Έχω ακούσει ότι οι άντρες δεν δακρύζουν. Τελικά η ζωή σε μαθαίνει ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο πόνος του άντρα είναι αβάσταχτος... Και πρέπει να τον σέβονται. Ο άντρας θα κλάψει για δύο λόγους. Για τον χαμό κάποιου αγαπημένου προσώπου και δυστυχώς για το χαμό της αγάπης του. Τι μια ορκίζεσαι να μην ξαναγαπήσεις και την άλλη σε βρίσκει το πρωί βυθισμένο στις σκέψεις και στα ερωτηματικά.
Αυτά, που σε βασανίζουν τόσο απάνθρωπα! Και όμως είσαι σίγουρος ότι δεν έχεις κάνει κάποιο λάθος και ας ξέρεις ότι έχεις παραβεί τον όρκο σου. Τελικά το λάθος το έχεις κάνει ξανά και ξανά και θα συνεχίσεις να το κάνεις. Γιατί έχεις φτιαχτεί για ν' αγαπάς, ακόμα και χωρίς ανταπόκριση. Βουρκώνεις όμως γιατί ξέρεις ότι το αγαπημένο σου πρόσωπο σε έχει προδώσει.
Μα σε φίλησε, και σε έκανε να δώσεις τα πάντα και τα πήρε. Και τον Χριστό τον φίλησαν. Το ήξερε ότι θα τον προδώσουν. Δεν έπαψε όμως ν' αγαπά. Στο τέλος βλέπεις ότι όλα ήταν ψεύτικα και ας έλεγε η αγαπημένη σου ότι ενδιαφέρεται για 'σένα. Εκεί είναι και το σημείο που δακρύζουν οι άντρες.
Εδώ είναι και το σημείο που θα δακρύσω κι εγώ. Γιατί είμαι ένας από αυτούς και έχω ψυχή! Μαύρη ψυχή μου και ραγισμένη καρδιά μου... Πότε θα πάψεις να πονάς; Θέλω να βγω και να φωνάξω όλα όσα έζησα. Να πάψω να κρύβομαι. Γιατί δεν το άρχισα μόνος μου αυτό το μαρτήριο.
Πήρες τις νύχτες σου, τις καληνύχτες σου, χάθηκες μες στη βροχή. Άφησες μια φωτογραφία για να μιλάμε μαζί. Ό,τι παράτησες είναι όπως τ' άφησες, όλα είναι ίδια εδώ. Όλα βουλιάζουνε όλα ριμάζουνε πάντα στον ίδιο σκοπό κι εγώ ακόμα εδώ...
Pote xorises matakia mou kai ponas toso..mou ragises thn psixi telios omos.. :cry:
Αν ο άντρας ήταν προορισμένος να μη δακρύζει, δεν θα του έδινε η Φύση δακρυγόνους αδένες. Εφόσον υπάρχουν εκεί που βρίσκονται (και απ' ό,τι έχω διαπιστώσει λειτουργούν κανονικά, δεν βρίσκονται σε αδράνεια, όπως π.χ. η πυκνή τριχοφυϊα των προϊστορικών ανθρώπων, η οποία έπαψε να εξυπηρετεί το σκοπό για τον οποίο υπήρχε και για το λόγο αυτό μειώθηκε αισθητά) πρέπει να εξυπηρετούν το σκοπό τους. Όλα τα άλλα περί του αντιθέτου είναι ακαδημαϊκές συζητήσεις και κατασκευάσματα των φιλολογούντων και όσων έχουν συμφέρον να παρουσιάζουν τέτοιου είδους ψευδολογημάτα ως αυτονόητες συμπαντικές αλήθειες.
Φίλε Βασίλη..φαίνεται πως κάτι ξέρεις..και φυσικά δακρύζουν..και φυσικά κλαίνε..χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο,ματώνουν από ένα σπασμένο ποτήρι που έτυχε να κρατούν στο χέρι,στην πρώτη επέτειο του αραβώνα τους..!Μόνοι πλέον..Έστω και συνηδητά..Έστω κι άν δέν γινόταν αλλιώς..γιατί είμαστε άνθρωποι όχι μηχανές,φτιαγμένες να λειτουργούν προβλεπόμενα,συγχρονισμένα,η μια στο ρυθμό της άλλης..!93 μέρες και σχεδόν δύο ώρες δεν στάθηκαν αρκετές για να ξεχαστεί μια αγάπη που έμοιαζε κι ίσως να είναι και παντοτινή..αλλά δυστυχώς,καταστροφική.
Σηκώνουμε όμως το κεφάλι..λέμε δόξα το θεό που αναπνέουμε ,που έχουμε ακόμη πολλά να δούμε και να μάθουμε από τη ζωή,πίνουμε στην υγιειά της, στην ευτυχία της,στις καλές στιγμές που μας χάρισε,και προς θεού..δεν μένουμε πίσω.Φίλε Βασίλη..δέν μένουμε πίσω.Αυτό λέω κάθε πρωί στον εαυτό μου..πρίν με πάρει το παράπονο.Πρίν τα ματια γεμίσουν δάκρυα,κι η καρδία νιώσει και πάλι..της απουσία εκείνης..Παμε μπροστά...
