Ειδήσεις:

1η δοκιμή με αναβάθμιση ...

Main Menu
Menu

Show posts

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.

Show posts Menu

Μηνύματα - l Y k O s

#1
Παιχνίδια λέξεων /
Σεπτεμβρίου 18, 2007, 02:07:32 ΜΜ
9 ξυπνηματα ( ουφφφφφ )
#2
Cafe /
Σεπτεμβρίου 18, 2007, 01:42:16 ΜΜ
Παράθεση από: "gavrina"Ότι πεινάω ]

Γαβρινα στο μυαλο μου εισαι . Και εγω σκεφτομαι την λαχανοπιτα που φτιαχνει η γυναικα μου .... σλουρπ !!!  

Και στα υπόψιν , φτιάχνει πίτες ( σε αντίθεση με το ανέκδοτο ) . :wink:
#3
Σχέσεις / Λαθος εκτιμηση ......
Σεπτεμβρίου 18, 2007, 11:27:20 ΠΜ
Λαθος εκτιμηση ως προς τα λεγομενα και την συμπεριφορα καποιου . Ποσο ασχημα σας εκανε να νιωσετε ???? Δημιουργησε προβλημα στην περαιτερω σχεση  σας ????  :roll:
#4
Cafe /
Σεπτεμβρίου 14, 2007, 06:02:21 ΜΜ
Αναμφισβητητα το disorder στα Γιαννενα . Πιωματα ατελειωτα καθε ειδους , τελειο περιβαλλον , φανταστικη καραunderground rock σκηνη που με μυησε σε έναν τελειως διαφορετικό κόσμο σκεψης και αντιληψης . Οταν επαιζε το αγαπημενο si senior the hairy grill των Yello ενοιωθες τα παντα και τους παντες γυρω σου να παλλονται . Αχχχ παλιες καλες εποχες .  :(
#5
Χιούμορ /
Ιουλίου 03, 2006, 11:31:28 ΠΜ
Επισκέπτεται κάποιος πιστός τη μητρόπολη και ζητεί τον μητροπολίτη...

- Πού είναι ο σεβασμιότατος; Ρωτάει στην είσοδο του γραφείου.

- Κοιμάται, απαντάει ο γραμματέας/κλητήρας.

- Αααα, βρίσκεται στην αγκαλιά του Μορφέα...

- Δεν ξέρω πώς το λένε το παιδί, ναύτης είναι...




Ένας τύπος βλέπει στο δρόμο μια γυναικάρα με τα τελειότερα στήθη στο κόσμο.
Τρελαίνεται ο τύπος οπότε την ακολουθεί από πίσω. Δεν αντέχει όμως, την σταματάει και της λέει:

- Αν με αφήσετε να δαγκώσω τα στήθη σας θα σας δώσω 100 ευρώ.
- Τι λες ρε φίλε, απαντά η γκόμενα, για ποια με πέρασες; Και φεύγει.

Ο τύπος δεν το βάζει κάτω, πιο πέρα την ξανασταματά:
- Αν με αφήσετε να δαγκώσω τα στήθη σας θα σας δώσω 1000 ευρώ.
- Άκου να δεις του λέει, αν δεν με παρατήσεις ήσυχη θα φωνάξω την
αστυνομία.

Ο τύπος συνεχίζει όμως, παραπέρα την ξανασταματά

- Αν με αφήσετε να δαγκώσω τα στήθη σας θα σας δώσω 10000 ευρώ.

Η τύπισσα αρχίζει να το σκέφτεται, είναι πολλά τα λεφτά, δεν θα κοιμηθούμε και μαζί κιόλας και του απαντά:

- Αν και δεν είμαι από εκείνες, δέχομαι την πρότασή σου...

οπότε σηκώνει την μπλούζα της και ο τύπος πραγματικά τρελαίνεται,
τα τελειότερα στήθη του κόσμου βρίσκονται στην διάθεσή του…
Αρχίζει λοιπόν να τα ζουλά, να τα τραβά, να τα χαϊδεύει, να τα φιλά, να τα γλύφει, να τρίβει την μούρη του πάνω τους και γενικά να κάνει ό,τι μπορεί να φανταστείτε, αλλά δεν τα δαγκώνει.

