Πως μπορώ να βρω τα ποιήματα που είχα αποθηκεύσει στη βάση του Κύκλου των χαμένων ποιητών??

Με μουσική υπόκρουση αυτή: εγώ γράφω τους δικούς μου στίχους..

Εμέ δε με πτοούν αυτά νανανα..
εγώ παντά βρίσκω δουλειά νανανα..
και θα την κάνω κι απ'αυτά νανανα..
εγώ δεν θέλω την δουλειά νανανα..
θέλω ξενύχτια και ποτά νανανα..
πάμε να βρούμε μια φωλιά νανανα..
μες της Μεσόγειου τα νησιά νανανα..
να ταξιδέψουμε ξανά νανανα..
με μια σχεδία συντροφιά νανανα..
ν'αγαπηθούμε σαν πουλιά νανανα..
που παν ψηλά μακρυά απ'αυτά νανανα..
που μας τρελαίνουν τα μυαλά νανανα..
και των ανθρώπων την καρδιά νανανα

:shock:     :oops:     :grin:

Wx aftoi oi didimoi, mas exoun faei ti zwi, mas exoun parei to mialo, mas agapoun kai mas fthonoun..oute ki aftoi den xeroun!!!
Tetoioi einai omws psixi mou kai min agwnias kai min zorizesai na tous ekatalaveis...poios ta katafere pote rwtw ki opoios borei apadisi as mou dwsei!!
Ta xeria sikwsa psila polles fores ma pali..na'mai mazi..pote agalia, pote me to mialo...thee mou ti zali!!
Efige to mialo, paei..sta pelaga armenizei..psaxnei elpida gia na vrei kai varka tis na ginei!!
Nistaxa, ma afto tha pw san teleftaio logo...nostalgisa kai ponesa kai eklapsa kai gelasa kai dakrisa kai epatha kai ematha!!
Ti??? Ti sto kalo ematha???

 :roll:

Ένα αερικό δεν τιθασεύεται, ένα αερικό δεν ημερώνει
Ελεύθερο στον άνεμο αφήστε το όλοι
Υπάρχει κι αγαπάει και συντροφεύει και ξαγρυπνάει..μα μόνο..μακρυά από όλους και όλα εκείνα που το κρατούν δέσμιο κάπου σε κάποιον
Μα σαν ερωτευθεί χάνει το μυαλό τη φύση την υπόστασή του και σαν τρελό πηγαινοφέρνει
με βήματα αργά γρήγορα και πάλι αργά
με μυαλό θολό καθαρό και πάλι θολό
Τι να διαλέξει ένα αερικό?
Η μοναξιά δεν του πάει μα ούτε και η παρέα τούτη που κατανόηση και επικοινωνία δεν έχει!
Αέρας γίνεται στα δύσκολα, σ'εκείνα που δεν νιώθει, δεν ασπάζεται και δεν καταλαβαίνει!
Πότε είναι αυτή η ώρα, πόσο αντέχει ένα αερικό σε τέτοια κατάσταση..πότε είναι η ώρα αέρας να γίνει?

Σ'αγαπάω και σε θεωρώ φίλη μου είπες κάποτε..τότε που μου ανοιγόσουν..
Τώρα λες "μη μ αγαπας ουτε φιλη σε θελω..." "Μπορεις να μου κανεις μια πιπιλια???" "μια πιπιλια.. μονο δυνατη μεχρι να ματωσει.. χωρις ενοχες.. μονο με καβλα.."
Κάποτε είχες πει "όχι πιπιλιά σε παρακαλώ γιατί...." και αναφέρθηκες στην σχέση σου, και τώρα λες ότι "Οι ανθρωποι ειναι οργανισμοι γαμετες.. αυτο μαθαμε στη βιολογια..πρωτα καβλωνουν.. μετα πηδιονται σαν τα κουνελια.. και αν τυχει ερωτευονται..αν ολο αυτο εχει διαρκεια ισως ν αγαπηθουν..δεν ειναι φυτα να αναπαργονται με διαχωρισμο..εχουν αναγκη το αγγιγμα.. αγνο αγγιγμα χωρις εγωισμους και κτητικοτητα.. " Αλλάζουν οι άνθρωποι τελικά, όλοι, ανεξαιρέτως!!
Τα λόγια που είπα παραπάνω κάθε άλλο παρά για εντυπωσιασμό τα είπα..όχι αυτό δεν το κάνω εγώ..δεν είναι δικό μου χαρακτηριστικό..
Η σκέψη μου και το μυαλό μου είναι απλά..για τον μοναδικό λόγο ότι είναι κούραση και φθορά να καταστρώνεις σχέδια και να απαιτείς αυτά που δεν σου ανήκουν και που δεν θα ήθελες να σου ανήκουν παρά μόνο να σε συντροφεύουν με όποιο τρόπο..απλά..χωρίς ενδιασμούς και αναζητήσεις..
Αυτό που έχει σημασία τελικά είναι αυτές οι λέξεις που τις πήρε ο άνεμος "με ποιο τρόπο θα μπορούσε να χαλάσει η φιλία μας...δεν θα ήθελα να χαλάσει η φιλία μας!" λες και ήξερα λες και διαισθανόμουν πως μετά την επόμενη μέρα όλα θα ήταν διαφορετικά πια..χωρίς επιστροφή..
Τελικά ίσως έχουν δίκιο κάποιοι που λένε ότι είναι χαρακτηριστικό των γυναικών η διαίσθηση..κι εγώ λέω πρέπει να την ακούν και όχι να την γράφουν!!

Λάθος να είσαι υποκριτής..το χειρότερο..
μα πιο πολύ ακόμα να σκορπάς λέξεις όμορφες για εντυπωσιασμό και μετά να κάνεις σαν να μην βγήκαν απ΄το στόμα σου
σαν να μην ειπώθηκαν ποτέ ή ακόμα χειρότερα σαν να ήταν αιτία, σκοπίμως, για αλλαγές για κατακτήσεις, για μια στιγμή μονάχα
και μετά..να αιωρούνται μέχρι κάποιος άλλος να τις καρπωθεί και να τις χρησιμοποιήσει..να τις φυτέψει σε αγνές ψυχές...
χωρίς ιδιαίτερο λόγο ή για τον πιο σημαντικό!
Λάθος λοιπόν να μην είσαι ο εαυτός σου..συμφωνώ απόλυτα μαζί σου..
έτσι όλοι σε αγαπούν και σε δέχονται και κανεις δεν μπορεί να σου καταλογήσει ευθύνες..
Λάθος επίσης λέω κι εγώ με τη σειρά μου, να μπαίνουν όλοι ή όλες στο ίδιο καζάνι..
ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός όσο κι αν μοιάζει με κάποιους όλους
έχει κάτι διαφορετικό να προσφέρει..ανοιχτόκαρδα και αληθινά
η φιλία για μένα είναι η πιο σημαντική απ'όλα..φιλία αληθινή δυνατή αστείρευτη και τονωτική
μα όποιο χαρακτηριστικό κι αν της προσδώσεις είναι ΜΙΑ και καμιά φορά ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ!
Για άλλους ίσως η φιλία να είναι κάτι πολύ απλό καθημερινό, πού τη μία υπάρχει και την άλλη χάνεται..χωρίς αιτία και αφορμή
έτσι όπως ήρθε έτσι χανά θα χαθεί..για πολλούς λόγους..μα αν έχει λόγο ύπαρξης ξανά θα βρει τις ρίζες της και θα ξαναφουντώσει θα ξαναγεννηθεί!  ;-)

Τι κι αν τα λόγια σου ακούω και διαβάζω
άνεμος δυνατός τα συναισθήματα που τα* σκορπά σαν φύλλα!

Κι αν μια στιγμή πιστέψω κι αν μια στιγμή αφεθώ

ανεμοστρόβιλος ξανά θα ζωντανέψει το θηρίο
που όλα τα σαρώνει στο πέρασμά του
κι όλα τα αφήνει κενά...άδεια!

*τα λόγια

Κάποτε έφυγες και πίσω δεν κοίταξες

Άφησες γη κι ουρανό να αιωρούμαι εγώ

Να τρέχω σαν άνεμος, να ψάχνω σαν αίολος τον ήλιο να βρω

Μα γύρισες πίσω...την τύχη μου άλλαξες και μέσα μου άραξες

σε μια στιγμή, για μια ζωή!!

*Διόρθωση: ήθελε σας και παθέστα = ηθελές τα και παθές τα...(όποιος βιάζεται σκοντάφτει!)

Ανάλογα...αν αυτός που σε έχει πληγώσει ή στεναχωρήσει ή τελως πάντων έχει σκοτώσει κάτι μέσα σου, είναι μέλος της οικογένειάς σου ή κάποιο πρόσωπο που βλέπεις καθημερινά..τότε θέλει κότσια και απάθεια πιστεύω..αλλά και διπλωματία πολύ..για να μην σε σκοτώσει στ'αλήθεια.
Τώρα αν είναι αισθηματικό το θέμα και σχετικό με έρωτα και απιστίες και διάφορα σχετικά..σαφώς όταν τελειώσει σε ανακουφίζει στην αρχή..σαφώς και σε πονάει μετά..σαφώς και σε αφήνει κενό και το μόνο που σκέφτεσαι θες δεν θες είναι αυτό. Σαφώς επίσης ότι περνώντας ο χρόνος γίνεσαι τόσο δυνατός που νομίζεις ότι θα κυριαρχήσεις στον κόσμο και θα είσαι εσύ και κανείς άλλος..έχωντας κάνει την πικρία ανυπομονησία για τα καινούρια γεγονότα στη ζωή και το μίσος αγάπη για όλο τον κόσμο μα πάνω από όλα για τον εαυτό σου!!

Και ναι πιστεύω ότι : -Ο ερωτας με ερωτα περναει ειπε ενας αλλος ποιητης..(λεμε τωρα)
αλλά δεν πιστεύω καθόλου ότι : - Προχωρας την ζωη σου και χρησιμοποιεις τους ανθρωπους γιατι καποιος σε πονεσε.. γιατί ίσα ίσα δεν θες να πονέσεις τους άλλους όπως πόνεσες εσύ γιατί να υποφέρουν κι άλλοι..άσε που έτσι δεν ξεχνάς απλά μεμψυμοιρείς και αδυμωνείς για τις καινούριες κατραπακιές!!!

Υπάρχει και η περίπτωση που γυρνάς στα ίδια λάθη...τότε ήθελε σας και παθέστα!!!  ;-)

Κάμπος τα συναισθήματα..σαν λουλούδια ανθισμένα κι ευωδιαστά!

Μια μελωδία προσδίδει η μορφή τους...μια οπτασία τα λόγια σου!

Πότε τραγουδούν και χορεύουν στο ρυθμό που τους δίνει ο αέρας..
πότε μελαγχολικά κοιτούν..τα λουλούδια..τα λόγια σου!!

Θυσαυροί κρύβονται εκεί..έτοιμοι να συληθούν από ανίκανα χέρια από παράξενα μυαλά!

Τα πέταλά τους ανοίγουν τα λουλούδια..σαν να καλωσορίζουν το νέο το ωραίο το διαφορετικό!
Και ένα παιδί τις χούφτες του ανοίγει και τα κυκλώνει..
Προστασία προσφέρει με την αγνή του ψυχή και τα καμαρώνει!!

Opoios tis skepseis tithasevei..opoios tis katalliles lexeis den borei na vrei
tote kalitera na siwpisei
perase kairos apo tote pou rizwnan afova mes tin kardia kai tin psixi
ki aftos o toso afstiros daskalos..o xronos...isws tis allages pou efere
skopimws na tis ekane gnwsi kai sinaisthimata
ton logo twra exei to parelthon..kakws..kalws, tha deixei
ma mia kainouria palia arxi xanagine, me kapoion toso oikeio se kapoious
kai agnwsto se kapoious allous!
Kapote mia istoria ektilixtike brosta sta ekthamva matia olwn
mia istoria pou o xronos tin kratise makria gia 3 peripou xronia..ki o logos itan enas!
graftike omws telika kai simadia afise..
ma eipame o xronos..ola ta girizei ola ta epitrepei...
daskalos omws kai odigos, moiraia...

Ανοιγω τα ματια καθε πρωι, κι αμεσως κοιταζω με γλυκια προσμονη,

να σαι δικος μου στα δικα μου σεντονια και να σε νανουριζω με ομορφα λογια

και μες στην απολυτη τη σιωπη να ακουγεται μονο μια προσευχη,

θα ναι η ανασα σου στο μαξιλαρι μου κι εγω θα μαι ο ηλιος σου κι εσυ το φεγγαρι μου!

Ακούς να λένε λόγια φθονερά  
Με πίκρα να γεμίζουν τα φιλιά και φαρμάκι την αγάπη σου, αγάπη μου!
Φύγε μακρυά και πέταξε,
Ανοιξε τα φτερά σου και γλέντησε!
Ελεύθερος τώρα είσαι!
Στην λύπη μην χαθείς, τη δύναμη μην κρύψεις στην ανέχεια!
Φτάνει πια ο συμβιβασμός! Πέτα!

ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΠΑ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΝΑ ΨΕΜΑ
ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΜΙΑ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ
ΕΚΛΑΨΑ ΜΟΝΟΣ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΒΡΟΧΗ
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ
ΙΣΩΣ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΠΟΥ ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ
ΝΑ ΞΕΓΕΛΟΥΝ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ
ΜΑ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΣΑΝ ΦΥΓΕΙ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ
ΣΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΜΕΣΑ ΜΙΑ ΖΩΗ
ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΠΑ ΕΝΑ ΨΕΜΑ
ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΩΣ ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ ΣΕ ΣΕΝΑ!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ!!!