Eλληνικά ή Ξένα...
Βάλτε να πιούμε
Διάφανα Κρίνα
Στίχοι: Καρθαίος Κ.
Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
Πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε;
Βάλτε να πιούμε
Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει
Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι
Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;
Βάλτε να πιούμε
Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι
Στο περιγιάλι το φαιδρό κι ας γλεντοτραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στʼ αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει
τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε
Βάλτε να πιούμε
Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει
πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει
σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε
Βάλτε να πιούμε
Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα
καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε
Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη
μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη
μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε
Βάλτε να πιούμε
.......Αμα πεθανω θαψτε με σε μια ...γωνια μοναχοοοοοοοοοοοο.
Δεν εισαι και πολυ καλα ε?
Σιωπή
Ξύλινα Σπαθιά
Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή
κοιτάζω απ' το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα
τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε
ξαφνικά
Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή
Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό
Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα
(Μουσική]
Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα
να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω
τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα
καβαλάρης μια φορά να σεργιανίσω
το ένα το άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο το άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή
να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο
σαν της μοίρας μου τ'αβάσταχτα χαστούκια
και ν' ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο
σαν πενιά λυπητερή από μπουζούκια
το ένα το άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο το άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή
Hallowed Be Thy Name
Iron Maiden
Im waiting in my cold cell when the bell begins to chime
Reflecting on my past life and it doesnt have much time
Cos at 5 oclock they take me to the gallows pole
The sands of time for me are running low
When the priest comes to read me the last rites
I take a look through the bars at the last sights
Of a world that has gone very wrong for me
Can it be theres some sort of error
Hard to stop the surmounting terror
Is it really the end not some crazy dream
Somebody please tell me that Im dreaming
Its not so easy to stop from screaming
But words escape me when I try to speak
Tears they flow but why am I crying
After all I am not afraid of dying
Dont believe that there is never an end
As the guards march me out to the courtyard
Someone calls from a cell God be with you
If theres a God then why has he let me die?
As I walk all my life drifts before me
And though the end is near Im not sorry
Catch my soul cos its willing to fly away
Mark my words please believe my soul lives on
Please dont worry now that I have gone
Ive gone beyond to see the truth
When you know that your time is close at hand
Maybe then youll begin to understand
Life down there is just a strange illusion.
Anathema - One Last Goodbye
How I needed you
How I grieve now you're gone
In my dreams I see you
I awake so alone
I know you didn't want to leave
Your heart yearned to stay
But the strength I always loved in you
Finally gave way
Somehow I knew you would leave me this way
Somehow I knew you could never.. never stay
And in the early morning light
After a silent peaceful night
You took my heart away
And I grieve
In my dreams I can see you
I can tell you how I feel
In my dreams I can hold you
And it feels so real
I still feel the pain
I still feel your love
I still feel the pain
I still feel your love
And somehow I knew you could never, never stay
And somehow I knew you would leave me
And in the early morning light
After a silent peaceful night
You took my heart away
I wished, I wished you could have stayed
Το τραγούδι αυτό προσωπικά το θεωρώ πολύ έντονο και συναισθηματικό.Αν δεν κανω λάθος το έγραψε ο τραγουδιστής όταν έχασε την μητέρα του..
Παραθέτω μια απόπειρα μετάφρασης των στίχων,:
ΕΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ
ΠΟΣΟ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ
ΠΟΣΟ ΠΟΝΩ ΤΩΡΑ ΠΟΥ'ΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ
ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΒΛΕΠΩ
ΞΥΠΝΑΩ ΤΟΣΟ ΜΟΝΟΣ
ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ
Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΛΑΧΤΑΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ
ΟΜΩΣ Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΣΕ ΣΕΝΑ
ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΕΚΥΨΕ
ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΝΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ
ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΠΟΤΕ..ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΦΩΣ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΗΣΥΧΗ ΓΑΛΗΝΙΑ ΝΥΧΤΑ
ΠΗΡΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΠΟΝΑΩ
ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ
ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΩΣ ΝΙΩΘΩ
ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΩ
ΚΑΙ ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΤΟΣΟ ΑΛΗΘΙΝΟ
ΑΚΟΜΑ ΝΙΩΘΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ
ΑΚΟΜΑ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ
ΑΚΟΜΑ ΝΙΩΘΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ
ΑΚΟΜΑ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΝΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ
ΚΑΠΩΣ ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΠΟΤΕ..ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΦΩΣ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΗΣΥΧΗ ΓΑΛΗΝΙΑ ΝΥΧΤΑ
ΠΗΡΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΕΥΧΟΜΑΙ,ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ'ΧΕΣ ΜΕΙΝΕΙ
ANDI DERIS:
1000 Years Away
A little manchild
High up at the window
His trembling feet at the line
Hey little manchild
Do you see the people?
From high above they're so kind
Do you see the ravens?
It's you whom they're calling
"Come fly with me
We keep on wandering
And all the sorrows
Are simply staying here"
Fly with me over all nights and days
To the eternal place
Thereto where all are going
1000 years away
1000 years away
A little manchild
Lies there on the road
Why in God's name?
