Υπάρχει η εκτίμηση πως οι ηθικές αξίες στην εποχή μας διέρχονται κρίση.
Πού οφείλεται, κατά την γνώμη σας, η κρίση αυτή και ποιες οι επιπτώσεις της
στην προσωπική και κοινωνική ζωή?[/i][/color]
γιατί υπάρχει πάντα αυτή η εντύπωση πως στις παλιότερες εποχές δεν περνούσαν κρίση οι ηθικές αξίες?
Εν μέρει, συμφωνώ με το Χρήστο.
Πάντα οι ηθικές αξίες διέρχονταν κρίση, αν βέβαια με τον όρο ''ηθικές αξίες'' εννοούμε το καλό, αυτό που μεταμορφώνει τη ζωή απο μια άμορφη μάζα σε κάτι προσωπικό και ανθρώπινο.
Η κρίση που διέρχεται η δική μας εποχή οφείλεται στον υπερπληθυσμό, στην αποχαλίνωση των ενστίκτων και στην υποβάθμιση των εννοιών ''χρόνου'' ''χώρου'' και ''απόστασης''. Όλα αυτά οφείλονται με τη σειρά τους, λίγο- πολύ, στη πρόοδο της τεχνολογίας τους τελευταίους αιώνες.
Οι επιπτώσεις αυτής της κρίσης στην προσωπική και κοινωνική ζωή περιγράφονται με τρεις λέξεις: Βαθμιαία απουσία ελέγχου.
Σ' αυτήν την απουσία ελέγχου υπάγονται (και εξηγούνται) διάφορα φαινόμενα της σημερινής πραγματικότητας, απο το σεξισμό μέχρι την τρομοκρατία.
Οι ηθικές αξίες υπήρχαν παντού και πάντα.
Οι αξίες αυτές όχι μόνο υπαγορεύουν τη συμπεριφορά και ορίζουν τις μεταξύ των ανθρώπων σχέσεις, αλλά και προσπαθούν να τις υψώσουν και να τις εναρμονίσουν με έναν κόσμο ιδανικό. Γι’ αυτό, συνήθως, πίσω από τις ηθικές αξίες υπάρχει μια θρησκεία, μια θεόπνευστη αλήθεια ή μια κοσμοθεωρία.
Στην εποχή μας και στην κοινωνία μας οι αξίες αυτές αμφισβητούνται, παραμελούνται, παραβιάζονται εύκολα και διέρχονται κρίση. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν τα συχνότατα φαινόμενα βίας και εγκληματικότητας, η διαφθορά, ο ανταγωνισμός, η εκμετάλλευση, οι αδικίες, η ασυνειδησία αλλά και η αλλαγή του νοήματος λέξεων με ηθικό περιεχόμενο. Για παράδειγμα, αγαθός σημαίνει πια αφελής.
Τα αίτια της κρίσης αυτής στις ιδιαιτερότητες της εποχής μας που διαμόρφωσαν το διαφορετικό ήθος του σύγχρονου ανθρώπου θα μπορούσα να πω ότι είναι]
[size=18]Είναι ανάγκη να επανορθωθούν οι ηθικές αξίες[/size].[/i][/color]
εμ , βέβαια.
Tα ανθρώπινα δικαιώματα άκμασαν στον Mεσαίωνα και η γυναίκα πρωτοψήφισε στα τέλη του 19ου αιώνα. Mην πούμε για τους σκλάβους.
Yπήρχε τρομερή ασφάλεια κατά την διάρκεια των ρωμαικών χρόνων (αρκεί να έκανες τον σταυρό σου), τα παιδιά έπαιζαν ανενόχλητα στους δρόμους του Bυζαντίου (αρκεί να μην έπαιζαν μαζί τους και μεγαλύτερα παιδιά), δεν υπήρχε καμμιά καχυποψία με την Iερά εξέταση και δεν αλλοιωνόταν καθόλου η ψυχοσύνθεση του ανθρώπου όταν οι Πάπες συνομιλούσν με το Θεό. A, και κάτι ψιλοπαλουκώματα των Tούρκων δεν πρόσβαλαν καθόλου την ανθρώπινη ζωή, αλλά αυτό ήταν λόγω των ξένων αρχών και προτύπων ζωής.
Oλα αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν. H μάσκα φοριέται διαφορετικά. Aνάλογα τη μόδα.
Συμφωνω απολυτα πως παντα το ιδιο ειναι και νομιζω πως ετσι πρπ να ειναι.
Τουλαχιστον προτιμω που αλλαξαν π.χ οι "ηθικες" αξιες του Μεσαιωνα.
Αλλαζουν οι αναγκες μας οι ευκολιες και οι δυσκολιες μας, προχωραμε προς μια κατευθυνση καλη κακη και μεσα σε αυτη την ορια αλλαζουν τα ορια και οι ενδυμασιες της "ηθικης" μας που μεταξυ μας πολλες φορες δεν την αποδεχομαστε κιολας και μας στενευει.
Αυτα στα γρηγορα διοτι εχω και μαθημα.
Με εκτιμηση
Σταυρουλα