οι πιο ωραίες μου στιγμές είναι αυτές που κατάφεραν να μπλέξουν το ποτέ με το τώρα
όταν ήμουν στην παρέα και βρισκόμουν στο φεγγάρι
όταν κοιτούσα τα σύννεφα και μιλούσα με το Θεό
θυμάμαι που γελούσες όταν σου έλεγα ότι είχα ξεχάσει με τί χρώμα πούλια έπαιζα στο τάβλι
ποτέ δεν κατάλαβες ότι εκείνη την ώρα επέστρεφα από το πιο ωραίο ταξίδι
για ποιές αναμνήσεις λοιπόν μου μιλάς αφού δε μοιραστήκαμε ποτέ καμιά
ποτέ δεν είδες τον δικό μου ουρανό ούτε βράχηκες από τη βροχή των δακρύων μου
μη μου λες λοιπόν πως νοιάζεσαι όταν μου ζήτησες να σου μιλήσω αλλά ξέχασες να με ακούσεις...
άσε... φεύφω πάλι σε λίγο....
[size=18][/size]
Συνομιλίες με τον Θεό και μετά ζητάς τα ρέστα που δεν έχετε κοινές
αναμνήσεις. 'Ισως δεν μοιράζεστε την ίδια ...πώς να το θέσω κομψά;-
ψύχωση;
Ξαναχτυπώ και τα πονήματά σου κατακρεουργώ!
ΓΚΑ-ΓΚΑ-ΓΚΑΓΚΑΝ!!!!! ΠΟΛΕΜΟΣ! Πιάσε με αν μπορείς...
(Αν έχεις καμιά ώρα κενή μετά το κοζερί με τον Κύριο, δηλαδή)
Πόσο μ’ αρέσουν
οι ήχοι που πρέπει να κάνω
ησυχία
για να τους ακούσω!
Tι σου έκανε βρε το παληκάρι......
.....και πας να του βγαλεις τα ματια.......????
Μ'αρεσει να μου ψιθυριζεις...
Κι εγω να σου λεω......"μιλα πιο σιγα"
Μ' αρεσει να σε κοιταζω ....
και να μου λες....."γιατι δεν με βλεπεις "
Μ'αρεσει να θυμαμαι......
Και να λεω...."ατελειωτες ειναι οι ωραιες στιγμες"
Θα ειμαι κοντα σου...οταν με θελησεις...
[/color]
Ο χρονος εγινε συμπαγής
Μετράς τα λεπτά, τις ώρες, τις μέρες..
και οι αναμνήσεις χοροπηδούν και φεύγουν..
κι εγώ μένω να ΄παρακολουθώ
εκείνο τον ατελειωτο χορό τους
ετσι ..απαθής
με βλέμμα στραμμένο στο μέλλον
Στο μέλλον που κάποτε θα γίνει παρελθόν..
8)
διαβάζω και ξαναδιαβάζω... δεν είμαι σίγουρη πως καταλαβαίνουμε τα ίδια πράγματα από αυτό το θέμα... ίσως... έχω τις αναμνήσεις.... μα κανένα να μου μιλήσει για αυτές...
'Ενια μου, αυτό ήταν ένα από τα θέματα του Θίοντορ που λάτρευα να πειράζω και να μην τον αφήνω να αγιάσει! ΧΕΧΕΧΕΧΕ!
Εσείς, σωστά απαντάτε και μέσα στο πνεύμα του -το ποιο του;;; να το προσέξετε αυτό. Μην μπαίνετε όπου νά'ναι λέμε! ΧΕΧΕΧΕ- είστε.
Εγώ ήμουν ... πώς να το θέσω ήπια να μην μην με προσβάλλω καταμούτρως, διότι είμαι και μπροστά όχι τίποτ'άλλο...
ήμουν η Τριστάνα που αγαπούσε μια φορά να κυνηγά (Με μπαλντά να πω;;; Με κάτι αιχμηρό, πάντως. Χεχεχεχεχε!)
Τεό, ρομαντικό μου παιδί... εδεινοπάθησες στα κρινοδάχτυλά μου! :oops: :twisted:
Και πού είσαι, Θίοντορ που μας προέκυψες Τεό...
