Παρολο που συνηθως δεν φιλοσοφω...μαλλον σκεφτομαι πανω στην πρακτικη των καταστασεων και των γεγονοτων, εντουτοις περναει συχνα απο το μυαλο μου η σκεψη αν υπαρχει οντως μοιρα,πεπρωμενο η ειναι καθαρα θεμα επιλογων.Και αν υπαρχει μεχρι ποιο σημειο ειναι γραμμενες οι ζωες μας και ποσο εμεις ειμαστε υποχρεωμενοι και-βασικα ικανοι-να συμμετεχουμε σε αυτο το κατεστημενο.
Μπορουμε, εχουμε την ικανοτητα το δικαιωμα την επιλογη να αλλαξουμε την μοιρα μας αν και εφοσον υπαρχει ?
Αν δεν υπαρχει τι ειναι τοσο βαθεια μεσα μας ριζωμενο και απο που πηγαζει που μας ωθει να πιστευουμε σ αυτην ?
Αν υπαρχει εχουμε τροπους να το αποδειξουμε?
Αν ολα ειναι αποτελεσμα επιλογων ποσο θα διευκολυνε η οχι την ζωη μας?
Kαι για να καταθεσω τι προσωπικα πιστευω να πω πως θεωρω πως οι ανθρωποι που συνανταμε στην ζωη μας ειναι θεμα μοιρας αλλα το τι θα κανουμε ειναι επιλογη, χωρις να ειμαι σιγουρη γιατι αλλα ετσι το νιωθω.
Ήμουν αρκετά μικρή (στο γυμνάσιο ακόμα) όταν ξεκαθάρισα μέσα μου αυτό το θέμα περί μοίρας, πεπρωμένου κλπ... Και συνδέεται άμεσα με τον τρόπο που πιστεύω στο Θεό.
Δεν ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια, γιατί ακούγεται παράλογο και δύσκολο, την ίδια στιγμή όμως μέσα μου είναι τόσο απλό και σαφές...
Ο Θεός είναι πάνω απ'όλα... Δεν έχει χρόνο, δεν έχει τόπο... Δεν έχει παρελθόν, παρόν ή μέλλον.
Γνωρίζει τι συνέβει, τι συμβαίνει, και τι θα συμβεί.
Αυτό είναι η 'μοίρα' μας.
Την ίδια στιγμή όμως, έχουμε και ελεύθερη βούληση. Εμείς κάνουμε τις επιλογές.
nai emeis kanoume tis epiloges omws opoia epilogi kai an kanoume, an einai kati na ginei tha ginei.
Παράθεση από: "Enia"Ήμουν αρκετά μικρή (στο γυμνάσιο ακόμα) όταν ξεκαθάρισα μέσα μου αυτό το θέμα περί μοίρας, πεπρωμένου κλπ... Και συνδέεται άμεσα με τον τρόπο που πιστεύω στο Θεό.
Δεν ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια, γιατί ακούγεται παράλογο και δύσκολο, την ίδια στιγμή όμως μέσα μου είναι τόσο απλό και σαφές...
Ο Θεός είναι πάνω απ'όλα... Δεν έχει χρόνο, δεν έχει τόπο... Δεν έχει παρελθόν, παρόν ή μέλλον.
Γνωρίζει τι συνέβει, τι συμβαίνει, και τι θα συμβεί.
Αυτό είναι η 'μοίρα' μας.
Την ίδια στιγμή όμως, έχουμε και ελεύθερη βούληση. Εμείς κάνουμε τις επιλογές.
Το γεγονος οτι ξερει σημαινει πως καθοριζει :?:
Μα όχι! αν καθόριζε άλλος για εμάς δεν θα είμασταν ελεύθεροι.
οι επιλογές όλων μας συνολικά καθορίζουν τι θα συμβεί στον κόσμο ολόκληρο, και απλά αυτό συμβαίνει να το γνωρίζει κάποιος -σαν προφητεία ας πούμε.
δεν συμφωνώ ακριβώς μαζί σου purple όπως το λες.
