a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ο κύκλος των χαμένων ποιητών => Μήνυμα ξεκίνησε από: MARAKOS στις Οκτωβρίου 18, 2006, 10:03:30 ΜΜ
Σκύβει ο πατέρας σε χαϊδεύει με στοργή
και μ ευλάβεια και έκσταση σε πιάνει
βλέπει το τοσοδούλικο σου κορμάκι να ριγεί
σαν μια προέκταση του Είναι του στη γη
κι είναι περήφανος που πιά δεν θα πεθάνει
κι η μάνα μ ευτυχία περισσή
ρόδινα όνειρα για σε χίλια πυργώνει,
όλος ο κόσμος πια για κείνη είσαι σύ
θέλει τη ζήση σου χρυσή
κι ας είναι για εκείνη μόνο θλίψεις και ίσως πόνοι
και οι γιαγιάδες κι οι παππούδες απαλά
θ αγγίξουν της ζωούλας σου τη ρόδινη κορδέλα,
στα μάτια της ψυχής τους, εικόνα σου τρανή κυλά
για να σε να φανταστούν μελλοντικά,
σωστή γλυκεία κοπέλα
Μάριος Ζαμπίκος (ΜΖ)