Hey little manchild
Do you see the people?
From down below they're so plain
Do you hear the ravens?
It's you whom they're calling
"Come fly with me
And all in morning all will be forgotten
And you were never here"
Fly with me over all nights and days
To the eternal place
Thereto where all are going
1000 years away
You'll be seeing where it's all begun
Who makes the world go round
There where we all meet one day
1000 years away
1000 years away
On the 7th of December, 1995, around 6:30 PM,
Peter flew with the birds. He was eleven years old.
In that same month, a further 3 children flew like Peter.
In the following year, 33 more followed.
Peter had many friends.
In his last letter he said good-bye to all of them.
Also to his mother - but not to his father...
Due to the impact with the ground, at the post-mortem,
Peter's body showed no sign of the terrible mistreatment he had suffered.
Later, in tears, his mother said that Peter - wherever he may now be -
Need no longer live in fear of his drunken father
Good-Bye Jenny
Jenny had a white heart
Now her face is red with blood
Her eyes that I know laughing
Stare into the rot
Jenny went her last way
On a cold and rainy day
No, she didn't want to live forever
She didn't want to live forever
But she didn't want to go today
Good bye Jenny
I'll see you someday in a better life
Then I'll take good care of you
Good bye Jenny
I'll see you somewhere in another time
Then I may send my tears away
Jenny I know you're fine
And you're smiling down at me
No doubt you are in good hands
I wished I could see
Sorry I'm a bit angry
But you left too suddenly
No, she didn't want to live forever
She didn't want to live forever
But she didn't want to go today
Good bye Jenny
I'll see you someday in a better life
Then I'll take good care of you
Good bye Jenny
I'll see you somewhere in another time
Then I may send my tears away
[To Jenny - 22 September 1996]
SENTENCED
With Bitterness And Joy
It has now spread itself all over inside me
all the way to the brain and down to my knees
My time comes closer with each day it lets me see
- with each night the pain keeps me from sleep
Life has given me much - maybe taken more
but those good times were always worth waiting for
When it's time for goodbyes I will leave grieving and yet so relieved
with bitterness and joy
Pleasure and pain; Heaven and Hell - my memories
What a long and strange trip this has been for me
What a short and strange life this has been
It has given me much - maybe taken more
but those good times were always worth waiting for
When it's time to take leave of this world
I will leave with bitterness and joy
What a long and strange trip this has been for me
What a short and strange life this has been
It has given me much - maybe taken more
but those good times were always worth waiting for
When it's time for goodbyes I will leave grieving and yet so relieved
with bitterness and joy
Life has given me much - maybe taken more
but those good times were always worth waiting for
When it's time to take leave of this world
I will leave with bitterness and joy
Bleed
Burnt all the bridges I have passed
No looking back to the life I once had
-The hate for myself is all that's left now
"As blood runs down my arms
I feel peace in my heart..."
On my skin the razor blade is shining bright
The veins show clearly through, my blood is running wild
This wrath that runs inside my veins
This hate that burns inside the ruins of my heart
I've got to let it out
I can't control it anymore
"As blood runs down my heart
I feel peace in my heart..."
On my skin the razor blade is shining bright
The veins show clearly through, my blood is running wild
The deep red flowing within, longing to be free
A little pressure's all it takes to make me bleed...to death
nothing certain than death and taxes λενε οι Αμερικάνοι.
Ο μονος φίλος που μενει αιωνια διπλα μας ειναι ο θανατος αρα γιατι να φοβηθω η να αρνηθω τον ααιωνιο συντροφο του καθενος μας?
Αλλωστε εχουμε ανοιξει παρτιδες δυο φορες ως τωρα αλλα χωρισαμε προσωρινα.
Γνωριστηκαμε, ψηλαφίσαμε ο ενας τον αλλο, νοιωσαμε την αισθηση της επαφης και μααθαμε να αναγνωριζουμε ο ενας τον αλλο.
Το μονο που με κανει να λυπαμαι ειναι οταν τον βλεπω να ερχεται για αλλους γυρω μου και να με αγνοει προς το παρόν.