αν δεν μπω εγώ στο τρένο, δεν θα φτάσω στον προορισμό μου... μπορεί να επιλέξω να μην πάω. μπορεί να επιλέξω να πάω με άλλο τρόπο, ή σε άλλο χρόνο... δεν θα φτάσω όμως με κανένα μαγικό τρόπο πουθενά.
αλλά μπορεί να μου βγει σε καλό το ότι δεν ανέβηκα στο τρένο, γιατί τελικά πήγα με λεωφορείο και βρήκα τον έρωτα της ζωής μου (λέμε τώρα..!). οπότε μπορεί να μη γίνει αυτό που ήθελα, έγινε όμως κάτι άλλο καλό... αυτό είναι η μοίρα!
κάθε μας κίνηση έχει συνέπειες, σε κάθε δράση υπάρχει και αντίδραση... από κάπου ξεκινάμε και κάπου καταλήγουμε...
δεν χρειάζεται να ξέρουμε τη διαδρομή όσο έχουμε πίστη -όχι στο Θεό ή τη μοίρα, αλλά στον εαυτό μας, ότι θα κάνουμε τις καλύτερες επιλογές.
πολλές φορές κοιτώντας πίσω, μου έχει τύχει να καταλαβαίνω γιατί πέρασα όσα πέρασα, ότι έπρεπε να βιώσω κάποια πράγματα για να φτάσω εδώ που είμαι...
Κάποιος ξέρει που πάω... όχι εγώ... εγώ κάνω σχέδια, ονειρεύομαι και προχωράω... Κι αν δεν φτάσω εκεί που είχα φανταστεί στην αρχή, ξέρω πως ό,τι έκανα ήταν επιλογή μου... Ακόμα κι αν η 'μοίρα' δεν έφερε τα πράγματα όπως τα ήθελα (γιατί οκ, δεν περνάνε όλα από τα χέρια μας) μπορώ τουλάχιστον να έχω την σιγουριά πως έκανα ότι καλύτερο μπορούσα...
Είναι ανάγκη να επιλέγουμε με βάση όσα κάποτε μας έτυχαν.
:roll:
Θα συμφωνήσω με την Ενια ως προς τον Θεό..
Θα συμπληρώσω ότι εδωσε μυαλό στον ανθρωπο για να αξιολογει καταστασεις..
Σαφως και υπάρχουν άνθρωποι,που αν εξιστορησουν τη ζωη τους νομιζει κανεις οτι ηρθαν στη ζωη για να δυστηχησουν.
Αν φανταστουμε πως εχουμε στα χερια μας ενα βιβλιο με την αρχη και το τελος μονο γραμμενα και πως εχουμε απεριοριστες σελιδες ενδιαμεσα για να διαμορφωσουμε την πλοκη,τη δραση..
Jezebell ,νομιζω πως δεν υπαρχει καθορισμενη απαντηση..(για μενα τουλαχιστον)
Απλά.. Ζεις.
Κι αγαπάς το να ζεις..
...απειρες επιλογες...σε ενα πολυπαραγοντικο & ακατανοητο για την ανθρωπινη διανοηση πλαισιο...οπου ντετερμινιστικα (αιτιο - αιτιατο) καταληγουμε σε συνεπειες...
:twisted:
...το δικο μου ερωτημα...εχει να κανει με το μεριδιο...
:roll:
ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
:evil:
γιατί το δίλλημα energizer? σαφέστατο είναι...: ο καθένας για τον εαυτό του φέρει ευθύνη και μόνο...
σαν γονιός ίσως μόνο κανείς να νιώθει ευθύνη και για τα παιδιά του (και θα έπρεπε να είναι έτσι), αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα παιδιά μπορούν να κατηγορήσουν τους γονείς ότι δεν έκαναν το καθήκον τους.
ακόμα και αν υπάρχει γραμμένο, δεν έχει νόημα να τα ρίχνουμε όλα στην άδικη τη μοίρα και να επαναπαυόμαστε, γιατί τότε πάλι σε εμάς πέφτει το φταίξιμο!
