αφιερωμενο με ολη μου την αγαπη, αν και ποτε δε θα μπορεσει να διαβασει αυτες τις γραμμες... γιατι δεν ειναι πια μαζι μας.. τωρα το εμαθα.
Ξυπνα...φτασαμε.
Βγαινω παλι στο δρομο που μαζι περπατησαμε
καθισμενη στο τελος, εκει στη θεση που αρχισαμε..
ειναι ο ιδιος ο δρομος , απο κει ξεκινησαμε..
Μα γυριζει ο χρονος στη στιγμη που αρχισαμε,
Κι ειναι ολα μπροστα, και οι νυχτες που χασαμε,
και ο δρομος εδω σαν να μην τον περασαμε,
Και τα φωτα να τρεχουν ..κι ολα αυτα που αγαπησαμε..
και τ αστερια να λαμπουν ολα εκει που τ αφησαμε,
Και τα φωτα να τρεχουν σα το χρονο που χασαμε,
ειχες πει σ' αγαπω ομως πια... Ξυπνα, φτασαμε..
Ξυπνα, φτασαμε...
Βγαινω παλι στο δρομο που στη μεση αφησαμε,
καθισμενη στο τελος, εκει στη θεση που αρχισαμε,
και ειναι ολα μπροστα και οι στιγμες που πεταξαμε
και οι ασχημες μερες που απο μονοι μας φτιαξαμε..
Και τα Λαθη μπροστα που ποτε μας δεν σκεφτηκαμε
που με ματια Κλειστα να τα δουμε αρνηθηκαμε..
Και τα φωτα να τρεχουν κι ολα αυτα που αγαπησαμε,
Και τ αστερια να λαμπουν ολα εκει που τ αφησαμε..
Πια τα φωτα δεν τρεχουν τη ζωη μας χαλασαμε...
Μη μου λες σ'αγαπω.... τωρα πια.. Ξυπνα.. Φτασαμε..
Ειχες πει σ'αγαπω ομως πια... Ξυπνα.. Φτασαμε...
(και επειδη ευχομαι και εγω να ξυπνησω συντομα.. και γιατι 8 χρονια δεν εφτασαν να επουλωσουν την απουσια σου, και επειδη τιποτα δεν συγκριθηκε ποτε μαζι σου... Καλη ξεκουραση μωρο μου..)
και σορρυ παιδια, αλλα ετσι μου βγηκε..
as mou exhghsei kapoios giati prepei panta na grafoume logia lyphs gi'aytous pou xathikan kai oxi xaras pou mporei na einai kalytera gi'aytous pou xathikan giati panta skeftomaste panta to pws niwthoume emeis oi zwntanoi kai oxi pws niwthoun oi nekroi
τα λογα λυπης ειναι για τα χρονια που χασαμε...
Αστο Βασιλη, μου εχει αφησει γραμμα..
egw to afhnw mia kai kalh exases ton anthrwpo pou agaphses kai aporipses ma ton tropo sou shmera ena filo na to diabaseis twra ta idia sou egrapsa kai sto kinhto na eisai kala xarhka pou se gnwrisa estw kai gia ligo esy me ton tropo sou dialexes ayto xerw einai sklhra logia alla etsi to blepw egw twra
Μια νεα μερα.
Οι ζωντανοι με τους ζωντανους.
Καλημεραααααααααααααααα!!
τα λογια λυπης βγαινουν ετσι γιατι μονο οταν χασεις καποιον καθεσαι και σκεφτεσαι τα καλα του
βρε μπορει να μην μπορουσες οσο ηταν ζωντανος να κανεις ουτε λεπτο μαζι του
οταν ομως φευγει τοτε σου ερχονται εκεινες οι στιγμουλες και μαζι τους ερχονται και εκεινα τα συναισθηματα τα οποια καπως πρεπει να αποτυπωθουν , καπως πρεπει να λεχθουν
..........
καλο παιδι μην εισαι τοσο αδικος ........