Θα ερθει καποτε και η σειρα μου αλλα μεχρι τοτε θα ζω οπως εγω διαλεξα
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Στα μονοπάτια του καημού στη γέφυρα του στεναγμού μ' έκαν' η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά, ζωή την κρύα σου καρδιά είδαν τα μάτια μου
Με κουδουνίστρες πλαστικές όμορφες και χρωματιστές με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά είδαν του κόσμου τ' αγαθά και συμφωνήσανε
Ήταν το γάλα μου πικρό και το νεράκι μου γλυφό που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου, η μοίρα η κακούργα μου και με καμάρωνε
Ήταν το κλάμα μου μουντό σαν κάτι να 'θελα να πω, μα δεν με νιώσανε
Μια λυπημένη αναπνοή για την πουτάνα τη ζωή που μου χρεώσανε
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα, ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω
Πάνω σε λάσπες και καρφιά στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή για να προλάβω τη ζωή, όμως την πάτησα
Μονό το "α" και το "χ" στη σχολική μου εποχή πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί" όπου βρεθώ μ' ακολουθεί κι ας τριαντάρισα
Έτσι περνούσε ο καιρός και γω στο δρόμο μου σκυφτός έκανα όνειρα
Έτυχε να 'μαι απ' αυτούς που κολυμπάνε στους αφρούς και στα λασπόνερα
Στάζει το αίμα της ψυχής, σαν τις σταγόνες της βροχής όμως ποιος νοιάζεται
Και την αόρατη πληγή που μέσα μου αιμορραγεί ποιος την μοιράζεται
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα, ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω[/b]
Ο Προσκυνητης
Στιχοι, μουσικη, πρωτη εκτελεση:Αλκινοος Ιωαννιδης
Τα βουνά περνάω
και τις θάλασσες περνώ
Κάποιον αγαπάω
Δυο ευχές κρατάω
και δυο τάματα κρατώ
Περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ' ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα 'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα 'ναι αργά
Στα πουλιά μιλάω
και στα δέντρα τραγουδώ
Κάποιον αγαπάω
Κι όταν τραγουδάω
προσευχές παραμιλώ
περπατώ και πάω
Κάποιος είπε πως ο δρόμος
είναι η φλέβα της φωτιάς
ψυχή μου πάντα να κυλάς
Κάποιος είπε πως ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή
καρδιά μου να 'σαι ζωντανή
Κάποιος είπε πως η αγάπη
σ' ένα αστέρι κατοικεί
αύριο βράδυ θα 'μαι εκεί
Κάποιος είπε πως ο έρωτας
για μια στιγμή κρατά
αύριο βράδυ θα'ναι αργά
Το τελευταίο βράδυ μου
Στίχοι]Μουσική[/b]: Στέλιος Καζαντζίδης
το τελευταίο βράδυ μου
απόψε το περνάω
κι όσοι με πίκραναν πολύ
τώρα που φεύγω απ' τη ζωή
όλους τους συγχωρνάω
όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σα λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή
εκεί που πάω δεν περνά
το δάκρυ και ο πόνος
τα βάσανα και οι καημοί,
εδώ θα μείνουν στη ζωή
κι εγώ θα φύγω μόνος
όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σα λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή
δυο πόρτες έχει η ζωή,
άνοιξα μια και μπήκα
σεργιάνισα ένα πρωινό,
κι ώσπου να 'ρθει το δειλινό
από την άλλη βγήκα
όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σα λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή
Γενέθλια
Παπακωνσταντίνου
Γενέθλια κι αγόρασα σκοινί
τον κόμπο μου τον έχω φτιάξει πρόχειρα
Παραληρώντας πάνω στο σκαμνί
στον τελευταίο ρόλο του αυτόχειρα
Πίσω μου τίποτα, τίποτα στο μέλλον
μονάχα η κηδεία των ψηλών καπέλων
Γενέθλια και φτύνω τις ευχές
σοκολατάκια στήνω για ικρίωμα
Ελπίζω με τις πρώτες τις βροχές
να ξεχαστώ κι εγώ και το σημείωμα
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Κουρσάρος
Στην άσφαλτο κουρσάρος
με καράβι τη μοτοσυκλέτα,
παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό.
Στα 18 σου έσπασες τα φρένα,
ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα.
Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος,
ο κόσμος όλος χίλια κυβικά.
Είσαι αγριεμένος,
είσαι κουρασμένος,
έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη.
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος.
Από παρέες τριγυρισμένος,
δε τους φοβάσαι, δε σ' αγαπούν.
Και η ζωή να περνάει λαθραία,
μα εσύ φοβάσαι,
φοβάσαι να κοιμηθείς
και το ταξίδι ξαναρχίζεις.
Το δάχτυλο στο φρένο κοκαλωμένο,
μια στάλα αίμα στο μπουφάν σου,
πλάϊ στα χίλια,
στα χίλια κυβικά σου,
πλάϊ στα χίλια κυβικά σου.
Μονάχος χάραμα,
χάραμα στη λεωφόρο
και περιμένεις ασθενοφόρο
από τις τρεις και δέκα σκοτωμένος.
Τι πάθος ατελείωτο, ατελείωτο
που είναι το δικό μου
Όλοι να θέλουν τη ζωή, τη ζωή
κι εγώ το θάνατό μου
Απελπίστηκα μανούλα μου
να υποφέρω
κουράστηκα μες στη ζωή
το χάρο να γυρεύω
Όσο είναι η νύχτα σκοτεινή, σκοτεινή
έτσι ‘ναι κι η καρδιά μου
και σαν τη σιγανή βροχή
τρέχουν τα δάκρυά μου
Απελπίστηκα μανούλα μου
να υποφέρω
κουράστηκα μες στη ζωή
το χάρο να γυρεύω
Θα πά’ να έβρω μια σπηλιά, μια σπηλιά
με πέτρες και με χώμα
εκεί θ’ αφήσω κόκαλα
ζωή, ψυχή και σώμα
Μάρκος..