ότι μα ότι και να μας τύχει στον δρόμο μας, πάντα έχουμε κάποια επιλογή...
Αν υποθεσουμε πως ειχατε επιλογη αναμεσα στο να σας καθοδηγει η μοιρα και να επαιρνε το φταιξιμο, παντα με το 50% οτι μπορει να γινοσασταν ευτυχισμενοι, ή να διαλεγατε εσεις και μονο εσεις την πορεια σας φυσικα ειτε σας καθοταν ειτε οχι, τι θα διαλεγατε :?:
Εγώ το δεύτερο ασυζητητί...
Όπως το λες τζεζάκι, στην πράξη οι περισσότεροι έχουμε ζήσει ένα αντίστοιχο δίλλημα στις πανελλήνιες.
Είχα πολλούς φίλους (με συμπαθητικούς βαθμούς και ελπίδες για ένα καλό αποτέλεσμα) που δήλωσαν όλες τις σχολές με τη σειρά των βάσεων, και δεν τους ένοιαζε αν θα περάσουν ιχθυοκαλλιέργεια ή γραφιστική, οικονομολόγοι ή νοσηλευτές... επαγγέλματα με τόσο διαφορετική φύση, τόσο διαφορετικό μέλλον και προοπτικές...
Κάποιοι, όπως η κολλητή μου, ήταν τυχεροί. Τους άρεσε η σχολή, πήγαν καλά, και τώρα έχουν ξεκινήσει μια καριέρα...
Υπήρχαν και οι άλλοι όμως, που τα βρήκαν σκούρα γιατί δεν τους άρεσε το αντικείμενο, και μια ζωή θα ρίχνουν το φταίξιμο στην άδικη τη μοίρα που τους έριξε στην παλιοσχολή και τους καταδίκασε να κάνουν κάτι που δεν αγαπούν, και μια ζωή θα είναι μίζεροι...
Δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι αν δεν μπορούμε να αγαπάμε ακόμα και τα λάθη μας, και τις λάθος επιλογές μας, σαν μέρος του εαυτού μας...
Παράθεση από: "Enia"Δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι αν δεν μπορούμε να αγαπάμε ακόμα και τα λάθη μας, και τις λάθος επιλογές μας, σαν μέρος του εαυτού μας...
Αυτο πιστευω κι εγω Λιλα αν δεν νιωσουμε υπευθυνοι για τα λαθη μας δεν θα μαθουμε απο αυτα και αν δεν ειναι οι επιτυχιες εξ ολοκληρου δικες μας δεν θα πιστεψουμε ποτε εντελως στις ικανοτητες και τις δυναμεις μας
μα παντα, εμεις κ μονο εμεις, δεν εχουμε την επιλογη ?
η μοιρα μας ανοιγει μονοπατια μπρος μας κ εμεις επιλεγουμε ποιο θα διαβουμε.......κ αυτο που θα επιλεξουμε, μας οδηγει σε αλλα μονοπατια κ καλουμαστε παλι να επιλεξουμε κ παει λεγοντας......... αν ειναι το σωστο η οχι? κρινεται εκ του αποτελεσματος κ φυσικα ηταν επιλογη μας, ασχετως αν το παραδεχομαστε η οχι, ασχετως αν η επιλογη μας επηρρεαζεται απο βιωματα, συνθηκες κ.λ.π.
Ηταν, ειναι κ θα ειναι επιλογη.............κ αν καναμε "λαθος" επιλογες ?κραταμε τα οσα διδαχτηκαμε και
αλλαζουμε πορεια, κανοντας καλυτερες... στα μονοπατια που ανοιγει η μοιρα εμπρος μας....
Nατασακι μου θυμιζεις μια ταινια με την Γουινεθ Παλτροου που εδειχνε τι θα ειχε συμβει αν ειχε διαλεξει τον εναν η τον αλλον δρομο...ποτε δεν ξερεις
το closing doors λες...