Εμενα λειτουργουν οι δακρυγονοι αδενες στην διαδικασια της αφοδευσης..
Ειναι φυσιολογικο η εχω παθολογικο προβλημα.. :D
kala an kai polles fores esies ta agorakia 8elete kai ta pa8ainete!
Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή τους περνούν μια σκληρή απογοήτευση -είτε είναι άντρες είτε γυναίκες- και μερικοί περισσότερες από μια. Άλλους τους παίρνει από κάτω, άλλοι γίνονται αναίσθητοι από εκείνο το σημείο και μετά και άλλοι, οι πιο αισιόδοξοι, το ξεπερνούν με τον καιρό ή μάλλον το φιλοσοφούν. Το σίγουρο είναι πως όλοι έχουν κλάψει στη ζωή τους κάποια στιγή (ή θα κλάψουν στο μέλλον) και όποιος πει το αντίθετο δεν λέει την αλήθεια. Εγώ προσωπικά πάντως δεν εμπιστεύομαι καθόλου τις γυναίκες που κλαίνε συνέχεια και τους άντρες που δεν κλαίνε ποτέ.
Παράθεση από: "Argiro"Εγώ προσωπικά πάντως δεν εμπιστεύομαι καθόλου τις γυναίκες που κλαίνε συνέχεια και τους άντρες που δεν κλαίνε ποτέ.
Kάτι θέλει να πει η argiro... Σωστή όπως συνήθως
...κ δακρυζουν, κ πονανε , κ ματωνουν....
αλλα ξερουν να "μη το δειχνουν"....
δεν εκλαψα οταν εχασα κομματι απο εμενα, δεν εκλαψα οταν εχασα αδελφικο αιμα...
εκλαψα ομως οταν ........
[spoiler][quote user="vasilis" post="248647"]Έχω ακούσει ότι οι άντρες δεν δακρύζουν. Τελικά η ζωή σε μαθαίνει ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο πόνος του άντρα είναι αβάσταχτος... Και πρέπει να τον σέβονται. Ο άντρας θα κλάψει για δύο λόγους. Για τον χαμό κάποιου αγαπημένου προσώπου και δυστυχώς για το χαμό της αγάπης του. Τι μια ορκίζεσαι να μην ξαναγαπήσεις και την άλλη σε βρίσκει το πρωί βυθισμένο στις σκέψεις και στα ερωτηματικά.
Αυτά, που σε βασανίζουν τόσο απάνθρωπα! Και όμως είσαι σίγουρος ότι δεν έχεις κάνει κάποιο λάθος και ας ξέρεις ότι έχεις παραβεί τον όρκο σου. Τελικά το λάθος το έχεις κάνει ξανά και ξανά και θα συνεχίσεις να το κάνεις. Γιατί έχεις φτιαχτεί για ν' αγαπάς, ακόμα και χωρίς ανταπόκριση. Βουρκώνεις όμως γιατί ξέρεις ότι το αγαπημένο σου πρόσωπο σε έχει προδώσει.
Μα σε φίλησε, και σε έκανε να δώσεις τα πάντα και τα πήρε. Και τον Χριστό τον φίλησαν. Το ήξερε ότι θα τον προδώσουν. Δεν έπαψε όμως ν' αγαπά. Στο τέλος βλέπεις ότι όλα ήταν ψεύτικα και ας έλεγε η αγαπημένη σου ότι ενδιαφέρεται για 'σένα. Εκεί είναι και το σημείο που δακρύζουν οι άντρες.
Εδώ είναι και το σημείο που θα δακρύσω κι εγώ. Γιατί είμαι ένας από αυτούς και έχω ψυχή! Μαύρη ψυχή μου και ραγισμένη καρδιά μου... Πότε θα πάψεις να πονάς; Θέλω να βγω και να φωνάξω όλα όσα έζησα. Να πάψω να κρύβομαι. Γιατί δεν το άρχισα μόνος μου αυτό το μαρτήριο.
Πήρες τις νύχτες σου, τις καληνύχτες σου, χάθηκες μες στη βροχή. Άφησες μια φωτογραφία για να μιλάμε μαζί. Ό,τι παράτησες είναι όπως τ' άφησες, όλα είναι ίδια εδώ. Όλα βουλιάζουνε όλα ριμάζουνε πάντα στον ίδιο σκοπό κι εγώ ακόμα εδώ...[/quote][/spoiler]
Πραγματικά υποκλίνομαι.. Έχω γνωρίσει αρκετά άτομα και αυτός ο εγωισμός τσακίζει κόκαλα..
Όταν ακούω άντρα να μιλάει έτσι δεν έχω λόγια.. Μακάρι να δείχνανε οι περισσότεροι τα συναισθήματα τους..
Άκουσα πρόσφατα "Δεν έχω νιώσει να μου δίνουν αγάπη, εκτός απ' τους γονείς μου". Και ξαφνικά νιώθεις ένα χέρι να σου ξεσκίζει τη καρδιά..
Ελπίζω να έχεις βρει το άλλο μισό, ή άτομα γύρω σου που έχουν λευκή ψυχή..!!