ΙΚΙοθελώς (ανορθόγραφο)

τσαντισμένος

ΝΟΣτιμον!

Παράθεση από: "Deykalion"Πρόβλημα σου αν σου αρέσει η όχι.

Ολίγον με απασχολεί πίστεψε με........(1)

Την αξιοπρέπεια την ελληνικής παιδείας την έχω και εγώ (2) αλλά έχω και στην μνήμη μου πολύ εντονα γραμμένη όμως και την δολοφονία του ισαάκ και του Σολομού καθώς και πολλά άλλα που γίνοντα ικαθημερινά και που εσείς δεν γνωρίζεται.

ΓΙαυτό μην αναφέρνεις την αξιοπρέπεια την ελληνικής παιδείας και κάποιοι  κύπριοι για να μην αναφέρω όλοι ξέρουμε να την εκτιμούμε καλά προς δυσαρέσκεια πολλών ελλαδιτών (3).

Όταν ζήσεις κάποια γεγονότα πολύ έντονα τότε βλέπεις και κάποιες καταστάσεις πολύ διαφορετικά (4).

Πες με εθνικιστη πες με τρελλό πες με ότι θες.
Πολύ λίγο με απασχολεί. (5)

Τα λίγα άτομα εδώ μέσα που με γνωρίζουν ξέρουν.   (6)  

Δυσκολεύομαι να απαντήσω γιατί δεν μας τιμάς ούτε με την ηλικία σου, ούτε με τη μόρφωσή σου, αλλά θα το κάνω  γιατί ενα φόρουμ πρέπει να επιτρέπει όλες τις απόψεις ακόμη και των...ημιφανών

(1) τότε μονολογείς στα φόρα?

(2) αν την έχεις γιατί δεν φαίνεται? Αν παρατηρούσες την ηλικία μου θα     καταλάβαινες εύκολα πως στις αρχές της δεκαετίας του 60 είχα προσωπική αντίληψη πραγμάτων και γεγονότων. Γνωρίζεις τα γεγονότα? Να σου θυμήσω επεισόδια που δεν τιμούν καθόλου την ελληνική μου παιδεία? Να θυμήσω κάποιες αντίστοιχες συμπεριφορές από οργάνωση με αρχικά? Γιατί κι εγω τα έχω στη μνήμη μου χαραγμένα όπως και τα πιο πρόσφατα που ανέφερες, ώστε να μπορώ να έχω σφαιρική θεώρηση άρα και άποψη. Διαφορετικά θα ήμουν οπαδός και όχι σκεπτόμενος.

(3) εμείς οι Έλληνες κατ' εξοχήν τιμούμε ως Έλληνες τους "της εμής παιδείας μετέχοντες"  και φυσικά απορρίπτω τη λέξη "ελλαδιτών" ως μη υφιστάμενη σε δόκιμα λεξιλόγια, αλλά σε ύποπτα γιατί αυτό σημαίνει οτι δεν υπάρχουν Ελληνες, μόνο Κύπριοι και ελλαδίτες.

(4) όλα τα γεγονότα όμως, όχι επιλεκτικά.

(5) είναι η δεύτερη φορά που "δεν σε απασχολεί" απορρώ γιατί παίρνεις μέρος στην συζήτηση.

(6) δεν με απασχόλησε ποτέ η κοινή γνώμη, μόνο η ανθρώπινη παρουσία μέσω των απόψεων και όχι του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ?".

.

ΗΜΑρτον

ΣΗμειολογία





* μήπως να το κάνουμε με τρια γράμματα για να έχει ενδιαφέρον?

Παράθεση από: "Deykalion"Καλός τούρκος ο νεκρός τούρκος και σε όποιον αρέσει.

Λυπάμαι. Δεν μου αρέσει.

Και δεν μου αρέσει γιατί έχω την αξιοπρέπεια της ελληνικής μου παιδείας.



 :cry:

Παράθεση από: "freak"Prozac επειδη εχεις παει στην Τουρκια καλο θα ηταν να δωσεις μια περιγραφη της καταστασης εκει... .

