Na meinei kati, monaxa na meinei kati ....
Toso aplwthike to arwma ap'ta giasemia ...
Na meinei kati , monaxa na meinei kati ...
San mia goulia nero sti ligothymia....
Mi meinei kati apla omws gia na meinei kati ...
Kai stamatisei i zwi mas i ksekourdisth ....
Ki an meinei kati .... na xei fygei olo to axti....
Se mia stigmi mas atragoudisth ....
Na meinei kati,monaxa ... na meinei kati ...
Να μείνει κάτι, μοναχα να μείνει κάτι ....
Τόσο απλώθηκε το άρωμα απτά γιασεμιά ...
Να μείνει κάτι , μοναχα να μείνει κάτι ...
Σαν μια γουλιά νερό στη λιγοθυμιά....
Μη μείνει κάτι απλά όμως για να μείνει κάτι ...
Και σταματησει η ζωη μας η ξεκουρδιστη....
Κι αν μεινει κατι.... να χει φυγει ολο το αχτι ....
Σε μια στιγμη μας ατραγουδιστη.....
Να μεινει κατι μοναχα..... να μεινει κατι ....
Στα λιγα χρονια τουτα που εχω στη ζωη
καταλαβα καλα "δικος σου" τι θα πει .
Νομιζα οτι ειχα κανει φιλους πολλους,
μα φαινεται τους μπερδεψα με τους εχθρους .
Το λαθος ομως ηταν το μισο δικο μου,
που δεν στηριχτηκα μοναχα στον εαυτο μου.
Ολοι αυτοι που μειναν διπλα μου,ζημια μου κάναν.
Κι αυτοι που προσπαθησαν τον καιρο τους χαναν.
Κι αυτοι που συμβουλες μου δίναν
βρεθηκαν δασκαλοι μπροστα μου και μου ειπαν...
πως αν δεν τους ακουσω θα βρεθω χαμενος,
μα αν κανω οτι μου πουν...θα ειμαι ευτυχισμενος!
Γιατι ειναι ευκαιρια,λεει, στη ζωη μου
να παω κοντρα στο μυαλο και στη ψυχη μου.
Οπως εκεινοι εκαναν πολλες φορες
.......
Και πιασανε τις ευκαιριες τις τρελες ....
Σε δυο γερικα ματια τον καημο πανω διαβαζω
κι ολα αυτα που βλεπω πανω τους με κανουν και τρομαζω !
Βλεπω τοσο πονο..... - η μηπως ειναι τυψεις?
Η ενα θαμμενο μυστικο που ορκιστηκες να κρυψεις?
Πες μου , σε παρακαλω! Συμπερασμα δεν βγαζω,
ν'ακουσω ιστορια θελω εγω, ιστορια δεν διαβαζω.
Τα ψεμματα σιχαθηκα ν'ακουω με αγωνια,
τα λιγα χρονια που εκατσα επανω στα θρανια,
μου μαθανε πως ηρωες η χωρα ηταν γεματη !
Πως ολοι τους ηταν καλοι και δεν υπηρχαν σκαρτοι !
Κι αυτοι μετα τον πολεμο εδω που βασιλεψαν...
ολοι τους ηταν καλοι. Ποτε τους δεν μας κλεψαν !
Και πως για την Ελλαδα μας ολοι κουραστήκαν,
Κι εγω αναρωτιομουνα "οι προδοτες που χαθήκαν??"
Και τον λαο ποιος εστελνε μες στα νησια εξορια??
Και τα παιδια ποιος εδερνε σε καθε τους πορεια?
Τα τανκς ποιος τα κατεβαζε και σκορπιζε τον τρομο??
Τη Κυπρο ποιος τη πουλησε και σκοτωσε τον κοσμο???
Ποιος να ναι ο υπευθυνος του μεγαλου χρεους?
Και ποιος ενα μας εκανε με βλακες Ευρωπαιους?
Και τοτε.... σε ειδα διπλα μου αλλο να μην αντεχεις.
Με δακρυα μου μιλησες γι'αυτα που μεσα σου εχεις.
Δυο λεξεις, μου πες, θα σου πω για να ησυχασω....