Η τύπισσα αρχίζει να βαριέται οπότε του λέει:

- Τι θα γίνει θα τα δαγκώσεις να τελειώνουμε;
- Μπα, άσε, κοστίζει ένα σωρό λεφτά!




Ένας καθηγητής πανεπιστημίου, βοτανολόγος, ερευνούσε σε ένα χωριό τη φύση. Ξάφνου πιάνει μια τρομακτική καταιγίδα και μουσκεμένος όπως είναι χτυπάει την πρώτη πόρτα που βλέπει. Του ανοίγει μια κυρία που ο άντρας της έλειπε μετανάστης χρόνια. Τον βάζει μεσα, τον περιποιείται, του δίνει στεγνά ρούχα και του δίνει να φάει. Αφού φάγανε, τον οδήγησε στο δωμάτιο του και τον ρώτησε αν χρειάζεται κάτι άλλο...
- Όχι εμείς οι πανεπιστημιακοί είμαστε ολιγαρκείς, έχουμε τα βιβλία μας, τις σημειώσεις μας...
- Καλώς, απάντησε και έφυγε.
Μετά μια ώρα και αφού σκεφτόταν ότι μετά από τόσα χρόνια ένας άνδρας ήταν και πάλι στο σπίτι της, φοράει ένα sexy νυχτικό και πάει να ρωτήσει αν θέλει κάτι...
- Όχι εμείς οι πανεπιστημιακοί είμαστε ολιγαρκείς, έχουμε τα βιβλία μας, τις σημειώσεις μας...
- Καλώς, απάντησε και έφυγε.
Το ίδιο σκηνικό άλλες δυο φορές, αλλά μάταια.
Το άλλο πρωί, καθώς έτρωγαν πρωινό στην αυλή με τα αρνάκια, τα κατσικάκια και τα λοιπά ζώα του σπιτιού, ο καθηγητής παρατηρεί ότι υπάρχουν μόνο 2 κότες και 10 κοκκόρια.
Περίεργος ρωτάει γιατί οι κόκκορες είναι περισσότεροι από τις κότες και όχι το αντίθετο.
Και η κυρία του απαντάει:
- Α, μην τους βλέπετε έτσι. Ο ένας πηδάει, οι άλλοι είναι πανεπιστημιακοί....