Spanish Train
Chris Deburgh
There's a Spanish train that runs between
Gualdalquivir and old Saville
And at dead of night the whistle blows
And people hear she's running still
And then they hush their children back to sleep
Lock the doors, upstairs they creep
For it is said that the souls of the dead
Fill that train ten thousand deep
Well a railway man lay dying with his people by his side
His family were crying, knelt in prayer before he died
But above his bed just a waiting for the dead
Was the Devil with a twinkle in his eye
"Well God's not around and look what I've found
This one's mine"
Just then the Lord himself
Appeared in a blinding flash of light
And shouted at the Devil
"Get thee hence to endless night"
But the Devil just grinned and said
"I may have sinned
But there's no need to push me around
I got him first so you can do your worst
He's going underground"
"But I think I'll give you one more chance"
Said the Devil with a smile
"So throw away that stupid lance
It's really not your style"
"Joker is the name
Poker is the game
We'll play right here on this bed
And then we'll bet for the biggest stakes yet
The souls of the dead"
And I said "Look out, Lord, He's going to win
The sun is down and the night is riding in
That train is dead on time, many souls are on the line
Oh Lord, He's going to win"
Well the railway man he cut the cards
And he dealt them each a hand of five
And for the Lord he was praying hard
Or that train he'd have to drive
Well the Devil he had three aces and a king
And the Lord, he was running for a straight
He had the queen and the knave
And nine and ten of spades
All he needed was the eight
And then the Lord he called for one more card
But he drew the diamond eight
And the Devil said to the son of God
"I believe you've got it straight
So deal me one for the time has come
To see who'll be the king of this place
But as he spoke, from beneath his cloak
He slipped another ace
Ten thousand souls was the opening bid
And it soon went up to fifty-nine
But the Lord didn't see what the Devil did
And he said "that suits me fine"
"I'll raise you high to a hundred and five
And forever put an end to your sins"
But the Devil let out a mighty shout, "My hand wins"
And I said "Lord, oh Lord, you let him win
The sun is down and the night is riding in
That train is dead on time, many souls are on the line
Oh Lord, don't let him win"
Well that Spanish train still runs between
Gualdalquivir and old Saville
And at the dead of night the whistle blows
And people fear she's running still
And far away in some recess
The Lord and the Devil are now playing chess
The Devil still cheats and wins more souls
And as for the Lord, well, he's just doing his best
And I said "Lord, oh Lord, you've got to win
The sun is down and the night is riding in
That train is still on time, Oh my soul is on the line
Oh Lord, you've got to win"
ΜΩΒ
Στίχοι - Μουσική]
Είναι το χρώμα που με τρελαίνει
που με τρελαίνει
φτιάχνει στεφάνι στο πρόσωπό μου
με σημαδεύει
πώς το φοβάμαι τέτοιο χρώμα
πώς με μεθάει, πώς το μισώ
πώς το μισώ!
πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα
πώς με μεθάει, πώς το μισώ
πώς το μισώ!
πόθοι κλεισμένοι, φυλακισμένοι
φυλακισμένοι
στο αίμα με πάθος μού φέρνουν δίψα
μόνος καίγομαι
πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα
πώς με μεθάει, πώς το μισώ
πώς το μισώ!
το χρώμα σπάζει πάνω στην πέτρα
μέσα στην άμμο
πάει στη μάνα, στο πένθος πάει
με όλα ταιριάζει
πώς το φοβάμαι τέτοιο χρώμα
πώς με μεθάει, πώς το μισώ
πώς το μισώ!
πώς νιώθω φόβο με τέτοιο χρώμα
πώς με μεθάει πώς το μισώ!
πώς το αγαπώ... αυτό το μωβ...
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Το χλωμό το προσωπάκι σου
στις φωτογραφίες μας κοιτώ,
πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες.
Τα θλιμμένα τα ματάκια σου
σαν δυο σύννεφα στον ουρανό,
πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε;
Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη,
σ' αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη
σ' άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό
σα δάκρυ απο λεμόνι.
Θυμάμαι πόσα απογεύματα
καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά,
μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες.
Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου
για να σου κρατάει συντροφιά
και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Το χλωμό το προσωπάκι σου
στις φωτογραφίες μας κοιτώ,
πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες.
Τα θλιμμένα τα ματάκια σου
σαν δυο σύννεφα στον ουρανό,
πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε;
Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη,
σ' αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη
σ' άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό
σα δάκρυ απο λεμόνι.
Θυμάμαι πόσα απογεύματα
καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά,
μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες.
Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου
για να σου κρατάει συντροφιά
και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς
Βήματα
Goin'Through
Βήματα
Ένα σαν πέφτει ένα αστέρι πρέπει να κάνεις μια ευχή,
όπου κι αν βρίσκεσαι απόψε διώξε κάθε ενοχή,
στον ουρανό αν ψάξεις θα βρεις κάπου ένα αστέρι
κι αν πιστέψεις στον εαυτό σου θα το πιάσεις με το χέρι.
Απλώνω έτσι το χέρι ψάχνω κάτι απ' τα παλιά
κάποιο φίλο που 'χει φύγει και δεν είπε ούτ' ένα γεια
θυμάμαι την μορφή του την νιώθω μου 'χει λείψει
και τότε πάντα ταξιδεύω μες στον χρόνο με μια τύψη.