μου είχε κάνει εντύπωση η εναλλαγή καλής επιλογής με κακό αποτελέσματα, ή κακής επιλογής με καλό αποτέλεσμα...
πολύ καλή ταινία, ακριβώς στο θέμα που συζητάμε...
Ο ανθρωπος κανει οτι μπορει για να διαμορφωσει τη μοιρα του..μεχρι αυτη να του αποκαλυφθει..
Παράθεση από: "Shadowlord"Ο ανθρωπος κανει οτι μπορει για να διαμορφωσει τη μοιρα του..μεχρι αυτη να του αποκαλυφθει..
Για σπαστο σε διγραφκα
Ο ανθρωπος αποφασιζει τι θα κανει στη ζωη του..Εκεινος παιρνει τις αποφασεις..Και ετσι του αποκαλυπτεται η μοιρα του..
Το ερώτημα του αν υπάρχει μοίρα δεν έχει κανένα νόημα. Διότι δεν μπορεί ν' αποδειχθεί ούτε η ύπαρξη ούτε η μη ύπαρξή της!
Βέβαια, το οτι δεν αποδεικνύεται οτι υπάρχει, δε σημαίνει οτι δεν υπάρχει. Απουσία της απόδειξης δεν είναι απόδειξη της απουσίας...
Η δική μου άποψη είναι οτι είμαστε μαριονέτες, με νήματα που κινούνται απο δυνάμεις που χάνονται στα βάθη του ουρανού.
Μόνο που τα νήματα αυτά είναι αόρατα, κι έτσι οι μαριονέτες νομίζουν οτι κινούνται μόνες τους.
...ειναι λιγο "μοιρολατρικο" & απαισιοδοξο...να θεωρησουμε ως δεδομενο...την προκαθορισμενη μοιρα μας...προσωπικα & στα πλαισια της ελευθεριας της εκφρασης...αρνουμαι την υπερκοσμια νομοτελεια των δρασεων μου...
:twisted:
...ωστοσο αποδεχομαι την νομοτελεια των επιλογων μου...
:wink:
...αναρωτιεμαι για το μεγεθος της ευθυνης μου για οιαδηποτε καλη ή κακη συνεπεια...των δρασεων μου...αφου αδυνατω να συλλαβω το μεγεθος της νομοτελειας που τις διεπει...
:roll:
...σιγουρα καποιο ποσοστο αναλογει σε εκαστο ημων!
:salut:
Παράθεση από: "Nikos28"Το ερώτημα του αν υπάρχει μοίρα δεν έχει κανένα νόημα. Διότι δεν μπορεί ν' αποδειχθεί ούτε η ύπαρξη ούτε η μη ύπαρξή της!
Γι αυτο το φιλοσοφω Νικολα μου
Βέβαια, το οτι δεν αποδεικνύεται οτι υπάρχει, δε σημαίνει οτι δεν υπάρχει. Απουσία της απόδειξης δεν είναι απόδειξη της απουσίας...
Σωστοτατα γι αυτο κι αλλωστε οσα εμπιπτουν σε αυτη την λογικη μπερδευουν την ανθρωποτητα χρονια...βλ.ψυχη θεος κτλ
Η δική μου άποψη είναι οτι είμαστε μαριονέτες, με νήματα που κινούνται απο δυνάμεις που χάνονται στα βάθη του ουρανού.
Μόνο που τα νήματα αυτά είναι αόρατα, κι έτσι οι μαριονέτες νομίζουν οτι κινούνται μόνες τους.
Εδω θα συμφωνησω με τον ενερτζαιζερ...πολυ μοιρολατρικο
Παράθεση από: "Jezebell"Nατασακι μου θυμιζεις μια ταινια με την Γουινεθ Παλτροου που εδειχνε τι θα ειχε συμβει αν ειχε διαλεξει τον εναν η τον αλλον δρομο...ποτε δεν ξερεις
Φυσικα κ δεν ξερεις ποτε ποιο θα ειναι το αποτελεσμα.Δεν εννοουσα οτι επιλεγουμε, γνωριζοντας απο πριν (εξαλλου θα ηταν πληκτικο )Μονο που παντα ευελπιστεις αισιο αποτελεσμα των επιλογωνσου.
