Main Menu
- Welcome to a33.gr.
This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.
Σελίδες1
#3
Ο κύκλος των χαμένων ποιητών /
Ιανουαρίου 06, 2005, 08:11:11 ΜΜ
Η σκέψη πάλι σε σένα τρέχει
χάνεται ο λογισμός στα μονοπάτια της καρδιας
και φεύγει πέρα
στου φεγγαριού το φως
καθώς χύνεται στα ήσυχα νερά της θάλασσας
που τραγουδά γλυκά
την παγωμένη τούτη νυχτια.
Κοιτώ τ΄αστέρια,
λιγοστά φτάνει η ματιά μου
κι ένα πιο λαμπερό κάνει να πέσει
τα χέρια απλώνω να μη χαθεί,
ειναι κοντά, μοιάζει με σένα.
Οραμα είναι, δεν είσαι αστέρι του χειμώνα.
Λουλούδι είσαι,
που ανθίζεις την άνοιξη
κι η άνοιξη ανθίζει εσένα
το λουλούδι της το πιο όμορφο.
χάνεται ο λογισμός στα μονοπάτια της καρδιας
και φεύγει πέρα
στου φεγγαριού το φως
καθώς χύνεται στα ήσυχα νερά της θάλασσας
που τραγουδά γλυκά
την παγωμένη τούτη νυχτια.
Κοιτώ τ΄αστέρια,
λιγοστά φτάνει η ματιά μου
κι ένα πιο λαμπερό κάνει να πέσει
τα χέρια απλώνω να μη χαθεί,
ειναι κοντά, μοιάζει με σένα.
Οραμα είναι, δεν είσαι αστέρι του χειμώνα.
Λουλούδι είσαι,
που ανθίζεις την άνοιξη
κι η άνοιξη ανθίζει εσένα
το λουλούδι της το πιο όμορφο.
#7
Καλλιτεχνικός καφενές /
Δεκεμβρίου 29, 2004, 11:07:18 ΜΜ
Του πόθου τ' αγριμι δεν τρωει δεν πινει
δεν ξαποσταινει
Πεινάει για σένα, διψάει για μένα
και περιμένει
Σε θέλω στο πλευρό μου
ακοίμητο φρουρό μου
με το φιλι, με το σπαθί
το δράκο να σκοτώσεις
και να ρθεις να με σώσεις
απ΄τη ζωή μου την κλειστή
Τι δε θα δινα
το γύρω του κορμιού σου να ξανακανα
κι ας χανόμουνα
στη λάβα την καυτή και στα παγόβουνα
Αν μ αγαπάς μη μου το πεις
γιατί το ξέρω τρεις φορες θα μ αρνηθείς
Τι δε θα δινα
το γύρω του κορμιού σου να ξανακανα
κι ας πνιγόμουνα
στο κύμα που μαζί σου δροσιζόμουνα
Αν μ αγαπάς να μου το λες
κι εγώ για σένα θα πατήσω
και τις δέκα εντολές
Στη νύχτα του κόσμου το χέρι σου δωσ' μου
παρηγοριά μου
το δρόμο να βρούμε, τον τρόπο να ζούμε
ανηφοριά μου
Αχ...Αχ...Αχ
Πρόβαλε φέξη τ' ουρανού και στερηση του κόσμου
το νου μου και το λογισμό, οπού μου πήρες δωσ' μου...
ειναι γλυκιαααααααααα!!!!!!!!!!!!!!!
δεν ξαποσταινει
Πεινάει για σένα, διψάει για μένα
και περιμένει
Σε θέλω στο πλευρό μου
ακοίμητο φρουρό μου
με το φιλι, με το σπαθί
το δράκο να σκοτώσεις
και να ρθεις να με σώσεις
απ΄τη ζωή μου την κλειστή
Τι δε θα δινα
το γύρω του κορμιού σου να ξανακανα
κι ας χανόμουνα
στη λάβα την καυτή και στα παγόβουνα
Αν μ αγαπάς μη μου το πεις
γιατί το ξέρω τρεις φορες θα μ αρνηθείς
Τι δε θα δινα
το γύρω του κορμιού σου να ξανακανα
κι ας πνιγόμουνα
στο κύμα που μαζί σου δροσιζόμουνα
Αν μ αγαπάς να μου το λες
κι εγώ για σένα θα πατήσω
και τις δέκα εντολές
Στη νύχτα του κόσμου το χέρι σου δωσ' μου
παρηγοριά μου
το δρόμο να βρούμε, τον τρόπο να ζούμε
ανηφοριά μου
Αχ...Αχ...Αχ
Πρόβαλε φέξη τ' ουρανού και στερηση του κόσμου
το νου μου και το λογισμό, οπού μου πήρες δωσ' μου...
ειναι γλυκιαααααααααα!!!!!!!!!!!!!!!
#8
Καλλιτεχνικός καφενές /
Δεκεμβρίου 29, 2004, 08:36:32 ΜΜ
Να γλιστρούσες στο σκοτάδι
να γινόσουν αερικό
θα πεθάνω αυτό το βράδυ
θα πεθάνω αν δε σε δω
Εισαι τ αγγιγμά του ανέμου
που μου ζαλίζει το κορμί
δεν σε χόρτασα ποτέ μου
ήσουν μόνο μια στιγμή.
Δεν μπορώ ο χειμώνας με πληγώνει
αλλο πια δεν μπορώ
δεν μπορώ την αυλή μου καιει το χιόνι
αλλο πια δεν μπορώ
Αφιερωμένο στην ...... ξέρει αυτή!!!!!!!
να γινόσουν αερικό
θα πεθάνω αυτό το βράδυ
θα πεθάνω αν δε σε δω
Εισαι τ αγγιγμά του ανέμου
που μου ζαλίζει το κορμί
δεν σε χόρτασα ποτέ μου
ήσουν μόνο μια στιγμή.
Δεν μπορώ ο χειμώνας με πληγώνει
αλλο πια δεν μπορώ
δεν μπορώ την αυλή μου καιει το χιόνι
αλλο πια δεν μπορώ
Αφιερωμένο στην ...... ξέρει αυτή!!!!!!!
#9
Καλλιτεχνικός καφενές /
Δεκεμβρίου 29, 2004, 08:27:26 ΜΜ
Στο περιγιάλι το κρυφό
κι ασπρο σαν περιστερι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό
Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ' ονομά της
ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή
Με τι καρδια μι τη πνοή
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας λάθος
κι αλλάξαμε ζωή. [size=18][/size]
κι ασπρο σαν περιστερι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό
Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ' ονομά της
ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή
Με τι καρδια μι τη πνοή
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας λάθος
κι αλλάξαμε ζωή. [size=18][/size]
#10
Σχέσεις /
Δεκεμβρίου 27, 2004, 02:30:07 ΜΜ
Αυτό το τηλέφωνο......!!!!!!!!!! Οτι κουρνιάζει στην καρδιά μας , ζει έτοιμο να ξαναζωντανέψει. Κι όταν τ αγγίζουν αρχίζει και τρεμουλιάζει.... έτοιμο να ξυπνήσει.... Κι εκεί αρχίζει ο αγώνας του "πρέπει" και του "θέλω". Του συναισθήματος και της λογικής.... Ο εγωισμός μας ξυπνά να πνίξει την επιθυμία της καρδιάς μας... Ευκαιρία για εκδίκιση σου λέει... και γελά σατανικά.... Μα κι η καρδιά αντιστέκεται... πάλι θα γίνει το όνειρο ζωή σου λέει... Τι σύγχυση!!!!!! Τη λύση πάλι θα τη δώσει ο πόθος και το πάθος!!! Αρκεί να αφεθούμε... και πάντα αξίζει να αφεθούμε... στη μαγεία του!!! Τι κι αν γνωρίζουμε ότι πάλι θα πληγωθούμε;;;;;; Ο πόνος είναι κομμάτι του παιχνιδιού του έρωτα... Ας τον βάλουμε στο παιχνίδι κι ας τον αποδεχθούμε... Τίποτα όμορφο δεν κρατά αιώνια.... Γιατί να στερηθούμε τη δύναμη και τη μαγεία των στιγμών!!!!!!
Σελίδες1