Υπήρξε καποια στιγμή στη ζωή σας ένα άτομο για το οποίο νιώσατε ή νιώθετε πράγματα τα οποία έχουν μείνει ανείπωτα ;
Που κάθε φορά που τον/την βλέπετε το στομάχι σας μεταμορφώνεται στο δάσος με τις πεταλούδες της Ρόδου;
Τι σας εμπόδισε/εμποδίζει να εκφραστείτε;
ο έρωτάς με έρωτα ξεπερνιέται
έτσι λένε
ετσι κάνω
όταν έχουν μείνει αποθεματικά
και στην τελική δεν είναι ωραίο να υπάρχει ένας/μια εκεί έξω που να μην τον έχουμε απομυθοποιήσει?
Είπαμε, το καλό με τους ανεκλπήρωτους έρωτες είναι πως παραμένουν έρωτες.
Υπάρχουν βέβαια και τα ατυχή αποτελέσματα όπως να έχεις κανονίσει το σούπερ ντούπερ ραντεβού, να πληρώνεις 5 ρόκες 15 ευρώ και να μην μπορέσεις να αρθρώσεις λέξη για όλα αυτά που προετοίμαζες μια εβδομάδα τώρα μπροστά στον καθρέπτη σου.
οι τελευταίες πεταλούδες φτερούγισαν στο στομάχι μου πριν πατήσω τα τριάντα ....
... μετά ο κακός μάγος τις άγγιξε με το μαγικό του ραβδί και τις καταράστηκε, όλα απομυθοποιήθηκαν και αυτές χώθηκαν στα μεταξωτά κουκούλια που έπλεξαν και έπεσαν σε νάρκη, περιμένοντας τον πρίγκηπα που θα λύσει τα μάγια και θα τις αφήσει να ξαναπετάξουν ελεύθερες ....
ναι ο πρίγκηπας ο Νίνος ο Δελφίνος...
αμα γραπψει ο καθενας εδω μεσα εχει ανακπληροτους ερωτες πολους... :P :P :P :P :P
μεγαλωνοντας, εμαθα να εκφραζω οσα κ οτι θελω, με τον τροπο μου :wink:
τι νοημα εχει ν αναρωτιεσαι, τι θα γινοταν...... αν γινοταν.......τι εχεις να χασεις αν εκφραστεις?
το πολυ-πολυ, κατι που ετσι κ αλλιως δεν ειχες...... ενω ισως να κερδισεις
κ ετσι να μην υπαρχουν ανεκπληρωτοι ερωτες .........
εκφραζομαι, εφ οσον εχω δει καποια σημαδια και αν υπαρξει συνεχεια καλως :wink:
αν οχι, το σεβομαι, δεν κολλαω κ προχωρω.......ε καποια φορα που ηταν ερωτας-γκντουυυυπ αλλα π την αλλη πλευρα, οχι :cry: το πενθησα κ λιγο εδω που τα λεμε......
σημασια εχει για μενα, να τολμας να εκφραζεις τα θελω σου, παντα με αξιοπρεπεια :D κ να προχωρας, οταν τα θελω σου δεν συμπιπτουν με τα θελω του, ή ισως να μην πρεπει να συμπιπτουν........
Όχι... είχα και έχω την κακιά συνήθεια πάντα να αποκαλύπτω το πως νοιώθω σ' εκείνη για την οποία το νοιώθω. Μου στοίχισε και μου στοιχίζει ακόμα.
Ο Χάιν όμως έχει δίκιο όταν λέει πως το καλό με τους ανεκπλήρωτους έρωτες είναι ότι μένουν ανεκπλήρωτοι. Τους κρατάς μέσα σου σαν μύθο... δεν τους απομυθοποιείς.... είναι η παρηγοριά σου.
Καλή χρονιά να έχουμε.
Παράθεση από: "Pappas10"Όχι... είχα και έχω την κακιά συνήθεια πάντα να αποκαλύπτω το πως νοιώθω σ' εκείνη για την οποία το νοιώθω. Μου στοίχισε και μου στοιχίζει ακόμα.
Ο Χάιν όμως έχει δίκιο όταν λέει πως το καλό με τους ανεκπλήρωτους έρωτες είναι ότι μένουν ανεκπλήρωτοι. Τους κρατάς μέσα σου σαν μύθο... δεν τους απομυθοποιείς.... είναι η παρηγοριά σου.
Καλή χρονιά να έχουμε.