καλημεραα
[size=14]Ο παππους μου, έλεγε ότι οταν καποιος ή καποιοι μιλούν για ένα νεκρό είναι κατα ένα τρόπο ένα μικρό μνημόσυνο. Πιστευω ότι είναι πρέπον να σεβαστούμε την μνημη του και να κλείσουμε εδώ αυτο το μικρό μνημόσυνο. Πιστεύω να συμφωνείτε!!![/color][/size]
Πάντα οι σκέψεις μας κρατάνε ζωντανό ότι χάθηκε
Και είναι όμορφο το δέσιμο αυτό, που παρά την πίκρα του έχει και μια γλύκα, όπως το συνδετήριο νήμα της Αριάδνης για να βρίσκουμε την έξοδο, αν αυτή υπάρχει.........
Όμορφες σκέψεις Γικάκι.........
Όμορφα λόγια καρδιάς........
Άμα και όταν παω στο ποταμό Χειμέροντα (όχι πως βιάζομε δηλαδή) ρίξε μερικές κουβέντες και για μένα, θα μου φτιάχνουν το κέφι
:shock:
]
Πεθαίνουμε μόνοι
όπως ζήσαμε.
Όλοι αυτοί γύρω μας
δεν είναι
παρά απλοί θεατές
του θανάτου μας.
Αργότερα
σε πολυτελή εστιατόρια
διασκεδάζοντας
θα συζητούν
για την ερμηνεία
του τέλους μας.
Κι εγω.....Παντα αναρωτιομουν Ποσο ζωντανοι ειναι οι ζωντες.....
Ποσο πραγματικα ζουμε μεχρι να "φυγουμε"..
Μα πιο πολυ ποσο στ'αληθεια μπορουμε να κανουμε τη μικρη ζωη μας
χαρα και με ομορφια ...για να τη μεταδιδουμε....
Παράθεση από: "riaghul"
Κι εγω.....Παντα αναρωτιομουν Ποσο ζωντανοι ειναι οι ζωντες.....
Ποσο πραγματικα ζουμε μεχρι να "φυγουμε"..
Μα πιο πολυ ποσο στ'αληθεια μπορουμε να κανουμε τη μικρη ζωη μας
χαρα και με ομορφια ...για να τη μεταδιδουμε....
Καλησπερα σας καταρχην,
διαβαζοντας τα λογια σου αναρωτιεμαι
αν ξεραμε οτι σε ενα χρονο, ενα μήνα, το χρονικό διάστημα που θα φευγαμε τι θα μπορουσαμε να κανουμε, τι πραγματικα θα καναμε για την ζωη μας :?:
:twisted: ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗΝ "ΖΩΗ" ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΗΝΑΜΕ ΠΙΣΩ ΜΑΣ :twisted:
Παράθεση από: "Teo":twisted: ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗΝ "ΖΩΗ" ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΗΝΑΜΕ ΠΙΣΩ ΜΑΣ :twisted:
Πιστεύω ότι πρέπει να είσαι εγωιστής εδώ
Ζω για μένα και όχι για τους άλλους
Ζω αρμονικά μαζί τους αλλά θα πρέπει να
ζω για μένα
Τιποτα παραπανω ..απο αυτο που ο καθενας μας συνηδειτοποιει
οτι πρεπει να κανει...
Για μενα ειναι να μη χρωστω σε κανενα...
Να μην εχω να λεω.."αυριο θα ζητησω συγνωμη".."αργοτερα θα πω Σ'αγαπω"
"βλεπουμε μετα"...και ολα τα λογια..που ειναι στο χρονο του ..."μετα",,,,
λιγο χαμογελο...για να δινει ομορφια βρε παιδια... :) :) :) :) :)
riaghul eipe
Μα πιο πολυ ποσο στ'αληθεια μπορουμε να κανουμε τη μικρη ζωη μας
χαρα και με ομορφια ...για να τη μεταδιδουμε....
Mα αυτο ειναι που αξιζει, το να δινουμε χαρα και να ζουμε χαρουμενα.
Ατμα δε συμφωνω, εσυ για σενα, αλλα καποτε πιστεψε με αυτο θα σε οδηγησει σε αφανταστη μοναξια. Πρεπει να δινουμε για να παρουμε.
Ετσι νομιζω εγω τουλαχιστον (αλλα εγω βεβαια ειμαι μια μελαχροινη χαζη)
Και ξερεις κατι? Θα θελα οταν θα φυγω καποιος να εχει να πει μια καλη κουβεντα για μενα. Και νομιζω οτι υπαρχουν αρκετοι. Τουλαχιστον απο τα σοβαρα ατομα που γνωρισα στη ζωη μου, και οχι τα ζιζανια.
Για τους αλλους δεν θα μπορεσω.
Riaghul, τι να πω, μπηκες στη ψυχη μου, νομιζω με καταλαβαινεις.
Φιλικα, Γκικαμα ( η τρελλοκαμπερω και βαλε )
Riaghul, τι να πω, μπηκες στη ψυχη μου, νομιζω με καταλαβαινεις
Gikama mou,Σ'ευχαριστω...
Δυσκολο να μπαινεις στη ψυχη των ανθρωπων...
Αλλα το προσπαθω...ξερεις γιατι?
Γιατι "επενδυω " στις ανθρωπινες σχεσεις...καλη μου...
Τι νοημα εχει η ζωη μας αν ότι και να αποκτησουμε δεν καταφερουμε να κερδισουμε τον συνανθρωπο μας?
"all we are dust in the wind"
Οπως και να εισαι , καλη μου, "τρελλοκαμπερω" ή " μελαχροινη χαζη"
για μενα εισαι μια γλυκεια παρουσια που ποναει , αγαπαει, και ζει...
Φιλακια πολλα
gikama
εγώ πιστεύω ότι συμφωνούμε, διαφωνώντας
Riaghul
και οντως το αγαπημενο μου τραγουδι ειναι το dust in the wind.. αν θες πιστεψε το αλλα δεν εχω και λογους να πω ψεμματα..
και για να ληξω το θεμα (το γραπτο) εδω, βρε παιδια, ας οργανωσουμε μια συναντηση σε ενα συμπαθητικο μερος για να γνωριστουμε και να μιλησουμε.
Φιλικα
η τρελλοκαμπερω, χαζη μελαχροινη, πιπινοκυνηγος κ.λ.π. ]
Tρελλοκαμπερω ξερω πως αυτες οι μερες ειναι γιορτινες και ολοι μας θελουμε να νιωθουμε χαρα και αγαπη ευχομαι να βρεις τηνχαρα και την αγαπη που ζητας
vasili,
την εχασα τη χαρα τοτε..
Δεν εχασες τιποτα ακομη
Ποιος να συγκριθει μαζι σου...
απιστευτη νυχτα..
αλλα να σε δω και στ ονειρο μου??
α ρε Σωτηρακι μου γμτ. γμτ γμτ.
Κατερινιώ μου...
έχεις σκεφτεί πόσο τυχερή είσαι , που μπορείς να θυμάσαι κάτι που έχει γράψει ΤΟΣΟ μέσα σου? Πόσοι γύρω μας το χουν ζήσει αυτό?
Από την άλλη, ίσως το όνειρο ήρθε τωρα , για να σου θυμήσει πως ουσιαστικά ο θάνατος είναι το πιο σπουδαίο δώρο αυτής της ζωής. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να την εκτιμάμε και να τη ζούμε στο κάθε της λεπτό. ]
oraio to themataki , marese , opos proanaferthike ayto pou einai poly shmantiko kat eme einai na ekdhlono thn agaph mou , to sebasmo , thn ektimhsh pros ta atoma pou theoro pos to axizoun. as mhn afhnoume ton kairo na paei xameno giati otan fygei kapoios apo konta mas tha einai poly arga