Βλέποντας μια ταινία με τη ζωή του Oscar Wilde, μια φραση του ακόμα στιφογυριζει μεσα στο μυαλο μου..
ολοι μας χρειαζομαστε την αγαπη..
ποιος απο μας ομως ειναι διαθετιμενος να τη δωσει;
δυσκολοι καιροι για πριγκηπες και πριγκιπισσες..
οποιος εχει παρει πολυ αγαπη στα παιδικα του χρονια
πιστευω
εχει μεσα του αποθεμα να δωσει και να ξαναδωσει......................
Όλοι οι άνθρωποι έχουν να δώσουν αγάπη - όσο είναι ζωντανοί τουλάχιστον...
Απλά, πολλές φορές τη δίνουν στο λάθος αποδέκτη. Και τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά... Χωρίς να φταίει η αγάπη γι' αυτό.
Σαν κάποιον που έσπερνε τριαντάφυλλα στην άμμο της θάλασσας και μετά κατηγορούσε τα τριαντάφυλλα που δε βλάσταιναν! :P
Δεν χρειάζεται να υπάρχουν αποδέκτες...
Αν έχεις εσύ μέσα σου αγάπη τη δίνεις
κι όποιος αναζητά ...λαμβάνει...
γιατί η αγάπη ..αιωρείται...στο σύμπαν και ηχεί
τη νιώθεις, .."την ακούς"
όλοι μας έχουμε αποθέματα αγάπης μέσα μας - το πρόβλημα είναι ότι
θα πρέπει να μάθουμε να αντλούμε ευχαρίστηση και από το να την
"προσφέρουμε" και όχι αποκλειστικά και μόνο από την "ανταπόδωση" της
xhmeia αυτό που λες δεν είναι απόλυτο ... κάποιες φορές, άνθρωποι που
δεν αισθάνθηκαν "αγαπημένοι" στα παιδικά τους χρόνια, είναι πιθανό να
έχουν πολύ μεγαλύτερα αποθέματα της για να "δώσουν"
[size=9]το δικό τους πρόβλημα είναι να μάθουν να την εκφράζουν χωρίς να
φοβούνται την απόρριψη και χωρίς να γίνουν καταπιεστικοί [/size]
Ξεκινάμε από το πρώτο βασικό μάθημα του Μπουσκάλια (βλέπε: 'να ζεις, να αγαπας και να μαθαίνεις'):
Για να μπορείς να αγαπήσεις τους άλλους, πρέπει πρώτα να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου.
Κάποιες φορές, όταν μας πιάνει αυτό το 'κανείς δεν με αγαπάει εμένα', καλό είναι να δούμε καταρχάς αν εμείς οι ίδιοι αγαπάμε τον εαυτό μας, κι έπειτα, ποιους αγαπάμε εμείς.
Όταν μπορείς να δώσεις αγάπη, δεν χρειάζεται να περιμένεις ανταπόδωση... Έρχεται από μόνη της, τη νιώθεις, τη βιώνεις...
Παράθεση από: "riaghul"Δεν χρειάζεται να υπάρχουν αποδέκτες...
Αν έχεις εσύ μέσα σου αγάπη τη δίνεις
κι όποιος αναζητά ...λαμβάνει...
γιατί η αγάπη ..αιωρείται...στο σύμπαν και ηχεί
τη νιώθεις, .."την ακούς"
Χρειάζεται.
Ουαί κι αλλίμονο σ' αυτόν που δίνει αγάπη στο κενό!
Στον Φρανκενστάιν, π.χ...
Παράθεση από: "joking"
όλοι μας έχουμε αποθέματα αγάπης μέσα μας - το πρόβλημα είναι ότι
θα πρέπει να μάθουμε να αντλούμε ευχαρίστηση και από το να την
"προσφέρουμε" και όχι αποκλειστικά και μόνο από την "ανταπόδωση" της
[/size]
Πολλές φορές η ανταπόδοση της αγάπης είναι η αποδοχή της προσφοράς της και τίποτα παραπάνω... :wink:
Θα συμφωνησω με την Ρια την Στελλα και το Λιλακι.
1 πρπ να αγαπας τον εαυτο σου για να αντεχεις ν αγαπας τους ανθρωπους,γιαι δεν εχουν ολοι οι ανθρωποι την δυναμη κατ αρχην ν αγαπηθουν
2 η αγαπη οντως ειναι μια δυναμη του συμπαντος,δεν ειμαστε πηγες της απλα ,ειμαστε δοχεια της.
3 εχει μεγαλη αξια να ανοιξεις την καρδια σου και ν αγαπησεις κι οταν το κανεις,με την αγνη ομορφη δυνατη εννοια του ορου τοτε θα δεχθεις αγαπη.
λιλουυυυυυυ συμφωνω ( το χω διαβασει το βιβλιο)
γ αυτο ειπα πως πρεπει να εχεις εισπραξει αγαπη κ αποδοχη ως παιδι,
γιατι τοτε δεν μπαινεις στη διαδικασια να μαθεις ν αγαπας.......το ξερεις ηδη πως ν αγαπας τον εαυτο σου κ αυτη η αγαπη λουζει κ τους γυρω σου
Αλλιως θελει απο λιγο εως.........πολυ δρομο...........
τζο μου, δεν εννοουσα οτι οσοι δεν αγαπηθηκαν στα παιδικα τους χρονια (ή εστω οι γονεις τους δεν εξεφρασαν σωστα την αγαπη τους, ετσι ωστε να την αντιληφθουν τα παιδια τους ) σημαινει πως δεν εχουν αγαπη να δωσουν μεσα τους.Ισα-ισα.Να το θεσω πιο σωστα.
Το θεμα ειναι πως διαχειριζομαστε τα οσα εχουμε να δωσουμε.Οχι, στο αν εχουμε αγαπη, αλλα στο πως αυτο βγαινει προς τον εαυτο μας κ προς τους αλλους.
Αγαπη ολοι εχουν μεσα τους ........αν δεν "δινεται" για τους οποιους λογους
τοτε δυστυχως ειναι αχρηστο συναισθημα..........