Παρηγορια και πονος ][/color]Pappas10
Πόνος;;; όχι πάντα... μερικές φορές νομίζω. Συνήθως σου μένει απλά ένα "άχτι" και μία απορία... του στυλ "γιατί ρε γμτ;;;"
Από τις 12.964 "χυλόπιτες" που έχω φάει μόνο 2 ή 3εις πονέσανε. Αλλά μόνο μία ή δύο ήταν από έρωτα. (η άλλη πόνεσε γιατί συνοδεύτηκε από δυναμική αντίδραση του συντρόφου.... του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα γιατί νόμιζα ότι ήταν η ντουλάπα του σπιτιού και όχι ο συνοδός της... τέλος πάντων... είχα πιεί και λίγο).
I moira ton anekplirotoy erota opos kai mias sxesis palioteris tin opoia afisame kapote sto parelthon,einai na parameinei ekei.
Ola gia kapoion logo simbenoyn kai me tin seira toys..den simbenoyn i den oloklirononte.
Poios den exei prospathisi na ekplirosei enan anekpliroto erota meta apo kairo ,ton kairo poy eixe se ayto to simpan i sigkekrimeni sxesi gia na ekplirothi..?
oloi kai pio to simperasma?
..kathe fora mia mikri apogoiteysi.
To mialo mas pezei pexnidia.
Kai i dinamiki tis fantasias se ayti tin periptosi distixos einai panta isxiroteri ap oti ipologizoyme.
Opote to kalitero einai na meinei os ena paramithi enas prosopikos mikros mithos ,ena mikro mistiko isos.
Ανεκπληρωτοι ερωτες?Οχι!!Οσους ερωτες δεν εζησα ηταν να μην τους ζησω και η ζωη μου εδειξε πως καλως εγιναν ετσι τα πραγματα!
Απωθημενα απο ερωτες δεν ειχα δεν εχω κι ελπιζω να μην χρειαστει να αποκτησω...αλλωστε οσοι ανθρωποι δεν εμειναν να μοιραστουν μαζι μας εναν ερωτα η οσους δεν αφησαμε εμεις κατα βαθος...αυτο θελαμε,αυτο χρειαζομασταν.
Σεβομαι οσους ανθρωπους χαρισα και μου χαρισαν ερωτα και τους αφηνω πισω γιατι δεν μ αρεσει να βρισκω μπροστα μου πραγματα και απωθημενα.Οποτε για να απαντησω και πιο συγκεκριμενα...πεταλουδες νιωθω οσο ειμαι ερωτευμενη σε μια σχεση...μετα αποχαιρετω τις πεταλουδες και κραταω τις αναμνησεις.
ωρε το ξερετε οτι οι περισσοτερες πεταλουδες της κοιλαδας της ροδου ειναι ρατσας "παναξια" και ειναι νυχτοβιες; ολημερις ψοφοκοιμουνται και το βραδυ σαν τα βαμπιρια ξαμολιουνται να βγαλουν τα ματια τους...
ασχετο με τα απωθημενα ερωτικα σας αλλα μου ρθε...
πριν απο αρκετα χρονια ημουν τρελα ερωτευμενη με καποιον αλλα ποτε δεν του το ειπα προφανως γιατι τοτε ντρεπομουν να μιλησω.Περασαν τα χρονια χαθηκαμε αλλαξαμε παρεες γειτονια αλλα εγω παντα τον θυμομουν.Ωσπου μια μερα βρισκομαστε τυχαια εκει που δουλευα και ειπαμε να βρεθουμε για ενα ποτο.Βγηκαμε και πανω στο ποτο του λεω οτι καποτε ημουν ερωτευμενη μαζι σου.Και γυρναει και μου λεει και γω αλλα ντρεπομουν να σου μιλησω.Κοκκαλο εγω.Απο κεινο το βραδι εχω ενα λιγοτερο απωθημενο και εναν ερωτα που εκπληρωθηκε εστω και καθυστερημενα και καταλαβα οτι καποιες στιγμες καλυτερα να μιλας παρα να μασας......
Παράθεση από: "Pappas10"Πόνος;;; όχι πάντα... μερικές φορές νομίζω. Συνήθως σου μένει απλά ένα "άχτι" και μία απορία... του στυλ "γιατί ρε γμτ;;;"
Από τις 12.964 "χυλόπιτες" που έχω φάει μόνο 2 ή 3εις πονέσανε. Αλλά μόνο μία ή δύο ήταν από έρωτα. (η άλλη πόνεσε γιατί συνοδεύτηκε από δυναμική αντίδραση του συντρόφου.... του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα γιατί νόμιζα ότι ήταν η ντουλάπα του σπιτιού και όχι ο συνοδός της... τέλος πάντων... είχα πιεί και λίγο).
Παθαινωντας μαθαινεις αγαπητε Μιχαλη..
Και χυλοπιτες θα φαμε και χυλοπιτες θα δωσουμε και ποτα θα πιουμε το θεμα ειναι να φερομαστε σωστα,ανθρωπινα και ας μας φερονται οι αλλοι σκαρτα!!