παράκληση... βάλε μια πιο εντυπωσιακή υπογραφή. Να βλέπω και εγώ η γραία ότι είσαι εσύ. Κάτι με λαμπιόνια... μέρες πού'ναι. :lol: :twisted: :evil:
Παράθεση από: "tristana"Και πού είσαι, Θίοντορ που μας προέκυψες Τεό...
παράκληση... βάλε μια πιο εντυπωσιακή υπογραφή. Να βλέπω και εγώ η γραία ότι είσαι εσύ. Κάτι με λαμπιόνια... μέρες πού'ναι. :lol: :twisted: :evil:
[size=18]Ελπίζω γλυκιά μου Τρις και εσύ αλλά και όλοι μέσα στο forum να έχετε καλές γιορτές, έναν ευτυχισμένο καινούργιο χρόνο, με υγεία και αγάπη.[/size][/color]
οσα θυμαμαι, σκορπια γραμματα
λαχταρα για μια βαθια ανασα,
οπως οταν βουτας στη θαλασσα και πιανεις πατο.....................
ΑΠ ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ
ΕΝΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΟΥΡΝΟ ΟΤΑΝ ΓΛΥΚΟΧΑΡΑΖΕΙ
ΑΝ ΜΑΓΑΠΑΣ ΚΙ ΕΙΝΑι ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΥΠΝΗΣΩ
ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΠΟΘΩ ΝΑ ΞΕΨΥΧΗΣΩ
ΧΩΡΙΣ ΑΕΡΑ ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΟ ΤΟ ΨΑΡΙ
ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ ΔΕ ΒΑΣΤΟΥΝ ΚΟΡΗ ΚΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙ :cry: :cry: :cry: :cry:
τα γαλαζια σου γραμματα.....
τρυφερες αναμνησεις.....
να μου λες χιλια πραματα.....
μα δεν λες να γυρισεις.....
[/color]
δεν θελω να θυμαμαι.. μονο να βλεπω μπροστα.
Παράθεση από: "spellbound"δεν θελω να θυμαμαι.. μονο να βλεπω μπροστα.
[size=14].....κοίτα μπροστά και δες αυτά που αύριο δεν θα θέλεις να θυμάσαι..![/size]
Θυμάσαι... όλα πρέπει να τα θυμάσαι... και τα όμορφα αλλά και τα άσχημα... Εξάλλου οι αναμνήσεις ενεργοποιούν τα συναισθήματά μας, θετικά ή αρνητικά.
Παράθεση από: "Eratw".................... Εξάλλου οι αναμνήσεις ενεργοποιούν τα συναισθήματά μας, θετικά ή αρνητικά.
[size=14]..........ή τα απενεργοποιούν..![/size]
..........ή τα απενεργοποιούν..!
Από το πίσω μέρος του εγκεφάλου μας εξαρτάται αυτό... πόσο καλά τα έχουμε "θάψει" :)
Γιατί να ξεχάσουμε όσα έχουμε περάσει;
Ό,τι έχουμε ζήσει είναι κομμάτι του εαυτού μας. Καλό ή κακό, διαμόρφωσε κι αυτό ως ένα βαθμό αυτό που είμαστε τώρα.
Κοιτάζουμε μπροστά. Κι έτσι πρέπει, αφού ο Θεός μας έδωσε μάτια μόνο στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού και όχι στο πίσω...
Αλλά εκτός απο μάτια, μας έδωσε και μνήμη για να θυμόμαστε τη μέχρι τώρα πορεία μας και να σχεδιάζουμε καλύτερα τη μελλοντική...
Η κάθε στιγμή, το κάθε βίωμα, είναι σαν την ενέργεια: Δε χάνεται ποτέ, απλώς μετουσιώνεται απο τη μια μορφή στην άλλη...
Τεό, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ και σ'εσένα. Μου έλειψες. Το ανέφερα;
(Ομόρφηνες ή είν'ιδέα μου;; ΧΟ! ΧΟ! ΧΟ!)
opws egrapsa kai s ena allo topic oi anamnhseis einai kommati ths zwhs mas!