Απλα, αποφασιζεις ΕΣΥ, ρισκαρεις ΕΣΥ, επιλεγοντας καποιο απο τα μονοπατια της μοιρας σου, συνειδητα ή ασυνειδητα, ενστικτωδως ή οχι, ωριμα ή ανωριμα........
Δεν ξερω αν εκφραζομαι σωστα κ αν εγινα κατανοητη
Θεωρω αλληλενδετα τη μοιρα και την ελευθερια επιλογης.
Πιστευω στη μοιρα, στο πεπρωμενο αλλα δεν πιστευω οτι ειναι ενας μονοδρομος που δεν μας αφηνει περιθωρια, αρα εμεις θα αναγκαστουμε να την ακολουθησουμε τυφλα.
Τη μοιρα την βλεπω σαν μια εθνικη με πολλες λωριδες κατευθυνσης κ αρκετες εξοδους, ετσι ωστε να εχεις επιλογη και για να μπορεις να ελιχθεις, αν τυχον η λωριδα ή η εξοδος που διαλεξες δεν οδηγει σ αυτο που εσυ ηθελες
Και φυσικα στην "εθνικη" δεν πορευομαστε μονοι , οποτε η
ευθυνη κ το τιμημα των επιλογων βαρυνει μεν εμας αλλα οχι
μονο εμας.......
Νατασακι ειμαστε πολυ κοντα σε αυτο που πιστευουμε
Παράθεση από: "xhmeia"Παράθεση από: "Jezebell"Τη μοιρα την βλεπω σαν μια εθνικη με πολλες λωριδες κατευθυνσης κ αρκετες εξοδους, ετσι ωστε να εχεις επιλογη και για να μπορεις να ελιχθεις, αν τυχον η λωριδα ή η εξοδος που διαλεξες δεν οδηγει σ αυτο που εσυ ηθελες
Και φυσικα στην "εθνικη" δεν πορευομαστε μονοι , οποτε η
ευθυνη κ το τιμημα των επιλογων βαρυνει μεν εμας αλλα οχι μονο εμας.......
Πολύ καλή η παρομοίωση χημεία :D ...Συμφωνώ κι επαυξάνω... :thumleft:
Παράθεση από: "Jezebell"[Η δική μου άποψη είναι οτι είμαστε μαριονέτες, με νήματα που κινούνται απο δυνάμεις που χάνονται στα βάθη του ουρανού.
Μόνο που τα νήματα αυτά είναι αόρατα, κι έτσι οι μαριονέτες νομίζουν οτι κινούνται μόνες τους.
Εδω θα συμφωνησω με τον ενερτζαιζερ...πολυ μοιρολατρικο
[/quote]
Δεν είναι καθόλου μοιρολατρικό, με την έννοια που του δίνει ο κόσμος, τουλάχιστον.
Αυτές τις δυνάμεις που κινούν τα νήματα δεν τις γνωρίζει κανείς. Οπότε, είναι αδύνατο να λατρεύει κανείς κάτι που αγνοεί. Εκτός αν θεωρήσουμε ως μοίρα τη βούληση του εκάστοτε κλήρου ή των εκάστοτε ''πεφωτισμένων''...
Εγώ (ειλικρινά) έχω παρατηρήσει σε όλες τις ανάλογες συζητήσεις που γίνονται κατά καιρούς μια προσπάθεια να υποτιμηθεί ο αστάθμητος παράγοντας (είτε έχει μεταφυσικό νόημα είτε όχι).
Λες και δεν υπάρχει ή λες και δεν παίζει κανένα ρόλο στη ζωή του ανθρώπου!
Μιλάμε για ''ελεύθερη βούληση'' και νομίζουμε οτι αυτό μας δίνει μια αίσθηση ελέγχου και δύναμης...