Κάποτε μου είχες πει πως ό,τι γίνει θα 'σαι εδώ
εσύ όμως έφυγες και χάθηκες σαν τρένο απ' το σταθμό
πήρες μαζί σου τα όνειρα μιας ολόκληρης ζωής
φίλε ψάξε στον εαυτό κι ίσως κάπου να το βρεις
Έχεις κουράγιο ή τα πόδια σου βαρίναν και δεν αντέχεις
έχεις κουράγιο? πές μου, έχεις ή δεν έχεις?
Στάσου που πας μίλα, πες μου μία λέξη
θέλω να μάθω επιτέλους ποιος απ' τους δυο μας έχει φταίξει.
Βήματα μένουν πάντα στην ψυχή σαν τα αισθήματα
Βήματα, βήματα, βήματα, δεν τα σβήνει ο καιρός ούτε τα χρήματα
Βήματα, βήματα.
Έχουν περάσει 10 χρόνια κι είμαι ίδιος με το χτες
10 χρόνια έχω παρέα μου τις ίδιες ενοχές
ξαποσταίνω κάπου κάπου στο σκοτάδι αυτού του δρόμου
γιατί οι ανάσες μου βαραίνουν με το πέρασμα του χρόνου.
Στο βάθος του διαδρόμου η δική σου η μορφή
Σε γνωρίζω στο σκοτάδι μοναχά από την αφή
πρέπει να πλησιάσεις να μ' αφήσεις να σ' αγγίξω
μονάχα έτσι θα μπορέσω τις πληγές μου να σου δείξω.
Φίλε τώρα αυτήν την ώρα, παρ'αφορμή αυτά τα λόγια
που σου λέω και προχώρα.
Συνάντησέ με αυτό το βράδυ στην πλατεία όπως παλιά
θα 'μαι μόνος όπως τότε καθισμένος στα σκαλιά.
Φίλε έλα έλα έλα απόψε που πονάω
εγώ υπόσχομαι πως παύω αυτό το βράδυ να μιλάω
κλείνω τα μάτια μου, κλείνω το φως,
και περιμένω μήπως σε δω και κατεβαίνεις
κάποιο βράδυ απ' το τρένο.
Βήματα μένουν πάντα στην ψυχή σαν τα αισθήματα
Βήματα, βήματα, βήματα, δεν τα σβήνει ο καιρός ούτε τα χρήματα
Βήματ, βήματα.
Είσαι ακόμα εδώ
FF.C
Με αφορμή το θάνατο μιλώ λοιπόν για τη ζωή
βλέπεις δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί το επόμενο πρωί
ξαφνικά ξυπνάς, βλέποντας πια καθαρά μια ροή σταματά, μια ψυχή ξεγλιστρά
μπορεί να είναι δυνατόν μπορεί στ' αλήθεια να συμβαίνει
χειρότερα απ' όλες τις σκέψεις σάρκα κι οστά τώρα να παίρνει
να με ζεσταίνει το άγγιγμα σου δεν είναι πια εφικτό
δεν είσαι πια εφώ γι' αυτό κι εγώ μιλώ σε σένα μητέρα
που έδωσες τα πάντα για μένα απ' την πρώτη στιγμή στη γέννα
βάζοντας σε κίνδυνο τη δικιά σου ζωή
το είχαν πει κι οι γιατροί
κι εγώ να στέκομαι ανήμπορος στη τελευταία σου στιγμή
μίσος, οργή, πόνος, φόβος, σιωπή
κάθομαι μόνος μου πολλές φορές κι αναρωτιέμαι γιατί
ποιό είναι το νόημα, που να είναι η αρχή και που το τέλος
πέφτουνε κι άλλα χτυπήματα μα συνεχίζω να αντέχω με σθένος
Μα είσαι ακόμα εδώ
σε λάθος και σωστό
σε κάθε τι παλιό
σε συναντώ
Μα είσαι ακόμα εδώ...
Με αφορμή ένα θάνατο είπα να κάτσω κάτω στίχους να γράψω
και στο σκοτάδι της ψυχής μου να ανάψω
φωτιά για να κάψω ενοχές αναμνήσεις
λύσεις ψάχνω να βρω κι απαντήσεις
και του Θεού ν' αποδεκτώ τις κρίσεις
Μη βιαστείς να με μισήσεις ήμουν πάντα στο πλευρό της
και εννοείς πως όσα πέρασε γίναν τελικά για το καλό της;
σωπαίνεις κι ομολογώ ότι αυτό μου προκαλεί μια ανησυχία
πρέπει να σκεφτώ αν όντως είναι άλλη μια δοκιμασία
Ουσία, ψάχνω να βρω σ' αυτόν τον άδικο χαμό
το ξέρω πως μ' ακούς μητέρα γι' αυτό θα σου πω
ότι το μάθημα που πήρα και με γεμίζει λύπει
ποτέ δεν εκτιμάς κάτι παρά μόνο όταν σου λείπει
λέξεις και φράσεις που τις θυμάσαι μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις
και φάσεις που όταν βιώσεις και νιώσεις
θα θέλεις μα θα 'ναι αργά για να αλλάξεις
τις μέχρι τότε σου πράξεις και σκέψεις
να μαντέψεις τις βλέψεις
να γλιτώσεις τις τόσες
πριν χάσεις να δώσεις πριν σπάσεις να διώξεις
τις τύψεις να λιώσεις στην ίδια θέση θα κληθείς να πληρώσεις
κι εσύ αργά ή γρήγορα αν θες λοιπόν να γλιτώσεις
δώσε αξία σ' ότι αξίζει τον εαυτό σου να σώσεις...