"τις μαυρες τις κουκουλες τους ποτε δεν θα ξεχασω"...
Σκουπισε τα δακρυα , παππου, δεν τα αξιζουν.
Κι ολα αυτα που μεσα σου καιρο σε βασανιζουν....
Μοιρασου τα με μενα, ειναι τιμη μου !
Το πρωτο μαθημα που ειχα αναγκη στη ζωη μου
......
Να αγαπας μια για παντα .....
Και το ιδιο να μισεις ....
Να γελας δυνατα ....
Πριν προλαβεις να χαρεις ...
Να ονειρευεσαι το μακρινο το μελλον σου ....
Ειναι "λιγοψυχια" αμα σκεφτεσαι το τελος σου ....
Σε δυο γερικα ματια τον καημο πανω διαβαζω
κι ολα αυτα που βλεπω πανω τους με κανουν και τρομαζω !
Βλεπω τοσο πονο..... - η μηπως ειναι τυψεις?
Η ενα θαμμενο μυστικο που ορκιστηκες να κρυψεις?
Πες μου , σε παρακαλω! Συμπερασμα δεν βγαζω,
ν'ακουσω ιστορια θελω εγω, ιστορια δεν διαβαζω.
Τα ψεμματα σιχαθηκα ν'ακουω με αγωνια,
τα λιγα χρονια που εκατσα επανω στα θρανια,
μου μαθανε πως ηρωες η χωρα ηταν γεματη !
Πως ολοι τους ηταν καλοι και δεν υπηρχαν σκαρτοι !
Κι αυτοι μετα τον πολεμο εδω που βασιλεψαν...
ολοι τους ηταν καλοι. Ποτε τους δεν μας κλεψαν !
Και πως για την Ελλαδα μας ολοι κουραστήκαν,
Κι εγω αναρωτιομουνα "οι προδοτες που χαθήκαν??"
Και τον λαο ποιος εστελνε μες στα νησια εξορια??
Και τα παιδια ποιος εδερνε σε καθε τους πορεια?
Τα τανκς ποιος τα κατεβαζε και σκορπιζε τον τρομο??
Τη Κυπρο ποιος τη πουλησε και σκοτωσε τον κοσμο???
Ποιος να ναι ο υπευθυνος του μεγαλου χρεους?
Και ποιος ενα μας εκανε με βλακες Ευρωπαιους?
Και τοτε.... σε ειδα διπλα μου αλλο να μην αντεχεις.
Με δακρυα μου μιλησες γι'αυτα που μεσα σου εχεις.
Δυο λεξεις, μου πες, θα σου πω για να ησυχασω....
"τις μαυρες τις κουκουλες τους ποτε δεν θα ξεχασω"...
Σκουπισε τα δακρυα , παππου, δεν τα αξιζουν.
Κι ολα αυτα που μεσα σου καιρο σε βασανιζουν....
Μοιρασου τα με μενα, ειναι τιμη μου !
Το πρωτο μαθημα που ειχα αναγκη στη ζωη μου
......
Καποιοι δεν ειδαν φωτια ... αλλοι τη νοιωσαν στο πετσι τους ....
Καποιοι δεν βρισκανε κλαδι ... αλλοι κλαδευαν τη ζωη τους ...
:roll: :roll:
Παράθεση από: "TaKs|D|_PoLyTaRaXo"Και τοτε.... σε ειδα διπλα μου αλλο να μην αντεχεις.
Με δακρυα μου μιλησες γι'αυτα που μεσα σου εχεις.
Δυο λεξεις, μου πες, θα σου πω για να ησυχασω....
"τις μαυρες τις κουκουλες τους ποτε δεν θα ξεχασω"...
Σκουπισε τα δακρυα , παππου, δεν τα αξιζουν.
Κι ολα αυτα που μεσα σου καιρο σε βασανιζουν....
Μοιρασου τα με μενα, ειναι τιμη μου !
Το πρωτο μαθημα που ειχα αναγκη στη ζωη μου
......
Πολύ καλό... κορυφαίο ρε φίλε. Πολύ δυνατό.
:)