αχ βρε Αντρα τι μου θυμισες τωρα...
Παράθεση από: "kuria"αχ βρε Αντρα τι μου θυμισες τωρα...
Εμενα το ξερω :P :P :P
...εγω βαφτιστικουλα μου παντως προτιμω απο τις Πεταλουδες, που μονιμα κοιμουντε, τις Εφτα πηγες στη Ροδο...
Δεκαδες παπακια, χηνες, κυκνοι, παγώνια, που το χειμωνα, που οι βαρβαροι εχουν εγκαταλειψει το νησι και δεν νοιωθουν πια κινδυνο, δεν δισταζουν να πλησιασουν τον μοναχικο επισκεπτη τους, να καθησουν διπλα του, να τρωνε μ'ευχαριστηση τις λιχουδιες που τους δινει και να τον ακουνε με παυσιπονη περιεργεια κι ανακουφιστικη αδιαφορια...
Θα μου πεις τωρα ποιος παλαβος παει να πει τον πονο του στις παπιες...σωστο κι αυτο...αλλα εχει και τετοιους...στ'ορκιζομαι...
Ομοιως και το καλοκαιρι ειναι ομορφα εκει, αρκει να μην ειναι κανεις κλειστοφοβικος...βγαζεις τα παπουτσια σου και μπαινεις στον μακρυ, σκοτεινο, παλιο υδραγωγο-τουνελ που οδηγει στη λιμνη κι απο κει, ακολουθωντας το χωματινο μονοπατι, ανακαλυπτεις καθε φορα απο την αρχη τον καταρραχτη...μοναδικο θεαμα...
...κι υστερα προσγειωνεσαι στην πραγματικοτητα του hot-dog,frape',greek coffe&salads και της πλαστικη καρεκλας που κακοποιει τον χωρο, την οπτικη, την οσφρηση, την αισθητικη και τις ψυχες...ολα εκτος απο την σουπερ BMW του ιδιοκτητη-ενοικιαστη του χωρου
Παράθεση από: "kuria"ωρε το ξερετε οτι οι περισσοτερες πεταλουδες της κοιλαδας της ροδου ειναι ρατσας "παναξια" και ειναι νυχτοβιες; ολημερις ψοφοκοιμουνται και το βραδυ σαν τα βαμπιρια ξαμολιουνται να βγαλουν τα ματια τους...
ασχετο με τα απωθημενα ερωτικα σας αλλα μου ρθε...
πως φαίνεται ο κοσμογυρισμένος άνθρωπος... και ο ερωτικός
με σενα για εμπνευστη μου πως και να μην ειμαι ερωτικια;
σκέτο μελο...
.................δραμα
Εγώ για μελομακάρονο το κόβω... τέλος πάντων, σόρρυ που επενέβειν.
κάθε πολύτιμη βοήθεια σε αυτό το μελομακαρονοδράμα δεκτή...
τι θα γίνει με αυτή τη γυναίκα σου?
Ισαβελλα θα μου επιτεψεις να σου ανατησω με ενα τραγουδι[size=18][/size]
Είχα μάτια δει πολλά,
ένοχα και ντροπαλά
μάτια που δε με ρωτήσανε,
αν τρελά με κατακτήσανε.
Μ' έκαψε όμως μιά φωτιά
από πράσινη ματιά
που το ξέρω θα με καίει
ως τα γηρατειά.
Δυό πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες
με έχουνε κάνει τρελό.
Kαρδιά μου να ξέρεις τα μάτια που είδες
πως δε θα σου βγούν σε καλό.
Φοβάμαι ακόμα και να τους το πω
γιατί έχουν το χρώμα το πρασινωπό.
Δυό πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες
με μάθανε πως ν' αγαπώ.
Μάτια πράσινα γλυκά,
μάτια μελαγχολικά
που στο βλέμμα σας ζαλίζομαι
και πονώ και βασανίζομαι.
λογια λοιπον ανειπωτα ......που πιθανον ν αλλαζαν τις ζωες μας...ομως μεγαλωνοντας μαθαινεις οσο πιο γρηγορα μαθεις τοσο καλυτερα για σενα....κι ομως απλα γεγονοτα ,μερικες συμπτωσεις ,λιγο περισσοτερο θαρρος ,μερικες φορες ενας στιγμιαιος δισταγμος μπορουν να σου καθορισουν τη ζωη ....ομως συνταγη επιτυχιας δεν υπαρχει...μετρας τις δυναμεις σου συσωρευεις την σοφια των χρονων που περνουν απο πανω σου και διεκδικεις ...ολα θα κριθουν εκ του αποτελεσματος..... η ζωη ειναι ενα εργο που ο καθενας μπορει αν θελει πολυ, να φτιασει το δικο του τελος..............