a33.gr

Κάτι τέτοιες μέρες που τα όνειρα βαραίνουν την ψυχή και αναζητούν μια στέγη, μια συννεφιά σκιάζει την ψυχή μου... Ψάχνω έναν ήλιο σε μάτια αγαπημένων, που έψαχναν να βρουν κόκκινες πεταλούδες σε δάση σκοτεινά και χάθηκαν για πάντα. Τα όνειρα ξημέρωσαν σε λασπωμένους δρόμους, τα μάτια που τα έβλεπαν γεράσανε προσμένωντας... Ένας αγαπημένος χάθηκε ίσως μας στέλνει μαύρα τριαντάφυλλα με κόκκινες πιτσίλες...

Ενας χαμος ...παντα πονα...
Ειναι η ελλειψη..η στερηση...ενος αγαπημενου...
Οπου και να φτανει ομως η ψυχη,,,στελνει λουλουδια..-κι ας ειναι μαυρα-
αναζητα εναν ηλιο..ενα φως..μιαν αγαπη...

Κι εσυ θα τη βρεις στο βλεμμα αλλων φιλων..στο αγγιγμα ενος χεριου..
σε ενα λογο...

Η κοκκινη πιτσιλια..δεινει το φως...στο μαυρο φοντο..με λουλουδια παντα..
Να εισαι καλα ..Να θυμασαι τα χαμενα...και να ελπιζεις...για να προχωρας..
 :)  :)

Ως που να ξεπερασης ομως το χαμο αυτο εισαι ενα τιποτα νιωθεις ενα μηδενικο και οι λεγομενοι φιλοι εξαφανιζοντε

μην περιμενεις να ξεπερασεις τπτ...
περιμενεις μονο να πας να τους βρεις...

οσο για τους "φιλους"....ποτε δεν υπαρχουν......υπαρχει μονο μια....
η μοναξια.....μονο αυτη θα σε ακουσει κ θα ειναι παντα διπλα σου....