Από τι μια,θεωρώ επικίνδυνο να έχει το κράτος την νομοθετική εξουσία να αφαιρεί την ζωή οποιουδήποτε.Aπό την άλλη όμως,το να μπει σε σωφρονιστικό σύστημα(μόνιμα η με στόχο την επανένταξη  στην κοινωνία μακροπρόθεσμα)ένας εγκληματίας/απόβρασμα,με έξοδα μάλιστα του φορολογουμενου θύματος διαιωνίζει το έγκλημαμα, αν μάλιστα λάβουμε υπόψιν το γεγονός τι συχνά το ανεύθυνο κράτος απελευθερώνει άτομα που στην πρώτη ευκαιρία θα ξανά προβούν σε εγκληματικές πράξεις.

Φαντάζει δίκαιη θέσπιση τις θανατικής ποινής με την έννοια ότι οι δολοφόνοι/βιαστές κλπ ξέρουνε ότι αφαιρώντας μια ζωή, απαρνούνται την δικια τους ντε φάκτο.

Ομως ο ρόλος τις δικαιοσύνης είναι πρωτίστως να αποζημιώνει τα θύματα και η καταδίκη σε έργα για το κοινό καλο(και των θυμάτων)είναι επίσης μια λύση.

Προσωπικά είμαι κατά.Είναι επικίνδυνο να παίζει κανεις με το κουτί της Πανδώρας.Kαι αν και(δόξα το Θεo)ποτε κανεις δικός μου άνθρωπος δεν έπεσε θύμα ψυχανώμαλου,μπορώ να υποθέσω με αρκετή σιγουριά ότι και να καταδικαζόταν σε θανατική ποινή δεν θα μου έφερνε επιπλέον ανακούφιση.Η ισόβια κάθειρξη αποτελεί ακόμα σκληρότερη τιμωρία.