Ένας άνδρας επιβιβάζεται στο αεροπλάνο, κάθεται στη θέση του και καθώς βάζει την ζώνη βλέπει να µπαίνει στο αεροπλάνο η πιο όµορφη γυναίκα που έχει δει στη ζωή του. Καθώς αντιλαµβάνεται ότι έρχεται κατ'' ευθείαν σ'' αυτόν τον πιάνει κρύος ιδρώτας βλέποντας την γυναίκα να κάθεται στη διπλανή θέση. Ανυποµονώντας να αρχίσει κουβεντούλα µαζί της την ρωτά:
- "Επαγγελµατικό ή ταξίδι αναψυχής;"
- "Συνέδριο Νυµφοµανών στο Σικάγο" του απαντά η γυναίκα.
- "Θεούλη µου" σκέφτεται ξεροκαταπίνοντας. "Η πιο όµορφη γυναίκα που έχω δει κάθεται µερικά εκατοστά παραπέρα και πάει σε συνέδριο νυµφοµανών!!"
Προσπαθώντας να κρατήσει την ψυχραιµία του της λέει:
- "Πολύ συναρπαστικό.... και µε πια ιδιότητα πηγαίνετε εκεί;"
- "Είµαι εισηγήτρια" απαντά αυτή. - "Χρησιµοποιώ τις εµπειρίες µου να αποµυθοποιήσω µερικούς δηµοφιλείς µύθους για την σεξουαλικότητα".
- "Αλήθεια, και ποιοι είναι αυτοί οι µύθοι;" ρωτά ο άνδρας.
- "Ένας από αυτούς είναι ότι οι άνδρες της Αφρικανικής φυλής έχουν µεγάλο πέος, ενώ στην πραγµατικότητα είναι οι Ινδιάνοι της Αµερικής που ξεπερνούν τις περισσότερες προσδοκίες. Ένας άλλος είναι ότι οι Γάλλοι είναι οι καλύτεροι εραστές ενώ στην πραγματικότητα οι ελληνικής καταγωγής άνδρες είναι οι καλύτεροι".
Ξαφνικά, η γυναίκα κοκκινίζει από ντροπή και του λέει:
- "Συγνώµη, δεν θα έπρεπε να συζητώ αυτά τα πράγµατα µαζί σας µιας και δεν ξέρω ούτε το όνοµά σας"
- "Καθιστή Αρκούδα ... " λέει ο άνδρας απλώνοντας το χέρι του να συστηθεί, " ...Καθιστή Αρκούδα Παπαδόπουλος".
#6
Cafe / Πάσχα (μπλιαχ) ή Λαμπρή :
Απριλίου 12, 2006, 09:11:47 ΜΜ
Προσωπικά δεν αναφέρω τις συγκεκριμένες εορτάσιμες μέρες ως Πάσχα αλλά ως Λαμπρή . Οι πρόγονοι μας έτσι τις ονόμαζαν γιατί όχι και εμείς .
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να χρησιμοποιούμε Εβραϊκή λέξη όταν έχουμε δική μας . Άσε που οι Εβραίοι δεν μας πάνε σε τελική ανάλυση .
Ας τους την σπάσουμε λοιπόν .
ΟΧΙ στο πασχα ΝΑΙ στην ΛΑΜΠΡΗ .
Αυτά.

ΥΓ. Δεν είμαι ρατσιστής (ακόμα) .
#7
Περιβάλλον - Οικολογία /
Μάρτιος 31, 2006, 12:36:35 ΜΜ
ΜΕΤΑΝΝΟΕΙΤΕ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!
#8
Παιχνίδια λέξεων /
Μάρτιος 08, 2006, 05:53:11 ΜΜ
Ασχημο πράγμα η μοναξιά !!! Και ωραίο κάποιες άλλες !!!
#9
Cafe / Re: Tharros
Μάρτιος 03, 2006, 04:32:24 ΜΜ
Παράθεση από: "_rickymartin_"ΔΗΛΩΝΩ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 105/18968/ΚΛΠ ΚΛΠ  ΟΤΙ     ΕΙΜΑΙ ΒΛΑΚΑΣ

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΟΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣ !!!!!!!!!!
#10
Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D.Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια-Νευροψυχολόγος (varvogli@otenet.gr)  
Οι υγιείς, χρήσιμες ενοχές είναι το συναίσθημα που έχουμε όταν κάνουμε κάτι το οποίο με τη λογική κρίνουμε ότι είναι ηθικά λανθασμένο ή άδικο. Ακόμα και η σκέψη ότι μπορεί να κάνουμε κάτι άσχημο μπορεί να προκαλέσει ενοχές. Αυτός ο ψυχολογικός μηχανισμός λειτουργεί για να αποτρέπει τόσο τα μικρά παιδιά αλλά και τους ενήλικες από το να κάνουν κάτι άσχημο. Έτσι, οι υγιείς ενοχές είναι η λογική και δίκαιη φωνή της συνείδησής μας.

Τι γίνεται όμως όταν κανείς αισθάνεται ενοχές χωρίς να έχει κάνει κάτι; Πρόκειται για την περίπτωση όταν κανείς θέτει παράλογα στάνταρντς και απαιτήσεις από τον εαυτό του. Για παράδειγμα, προσδοκεί να είναι τέλειος σε όλα, θέλει να κατορθώσει το ακατόρθωτο, αισθάνεται υπεύθυνος για τις ατυχίες άλλων και πιστεύει ότι είναι «καλός και σωστός» μόνο όταν ακολουθεί πιστά όλους τους κανόνες και κάνει κάτι παραπάνω από το καθήκον του. Πρόκειται για μια καθόλου υγιή στάση ζωής, αφού κανείς δεν επιτρέπει λάθη και έχει παράλογες απαιτήσεις από τον εαυτό του και τους άλλους.