Μα είσαι ακόμα εδώ
σε λάθος και σωστό
σε κάθε τι παλιό
σε συναντώ
Μα είσαι ακόμα εδώ...
Το ξέρω δεν ήμουν ο πρώτος και δυστυχώς ούτε ο τελευταίος
κι έτσι βαθιά μέσα μου νιώθω πως έχω ένα χρέος και τώρα με δέος
κοιτάζω πίσω θυμάμαι
και στου νοσοκομείου τα παγκάκια με βλέπω ξανά να κοιμάμαι
και στην εντατική με υπομονή να περιμένω για κάποιο θαύμα να συμβεί
χωρίς να υπάρχει επιλογή
και στο πλευρό μου ο αδερφός μου μα και οι φίλοι οι πραγματικοί
συγγενείς στενοί ήτανε όλοι εκεί
ξεσπώ σαν βροχή στο παρελθόν πάλι ανατρέχω
κι όπως μου δίδαξες με τη στάση σου έτσι λοιπόν αντέχω
πάντα με θάρρος και πείσμα μα πιο πολύ πίστη
θα 'σαι ο φάρος, το πρίσμα πριν την ύστατη κρίση...
Μα είσαι ακόμα εδώ
σε λάθος και σωστό
σε κάθε τι παλιό
σε συναντώ
Μα είσαι ακόμα εδώ.
Αφιερωμένο
Μηδενιστής
Άσε με κοντά εμάς να φέρω
άλλο δεν ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'ρθεις ξανά
Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω δως μου
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως
δεν θα'ρθεις, δεν θα'ρθεις ξανά
Ζω μέσα στο σκοτάδι τόσο καιρό
πριν ξεκινήσω θα σου πώ σ'αγαπώ
λοιπόν, Σ'αγαπώ, μου έχεις λείψει τόσο
πως να μπορέσω έτσι απλά να σκοτώσω μία
αγάπη που έχω ακόμα να δώσω,
λοιπόν ήμουν μικρός κι ήσουν μικρή δεν υποδύεται
έναν ρόλο ο MC σου αφιερώνει ΥΟ
θέλω να πώ πως σ'αγαπώ πολύ και σε ευχαριστώ
θέλω να πω πως είμαι ακόμη εδώ
Θυμάμαι όλες τις στιγμές καλές κακές κι ανάποδες
φωνάζω πια μη σκέφτεσαι κι όμως αυτές ξανάρχονται
γιατί δεν ήξερα πως είχα ερωτευτεί μια κούκλα
και να σου πως συγνώμη κι αν δεν έχω μούτρα
είσαι τα πάντα για μένα δεν σε συγκρίνω ΥΟ
είσαι τ'αστέρι μου το αστραφτερό πόσο σ'αγαπώ
είσαι η αγάπη μου
είσαι η γυναίκα μου
σε θέλω πίσω
Τώρα οι μέρες που περνάνε γίναν μήνες
κι οι μήνες γίναν χρόνος
κι μ'έχει ο δρόμος ξανά
ψάχνω να δώ τι μου συμβαίνει το στόμα μου σωπαίνει
και η καρδιά μου πεθαίνει εσένα θέλει άκου
να με θυμάσαι κάπου κάπου
κι ίσως η αγάπη μου για σένα που να γίνει μίσος
κι ίσως να με ανταμώσεις σε μιαν άλλη ζωή
που κούκλα θα ερωτευτεί τον MC στο τέλος θα σκοτωθεί
Άσε με κοντά εμάς να φέρω
άλλο δε ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'θεις ξανά
Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω δως μου
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως
δεν θα'ρθεις, δε θα'ρθεις ξανά
Το να σε κυνηγήσω δεν οφελεί
απλώς κουράζει θα σε χαιρετίσω με ένα φιλί
αν δεν πειράζει ΥΟ
εγώ κατάφερα να τρελαθώ μην με ξεχάσεις
κι αν με ζητήσεις πάλι πίσω να μου το γράψεις
θυμήσου μόνο πως προσπάθησα κι ας άργησα σ'αγάπησα σε λάτρεψα
θεά σε κάνω αχ να σ'αγγίξω μια φορά ακόμη κι ας πεθάνω
να σε φιλήσω ακόμη μία φορά κι ας πεθάνω
Στα όνειρά μου τώρα εφιάλτες
εφόσον λείπεις αφού κοιτάς άλλες αγάπες
πόσο μου λείπεις άκου είναι τραγούδι κάποιου, πέθανε
κι όταν κοιμάσαι έρχεται να μην ξυπνήσεις προσπαθώ
θα κάτσω πλάι σου να κοιμηθώ και να σου πω ψιθιριστά πως σ'αγαπώ
κι απλά ξανά θα χαθώ
Αφιερωμένο ΥΟ
Αφιερωμένο ΥΟ
Άσε με κοντά εμάς να φέρω
άλλο δεν ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'ρθεις ξανά
Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω δως μου
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως
δε θα'ρθεις, δε θα'ρθεις ξανά
Άσε με κοντά εμάς να φέρω
άλλο δεν ζητώ εσένα θέλω
Περιμένω να'θεις ξανά
Θέλω πίσω πάλι να σε φέρω δως μου
μια ελπίδα δε θελώ να ξέρω πως
δε θα'ρθεις, δε θα'ρθεις ξανά
Το δάκρυ
Goin'Through