Νόμιζα  κι εγώ στο πρώτο μου ταξίδι, πως πήγα στην Τουρκία. Επειδή το ενδιαφέρον μου (αν και όψιμο), ήταν μεγάλο ξαναπήγα 3-4 φορές ακόμη , μερικές για δουλειά τις άλλες για να ζήσω αυτό το σκηνικό που λέγεται Κωνσταντινούπολη. Έτσι συνειδητοποίησα πως πήγα στην Κωνσταντινούπολη και όχι στην Τουρκία. Ανακάλυψα πως η Τ. είναι ένα πακέτο από χώρες  που κατοικείται από διάφορους λαούς. Για να ξεαθαρίζουμε λοιπόν τα πράγματα είδα λίγη Κωνσταντινούπολη, τη βιτρίνα της Τουρκίας μια χώρα από μόνη της. Με πληθυσμό που δεν κατάφεραν το 2000 να μετρήσουν, γιατί οι κάτοικοι κρυβώντουσαν από τους απογραφείς, και εκτιμούν κάτι μεταξύ 15 και 17 εκατομμυρίων ψυχών!!! Με προβλήματα (έλλειψη) νερού και ηλεκτρικού (φυσικά στις λαϊκές συνοικίες), απίστευτο χάος στους δρόμους, αλλά και (μια και μιλάμε για τον τόπο των αντιθέσεων), τμήματα με απίστευτους δρόμους, περιοχές με κτήρια και υποδομές ευρωπαϊκές δίπλα σε ντενεκεδομαχαλάδες (sic), όμορφοι ευρωπαίοι άντρες και υπέροχες γυναίκες (αχ Μεσόγειος) μαζί με φουκαράδες ανατολίτες (που οι ίδιοι αποκαλούν επιτημητικά αραμπεσκ!) και γυναίκες χαμένες πίσω από μαντήλες και βρώμα και καθαριότητα, αλλά και όποια άλλη αντίθεση μπορεί να φανταστεί κανείς.

Εκείνο όμως που με συγκίνησε είναι το σκηνικό! απερίγραπτο! Τι να πρωτοπώ. Μυρωδιές και εικόνες...Δεν ένοιωσα ούτε στιγμή οτι είμαι εκτός Ελλάδας. Είχα όμως και στρατηγική. Προσπάθησα να αποστασιοποιηθώ από θυμούς. ΔΕΝ πήγα να δω την Αγ. Σοφία, όπως ΔΕΝ πήγα να δω το Μπλε Τζαμί, άφησα τα "αξιοθέατα" για επόμενη φορά. Περπάτησα, πήρα ταξί, μετρό, αναμείχθηκα με κόσμο στα μη τουριστικά παζάρια και αγορές, χάζεψα την παλιά πόλη με τα υπέροχα κτήρια και την ακόμη και σήμερα ελληνική παρουσία. Επειδή το πρωτο μου ταξίδι ήταν για δουλειά, είχα την ευκαιρία να γνωρίστώ με ντόπιους, όχι ακριβώς αντιπροσωπευτικούς Τούρκους, με σπουδες στην Ευρώπη ή  στην Αμερική, αλλά και μέσω αυτών πέρασα κι από παρέες με πολύ ενδιαφέρον πιο κουλτουριάρικες (ναι ναι ασφαλώς υπάρχει κι αυτό) καλλιτέχνες, ζωγράφους κλπ., όπου εγώ ο Γιουνάν βρέθηκα και καλεσμένος σε πάρτι, στην Ασιατική πλευρά όπου από μόνο του γράφει...βιβλίο. Πάρτι κανονικό, όπως ήταν τέλη δεκαετίας 50, αρχές 60 στην Ελλάδα, με παλια τούρκικη (θλιβερή) μουσική και τα κορίτσσια να πηγαινοέρχονται στην κουζίνα, τηγανίζοντας και φέρνοντας ζεστά χαμσίνια (ψαράκι του Βοσπόρου) μεζεδάκια και ρακή, και κουβέντες και χοροί και φωνές και γέλια και ματιές και τσαχπινιές (original χαχαχαχα!) και λίγο μπουζούκι (για το οποίο τρελλαίνονται και εκεί έμαθα πως ΔΕΝ το έχουν!!!) από κάτι κασέτες του ολέθρου. Βέβαια θα πρέπει να πω πως ιδιαίτερη άνεση μου έδωσε κι η φάτσα μου που ασφαλώς δείχνει πως δεν έχω γεννηθεί στο Γκέττεμποργκ  αλλά προδίδει και μυρίζει αυτό που λίγο πολύ όλοι μας βιώνουμε. Την ευλογημένη Ανατ. Μεσόγειο.