Οι δύο όψεις των ενοχών

Υπάρχουν οι ενοχές που αισθάνεται κανείς επειδή ο περίγυρός του τον πιέζει να φερθεί με συγκεκριμένο τρόπο, κι έτσι το άτομο αυτό αισθάνεται άσχημα γιατί δεν έχει την επιβράβευση ή την επιδοκιμασία των άλλων. Κι όταν αυτή η αίσθηση εντείνεται, τότε από μια άβολη κατάσταση μετατρέπεται σε ενοχές. Με αυτή την έννοια, οι ενοχές είναι οι τύψεις και η ντροπή που νιώθει κανείς όταν αισθάνεται ότι οι πράξεις του κρίθηκαν αρνητικά από τους άλλους.

Η πίεση από το οικογενειακό και το φιλικό περιβάλλον συνήθως δημιουργεί αυτού του είδους τις ενοχές. Για να αποφύγει κανείς να αισθάνεται ένοχος για πράγματα τα οποία οι γύρω του δεν εγκρίνουν, θα πρέπει να μάθει να μην τους τα φανερώνει! Θα πρέπει να τονίσουμε ότι υπάρχουν σκέψεις, συναισθήματα ή και πράξεις τις οποίες κάποια άτομα, εντελώς υποκειμενικά, δε θεωρούν σωστές, οι οποίες όμως δεν είναι ανήθικες, λανθασμένες, ή βλαβερές για άλλους, απλώς τυχαίνει και ο συγκεκριμένος περίγυρος δεν τις εγκρίνει. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει κανείς να αποδεχτεί ότι είναι ξεχωριστή οντότητα από την οικογένειά του και να χαράξει τον προσωπικό του δρόμο, χωρίς να δίνει διαρκώς αναφορά για τα εσώψυχά του.

Η άλλη όψη των ενοχών σχετίζεται με την τάση να μην εγκρίνει και να μην αποδέχεται κανείς τον εαυτό του: πρόκειται για τη στάση ζωής όπου το άτομο αισθάνεται απείρως ανίκανο ή ακόμα και ελαττωματικό. Αυτή η βαθύτατη αίσθηση είναι ανεξάρτητη από τη γνώμη της οικογένειας και των φίλων του ατόμου αυτού κι έτσι είναι αδύνατο να ξεφύγει κανείς από αυτή την αρνητική αυτοκριτική, χωρίς να πάρει κάποια βοήθεια.


Ενοχές και κοινωνική πίεση

Τόσο οι ενοχές όσο και η κοινωνική πίεση είναι πολύ σημαντικά: βοηθάνε στο να δαμάσουμε τις «άγριες» πτυχές του εαυτού, δηλαδή τον θυμό, την υπερβολή, την απληστία. Επίσης βοηθούν στο να τακτοποιήσει κανείς τις υποχρεώσεις του, όπως σπουδές, εργασία, φορολογία κ.λπ.. Η ενοχική συνείδηση βοηθά τον άνθρωπο να τηρεί βασικούς κανόνες της κοινωνίας και της οργανωμένης ζωής, ώστε να είναι «καλός».

Από την άλλη, οι υπερβολικές ενοχές δημιουργούν τεράστια ψυχική οδύνη και μπορεί να κάνουν τη ζωή αβίωτη. Η έντονη αίσθηση ενοχών, που δε σχετίζεται με συγκεκριμένες πράξεις, αλλά με μια εσωτερική κατάσταση αδυναμίας, μπορεί να αλλάξει προς το χειρότερο την κοινωνική ζωή του ατόμου, τη βασική του ευχαρίστηση και να δημιουργήσει φόβους και ανησυχίες, δημιουργώντας ένα πολύ βαρύ συναισθηματικό φορτίο.