...εχεις αδικο...προλαλησας ανεφερα οτι την νομοτελεια που διεπει τις πραξεις - επιλογες μου δεν την κατανοω & μαλιστα ουτε το μεριδιο επηρεασμου & συνεπειων...
:roll:
...αν μαλιστα δεχτουμε την "μοιρολατρια" απελευθερωνομαστε απο την ευθυνη!
:wink:
...κατι που βολευει εξαιρετικα τις απανταχου ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ...
:evil:
...& τους αντιπροσωπους τους , υπαλληλους τους , τα εξεφρασμενα συμφεροντα & φυσικοτατα τους διαπλεκομενους...
:twisted:
Ένα μεγάλο, ίσως και το μεγαλύτερο, μέρος της πορείας και της συμπεριφοράς ενός ανθρώπου, το καθορίζουν τα γονίδια και τα παιδικά του βιώματα.
Επιλέχτηκε κάτι απο αυτά τα δύο απο τον ίδιο; :?:
Για να το θέσω διαφορετικά, η ζωή ενός ανθρώπου είναι σα να λαξεύει ένα βράχο.
Εκείνος επιλέγει το τι σχήμα θα του δώσει (αν θα του δώσει) αλλά, τελικά, εξαρτάται και απο τι βράχος του έτυχε.
Η ανθρώπινη ζωή είναι ένα τρίγωνο: Τύχη, Ανάγκη και Βούληση. Αυτές είναι οι 3 δυνάμεις που τη συνδιαμορφώνουν, νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων.
Και, μάλιστα, είναι τόσο αλληλένδετες που δύσκολα διακρίνεται η μια απο την άλλη.
ιστορίες που φαίνεται να μη συναντώνται πουθενά. Κι όμως, υπάρχει μεταξύ τους κάποιο κρίσιμο κοινό σημείο: ένα απρόοπτο γεγονός, μια λάθος επιλογή, μια άτυχη συγκυρία, ένα απροσδόκητο συναπάντημα...
Άραγε συμβαίνουν στον καθένα; Είναι μονάχα σημάδια που καταδεικνύουν τα παράξενα παιχνίδια της Τύχης, που βάζει το χεράκι της όταν κανείς δεν το περιμένει κι αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων για πάντα; Ή μήπως ακόμα κι εκείνη, η προσωποποίηση του απρόβλεπτου, δεν είναι η άλλη πλευρά στο νόμισμα της Μοίρας;
Πανω κατω λοιπον ολοι πιστευουμε σε μια χρυση τομη, σε μια ΅συνεργασια΅μοιρας και βουλησης.
Πως η μοιρα ισως ειναι το υλικο που μας δινεται για να διαμορφωσουμε..
...ακομη & το DNA...αποτελει μια συγκυρια...δεν προγραμματιζεται , δεν ελεγχεται!
...νομοτελειακα...εξελισεται!
...η "μοιρα" μας εχει ιδιοτητες...απροβλεπτης εξελιξης.
:roll:
Τελικα ολοι συγκλινουμε σε μια συμπραξη μοιρας και βουλησης?
...προσωπικα , δεν δεχομαι οποιαδηποτε μορφη πεπρωμενου - μοιρας...
:roll:
...νομοτελειες , ντετερμινισμος , ελευθερια επιλογων , συγκυριες (οχι προκαθορισμενες αλλα τυχαιες!).
:wink:
Παράθεση από: "purple"nai emeis kanoume tis epiloges omws opoia epilogi kai an kanoume, an einai kati na ginei tha ginei.
Παράθεση από: "Enia"...
δεν συμφωνώ ακριβώς μαζί σου purple όπως το λες.
αν δεν μπω εγώ στο τρένο, δεν θα φτάσω στον προορισμό μου... μπορεί να επιλέξω να μην πάω. μπορεί να επιλέξω να πάω με άλλο τρόπο, ή σε άλλο χρόνο... δεν θα φτάσω όμως με κανένα μαγικό τρόπο πουθενά.