Με δάκρυα γεννιέσαι με δάκρυα θα φύγεις
με δάκρυα την χαρα ή τον θυμό σου ξετυλίγεις
με δάκρυα αγαπάς με δάκρυα αγαπιέσαι
με δάκρυα αλκοόλ στο ποτήρι σου ξεχνίεσαι
Μου μείνανε ένα αντίο αλλά και δυο σταγόνες δάκρυ
και μονοπάτια απάτητα πριν φτάσω σ' άλλη άκρη
κρατώντας ένα δέμα απο αναμνήσεις στην μασχάλη
Τα βήματα μου χάθηκαν στο χρόνο εξαφανίστηκαν
κι οι φίλο σαν δεντρόφυλλα κιτρίνισαν και σχίστηκαν
οι άνθρωποι στο διάβα μου αλλάζανε ονόματα
κι οι πόλεις μου χαρίσανε εικόνες και βιώματα
Χαθήκαν όλοι φύγανε δεν ξέρω πια που πήγανε
πνιγήκανε στα δάκρυα τα κύματα τους πήρανε
μακριά σ'άλλους τόπους,σ'άλλες χώρες,σ'άλλα μέρη
ψάχνοντας για ήλιο,για αμμουδιά και καλοκαίρι
Αφήσανε όλοι πίσω τους δεκάδες αναμνήσεις
και δάκρυα ζεστά για να πιεις και να μεθύσεις
τα δέντρα μεγαλώσαν απ'τα δάκρυα και θεριέψαν
οι ξένοι κι οι εχθροί μεταξύ τους συγγενέψαν
Με δάκρυα γεννιέσαι με δάκρυα θα φύγεις
με δάκρυα την χαρα ή τον θυμό σου ξετυλίγεις
με δάκρυα αγαπάς με δάκρυα αγαπιέσαι
με δάκρυα αλκοόλ στο ποτήρι σου ξεχνίεσαι
Θολώσανε τα τζάμια κι έτσι βρήκα μια ευκαιρία
να χαράξω με το δάχτυλο μου ακόμα μια ιστορία
δυο-τρεις φίλοι και βενζίνη,ένα τιμόνι και μια δύνη
το μυαλό πάει μπροστά μα το δάκρυ δεν τ'αφήνει
Μαύρη πίσσα η άσφαλτος κι οι λευκές γραμμές σαν χέρι
να μου δείχνουν άλλους τόπους,άλλες χώρες,άλλα μέρη
στο ραδιόφωνο τα λόγια περιττά μπρος στις εικόνες
τα χείλη σφραγισμένα για να μείνουν λίγο μόνες
Οδοιπορικό σε ένα δάκρυ που κυλάει
απο την ψυχή,στα μάτια και στα μάγουλα ξεσπάει
ραγίζει σαν γυαλί,σαν κρύσταλλο που σπάει
ξεπλένει αμαρτίες,ξανανιώνει και γερνάει
Δάκρυα η βροχή στα παράθυρα του τρένου
δάκρυα στον κρίνο απ'τα μάτια της Παρθένου
δάκρυα οι νότες,δάκρυα οι λέξεις
μικρές,υγρές σταγόνες κι απ'τα χείλη σου να βρέξεις
Με δάκρυα γεννιέσαι με δάκρυα θα φύγεις
με δάκρυα την χαρα ή τον θυμό σου ξετυλίγεις
με δάκρυα αγαπάς με δάκρυα αγαπιέσαι
με δάκρυα αλκοόλ στο ποτήρι σου ξεχνίεσα
Evanescence - My Imortal
I'm so tired of being here
suppressed by all of my childish fears
and if you have to leave
i wish that you would just leave
because your presence still linger here
and it won't leave me alone
These wounds seem to heal
this pain is just too real
there's just to much that time cannot erase
when you'd cry i'd wipe away all of your tears
when you'd scream i'd fight away all of your fears
and i've held your hand through all of these years
but you still have all of me
you used to captivate me
by your resonating light
but now i'm bound by the left behind
your face is haunts my once pleasant dreams
your voice is chased away all the sanity in me
these wounds won't seem to heal
this pain is just too real
there's just too much that time cannot erase
when you cried i'd wipe away all of your tears
when you'd scream i'd fight away all of your fears
and i've held your hand through all of these years
but you still have all of me
i've tride so hard to tell myself that you're gone
and though you're still with me
i've been alone all along
:(
Παλληκάρι στα Σφακιά (Έβαλε ο Θεός σημάδι)
(Νίκος Ξυλούρης)
Έβαλε ο Θεός σημάδι
παλληκάρι στα Σφακιά
κι ο πατέρας του στον Άδη
άκουσε μια τουφεκιά
της γενιάς μου βασιλιά
μην κατέβεις τα σκαλιά
πιες αθάνατο νερό
να νικήσεις τον καιρό
έβαλε ο Θεός σημάδι
παλληκάρι στα Σφακιά
κι η μανούλα του στον Άδη
τράβηξε μια χαρακιά
της καρδιάς μου βασιλιά
με τον ήλιο στα μαλλιά
μην περνάς τη χαρακιά
η ζωή είναι πιο γλυκιά!!!
...ομορφη επιλογή μπλάκυ
Tears in Heaven - Clapton
Would you know my name
if I saw you in heaven ?
Would you feel the same
if I saw you in heaven ?
I must be strong and carry on.
'Cause I know I don't belong here in heaven.
Would you hold my hand
If I saw you in heaven ?
I'll find my way through night and day.
'Cause I know I just can't stay here in heaven.
Time can bring you down
time can bend your knees.
Time can break your heart
have you begging please.
Begging please...
Beyond the door there's peace I'm sure.
And I know there'll be no more tears in heaven.
Would you know my name
if I saw you in heaven ?
Would you feel the same
if I saw you in heaven ?
I must be strong and carry on.
'Cause I know I don't belong here in heaven.
Στην κοιλάδα των Τεμπών
Μες την κοιλα - όπως τα λέω - μες την κοιλάδα των Τεμπών
Φόβος των μηχανοδηγών
Είναι ένας γέρο - όπως τα λέω - είναι ένας γέρο πλάτανος
μαγκούφης και παράφορος
Που πίνει από - όπως τα λέω - που πίνει απ' το θολό νερό
του ποταμού το ιερό
Πίνει κι απλω, όπως τα λέω, πίνει κι απλώνει ρίζωμα
βαθιά μέσα στα ανείπωτα
Κι όποτε παι - όπως τα λέω - κι όποτε παίρνει ανάποδες
γέρνει και πέφτει στις γραμμές
Πιάνει το τρε - όπως τα λέω - πιάνει το τρένο απο τ' αυτί
«Μην την περνάς τη Γευγελή»
Μένα μου το, όπως τα λέω, μένα μου το 'πε ο Πηνειός
το μυστικό ο φλύαρος
Πως ήταν α - όπως τα λέω - πως ήταν άνθρωπος παλιά
κι είχε παιδιά στην ξενιτιά
είναι τόσο αληθινά τα λόγια αυτά γλαροπούλι....
Το επόμενο ίσως δεν έχει απόλυτη (φαινομενικά) σχέση με το θέμα. Είναι συνδεδεμένο όμως, για μένα, με μένα και με τον γονιό μου... τον πατέρα μου...
Πρώτη φορά συγγνώμη (Χάρις Αλεξίου)
Ήταν η ζωή μου πάντοτε γεμάτη
μα εγώ παράπονα της έκανα
είχα τα καλά του κόσμου κι όλη την αγάπη
μα με τα παράπονα δεν τέλειωνα
ώσπου κάποια μέρα χτύπησε την πόρτα μου
ο δικός σου πόνος και καημός
και ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει
τι πάει να πει να 'χεις τα χέρια σου αδειανά
και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει
απ' ό,τι νόμιζα πως ζει παντοτινά
και τότε έκατσα και έκλαψα πικρά
είπα συγγνώμη στη ζωή πρώτη φορά
όταν ακουμπούσε κάποιος τα φτερά μου
αετός γινόμουνα και πέταγα
μα έβλεπα τον κόσμο μέσ' απ' τα όνειρά μου
κι όποιος μου τα γκρέμιζε, τον πλήγωνα!
μα ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει
τι πάει να πει να 'χεις τα χέρια σου αδειανά
και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει
απ' ό,τι νόμιζα πως ζει παντοτινά
κι είπα συγγνώμη... συγγνώμη... συγγνώμη...
είπα συγγνώμη στη ζωή πρώτη φορά!
Μουσική]
Σήκω και δώσε μου κρασί τα λόγια είναι καμένα
απόψε το χειλάκι σου είναι το παν για μένα.
Κι όσο για τα ταξίματα και για τα κρίματά μου
τα βλέπω σαν τα κατσαρά μαλλιά σου μπερδεμένα.
Για εκείνα που δεν έκανα και που 'χω καμωμένα
αν έχω τη ζωή σωστά είτε στραβά παρμένα
αυτό θα 'ν' το μαράζι μου κρασί λοιπόν ποιος ξέρει
μην βγαίνει τούτη η αναπνοή στερνή φορά από 'μένα
Όταν θελήσει η μοίρα μου τον κόσμο αυτό ν' αφήσω
και κάθε ελπίδα για ζωή απ' την καρδιά μου σβήσω
μια κούπα από τη στάχτη μου να φτιάξετε συντρόφοι
σαν θα γεμίζει με κρασί ίσως να ξαναζήσω.[/u]