσωπικότητες", σκέφτηκε, και τινάζοντας τα μακριά και ατίθασα μαλλιά
μπήκε στο σπίτι της γειτόνισσας με την χάρη και την εμορφιά ενός Μικρού Πόνι. ]
Η γειτονισσα ηταν η Ελενη.. μιλαμε για μια γυναικα ονειρο.. μ ενα βλεμμα που σε καθηλωνει.. μια γυναικα παθιαρα!!!
Ειχε να παει σπιτι της απο περσι το καλοκαιρι.. οταν τον φωναξε ενα καυτο μεσημερι να της κοψει το καρπουζι..
Ειχε χωθει στις μαξιλαρες του οντα και σκουπιζε τα ιδρωμενα απο ζεστη "παινεμενα στηθη της"
Μισογυμνη.. μυρωδιασμενη.. σαν κορη χαρεμιωτισσα..
Κρίμα που μετά από λίγο ανακάλυψε ότι ζούσε το στόρι του "Crying Game"
"Δεν βαριέσαι", σκέφτηκε, "καλό παιδί νά 'ναι και όλα τα άλλα..."
Κοίταξε βαθιά στα μάτια την Ευτέρπη -παλαιότερα πιο γνωστή ως Μήτσος,
ο ιχθυέμπορας- και προσπάθησε να θυμηθεί κάποιο ποίημα του Σολωμού
ελπίζοντας ότι εκείνη θα πιάσει το υπονοούμενο (Σολωμός-σολομός)
και θα καταλάβει ότι η αγάπη είναι υπεράνω όλων.
Ήμουνα σίγουρος ότι το μυθιστόρημα που άρχισε τόσο τρυφερό, θα κατέληγε σε ένα κατάπτυστο πορνό!!!
Ας του δώσουμε μια άλλη, μεταφυσική διάσταση.
Πιστεύω εἰς θεòν πατέρα παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς.
Καὶ εἰς Ἰησοῦν Χριστòν, υἱὸν αὐτοῦ τòν μονογενῆ, τòν κύριον ἡμῶν, τòν συλληφθέντα ἐκ πνεύματος ἁγίου, γεννηθέντα ἐκ Μαρίας τῆς παρθένου, παθόντα ὑπὸ Ποντίου Πιλάτου, σταυρωθέντα, θανόντα, καὶ ταφέντα, κατελθόντα εἰς τὰ κατώτατα, τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστάντα ἀπò τῶν νεκρῶν, ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καθεζόμενον ἐν δεξιᾷ θεοῦ πατρὸς παντοδυνάμου, ἐκεῖθεν ἐρχόμενον κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς.
Πιστεύω εἰς τò Πνεῦμα τò ἅγιον, ἁγίαν καθολικὴν ἐκκλησίαν, ἁγίων κοινωνίαν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, σαρκὸς ἀνάστασιν, ζωὴν αἰώνιον. Αμήν.
βοηθεια μας. ευλογησον δεσποτα.
ομως ο δεσποτης ειχε παει σε ενα πανηγυρι στο διπλανο χωριο και ετσι δεν μπορουσε να ευλογησει αμεσα τον ανομο ερωτα τους...
Κι ενώ τα συναγριδέ του μάτια :shock: είχαν επιστρατεύσει το πιο λάγνο τους βλέμμα για να αγκαλιάσουν την οπτασία -λέγε με Μήτσο- που ήταν νωχελικά κουλουριασμένη στον καναπέ απέναντι........ ξαφνικά η ατμόσφαιρα γέμισε ουράνιες μελωδίες που ήταν σαν να κατέβαιναν από τουλάχιστον τρία ποστ πιο πάνω...
Η ακόλαστη ζωή του πέρασε τρέχοντας μπρος απ' τα μάτια του και λαχανιασμένος από το ασήκωτο βάρος των ενοχών του βρέθηκε πεσμένος στα γόνατα... (στάση που ο Μήτσος οφείλω να πω πως δικαιολογημένα παρεξήγησε σφόδρα)
Κι ενώ τα [size=24]συναγριδέ [/size]του μάτια
sofaki mou adynatw na vrw pio ekpliktikh ataka 3 selides post pou diavasa :24:
:24::24::24:
εεεε ήταν για να σαγηνεύσει τον Μήτσο τον ιχθυέμπορα ντε :P
Ο ακολαστος.. και ακαταμαχητος Μητσος για να διωξει τις ενοχες του.. αρπαξε μια παλαμιδα και αρχισε να αυτομαστιγωνεται υπο τον ηχο της Χαρουλας Αλεξιου..
ρε μελαχρινακι.. με ποτισες φαρμακι..
ντιμπιντιμπιντιμπινταη ντιμπινταη.. ντιμπιναη.. ντιμπινταη..
ντιμπιντιμπιντιμπινταη ντιμπινταη.. ντιμπιναη.. ντιμπινταη.. :P
Μα ο Μήτσος/Ευτέρπη δεν είχε ούτε όφειλε να έχει καμμιά ενοχή...
Ο άλλος (δεν ξέρω σε ποιό όνομα γυρίζει κεφάλι) αυτός που πήγε στο μασκέ πάρτυ ως μικρό μου πόνυ... αυτός που έπαθε το θρησκευτικό ταράκουλο... αυτός είναι ο "μετανοείτε"...
Ρακ ή γράφουμε ή βήχουμε :twisted: :D
Και ξαφνικά άνοιξε μια πόρτα στο βάθος και βγήκε ΕΚΕΙΝΗ. Τυλιγμένη στην λάσπη. Την ιαματική.
Είναι αλήθεια ότι παρά τα 67 της χρόνια ήταν μια ακαταμάχητη θεά. Προχώρησε με τα απομεινάρια της χάρης που της είχε μείνει από τα νιάτα της όταν στα 57 της έκαιγε καρδιές -τε και συκώτια πουλιών στο τηγάνι της η 'μοβόρα-
και κοίταξε ΕΚΕΙΝΟΝ με νόημα. Ποιο ακριβώς θα παραμείνει μυστήριο. Βαθύ.
(Γιασπερίνα, καμ κουίκλι λέμε)
κι ετσι με παγιδευμενο το βλεμα του πανω της, προχωρησε αργα, λικνιζοντας αυταρεσκα το κορμι της...
χλαπ αριστερα χλουπ δεξια ανεβοκατεβαιναν ρυθμικα τα κυτταριτιδοφορα καπουλια της, καθως πλησιαζε το αντικειμενο του ανομολογητου (υπο την απειλη αποβολης απο τα καπη και δημοσιου γιαουρτωματος) ποθου της...
και ω του θαυματος μεγαλειο... δεν περπατουσε πλεον... με την καινουργια της τενα σλιπαντ πετουσε...
Ναι.... ειχε κανει φτερα και εβλεπε το κοσμο απο κει πανω..
ειχε αποδημησει εις τοπον χλοερον και δεν ειχε φιλοτιμηθει κανεις να την ενημερωσει...
ομως και ως πνευμα τολεγε η περδικουλα της......
[size=8](καλα εγω στο τενα σλιπαντ που χει φτερα αναφερθηκα και εσεις τη κανατε μακαριτισσα! Μακαριτισσα λοιπον!)[/size]
κι αφου το σκεφτηκε καλα-καλα, ειπε να παρει στο τηλεφωνο το Βελζεβουλη να την κατεβασει κατω..... να παρει βαρυ ορκο πως δε θα ξαναχρησιποιησει τα διαολεμενα φτερα στις δυσκολες μερες...
Μια και δυο λοιπον οι προσπαθειες... αλλα η γραμμη κατειλλημενη! Αναρωτιοταν αν εχει e-mail για να του στειλει το αιτημα της...
Έλα μου όμως που είχε ξεχάσει το pass από το δικό της email όπως είχε ξεχάσει και το μυθιστόρημα...... αλλά που θα πάει όλα όσα αξίζουν να τα θυμηθείς τα ξαναθυμάσαι στο τέλος.......
και ό,τι αξίζει να θυμάσαι αξίζει και να το ζεις!
κι έτσι η 67χρονη θανούσα κατέβηκε ως φάντασμα πλέον, στοίχειωσε το σπίτι του καλού της και από τότε ακούγονται κάτι περίεργοι ήχοι και βογκητά στη γειτονιά αυτή...
...και ακούγεται, σιγά στην αρχή, μια μουσική πανδαισία σαν περάσματα από Μότσαρτ με κατάληξη λυρικό μέταλ....
...κι ο παππας παραπλευρως στον κωσταςντι να κραταει τα μπασα...