αλλά μπορεί να μου βγει σε καλό το ότι δεν ανέβηκα στο τρένο, γιατί τελικά πήγα με λεωφορείο και βρήκα τον έρωτα της ζωής μου (λέμε τώρα..!). οπότε μπορεί να μη γίνει αυτό που ήθελα, έγινε όμως κάτι άλλο καλό... αυτό είναι η μοίρα!
Εγώ, τώρα, γιατί νομίζω πως λέτε ακριβώς το ίδιο;;;
Αυτό που ήταν να γίνει Enia ήταν να βρεις τον έρωτα της ζωής σου κι όχι να μπεις στο τρένο!!!
Απλό δεν είναι;; ]
Λατρεια μ αρεσει οταν απλουστευεις τις σκεψεις
εγω τα τελευταια χρονια ειμαι πια πεπισμενη πως...
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ...ΚΑΙ ΟΛΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΓΙΝΟΝΤΑΙ
...να το απλοποιησω;
...θελουμε να βλεπουμε συγκυριες που οδηγουν σε ανωτερους στοχους-σκοπους!
...γιατι;
...επειδη αυτο μας καθιστα εκλεκτους!
...& επειδη η εγωκεντρικη θεωρηση των παντων επιβαλει την ατομικη σημαντικοτητα...
...μεσα σ' αυτο το πλεγμα ακαταληπτων δυναμεων - παραγοντων - συγκυριων ΠΡΕΠΕΙ & εμεις να χαρακτηριστουμε σπουδαιοι!
...τσουπ!
..."εγω" ο αμνος ειμαι μερος & παραγοντας αυτου του συμπαντικου υπερσχεδιου :!:
:wink:
...ο νοων νοειτω!
:salut:
Ο θάνατος... είναι μοίρα....
Το πεπρωμένο, ίσως είναι μελλοντικές... αναπόφευκτες επιλογές οι οποίες συμβαίνουν σε απόλυτη συνάρτηση με την προσωπικοτητα του ατόμου κ το επίπεδο εξέλιξής της ... Άρα... μετέχουμε... κ μάλιστα ενεργά, σε αυτό που λέγεται πεπρωμένο... Κ αν υποθέταμε πως πεπρωμενο τελικά εννούμε ένα κοινό σκοπό για όλο το ανθρώπινο είδος... κ αυτό αφορούσε την εξέλιξη κ κατανόηση της ανθρώπινης φύσης ...?? Πάλι δεν θα συμμετείχαμε ενεργά στον ρυθμό εξέλιξης μας...? Ακόμα το ψάχνω...
Εγώ πιστεύω πως φτιάχνουμε την μοίρα μας. Δεν κλεινόμαστε σε τυποποιημένες επιλογές που μας δίνονται από "άνωθεν".
Για ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας υπέυθυνοι είμαστε εμείς. Για ό,τι κάνουμε ,ότι δεν κάνουμε και ότι θα κάνουμε ευθυνόμαστε 100%.Όσο για τον παράγοντα ΤΥΧΗ είναι και αυτός ένας εξωγενης πλην όμως σημαντικός παράγοντας ο οποίος δίνει μορφή στην εκάστοτε συγκυρία και πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπ'όψιν όχι από μοιρολατρεία αλλά ως έρεισμα για την εκπνόηση εναλλακτικού σχεδίου αντίδρασης ώστε τελικά ο στόχος μας να επιτευχθεί σε κάθε περίπτωση. :)
En8erma yposthriza gia osa xronia 8ymamai na katalabainw ton eayto moy pws th zwh mas emeis thn kanoyme kai den pisteya sthn yparksh ths moiras.
Mexri poy h zwh ekneyristhke mallon poly gia to peisma moy enantion ths moiras, ...kai moy ekane kseka8aro pws yparxei ayto poy lene kismet.....
:roll:
Παράθεση από: "papi":roll:
aporeis kai eksistatsai????????
krata apostash asfaleias apo emena......
soy ta'xw mazemena..... :x :shock:
xoxoxo :twisted: