Πως θα σας φαινόταν αν μπορούσατε με μία απλή ένεση να μετατρέψετε το "άτακτο" ταίρι σας σε πιστό και αφοσιωμένο σύντροφο; Απίστευτο; Κι όμως Αμερικανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι βρήκαν τη θεραπεία για την απιστία, τουλάχιστον στην περίπτωση των… αρουραίων των αγρών. Δια της εισαγωγής ενός συγκεκριμένου γονιδίου στον εγκέφαλο, κατάφεραν να μετατρέψουν τα "έκλυτα" αρσενικά τρωκτικά, σε μονογαμικούς παρτενέρ. Διευκρινίζουν φυσικά ότι η τιθάσευση ερωτύλων ανδρών και γυναικών δεν μπορεί να επέλθει τόσο εύκολα, ωστόσο τονίζουν ότι τα αποτελέσματα της έρευνας τους θα βοηθήσουν στην κατανόηση της νευροβιολογίας του έρωτα.
Μια ορμόνη-ρυθμιστής πίσω από την αλλαγή
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Emory και του Κέντρου Νευρολογίας της Ατλάντα χρησιμοποίησαν έναν άκακο ιό, προκειμένου να εισάγουν στους εγκεφάλους των ασυγκράτητων αρουραίων, ένα γονίδιο που υπάρχει σε ένα συγγενές είδος αρουραίου, που όμως προτιμά τη μονογαμία. Το γονίδιο ευθύνεται για την παραγωγή μιας ορμόνης-κλειδί που σχετίζεται με τη σεξουαλική συμπεριφορά.
Όπως παρατηρήθηκε μετά την "παρέμβαση" οι "άπιστοι" άρχισαν να "ξενοκοιτάζουν" λιγότερο και έδειχναν μεγαλύτερη προτίμηση στο τωρινό ταίρι τους.
Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι οι μονογαμικοί αρουραίοι διέθεταν, σε ορισμένο σημείο του εγκεφάλου, υψηλότερα επίπεδα υποδοχέων μιας ορμόνης που ονομάζεται vasopressin. Η παρουσία του γονιδίου στους "υπερδιεγερμένους" εγκεφάλους αύξησε τα φυσικά επίπεδα των υποδοχέων και λειτούργησε κατευναστικά στις ορμές.
η οποία απιστία τελικά... από το 2004 δεν έχει θεραπευτεί.
Γιατί δε βγάλανε το χάπι? :P
Δεν ξέρω, εγώ βρήκα ένα διαφωτιστικό σχετικό αρθράκι... Θα μπορούμε, λέει, να περνάμε τους συντρόφους μας από γονιδιακό τεστ! :idea:
Για όποιον ενδιαφέρεται να το διαβάσει! :grin:
Η δικαιολογία που πολλοί αναζητούσαν, βρέθηκε χάρη στην επιστήμη. Σύμφωνα με έρευνα του σουηδικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, που δημοσιεύεται στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, η τάση ενός άνδρα να είναι άπιστος στη σύντροφό του, επηρεάζεται από τα γονίδιά του.
Οι άνδρες (αλλά όχι οι γυναίκες!) που έχουν κληρονομήσει μια γενετική παραλλαγή, η οποία επηρεάζει μια συγκεκριμένη ορμόνη, τη βασοπρεσίνη, είναι πιο πιθανό από το συνηθισμένο να δημιουργήσουν ασθενέστερες σχέσεις και προβληματικούς γάμους, με συνέπεια οι σύζυγοι ή άλλοι σύντροφοί τους να είναι λιγότερο ικανοποιημένες.
Αν και ή έρευνα, με επικεφαλής τον Χάσε Βάλουμ, δεν ασχολήθηκε άμεσα με την απιστία, τα πορίσματά της υποδεικνύουν ότι η ανδρική μονογαμία επηρεάζεται (και) από τις παραλλαγές ενός μοναδικού γονιδίου. Οι ερευνητές προειδοποιούν πάντως ότι τελικά πολλοί άλλοι παράγοντες καθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και την ευτυχία σε μια σχέση, συνεπώς είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς αν ένα συγκεκριμένο άτομο θα είναι πιστό και μονογαμικό ή το αντίθετο μόνο με βάση τα γονίδιά του – άρα δεν μπορεί να γίνει (ακόμα τουλάχιστον) λόγος για τεστ DNA κατά της απιστίας!
Η ορμόνη βασοπρεσίνη, που σχετίζεται με την οξυτοκίνη (τη λεγόμενη και «ορμόνη του έρωτα»), όπως ανακαλύφθηκε από το 2004, παίζει καθοριστικό ρόλο στην κοινωνική συμπεριφορά, το δεσμό ενός ζευγαριού και το σεξουαλικό ταίριασμα στο ζωικό βασίλειο, ενθαρρύνοντας τη μονογαμία μεταξύ των ζώων (έχει μελετηθεί ιδιαίτερα η επίδρασή της στα μονογαμικά τρωκτικά). Οι επιστήμονες, σε πειράματα, κατόρθωσαν, αυξάνοντας το επίπεδο της βασοπρεσίνης στον εγκέφαλο των ζώων, να κάνουν τα τρωκτικά λιγότερο ή περισσότερο πιστά στο σύντροφό τους.
Τώρα βρέθηκαν οι πρώτες ενδείξεις ότι βασοπρεσίνη, που είναι ενεργή επίσης στον ανθρώπινο εγκέφαλο, παίζει ρόλο και στις ανθρώπινες σχέσεις. Οι Σουηδοί ερευνητές εξέτασαν το γονίδιο που κωδικοποιεί (καθορίζει) τον υποδοχέα της βασοπρεσίνης στον ανθρώπινο εγκέφαλο, σε δείγμα εκατοντάδων ζευγαριών εθελοντών, και βρήκαν ότι μια συγκεκριμένη γονιδιακή παραλλαγή (η υπ. αρ. 334) σχετίζεται με την ικανότητα ή ανικανότητα ενός άνδρα να προσκολλάται συναισθηματικά στη σύντροφό του.
Αναδημοσίευση από ert.gr
[quote user="pixie" post="339946"]Δεν ξέρω, εγώ βρήκα ένα διαφωτιστικό σχετικό αρθράκι... Θα μπορούμε, λέει, να περνάμε τους συντρόφους μας από γονιδιακό τεστ! :idea:
Για όποιον ενδιαφέρεται να το διαβάσει! :grin:
Η δικαιολογία που πολλοί αναζητούσαν, βρέθηκε χάρη στην επιστήμη. Σύμφωνα με έρευνα του σουηδικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, που δημοσιεύεται στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, η τάση ενός άνδρα να είναι άπιστος στη σύντροφό του, επηρεάζεται από τα γονίδιά του.
Οι άνδρες (αλλά όχι οι γυναίκες!) που έχουν κληρονομήσει μια γενετική παραλλαγή, η οποία επηρεάζει μια συγκεκριμένη ορμόνη, τη βασοπρεσίνη, είναι πιο πιθανό από το συνηθισμένο να δημιουργήσουν ασθενέστερες σχέσεις και προβληματικούς γάμους, με συνέπεια οι σύζυγοι ή άλλοι σύντροφοί τους να είναι λιγότερο ικανοποιημένες.
Αν και ή έρευνα, με επικεφαλής τον Χάσε Βάλουμ, δεν ασχολήθηκε άμεσα με την απιστία, τα πορίσματά της υποδεικνύουν ότι η ανδρική μονογαμία επηρεάζεται (και) από τις παραλλαγές ενός μοναδικού γονιδίου. Οι ερευνητές προειδοποιούν πάντως ότι τελικά πολλοί άλλοι παράγοντες καθορίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά και την ευτυχία σε μια σχέση, συνεπώς είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς αν ένα συγκεκριμένο άτομο θα είναι πιστό και μονογαμικό ή το αντίθετο μόνο με βάση τα γονίδιά του – άρα δεν μπορεί να γίνει (ακόμα τουλάχιστον) λόγος για τεστ DNA κατά της απιστίας!
Η ορμόνη βασοπρεσίνη, που σχετίζεται με την οξυτοκίνη (τη λεγόμενη και «ορμόνη του έρωτα»), όπως ανακαλύφθηκε από το 2004, παίζει καθοριστικό ρόλο στην κοινωνική συμπεριφορά, το δεσμό ενός ζευγαριού και το σεξουαλικό ταίριασμα στο ζωικό βασίλειο, ενθαρρύνοντας τη μονογαμία μεταξύ των ζώων (έχει μελετηθεί ιδιαίτερα η επίδρασή της στα μονογαμικά τρωκτικά). Οι επιστήμονες, σε πειράματα, κατόρθωσαν, αυξάνοντας το επίπεδο της βασοπρεσίνης στον εγκέφαλο των ζώων, να κάνουν τα τρωκτικά λιγότερο ή περισσότερο πιστά στο σύντροφό τους.
Τώρα βρέθηκαν οι πρώτες ενδείξεις ότι βασοπρεσίνη, που είναι ενεργή επίσης στον ανθρώπινο εγκέφαλο, παίζει ρόλο και στις ανθρώπινες σχέσεις. Οι Σουηδοί ερευνητές εξέτασαν το γονίδιο που κωδικοποιεί (καθορίζει) τον υποδοχέα της βασοπρεσίνης στον ανθρώπινο εγκέφαλο, σε δείγμα εκατοντάδων ζευγαριών εθελοντών, και βρήκαν ότι μια συγκεκριμένη γονιδιακή παραλλαγή (η υπ. αρ. 334) σχετίζεται με την ικανότητα ή ανικανότητα ενός άνδρα να προσκολλάται συναισθηματικά στη σύντροφό του.
Αναδημοσίευση από ert.gr[/quote][align=justify]Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν είχα καμία γενετική προδιάθεση στην βασοπρεσίνη. Τα επίπεδα αυτής της ορμόνης ανέβηκαν στον οργανισμό μου μετά από μια μακροχρόνια σχέση που είχα με μια Βάσω η οποία με είχε συνέχεια στην πρέσα. Έκτοτε η βασοπρεσίνη εξασθενεί τις σχέσεις μου. Όσο για την ορμόνη Οξυτοκίνη αυτήν την είχα εκ' γεννητής σε φυσιολογικά επίπεδα, τα οποία όμως ανέβηκαν σε επικίνδυνα επίπεδα μετά από τους οξείς τόκους που προσπάθησαν να με φορτώσουν οι τράπεζες. Έκτοτε όπως ήταν φυσικό ο ερωτισμός μου ανέβηκε κατακόρυφα και ειδικά προς τις τράπεζες, στις οποίες τον εκδηλώνω σε κάθε ευκαιρία...[/align]