Όμως στο δρόμο σε σταματάει με κανονικά μπλόκα η αστυνομία, σε κατεβάζει από το αυτοκίνητο για έρευνα. Μέσα στην Πόλη υπάρχει στρατός, σε στρατόπεδα και τα ταξί έχουν διαταγή να μη σβύνουν ποτε την πλαφονιέρα ώστε να φαίνεται ποιος είναι μέσα. Παντού έχεις την αίσθηση της παρουσίας του αστυνομικού κράτους. Και υπάρχουν και οι αντιπαθητικοί που στραβώνουν όταν ακούν Γιουνάν, αλλά και αυτοί που σου κλείνουν το μάτι και σου φέρνουν σε φλυτζάνι του καφέ ρακή, σε μαγαζί που ΔΕΝ πουλάει οινοπνευματώδη, να σε κεράσουν να σε τιμήσουν ακριβώς γιατί είσαι Γιουνάν, καρντάς (αδελφός) και λίγο πολύ ξέρεις από καϋμούς και ντέρτια...

Τελικά επιστρέφοντας από το πιο πρόσφατο ταξίδι μου, άρχισα να καταλαβαίνω τι συμβαίνει ανάμεσά μας...
Υπάρχει αυτό το σύνδρομο που ο Λακκάν χαρακτηρίζει amour impossible (έρωτα αδύνατον να πραγματωθεί).
Ετσι συνεχίζουμε...

Και πήρα το αεροπλάνο από το Αττατούρκ Χαβά Λιμανέ (που Γιεσίλκοϋ το λέγανε) για το Ελευθέριος Βενιζέλος (κράμπα στη γλώσσα οι ξένοι πιλότοι, που Σπάτα θα μπορούσε) και γύρισα από τον έναν ερωτευμένο στον άλλο...


 :lol:

Παράθεση από: "Αργυρώ"Μα γιατί πας τόσο μακριά, στην Ανατολία; Εδώ δηλαδή πώς τα προσγειώνουν τα... αεροπλάνα;  :twisted:

Εδώ? Μόνα τους.....  (εντελώς μαύρο)

Παράθεση από: "avra"Πόσο μάλλον σε κάποιον άλλον που μέχρι χθές ήταν ένας ξένος.

Και σε κάποιον άλλον επίσης ξένο που έρχεται απ'το μέλλον?


Τελικά η πίστη είναι θέμα ...χρόνου  

Παράθεση από: "Αργυρώ"Αν μη τι άλλο, τουλάχιστον να μην πιστεύει ο κόσμος πως θα αλλάξει κάτι με το να δέχεται παθητικά τα πάντα.

Μα ο κοσμάκης της Ανατολίας κλπ δεν ξαίρει τίποτ' άλλο.

Είναι σαν το αεροπλάνο που κουβάλαγε πρωτοτάξιδους προσκυνητες στη Μέκκα, έκανε αναγκαστική κι έπιασε φωτιά και όλοι σηκώθηκαν ψυχραιμοι να πάρουν τα πράγματά τους να κατέβουν.

Νόμιζαν οτι έτσι προσγειώνονται τα αεροπλάνα...

Παράθεση από: "Αργυρώ"Ούτε πιστεύω πως δεν γίνεται να υπάρχουν όλοι αυτοί. Γιατί με το σκεπτικό αυτό ποτέ κανείς δεν θα διαμαρτυρόταν για τίποτε. Ξέρω πως δεν γίνεται, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, να αλλάξει κάτι, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ πως πρέπει ο κόσμος να μη μιλάει τουλάχιστον και να μην αντιδρά, έστω και στοιχειωδώς. .

Αυτή τη στιγμή στην Τουρκία όποιος μιλήσει (που δεν το διανοείται) θα φάει το ξύλο της αρκούδας. και δεν είπα πως δεν πρέπει κανεις να μιλάει αλλά η κατάσταση είναι έτσι εκεί.