Πραγματικές και νευρωτικές ενοχές

Οι πραγματικές ενοχές διακρίνονται εύκολα, διότι πάντα υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πράξη που έχει προηγηθεί:το άτομο έκανε κάτι που πραγματικά δεν ήταν ηθικά σωστό, κι έτσι θα το έκρινε η πλειοψηφία των ανθρώπων ή οι άγραφοι κανόνες της κοινωνίας.

Οι νευρωτικές ενοχές είναι το έντονο συναίσθημα που αισθάνεται κανείς ενώ δεν έχει κάνει τίποτα λάθος ή άσχημο, ή αυτό που έκανε δεν είναι τόσο σημαντικό ώστε να δικαιολογεί την ένταση των τύψεων.

Οι νευρωτικές ενοχές και η αίσθηση ότι κανείς έκανε κάτι πολύ ανήθικο συχνά προέρχεται από «άσχημες» σκέψεις και επιθυμίες, κι όχι απλώς από συγκεκριμένες πράξεις.


Ο μηχανισμός παραγωγής των ενοχών

Οι ενοχές είναι επιθετικότητα στραμμένη προς τον εαυτό. Προέρχονται από πολύ αυστηρό περιβάλλον παιδικής ηλικίας αλλά και από λανθασμένες σκέψεις που κάνει το άτομο. Όταν από μικρή ηλικία το άτομο μάθει ότι πρέπει να είναι «τέλειο» για να το αγαπάνε οι άλλοι, και ότι οποιαδήποτε λανθασμένη πράξη (πχ ακόμα και όταν το δίχρονο παιδάκι δεν έχει μάθει να τρώει σωστά με το πιρούνι και στην προσπάθειά του να φάει λερώνει το τραπεζομάντιλο) κρίνεται αυστηρά και κατακρίνεται το ίδιο σαν άτομο, τότε αρχίζει να έχει ενοχές.

Οι ενοχές επίσης προκύπτουν από τη σύγκριση που κάνει κανείς ανάμεσα στον εαυτό του και άλλους και θεωρεί ότι δεν ανταποκρίνεται σε κάποιες προϋποθέσεις. Μερικά άτομα αισθάνονται ενοχές επειδή είναι ευτυχισμένα ή επιτυχημένα. Μπορεί ακόμα να φτάσουν στο σημείο να σαμποτάρουν τον εαυτό τους και να οδηγηθούν σε αυτοκαταστροφικές πράξεις.


Δαμάζοντας τις ενοχές

Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάνει κάποιο λάθος σε δεδομένη στιγμή ή δεν έκαναν κάτι ηθικά σωστό, που θα έπρεπε να είχαν κάνει. Επομένως, ένας βαθμός ενοχών είναι φυσιολογικός κι επιθυμητός, για να μπορεί κανείς να πορεύεται στη ζωή και να θυμάται τις υποχρεώσεις του. Όμως, όταν οι ενοχές είναι πάρα πολλές, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, νευρωτικής φύσης και γίνονται βαρύ συναισθηματικό φορτίο για να το αντέξει κανείς, τότε πρέπει το άτομο να τις δαμάσει.

Για να απαλλαγείτε από τα ενοχικά συναισθήματά σας, θα πρέπει να ξεκινήσετε διερευνώντας την πηγή τους:

τι κάνατε ή δεν κάνατε που σας δημιουργεί ενοχικά συναισθήματα;
Πρέπει να αισθάνεστε ενοχές;
Ποιες ηθικές αρχές παραβήκατε;
Είναι αυτές οι ηθικές αρχές γενικά παραδεκτές και αποδεκτές ή αποτελούν κάποιο δικό σας κριτήριο με το οποίο ελάχιστοι άλλοι θα συμφωνούσαν;
Είχατε απλώς μια σκέψη ή επιθυμία για κάτι ή πράγματι κάνατε κάποια πράξη που σας έκανε να νιώσετε ενοχές;
Έχετε λογικές απαιτήσεις από τον εαυτό σας;
Για παράδειγμα, αισθάνεστε ενοχές που βάλατε τις φωνές στο παιδί σας ή χάσατε την ψυχραιμία με τον σύντροφό σας, επειδή θεωρείται ότι η συμπεριφορά σας θα πρέπει να είναι πάντα άψογη;
Μήπως είστε τελειομανής;
Πώς εξηγείτε τη συμπεριφορά σας;
Μήπως λόγω ενοχών έχετε χάσει τη χαρά της ζωής;
Μήπως δε θεωρείται τον εαυτό σας άξιο να ευχαριστηθεί τη ζωή;
Οι παραπάνω ερωτήσεις αποτελούν μια αφετηρία για να σκεφτεί κανείς τα ζητήματα που τον απασχολούν και να εξετάσει το συναισθηματικό φορτίο των ενοχών του. Πολλές φορές είναι δύσκολο για κάποιον να ξεμπλέξει μπερδεμένα συναισθήματα και σκέψεις και χρειάζεται τη βοήθεια τρίτων για να το επιτύχει. Δεν είναι κακή ιδέα να ξεκινήσει κάπως έτσι λοιπόν!

Άρθρο από το in.gr
#11
Χιούμορ /
Φεβρουαρίου 21, 2006, 06:59:14 ΜΜ
Μαλλον φαλοκράτης ήταν ο ιδιοκτήτης της εταιρείας .
#12
Cafe /
Φεβρουαρίου 17, 2006, 12:18:37 ΜΜ
gb , ο ζαμανφουτισμός έχει σχέση με την παιδεία . Αν από μικρούς μας έπιαναν και μας εξηγούσαν πως να οδηγούμε , ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά μας και άλλα θα ήταν διαφορετικά . στην Σουηδία που είχα ταξιδέψει πρόσφατα με το που ακουμπούσε κάποιος πεζός την γραμμή διάβασης τα αυτοκίνητα κοκκάλωναν για να περάσει ο πεζός . Αν υπήρχε παιδεία δεν θα περνούσαμε με κόκκινο φανάρι για να μην αργήσουμε λιγάκι , δεν θα πηγαίναμε του σκοτωμού με το κάθε μέσο και πάνω απ'όλα θα σεβόμαστε την ζωή την δική μας αλλά και των συνανθρώπων μας. Τώρα ως προς τον ρατσισμό διαφωνώ κάθετα , κανείς άνθρωπος δεν είναι καλύτερος από κανέναν άλλο . Και μινοράκι αυτός ο φίλος σου με την ίδια λογική πως θα έπρεπε να αισθάνεται απέναντι σε έναν Άγγλο , Γάλλο , Γερμανό κλπ κλπ κλπ .????
#13
Cafe /
Φεβρουαρίου 17, 2006, 09:03:22 ΠΜ
Ουφφφφφφφφφφφφφφ  !!!!!!    :|   :|   :|
#14
Σχέσεις /
Φεβρουαρίου 17, 2006, 08:59:07 ΠΜ
Πάμε γι'άλλα . Ανανεωμένοι και με μια εμπειρία προστεθιμένη στην αποθήκη της γνώσης μας .
#15
Cafe /
Φεβρουαρίου 17, 2006, 08:53:18 ΠΜ
gb , έχουμε μπει ( ή μας έχουν βάλει ) στην λογική ότι όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα . Ξεκινάμε για ταξίδι και πηγαίνουμε σφαίρα για να φτάσουμε πιο γρήγορα , παμε στην δουλειά μας σφαίρα για να μην αργήσουμε και πολλά άλλα . Και πάντα πστεύουμε πως τίποτε δεν θα μας τύχει λες και είμαστε θεοί και ορίζουμε εμείς το πεπρωμένο μας . Όλα τελικά είναι θέμα παιδείας . Κρίμα όντως για τους ανθρώπους που πεθάναν .