1967 με 1974 μιλαγε κανείς στην Ελλάδα?


Και μη μου πεις ναι...απ το Παρίσι...

Παράθεση από: "Αργυρώ"Ωραία... Έχουμε λοιπόν τη δυνατότητα επιλογής των καταπιεστών μας. Κάτι είναι κι αυτό, όσον αφορά στην εξέλιξη....

Τι είναι καλύτερο να σε κλείσουν σε μπουντρούμι και να σε αφήσου ήσυχο

ή να σε κλείσουν σε μπουντρούμι και να σε δέρνουν 3 φορες τη μέρα?

Παράθεση από: "Αργυρώ"Θα καλοπεράσει και η Τουρκία μόλις μπει στην ΕΟΚ -για το λαό πάντα μιλάμε.  Να δω τι θα τους κάνει όλους αυτούς που θα προστεθούν στους ήδη υπάρχοντες ανέργους...

Oταν πριν πολλά χρόνια είχα πρωτοπάει στη Βουλγαρία του Ζίφκωφ έβλεπα ανθρώπους να στέκονται ουρά για μισό λάχανο. Υπήρχε όμως. Οταν ξαναπήγα μετά υπήρχαν λίγοι πάμπλουτοι και ο κοσμάκης ούτε μισό λάχανο.
Αυτό συμβαίνει με την σημερινή Τουρκία.
Δεν κρατάει καν τα προσχήματα.
Η Τουρκία είναι μια χώρα Ιδιωτική! Ανήκει σε τρεις οικογένειες, που  η καθεμία έχει τον τομέα της. Μια για πετροχημικά, μια για βαρειά βιομηχανία και την οικογένεια Κοτς για υπηρεσίες (ασφάλειες τράπεζες κλπ) και γεωργική παραγωγή. Αν ο Κοτς δεν έλεγε το ναι δεν επρόκειτο ποτέ η Τ. να ξεκινήσει για την ΕΕ. Τώρα ο κοσμάκης υφίσταται την συστηματική καταπίεση ενός καατεστημένου χωρίς προσχήματα. Και εδώ είναι η διαφορά. Η ΕΕ τηρεί προσχήματα (τα περί καταπίεσης κλπ αστα για άλλη κουβέντα), επομένως τηρουμένων των προσχημάτων όλοι εχουν να βελτιώσουν το τόσο χαμηλό επίπεδό τους. Και οι δικοί μας να επωφεληθούν για κάτι καλύτερο.
Δεν μπορείς να φανταστείς την ψαλίδα στην Τ. , ο ένας κυκλοφορεί με Λαμποργκίνι (ναι ναι στην Πόλη το είδα) και οι πάρα πολλοί πάνε με τα πόδια στο μεροκάματο 6-10 χλμ την ημέρα (κι αυτό το είδα).
Και κάνουν όλοι πως δεν είδαν. Τώρα κάποιοι έστω "φράγκοι" θα βλέπουν.
Είναι απίστευτο δήθεν το υπάρχον κατεστημένο. Σκέψου πως στα διαφημιστικά του τουρισμού τους εμφανίζουν τους σούφηδες, τους περιστρεφόμενους βεζύρηδες, που στην Τ. είναι υπό διωγμό σαν αιρετικοί...
Δε φαντάζεστε...
Καλύτερος ο Ευρωπαίος καταπιεστής (μια και ΔΕΝ μπορεί να μην υπάρχει) παρά ο ασύστολος ντόπιος, πάντα για τον κοσμάκη.

Παράθεση από: "energizer"...εγω στην Πολη δεν εχω παει αλλα κατι ντοκυμαντερ & κατι σκορπια που ακουω,η Ελληνικη κοινοτητα της εκφυλιζεται,κατι για τρομοκρατιες & μουγκη "βια"...ξερω γω!..
 :roll:

Ναι είναι αλήθεια, αλλά η ελπίδα είναι μήπως αλλάξουν τα πράγματα έστω και τώρα. Μπει φρένο στην καταπίεση των έστω λίγων ελλήνων, ακινητοποιηθούν οι φανατικοί και αποκτήσουν τα πράγματα άλλη ροή.